Kinderen
alle pijlers
Peuter
donderdag 9 januari 2020 om 20:47
Ik weet het allemaal even niet meer. Ik zit hier te huilen op de bank. Ik ben een jonge moeder van vier kinderen (drie dochters en een zoon). Het probleem zit bij mijn zoontje (2 jaar). Het is de hele dag strijd. Van het opstaan tot het niet gaan slapen. Ik heb hem nu maar opgesloten in zijn slaapkamer. Dochters zijn ondertussen hier al zijn rotzooi aan het opruimen. Hij sloopt echt alles en wil helemaal niets. Wat achtergrondinformatie: vader is niet meer in beeld. Hij heeft mij verlaten voor een nieuwe liefde.
donderdag 9 januari 2020 om 21:06
Droog je tranen, raap jezelf bij elkaar, help je dochters, geef je zoon een knuffel en leg ze allemaal liefdevol in bed.
Daarna: bel een vriendin, je moeder of nog iemand anders om 'uit te razen' en ga morgen ergens langs voor hulp. Zoiets als het centrum voor jeugd en gezin, of via het consultatiebureau, of je huisarts. Als ze straks in bed liggen en je hebt gebeld met een vriendin ofzo even opzoeken wat er in jouw gemeente is waar je het best aan kan kloppen, en anders je huisarts bellen voor advies.
Sterkte!
Daarna: bel een vriendin, je moeder of nog iemand anders om 'uit te razen' en ga morgen ergens langs voor hulp. Zoiets als het centrum voor jeugd en gezin, of via het consultatiebureau, of je huisarts. Als ze straks in bed liggen en je hebt gebeld met een vriendin ofzo even opzoeken wat er in jouw gemeente is waar je het best aan kan kloppen, en anders je huisarts bellen voor advies.
Sterkte!
donderdag 9 januari 2020 om 21:06
Opsluiten is nooit de oplossing zoek morgen hulp! En probeer idd nu iemand te bellen om je te helpen hem nog fijn in bed te krijgen.
Soms lukt t allemaal niet meer hoe je je best ook doet maar het is je plicht als moeder om dan hulp te zoeken en te accepteren om zo de veiligheid van je kinderen te waarborgen
Soms lukt t allemaal niet meer hoe je je best ook doet maar het is je plicht als moeder om dan hulp te zoeken en te accepteren om zo de veiligheid van je kinderen te waarborgen
where ever you go, go with your heart
donderdag 9 januari 2020 om 21:11
donderdag 9 januari 2020 om 21:13
Het ventje is 2...MissMaran schreef: ↑09-01-2020 21:11Een gezinscoach erbij vragen, misschien ben je juist te soft of vaak niet consequent en is het zo op te lossen met duidelijke lijnen trekken voor hem.
En een keertje op zijn kamer wordt hij niet slechter van hoor, huil naar lekker even uit, morgen ziet de dag er alweer anders uit
donderdag 9 januari 2020 om 21:16
Jawel. Het kind is 2!MissMaran schreef: ↑09-01-2020 21:11Een gezinscoach erbij vragen, misschien ben je juist te soft of vaak niet consequent en is het zo op te lossen met duidelijke lijnen trekken voor hem.
En een keertje op zijn kamer wordt hij niet slechter van hoor, huil naar lekker even uit, morgen ziet de dag er alweer anders uit
donderdag 9 januari 2020 om 21:20
Vervelend dat je zo met je handen in het haar zit.
Wij hebben ook pittige kinderen, met zulk gedrag op die leeftijd.
Mijn tips voor jou zijn:
voor nu; ga samen met je zoontje in je eigen bed liggen. Hopelijk slaap je dan zelf ook even goed bij.
Wees niet bang om het als belonen of verwennerij te zien.
Morgen; maak je huis draakproof. Zet zoveel mogelijk speelgoed, en alles waar hij rommel mee maakt hoog op of in kasten en geef hem afwisselend een kleine hoeveelheid speelgoed.
