Zwanger
alle pijlers
Twee miskramen, moed zakt me in de schoenen..
donderdag 26 september 2019 om 11:46
Hoi dames,
Ik schrijf graag even mijn zorgen van me af en misschien vind ik hier wat herkenning.
Afgelopen februari besloten we voor ons 1e kindje te gaan. In de 2e maand na stoppen met anticonceptie was ik al zwanger. Dit was in april. Lichtelijk in shock dat het al zo snel raak was maar toch heel blij maakte ik een afspraak bij de verloskundige voor een 1e echo. Deze echo kreeg ik pas bij 10 weken zwangerschap. Ontzettend zenuwachtig en met een slecht voorgevoel (intuitie?) gingen we naar deze afspraak. Op de echo was een foetus te zien ter grootte van 9 weken zonder hartslag. Een missed abortion dus.
onze wereld stortte op dat moment even in, ik had geen bloedverlies gehad en niks wees erop dat het kindje niet meer zou leven, toch was het zo.. Vreselijke weken volgden, ik kreeg medicatie om de miskraam op te wekken maar ze hadden geen effect. Uiteindelijk 3weken later pas een curretage gekregen.
De curretage was in juni. Ik had nog zoveel verdriet dat ik nog niet aan een nieuwe zwangerschap kon denken. Pas begin augustus besloten we er weer voor te gaan. Er volgde nog 1 menstruatie en de maand erna (september) raakte ik weer zwanger. 3 weken geleden had ik de 1e positieve test. Helaas was het ons wederom niet gegund want een week later (bij 5 weken zwangerschap) kreeg ik wederom een miskraam, dit keer een spontane.
Ik kan gewoon niet bevatten dat ik zoveel pech heb dat het 2x achter elkaar fout moet gaan. Ik heb hier zoveel verdriet om en mijn hoop op de toekomst dat het dan wel goed gaat is helemaal weg...
Omdat het de 2e keer achter elkaar is ben ik doorverwezen naar het ziekenhuis, ik weet nog niet precies wat er gaat gebeuren. Vanmiddag om 15:00 heb ik een afspraak met mijn gynaecoloog.
Zijn er dames met eenzelfde ervaring waarbij het uiteindelijk wel goed kwam? Ik heb ontzettend veel behoefte aan succesverhalen.
Alvast bedankt voor het lezen in ieder geval!
Ik schrijf graag even mijn zorgen van me af en misschien vind ik hier wat herkenning.
Afgelopen februari besloten we voor ons 1e kindje te gaan. In de 2e maand na stoppen met anticonceptie was ik al zwanger. Dit was in april. Lichtelijk in shock dat het al zo snel raak was maar toch heel blij maakte ik een afspraak bij de verloskundige voor een 1e echo. Deze echo kreeg ik pas bij 10 weken zwangerschap. Ontzettend zenuwachtig en met een slecht voorgevoel (intuitie?) gingen we naar deze afspraak. Op de echo was een foetus te zien ter grootte van 9 weken zonder hartslag. Een missed abortion dus.
onze wereld stortte op dat moment even in, ik had geen bloedverlies gehad en niks wees erop dat het kindje niet meer zou leven, toch was het zo.. Vreselijke weken volgden, ik kreeg medicatie om de miskraam op te wekken maar ze hadden geen effect. Uiteindelijk 3weken later pas een curretage gekregen. De curretage was in juni. Ik had nog zoveel verdriet dat ik nog niet aan een nieuwe zwangerschap kon denken. Pas begin augustus besloten we er weer voor te gaan. Er volgde nog 1 menstruatie en de maand erna (september) raakte ik weer zwanger. 3 weken geleden had ik de 1e positieve test. Helaas was het ons wederom niet gegund want een week later (bij 5 weken zwangerschap) kreeg ik wederom een miskraam, dit keer een spontane.
Ik kan gewoon niet bevatten dat ik zoveel pech heb dat het 2x achter elkaar fout moet gaan. Ik heb hier zoveel verdriet om en mijn hoop op de toekomst dat het dan wel goed gaat is helemaal weg...
