Kinderen
alle pijlers
Tweelingtopic
zondag 14 juni 2020 om 22:12
Ik kan geen topic (meer) vinden over tweelingen (is er ooit wel geweest weet ik). Wie weet zie ik het over het hoofd, maar anders zou ik het graag willen starten. Ik merk dat ik behoefte heb om met andere tweelingouders te praten over dingen die je tegenkomt met een tweeling (evt in combinatie met je andere kind/kinderen).
Iemand die wil meekletsen? Wees vooral welkom, ook als je nog zwanger bent
. Waar loop je tegenaan? Waar geniet je van? Wat is er bijzonder aan het hebben van een tweeling? Hoe vinden je andere kinderen de dubbele toevoeging? (Hoe) kom je de deur uit? Tips en trucs?
TO trapt af:
Ik heb een kind van 5 en een tweeling van 4 maanden (j/m). Zwangerschap was zwaar maar met ruim 37 weken bevallen en zoon was gezond maar dochter helaas ernstig dysmatuur. Ondertussen begint dat lekker bij te trekken, en de kinderen doen het verder fantastisch. Ik vind het nog wel zwaar, zeker zo rond corona, erg weinig hulp gehad, en ik ben erg oververmoeid.
Iemand die wil meekletsen? Wees vooral welkom, ook als je nog zwanger bent
. Waar loop je tegenaan? Waar geniet je van? Wat is er bijzonder aan het hebben van een tweeling? Hoe vinden je andere kinderen de dubbele toevoeging? (Hoe) kom je de deur uit? Tips en trucs?TO trapt af:
Ik heb een kind van 5 en een tweeling van 4 maanden (j/m). Zwangerschap was zwaar maar met ruim 37 weken bevallen en zoon was gezond maar dochter helaas ernstig dysmatuur. Ondertussen begint dat lekker bij te trekken, en de kinderen doen het verder fantastisch. Ik vind het nog wel zwaar, zeker zo rond corona, erg weinig hulp gehad, en ik ben erg oververmoeid.
zondag 14 juni 2020 om 23:08
Ik wil wel (proberen) mee te praten.
Ik heb een tweeling j/m van net 1 jaar en een kind van 4.
36 weken zwanger geweest, toen een spoedkeizersnee ivm buikpijn en bloedverlies. Meisje even zuurstoftekort gehad dus was even spannend.
Meisje veel ziek geweest en heel moeilijk gehad.
Het lijkt nu de goede kant op te gaan. Ze slaapt nu wel eens een nacht door dus ik hoop nu eens wat slaap te kunnen inhalen want oververmoeid, dat ken ik echt
Door corona en thuiswerken met 3 kleintjes zware tijd geweest en ik hoop dat dit nu grotendeels achter de rug is.
Ze zijn nu net 1 jaar en het wordt steeds leuker om te zien hoe ze met elkaar omgaan. Eerst reageerden ze bijv helemaal niet op elkaar of het meisje begon te huilen als de ander te dichtbij kwam.. Nu zijn ze steeds blij om elkaar te zien en lachen en dadada-en naar elkaar.
De deur uitgaan doen we wel zoveel mogelijk, met een tweeling buggy komen we al een heel eind. Ook al vind ik soms echt veel gedoe, alles inpakken en gesleep met iedereen. Toch gewoon doen.
Kind van 4 vindt ze hartstikke leuk maar is vaak te druk met spelen, dat vind ik lastig, steeds indammen etc. Ik wil kleuter ook niet tekort doen, dat vind ik wel eens moeilijk.
Nou ja, ik ben wel blij dat er een jaar voorbij is, ik vond het zwaar en eigenlijk wordt 't nu pas wat leuker nu ze iets meer zelf kunnen en willen en meer reageren op elkaar. Dan vind ik het ook wel bijzonder.
Ik heb een tweeling j/m van net 1 jaar en een kind van 4.
36 weken zwanger geweest, toen een spoedkeizersnee ivm buikpijn en bloedverlies. Meisje even zuurstoftekort gehad dus was even spannend.
Meisje veel ziek geweest en heel moeilijk gehad.
