Sterilisatie vrouw

Asset, mijn verhaal lijkt op die van Omen. Met 1 verschil:

Ik was 24 jaar met 2 kinderen en wilde geen kinderen meer. Mijn toenmalige echtgenoot wilde zich niet laten steriliseren, dus ik vol goede moed naar de huisarts (denk dat het het type was die jij omschrijft)!



Hij reageerde ontdaan en zei dat als er iemand gesteriliseerd diende te worden was het wel mijn man, hahaahahaa!! Ik liet me afschepen. Hij vond me te jong!



Ja hoor ik was 29 en nummer 3 werd geboren!

Toen ik 33 jaar was ben ik naar de huisarts teruggegaan en gezegd dat ik me nu definitief wilde laten steriliseren, geen gedonder meer. Nu zei hij niets meer en zonder commentaar schreef hij de verwijsbrief. Bij de gyneacoloog aangekomen stak deze beste man ook nog een preek af richting mijn man omdat de gyneacoloog het voor een vrouw een ernstige ingreep vond en voor de man een fluitje van een cent. Mijn man was onvermurwbaar. Nou ik zei toen dat ik geen enkele risico's meer wilde lopen en het gewoon wilde laten doen! Punt uit.



Bij mij zijn toen ook ringetjes geplaatst. Tot op de dag van vandaag geen spijt. Ben nu ook inmiddels 40 jaar.



Ik zie het in jouw geval zo dat je met 26 jaar heel goed weet welke beslissing jij maakt en het is jouw beslissing. Klaar!

Ik zou nog iets anders kunnen denken wanneer je 20 zou zijn, dan maak je niet altijd een weloverwogen keus of beslissing. Ik zeg bewust "niet altijd"! Heb zelf een dochter die tegen die leeftijd loopt en zie het voor me. Maar 26 is een heel ander verhaal. Houdt voet bij stuk en kom voor jezelf op. Het is jouw beslissing. Ik snap ook niet dat sommigen voor de anderen beslissen over het wel of niet moeten mogen kunnen en of willen krijgen van kinderen. Maar ja.....

Sterkte

Ik was 32 toen ik me 8 jaar geleden liet steriliseren. Ik ben naar mijn huisarts gegaan, heb hem gevraagd om een verwijsbrief en kreeg die, na een aantal vragen van zijn kant. Of ik zeker wist dat ik nooit kinderen wilde, waarom ik ze niet wilde en of ik me realiseerde dat het moeilijk was om de sterilisatie ongedaan te maken.



Mijn man en ik zijn samen naar de gynaecologe gegaan. Zij stelde mij ongeveer dezelfde vragen, vroeg ook aan mijn man waarom of hij zich niet wilde laten helpen, en vervolgens kreeg ik een bloedprikformulier mee en zou ik binnen twee maanden een oproep krijgen voor de operatie. Een maand later was ik aan de beurt. Ik heb er nooit spijt van gehad, ik voelde me direct bevrijd van die maandelijkse angst als mijn menstruatie weer eens wat later dan gebruikelijk op gang kwam. Ik kan me dus heel goed indenken waarom je dit wilt.



Ik heb trouwens klemmetjes om mijn eileiders gekregen. Ik werd 's ochtends om 8 uur geholpen en 's middags om half 3 was ik alweer thuis. Nog een week thuis gebleven en toen weer fulltime aan het werk gegaan.



Ik wens je succes met het vinden van de bij jou passende methode, en sterkte als het zover is!

Ik wilde mijn hele leven als geen kids, maar als twintiger neemt niemand je dan serieus. Van mijn huisarts moest ik wachten tot ik 35 jaar was en dan nog maar eens terugkomen.



Toen ik dus eindelijk 35 jaar was, en na een (ongewenste) zwangerschap en abortus achter de kiezen, mocht ik eindelijk gesteriliseerd worden.



De ingreep stelde niks voor, algehele narcose, ringetjes geplaatst, en dezelfde dag al naar huis.



Na een weekendje rust weer gelijk aan het werk gegaan.