Omdat het de 2e keer achter elkaar is ben ik doorverwezen naar het ziekenhuis, ik weet nog niet precies wat er gaat gebeuren. Vanmiddag om 15:00 heb ik een afspraak met mijn gynaecoloog.
Zijn er dames met eenzelfde ervaring waarbij het uiteindelijk wel goed kwam? Ik heb ontzettend veel behoefte aan succesverhalen.
Alvast bedankt voor het lezen in ieder geval!
donderdag 26 september 2019 om 13:05
Ik heb zelf ook net een miskraam gehad met 7 weken, een spontane. Heb alle doemscenario’s ook in mijn hoofd gehad. Zal het de volgende keer wel lukken etc?
Emotioneel erg zwaar.
Ook heb ik mijn beste vriendin in mn hoofd die 2 miskramen heeft gehad en nu toch zwanger is van haar eerste kindje. Dus dat geeft mij hoop.
Ik blijf positief denken, ooit is een mooi kindje ons gegund. En jou ook!
Emotioneel erg zwaar.
Ook heb ik mijn beste vriendin in mn hoofd die 2 miskramen heeft gehad en nu toch zwanger is van haar eerste kindje. Dus dat geeft mij hoop.
Ik blijf positief denken, ooit is een mooi kindje ons gegund. En jou ook!
donderdag 26 september 2019 om 13:54
Hier een succesverhaal 
Na een jaar proberen zwanger te raken kreeg ik een missed abortion, ook met 10 weken. 5 maanden later voor de tweede keer zwanger maar kreeg een vroege miskraam met 5 weken. De maand erop meteen weer zwanger en dat ging helemaal goed! 9 maanden na de geboorte van onze dochter onverwachts zwanger van de tweede en deze zwangerschap verliep ook helemaal goed. Zo zie je maar dat er geen touw aan vast te knopen is... hoop dat het bij jou ook meteen weer raak is!
Na een jaar proberen zwanger te raken kreeg ik een missed abortion, ook met 10 weken. 5 maanden later voor de tweede keer zwanger maar kreeg een vroege miskraam met 5 weken. De maand erop meteen weer zwanger en dat ging helemaal goed! 9 maanden na de geboorte van onze dochter onverwachts zwanger van de tweede en deze zwangerschap verliep ook helemaal goed. Zo zie je maar dat er geen touw aan vast te knopen is... hoop dat het bij jou ook meteen weer raak is!
donderdag 26 september 2019 om 14:32
To, hier wat bemoedigende woorden:
Ik heb hier op het Viva forum met een groepje (ca 9 vrouwen) geschreven waarbij iedereen meerdere miskraam gehad heeft. We hebben nogsteeds contact met elkaar, bij sommigen is er een oorzaak gevonden, bij anderen niet, sommigen hebben medicatie gebruikt, anderen niet, maar nu - een jaar of 3 nadat we samen gingen schrijven, heeft iedereen een kindje en zijn sommigen zelfs bezig aan ronde 2.
2 miskramen is moeilijk te bevatten, maar geef de moed niet op. Wees eerlijk naar de gyn en dring aan op onderzoek als je dat geruststelt. De kans is nogsteeds het grootst dat je wel ooit een kindje krijgt.
Sterkte!
Ik heb hier op het Viva forum met een groepje (ca 9 vrouwen) geschreven waarbij iedereen meerdere miskraam gehad heeft. We hebben nogsteeds contact met elkaar, bij sommigen is er een oorzaak gevonden, bij anderen niet, sommigen hebben medicatie gebruikt, anderen niet, maar nu - een jaar of 3 nadat we samen gingen schrijven, heeft iedereen een kindje en zijn sommigen zelfs bezig aan ronde 2.
2 miskramen is moeilijk te bevatten, maar geef de moed niet op. Wees eerlijk naar de gyn en dring aan op onderzoek als je dat geruststelt. De kans is nogsteeds het grootst dat je wel ooit een kindje krijgt.
Sterkte!
donderdag 26 september 2019 om 14:37
Ik denk niet dat veel vrouwen ermee te koop lopen. Ik zou het niet vertellen in elk geval.samiyah schreef: ↑26-09-2019 12:22Jeetje ook al zoveel miskramen, ik schrik ervan hoe vaak dit eigenlijk voorkomt
donderdag 26 september 2019 om 15:03
Het vindt ook vaak plaats voor mensen vertellen dat ze zwanger zijn.