Het lijkt nu de goede kant op te gaan. Ze slaapt nu wel eens een nacht door dus ik hoop nu eens wat slaap te kunnen inhalen want oververmoeid, dat ken ik echt
Door corona en thuiswerken met 3 kleintjes zware tijd geweest en ik hoop dat dit nu grotendeels achter de rug is.
Ze zijn nu net 1 jaar en het wordt steeds leuker om te zien hoe ze met elkaar omgaan. Eerst reageerden ze bijv helemaal niet op elkaar of het meisje begon te huilen als de ander te dichtbij kwam.. Nu zijn ze steeds blij om elkaar te zien en lachen en dadada-en naar elkaar.
De deur uitgaan doen we wel zoveel mogelijk, met een tweeling buggy komen we al een heel eind. Ook al vind ik soms echt veel gedoe, alles inpakken en gesleep met iedereen. Toch gewoon doen.
Kind van 4 vindt ze hartstikke leuk maar is vaak te druk met spelen, dat vind ik lastig, steeds indammen etc. Ik wil kleuter ook niet tekort doen, dat vind ik wel eens moeilijk.
Nou ja, ik ben wel blij dat er een jaar voorbij is, ik vond het zwaar en eigenlijk wordt 't nu pas wat leuker nu ze iets meer zelf kunnen en willen en meer reageren op elkaar. Dan vind ik het ook wel bijzonder.
zondag 14 juni 2020 om 23:31
Lijkt me ook leuk om mee te schrijven.
Hier op dit moment zwanger van een tweeling 21 weken en we hebben al een zoon van bijna 4.
Tot nu toe gaat de zwangerschap redelijk al ben ik wel minder gaan werken. Ik merk echt een duidelijk verschil met zwangerschap van eerste kind.
Ik hoop hier een hoop van jullie te leren, het is heel bijzonder zo’n tweelingzwangerschap maar ik merk ook dat ik het heel spannend vind en in mijn omgeving ken ik niemand die in hetzelfde schuitje zit
Hier op dit moment zwanger van een tweeling 21 weken en we hebben al een zoon van bijna 4.
Tot nu toe gaat de zwangerschap redelijk al ben ik wel minder gaan werken. Ik merk echt een duidelijk verschil met zwangerschap van eerste kind.
Ik hoop hier een hoop van jullie te leren, het is heel bijzonder zo’n tweelingzwangerschap maar ik merk ook dat ik het heel spannend vind en in mijn omgeving ken ik niemand die in hetzelfde schuitje zit
maandag 15 juni 2020 om 12:48
Wat fijn dat er wat mensen willen meeschrijven!
Gijs, wat een herkenbaar verhaal! Ook die kleuter die van alles wil maar zooooo lomp kan zijn met ze! En dat je dan soms meer politieagent bent, dan moeder... pffff. Heeft jouw dochter permanente schade opgelopen door het zuurstoftekort of is dat niet duidelijk nog? Ik vind het enorm moeilijk met een tweeling de deur uit, ook omdat ik echt nog niet goed hersteld ben van de zwangerschap en keizersnede (bekkeninstabiliteit, buikspieren die nog weinig doen waardoor ik enorme buikpijn en rugpijn heb). Heb je nog meer tips over hoe het aan te pakken? Ik kan bijvoorbeeld nog maar weinig lopen en niet goed tillen.
Boiteauxlettres, welkom! Ik wist ook niet wat te verwachten en ken niemand met een tweeling, helaas. Dus ik herken je vragen en hoop dat dit topic je kan helpen!! Hoe gaat het met je zwangerschap? Een-eiig of twee?
Vivapimpelmees, leuk dat je meeleest! Ook tips van langlanglang geleden zijn welkom. Weet je nog hoe het was om zwanger te zijn van de tweeling en hoe de geboorte ging? Alles goed gegaan?
Zot-83, jij ook een dysmatuur en ook vergelijkbaar met 1 ouder kind erbij, net als wij allen, geloof ik? Dochter was 1900 gram en 36cm, we schrokken enorm toen ze eruit kwam. Zoon was goed op gewicht met bijna 3 kilo en 47cm. Bij 37+3 bevallen middels een keizersnede. Jij ook, of natuurlijk bevallen?
