Zwanger
alle pijlers
Leeg vruchtzakje; cytotec werkt niet, wil geen curretage
woensdag 5 juni 2019 om 08:47
Hoi meiden,
- UPDATE 26/8 in reacties -
Naast advies wil ik graag ook eventjes mijn verhaal kwijt.
Na bijna 10 weken zwangerschap met daarin 6 weken van ziekenhuisbezoeken en een ziekenhuis opname op verdenking van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is de "kogel door de kerk"; ik ben wel degelijk zwanger, in de baarmoeder zelfs, maar helaas is er geen embryootje ontwikkelt. Ontzettend zuur, maar ben inmiddels wel voorbij de emoties van de mislukte zwangerschap. Het is nu vooral de frustratie en onzekerheid die de overhand neemt.
Ik heb de artsen vanaf het begin al duidelijk gemaakt dat het niet klopte (nadat de bbz was uitgesloten), ik had ovulatietesten gebruikt, mijn cyclus is tot de dag regelmatig, ik had een lichte bloeding in week 4, het vruchtzakje bleef tijdens de echo's leeg (bij 6,5, 7,5 en 8,5 week), maar ze bleven maar volhouden dat ik ook minder ver zwanger zou kunnen zijn. Voor mij onmogelijk, voor hen een optie, dus ik heb weken tussen wal en schip gezeten. Geen haat naar de artsen overigens, ze nemen het zekere voor het onzekere, maar voor mij en mijn vriend super frustrerend en het heeft mij/ons emotioneel wel een beetje doen breken.
Nu na al die weken heb ik cytotec meegekregen om de miskraam op te wekken (overigens zonder mifegyne, om de zwangerschap hormonaal te stoppen). Ik heb nu beide dosissen van 2x4 pillen ingebracht vanaf maandag. De eerste dosis had nog een krampend effect, met als resultaat 2-3 druppels bloed. De tweede dosis heeft helemaal niets gedaan.
Ik wil absoluut geen curretage, zeker niet na alle onderzoeken van de afgelopen tijd met het risico op verklevingen. Daarnaast heb ik van mezelf al ontzettend dun baarmoederslijmvlies (daarvoor in het ziekenhuis gelopen) waardoor je nog meer risico loopt. Ik ben dus niet bang voor de ingreep zelf, en uiteraard weet ik dat het nodig is als er echt nood aan de man is/gevaar is. Ik ben wel bang voor de gevolgen en die liegen er niet om.
Ik ga zo proberen mijn gyn te bereiken, om te vragen of ik nogmaals een kuur kan nemen; het liefst icm met mifegyne. En anders wil ik afwachten, niets doen dus. Ik ben alleen bang dat ik dat mentaal niet ga trekken. Mijn gyn zegt dat het uiteraard ooit vanzelf moet komen, maar dat kan een tijd duren. Ik heb nogal een hardnekkig en sterk lichaam blijkbaar
..
Na het doen van dit verhaal ben ik wel benieuwd naar ervaringen. Zijn er hier vrouwen die na een niet werkende kuur cytotec alsnog hebben gewacht op een (spontane)miskraam? En werkte een evt. tweede kuur wel? Zijn er hier wellicht ook vrouwen die überhaupt lang hebben gewacht op een miskraam (zonder hulp)?
Ik zit echt een beetje met mijn handen in het haar. Hoop op wat ervaringen.
- UPDATE 26/8 in reacties -
Naast advies wil ik graag ook eventjes mijn verhaal kwijt.
Na bijna 10 weken zwangerschap met daarin 6 weken van ziekenhuisbezoeken en een ziekenhuis opname op verdenking van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is de "kogel door de kerk"; ik ben wel degelijk zwanger, in de baarmoeder zelfs, maar helaas is er geen embryootje ontwikkelt. Ontzettend zuur, maar ben inmiddels wel voorbij de emoties van de mislukte zwangerschap. Het is nu vooral de frustratie en onzekerheid die de overhand neemt.
Ik heb de artsen vanaf het begin al duidelijk gemaakt dat het niet klopte (nadat de bbz was uitgesloten), ik had ovulatietesten gebruikt, mijn cyclus is tot de dag regelmatig, ik had een lichte bloeding in week 4, het vruchtzakje bleef tijdens de echo's leeg (bij 6,5, 7,5 en 8,5 week), maar ze bleven maar volhouden dat ik ook minder ver zwanger zou kunnen zijn. Voor mij onmogelijk, voor hen een optie, dus ik heb weken tussen wal en schip gezeten. Geen haat naar de artsen overigens, ze nemen het zekere voor het onzekere, maar voor mij en mijn vriend super frustrerend en het heeft mij/ons emotioneel wel een beetje doen breken.
