Hoe kan ik hem weer vertrouwen

Ik heb dit ook meegemaakt. Je moet voor jezelf bepalen of je hem weer WILT vertrouwen. Heb je voor hem gekozen omdat het "makkelijk en vertrouwd" is of heb je voor hem gekozen omdat je gewoonweg helemaal gek van hem bent?



En als je door de laatste reden hebt gekozen, waarom is hij vreemd gegaan? Je gaat niet vreemd omdat je zo happy bent in je relatie. Een keer kan gebeuren omdat je stomdronken bent (al snap ik dat ook al niet!). Een aantal keren is serieus een relatie en dan schort er iets aan je steady relatie.



Er is nu al weer enige tijd overheen. Praat met hem of hij blij is of jij blij bent, en als dat zo is, stap dan over die "drol" heen. Je moet verder en jij bent degene die het kan parkeren. Stap erover heen en blijf praten met elkaar!



Liefde is niet voor niets een werkwoord! ;-P

Wat probeer je met die ruzies te bereiken? Blijf je het na twee jaar nog voor zijn voeten gooien? Moet hij nog steeds door het stof? Als dat zo is dan blijft de relatie ongelijkwaardig en heeft het mijns inziens weinig kans.



Ik vind persoonlijk dat na twee jaar de tijd is gekomen om vooruit te kijken ipv achterom. Je mist namelijk daardoor het 'nu' nogal



Je zegt dat je het hebt vergeven. Maar als dat zo is, zouden er geen ruzies meer door komen, zou het niet telkens nog een high issue zijn.



Jij bent degene die hier wat aan moet doen en dat is 'loslaten'. Dat is de enige optie.

is dat niet het probleem, jij bent je waardigheid kwijt en je walgt van jezelf, waarom?

Ja ik vroeg me nou precies hetzelfde af als newstylista! Waarom walg jij van jezelf als je aan die periode terugdenkt?

dat is inderdaad erg kloten ja! Heb je er goed over gepraat met hem etc? dan zul je beetje bij beetje het vertrouwen terug krijgen als jullie nog echt supergek op elkaar zijn...dit heeft tijd nodig... hij heeft het contact met haar verbroken neem ik aan?? heb je haar ook gesproken? sterkte

Hai Pink,



Heftig om mee te maken he?

Je wereld zal wel op z'n kop hebben gestaan, wat vreselijk voor je...



Je hebt voor de moeilijkste weg gekozen. Blijven is moeilijker dan weggaan. Als je weggaat dan kun je gaan verwerken, blijf je dan wordt je iedere dag opnieuw geconfronteerd met het lelijke bedrog van je partner. Maar....dat is je keuze geweest, dat wilde je zelf en bij iemand blijven die je zo gekwetst heeft is dus iets wat je alleen moet doen als je zeker weet dat je het allemaal achter je kunt laten op een gegeven moment.



Mijn stelling is altijd dat de tijd zal leren of je relatie h et redt na bedrog. Het gebeurt heel vaak dat mensen - na een doorstart - tot de conclusie komen, dat ze het gebeurde toch niet achter zich kunnen laten en dan strandt de relatie alsnog. Helemaal geen schande, je hebt er dan alles aan gedaan om het te laten slagen en je kunt er met opgeheven hoofd een streep onder zetten.



Jij bent onzeker geworden na deze gebeurtenis. Op zich logisch. Maar komt dat door je vriend denk je?Komt dat door zijn gedrag nu of komt het nog steeds door wat er anderhalf jaar geleden gebeurd is?



Hij stopt op een gegeven moment mijn zijn kruis dragen namelijk. Hij wil dóór, niet achteruit. Achteruit, dus bij iedere ruzie over bijvoorbeeld zaken in het huishouden, of je moeder al dan niet kan blijven logeren met kerst, of hij wel of niet met zijn vrienden uit zal gaan (of mag van jou), hem wéér zijn vreemdgaan voor de voeten werpen, omdat jíj onzeker bent, maakt je relatie tot een lijdensweg.



Je zult moeten kiezen meid. Wil je vooruit, of wil je afstevenen op een einde van je relatie. Dat laatste zou ik me heel goed voor kunnen stellen hoor, daar niet van, je hebt het grootste gelijk van de wereld als je gewoon niet genoeg basis meer voelt om door te gaan.



Maar als je kiest voor doorgaan, ga dan ook dóór en laat zijn fout (die jij hem vergeven hebt of vergeven wil, want je bent met hem doorgegaan), verleden tijd zijn.



Hoe is hij met je/tegen je/voor je?

Heb je voor je gevoel een reden om onzeker te zijn?

Is er een stevig fundament waarop jullie samen kunnen bouwen, of is het er niet en zijn jullie allebei bang voor stoppen, bang voor de pijn van het liefdesverdriet?

Hoi Anketje, lees eens op het topic, hoe was jullie relatie na vreemdgaan. Ik denk dat je daar wel veel herkenning vindt. Ook meeschrijven over je gevoel kan je een heel stuk opluchting geven.

Besluiten dat je je vriend zijn vreemdgaan vergeeft is een beetje kort door de bocht. Vergeven is soms een proces, pas als je de dingen voor jezelf op een rijtje hebt is vergeven mogelijk. Probeer eerst te accepteren dat dit in jullie relatie is gebeurd.

Dat je zelvertrouwen een deuk heeft gekregen en dat herinneringen aan die tijd pijn doen is logisch. Probeer daar ook over te praten, dat kan ook in een niet verwijtende sfeer.

En je zelfvertrouwen moet je een groot stuk uit jezelf halen. Dat kan door de bekende nieuwe garderobe, kapper, etc, maar ook door die dingen te doen waar jij je lekker bij voelt.

Hoe gaat je partner om met jouw gevoelens. Ik heb gezien dat ook de partner een rol speelt in het verwerken en samen verder gaan.

Misschien ben je in je wens om dit snel onder het kleed te kunnen schuiven en gewoon verder te gaan vergeten wat tijd voor jezelf te nemen.

Sterkte in ieder geval, deze gevoelens zijn niet leuk.