Gijs, wat een herkenbaar verhaal! Ook die kleuter die van alles wil maar zooooo lomp kan zijn met ze! En dat je dan soms meer politieagent bent, dan moeder... pffff. Heeft jouw dochter permanente schade opgelopen door het zuurstoftekort of is dat niet duidelijk nog? Ik vind het enorm moeilijk met een tweeling de deur uit, ook omdat ik echt nog niet goed hersteld ben van de zwangerschap en keizersnede (bekkeninstabiliteit, buikspieren die nog weinig doen waardoor ik enorme buikpijn en rugpijn heb). Heb je nog meer tips over hoe het aan te pakken? Ik kan bijvoorbeeld nog maar weinig lopen en niet goed tillen.
Boiteauxlettres, welkom! Ik wist ook niet wat te verwachten en ken niemand met een tweeling, helaas. Dus ik herken je vragen en hoop dat dit topic je kan helpen!! Hoe gaat het met je zwangerschap? Een-eiig of twee?
Vivapimpelmees, leuk dat je meeleest! Ook tips van langlanglang geleden zijn welkom. Weet je nog hoe het was om zwanger te zijn van de tweeling en hoe de geboorte ging? Alles goed gegaan?
Zot-83, jij ook een dysmatuur en ook vergelijkbaar met 1 ouder kind erbij, net als wij allen, geloof ik? Dochter was 1900 gram en 36cm, we schrokken enorm toen ze eruit kwam. Zoon was goed op gewicht met bijna 3 kilo en 47cm. Bij 37+3 bevallen middels een keizersnede. Jij ook, of natuurlijk bevallen?
maandag 15 juni 2020 om 14:33
Och JS, dat klinkt wel heel pittig zeg, met zoveel pijn en nog weinig kunnen lopen.
De zwangerschap was hier fysiek best pittig, maar als ik het zo lees valt het nog mee. Mentaal vond ik het zwaar, tussen zoon en tweeling hebben we bij 24 weken een zwangerschap afgebroken omdat zij een aandoening had die niet met het leven verenigbaar was. Dat bracht bij de tweeling veel spanning.
Inderdaad een ouder kind van nu net 4 (bij geboorte tweeling ruim 3). Ik ben bevallen met een geplande keizersnee, vanwege geschiedenis (dochter, zoon was spoedks en ik had zwangerschapsdiabetes). Jeetje, 1900 gram is echt mini. Ik vond de 2225 al zo klein. Bij geboorte had hij wat moeite met ademhalen (vocht in de longen) en hij heeft een dagje op den NICU gelegen met zuurstof. Dochter was 2950 gram en dus net als jouw zoon goed op gewicht.
Fysiek herstelde ik gelukkig vrij snel, als ik het zo lees heb ik veel geluk gehad. Na een week nog wel paar dagen ziekenhuis wegens een infectie, maar omdat ik verder weinig last had deed ik wel snel te veel. Bedenk net, na 3 weken was man jarig en kwamen ouders en schoonouders en heb ik een heel stuk gewandeld. En met de wiegjes van de wagen getild. Dat voelde ik wel 's avonds.
Wij zijn altijd wel zoveel mogelijk gewoon met ze op pad gegaan, voor mij alleen betekende dat vooral wandelen met de kinderen. Nu vind ik het lastiger met slaapjes. In de wagen slapen ze niet meer en ze slapen nu 2 keer een wat langere ruk. Heel fijn dat ze perfect in hun eigen bedjes slapen (de oudste was en is een drama met slapen), maar het enige tijdsblok waarin ik eruit kan is grofweg 11.30-13.30 en in die tijd moeten ze ook brood en een fles. Kleuter net op school begonnen dus de combi is soms lastig. Ik heb veel geluk dat man op de dagen dat tweeling thuis is thuis werkt en dan bijvoorbeeld even babyfoon-dienst doet zodat ze niet mee hoeven brengen en halen naar school. Verder helpt hij op die dagen met ze naar bed brengen, want ik vind het best pittig om dan de trap op en neer te moeten. Bij dat laatste speelt mee dat ik (volledig onverwacht) nu ook 23 weken zwanger ben. Alle kinderen zijn verwekt met ICSI en zelfs eiceldonatie omdat ik vervroegd in de overgang ben. Had ook geen cyclus meer maar ergens is er een eicel gesprongen en was ik 6 maanden na de bevalling zwanger.
