Relaties
alle pijlers
Vriend van man gaat vreemd
zaterdag 11 april 2009 om 01:20
De vriend van mijn man is een collega van zijn werk.
Aardige man getrouwd en twee kindjes.
Zijn vrouw ken ik ook en we komen regelmatig bijelkaar
op verjaardagen etc.
Al meer dan een jaar klaagt zijn vriend over te weinig sex.
Hij heeft om raad gevraagd bij mijn man.
Die mij weer alles heeft verteld.
Zijn vriend is aardig.Het vrouwtje is helemaal een leuke vrouw.
Allebei werken ze alleen als hij thuis komt doet hij niks om
zijn vrouw te helpen met de kinderen of het huishouden.
Dat hij meer sex wil laat hij op een vrij botte manier weten en gaat ruzie lopen schoppen als zijn vrouwtje niet zoveel behoefte heeft.
Elk weekend vertrekken ze naar de camping waar ook niet echt de ruimte is om wat aan je sexleven te doen.In een kleine caravan
met twee kinderen kun je niet bepaald je opelkaar richten.
Ook op tips zoals ga er eens met zijn tweetjes opuit,of help je vrouw eens een beetje,leg haar eens in de watten en zorg dat ze in de stemming komt reageert hij totaal niet.
Bij hem is het letterlijk broek naar beneden en even gaan.
Waarop zijn vrouwtje weer aangeeft zo al helemaal geen zin meer in sex te hebben.
Nu heeft hij op het werk het met een ook getrouwde vrouw aangelegd.
Stiekem mailen ze elkaar,ze flirten er op los en hij gaat vreemd met haar.
Ik vindt dit zo egoistischs.In plaats van in zijn huwelijk aan zijn sexleven te werken richt hij zich op een ander waarbij hij wel wil flirten en iets opbouwen.
Volgens zijn vriend ligt het allemaal aan zijn vrouw.
Nu heb ik geen zin meer om iets a ftespreken met hun omdat het voor mij heel moeilijk wordt om dat vrouwtje in de ogen te kunnen kijken.En ik voel een diepe minachting voor die vriend.
Is het verstandig om zijn vrouwtje in te lichten?
Aardige man getrouwd en twee kindjes.
Zijn vrouw ken ik ook en we komen regelmatig bijelkaar
op verjaardagen etc.
Al meer dan een jaar klaagt zijn vriend over te weinig sex.
Hij heeft om raad gevraagd bij mijn man.
Die mij weer alles heeft verteld.
Zijn vriend is aardig.Het vrouwtje is helemaal een leuke vrouw.
Allebei werken ze alleen als hij thuis komt doet hij niks om
zijn vrouw te helpen met de kinderen of het huishouden.
Dat hij meer sex wil laat hij op een vrij botte manier weten en gaat ruzie lopen schoppen als zijn vrouwtje niet zoveel behoefte heeft.
Elk weekend vertrekken ze naar de camping waar ook niet echt de ruimte is om wat aan je sexleven te doen.In een kleine caravan
met twee kinderen kun je niet bepaald je opelkaar richten.
Ook op tips zoals ga er eens met zijn tweetjes opuit,of help je vrouw eens een beetje,leg haar eens in de watten en zorg dat ze in de stemming komt reageert hij totaal niet.
Bij hem is het letterlijk broek naar beneden en even gaan.
Waarop zijn vrouwtje weer aangeeft zo al helemaal geen zin meer in sex te hebben.
Nu heeft hij op het werk het met een ook getrouwde vrouw aangelegd.
Stiekem mailen ze elkaar,ze flirten er op los en hij gaat vreemd met haar.
Ik vindt dit zo egoistischs.In plaats van in zijn huwelijk aan zijn sexleven te werken richt hij zich op een ander waarbij hij wel wil flirten en iets opbouwen.
Volgens zijn vriend ligt het allemaal aan zijn vrouw.
Nu heb ik geen zin meer om iets a ftespreken met hun omdat het voor mij heel moeilijk wordt om dat vrouwtje in de ogen te kunnen kijken.En ik voel een diepe minachting voor die vriend.