Nu na al die weken heb ik cytotec meegekregen om de miskraam op te wekken (overigens zonder mifegyne, om de zwangerschap hormonaal te stoppen). Ik heb nu beide dosissen van 2x4 pillen ingebracht vanaf maandag. De eerste dosis had nog een krampend effect, met als resultaat 2-3 druppels bloed. De tweede dosis heeft helemaal niets gedaan.
Ik wil absoluut geen curretage, zeker niet na alle onderzoeken van de afgelopen tijd met het risico op verklevingen. Daarnaast heb ik van mezelf al ontzettend dun baarmoederslijmvlies (daarvoor in het ziekenhuis gelopen) waardoor je nog meer risico loopt. Ik ben dus niet bang voor de ingreep zelf, en uiteraard weet ik dat het nodig is als er echt nood aan de man is/gevaar is. Ik ben wel bang voor de gevolgen en die liegen er niet om.
Ik ga zo proberen mijn gyn te bereiken, om te vragen of ik nogmaals een kuur kan nemen; het liefst icm met mifegyne. En anders wil ik afwachten, niets doen dus. Ik ben alleen bang dat ik dat mentaal niet ga trekken. Mijn gyn zegt dat het uiteraard ooit vanzelf moet komen, maar dat kan een tijd duren. Ik heb nogal een hardnekkig en sterk lichaam blijkbaar
..Na het doen van dit verhaal ben ik wel benieuwd naar ervaringen. Zijn er hier vrouwen die na een niet werkende kuur cytotec alsnog hebben gewacht op een (spontane)miskraam? En werkte een evt. tweede kuur wel? Zijn er hier wellicht ook vrouwen die überhaupt lang hebben gewacht op een miskraam (zonder hulp)?
Ik zit echt een beetje met mijn handen in het haar. Hoop op wat ervaringen.
d0ris wijzigde dit bericht op 26-08-2019 12:02
0.72% gewijzigd
donderdag 13 juni 2019 om 07:38
Hoi Caatje,
Ja klopt! Ik vind de gelijkenissen ook wel erg toevallig.. toch ook wel fijn op 1 of andere manier dat je niet alleen bent.
De pillen hebben niets (!!) gedaan. Ook de pil met hormonen niet. Ik hoor bij de 10%. Vandaag heb ik een controle echo, die stond al gepland, maar volgens mij zit echt alles er nog, voel me ook nog steeds “zwanger” door kwaaltjes.
Ja klopt! Ik vind de gelijkenissen ook wel erg toevallig.. toch ook wel fijn op 1 of andere manier dat je niet alleen bent.
De pillen hebben niets (!!) gedaan. Ook de pil met hormonen niet. Ik hoor bij de 10%. Vandaag heb ik een controle echo, die stond al gepland, maar volgens mij zit echt alles er nog, voel me ook nog steeds “zwanger” door kwaaltjes.
donderdag 13 juni 2019 om 11:41
Hoi D0ris,
Ik wil mijn verhaal met je delen en dan vooral de goede afloop.
3x miskraam, 2x cytotec zonder genoeg resultaat. Elke keer bleef er wel iets achter.
Eerste keer restweefsel na weken afwachten uiteindelijk weggehaald dmv hysteroscopie. Tweede keer was er meer blijven zitten, zelfs nadat ik de vrucht en enorm veel bloed had verloren.
Net als jij wilde ik pertinent geen currettage. Maargoed, ik kwam er niet meer onderuit en dacht, ik zal wel niet bij die kleine groep met complicaties horen.
Na de ingreep was ik zeer alert op mijn menstruatie. Die leek na een paar weken netjes te komen. Maar het zette niet door, vreemd, alleen wat bruinige afscheiding. Middels een echo kunnen ze verklevingen niet zien, dus menstruatie 2 afgewacht. Zelfde verhaal, precies op tijd alleen wat bruinige afscheiding. Omdat ik er na 3 miskramen erg doorheen zat hebben ze diezelfde dag, voor we op vakantie gingen nog een hysteroscopie gedaan. Inderdaad zat mijn baarmoedermond dicht. Omdat ik er op tijd bij was heeft een gespecialiseerde Gyn het van elkaar af kunnen trekken en moest ik 8wk verplicht een spiraal. Nadien had ik erg dun mbslijmvlies, dat had al die tijd niet op kunnen bouwen natuurlijk. Of was het altijd al zo dun? Hoop dus opgegeven, zeker voor die maand. Maar.....ik was toch direct zwanger! Zelfs met dun baarmoederslijmvlies. Het is nog steeds ongelofelijk maar deze is blijven zitten. Inmiddels is ze 1 jaar geworden alweer.
