Zwanger
alle pijlers
Zus laten weten dat ik ben bevallen?
vrijdag 15 mei 2020 om 23:25
Wat zouden jullie doen?
Ik moet binnenkort bevallen en twijfel of ik mijn jongste zusje na de bevalling moet bellen/ berichtje sturen of gewoon geboortekaartje sturen. Ik neig naar genoortekaartje. Ik heb namelijk echt een kutzwangerschap gehad en het heel zwaar gehad. Ik heb geprobeerd te vertellen dat het erg slecht ging toen ik net zwanger was.
Rond oud en nieuw hebben wij enorme ruzie gehad. Ze heeft er echt voor gekozen om mij voor alles en nog uit uit te maken. Wat mij echt raakt is dat ze totaal geen rekening heeft gehouden met dat het al zo slecht met mij ging. Wij hebben de ruzie uitgepraat, maar ik heb nu al vanaf oud en nieuw niks meer gehoord. Ik heb nog 3 korte berichtjes gestuurd sindsdien, maar kreeg daar minimale reactie op of een raar verzoek om iets te doen voor haar. Niet eens “hoe gaat het met je? Of met de baby”. Nu heb ik ook geen interesse getoond in haar nieuwe werk.. Uiteindelijk twee kijven twee schuld..
Ze heeft totaal nul interesse getoond in hoe het met mij gaat, welheeft ze aan mijn zus gevraagd wanneer ik nu precies uitgerekend ben. Ze heeft mijn partner een keer gezien en ook echt nul interesse, maar wel gedaan alsof alles normaal was.
Het steekt heel erg, omdat ik weinig mensen heb verteld hoe het echt ging. De band is nooit goed geweest, maar vond het wel belangrijk om het zo goed mogelijk te houden. Ik heb zo een spijt dat ik het verteld heb, want ik vind (misschien onterecht) dat ze echt wat meer rekening had kunnen houden. Of op zijn minst soms gevraagd had hoe het ging met mij of het kindje.
Het onderwerp van de ruzie en dit verhaal heeft bij mij er echt voor gezorgd dat ik er klaar mee ben. Echter hebben we een zus en die heeft ook geen spetterende band met haar. Echter is zij veel loyaaler en ik ben bang dat zij echt pissed is als ik de statement van het kaartje maak.
Ik denk ook dat als zij via mijn vader of zus of geboortekaartje hoort dat ik bevallen ben dat het echt een breuk betekent. Of dat ik een hele boze zus aan de telefoon krijg en mij van alles gaat verwijten in de kraamweek..
Wat te doen? De vrede kiezen, appje sturen? Bellen? Of mijn gevoel volgen en schijt hebben aan wat zij of andere zus denkt of vind.
Misschien dat jullie ook kunnen achterhalen uit mijn verhaal waarom ik zo boos en teleurgesteld ben, terwijl we normaal elkaar 2 keer per jaar zien. Ik heb door de ruzie en deze kwestie echt weken slecht geslapen..
Verder heeft ze de vorige keer alles op social media geplaatst, waardoor familie en kennissen via haar wisten dat ik bevallen was en niet via mij of geboortekaartje.. maar ik denk dat ik dit als excuus gebruik om niet te hoeven bellen appen haha..
Ik moet binnenkort bevallen en twijfel of ik mijn jongste zusje na de bevalling moet bellen/ berichtje sturen of gewoon geboortekaartje sturen. Ik neig naar genoortekaartje. Ik heb namelijk echt een kutzwangerschap gehad en het heel zwaar gehad. Ik heb geprobeerd te vertellen dat het erg slecht ging toen ik net zwanger was.