Is het verstandig om zijn vrouwtje in te lichten?
woensdag 22 april 2009 om 10:43
Een goede vriendin heeft echt een idiote smaak in kleding. Ze loopt volkomen voor gek, en mensen lachen haar uit achter haar rug. Jij weet dat, en je ziet ook: die kledingkeuze van haar kan echt niet.
Zij is zich daar niet van bewust. Het is niet zo dat ze deze keuze maakt, wetende dat anderen het geschift vinden, ze denkt echt dat andere mensen vinden dat ze er leuk bij loopt.
Hoe durf je jezelf een vriendin te noemen, als je dan niet eens tegen haar zegt dat haar kleding keuze misschien toch anders uitpakt dan ze zelf denkt?
Waarom is het in dit geval zo anders? Je wéét wat er aan de hand is, je wéét hoe vreselijk kwetsend dit voor je "vriendin" is, maar ja, je bemoeit je er maar niet mee en verbreekt de vriendschap in feite, omdat je te lam bent om haar even te waarschuwen? Lekkere vriendin ben je dan.
Zij is zich daar niet van bewust. Het is niet zo dat ze deze keuze maakt, wetende dat anderen het geschift vinden, ze denkt echt dat andere mensen vinden dat ze er leuk bij loopt.
Hoe durf je jezelf een vriendin te noemen, als je dan niet eens tegen haar zegt dat haar kleding keuze misschien toch anders uitpakt dan ze zelf denkt?
Waarom is het in dit geval zo anders? Je wéét wat er aan de hand is, je wéét hoe vreselijk kwetsend dit voor je "vriendin" is, maar ja, je bemoeit je er maar niet mee en verbreekt de vriendschap in feite, omdat je te lam bent om haar even te waarschuwen? Lekkere vriendin ben je dan.
woensdag 22 april 2009 om 11:01
Ik heb 1 keer een vriendin gewaarschuwd toen har vriendje vreemdging. En kreeg vervolgens te horen dat haar vriend haar al voor mij had gewaarschuwd: dat ik jaloers was op hun relatie en achter hem aan zat en daarom dat soort smegige leugens verspreidde. Dat was einde vriendschap, want ook toe ze ontdekyte dat ik de waarheid sprak, bleef die ruzie tussen ons instaan.
Dus nu zou ik alleen iets zeggen als ik of zwart op wit bewijs heb, of als vriendin al vermoedens uitspreekt/ vraagt of ik iets weet/aangeeft dat er problemen zijn. Anders hou ik mijn mond. Je weet immers niet of mensen mss afspraken hebben over hun relatie.
Voor TO: Ik zou tegen man zeggen dat je niets meer wilt weten over vreemdgaan. als zijn vrouw weer bij je komt klagen over hem, zou ik haar vragen waarom ze niet gaat scheiden. alleen al het feit dat ie haar nergens mee helpt en ook nog eens dwinkt tot er- op-en er-over-sex zou al reden genoeg zijn toch. al ging ie niet vreemd, er spreekt nog weinig liefde tussen die twee als ik het zo lees. de tip therapie of scheiden lijkt me best een goede. Ook zonder dat vrouw weet van de affaire van haar man.
Dus nu zou ik alleen iets zeggen als ik of zwart op wit bewijs heb, of als vriendin al vermoedens uitspreekt/ vraagt of ik iets weet/aangeeft dat er problemen zijn. Anders hou ik mijn mond. Je weet immers niet of mensen mss afspraken hebben over hun relatie.
