Kinderen
alle pijlers
Moeder van de vriendin v dochter
dinsdag 12 november 2019 om 13:10
Er zit me iets dwars. Mijn dochter (1e middelbaar) heeft al jaren een vriendin.
De band tussen hen is afwisselend heel erg hecht en met periodes wat minder. Er is dan geen sprake van ruzie, maar dan concentreren ze zich beiden op andere vriendschappen. Ze zitten bij elkaar op de middelbare school, maar niet in dezelfde klas. Haar vriendin heeft om de haverklap ruzie met anderen (waarbij zelfs de school directie moest ingrijpen)
Mijn dochter houdt zich dan afzijdig omdat ze daar in niet mee wil worden gezogen.
Nu is het vriendinnetje van mijn dochter best een mooie meid om te zien. Ze kleedt zich graag leuk en opvallend, neemt veel tijd in de ochtend om haar en make up op te doen. Allemaal prima, het is haar stijl en ik vind dat ze zich echt leuk kan stylen.
Mijn dochter is iemand die absoluut niet wil opvallen. Wil absoluut geen make up op, als we gaan winkelen kiest ze nooit een leuke opvallende kleur, maar altijd zwart, grijs en een blauwe spijkerbroek en haar in een knot of vlecht.
Gewoon lekker onopvallend en ze voelt zich op die manier het lekkerst in haar vel zitten. Ook haar andere vriendinnen kleden zich op dezelfde manier als mijn dochter.
Nu komt het probleem: de moeder van die vriendin spreekt af en toe tegen mij uit dat mijn dochter jaloers is op haar dochter. Het was mij nooit opgevallen en die indruk heb ik nooit gehad.
Ze gaf aan dat als haar dochter veel andere vriendinnen om zich heen had, dat zij (de moeder) duidelijk kon zien dat mijn dochter daar jaloers op was (meer terug getrokken).
Ze heeft zelfs op het verjaardagsfeestje van haar dochter hardop recht in het gezicht van mijn dochter gezegd, dat ze zag dat ze jaloers was omdat haar dochter een grote opkomst had van vriendinnen. Mijn dochter is na die opmerking naar huis gegaan. Ook mij belde ze op en zei dat ze zag dat mijn kind jaloers was op de gezelligheid die haar dochter had met andere meisjes.
De volgende dag had haar dochter de rest van het jaar ruzie met de overgebleven meiden die op haar verjaardag waren geweest omdat ze na het feestje nare dingen had gezegd over de meiden. De ruzie liep zo uit de hand dat er vechtpartijen op de speelplaats ontstonden en zelfs de ouders op school werden geroepen.
Mijn dochter had al afstand van haar genomen sinds die opmerking van haar moeder.
Ik heb die moeder daarna lang niet gesproken. Maar na een tijdje ging mijn dochter weer normaal met haar om op school omdat haar dochter nog steeds in allerlei ruzies was verwikkeld met anderen en dan mijn dochter weer ging opzoeken.
Maanden later kwam ik die moeder tegen, haar dochter had dus nog steeds ruzies op school met een groep meiden, en zei ze dat haar dochter vanwege haar mooie verschijning altijd het mikpunt is van andere meiden.
(haar dochter had ruzie gekregen met een 3 tal meiden omdat ze hen had uitgescholden (excuses alvast) voor vieze negerinnen. Maar nee volgens haar moeder had het te maken met het feit dat haar dochter zo knap was).
Ik ging er verder niet op in.
Deze ochtend belde ze me ivm een schoolkwestie. Tussen neus en lippen door vertelde ze me dat mijn dochter tegen haar dochter thuis had gezegd dat als ze haar haar zou knippen het leuker zou staan. Onmiddellijk erachter aan zei ze dat ze tegen haar dochter had gezegd dat ze niet moest luisteren naar mijn dochter en dat ze dat vast en alleen had gezegd zodat zij er minder mooi uit zou gaan zien.
Haar dochter, zei ze erbij, werd nl op de nieuwe school aan de lopende band verkering gevraagd en veel jongens uit de klas vonden haar mooi. Dus het is vlg haar gezegd omdat mijn dochter haar minder mooi wil hebben.
Ik was even stil en beëindigde het gesprek.
Het zat me toch dwars wat de moeder heeft gezegd.
Elk akkefietje van haar dochter, met wie dan ook, zou worden veroorzaakt door de opmerkelijke schoonheid van haar dochter, elke opmerking wordt begrepen als 'waarschijnlijk jaloers op het uiterlijk van haar dochter'.