Rond oud en nieuw hebben wij enorme ruzie gehad. Ze heeft er echt voor gekozen om mij voor alles en nog uit uit te maken. Wat mij echt raakt is dat ze totaal geen rekening heeft gehouden met dat het al zo slecht met mij ging. Wij hebben de ruzie uitgepraat, maar ik heb nu al vanaf oud en nieuw niks meer gehoord. Ik heb nog 3 korte berichtjes gestuurd sindsdien, maar kreeg daar minimale reactie op of een raar verzoek om iets te doen voor haar. Niet eens “hoe gaat het met je? Of met de baby”. Nu heb ik ook geen interesse getoond in haar nieuwe werk.. Uiteindelijk twee kijven twee schuld..
Ze heeft totaal nul interesse getoond in hoe het met mij gaat, welheeft ze aan mijn zus gevraagd wanneer ik nu precies uitgerekend ben. Ze heeft mijn partner een keer gezien en ook echt nul interesse, maar wel gedaan alsof alles normaal was.
Het steekt heel erg, omdat ik weinig mensen heb verteld hoe het echt ging. De band is nooit goed geweest, maar vond het wel belangrijk om het zo goed mogelijk te houden. Ik heb zo een spijt dat ik het verteld heb, want ik vind (misschien onterecht) dat ze echt wat meer rekening had kunnen houden. Of op zijn minst soms gevraagd had hoe het ging met mij of het kindje.
Het onderwerp van de ruzie en dit verhaal heeft bij mij er echt voor gezorgd dat ik er klaar mee ben. Echter hebben we een zus en die heeft ook geen spetterende band met haar. Echter is zij veel loyaaler en ik ben bang dat zij echt pissed is als ik de statement van het kaartje maak.
Ik denk ook dat als zij via mijn vader of zus of geboortekaartje hoort dat ik bevallen ben dat het echt een breuk betekent. Of dat ik een hele boze zus aan de telefoon krijg en mij van alles gaat verwijten in de kraamweek..
Wat te doen? De vrede kiezen, appje sturen? Bellen? Of mijn gevoel volgen en schijt hebben aan wat zij of andere zus denkt of vind.
Misschien dat jullie ook kunnen achterhalen uit mijn verhaal waarom ik zo boos en teleurgesteld ben, terwijl we normaal elkaar 2 keer per jaar zien. Ik heb door de ruzie en deze kwestie echt weken slecht geslapen..
Verder heeft ze de vorige keer alles op social media geplaatst, waardoor familie en kennissen via haar wisten dat ik bevallen was en niet via mij of geboortekaartje.. maar ik denk dat ik dit als excuus gebruik om niet te hoeven bellen appen haha..
anoniem_396572 wijzigde dit bericht op 16-05-2020 00:47
5.30% gewijzigd
zaterdag 16 mei 2020 om 00:10
Dit. Ik heb ook op een zeker moment mijn trots moeten laten varen om verder te kunnen met een familielid.
Een weet je? Het is zo fijn dat de band hersteld is. En nu, paar jaar later, denk ik: joh waar máákte ik me druk om? Het ging eigenlijk uiteindelijk nergens over, ook al leek het toen heel groot. Zand erover, niet meer over praten.
Het klinkt misschien een beetje zweverig, maar in mijn ervaring is vergeven eigenlijk veel meer een cadeau aan jezelf dan aan die ander.
En als ik jou zo lees dat je op O&N tegen je zus die je nooit spreekt gaat vertellen over hoe beroerd je bent en dan vervolgens daarin allerlei onuitgesproken verwachtingen legt van dat zij daarom nu begaan moet zijn met jou terwijl jullie dat nooit met elkaar zijn dan denk ik alleen maar: lieve schat. Het is niet zo belangrijk. En je legt haar ook nogal een taak op zo.
Het is je zus. Bel haar op en zeg: zullen we nu weer een beetje normaal doen tegen elkaar? Ik zand erover, jij zand erover? En klaar.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 16 mei 2020 om 00:12
Als allereerste een pluim.Pietjesbelletjes schreef: ↑16-05-2020 00:06De ruzie ging over iets anders..
Maar je hebt gelijk, mijn verwachtingen waren niet terecht. Ze doen alleen wel pijn..
Die moet ik dus bij mezelf houden en haar niet verwijten...