Praktisch: ik maak veel gebruik van de tweelingwagen (Donkey), daar ben ik echt blij mee. Verder krijgen ze hun fles meestal in een tweelingvoedingskussen van Twin Things, dat is hier echt een life saver. Ik weet dat niet iedereen er fan van is, maar ze drinken de fles zo zelf en dan kan ik even opruimen (bijvoorbeeld de lunch spullen) of tijd aan kleuter besteden.
Ik merk dat ze veel aan elkaar hebben. Tot 5 maanden lagen ze samen in een ledikant (eerst hoofden bij elkaar in het midden, daarna elk met hoofd aan een uiteinde), daarna hadden we 2 ledikanten waar de zijkanten afkonden met de open kanten bij elkaar. Ze zochten elkaar op en sliepen rustiger. Een is veel actiever geworden en klimt op de ander, dus inmiddels zitten de zijkanten erin voor de veiligheid maar ze zoeken elkaar toch nog op.
Waar loop je verder tegen aan, misschien kunnen we meedenken?
Is er recent nog naar je fysieke klachten gekeken? Ik ga er vanuit dat je fysio hebt dus al druk bezig bent, maar ik vind dat er nog veel klachten zijn na 5 maanden. Wellicht dat er toch nog iets speelt? Dat lijkt, zo op het oog, je grootste beperking te zijn nu. Wat vervelend voor je!
Ik vind het heel bijzonder om een tweeling te hebben. Ik merk dat ze echt een band hebben. Veel aandacht natuurlijk als je met ze op pad bent, daar heb ik niet altijd zin in. Deed ik de kap van de wagen wat meer dicht en reageerde al lopend op opmerkingen in plaats van blijven staan.
Uitdaging vind ik nog weleens bedtijd. Ze gaan hier grofweg tegelijk naar bed en verdelen het zo dat een kleuter naar bed brengt en de ander tweeling fles geeft en naar bed brengt. Toen ze kleiner waren deden we trouwens wel dat we op ons bed een fles gaven en kleuter tussen ons in nog even filmpje mocht kijken of al ging slapen, legde man hem daarna over.
De zwangerschap was hier fysiek best pittig, maar als ik het zo lees valt het nog mee. Mentaal vond ik het zwaar, tussen zoon en tweeling hebben we bij 24 weken een zwangerschap afgebroken omdat zij een aandoening had die niet met het leven verenigbaar was. Dat bracht bij de tweeling veel spanning.
Inderdaad een ouder kind van nu net 4 (bij geboorte tweeling ruim 3). Ik ben bevallen met een geplande keizersnee, vanwege geschiedenis (dochter, zoon was spoedks en ik had zwangerschapsdiabetes). Jeetje, 1900 gram is echt mini. Ik vond de 2225 al zo klein. Bij geboorte had hij wat moeite met ademhalen (vocht in de longen) en hij heeft een dagje op den NICU gelegen met zuurstof. Dochter was 2950 gram en dus net als jouw zoon goed op gewicht.
Fysiek herstelde ik gelukkig vrij snel, als ik het zo lees heb ik veel geluk gehad. Na een week nog wel paar dagen ziekenhuis wegens een infectie, maar omdat ik verder weinig last had deed ik wel snel te veel. Bedenk net, na 3 weken was man jarig en kwamen ouders en schoonouders en heb ik een heel stuk gewandeld. En met de wiegjes van de wagen getild. Dat voelde ik wel 's avonds.