Ik weet natuurlijk niet of andere meiden inclusief mijn dochter wel of niet jaloers zouden kunnen zijn op haar uiterlijk, ik sluit niks uit, ze zitten flink te puberen, maar ik stoor me enorm aan de houding van haar moeder. Ze laat haar dochter nu denken dat alles wat met kritiek te maken heeft te maken heeft met jaloezie van de ander.
Ik weet ook niet of en hoe ik dit kan bespreken met mijn dochter, omdat ik bang ben dat mijn dochter (door de opmerkingen van de moeder van haar vriendin) een minderwaardigheids complex zou kunnen ontwikkelen over haar eigen uiterlijk.
Ik vind het vreemd dat een moeder zo de nadruk legt op het uiterlijk van haar dochter, dit ook zo communiceert naar haar dochter toe (ze zijn gewoon jaloers op hoe knap je bent), maar ook recht in het gezicht van een 12 jarige (mijn dochter) zegt dat ze ziet dat ze jaloers is op haar dochter.
Wat te doen?
De band tussen hen is afwisselend heel erg hecht en met periodes wat minder. Er is dan geen sprake van ruzie, maar dan concentreren ze zich beiden op andere vriendschappen. Ze zitten bij elkaar op de middelbare school, maar niet in dezelfde klas. Haar vriendin heeft om de haverklap ruzie met anderen (waarbij zelfs de school directie moest ingrijpen)
Mijn dochter houdt zich dan afzijdig omdat ze daar in niet mee wil worden gezogen.
Nu is het vriendinnetje van mijn dochter best een mooie meid om te zien. Ze kleedt zich graag leuk en opvallend, neemt veel tijd in de ochtend om haar en make up op te doen. Allemaal prima, het is haar stijl en ik vind dat ze zich echt leuk kan stylen.
Mijn dochter is iemand die absoluut niet wil opvallen. Wil absoluut geen make up op, als we gaan winkelen kiest ze nooit een leuke opvallende kleur, maar altijd zwart, grijs en een blauwe spijkerbroek en haar in een knot of vlecht.
Gewoon lekker onopvallend en ze voelt zich op die manier het lekkerst in haar vel zitten. Ook haar andere vriendinnen kleden zich op dezelfde manier als mijn dochter.
Nu komt het probleem: de moeder van die vriendin spreekt af en toe tegen mij uit dat mijn dochter jaloers is op haar dochter. Het was mij nooit opgevallen en die indruk heb ik nooit gehad.
Ze gaf aan dat als haar dochter veel andere vriendinnen om zich heen had, dat zij (de moeder) duidelijk kon zien dat mijn dochter daar jaloers op was (meer terug getrokken).
Ze heeft zelfs op het verjaardagsfeestje van haar dochter hardop recht in het gezicht van mijn dochter gezegd, dat ze zag dat ze jaloers was omdat haar dochter een grote opkomst had van vriendinnen. Mijn dochter is na die opmerking naar huis gegaan. Ook mij belde ze op en zei dat ze zag dat mijn kind jaloers was op de gezelligheid die haar dochter had met andere meisjes.
De volgende dag had haar dochter de rest van het jaar ruzie met de overgebleven meiden die op haar verjaardag waren geweest omdat ze na het feestje nare dingen had gezegd over de meiden. De ruzie liep zo uit de hand dat er vechtpartijen op de speelplaats ontstonden en zelfs de ouders op school werden geroepen.
Mijn dochter had al afstand van haar genomen sinds die opmerking van haar moeder.
Ik heb die moeder daarna lang niet gesproken. Maar na een tijdje ging mijn dochter weer normaal met haar om op school omdat haar dochter nog steeds in allerlei ruzies was verwikkeld met anderen en dan mijn dochter weer ging opzoeken.
Maanden later kwam ik die moeder tegen, haar dochter had dus nog steeds ruzies op school met een groep meiden, en zei ze dat haar dochter vanwege haar mooie verschijning altijd het mikpunt is van andere meiden.
(haar dochter had ruzie gekregen met een 3 tal meiden omdat ze hen had uitgescholden (excuses alvast) voor vieze negerinnen. Maar nee volgens haar moeder had het te maken met het feit dat haar dochter zo knap was).
Ik ging er verder niet op in.