Vind het knap dat je open staat voor kritiek en visie van anderen hier op basis van de situatie.
Ja, en het is niet gek dat dat pijn doet. Maar door je verwachtingen bij te stellen (is mijn ervaring) dat bepaalde familiaire relaties veel makkelijker gaat.
Een dooddoener, vrienden kies je, familie krijg je. En was je zus een vriendin geweest, had het contact vast stukje bij beetje verwatert. Maar het blijft wel je zus. Dus door je verwachtingen te veranderen, kan je nog wel een fijne en bevredigende zussenband houden/krijgen, denk ik.
En sterkte met laatste stuk zwangerschap en bevalling.
Geniet ervan, denk ik, klinkt wat vreemd, maar bedoel het wel positief
zaterdag 16 mei 2020 om 00:19
Het was een paar dagen na oud en nieuw..lux- schreef: ↑16-05-2020 00:10Dit. Ik heb ook op een zeker moment mijn trots moeten laten varen om verder te kunnen met een familielid.
Een weet je? Het is zo fijn dat de band hersteld is. En nu, paar jaar later, denk ik: joh waar máákte ik me druk om? Het ging eigenlijk uiteindelijk nergens over, ook al leek het toen heel groot. Zand erover, niet meer over praten.
Het klinkt misschien een beetje zweverig, maar in mijn ervaring is vergeven eigenlijk veel meer een cadeau aan jezelf dan aan die ander.
En als ik jou zo lees dat je op O&N tegen je zus die je nooit spreekt gaat vertellen over hoe beroerd je bent en dan vervolgens daarin allerlei onuitgesproken verwachtingen legt van dat zij daarom nu begaan moet zijn met jou terwijl jullie dat nooit met elkaar zijn dan denk ik alleen maar: lieve schat. Het is niet zo belangrijk. En je legt haar ook nogal een taak op zo.
Het is je zus. Bel haar op en zeg: zullen we nu weer een beetje normaal doen tegen elkaar? Ik zand erover, jij zand erover? En klaar.
En het onderwerp van de ruzie is voor mij niet niks. Het is iets fundamenteels in mijn leven ( heeft niks met zwangerschap, of zwanger te maken). Ieder ander had ik allang nooit meer gesproken of gezien, juist omdat we familie zijn probeer ik deze kwestie altijd te negeren, echter dat ben ik zat..
Een vergelijkbare kwestie is dat ik bijvoorbeeld lesbisch zou zijn en dat zij dat permanent af zou keuren..
zaterdag 16 mei 2020 om 00:23
Niet alle reacties, want sommige slaan de plank een beetje mis. Logisch want het verhaal is natuurlijk groter, en het is alleen mijn kant van het verhaal.Utakar schreef: ↑16-05-2020 00:12Als allereerste een pluim.
Vind het knap dat je open staat voor kritiek en visie van anderen hier op basis van de situatie.
Ja, en het is niet gek dat dat pijn doet. Maar door je verwachtingen bij te stellen (is mijn ervaring) dat bepaalde familiaire relaties veel makkelijker gaat.
Een dooddoener, vrienden kies je, familie krijg je. En was je zus een vriendin geweest, had het contact vast stukje bij beetje verwatert. Maar het blijft wel je zus. Dus door je verwachtingen te veranderen, kan je nog wel een fijne en bevredigende zussenband houden/krijgen, denk ik.
En sterkte met laatste stuk zwangerschap en bevalling.
Geniet ervan, denk ik, klinkt wat vreemd, maar bedoel het wel positief
Maar bedankt, ja niemand is perfect, ik zeker niet en wat ik wil is rust voor mij en haar..