Ik wil je niet bang maken met mijn verhaal maar wil je alleen meegeven wanneer je wel gecuretteerd moet worden, let op je lichaam. Denk je dat het niet in de haak is nadien? Trek dan aan de bel. Wellicht hoor jij gewoon bij de grote groep die geen complicaties heeft. Ik had immers ook al een hysteroscopie gehad waarbij ze door de bm-mond moesten.
En ik wil je meegegeven dat het niet onmogelijk is met dun bmslijmvlies zwanger te raken.
Heel veel succes met alles!
Ik wil mijn verhaal met je delen en dan vooral de goede afloop.
3x miskraam, 2x cytotec zonder genoeg resultaat. Elke keer bleef er wel iets achter.
Eerste keer restweefsel na weken afwachten uiteindelijk weggehaald dmv hysteroscopie. Tweede keer was er meer blijven zitten, zelfs nadat ik de vrucht en enorm veel bloed had verloren.
Net als jij wilde ik pertinent geen currettage. Maargoed, ik kwam er niet meer onderuit en dacht, ik zal wel niet bij die kleine groep met complicaties horen.
Na de ingreep was ik zeer alert op mijn menstruatie. Die leek na een paar weken netjes te komen. Maar het zette niet door, vreemd, alleen wat bruinige afscheiding. Middels een echo kunnen ze verklevingen niet zien, dus menstruatie 2 afgewacht. Zelfde verhaal, precies op tijd alleen wat bruinige afscheiding. Omdat ik er na 3 miskramen erg doorheen zat hebben ze diezelfde dag, voor we op vakantie gingen nog een hysteroscopie gedaan. Inderdaad zat mijn baarmoedermond dicht. Omdat ik er op tijd bij was heeft een gespecialiseerde Gyn het van elkaar af kunnen trekken en moest ik 8wk verplicht een spiraal. Nadien had ik erg dun mbslijmvlies, dat had al die tijd niet op kunnen bouwen natuurlijk. Of was het altijd al zo dun? Hoop dus opgegeven, zeker voor die maand. Maar.....ik was toch direct zwanger! Zelfs met dun baarmoederslijmvlies. Het is nog steeds ongelofelijk maar deze is blijven zitten. Inmiddels is ze 1 jaar geworden alweer.
Ik wil je niet bang maken met mijn verhaal maar wil je alleen meegeven wanneer je wel gecuretteerd moet worden, let op je lichaam. Denk je dat het niet in de haak is nadien? Trek dan aan de bel. Wellicht hoor jij gewoon bij de grote groep die geen complicaties heeft. Ik had immers ook al een hysteroscopie gehad waarbij ze door de bm-mond moesten.
En ik wil je meegegeven dat het niet onmogelijk is met dun bmslijmvlies zwanger te raken.
Heel veel succes met alles!
donderdag 13 juni 2019 om 12:01
Ikhaatgeduld, dank voor het delen van je verhaal! En ik ben ontzettend blij voor je dat jouw kleine inmiddels al 1 jaar is geworden.
Ik ben precies bang voor wat je beschrijft. Vooral omdat ik al bijna niet ongesteld ben sinds mijn spiraal en het slijmvlies al maanden aantoonbaar aan de dunne kant is. Ik vind het dus lastig om op mijn lichaam te letten, aangezien het al niet echt volgens de boekjes ging voor deze zwangerschap.
Ik hoop dus dat het echt vanzelf gaat komen, maar goed over 4 weken ga ik vakantie en voor die tijd moet er wel wat gebeurd zijn.
Vanmiddag maar weer eea bespreken in het ziekenhuis.
Ik ben precies bang voor wat je beschrijft. Vooral omdat ik al bijna niet ongesteld ben sinds mijn spiraal en het slijmvlies al maanden aantoonbaar aan de dunne kant is. Ik vind het dus lastig om op mijn lichaam te letten, aangezien het al niet echt volgens de boekjes ging voor deze zwangerschap.
Ik hoop dus dat het echt vanzelf gaat komen, maar goed over 4 weken ga ik vakantie en voor die tijd moet er wel wat gebeurd zijn.