Deze ochtend belde ze me ivm een schoolkwestie. Tussen neus en lippen door vertelde ze me dat mijn dochter tegen haar dochter thuis had gezegd dat als ze haar haar zou knippen het leuker zou staan. Onmiddellijk erachter aan zei ze dat ze tegen haar dochter had gezegd dat ze niet moest luisteren naar mijn dochter en dat ze dat vast en alleen had gezegd zodat zij er minder mooi uit zou gaan zien.
Haar dochter, zei ze erbij, werd nl op de nieuwe school aan de lopende band verkering gevraagd en veel jongens uit de klas vonden haar mooi. Dus het is vlg haar gezegd omdat mijn dochter haar minder mooi wil hebben.
Ik was even stil en beëindigde het gesprek.
Het zat me toch dwars wat de moeder heeft gezegd.
Elk akkefietje van haar dochter, met wie dan ook, zou worden veroorzaakt door de opmerkelijke schoonheid van haar dochter, elke opmerking wordt begrepen als 'waarschijnlijk jaloers op het uiterlijk van haar dochter'.
Ik weet natuurlijk niet of andere meiden inclusief mijn dochter wel of niet jaloers zouden kunnen zijn op haar uiterlijk, ik sluit niks uit, ze zitten flink te puberen, maar ik stoor me enorm aan de houding van haar moeder. Ze laat haar dochter nu denken dat alles wat met kritiek te maken heeft te maken heeft met jaloezie van de ander.
Ik weet ook niet of en hoe ik dit kan bespreken met mijn dochter, omdat ik bang ben dat mijn dochter (door de opmerkingen van de moeder van haar vriendin) een minderwaardigheids complex zou kunnen ontwikkelen over haar eigen uiterlijk.
Ik vind het vreemd dat een moeder zo de nadruk legt op het uiterlijk van haar dochter, dit ook zo communiceert naar haar dochter toe (ze zijn gewoon jaloers op hoe knap je bent), maar ook recht in het gezicht van een 12 jarige (mijn dochter) zegt dat ze ziet dat ze jaloers is op haar dochter.
Wat te doen?
dinsdag 12 november 2019 om 15:22
Die moeder was niet bij de mooie ogen opmerking. Dus die heeft dat van haar dochter gehoord.Hanaa schreef: ↑12-11-2019 15:20Ik denk eerlijk gezegd dat haar dochter niet eens weet dat haar moeder zulke dingen tegen andere moeders zegt. Behalve die ene keer op het verjaardagsfeestje, maar daarna had mijn dochter zelf afstand genomen.
Ik neem het meisje verder niks kwalijk. Haar moeder reduceert de wereld tot knap/lelijk, het meisje kan er verder niks aan doen. Alleen probeert die moeder dat wereldbeeld op te dringen aan anderen.
En ik neem aan dat er achteraf gesproken is tussen de meiden waarom jouw dochter zo van dat feestje wegging ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 12 november 2019 om 15:25
Dit vind ik een goeie, als je het durft.blijfgewoonbianca schreef: ↑12-11-2019 15:13Ik zou haar bellen. Zeggen dat je er nog eens over nagedacht hebt en dat het je ontzettend dwars zit dat ze zulke dingen over je dochter denkt en zegt. En dat je het daar ook met je dochter over gaat hebben. En dan stil blijven. Niet gaan uitleggen. Laat zij dat maar doen.
dinsdag 12 november 2019 om 15:26
blijfgewoonbianca schreef: ↑12-11-2019 15:22Die moeder was niet bij de mooie ogen opmerking. Dus die heeft dat van haar dochter gehoord.
Dat klopt, waarschijnlijk denkt die dochter dat moeder dat belangrijk vindt om te horen. Dat is vleiend om te horen misschien, maar haar moeder maakt er dan van dat omwille van haar mooie ogen/knap koppie anderen ruzie zoeken met haar.
Is verder haar zaak. Ik ga niet meer luisteren en vlg keer afkappen.
dinsdag 12 november 2019 om 15:34
Misschien denkt dochter het - inmiddels - zelf ook wel.Hanaa schreef: ↑12-11-2019 15:26Dat klopt, waarschijnlijk denkt die dochter dat moeder dat belangrijk vindt om te horen. Dat is vleiend om te horen misschien, maar haar moeder maakt er dan van dat omwille van haar mooie ogen/knap koppie anderen ruzie zoeken met haar.
Is verder haar zaak. Ik ga niet meer luisteren en vlg keer afkappen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 12 november 2019 om 15:36
Contact ging vaak over schoolzaken, hun gezamenlijke sport en soms speelafspraken.