Ik had geen planten, onderzetters,boeken,losse kussens,manden ,enz... op peuterhoogte. Geen krukjes of stoeltjes waar mee gesleept kon worden of op geklommen kon worden.
Kindersluitingen op alle kasten, in 3 deuropeningen traphekjes.
Wb slapen, 2 van onze kinderen hebben jaren in of naast ons bed geslapen. Dat ging vanzelf over en ze zijn er niks mee verwend.
Maak het jezelf makkelijk, dan krijg je uiteindelijk weer energie om wenselijk gedrag op een positieve manier te gaan oefenen, al dan niet met hulp (cjg,sociaal team.... wat voor jullie voor handen ligt via de huisarts).
Wij hebben ook pittige kinderen, met zulk gedrag op die leeftijd.
Mijn tips voor jou zijn:
voor nu; ga samen met je zoontje in je eigen bed liggen. Hopelijk slaap je dan zelf ook even goed bij.
Wees niet bang om het als belonen of verwennerij te zien.
Morgen; maak je huis draakproof. Zet zoveel mogelijk speelgoed, en alles waar hij rommel mee maakt hoog op of in kasten en geef hem afwisselend een kleine hoeveelheid speelgoed.
Ik had geen planten, onderzetters,boeken,losse kussens,manden ,enz... op peuterhoogte. Geen krukjes of stoeltjes waar mee gesleept kon worden of op geklommen kon worden.
Kindersluitingen op alle kasten, in 3 deuropeningen traphekjes.
Wb slapen, 2 van onze kinderen hebben jaren in of naast ons bed geslapen. Dat ging vanzelf over en ze zijn er niks mee verwend.
Maak het jezelf makkelijk, dan krijg je uiteindelijk weer energie om wenselijk gedrag op een positieve manier te gaan oefenen, al dan niet met hulp (cjg,sociaal team.... wat voor jullie voor handen ligt via de huisarts).
clueless17 wijzigde dit bericht op 09-01-2020 21:21
2.15% gewijzigd
donderdag 9 januari 2020 om 21:20
Beter even apart van elkaar en afkoelen dan dat moeder straks uit machteloosheid kind een tik geeft of zo.
TO, je situatie is heel vervelend en 2 jaar is een moeilijke leeftijd. Hij merkt vast dat er iets aan de hand is en maakt er gebruik/misbruik van. Je drempel is lager dan anders. Afkoelen en weer rustig verder, je kan het!
donderdag 9 januari 2020 om 21:23
2 is een lastige leeftijd. Ik zou hem niet opsluiten. Een 2 jarige heeft het doordenk besef nog niet. Die kan wat hij net gedaan heeft voor “stouts” niet koppelen aan dat hij nu alleen op z’n kamer zit. Dat veroorzaakt alleen maar angst en onveiligheid en daardoor meer negatief gedrag. Een korte time out direct na het vooral, werkt wel. Kind dan rustig meenemen naar een vaste plek en op ooghoogte aangeven dat gedrag incorrect is.
Wel moet ik zeggen dat er hoop verschil zit tussen kind van 2 jaar en 9 maanden (waarbij bovenstaande al wel kan werken) of kind van 2 jaar en een maand. Laatste is lastiger.
Ik deed op 2 jarige leeftijd veel afleiden. Dus heel negatief gedrag proberen af te leiden door iets anders. Een 2 jarige probeert veel te testen. Soms zien wij dat als negatief gedrag, echter is dit ook een stukje de wereld ontdekken. Al hoeft dit natuurlijk niet altijd geaccepteerd te worden.
Hoop dat mijn post niet belerend klinkt ofso hoor! Gewoon als tip. Opvoeden is soms een hele klus.
Wel moet ik zeggen dat er hoop verschil zit tussen kind van 2 jaar en 9 maanden (waarbij bovenstaande al wel kan werken) of kind van 2 jaar en een maand. Laatste is lastiger.
Ik deed op 2 jarige leeftijd veel afleiden. Dus heel negatief gedrag proberen af te leiden door iets anders. Een 2 jarige probeert veel te testen. Soms zien wij dat als negatief gedrag, echter is dit ook een stukje de wereld ontdekken. Al hoeft dit natuurlijk niet altijd geaccepteerd te worden.