Wij zijn altijd wel zoveel mogelijk gewoon met ze op pad gegaan, voor mij alleen betekende dat vooral wandelen met de kinderen. Nu vind ik het lastiger met slaapjes. In de wagen slapen ze niet meer en ze slapen nu 2 keer een wat langere ruk. Heel fijn dat ze perfect in hun eigen bedjes slapen (de oudste was en is een drama met slapen), maar het enige tijdsblok waarin ik eruit kan is grofweg 11.30-13.30 en in die tijd moeten ze ook brood en een fles. Kleuter net op school begonnen dus de combi is soms lastig. Ik heb veel geluk dat man op de dagen dat tweeling thuis is thuis werkt en dan bijvoorbeeld even babyfoon-dienst doet zodat ze niet mee hoeven brengen en halen naar school. Verder helpt hij op die dagen met ze naar bed brengen, want ik vind het best pittig om dan de trap op en neer te moeten. Bij dat laatste speelt mee dat ik (volledig onverwacht) nu ook 23 weken zwanger ben. Alle kinderen zijn verwekt met ICSI en zelfs eiceldonatie omdat ik vervroegd in de overgang ben. Had ook geen cyclus meer maar ergens is er een eicel gesprongen en was ik 6 maanden na de bevalling zwanger.
Praktisch: ik maak veel gebruik van de tweelingwagen (Donkey), daar ben ik echt blij mee. Verder krijgen ze hun fles meestal in een tweelingvoedingskussen van Twin Things, dat is hier echt een life saver. Ik weet dat niet iedereen er fan van is, maar ze drinken de fles zo zelf en dan kan ik even opruimen (bijvoorbeeld de lunch spullen) of tijd aan kleuter besteden.
Ik merk dat ze veel aan elkaar hebben. Tot 5 maanden lagen ze samen in een ledikant (eerst hoofden bij elkaar in het midden, daarna elk met hoofd aan een uiteinde), daarna hadden we 2 ledikanten waar de zijkanten afkonden met de open kanten bij elkaar. Ze zochten elkaar op en sliepen rustiger. Een is veel actiever geworden en klimt op de ander, dus inmiddels zitten de zijkanten erin voor de veiligheid maar ze zoeken elkaar toch nog op.
Waar loop je verder tegen aan, misschien kunnen we meedenken?
Is er recent nog naar je fysieke klachten gekeken? Ik ga er vanuit dat je fysio hebt dus al druk bezig bent, maar ik vind dat er nog veel klachten zijn na 5 maanden. Wellicht dat er toch nog iets speelt? Dat lijkt, zo op het oog, je grootste beperking te zijn nu. Wat vervelend voor je!
Ik vind het heel bijzonder om een tweeling te hebben. Ik merk dat ze echt een band hebben. Veel aandacht natuurlijk als je met ze op pad bent, daar heb ik niet altijd zin in. Deed ik de kap van de wagen wat meer dicht en reageerde al lopend op opmerkingen in plaats van blijven staan.
Uitdaging vind ik nog weleens bedtijd. Ze gaan hier grofweg tegelijk naar bed en verdelen het zo dat een kleuter naar bed brengt en de ander tweeling fles geeft en naar bed brengt. Toen ze kleiner waren deden we trouwens wel dat we op ons bed een fles gaven en kleuter tussen ons in nog even filmpje mocht kijken of al ging slapen, legde man hem daarna over.
maandag 15 juni 2020 om 20:21
Oh wat heftig JonathanStrange de bevalling en de nasleep ervan. Ik kan me voorstellen dat het dan nog lastiger is om de deur uit te gaan met en een tweeling en als je je nog zo beroerd voelt. Moesten jullie lang in het ziekenhuis blijven na de bevalling?
Gijs, fijn om je ervaringen te lezen. Het lijkt me ook zo lastig om straks goed de aandacht te verdelen.
Zot ik kan me voorstellen dat je tweelingzwangerschap heftig was na het verlies van jullie kindje met 24 weken, dan maak je je een hoop zorgen. Gefeliciteerd nu met je nieuwe zwangerschap. Ben je dan ergens begin oktober uitgerekend?