Ben nu 43 en ik wilde dat ik het 20 jaar eerder had (mogen) doen.

Hey Asset



Ik herken mijzelf heel erg in jou.

Hoe is het ondertussen afgelopen met je sterilisatie?

Heb je iemand kunnen vinden?

Zelf word ik ook van het kastje naar de muur gestuurd.

Reden: ik ben te jong, ik zal nog van gedacht veranderen...

(ik word 25). Wat jij zegt is zo waar, niemand weet natuurlijk hoe je over 10 jaar zal denken, maar dat weet je ook helemaal niet als je wél kinderen hebt/wil. Alleen mag je dan nooit meer zeggen dat je er spijt van hebt natuurlijk... Vreemd hoe vrouwen die geen kinderen willen nog zo'n enorm taboe zijn in onze westerse samenleving!!

quote:Eowynn_ schreef op 28 april 2009 @ 15:14:

Ik ga ook niet in op of je je wel of niet moet sterilliseren, ik geef alleen maar aan dat de gemiddelde arts er net zo over zal denken als je arts. Je hebt wel gelijk over dat je ook oud genoeg bent om te beslissen of je wél kinderen wilt, maar toch blijft dat een andere beslissing.



Ik snap wat je bedoeld. Maar er was een tijd terug een vrouw hier op het forum, die wilde zich laten sterriliseren na haar 4e kind (geloof ik) en zelfs die kreeg niet direct medewerking omdat ze nog geen 30 was.



Ik ben de laatste om je aan de kinderen te praten of om te roepen dat alle vrouwen vanzelf kinderen willen. Ik vermoed dat je hier weinig ervaringen zult vinden, gezien het feit dat er maar weinig vrouwen zijn van jouw leeftijd die hiervoor kiezen en doordat veel artsen niet meewerken.





Ik heb me laten steriliseren toen ik 22 was en 2 kinderen had. Voor mij was het duidelijk: Geen kinderen meer. Ik heb een gesprek gehad met mijn huisarts, een 'stel-dat' gesprek en toen gaf hij me de brief voor de gyn. De gyn constateerde dat ik 'het' gesprek al gevoerd had en gaf me folders mee met de mededeling: lees het door en kom over 2 weken terug, als je het dan nog steeds wilt, is het prima. Zo gezegd, zo gedaan.



Ben nu 30 en nog steeds geen spijt, integendeel; dit was een hele goede keus. Het ligt er dus erg aan welke huisarts/gynaecoloog je treft.



Er is hier trouwens een hele tijd geleden een hele interessante discussie over geweest, ik zal eens kijken of ik hem kan uppen. Ging ook over een jonge vrouw zonder kinderwens die weggestuurd werd door de arts.

Ik heb het medisch vragenformulier voor sterilisatie bij CASA gister op de bus gedaan. Ik heb nog gebeld met CASA en ze zeiden dat leeftijd geen probleem hoef te zijn, zolang je maar goede argumenten hebt. Wel, naast de totale afwezigheid van kinderwens verdraag ik geen hormonen (wel 12 jaar geslikt) en koperspiraal geeft teveel nadelen (en heb een problematische baarmoeder) dus als ze geen contra-indicaties vinden in het formulier nemen ze contact met me op. De kosten in totaal bedragen (inclusief cosult) bijna 1500 euro maar ik heb het er voor over (heb geen verzekering in NL). Heb geen zin hier in BE naar psychologen worden gestuurd en dergelijke alleen maar omdat ik geen kinderen wil (andersom wordt er niet raar gedaan).

Worden mensen daar naar een psycholoog gestuurd als ze een sterilisatie willen?? Dat zouden ze inderdaad eens andersom moeten doen.

moet je maar eens zeggen op je 24 "ik wil me laten steriliseren" en kijk wat er gebeurt!

ik heb begrepen dat als je gesteriliseerd ben er nog een kans van 1 op 200 is dat je zwanger kan worden. Ik vind dat best wel veel. Ik vraag me of er een anticonceptie is die 100% betrouwbaar is, behalve je knieën bij elkaar houden:)

Dag Dames,



Ik ben gesteriliseerd op mijn 30e, ik had toen 2 zoons, en geen kinderwens meer.