Dat ga ik nu afkappen. Dochter kan zelf prima met haar afspreken zonder dat ik contact met die moeder hoef te hebben.
Verder is het nu aan dochter om te bepalen hoever haar vriendschap met haar kan gaan.
Gisteren is ze met haar andere vriendinnen naar de bioscoop geweest. Ze heeft haar vriendin niet mee gevraagd.
dinsdag 12 november 2019 om 15:41
Op de middelbare doe je dat idd niet meer. Ik denk dat je dochter best kan zeggen dat ze niet met haar om hoeft te gaan als ze dat niet wil.Hanaa schreef: ↑12-11-2019 15:36Contact ging vaak over schoolzaken, hun gezamenlijke sport en soms speelafspraken.
Dat ga ik nu afkappen. Dochter kan zelf prima met haar afspreken zonder dat ik contact met die moeder hoef te hebben.
Verder is het nu aan dochter om te bepalen hoever haar vriendschap met haar kan gaan.
Gisteren is ze met haar andere vriendinnen naar de bioscoop geweest. Ze heeft haar vriendin niet mee gevraagd.
dinsdag 12 november 2019 om 15:46
Zitten die vriendinnen bij jouw dochter en haar vriendin in de klas ? Gaan die meiden ook met vriendin om ?
Snap je ook hoe jouw dochter over komt als ze zelf steeds dan weer wel, dan weer niet met haar om gaat ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 12 november 2019 om 15:50
Nee die meiden zitten niet bij haar vriendin in de klas. Ze kennen haar wel van vorig jaar maar nodigen haar nooit uit. Met deze meiden is mijn dochter al een aantal jaren bevriend, continu en zonder tussenpozen.blijfgewoonbianca schreef: ↑12-11-2019 15:46Zitten die vriendinnen bij jouw dochter en haar vriendin in de klas ? Gaan die meiden ook met vriendin om ?
Snap je ook hoe jouw dochter over komt als ze zelf steeds dan weer wel, dan weer niet met haar om gaat ?
Dochter koos gisteren voor dit vriendengroepje om iets leuks mee te gaan doen.
dinsdag 12 november 2019 om 15:53
dinsdag 12 november 2019 om 16:02
Je maakt het je dochter dan ook wel heel moeilijk. Ik zou het ook niet doen maar ik zou vanaf nu wel duidelijk zijn. En niet het probleem van die moeder projecteren op je dochter want daar heeft helemaal niemand wat aan. Je dochter mag zelf weten hoe zij eruit ziet en wat zij zegt (zolang het niet onbeleefd is).
Waarom zou zich als 12 jarige al iets aan moeten trekken van het huidige schoonheidsideaal? Omdat een ander dat zegt?
Waarom moet zij voldoen aan de schoonheidsnorm van een kind dat haar vuisten gebruikt op school?
Waarom zou zich als 12 jarige al iets aan moeten trekken van het huidige schoonheidsideaal? Omdat een ander dat zegt?
Waarom moet zij voldoen aan de schoonheidsnorm van een kind dat haar vuisten gebruikt op school?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 12 november 2019 om 16:11
Ik zou een beetje meer op je dochter vertrouwen. Je bent bang voor iets wat nog helemaal niet aan de orde is (minderwaardigheidscomplex). Dat is JOUW angst, die je niet bij je dochter moet neerleggen. Ik hoop dat je dochter dit niet aan je merkt.
EDIT: waarom zou je haar willen afschermen van die moeder? Wat lost dat op? Je kunt haar niet in bescherming blijven nemen. Daarnaast is het helemaal niet slecht als je dochter ziet hoe anderen met uiterlijkheden omgaan. Op die manier kan ze zelf een mening vormen over mensen die uiterlijk belangrijk vinden in plaats van dat jij dat voor haar doet.
EDIT: waarom zou je haar willen afschermen van die moeder? Wat lost dat op? Je kunt haar niet in bescherming blijven nemen. Daarnaast is het helemaal niet slecht als je dochter ziet hoe anderen met uiterlijkheden omgaan. Op die manier kan ze zelf een mening vormen over mensen die uiterlijk belangrijk vinden in plaats van dat jij dat voor haar doet.
anoniem_64833f9ed6645 wijzigde dit bericht op 12-11-2019 16:15
41.71% gewijzigd
dinsdag 12 november 2019 om 16:15
Tja, ik zag soms ook van die meisjes op de middelbare school. Ik speelde bij wijze van spreken nog net met de barbies en zij reeds met mannen...