En ook gek eigenlijk want ik vertelde meestal niet heel erg laat in mijn zwangerschappen dat ik zwanger was maar bij de miskramen was het toch een soort voorgevoel denk ik.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 26 september 2019 om 15:29
O meid, verschrikkelijk die miskramen.
Ik heb ook 2x vlak achter elkaar een missed abortion gehad.
Eentje vorig jaar September, hartje was gestopt met 6,5 week. Opgewekt met medicatie
Daarna in December vorig jaar, hartje was weer gestopt met 6,5 week. Weg laten halen mbv. curettage.
Mij werd verteld dat het toch wel vaker voor komt dan je denkt. Ik kwam ook in aanmerking voor een prenatale screening ook ivm mijn medisch verleden. 1 dag voordat ik de screening had bleek ik weer zwanger te zijn. Dit was in Maart. Ondertussen ben ik 31 weken zwanger
Hoe verschrikkelijk naar het ook is, er bestaat gewoon een kans dat het wel goed komt. Het heeft alleen wat tijd nodig.
Succes!
Ik heb ook 2x vlak achter elkaar een missed abortion gehad.
Eentje vorig jaar September, hartje was gestopt met 6,5 week. Opgewekt met medicatie
Daarna in December vorig jaar, hartje was weer gestopt met 6,5 week. Weg laten halen mbv. curettage.
Mij werd verteld dat het toch wel vaker voor komt dan je denkt. Ik kwam ook in aanmerking voor een prenatale screening ook ivm mijn medisch verleden. 1 dag voordat ik de screening had bleek ik weer zwanger te zijn. Dit was in Maart. Ondertussen ben ik 31 weken zwanger
Hoe verschrikkelijk naar het ook is, er bestaat gewoon een kans dat het wel goed komt. Het heeft alleen wat tijd nodig.
Succes!
donderdag 26 september 2019 om 16:52
Ik zit in hetzelfde schuitje samiyah, en ben eigenlijk 'blij' met je topic en om de moeilijke en toch bemoedigende ervaringen van andere vrouwen te lezen 
.
Ik raakte afgelopen mei voor het eerst zwanger. We wilden eigenlijk nog een paar maandjes wachten maar een keer niet goed op gelet en toen was het meteen raak. Heel blij waren we ermee en ook al was het even schakelen, voelden we ons toch ook gezegend dat het zo snel raak was.
We hadden het net aan alle ouders verteld toen ik met 6 weken (half juni) helaas een spontane miskraam kreeg. De volgende dag kregen we een echo bij de verloskundige en toen was alles al weg. Lichamelijk stelde het niet zoveel voor, maar ik was er toch erg verdrietig en ontdaan van. Het was zoiets moois tussen mijn vriend en mij, we keken er met zoveel liefde en zin naar uit. Het voelde heel gek dat dat opeens weer 'weg' was.
Ik wilde vooral graag zo snel mogelijk weer zwanger raken. En dat lukte, het was vrijwel direct weer raak! 6 weken na de miskraam had ik weer een positieve test in handen. Wat een geluk! Ik telde de dagen af tot de waar het de vorige keer was misgegaan en durfde langzaam te gaan hopen. We mochten met ruim 7 weken al langskomen voor een echo. En toen was daar alleen een lege vruchtzak te zien.
Na 10 dagen werd op een nieuwe echo bevestigd dat er inderdaad geen embryo'tje gegroeid was. Die 10 dagen onzekerheid vond ik nog het moeilijkste, daarna was ik er eigenlijk wel rustig onder. Na even afwachten, hebben we de miskraam geprobeerd op te wekken met pillen. Die werkten helaas niet.. de miskraam kwam uiteindelijk toch zelf op gang, maar was niet compleet. Dus afgelopen maandag heb ik alsnog een curettage ondergaan.