Vanmiddag maar weer eea bespreken in het ziekenhuis.
donderdag 13 juni 2019 om 12:47
Hoi Doris,
Allereerst wat ontzettend vervelend. Ik heb vorige maand ook een MA meegemaakt bij 7w (Na lang IVF traject)
Laten ze bij jou geen bloed prikken? Om te kijken of de HCG (zwangerschapshormoon) is gedaald. Ik moet wel zeggen dat ik ook maar weinig bloedverlies had met cytotec, enkel wat bloedpropjes. Wellicht ook doordat je standaard dun bms hebt? Dat heb ik ook altijd. Waarschijnlijk ben je vrij slank. Ik moet wel zeggen dat ik nog steeds vind dat ik een bollere buik heb na de MA. hadden jullie dat ook? Alsof er toch nog iets zit, of je baarmoeder nog wat opgerekt is, als dat al zo snel kan?
Hopelijk brengt je afspraak vandaag je wat meer zekerheid. sterkte.
Allereerst wat ontzettend vervelend. Ik heb vorige maand ook een MA meegemaakt bij 7w (Na lang IVF traject)
Laten ze bij jou geen bloed prikken? Om te kijken of de HCG (zwangerschapshormoon) is gedaald. Ik moet wel zeggen dat ik ook maar weinig bloedverlies had met cytotec, enkel wat bloedpropjes. Wellicht ook doordat je standaard dun bms hebt? Dat heb ik ook altijd. Waarschijnlijk ben je vrij slank. Ik moet wel zeggen dat ik nog steeds vind dat ik een bollere buik heb na de MA. hadden jullie dat ook? Alsof er toch nog iets zit, of je baarmoeder nog wat opgerekt is, als dat al zo snel kan?
Hopelijk brengt je afspraak vandaag je wat meer zekerheid. sterkte.
donderdag 13 juni 2019 om 16:03
Dat begrijp ik, dan is het extra lastig om in de gaten te houden of je wel of niet menstrueert. Wat je ook nog zou kunnen doen is kijken of je nadien wel een eisprong hebt. Dan zou er een menstruatie moeten volgen. Dat was ook een van mijn argumenten, op een controle echo zagen ze dat er een eisprong aan zat te komen maar de menstruatie bleef uit 2 weken later.D0ris schreef: ↑13-06-2019 12:01Ikhaatgeduld, dank voor het delen van je verhaal! En ik ben ontzettend blij voor je dat jouw kleine inmiddels al 1 jaar is geworden.
Ik ben precies bang voor wat je beschrijft. Vooral omdat ik al bijna niet ongesteld ben sinds mijn spiraal en het slijmvlies al maanden aantoonbaar aan de dunne kant is. Ik vind het dus lastig om op mijn lichaam te letten, aangezien het al niet echt volgens de boekjes ging voor deze zwangerschap.
Ik hoop dus dat het echt vanzelf gaat komen, maar goed over 4 weken ga ik vakantie en voor die tijd moet er wel wat gebeurd zijn.
Vanmiddag maar weer eea bespreken in het ziekenhuis.
Ik hoop dat het alsnog uit zichzelf op gang komt en die hele heisa je bespaard blijft. Hopelijk heb je vandaag een goed gesprek gehad in het zh over hoe nu verder.
donderdag 13 juni 2019 om 20:25
Wat een super verdrietig bericht. Na zo’n lang traject is het eindelijk zo ver en dan een MA. Ik wens je heel veel sterkte. Hopelijk komen er nieuwe mooie pogingen aan?Dazzle_ schreef: ↑13-06-2019 12:47Hoi Doris,
Allereerst wat ontzettend vervelend. Ik heb vorige maand ook een MA meegemaakt bij 7w (Na lang IVF traject)
Laten ze bij jou geen bloed prikken? Om te kijken of de HCG (zwangerschapshormoon) is gedaald. Ik moet wel zeggen dat ik ook maar weinig bloedverlies had met cytotec, enkel wat bloedpropjes. Wellicht ook doordat je standaard dun bms hebt? Dat heb ik ook altijd. Waarschijnlijk ben je vrij slank. Ik moet wel zeggen dat ik nog steeds vind dat ik een bollere buik heb na de MA. hadden jullie dat ook? Alsof er toch nog iets zit, of je baarmoeder nog wat opgerekt is, als dat al zo snel kan?
Hopelijk brengt je afspraak vandaag je wat meer zekerheid. sterkte.
Die opgeblazen buik herken ik heel erg! Na al mijn miskramen bleef dit even aanhouden. Veel sterkte meis.
