
ik wil dit! of niet...?
donderdag 23 april 2009 om 11:24
ik heb ruim een jaar een relatie waar ik blij mee ben. Maar de laatste tijd twijfel ik telkens aan ons. Niet aan iets specifieks, eigenlijk weet ik niet waarom...
Het maakt me gek, want ik vind het leuk samen en het gaat hartstikke goed. En toch die twijfel... Is er iemand die dat herkent? Is dat stiekem bindingsangst? Of is er iets wat ik niet wil zien of zo?
Ik heb het er wel met hem over, maar zoals jullie lezen kan ik het niet goed uitleggen, dus we komen niet verder. Iemand tips? nnn
Het maakt me gek, want ik vind het leuk samen en het gaat hartstikke goed. En toch die twijfel... Is er iemand die dat herkent? Is dat stiekem bindingsangst? Of is er iets wat ik niet wil zien of zo?
Ik heb het er wel met hem over, maar zoals jullie lezen kan ik het niet goed uitleggen, dus we komen niet verder. Iemand tips? nnn
donderdag 23 april 2009 om 11:27
Tja, volgens mij is het in iedere relatie wel zo dat je periodes hebt dat je alles even onder de loep neemt. Het kan tenslotte niet altijd alleen maar fantastisch en geweldig zijn, dus soms moet je misschien even stil staan bij of je dit nog wel wilt. Daar is volgens mij op zich niks mis mee. Mijn ervaring is dat je er ook niet teveel achter moet gaan zoeken. Als je op een gegeven moment echt niet meer wilt, merk je dat vanzelf wel. Overanalyseren is over het algemeen niet de beste remedie.
donderdag 23 april 2009 om 12:57
Ik heb het ook wel eens gehad. Heb een lange relatie, en zo af en toe kwam het gevoel weer opzetten. Kon het niet echt plaatsen, want we hadden het gewoon leuk samen.
Totdat het afgelopen jaar bijna helemaal mis is gegaan tussen ons. Is een lang verhaal, maar komt erop neer dat door die hele vervelende gebeurtenis onze relatie eigenlijk zo goed als over was (van mijn kant). Uiteindelijk toch heel langzaamaan weer goed gegaan, en nu gaat het beter dan voordien tussen ons. Dat gevoel dat ik toen 'wel eens had' heb ik nooit meer gehad. Ik denk dat het er bij mij heel erg mee te maken had dat ik mijn vriend op een avond bij het uitgaan leerde kennen toen ik nog best wel jong was, we vonden elkaar leuk (op die leeftijd met name gebaseerd op uiterlijk) en vanaf die avond was het 'aan' en bleef het 'aan'. Ik had het gevoel van 'passen we eigenlijk wel echt bij elkaar, of zijn we bij elkaar uit 'gewoonte''. Snap je wat ik bedoel?
Door die rotperiode afgelopen jaar zijn die twijfels weg, ik weet wat we aan elkaar hebben, dat we elkaar kunnen steunen in zo'n periode, en dat we gewoon goed bij elkaar passen. Misschien dat zoiets ook in jouw relatie meespeelt?
Totdat het afgelopen jaar bijna helemaal mis is gegaan tussen ons. Is een lang verhaal, maar komt erop neer dat door die hele vervelende gebeurtenis onze relatie eigenlijk zo goed als over was (van mijn kant). Uiteindelijk toch heel langzaamaan weer goed gegaan, en nu gaat het beter dan voordien tussen ons. Dat gevoel dat ik toen 'wel eens had' heb ik nooit meer gehad. Ik denk dat het er bij mij heel erg mee te maken had dat ik mijn vriend op een avond bij het uitgaan leerde kennen toen ik nog best wel jong was, we vonden elkaar leuk (op die leeftijd met name gebaseerd op uiterlijk) en vanaf die avond was het 'aan' en bleef het 'aan'. Ik had het gevoel van 'passen we eigenlijk wel echt bij elkaar, of zijn we bij elkaar uit 'gewoonte''. Snap je wat ik bedoel?