En nu weer.. niks. Echt een terug-bij-af gevoel. We hebben een superfijn leven en het is heel fijn om dat weer te kunnen oppakken na de rollercoaster van de afgelopen weken en maanden. Ik merk, in tegenstelling tot na mijn vorige miskraam, bij mezelf ook echt een behoefte aan rust en weer in balans komen. Even met andere dingen bezig zijn. Meestal ben ik wel ok. En er zijn momenten zoals gisteravond dat ik opeens vanuit mijn tenen zo hard aan het huilen ben - een groot fysiek verdriet voel.
Ik snap hoe moeilijk het nu is. Omgaan met het verlies, en tegelijkertijd met de vraag waarom het nu twee keer is misgegaan. En met de kans dat dat mogelijk weer gebeurt. Hoe maak je jezelf weer klaar om dat opnieuw aan te gaan? Want als je een zwangerschap en een kindje wil, is er uiteindelijk geen andere keuze.
Wat fijn dat je al zo snel bij de gynaecoloog terecht kunt. Ik heb inmiddels ook een doorverwijzing.
De gynaecoloog die mijn curettage heeft uitgevoerd, heb ik ook nog gesproken. Zij zei dat de kans op een levend en gezond kindje nog steeds ontzettend groot is. Moeilijk dat vaak niet duidelijk wordt waarom het herhaaldelijk mis gaat. Mijn zwangerschappen zijn tot nu toe al één grote les in geduld, vertrouwen en overgave.
De verhalen hier vind ik confronterend (dat het vaak nog wel meer dan 2 keer misgaat), en tegelijkertijd dus ook hoopgevend. Dankjewel voor het delen allemaal.
.Ik raakte afgelopen mei voor het eerst zwanger. We wilden eigenlijk nog een paar maandjes wachten maar een keer niet goed op gelet en toen was het meteen raak
. Heel blij waren we ermee en ook al was het even schakelen, voelden we ons toch ook gezegend dat het zo snel raak was. We hadden het net aan alle ouders verteld toen ik met 6 weken (half juni) helaas een spontane miskraam kreeg. De volgende dag kregen we een echo bij de verloskundige en toen was alles al weg. Lichamelijk stelde het niet zoveel voor, maar ik was er toch erg verdrietig en ontdaan van. Het was zoiets moois tussen mijn vriend en mij, we keken er met zoveel liefde en zin naar uit. Het voelde heel gek dat dat opeens weer 'weg' was.
Ik wilde vooral graag zo snel mogelijk weer zwanger raken. En dat lukte, het was vrijwel direct weer raak! 6 weken na de miskraam had ik weer een positieve test in handen. Wat een geluk! Ik telde de dagen af tot de waar het de vorige keer was misgegaan en durfde langzaam te gaan hopen. We mochten met ruim 7 weken al langskomen voor een echo. En toen was daar alleen een lege vruchtzak te zien.
Na 10 dagen werd op een nieuwe echo bevestigd dat er inderdaad geen embryo'tje gegroeid was. Die 10 dagen onzekerheid vond ik nog het moeilijkste, daarna was ik er eigenlijk wel rustig onder. Na even afwachten, hebben we de miskraam geprobeerd op te wekken met pillen. Die werkten helaas niet.. de miskraam kwam uiteindelijk toch zelf op gang, maar was niet compleet. Dus afgelopen maandag heb ik alsnog een curettage ondergaan.
En nu weer.. niks. Echt een terug-bij-af gevoel. We hebben een superfijn leven en het is heel fijn om dat weer te kunnen oppakken na de rollercoaster van de afgelopen weken en maanden. Ik merk, in tegenstelling tot na mijn vorige miskraam, bij mezelf ook echt een behoefte aan rust en weer in balans komen. Even met andere dingen bezig zijn. Meestal ben ik wel ok. En er zijn momenten zoals gisteravond dat ik opeens vanuit mijn tenen zo hard aan het huilen ben - een groot fysiek verdriet voel.
Ik snap hoe moeilijk het nu is. Omgaan met het verlies, en tegelijkertijd met de vraag waarom het nu twee keer is misgegaan. En met de kans dat dat mogelijk weer gebeurt. Hoe maak je jezelf weer klaar om dat opnieuw aan te gaan? Want als je een zwangerschap en een kindje wil, is er uiteindelijk geen andere keuze.
Wat fijn dat je al zo snel bij de gynaecoloog terecht kunt. Ik heb inmiddels ook een doorverwijzing.