TO ik duim voor je dat het alsnog komt!
Trek je het een beetje?
donderdag 13 juni 2019 om 21:33
He meiden, dank voor de berichtjes.
Ik trek het moeizaam, de ene dag gaat het beter dan de andere. Ik ben wel erg down over het algemeen, daar baal ik van.
Vandaag weer een echo gehad, het vruchtzakje zat er nog steeds. Wel dacht de gyn dat het kleiner was geworden. Ikzelf zag wel verschil met de echo’s ervoor, van een klein rond vruchtzakje midden in de baarmoeder naar een iets “uitgezakte variant” en ook zeker niet meer in t midden. Af en toe wat bruin verlies en een stolseltje, geen krampen. Dit is al een paar dagen zo, maar meer dan dit is het niet, amper het benoemen waard. Ik mag van de gyn afwachten, zolang er geen complicaties zijn en ze hoopt dat het gauw echt komt.. Ik hoop dat ook, die zere borsten en de emotionele achtbaan ben ik inmiddels helemaal zat.
Wat een gekut. Sorry echt geen andere woorden voor. Tips om je gedachten te verzetten, hoe lastig ook, zijn dan ook welkom.
En jeetje Dazzle, wat ontzettend pijnlijk en moeilijk moet dit zijn. Heb er geen woorden voor. Heel erg veel sterkte.
Ik trek het moeizaam, de ene dag gaat het beter dan de andere. Ik ben wel erg down over het algemeen, daar baal ik van.
Vandaag weer een echo gehad, het vruchtzakje zat er nog steeds. Wel dacht de gyn dat het kleiner was geworden. Ikzelf zag wel verschil met de echo’s ervoor, van een klein rond vruchtzakje midden in de baarmoeder naar een iets “uitgezakte variant” en ook zeker niet meer in t midden. Af en toe wat bruin verlies en een stolseltje, geen krampen. Dit is al een paar dagen zo, maar meer dan dit is het niet, amper het benoemen waard. Ik mag van de gyn afwachten, zolang er geen complicaties zijn en ze hoopt dat het gauw echt komt.. Ik hoop dat ook, die zere borsten en de emotionele achtbaan ben ik inmiddels helemaal zat.
Wat een gekut. Sorry echt geen andere woorden voor. Tips om je gedachten te verzetten, hoe lastig ook, zijn dan ook welkom.
En jeetje Dazzle, wat ontzettend pijnlijk en moeilijk moet dit zijn. Heb er geen woorden voor. Heel erg veel sterkte.
donderdag 13 juni 2019 om 22:00
Wat rot voor je zeg. Je wil het afsluiten en weer vooruit kijken maar dat gaat nu niet.
Ik ben terug aan het denken hoe ik al die tijd ben doorgekomen om je tips te geven.
Ik zocht veel afleiding in werk en probeerde toch leuke dingen te doen. Hoewel het continue in je hoofd blijft zitten, zorgde dat er wel voor dat ik ook nog wel kon lachen en er even niet mee bezig was.
Ik kan wel zeggen praat er over met elkaar maar eerlijk gezegd is op een gegeven moment ook alles wel gezegd. Mijn tip is dus wel hoe zeer je hoofd er ook niet naar staat, probeer toch (samen) leuke dingen in te plannen. Dat zorgt voor wat luchtigheid.
Sterkte
Ik ben terug aan het denken hoe ik al die tijd ben doorgekomen om je tips te geven.
Ik zocht veel afleiding in werk en probeerde toch leuke dingen te doen. Hoewel het continue in je hoofd blijft zitten, zorgde dat er wel voor dat ik ook nog wel kon lachen en er even niet mee bezig was.
Ik kan wel zeggen praat er over met elkaar maar eerlijk gezegd is op een gegeven moment ook alles wel gezegd. Mijn tip is dus wel hoe zeer je hoofd er ook niet naar staat, probeer toch (samen) leuke dingen in te plannen. Dat zorgt voor wat luchtigheid.
Sterkte
vrijdag 14 juni 2019 om 11:56
Doris, wat vervelend (zachtjes uitgedrukt...) dat het vruchtzakje er nog zit. Ik kan ook niets zinnigs zeggen over je gedachten verzetten. Ik ben ook altijd er voorstander van het positief denken, schouders eronder en doorgaan. Maar soms mag je je zelf verdrietig voelen, en kun je soms niet anders, omdat het nu eenmaal klote is. Er zoals je aangeeft alles is op een gegeven moment gezegd. Misschien even lekker een weekendje ertussen uit. of lekker netflixen met zijn tweeën met een hoop hapjes op tafel, die (te dure:) sushi bestellen of een flinke wandeling in bos of strand, even uitwaaien.
dinsdag 25 juni 2019 om 07:54
Hoi meiden,
Nog steeds geen progressie. Ik verlies nu zelfs geen bruinig bloed meer (ik hoop dat het weg is, maar heb niets gezien/gevoeld wat daar op lijkt).