Door die rotperiode afgelopen jaar zijn die twijfels weg, ik weet wat we aan elkaar hebben, dat we elkaar kunnen steunen in zo'n periode, en dat we gewoon goed bij elkaar passen. Misschien dat zoiets ook in jouw relatie meespeelt?
donderdag 23 april 2009 om 15:21
Ik herken dit wel maar bij mij is het mijn vriend geweest die lang heeft getwijfeld of wij wel bij elkaar passen en of dit nu wel 'het' is. Hij is zelfs even weggegaan om toen tot het inzicht te komen dat ik wel 'het' voor hem was. Tja, en nu zit ik met het probleem dat ik me niet meer helemaal durf te geven en dat het steeds aan me knaagt of deze relatie voor mij eigenlijk wel 'het' is. Als iemand zo aan je heeft getwijfeld en zelfs bij je weggaat dan heeft dat een behoorlijke impact op je vertrouwen in een relatie. Dus ja, heel herkenbaar maar waarschijnlijk om hele andere redenen!
donderdag 23 april 2009 om 17:41
Is het niet dat de verliefdheid afzakt en het allemaal wat normaler wordt? Is er een diepere band ontstaan? Misschien niet en dan kan ik me de twijfels goed voorstellen. Als jullie wel naar houden van over zijn mis je misschien de opwinding en kriebels van de verliefdheid? Dat kun je vaak wel weer oproepen als je het echt mist, je moet wel wat meer moeite doen.
zondag 26 april 2009 om 23:13
Ik herken mijzelf precies in jou. Ik heb bijna 3 jaar een relatie en heb mijzelf 2 jaar lang gekweld met een twijfelgevoel. In het begin van onze relatie heb ik hem bedrogen met mijn ex. Iets eenmaligs, zit een lang verhaal achter. Ik zat erg met mijzelf in de knoop, heb op aanraden van een aantal mensen hulp gezocht bij een psycholoog om mijzelf terug te vinden, mijzelf te ontwikkelen, etc. Omdat ik daar zo mee bezig was, wilde ik ook niet meer leven met die twijfel, en heb hem alles verteld..
Het was de grootste dip in onze relatie die wij ooit hebben gehad, voor hem en ook voor mij. Hij had erg veel tijd nodig ( begrijpelijk) Maar het gaat nu steeds beter,en nu weet ik zeker dat hij degene is met wie ik oud wil worden en kinderen wil krijgen.Als onze relatie dít aankan, kunnen we alles aan. Ik zat dus eigenlijk in een soortgelijke situatie als Pien.
Toch soms wel eens een twijfel gevoel inderdaad, maar ik denk ook dat er niet teveel achter gezocht moet worden. Als je ECHT ECHT niet meer wil.. dan vindt je het ook niet meer leuk om bij hem te zijn. En uit jou verhaal kan ik opmaken dat je wel dergelijk om hem geeft en dat je het leuk hebt met hem.
Zo lang het leuk blijft, zou ik niks met die twijfels doen en gewoon leker genieten van je relatie! Dan verdwijnen de twijfels ook wel
Het was de grootste dip in onze relatie die wij ooit hebben gehad, voor hem en ook voor mij. Hij had erg veel tijd nodig ( begrijpelijk) Maar het gaat nu steeds beter,en nu weet ik zeker dat hij degene is met wie ik oud wil worden en kinderen wil krijgen.Als onze relatie dít aankan, kunnen we alles aan. Ik zat dus eigenlijk in een soortgelijke situatie als Pien.
Toch soms wel eens een twijfel gevoel inderdaad, maar ik denk ook dat er niet teveel achter gezocht moet worden. Als je ECHT ECHT niet meer wil.. dan vindt je het ook niet meer leuk om bij hem te zijn. En uit jou verhaal kan ik opmaken dat je wel dergelijk om hem geeft en dat je het leuk hebt met hem.
Zo lang het leuk blijft, zou ik niks met die twijfels doen en gewoon leker genieten van je relatie! Dan verdwijnen de twijfels ook wel

maandag 27 april 2009 om 10:17
Ik herken het wel. In mijn vorige relatie heb ik ook erg veel getwijfeld en uiteindelijk de knoop doorgehakt om toe te geven aan de twijfels die telkens de kop op bleven steken. Achteraf weet ik dat dat het beste is wat ik ooit had kunnen doen, en dat ik het eigenlijk al veel eerder had kunnen doen. Mijn mening is nu: Bij twijfel, niet doen.
Misschien moet je het nog eens aankijken, misschien is het een korte periode. Maar als het vaker zo gaat, of erg lang duurt.. Tja... dan weet ik wel wat ík zou doen, maar da's voor iedereen anders natuurlijk.
Sterkte ermee. X Thila
Misschien moet je het nog eens aankijken, misschien is het een korte periode. Maar als het vaker zo gaat, of erg lang duurt.. Tja... dan weet ik wel wat ík zou doen, maar da's voor iedereen anders natuurlijk.
Sterkte ermee. X Thila