Voor TO: Ik zou tegen man zeggen dat je niets meer wilt weten over vreemdgaan. als zijn vrouw weer bij je komt klagen over hem, zou ik haar vragen waarom ze niet gaat scheiden. alleen al het feit dat ie haar nergens mee helpt en ook nog eens dwinkt tot er- op-en er-over-sex zou al reden genoeg zijn toch. al ging ie niet vreemd, er spreekt nog weinig liefde tussen die twee als ik het zo lees. de tip therapie of scheiden lijkt me best een goede. Ook zonder dat vrouw weet van de affaire van haar man.
woensdag 22 april 2009 om 11:24
quote:rider schreef op 22 april 2009 @ 11:15:
Als mensen afspraken hebben, is het ook geen probleem het onderwerp op tafel te leggen.Niet als de afspraak is dat ze het van elkaar niet willen weten. Kun je hooguit daar eens naar vragen. Persoonlijk deel ik de afspraken die ik met mijn vriend heb t.a.v monogamie met maar heel weinig anderen. Dat is toch iets heel erg prive, niet iedereen hoeft te weten wat wij in de slaapkamer uitvreten. En dan zou ik het toch niet zo kunnen waarderen als een kennis me dan meent te moeten vertellen dat mijn man een "hufter"is omdat ie "vreemdgaat".
Als mensen afspraken hebben, is het ook geen probleem het onderwerp op tafel te leggen.Niet als de afspraak is dat ze het van elkaar niet willen weten. Kun je hooguit daar eens naar vragen. Persoonlijk deel ik de afspraken die ik met mijn vriend heb t.a.v monogamie met maar heel weinig anderen. Dat is toch iets heel erg prive, niet iedereen hoeft te weten wat wij in de slaapkamer uitvreten. En dan zou ik het toch niet zo kunnen waarderen als een kennis me dan meent te moeten vertellen dat mijn man een "hufter"is omdat ie "vreemdgaat".
woensdag 22 april 2009 om 11:26
quote:return_of_kreng schreef op 22 april 2009 @ 11:24:
[...]
Niet als de afspraak is dat ze het van elkaar niet willen weten. kun je hooguit daar eens naar vragen, maar eigenlijk deel ik de afspraken die ik met mijn vriend heb t.a.v monogamie met maar heel weinig anderen. Dat is toch iets heel erg prive, en dat deel ik niet met al mijn kennissen. En dan zou ik het toch niet zo kunnen waarderen als een kennis me dan meent te moeten vertellen dat mijn man een "hufter"is omdat ie "vreemdgaat".Als man van bevriend stel zijn sexleven komt bespreken, dan is het wat mij betreft al tijd om de vrouw van het stel eens te vragen hoe ze daar over denkt. De term "hufter" lijkt me ook niet zo nodig, maar zoals TS de vriendschap verbreken omdat je niet durft te vertellen wat je weet vind ik laf. Sorry.
[...]
Niet als de afspraak is dat ze het van elkaar niet willen weten. kun je hooguit daar eens naar vragen, maar eigenlijk deel ik de afspraken die ik met mijn vriend heb t.a.v monogamie met maar heel weinig anderen. Dat is toch iets heel erg prive, en dat deel ik niet met al mijn kennissen. En dan zou ik het toch niet zo kunnen waarderen als een kennis me dan meent te moeten vertellen dat mijn man een "hufter"is omdat ie "vreemdgaat".Als man van bevriend stel zijn sexleven komt bespreken, dan is het wat mij betreft al tijd om de vrouw van het stel eens te vragen hoe ze daar over denkt. De term "hufter" lijkt me ook niet zo nodig, maar zoals TS de vriendschap verbreken omdat je niet durft te vertellen wat je weet vind ik laf. Sorry.
woensdag 22 april 2009 om 11:33
Ik zou ook niet zeggen dat die klootzak vreemdgaat. Wat dat betreft besef ik dat je als buitenstaander idd niet op de hoogte bent van afspraken binnen een relatie van anderen. Maar bij goede vriendinnen weet ik het gewoon door gesprekken, hun algemene houding wb monogamie enz of ik heb een vermoeden.
Wat dat betreft is het een onderwerp dat wanneer je het aansnijdt, het wel voorzichtig moet gebeuren zonder oordeel of verwachting van de vriendin in kwestie. Mijn insteek is dan gewoon dat ze het wrs wil weten. Wat ze er dan verder mee doet is haar zaak, zolang ze maar weet dat ze altijd bij me terecht kan om erover te praten.