Ik heb gisteren een zwangerschapstest gedaan, waar eerst de testtreep gelijk bij het oplopen al dik paarsig kleurde duurde dat nu even en is hij na 5 min wachttijd minder donker dan voorheen, maar wel verrrrr weg van wit. Ik hoop maar dat dit een goed teken is, HCG lijkt dus af te nemen.
Ik slaap iig ook beter, niet meer misselijk en pijn in borsten neemt ook af.
Donderdag heb ik weer een check in het ziekenhuis. Begin hem nu wel een beetje te knijpen nu mijn vakantie er bijna aan komt.
Nog steeds geen progressie. Ik verlies nu zelfs geen bruinig bloed meer (ik hoop dat het weg is, maar heb niets gezien/gevoeld wat daar op lijkt).
Ik heb gisteren een zwangerschapstest gedaan, waar eerst de testtreep gelijk bij het oplopen al dik paarsig kleurde duurde dat nu even en is hij na 5 min wachttijd minder donker dan voorheen, maar wel verrrrr weg van wit. Ik hoop maar dat dit een goed teken is, HCG lijkt dus af te nemen.
Ik slaap iig ook beter, niet meer misselijk en pijn in borsten neemt ook af.
Donderdag heb ik weer een check in het ziekenhuis. Begin hem nu wel een beetje te knijpen nu mijn vakantie er bijna aan komt.
dinsdag 25 juni 2019 om 11:58
woensdag 26 juni 2019 om 09:10
Ik verloor heel veel bloed en het ook het zakje na de cytotec. Was er van overtuigd dat het weg was, maar was zo verbaasd dat er nog zo veel resten waren. Gyn vond ook wel vreemd, maar verloor nog steeds bloed, dus afwachten maar. Om de week controle, maar veranderde maar niets. Gyn zei, kan geen kwaad, ik moest zelf de keuze maken. Het bloeden werd minder, maar 2 maanden later, was net zo erg als de miskraam. Dus dacht weer, nu is het weg. Maar nee, nog evenveel resten. Heel vaag....
Toen een operatie (kleine hoor), want gyn was toen ook beetje ongerust of weefsel wel goedaardig was. Maar alles heeft bijna 3 maanden geduurd. Achteraf spijt is natuurlijk makkelijk. Maar had me toen wel voorgenomen. Dit nooit meer.
Heb hierna wel miskramen gehad (heel vroeg), maar gaf voor mij aan, oké alles werkt weer en nu 22 weken zwanger.
Heel veel succes morgen!!
Toen een operatie (kleine hoor), want gyn was toen ook beetje ongerust of weefsel wel goedaardig was. Maar alles heeft bijna 3 maanden geduurd. Achteraf spijt is natuurlijk makkelijk. Maar had me toen wel voorgenomen. Dit nooit meer.
Heb hierna wel miskramen gehad (heel vroeg), maar gaf voor mij aan, oké alles werkt weer en nu 22 weken zwanger.
Heel veel succes morgen!!
woensdag 26 juni 2019 om 10:52
Jeetje Miamora wat een verhaal.
Helaas heeft cytotec bij mij iig helemaal niks gedaan omdat alles er nog zit
.
Gelukkig is het uiteindelijk goed gekomen bij je en hopelijk geniet je nu inderdaad van een fijne zwangerschap!
Moos, ik heb inderdaad accupunctuur al gedaan en kinesiologie ook.. drukpunten massage bij enkels zelfs ook al geprobeerd
Ja, in principe weet ik de boodschap van morgen al: alles zit er nog. Maar ben wel benieuwd of ze iets willen gaan ondernemen en hoe vrij ze me nu nog laten.
Wat een gedoe.
Helaas heeft cytotec bij mij iig helemaal niks gedaan omdat alles er nog zit
.Gelukkig is het uiteindelijk goed gekomen bij je en hopelijk geniet je nu inderdaad van een fijne zwangerschap!