Enne iedereen kom maar door met alle praktische en tips en ook alle dingen die niet handig zijn
Daar kan ik vast een hoop van leren en ook leuk om te lezen en zeker ook de tips van 20 jaar terug
Zwangerschap hier gaat tot nu toe best redelijk. Wel zo ontzettend moe en bekkenklachten maar mag verder niet klagen. Waren jullie ook zo moe? We gaan uit van een twee-eiige tweeling. Het tussenschot was vanaf het begin al heel dik en heb ook twee placenta’s.
Leuk ook om te lezen dat de meeste van jullie ook al een kind hebben en dat de tweeling nummer 2 en 3 zijn. Pasten bij jullie alle autostoelen in de auto?
Gijs, fijn om je ervaringen te lezen. Het lijkt me ook zo lastig om straks goed de aandacht te verdelen.
Zot ik kan me voorstellen dat je tweelingzwangerschap heftig was na het verlies van jullie kindje met 24 weken, dan maak je je een hoop zorgen. Gefeliciteerd nu met je nieuwe zwangerschap. Ben je dan ergens begin oktober uitgerekend?
Enne iedereen kom maar door met alle praktische en tips en ook alle dingen die niet handig zijn
Daar kan ik vast een hoop van leren en ook leuk om te lezen en zeker ook de tips van 20 jaar terug Zwangerschap hier gaat tot nu toe best redelijk. Wel zo ontzettend moe en bekkenklachten maar mag verder niet klagen. Waren jullie ook zo moe? We gaan uit van een twee-eiige tweeling. Het tussenschot was vanaf het begin al heel dik en heb ook twee placenta’s.
Leuk ook om te lezen dat de meeste van jullie ook al een kind hebben en dat de tweeling nummer 2 en 3 zijn. Pasten bij jullie alle autostoelen in de auto?
maandag 15 juni 2020 om 20:28
[quote=JonathanStrange post_id=31524718 time=1592218121
Vivapimpelmees, leuk dat je meeleest! Ook tips van langlanglang geleden zijn welkom. Weet je nog hoe het was om zwanger te zijn van de tweeling en hoe de geboorte ging? Alles goed gegaan?
[/quote]
Dat was een heel andere tijd hè... nog geen standaard echo's wat in mijn geval betekende dat ik pas op het laatste moment wist dat ik zwanger was van een tweeling.
De zwangerschap was dus probleemloos, met 40 weken keizersnee gehad.
Vivapimpelmees, leuk dat je meeleest! Ook tips van langlanglang geleden zijn welkom. Weet je nog hoe het was om zwanger te zijn van de tweeling en hoe de geboorte ging? Alles goed gegaan?
[/quote]
Dat was een heel andere tijd hè... nog geen standaard echo's wat in mijn geval betekende dat ik pas op het laatste moment wist dat ik zwanger was van een tweeling.
De zwangerschap was dus probleemloos, met 40 weken keizersnee gehad.
maandag 15 juni 2020 om 21:18
Ja, 10 oktober uitgerekend, maar door zwangerschapsdiabetes zal het iets eerder worden.Boiteauxlettres schreef: ↑15-06-2020 20:21
Zot ik kan me voorstellen dat je tweelingzwangerschap heftig was na het verlies van jullie kindje met 24 weken, dan maak je je een hoop zorgen. Gefeliciteerd nu met je nieuwe zwangerschap. Ben je dan ergens begin oktober uitgerekend?
Al wat tips in vorige post van mijBoiteauxlettres schreef: ↑15-06-2020 20:21
Enne iedereen kom maar door met alle praktische en tips en ook alle dingen die niet handig zijn
Tweelingvoedingskussen is echt de beste aankoop ever geweest hier!
Fijn dat het tot nu toe goed gaat! Moe, check. Dat was echt een ding hoor.Boiteauxlettres schreef: ↑15-06-2020 20:21
Zwangerschap hier gaat tot nu toe best redelijk. Wel zo ontzettend moe en bekkenklachten maar mag verder niet klagen. Waren jullie ook zo moe? We gaan uit van een twee-eiige tweeling. Het tussenschot was vanaf het begin al heel dik en heb ook twee placenta’s.
Leuk ook om te lezen dat de meeste van jullie ook al een kind hebben en dat de tweeling nummer 2 en 3 zijn. Pasten bij jullie alle autostoelen in de auto?