Maar wederom, het hangt af van de vriendschap en de vriendin voor mij persoonlijk.
Wat dat betreft is het een onderwerp dat wanneer je het aansnijdt, het wel voorzichtig moet gebeuren zonder oordeel of verwachting van de vriendin in kwestie. Mijn insteek is dan gewoon dat ze het wrs wil weten. Wat ze er dan verder mee doet is haar zaak, zolang ze maar weet dat ze altijd bij me terecht kan om erover te praten.
Maar wederom, het hangt af van de vriendschap en de vriendin voor mij persoonlijk.
woensdag 22 april 2009 om 11:42
Ik zou het zeker vertellen. En als het een goede vriendin is helemaal. In mijn vorige relatie heb ik het moeten horen van iemand die ik eigenlijk niet goed kende. Nou reken maar dat ik haar bedankt heb.
Ik zou vreselijk vinden als iedereen het wist behalve ik.Dat zou bij mij meer kapot maken.
Trouwens als het dan toch uitkomt is het de fout van degene die vreemdgaat. Had hij/zij maar beter op moeten letten.
Ik zou vreselijk vinden als iedereen het wist behalve ik.Dat zou bij mij meer kapot maken.
Trouwens als het dan toch uitkomt is het de fout van degene die vreemdgaat. Had hij/zij maar beter op moeten letten.
woensdag 22 april 2009 om 11:46
Liever de "vriendschap"verbreken omdat je niet durft te vertellen vind ik ook laf.
Je maakt of een bewuste keuze om te vertellen, of om je mond te houden, met argumenten daarvoor. mocht je dan later van je vriendin verwijten krijgen omdat je je mond hield, kun je haar in ieder geval uitleggen waarom je die keuze hebt gemaakt. Als een vriendin constant steen en been klagt over haar relatie zou ik haar trouwen sallang gezegd hebben dat ze moet stoppen met zeuren en iets moet gaan doen om het probleem op te lossen. Eventueel kun je meneer wel een ultimatum stellen. Hij hoeft niet te weten of je wel of niet echt van plan bent zijn vrouw in te lichten.
Je maakt of een bewuste keuze om te vertellen, of om je mond te houden, met argumenten daarvoor. mocht je dan later van je vriendin verwijten krijgen omdat je je mond hield, kun je haar in ieder geval uitleggen waarom je die keuze hebt gemaakt. Als een vriendin constant steen en been klagt over haar relatie zou ik haar trouwen sallang gezegd hebben dat ze moet stoppen met zeuren en iets moet gaan doen om het probleem op te lossen. Eventueel kun je meneer wel een ultimatum stellen. Hij hoeft niet te weten of je wel of niet echt van plan bent zijn vrouw in te lichten.
woensdag 22 april 2009 om 12:25
quote:schorpioentje29 schreef op 11 april 2009 @ 01:35:
Wil je advies of niet Natas? Misschien begrijp je het niet zo, maar het woord ´vrouwtje´ is heel neerbuigend naar die mevrouw toe. Tenzij je een soort plattelandsBrabo bent dan bedoel je het vast niet zo. In de rest van Nederland is ´vrouwtje´ in elk geval een verkleinwoord dat gebruikt wordt voor onnozele dames die je niet serieus hoeft te nemen.
Hoe dan ook: bemoei je niet met dingen die je niet aangaan. En als die man er weer over begint kun je zeggen dat je geen deel wil uitmaken van de situatie en er niks over wilt horen. Ben je daar ook weer klaar mee..
Ik ben een 'plattelandsbrabo' maar vrouwtje wordt hier echt niet gebruikt hoor.. vind ik ook superdenegrerend..
Net als plattelandsbrabo trouwens...
Wil je advies of niet Natas? Misschien begrijp je het niet zo, maar het woord ´vrouwtje´ is heel neerbuigend naar die mevrouw toe. Tenzij je een soort plattelandsBrabo bent dan bedoel je het vast niet zo. In de rest van Nederland is ´vrouwtje´ in elk geval een verkleinwoord dat gebruikt wordt voor onnozele dames die je niet serieus hoeft te nemen.