Moos, ik heb inderdaad accupunctuur al gedaan en kinesiologie ook.. drukpunten massage bij enkels zelfs ook al geprobeerd
Ja, in principe weet ik de boodschap van morgen al: alles zit er nog. Maar ben wel benieuwd of ze iets willen gaan ondernemen en hoe vrij ze me nu nog laten.
Wat een gedoe.
maandag 26 augustus 2019 om 12:01
Hoi meiden,
Aangezien jullie allemaal zo lief de moeite hebben genomen om twee maanden geleden op mij te reageren, hier een update. Daarnaast vind ik het fijn dat wellicht ooit iemand hetzelfde meemaakt en iig weet dat ze niet alleen is en in dit topic terecht komt.
...
Ik had goede hoop dat mijn afwachten zijn vruchten af zou werpen en dat mijn lichaam het zelf op zou lossen. Mijn zwangerschapstesten namen eind juni af en de gyn gaf groen licht om een aantal weken op vakantie te gaan. Daar wekelijks een test gedaan om te zien of het hcg afnam. Eind juli stagneerde dat, de testen werden niet meer lichter, een dunne lichte streep bleef constant aanwezig. Af en toe bruinige afscheiding, wat krampen. Ovulatietest leek even positief, maar bleef dat vervolgens ook weer voor een aantal dagen, waarschijnlijk dus het hcg. Op vakantie naar de poli gebeld en die wilde me weer zien na mijn vakantie.
Vorige week echo gehad, nog steeds restweefsel te zien, met een hcg van 30, dun baarmoederslijmvlies en hoog progesteron. Of er een eisprong was geweest kon ze moeilijk zeggen, ze verwachtte van niet (maar ik betwijfel dat, vanwaar ik me dus ook weer zorgen maak over dikte van slijmvlies, dit was nog geen 3 mm). De gyn beloofde me dat ik snel geholpen kon worden en dat er een hysteroscopie ingepland kon worden deze week. Toen ik door de assistente werd gebeld werd me echter medegedeeld dat ik eind september pas terecht kon. Dit weekend was een emotioneel drama. Terug van vakantie en ik had zo de hoop dat het hele circus voorbij zou zijn. Gelukkig is mijn vriend er nu ook helemaal klaar mee en heeft hij vandaag 45min aan de telefoon gehangen met het ziekenhuis met de boodschap dat dit niet nog een maand langer moet duren.. Hopelijk kan ik nu morgen of donderdag al terecht.
Ik ben bang, maar ik ben er ook helemaal klaar mee. Ik hoop dat de ingreep erg meevalt en dat mijn cyclus zich weer netjes opstart zonder dat baarmoederslijmvlies gezeik. Ik ben het vertrouwen in mijn lichaam na 4 maanden helemaal kwijt, en daarvoor was het ook al niet al te best, maar we houden hoop
! Het einde is nu hopelijk echt in zicht..
Aangezien jullie allemaal zo lief de moeite hebben genomen om twee maanden geleden op mij te reageren, hier een update. Daarnaast vind ik het fijn dat wellicht ooit iemand hetzelfde meemaakt en iig weet dat ze niet alleen is en in dit topic terecht komt.
...
Ik had goede hoop dat mijn afwachten zijn vruchten af zou werpen en dat mijn lichaam het zelf op zou lossen. Mijn zwangerschapstesten namen eind juni af en de gyn gaf groen licht om een aantal weken op vakantie te gaan. Daar wekelijks een test gedaan om te zien of het hcg afnam. Eind juli stagneerde dat, de testen werden niet meer lichter, een dunne lichte streep bleef constant aanwezig. Af en toe bruinige afscheiding, wat krampen. Ovulatietest leek even positief, maar bleef dat vervolgens ook weer voor een aantal dagen, waarschijnlijk dus het hcg. Op vakantie naar de poli gebeld en die wilde me weer zien na mijn vakantie.
Vorige week echo gehad, nog steeds restweefsel te zien, met een hcg van 30, dun baarmoederslijmvlies en hoog progesteron. Of er een eisprong was geweest kon ze moeilijk zeggen, ze verwachtte van niet (maar ik betwijfel dat, vanwaar ik me dus ook weer zorgen maak over dikte van slijmvlies, dit was nog geen 3 mm). De gyn beloofde me dat ik snel geholpen kon worden en dat er een hysteroscopie ingepland kon worden deze week. Toen ik door de assistente werd gebeld werd me echter medegedeeld dat ik eind september pas terecht kon. Dit weekend was een emotioneel drama. Terug van vakantie en ik had zo de hoop dat het hele circus voorbij zou zijn. Gelukkig is mijn vriend er nu ook helemaal klaar mee en heeft hij vandaag 45min aan de telefoon gehangen met het ziekenhuis met de boodschap dat dit niet nog een maand langer moet duren.. Hopelijk kan ik nu morgen of donderdag al terecht.