De gynaecoloog die mijn curettage heeft uitgevoerd, heb ik ook nog gesproken. Zij zei dat de kans op een levend en gezond kindje nog steeds ontzettend groot is. Moeilijk dat vaak niet duidelijk wordt waarom het herhaaldelijk mis gaat. Mijn zwangerschappen zijn tot nu toe al één grote les in geduld, vertrouwen en overgave.
De verhalen hier vind ik confronterend (dat het vaak nog wel meer dan 2 keer misgaat), en tegelijkertijd dus ook hoopgevend. Dankjewel voor het delen allemaal
.
donderdag 26 september 2019 om 17:11
Mindsey: Ik snap je verdriet Op het moment dat je er midden-in zit is het gewoon heel erg moeilijk te geloven dat je ooit nog moeder wordt en heb je ook in de achtbaan gezeten van zwanger zijn en dan opeens weer wennen aan de nieuwe realiteit. het hielp mij ook om de miskramen wat rationeel te bekijken: er was kennelijk iets mis en de natuur heeft in een vroeg stadium een beslissing genomen. En dat is misschien ergens 'goed' (al deed dat niets af aan het verdriet). Voor ons was er dan ook nog de ICSI hobbel, maar het is inderdaad zo dat de kans dat je uiteindelijk succesvol zwanger wordt en een baby in je armen hebt echt het allergrootste is. Ik zie dat o.a. Eef en Bjorg ook gereageerd hebben en ik heb met hen heel fijn kunnen forummen over de onzekerheid en de pijn. Nu terugkijkend vind ik het makkelijk(er) nu ik eenmaal moeder ben. Als je er nog midden in zit is het anders. Sterkte en hou moed.
Marloes: Hoe is het gegaan vanmiddag?
Op het moment dat je er midden-in zit is het gewoon heel erg moeilijk te geloven dat je ooit nog moeder wordt en heb je ook in de achtbaan gezeten van zwanger zijn en dan opeens weer wennen aan de nieuwe realiteit. het hielp mij ook om de miskramen wat rationeel te bekijken: er was kennelijk iets mis en de natuur heeft in een vroeg stadium een beslissing genomen. En dat is misschien ergens 'goed' (al deed dat niets af aan het verdriet). Voor ons was er dan ook nog de ICSI hobbel, maar het is inderdaad zo dat de kans dat je uiteindelijk succesvol zwanger wordt en een baby in je armen hebt echt het allergrootste is. Ik zie dat o.a. Eef en Bjorg ook gereageerd hebben en ik heb met hen heel fijn kunnen forummen over de onzekerheid en de pijn. Nu terugkijkend vind ik het makkelijk(er) nu ik eenmaal moeder ben. Als je er nog midden in zit is het anders. Sterkte en hou moed. Marloes: Hoe is het gegaan vanmiddag?
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
donderdag 26 september 2019 om 17:21
Wat mooi om dit te horen! Wij zijn ook met een groepje van herhaald miskramen gaan schrijven. Inmiddels is hiervan meer dan de helft zwanger of bevallen, hopelijk volgt de rest. Jouw bericht geeft hoopBjorg schreef: ↑26-09-2019 14:32To, hier wat bemoedigende woorden:
Ik heb hier op het Viva forum met een groepje (ca 9 vrouwen) geschreven waarbij iedereen meerdere miskraam gehad heeft. We hebben nogsteeds contact met elkaar, bij sommigen is er een oorzaak gevonden, bij anderen niet, sommigen hebben medicatie gebruikt, anderen niet, maar nu - een jaar of 3 nadat we samen gingen schrijven, heeft iedereen een kindje en zijn sommigen zelfs bezig aan ronde 2.
2 miskramen is moeilijk te bevatten, maar geef de moed niet op. Wees eerlijk naar de gyn en dring aan op onderzoek als je dat geruststelt. De kans is nogsteeds het grootst dat je wel ooit een kindje krijgt.
Sterkte!
TO, de percentages na 2 miskramen zijn vele malen hoger dat het wel goed gaat dan niet!
Na drie miskramen probeer ik daar hoop uit te putten.