Hoe dan ook: bemoei je niet met dingen die je niet aangaan. En als die man er weer over begint kun je zeggen dat je geen deel wil uitmaken van de situatie en er niks over wilt horen. Ben je daar ook weer klaar mee..
Ik ben een 'plattelandsbrabo' maar vrouwtje wordt hier echt niet gebruikt hoor.. vind ik ook superdenegrerend..
Net als plattelandsbrabo trouwens...
woensdag 22 april 2009 om 14:44
woensdag 22 april 2009 om 17:10
Opvallend dat mensen meer vallen over het gebruik van het woord 'vrouwtje' dan de rest van de posting... Vond het zelf ook altijd vreselijk, maar sinds een aantal jaren heb ik een vriendin die uit Limburg komt en uit haar mond klinkt het zo lief! Dan mag ze mij best vrouwtje noemen ; P
Wat betreft zeggen of niet zeggen: heel moeilijk! Als jij nu de vriendschap afkapt, zal ze zich dan niet afvragen waarom? Misschien eerst een goed gesprek met haar mannetje?
Wat betreft zeggen of niet zeggen: heel moeilijk! Als jij nu de vriendschap afkapt, zal ze zich dan niet afvragen waarom? Misschien eerst een goed gesprek met haar mannetje?
woensdag 22 april 2009 om 18:13
Vreselijk moeilijk maar ik zou het toch heel erg kunnen waarderen als mijn vriendin dit zou vertellen.
Als het een goede vriendin is zou ik haar ook serieus nemen en ervan uitgaan dat ze dit niet zomaar zou roepen.
In mijn geval ben ik er zelf achtergekomen dat mijn man een affaire had en op het moment dat je het 'eerste' niets onthullende berichtje op de mobiel leest dan stort je wereld echt in.
Mijn vrienden hadden wel een vermoeden en we hebben hier later ook over gesproken. Toen het speelde heeft 1 vriend het mij ook gevraagd, of het zo zou kunnen zijn dat er een andere vrouw in het spel was.
Ik ben echt niet boos op hem geworden. Dat was 8 dagen voordat ik het ontdekte.
Ik denk dat het wel uitmaakt 'wie' het vertelt. Als het een goede vriendin is dan zou ik het zeker vertellen.
Niemand wilt belazert worden. Mocht het inderdaad 'afgesproken' zijn binnen de relatie dan hoor je dat vanzelf.
De man in kwestie, sorry, maar ik zou hem mijn ongezouten mening geven en hem de deur wijzen.
Als partner deze persoon graag zou willen zien: prima, maar niet in mijn bijzijn. Dan gaan ze maar samen lekker naar de kroeg ofzo.
Als het een goede vriendin is zou ik haar ook serieus nemen en ervan uitgaan dat ze dit niet zomaar zou roepen.
In mijn geval ben ik er zelf achtergekomen dat mijn man een affaire had en op het moment dat je het 'eerste' niets onthullende berichtje op de mobiel leest dan stort je wereld echt in.
Mijn vrienden hadden wel een vermoeden en we hebben hier later ook over gesproken. Toen het speelde heeft 1 vriend het mij ook gevraagd, of het zo zou kunnen zijn dat er een andere vrouw in het spel was.
Ik ben echt niet boos op hem geworden. Dat was 8 dagen voordat ik het ontdekte.
Ik denk dat het wel uitmaakt 'wie' het vertelt. Als het een goede vriendin is dan zou ik het zeker vertellen.
Niemand wilt belazert worden. Mocht het inderdaad 'afgesproken' zijn binnen de relatie dan hoor je dat vanzelf.
De man in kwestie, sorry, maar ik zou hem mijn ongezouten mening geven en hem de deur wijzen.
Als partner deze persoon graag zou willen zien: prima, maar niet in mijn bijzijn. Dan gaan ze maar samen lekker naar de kroeg ofzo.