Hoop dat mijn post niet belerend klinkt ofso hoor! Gewoon als tip. Opvoeden is soms een hele klus.
anoniem_393896 wijzigde dit bericht op 09-01-2020 21:25
0.25% gewijzigd
donderdag 9 januari 2020 om 21:25
Eens, al vind ik dat ze hem daar nu niet eindeloos alleen moet laten. Ze moet wel even zichzelf weer bij elkaar gepakt hebben zodat ze hem weer fijn een knuffel kan geven voor hij echt gaat slapen.
Ik heb ook weleens zo'n moment gehad met een peuter dat ik het helemaal ZAT was. Dan is het fijn als je partner thuis komt en je kan zeggen 'jouw beurt, ik ga even lekker iets voor mezelf doen'. Maar als je die partner niet hebt en het bouwt op, en het groeit je boven het hoofd zoals bij TO, dat is niet goed maar het kan wel gebeuren. Dan moet je wat op dat moment, want hulp zoeken kan pas vanaf morgen en lost het ook niet direct op. Dus even zelf kalmeren en dan het in bed leggen goed afsluiten.
donderdag 9 januari 2020 om 21:25
Vind t mooi hoe je je nek uitsteekt voor deze moeder.
Het lijkt me heel erg zwaar lieve to.
Gaat hij overdag naar een kdv?
Jullie moeten uit die negatieve spiraal. Een peuter kan dat niet zelf dus jij moet iets veranderen dat ervoor zorgt dat jullie hier uit komen. Dat lijkt me erg moeilijk dus vraag hier hulp bij.
Ik ben de strijd soms ook helemaal zat. Dan geef ik het op en zeg ik prima dan ga je maar zonder schoenen naar buiten. En ineens gaan die schoenen dan toch aan!
Met het eten net zo. Best joh, kom je toch niet aan tafel? Eet ik lekker alleen. En ineens zit ze dan toch aan tafel.
Ik wens je heel veel sterkte!
donderdag 9 januari 2020 om 21:26
Ja klinkt wel een belerend, leuk dat pedagogisch verantwoorde gelul wat ze allemaal heus wel weet maar nu ff niet want het gaat ff kut, ze zit er compleet doorheen, ze moet ff rustig ademhalen, slokje water drinken.Regenboogdame schreef: ↑09-01-2020 21:232 is een lastige leeftijd. Ik zou hem niet opsluiten. Een 2 jarige heeft het doordenk besef nog niet. Die kan wat hij net gedaan heeft voor “stouts” niet koppelen aan dat hij nu alleen op z’n kamer zit. Dat veroorzaakt alleen maar angst en onveiligheid en daardoor meer negatief gedrag. Een korte time out direct na het vooral, werkt wel. Kind dan rustig meenemen naar een vaste plek en op ooghoogte aangeven dat gedrag incorrect is.
Wel moet ik zeggen dat er hoop verschil zit tussen kind van 2 jaar en 9 maanden (waarbij bovenstaande al wel kan werken) of kind van 2 jaar en een maand. Laatste is lastiger.
Ik deed op 2 jarige leeftijd veel afleiden. Dus heel negatief gedrag proberen af te leiden door iets anders. Een 2 jarige probeert veel te testen. Soms zien wij dat als negatief gedrag, echter is dit ook een stukje de weekend ontdekken. Al hoeft dit natuurlijk niet altijd geaccepteerd te worden.
Hoop dat mijn post niet belerend klinkt ofso hoor! Gewoon als tip. Opvoeden is soms een hele klus.
donderdag 9 januari 2020 om 21:29
Goede tips! Peuterproof huis.clueless17 schreef: ↑09-01-2020 21:20Vervelend dat je zo met je handen in het haar zit.
Wij hebben ook pittige kinderen, met zulk gedrag op die leeftijd.