Juist een neutraal forum is een verheldering. Mijn vrienden denken toch veelal zoals mij, en zijn het vaak met je eens. Echter ik wil een oplossing en niet in mijn boosheid/ teleurstelling blijven hangen..
wil eigenlijk juist mensen die er iets anders over denken, dan kan ik dat ook meewegen en er wat milder in worden..
ik ga dit na de bevalling ook doorlezen en dan iets doen voor de goede vrede.. of van de week al bellen.. laat ik even van mijn bui afhangen..
zaterdag 16 mei 2020 om 00:39
Ik heb je aangepaste op gelezen en snap er niet veel van. Maar als je een kaartje stuurt kun je toch net zo makkelijk een appje sturen dat je bevallen bent? Nu spelen hormonen ook een rol, als je in de toekomst een betere band wil met je zus zou ik gewoon appen.
Het is je zus..
Sterkte en succes met je zwangerschap
Het is je zus..
Sterkte en succes met je zwangerschap
zaterdag 16 mei 2020 om 01:49
Wat je moet doen hangt af van hoe jij graag jullie relatie ziet. Haar niet tijdig informeren maar alleen een kaartje sturen, geeft een signaal af. Als jij het best vindt om geen goede band meer met haar te hebben om de dingen die er tussen jullie spelen, dan kun je dat doen. Maar wil jij liever wel een betere band en wil je haar alleen niet appen omdat je nu nukkig bent en haar ff op haar plaatst kan zetten, dan zou ik daar niet voor kiezen (en dus wel appen).
zaterdag 16 mei 2020 om 02:01
Wat wil je eventueel bereiken met het uitsluiten van die zus in een app? Dat ze huilend aan de deur ligt te smeken om toegang tot de nieuwe baby? Dat ze nooit meer wat van zich laat horen? Het komt op mij over als afstraffen waarbij er geen enkele reactie van die zus goed kan zijn.
Ik zou hier niet voor kiezen, allemaal drama in de kraamtijd. Want het zal drama zijn: jij bent dodelijk beledigd en weer bezig met dit gedoe als zus ook helemaal niets van zich laat horen en denkt ‘zak erin’ en je bent ook beledigd en weer bezig met dit gedoe als zus haar zegje doet over deze manier van handelen.
Moet je toch allemaal niet willen met een kersvers kindje in huis.
Edit: lees nu dat je zus toch gewoon net als de anderen een app gaat sturen. Lijkt mij ook het beste voor je eigen gemoedsrust. Heb je toch het ‘juiste’ gedaan en kun je je rug rechthouden in de wetenschap dat je fatsoenlijk hebt gehandeld, de rest is aan haar.
Ik zou hier niet voor kiezen, allemaal drama in de kraamtijd. Want het zal drama zijn: jij bent dodelijk beledigd en weer bezig met dit gedoe als zus ook helemaal niets van zich laat horen en denkt ‘zak erin’ en je bent ook beledigd en weer bezig met dit gedoe als zus haar zegje doet over deze manier van handelen.
Moet je toch allemaal niet willen met een kersvers kindje in huis.
Edit: lees nu dat je zus toch gewoon net als de anderen een app gaat sturen. Lijkt mij ook het beste voor je eigen gemoedsrust. Heb je toch het ‘juiste’ gedaan en kun je je rug rechthouden in de wetenschap dat je fatsoenlijk hebt gehandeld, de rest is aan haar.
zaterdag 16 mei 2020 om 04:24
Je kan het ook zien als gebaar naar jezelf, je hebt er nu heel erg veel last van. Kan me voorstellen dat het lastig is maar als je nog een keer op je tanden kan bijten en het bijgelegd. Is het weer ‘gladgestreken’, vanaf daar houd je het weer bij de twee keer per jaar en het losse contact.
Ik heb gemerkt dat een ruzie zoveel energie en ergernissen kan geven, als het je lukt om je daar nu overheen te zetten dan kan je je weer op jezelf en je zwangerschap focussen.