Zonder probleem, een verwijzing, gesprek in ZH. heb ervoor gekozen onder plaatselijke verdoving te gaan.

(zou ik niemand aanraden trouwens)!!

Ook heb ik voor de definitieve manier, doorbranden gekozen.

Zoals eerder gezegd, je wordt inderdaan opgepompt met gas, en krijgt 2 hele kleine sneetjes, het was een ingreep van 15 minuten.

Ik heb veel napijn gehad, echter alleen id schouders, een gevoel alsof ik onder de tram had gelegen. En vd rest keurig mijn menstruatie om de 28 dagen. (nu niet meer hoor,overgang

Voor allen de een sterilisatie overwegen, succes gewenst.

Ik ben 25 en het gebeurt zelfs vrouwen boven de 30 Rosalita (kijk maar op het Kindvrije Forum). Bij CASA doen ze de Essuremethode, die is onomkeerbaar (niet dat dat me uitmaakt want ik wil gewoon geen kinderen, dus of 't nu omkeerbaar is of niet...mij een zorg) en er wordt niet je gesneden dus geen littekens. Ook hoef je niet onder narcose en je kunt meteen naar huis. Ideaal. 't Is aan de prijs, maar er zijn wel zorgverzekeraars die het vergoeden of gedeeltelijk vergoeden. Hoop dat ik snel antwoord krijg, want via mailcontact werd me verteld dat de arts op 25 september in de Rotterdamse CASA-kliniek aanwezig is voor consultatie en dat komt goed uit omdat ik de 23ste een colposcopie in BE heb en dan toch niet kan werken als escort. Kan ik mooi naar m'n ouders erna, die wonen vlakbij R'dam.

En als je het als Belgische in Nederland laat doen, is er dan geen mogelijkheid om iets terug te trekken via de verzekering?

Bertha, er is geen anticonceptiemethode behalve onthouding die 100% betrouwbaar is. Na de Essurebehandeling moet je nog 3 maanden beschermd vrijen trouwens omdat de clipjes dicht moeten groeien om de eileiders. Maar ja, ik heb geen andere opties. Enkel het condoom, maar met een geliefde vrij ik toch echt zonder.



Er worden een hoop vragen gesteld op het vragenformulier dat je verplicht moet opsturen naar CASA. En 1 ervan is of je weleens last hebt gehad van een geslachtsziekte. Wel, ja dus, want HPV ====> kanker. Maar ja, een echte SOA is het nu ook weer niet. Wat de gyn. gaat zien in BE tijdens mijn colposcopie weet ik niet (normaal gezien is er nog niets aan de hand maar dat dacht men de vorige keer ook...) en wie weet is die uitslag wel bepalend voor wat men dan zegt bij CASA. Dat zou wel vervelend zijn. Er werd ook gevraagd of ik weleens behandeld ben door andere specialisten. Sja, psychiater (doet niet terzake), maag-en darmspecialist (doet niet terzake), neuroloog (doet niet terzake), dermatoloog (doet niet terzake), dus heb enkel ingevuld dat ik bij een gynaecoloog ben behandeld want dat doet op zich wel terzake. En of je al kinderen hebt, of je al eens zwanger bent geweest, miskraam hebt gehad, abortus hebt laten doen, wordt allemaal gevraagd. Mijn antwoorden waren allemaal 'nee' maar ik hoop wel snel iets te horen, ook al is er een contra-indicatie (zou niet exact weten wat er in die lijst een contra-indicatie zou kunnen zijn, behalve dan eierstokkanker ofzo). Ook vraagt men naar je lengte, gewicht, leeftijd, of je meer dan 3 glazen alcohol per dag drinkt (hadden ze me dat een paar maanden eerder gevraagd dan had ik 3 flessen neergeschreven maar nu kan ik zonder te liegen zeggen dat dat niet het geval is) en of je meer dan 10 sigaretten per dag rookt (ja, 30 ongeveer, maar dat zal ik wel naar beneden schroeven want ik zie weer geen contra-indicatie, dat is het immers ook niet als je zwanger wil worden en zelfs bent, al is het wel sterk aangeraden daarmee te stoppen natuurlijk als je vlot zwanger wil geraken en een gezond kind op de wereld wil zetten). En dan de reden. Je kon kiezen uit 'ik wil geen kinderen meer,' 'ik heb geen kinderwens' en 'anders ...' Ik heb de 'geen kinderwens' aangevinkt. Lijkt mij ook de beste reden (als je een kind wil lijkt mij ook de beste reden dat je een kinderwens hebt) en secundaire argumenten zijn 'andere anti-conceptie is geen mogelijkheid wegens hormonen en te veel nare neveneffecten van koperspiraal' en 'geen erfelijke psychiatrische aandoeningen willen doorgeven aan nageslacht.' Dat hoef je niet in te vullen maar ze zullen er naar vragen. Snap ik wel, maar de hoofdreden lijkt me voldoende: geen kinderwens.