Fijn al deze berichten van andere, geeft mij ook weer hoop!
donderdag 26 september 2019 om 17:26
donderdag 26 september 2019 om 18:00
Wat een lieve reacties allemaal, bedankt dames ik ga vanavond even wat uitgebreider reageren op iedereen!
De afspraak bij de gynaecoloog ging goed, ze gaf aan dat de kans dat er iets uit het chromosomen onderzoek komt erg klein is, aangezien er in mijn directe familie ook geen miskramen voorgekomen zijn werd die kans nog kleiner. Verder kan er een bloedstollingsonderzoek gedaan worden maar daarvoor mag je 10 weken niet zwanger geweest zijn en als er iets uitkomt moet er nog een onderzoek gedaan worden na een aantal maanden. Al die tijd mag je niet zwanger worden. Dit is het voor mij eigenlijk niet waard, niks wijst er ook op dat dat zou spelen bij mij.
Dan nog de evt. vitamine tekorten en schildklierwaarde, hier ga ik op laten prikken.
Vooralsnog laat ik het ook daarbij, ze heeft me wel kunnen geruststellen dat 2 miskramen nog niks zegt en vooral een miskraam zoals de laatste in zo'n vroeg stadium komt enorm veel voor.
Als laatste heeft ze nog een inwendige echo gemaakt, het baarmoederslijmvlies was zich weer aan het herstellen, verder was de baarmoeder helemaal leeg. Er groeide al weer een ei, ze heeft hem gemeten en volgens haar berekening zou ik over ong 2 dagen mijn eisprong hebben. De cyclus is dus direct weer regelmatig, wat fijn is.
Voor nu gaan we het gewoon weer proberen en hopen we op een goede zwangerschap!
ik ga vanavond even wat uitgebreider reageren op iedereen!De afspraak bij de gynaecoloog ging goed, ze gaf aan dat de kans dat er iets uit het chromosomen onderzoek komt erg klein is, aangezien er in mijn directe familie ook geen miskramen voorgekomen zijn werd die kans nog kleiner. Verder kan er een bloedstollingsonderzoek gedaan worden maar daarvoor mag je 10 weken niet zwanger geweest zijn en als er iets uitkomt moet er nog een onderzoek gedaan worden na een aantal maanden. Al die tijd mag je niet zwanger worden. Dit is het voor mij eigenlijk niet waard, niks wijst er ook op dat dat zou spelen bij mij.
Dan nog de evt. vitamine tekorten en schildklierwaarde, hier ga ik op laten prikken.
Vooralsnog laat ik het ook daarbij, ze heeft me wel kunnen geruststellen dat 2 miskramen nog niks zegt en vooral een miskraam zoals de laatste in zo'n vroeg stadium komt enorm veel voor.
Als laatste heeft ze nog een inwendige echo gemaakt, het baarmoederslijmvlies was zich weer aan het herstellen, verder was de baarmoeder helemaal leeg. Er groeide al weer een ei, ze heeft hem gemeten en volgens haar berekening zou ik over ong 2 dagen mijn eisprong hebben. De cyclus is dus direct weer regelmatig, wat fijn is.
Voor nu gaan we het gewoon weer proberen en hopen we op een goede zwangerschap!
donderdag 26 september 2019 om 19:44
Hi Samiyah,
Wat verdrietig om te lezen dat je 2 miskramen hebt gehad! Het is super verdrietig!!
Ik heb er zelf 3 gehad, met 10, 7 en 6 weken. Veel ellende en complicaties na elke miskraam. Nu 13 weken zwanger en alles lijkt goed te gaan. Toen ik er midden in zat, dacht ik dat er geen einde aan zou komen (zijn nu al 4 jaar verder na t stoppen met de pil), zoveel pijn en verdriet. Nu kan ik er al met iets meer afstand naar kijken, ook al is deze zwangerschap ook weer erg spannend. Wat ik wil zeggen is: houd moed en houd vol! De kans is echt heel groot dat t een x lukt ook al kun je je dat nu misschien nog niet voorstellen.
Wij zijn uiteindelijk naar Gent gegaan voor verder onderzoek, als je daar ooit meer over wil weten, stuur maar een PB. Ik beel een immuniteitsprobleem te hebben.