Ik heb gemerkt dat een ruzie zoveel energie en ergernissen kan geven, als het je lukt om je daar nu overheen te zetten dan kan je je weer op jezelf en je zwangerschap focussen.
zaterdag 16 mei 2020 om 06:09
zaterdag 16 mei 2020 om 07:59
Ik heb een aantal maanden geleden in een soortgelijke situatie gezeten (al weet ik inhoudelijk niks van jouw problemen met je zus, ik bedoel puur de keuze of je alleen een kaartje gaat sturen, of meer). Bij mij ging het niet om een eenmalige woordenwisseling, maar een situatie die al sinds kinds af aan slecht is en waarin zij mij onnodig vaak heeft gekwetst. We hebben al meer dan 10 jaar zo goed als geen contact meer, maar op de momenten dat we contact hadden vond ze het altijd nodig om mij opnieuw te kwetsen (details ga ik liever niet noemen ivm herkenbaarheid). Ik vond het een hele moeilijke keuze, omdat het toch om je zusje gaat en je daarmee toch de rest van je leven wordt geconfronteerd. Ook hoop je gewoon meer van een familieband, er speelt toch een loyaliteitskwestie. Ik heb uiteindelijk besloten dat ik geen verdere band meer met mijn zusje wilde in de toekomst en heb haar daarom alleen een kaartje gestuurd. In mijn situatie was dit de juiste keuze, ik sta er 1000 procent achter, maar wees je er wel van bewust dat, als je ooit nog een goede relatie met je zus zou willen, dit een stap is die je naderhand niet kan herstellen. Je moet dus heel goed voor jezelf uitmaken, of je wilt dat het ooit nog goed komt, of dat je dit niet meer wilt. als je eigenlijk wel een goede relatie hebt met haar, en dit alleen gaat om enkele acties die je nu kwetsen, dan zou ik er zeker niet voor kiezen om de relatie te verbreken op die manier. Als je ooit nog een enigszins goede relatie met haar wil, dan zou ik haar dus zeker wel een appje sturen (persoonlijk zou ik bellen, maar dat vroeg je volgens mij niet). De eerste stap is dus naar mijn mening echt om uit te zoeken wat je nog met jullie relatie als zussen wilt en of het jou zou kwetsen, als dit contact inderdaad geheel verwaterd. Kwetst deze gedachte je wel, dan zit er toch een deel in jou dat nog contact wil, en dan zou ik over mijn trots heen stappen. Is het enkel verdriet dat je voelt omdat het jammer is dat het zo gelopen is, maar zie je de situatie echt niet verbeteren, ook niet als zij bijvoorbeeld haar excuses aanbiedt? Dan zou ik kiezen voor het kaartje. Ik zou overigens in geen geval ervoor kiezen om niets te laten weten, een kaartje is afstandelijk genoeg.
legalybrown wijzigde dit bericht op 16-05-2020 08:05
14.24% gewijzigd
zaterdag 16 mei 2020 om 08:07
Is het dan niet makkelijker haar gewoon los te laten als ze zelf ook niet echt met jullie basisgezin optrekt?Pietjesbelletjes schreef: ↑15-05-2020 23:53Die kans is 50 50. Ze heeft weinig contact met familie, ook zus en ouders.
zaterdag 16 mei 2020 om 08:21
Ik zou mezelf de stress en de hoge verwachtingen van een telefoontje besparen. Het is voor haar ook lastig om het juiste te zeggen, dus stuur gewoon een appje en een kaartje.
Daarnaast is het zo, als je maar 2 x per jaar contact hebt, moet je nu niet ineens alles gaan verwachten.
Je schrijft dat je goede bedoelingen verkeerd worden begrepen.
Nu hoeft het helemaal niet zo te zijn, maar is soms zo, als mensen dit zeggen dat ze redelijk bemoeizuchtig zijn. Dat ze iemand steeds willen helpen, waar een ander niet op zit te wachten. Kan het dit zijn?
Daarnaast is het zo, als je maar 2 x per jaar contact hebt, moet je nu niet ineens alles gaan verwachten.
Je schrijft dat je goede bedoelingen verkeerd worden begrepen.