De lijst is overigens te downloaden op casa.nl. Ik weet dat ik perfecte argumenten heb, maar je moet wel een arts treffen die ook logisch argumenteert. Tref ik die, dan is de sterilisatie enkel nog een kwestie van 'wanneer' want het hoe en waarom is al beantwoord.



(Overigens ben ik vaak genoeg stom geweest en zonder bescherming seks gehad en nooit zwanger geweest, dus ik schat mijn vruchtbaarheid niet hoog in, maar je kunt maar beter zo zeker mogelijk zijn. En om in een relatie condooms te gebruiken, ik vind het helemaal niets maar dat zou toch moeten als je geen andere vorm van anticonceptie gebruikt en de man vruchtbaar is. 1500 Euro is veel, maar ik slik de pil vanaf mijn 13e en ben pas zo'n -even rekenen- 4,5 maand gestopt, dus die kosten heb je er dan bijna uit, en condooms zijn ook niet goedkoop (al gebruik ik ze wel voor mijn escortbijbaan uiteraard) dus al met al vind ik het de moeite waard die 1500 euro neer te tellen en kan ik de prijs relativeren).



Ik zal wel nog eens posten als ik wat hoor van CASA.

Nee NathalieC. In Belgie kun je je ook laten steriliseren natuurlijk maar CASA doet gewoon niet moeilijk. Ik zou me ontzettend vervelend voelen als met mijn psychiatrisch verleden erbij haalt (want die dossiers liggen hier), men me lekker paternalistisch jaren bedenktijd geeft 'want die kinderwens komt toch nog wel' of zelfs naar een psycholoog (alsof een psycholoog mij iets kan vertellen....) stuurt omdat ik kennelijk -als vrouw zonder kinderwens- niet spoor. Kijk, nog eens relativeren: in Belgie betaal je voor een basisverzekering iets van 25 euro per jaar. Dan moet je wel telkens een deel betalen bij consulten enzo en ik die voorheen nooit naar de dokter ging kreeg ineens allerlei mankementen in Belgie (vrij ironisch) maar een jaar in NL wonen en je betaalt al net zoveel als die sterilisatie bij CASA. Dus mwah, ik heb het geld, ik heb de wens, ik heb er al zolang ik begreep dat zoiets kon over nagedacht en een paar maanden terug echt de knoop doorgehakt: ik wil dit. En ik heb de irritante eigenschap te krijgen wat ik wil



Ohja, ze vragen ook nog of je een relatie hebt. Nee dus, en dat maakt ook niks uit want een man met kinderwens, wel, die hoef ik niet. Alsof ik mijn leven om ga gooien en iets ga doen (zwanger zijn, baren, luiers verschonen en een jankende baby 10 keer per nacht troosten en vanaf dat moment opvoeden tot ze in de puberteit komen, je hele leven verantwoordelijkheid dragen voor je kinderen en mijn vrijheid -mijn hoogste goed- in laat perken) omdat een man per se een kind wil. Op DAT moment zouden ze me naar een psycholoog moeten sturen want zoveel zelfopoffering is pathologisch.