Bij ons paste het niet, wij hebben een andere auto gekocht. 3 stoelen naast elkaar neemt best wat ruimte in.
Nog een tip: op Facebook is er een levendige tweeling groep en tweeling verkoophoeken. Fijn om soms dingen in tweevoud over te nemen.
Oh ja. En hier was maat 44 nog wel even nodig. Ik was blij dat we er een paar setjes van hadden, later voor zoon nog bijgekocht (die heeft er echt nog een tijd in gezeten, dochter kon sneller naar 50).
maandag 15 juni 2020 om 21:53
Ja dat is echt niet leuk, ik kan niet wachten tot ze wat ouder zijn en zelf kunnen zeggen dat ze niet meer willen spelenJonathanStrange schreef: ↑15-06-2020 12:48Wat fijn dat er wat mensen willen meeschrijven!
Gijs, wat een herkenbaar verhaal! Ook die kleuter die van alles wil maar zooooo lomp kan zijn met ze! En dat je dan soms meer politieagent bent, dan moeder... pffff. Heeft jouw dochter permanente schade opgelopen door het zuurstoftekort of is dat niet duidelijk nog? Ik vind het enorm moeilijk met een tweeling de deur uit, ook omdat ik echt nog niet goed hersteld ben van de zwangerschap en keizersnede (bekkeninstabiliteit, buikspieren die nog weinig doen waardoor ik enorme buikpijn en rugpijn heb). Heb je nog meer tips over hoe het aan te pakken? Ik kan bijvoorbeeld nog maar weinig lopen en niet goed tillen.
Ze loopt wat achter kwa motorische ontwikkeling maar geen idee of dat er mee te maken heeft. Ze gaat bv nu nog niet zelf zitten en rolt niet van rug naar buik. Ik heb het haar wel eens zien doen, ik maak me ook niet zo'n zorgen. Ze is nog onder behandeling van een kinderarts, die heeft voor de zekerheid een verwijzing geschreven naar een kinderfysio. Daar ga ik wel een afspraak mee malen, gewoon voor tips hoe het beste te stimuleren. Verder denk ik zo niet dat er schade is. Anders zal dat wel blijken misschien op de basisschool maar dat zien we dan wel weer.
Als je nog zo'n last hebt heb ik nu niet zoveel tips. Ik ging vooral veel wandelen namelijk, toen het weer lukte. Misschien alleen kleine stukjes en dat opbouwen, zodat je toch even eruit bent soms.
Een tweelingvoedingkussen was hier ook top. Tegelijk een fles geven, vooral toen ze er nog zoveel moesten op een dag pff. Hele dag bezig met flessen en luiers en slaapjes.
Dat is al stukken beter, ze kunnen en willen al veel meer zelf.
Het is zwaar maar langzaamaan wordt het makkelijker
woensdag 17 juni 2020 om 09:41
Zot, bedankt voor de tips, zal ook eens op Facebook kijken dan. Vervelend dat je zwangerschapsdiabetes hebt, heb je er veel last van?
Ja qua maten zat ik ook al te twijfelen. Wil ook even kijken wat de schatting is qua hoe groot ze ongeveer worden. Tot nu to lopen ze nog op schema, maar dat zal straks wel veranderen. Zoon was gemiddeld maar de twee mini’s zullen wel een stuk kleiner zijn schat ik zo.
Hadden jullie qua luiermaat dan ook maatje 0?
Tweelingsvoedingskussen staat hier op het lijstje van spullen die nog aangeschaft moeten worden. Heb eigenlijk nog weinig gekocht omdat ik de 20 wekenecho af wilde wachten, maak me toch meer zorgen tijdens deze zwangerschap ivm eventuele complicaties, maar probeer ook echt stil te staan bij hoe bijzonder het is is.
Gijs ja kan me voorstellen dat je in het begin echt alleen maar daar mee bezig bent en dat het een aaneenschakeling is van zorgen voor de tweeling. Heb je veel hulp gehad?