Nu hoeft het helemaal niet zo te zijn, maar is soms zo, als mensen dit zeggen dat ze redelijk bemoeizuchtig zijn. Dat ze iemand steeds willen helpen, waar een ander niet op zit te wachten. Kan het dit zijn?
zaterdag 16 mei 2020 om 09:44
Waarom hecht je toch zoveel waarde aan haar aandacht?
Ik heb een broer wiens vrouw een bloedhekel aan mij heeft, nog voor ze me ooit ontmoet had. Broer had liever gehad dat hij enig kind was gebleven dus die band met mij is ook niet geweldig.
Ik heb geen behoefte aan contact met ze, er wordt een felicitatieberichtje over en weer gestuurd op verjaardagen en dat is het. Wat mij betreft prima. Zij vinden echter dat ik veel meer aandacht moet hebben voor hun en hun problemen. Ik krijg nogal eens het verwijt dat ik niet geïnteresseerd ben in hun. Zij zijn vooral totaal niet geïnteresseerd in andere mensen maar vinden dat de hele wereld om hen draait.
Ze willen me het liefst uit hun leven, maar toch willen ze graag aandacht van me. Ik begrijp dat niet.
Dus vandaar de vraag waarom je toch zoveel verwachtingen hebt, terwijl je eigenlijk helemaal niet zoveel contact wil. Richt je op de mensen met wie je wel een goede band hebt en doe naar je zus alleen het hoognodige.
Ik heb een broer wiens vrouw een bloedhekel aan mij heeft, nog voor ze me ooit ontmoet had. Broer had liever gehad dat hij enig kind was gebleven dus die band met mij is ook niet geweldig.
Ik heb geen behoefte aan contact met ze, er wordt een felicitatieberichtje over en weer gestuurd op verjaardagen en dat is het. Wat mij betreft prima. Zij vinden echter dat ik veel meer aandacht moet hebben voor hun en hun problemen. Ik krijg nogal eens het verwijt dat ik niet geïnteresseerd ben in hun. Zij zijn vooral totaal niet geïnteresseerd in andere mensen maar vinden dat de hele wereld om hen draait.
Ze willen me het liefst uit hun leven, maar toch willen ze graag aandacht van me. Ik begrijp dat niet.
Dus vandaar de vraag waarom je toch zoveel verwachtingen hebt, terwijl je eigenlijk helemaal niet zoveel contact wil. Richt je op de mensen met wie je wel een goede band hebt en doe naar je zus alleen het hoognodige.
zaterdag 16 mei 2020 om 09:48
Ik heb een soort gelijke situatie gehad met mijn zus. Dat is bij mijn laatste zwangerschap ook volledig geknald. Ik heb toen wel besloten om haar wel te bellen en haar op de hoogte te stellen. Dit ook om de relatie met andere familieleden goed te houden en dat het mij in de toekomst nooit verweten kan worden dat ik niet heb gebeld. Ze is uiteindelijk niet kraamvisite geweest, wel een kaartje gehad. Ik heb nu geen contact meer met haar en dat vind ik prima. Lekker rustig, geen drama meer.
Just smile and wave boys, smile and wave...
zaterdag 16 mei 2020 om 10:38
Misschien is het beter voor zwangere vrouwen om geen grote beslissingen te maken voor je hormonen je lijf hebben verlaten. Genoeg vrouwen gekend die tijdens hun zwangerschap, valsig, agressief en stampvoeterig worden, alles wordt uit zijn verband getrokken en eigen aandeel wordt niet gezien. Daarmee wil ik jullie probleem niet bagatelliseren maar je zit wel in een periode dat je hormonen veel te veel meebepalen. Daarnaast wordt ik ook wel moe van vrouwen die klaagzwangerschappen hebben, tandjes op elkaar en bespreek het met mensen die er wel open voor staan. Dit is je tweede moeilijke zwangerschap, vervelend, maar blijkbaar is dat de prijs die jij moet betalen voor het krijgen van een kind, irritant om van iedereen te verwachten dat ze weer alle ins en outs te horen moeten krijgen omdat jij het anders ziet als desinteresse.
maandag 18 mei 2020 om 18:50