Verder heeft acupunctuur mij erg geholpen, en een aantal gesprekken met een coach die gespecialiseerd is in rouwverwerking en vruchtbaarheidsproblemen.
Fijn dat je gesprek bij de gynaecoloog goed ging en dat een aantal dingen onderzocht gaan worden. Heel veel sterkte gewenst!!! Liefs
Wat verdrietig om te lezen dat je 2 miskramen hebt gehad! Het is super verdrietig!!
Ik heb er zelf 3 gehad, met 10, 7 en 6 weken. Veel ellende en complicaties na elke miskraam. Nu 13 weken zwanger en alles lijkt goed te gaan. Toen ik er midden in zat, dacht ik dat er geen einde aan zou komen (zijn nu al 4 jaar verder na t stoppen met de pil), zoveel pijn en verdriet. Nu kan ik er al met iets meer afstand naar kijken, ook al is deze zwangerschap ook weer erg spannend. Wat ik wil zeggen is: houd moed en houd vol! De kans is echt heel groot dat t een x lukt ook al kun je je dat nu misschien nog niet voorstellen.
Wij zijn uiteindelijk naar Gent gegaan voor verder onderzoek, als je daar ooit meer over wil weten, stuur maar een PB. Ik beel een immuniteitsprobleem te hebben.
Verder heeft acupunctuur mij erg geholpen, en een aantal gesprekken met een coach die gespecialiseerd is in rouwverwerking en vruchtbaarheidsproblemen.
Fijn dat je gesprek bij de gynaecoloog goed ging en dat een aantal dingen onderzocht gaan worden. Heel veel sterkte gewenst!!! Liefs
donderdag 26 september 2019 om 22:01
Hoi TO, hier ook de nodige ervaring maar ook een succesverhaal uiteindelijk.
Hier 3x miskraam bij verschillende termijn + verkleving door curettage. nu al bijna 1.5 jaar een prachtige dochter!
Ik heb alle onderzoeken laten doen, pure pech kwam er uit.
Het stollingsonderzoek heb ik gewoon laten doen omdat ik ook niet zo lang wilde wachten. Mijn gynaecoloog zei nl dat de uitslag wel vals positief kan zijn maar niet vals negatief. Als de uitslag dus positief is kan het zijn dat dit komt door nog aanwezige zwangerschapshormonen en zul je hem nogmaals moeten herhalen op zeker te zijn. Is hij negatief, dan is dit zo en kun je in elk geval afstrepen dat het daar niet aan ligt. Dit zou je nog voor kunnen stellen in het zh.
Verder wil ik je wijzen op de tabel herhaalde miskramen op nvog.nl. Deze gebruiken ze in het ziekenhuis ook en wellicht heeft de Gyn je deze al laten zien. In jou geval is de kans op een goede zwangerschap na 2 mk nog 84% met een marge van 77-90%. Dat is ontzettend hoog.
Ik ken jou gevoel als geen ander, maar onthoud dat het meestal goed komt en laat de moed niet zakken!
Hier 3x miskraam bij verschillende termijn + verkleving door curettage. nu al bijna 1.5 jaar een prachtige dochter!
Ik heb alle onderzoeken laten doen, pure pech kwam er uit.
Het stollingsonderzoek heb ik gewoon laten doen omdat ik ook niet zo lang wilde wachten. Mijn gynaecoloog zei nl dat de uitslag wel vals positief kan zijn maar niet vals negatief. Als de uitslag dus positief is kan het zijn dat dit komt door nog aanwezige zwangerschapshormonen en zul je hem nogmaals moeten herhalen op zeker te zijn. Is hij negatief, dan is dit zo en kun je in elk geval afstrepen dat het daar niet aan ligt. Dit zou je nog voor kunnen stellen in het zh.
Verder wil ik je wijzen op de tabel herhaalde miskramen op nvog.nl. Deze gebruiken ze in het ziekenhuis ook en wellicht heeft de Gyn je deze al laten zien. In jou geval is de kans op een goede zwangerschap na 2 mk nog 84% met een marge van 77-90%. Dat is ontzettend hoog.