Maar goed dat gezegd hebbende: beauty is in the eye of the beholder en ald dat 'vriendinnetje' zichzelf mooi vindt, so be it. Fijn dat ze zo zelfverzekerd lijkt. Dat ze vervolgens fysiek geweld gebruikt doet iets anders vermoeden overigens. Maar als jouw dochter het gewoon bij zichzelf houdt en niet meegaat in die gril, dan is er volgens mij niets aan de hand. Te meer als je die moeder een beetje op afstand houdt.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 12 november 2019 om 16:23
Je moet het zelf weten, maar ik geloof wel dat als een andere moeder dit soort nare dingen tegen mij over mijn kind zou zeggen, dat ik daar toch wel wat van zou willen zeggen. Gewoon, omdat ik vind dat een ander geen meetlat langs mijn kind hoeft te leggen. En omdat ik vind, dat ík mijn kind moet beschermen. Als ik al niet voor haar opkom, en haar bescherm, wie doet het dan wel? En wat voor signaal geef ik af jegens mijn dochter als ik andere mensen dit soort bagger over haar laat uitstorten?blijfgewoonbianca schreef: ↑12-11-2019 15:13Ik zou haar bellen. Zeggen dat je er nog eens over nagedacht hebt en dat het je ontzettend dwars zit dat ze zulke dingen over je dochter denkt en zegt. En dat je het daar ook met je dochter over gaat hebben. En dan stil blijven. Niet gaan uitleggen. Laat zij dat maar doen.
Nee hoor, hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik op Bianca's lijn zit. En daar hoef je helemaal niet boos om te worden, of met verwijten te gaan strooien, maar gewoon je gevoel naar die vrouw benoemen en haar haar verhaal laten doen.
dinsdag 12 november 2019 om 16:32
Als jouw dochter weer eens thuis komt met verhalen over achterlijke opmerkingen van die moeder, moet je gewoon tegen je dochter zeggen dat ze die moeder moet negeren. Zeg gewoon dat die moeder een heel vreemd beeld heeft van deze wereld en dat ze niks van dat mens aan moet nemen. Maar volgens mij heeft jouw dochter dat zelf prima in de gaten.
Mocht het mens jou weer bellen, geef dan aan dat je klaar bent met haar gezeur.
En maakt ze vaker opmerkingen tegen je dochter, bel haar dan en maak haar heel duidelijk dat ze met die onzin moet kappen.
Mocht het mens jou weer bellen, geef dan aan dat je klaar bent met haar gezeur.
En maakt ze vaker opmerkingen tegen je dochter, bel haar dan en maak haar heel duidelijk dat ze met die onzin moet kappen.
dinsdag 12 november 2019 om 16:37
Ik zou zoiets denk ik alleen op het moment zelf gezegd hebben en dan niet in de discussie over wel of niet knap of wel of niet jaloers, maar meer zoiets van: "Prima [naam moeder] dat is jouw subjectieve interpretatie van het voorval. En als deze benadering je aanstaat, soit. Ik zou het alleen wel op prijs stellen als jij mijn dochter met meer respect behandelt. Dank je" en verder niet.ninanoname schreef: ↑12-11-2019 16:23Je moet het zelf weten, maar ik geloof wel dat als een andere moeder dit soort nare dingen tegen mij over mijn kind zou zeggen, dat ik daar toch wel wat van zou willen zeggen. Gewoon, omdat ik vind dat een ander geen meetlat langs mijn kind hoeft te leggen. En omdat ik vind, dat ík mijn kind moet beschermen. Als ik al niet voor haar opkom, en haar bescherm, wie doet het dan wel? En wat voor signaal geef ik af jegens mijn dochter als ik andere mensen dit soort bagger over haar laat uitstorten?
Nee hoor, hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik op Bianca's lijn zit. En daar hoef je helemaal niet boos om te worden, of met verwijten te gaan strooien, maar gewoon je gevoel naar die vrouw benoemen en haar haar verhaal laten doen.
Ik zou er niet meer achteraan bellen oid. Zeker omdat je met zo iemand de discussie helemaal niet aan wil gaan. Iemand die vindt dat haar bloed eigen dochter miss world is en anderen ongetwijfeld jaloers zijn omdat die niet zo knap zijn... Yeah right.
Zelfs al zou ik vinden dat ik de mooiste, leukste, knapste dochter zou hebben, dan ga ik daar toch geen oorlog over voeren met andere ouders of met de dochter van een van die andere ouders. Echt: - WHAT - THE - F*** 
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 12 november 2019 om 21:37
Schoonheid zit van binnen. Jaloezie en anderen willen neerhalen komen voort uit onzekerheid.