Ik ben bang, maar ik ben er ook helemaal klaar mee. Ik hoop dat de ingreep erg meevalt en dat mijn cyclus zich weer netjes opstart zonder dat baarmoederslijmvlies gezeik. Ik ben het vertrouwen in mijn lichaam na 4 maanden helemaal kwijt, en daarvoor was het ook al niet al te best, maar we houden hoop
! Het einde is nu hopelijk echt in zicht..
maandag 26 augustus 2019 om 13:19
Lieve Doris,
Ik leef echt met je mee. Het krijgen van miskraam is al vreselijk. Maar de nasleep waar jij doorheen moet, echt vreselijk. Heel goed dat je vriend naar het ziekenhuis heeft gebeld, ik weet uit ervaring (helaas) dat dat soms nodig is!
Ik hoop dat je snel geholpen kan worden en het vertrouwen terugwint in je lichaam. Hier ben ik zelf (na 5 maanden ook nog steeds mee bezig)
Ik leef echt met je mee. Het krijgen van miskraam is al vreselijk. Maar de nasleep waar jij doorheen moet, echt vreselijk. Heel goed dat je vriend naar het ziekenhuis heeft gebeld, ik weet uit ervaring (helaas) dat dat soms nodig is!
Ik hoop dat je snel geholpen kan worden en het vertrouwen terugwint in je lichaam. Hier ben ik zelf (na 5 maanden ook nog steeds mee bezig)
maandag 26 augustus 2019 om 13:37
Eindelijk teruggebeld door het UMC, ik "mag" morgen voor de hysteroscopie. Met dank aan het doorzettingsvermogen van mijn vriend. Gelukkig ook maar 24 uur om er tegenop te zien en me er druk om te maken..
Dankjewel Lolanu. Ik heb je even geloept, maar jou zit het ook niet mee.
Is je menstruatie inmiddels wel wat regelmatiger dan toen direct na het stoppen met de pil? Veel sterkte, ik hoop dat we beiden binnenkort weer lekker in ons lijf zitten.
Dankjewel Lolanu. Ik heb je even geloept, maar jou zit het ook niet mee.
Is je menstruatie inmiddels wel wat regelmatiger dan toen direct na het stoppen met de pil? Veel sterkte, ik hoop dat we beiden binnenkort weer lekker in ons lijf zitten.
maandag 26 augustus 2019 om 22:06
Tip van een ervaringsdeskundige: neem vanavond vast en morgen een uur voor de ingreep een naproxen 500 (Aleve 550is vrijverkrijgbaar ). Het haalt misschien net het scherpe er vanaf. Als ze eenmaal in je baarmoeder zijn vond ik het best te doen. Daarvoor is het niet fijn.(2x gehad).
Succes en sterkte! Hopelijk kan je daarna snel opnieuw beginnen en dit afsluiten!
Succes en sterkte! Hopelijk kan je daarna snel opnieuw beginnen en dit afsluiten!
dinsdag 27 augustus 2019 om 07:21
tIkhaatgeduld schreef: ↑26-08-2019 22:06Tip van een ervaringsdeskundige: neem vanavond vast en morgen een uur voor de ingreep een naproxen 500 (Aleve 550is vrijverkrijgbaar ). Het haalt misschien net het scherpe er vanaf. Als ze eenmaal in je baarmoeder zijn vond ik het best te doen. Daarvoor is het niet fijn.(2x gehad).
Succes en sterkte! Hopelijk kan je daarna snel opnieuw beginnen en dit afsluiten!
En tip van een andere ervaringsdeskundige: ik was in alle stress vergeten dit te nemen, ook al was het me aangeraden. Het was geen pretje het doorkomen van de baarmoedermond, maar het was ook geen hel. De gyn en de operatieassistent hebben me geholpen met ademhalingsoefeningen en mijn man hield mijn hand vast. Toen ging het ook.
Sterkte vandaag!!!!!!! Ik hoop heel hard dat deze ingreep voldoende is om je cyclus weer op te starten en rustig aan opnieuw te beginnen. Ik vond de hysteroscopie dus ook heel spannend, maar mij heeft het geholpen. Uit de eerste cyclus daarna heb ik nu een heeeeeeeeeeeeeeel dikke buik overgehouden. Dat gun ik je van harte ook