Ik ken jou gevoel als geen ander, maar onthoud dat het meestal goed komt en laat de moed niet zakken!
vrijdag 27 september 2019 om 12:55
Hopen dat het niet meer gebeurd! Ik wilde idd schrijven dat voor sommige onderzoeken je een x aantal maanden niet zwanger mag zijn geweest maar je schreef het zelf hier boven al.
Ik behoor tot t groepje van Bjorg, het is fijn dat iedereen na veel tijd en moeite uiteindelijk toch geslaagd is en zelf er nu volgens mij (2 alweer) zwanger zijn.
En andere proberen rustig verder (waaronder ik).
Succes en hopelijk heb je snel mooi nieuws.
Ik behoor tot t groepje van Bjorg, het is fijn dat iedereen na veel tijd en moeite uiteindelijk toch geslaagd is en zelf er nu volgens mij (2 alweer) zwanger zijn.
En andere proberen rustig verder (waaronder ik).
Succes en hopelijk heb je snel mooi nieuws.
donderdag 3 oktober 2019 om 17:04
Samiyah, ik zou het denk ik nog een keer proberen maar mocht je nou nog een miskraam krijgen dan zou ik Belgie of Duitsland overwegen. WIj zijn na miskraam 4 naar Belgie gegaan en daar is direct een oorzaak gevonden. Nu weer zwanger (eerste trimester), ontzettend spannend, vooral om het probleem nog niet verholpen is...
dinsdag 10 december 2019 om 11:21
dinsdag 10 december 2019 om 11:29
Veel sterkte niesjuh88.
Ik kende dit topic nog niet eerder, maar ik heb 'net' miskraam 3 erop zitten.
Missed abortion in maart 2017 (bij ruim 8 weken ontdekt, gestopt bij ruim 6 weken), gezonde baby in 2018, spontane miskraam met ruim 5 weken in september 2019 en afgelopen eind november weer een missen abortion (10 weken).
Deze laatste is in alle opzichten heftiger geweest dan de vorige en ik ben er ook nog niet weer 1.2.3. aan toe om weer zwanger te raken. Vanmiddag heb ik controle bij de gyn.
Ik kende dit topic nog niet eerder, maar ik heb 'net' miskraam 3 erop zitten.
Missed abortion in maart 2017 (bij ruim 8 weken ontdekt, gestopt bij ruim 6 weken), gezonde baby in 2018, spontane miskraam met ruim 5 weken in september 2019 en afgelopen eind november weer een missen abortion (10 weken).
Deze laatste is in alle opzichten heftiger geweest dan de vorige en ik ben er ook nog niet weer 1.2.3. aan toe om weer zwanger te raken. Vanmiddag heb ik controle bij de gyn.
dinsdag 10 december 2019 om 11:38
dinsdag 10 december 2019 om 16:36
Niesjuh wat verdrietig dat je weer een miskraam hebt gehad, dikke knuffel! Melon jij ook sterkte!
Ik zal als ts ook nog even een update geven. vorige post had ik het over bloedprikken, daar is toen een te lage vit. D waarde uitgekomen. Daar heb ik toen een stootkuur vit. D voor gekregen en na 6 weken weer later prikken, waarde is nu goed. Schildklier en vit b12 waren verder goed.
Verder ben ik er anderhalf week geleden achter gekomen dat ik weer zwanger ben. Ik ben nu 5 week en 1 dag onderweg. Erg pril nog maar voelt wel goed, ik heb er ondanks de miskramen toch vertrouwen in dat het nu wel goed komt
Ik zal als ts ook nog even een update geven.
vorige post had ik het over bloedprikken, daar is toen een te lage vit. D waarde uitgekomen. Daar heb ik toen een stootkuur vit. D voor gekregen en na 6 weken weer later prikken, waarde is nu goed. Schildklier en vit b12 waren verder goed.Verder ben ik er anderhalf week geleden achter gekomen dat ik weer zwanger ben. Ik ben nu 5 week en 1 dag onderweg. Erg pril nog maar voelt wel goed, ik heb er ondanks de miskramen toch vertrouwen in dat het nu wel goed komt
Ik duim voor je. Zelf met 9 weken een missed abortion gehad en daarna een vroege miskraam met 5 weken, best vergelijkbaar dus. Derde zwangerschap leverde een gezonde baby op 