Het belangrijkste is dat je gelukkig bent met jezelf, dat je zelfvertrouwen hebt, dat je je omringt met mensen die je gelukkig maken, dat je je naasten lief hebt en je ze behandelt zoals je graag zelf behandeld zou willen worden. Dat ontstijgt uiterlijke schoonheid.
Dat zou ik zeggen als jouw dochter de mijne was.
Die moeder uit haar onzekerheid door anderen slechter over zichzelf te laten voelen. Jij uit je onzekerheid door je zo te laten aangrijpen door wat die moeder zegt.
Het belangrijkste is dat je gelukkig bent met jezelf, dat je zelfvertrouwen hebt, dat je je omringt met mensen die je gelukkig maken, dat je je naasten lief hebt en je ze behandelt zoals je graag zelf behandeld zou willen worden. Dat ontstijgt uiterlijke schoonheid.
Dat zou ik zeggen als jouw dochter de mijne was.
Die moeder uit haar onzekerheid door anderen slechter over zichzelf te laten voelen. Jij uit je onzekerheid door je zo te laten aangrijpen door wat die moeder zegt.
dinsdag 12 november 2019 om 21:51
Is die angst niet gewoon jouw projectie ? Waarom raakt het gedrag van die moeder jou zo? Word jij onzeker van haar gedrag of uiterlijk?Hanaa schreef: ↑12-11-2019 13:20Haar dochter is een mooi meisje om te zien, maar door de houding van haar moeder (en uitspraken tegen een kind) ben ik bang dat mijn dochter serieus een minderwaardigheidscomplex gaat ontwikkelen.
Mijn dochter houdt echt niet van opvallen, maar het lijkt nu net of die moeder duidelijk wil maken dat mijn dochter niet mooi genoeg is en dus alles wat mijn dochter zegt jaloezie op het uiterlijk is van haar dochter.
Mijn dochter is echt niet lelijk, ze wil gewoon niet opvallen (dat zegt ze regelmatig tegen mij) maar ik ben bang dat ze zich zo onzeker gaat voelen omdat die andere moeder en haar vriendin zo de nadruk leggen op uiterlijk en wel/niet verkering gevraagd worden.
Waarom kun je die vrouw niet gewoon negeren?
En kun je niet gewoon met jouw dochter praten over hoe zij zichzelf ziet, waarbij je dan zijdelings in gesprek gaat over bijv haar zelfbeeld?
dinsdag 12 november 2019 om 22:20
Gewoon bats erover heen mocht dat mens nog eens bellen. “Nou Sjaan dat zal jouw visie zijn maar ik vind het van de pot gerukt om nu al mijn 12-jarige zichzelf langs een meetlat te laten leggen en ik zou het op prijs stellen als jij je daarmee beperkt tot je eigen dochter dankjewel”.Hanaa schreef: ↑12-11-2019 15:36Contact ging vaak over schoolzaken, hun gezamenlijke sport en soms speelafspraken.
Dat ga ik nu afkappen. Dochter kan zelf prima met haar afspreken zonder dat ik contact met die moeder hoef te hebben.
Verder is het nu aan dochter om te bepalen hoever haar vriendschap met haar kan gaan.
Gisteren is ze met haar andere vriendinnen naar de bioscoop geweest. Ze heeft haar vriendin niet mee gevraagd.
Of de ‘vernietig alle bruggen’ methode: ‘Ik vind het ook een uitstekend idee als de contacten op een zeer laag pitje komen te staan want ik heb liever niet dat mijn dochter bij ordinaire vechtpartijen betrokken raakt”.
Verder lijkt mij dat een heel raar mens. Ik zie beroepshalve heel veel moeders van 12-jarige dochters. En ik zie en hoor iedere dag wel iets over ruzies van 12-jarige bakvissen. Maar echt zeer zelden dat een ouder zo bizar reageert èn dan ook nog actief onder de gordel gaat ‘meppen’ door die waanbeelden ook nog een 12-jarige voor de voeten te werpen. Zelfs de meest bizarre ouders voelen ergens nog aan dat dit een grens over is. Ik zou het contact met die andere vriendinnen vooral stimuleren. Evenals haar houding om niet betrokken te raken bij die ruzies. En die moeder kreeg van mij lik op stuk op zo’n manier dat ze mij nog niet meer zou bellen al hing haar leven er vanaf.