Hebben jullie trouwens de baby’s borstvoeding of flesvoeding gegeven? Borstvoeding was hier met zoon een ramp en heb me toen zo ellendig gevoeld, ventje bleek ook gewoon nog honger te hebben, dus toen voelde ik me helemaal schuldig. Maar goed toen overgegaan op flesvoeding en ik had een heel ander kind. En nu twijfel ik dus. Wat te doen met de tweeling? Gewoon weer proberen? Meteen gaan kolven zodat man ook flesjes kan geven (die afhankelijkheid vond ik ook zwaar, dat zoon alleen bij mij kon drinken) Of meteen flesvoeding geven? Ik twijfel dus nog...
Vivapimpelmees, dat lijkt me we wel even schakelen als je het pas zo laat in de zwangerschap weet, was je snel aan het idee gewend? Aan de andere kan je moet ook wel meteen aan de situatie aanpassen want het is niet anders.
Ja qua maten zat ik ook al te twijfelen. Wil ook even kijken wat de schatting is qua hoe groot ze ongeveer worden. Tot nu to lopen ze nog op schema, maar dat zal straks wel veranderen. Zoon was gemiddeld maar de twee mini’s zullen wel een stuk kleiner zijn schat ik zo.
Hadden jullie qua luiermaat dan ook maatje 0?
Tweelingsvoedingskussen staat hier op het lijstje van spullen die nog aangeschaft moeten worden. Heb eigenlijk nog weinig gekocht omdat ik de 20 wekenecho af wilde wachten, maak me toch meer zorgen tijdens deze zwangerschap ivm eventuele complicaties, maar probeer ook echt stil te staan bij hoe bijzonder het is is.
Gijs ja kan me voorstellen dat je in het begin echt alleen maar daar mee bezig bent en dat het een aaneenschakeling is van zorgen voor de tweeling. Heb je veel hulp gehad?
Hebben jullie trouwens de baby’s borstvoeding of flesvoeding gegeven? Borstvoeding was hier met zoon een ramp en heb me toen zo ellendig gevoeld, ventje bleek ook gewoon nog honger te hebben, dus toen voelde ik me helemaal schuldig. Maar goed toen overgegaan op flesvoeding en ik had een heel ander kind. En nu twijfel ik dus. Wat te doen met de tweeling? Gewoon weer proberen? Meteen gaan kolven zodat man ook flesjes kan geven (die afhankelijkheid vond ik ook zwaar, dat zoon alleen bij mij kon drinken) Of meteen flesvoeding geven? Ik twijfel dus nog...
Vivapimpelmees, dat lijkt me we wel even schakelen als je het pas zo laat in de zwangerschap weet, was je snel aan het idee gewend? Aan de andere kan je moet ook wel meteen aan de situatie aanpassen want het is niet anders.
donderdag 18 juni 2020 om 21:51
Boitauxlettres, ik heb bij mijn eerste borstvoeding gegeven en geef nu flesvoeding. Ik durfde het echt niet aan met de tweeling. Ik vond het zo'n hormonenhel de eerste keer, ging ook echt voor geen meter. Nu wel veel sneller aan het ontzwangeren (haaruitval to the max) maar dat heeft ook z'n voordelen natuurlijk.
Zo'n tweelingvoedingskussen is geniaal, echt zoooo fijn!! Zeker aanschaffen (wanneer ben je ook weer uitgerekend? Misschien gooien we hem tzt wel in de sale
)!!
Mijn dochter van 4,5 maand zit nu dus in maat 1 en zoon in maat 3. Ze begonnen beiden in 0, waarbij mijn dochters luier tot onder haar oksels zat, opgerold zelfs, haha!
Zo'n tweelingvoedingskussen is geniaal, echt zoooo fijn!! Zeker aanschaffen (wanneer ben je ook weer uitgerekend? Misschien gooien we hem tzt wel in de sale
)!!Mijn dochter van 4,5 maand zit nu dus in maat 1 en zoon in maat 3. Ze begonnen beiden in 0, waarbij mijn dochters luier tot onder haar oksels zat, opgerold zelfs, haha!
donderdag 18 juni 2020 om 21:53