Mijn tips voor jou zijn:
voor nu; ga samen met je zoontje in je eigen bed liggen. Hopelijk slaap je dan zelf ook even goed bij.
Wees niet bang om het als belonen of verwennerij te zien.
Morgen; maak je huis draakproof. Zet zoveel mogelijk speelgoed, en alles waar hij rommel mee maakt hoog op of in kasten en geef hem afwisselend een kleine hoeveelheid speelgoed.
Ik had geen planten, onderzetters,boeken,losse kussens,manden ,enz... op peuterhoogte. Geen krukjes of stoeltjes waar mee gesleept kon worden of op geklommen kon worden.
Kindersluitingen op alle kasten, in 3 deuropeningen traphekjes.
Wb slapen, 2 van onze kinderen hebben jaren in of naast ons bed geslapen. Dat ging vanzelf over en ze zijn er niks mee verwend.
Maak het jezelf makkelijk, dan krijg je uiteindelijk weer energie om wenselijk gedrag op een positieve manier te gaan oefenen, al dan niet met hulp (cjg,sociaal team.... wat voor jullie voor handen ligt via de huisarts).
donderdag 9 januari 2020 om 21:32
En dit.Redballoon schreef: ↑09-01-2020 21:25
Dan geef ik het op en zeg ik prima dan ga je maar zonder schoenen naar buiten. En ineens gaan die schoenen dan toch aan!
Met het eten net zo. Best joh, kom je toch niet aan tafel? Eet ik lekker alleen.
Mijn peuters waren trouwens fan van laarzen. Stapten ze zo in en ik hoefde niet te worstelen. En veel te grote truien en jassen, dat worstelt wat makkelijker met de armen in de mouwen proppen.
En ze aten meer lopend dan aan tafel, maar ze aten tenminste, en het bleef gezellig.
donderdag 9 januari 2020 om 21:49
Wat Clueless schrijft. Hufterproof maken. Fragiel speelgoed (opgebouwd Legoding van de dochters bijvoorbeeld) op kamers van de meisjes zetten.
Het gaat niet direct de problemen oplossen maar het geeft je wellicht al wat nieuwe energie als je weet dat je lekker concreet bezig bent met een fix voor tenminste één probleem (slopen).
Veel sterkte
Het gaat niet direct de problemen oplossen maar het geeft je wellicht al wat nieuwe energie als je weet dat je lekker concreet bezig bent met een fix voor tenminste één probleem (slopen).
Veel sterkte
donderdag 9 januari 2020 om 23:03
Wat een lieve goede oplossingen staan er al bij!
Zorg voor jezelf, Emma. Ga praten met iemand die er alleen voor jou is. Bijvoorbeeld de praatpaal bij de huisarts. Laad daarmee jezelf op, zodat je een goede moeder voor je kinderen kunt blijven. Het is hard werken, je hoeft het niet alleen te doen.
Met een peuterproof huis heb je minder stress thuis. En dan is het waarschijnlijk makkelijker. En daardoor gezelliger.
Hou je taai to!
Zorg voor jezelf, Emma. Ga praten met iemand die er alleen voor jou is. Bijvoorbeeld de praatpaal bij de huisarts. Laad daarmee jezelf op, zodat je een goede moeder voor je kinderen kunt blijven. Het is hard werken, je hoeft het niet alleen te doen.
Met een peuterproof huis heb je minder stress thuis. En dan is het waarschijnlijk makkelijker. En daardoor gezelliger.
Hou je taai to!
vrijdag 10 januari 2020 om 08:30
Wat bij die van mij (4&2) goed hielp en helpt; ze "uitlaten". Zorg dat hij z'n energie kwijt kan. Ik ga lopend boodschappen met ze doen, naar de kinderboerderij, de bouwspeeltuin of in het park een stuk lopen en daarna in een restaurantje wat eten/drinken.
Als ik een keer oversla vanwege geen zin of slecht weer dan merk ik gelijk dat ze veel "vervelender" worden.
Als ik een keer oversla vanwege geen zin of slecht weer dan merk ik gelijk dat ze veel "vervelender" worden.