hey Digitalis!

wow, ik ben echt blij dat iemand mij zo'n hart onder de riem steekt. want hier hoor ik ook al jaren hetzelfde gezeik: 'dat komt nog wel', en één ding weet ik: de moederwens komt niet, ik wil niet dat die komt, en ik zal er ook voor zorgen dat die niet kan komen. voila. heb altijd gedacht: voor m'n 25e wil ik dat 'probleem' definitief van de baan hebben, want geniet nu nooit de volle 100% van seks, altijd die angst voor zwangerschap. dus als ze bij Casa echt niet moeilijk doen, heb ik dat geld er ook wel voor over. in België lijkt het hopeloos. en kan je niet als Belgische een verzekering afsluiten in Nederland? nu ja, dan betaal ik wel...

als goede afsluiter had ik graag vermeld dat ik me als 24-jarige in CASA laten steriliseren heb, omdat geen dokter in belgie het wou doen. de behandeling heeft me 1425 euro gekost (los van transport- en telefoonkosten) maar het is echt de allernieuwste methode, geen verdoving, geen narcose, en dezelfde dag kan je weer naar huis!

ik wil graag iedereen van CASA bedanken dat zij naar mij hebben willen luisteren, ik hoop dat vrouwen van de volgende generatie het niet meer zo moeilijk zullen hebben en dat jonge zelfbewuste vrouwen sneller serieus genomen worden, zeker als het hun eigen lichaam betreft. En ook dank aan Digitalis, en Asset, en iedereen die me meer info verschaft. Zonder jullie had ik het niet uitgedokterd.

quote:Omen schreef op 28 april 2009 @ 15:44:

Op mijn 27e ben ik gesteriliseerd. Geen vergelijkbare situatie, want ik had toen 2 kinderen. Maar ik wist zeer beslist dat ik geen kinderen meer wilde en de huisarts deed er helemaal niet ingewikkeld over.



Hij vroeg me uiteraard wel of ik me ervan bewust was dat ik geen kinderen meer zou kunnen krijgen en of ik had nagedacht over het feit dat er iets met mijn kinderen kon gebeuren en dat ik er dan wellicht anders over zou denken.



Vervolgens heeft hij me een verwijzing naar een gynaecoloog gegeven. Die heeft een zelfde soort gesprekje opnieuw met mij gevoerd, maar ook hij vond dat ik een weloverwogen besluit had genomen en de sterilisatie werd gepland.



Bij mij zijn er ringetjes om de eileiders geplaatst. Ik ging onder volledige narcose en er heeft een kijkoperatie plaatsgevonden. Ik kreeg 1 sneetje onderin mijn navel en nog een klein sneetje boven mijn schaamheuvel. (De littekens daarvan kan ik nauwelijks meer zien en vallen bovendien 'strategisch'.)



Van de narcose was ik erg beroerd. Ook had ik veel napijn en ik ben uiteindelijk een nachtje in het ziekenhuis gebleven omdat ik nauwelijks kon lopen. Geen idee waarom ik er zo naar van was, dat was eigenlijk niet gebruikelijk begreep ik van de gynaecoloog.



Je buik wordt voor een kijkoperatie met gas 'opgepompt' en naderhand kun je last van pijn in je schouderbladen en je hoofd krijgen omdat dit gas nog wat nazeurt.



Nu, vele jaren later, nooit spijt gehad van die beslissing. Alleen maar opluchting dat ik geen zorgen meer zou hebben over een eventuele zwangerschap. (Nu ja, er bestaat nog een hele kleine kans na een sterilisatie, maar daar ging ik niet van uit.)



Bij mij exact hetzelfde verhaal, alleen was ik 22. Ook behoorlijk beroerd geweest na de operatie, had steeds bloeddrukdippen moest daardoor ook langer blijven.



Ben nu 30 geweest en geen dag spijt gehad van mijn beslissing toen, het is een enorme geruststelling dat ik niet zwanger meer kan worden. De gyn heeft mij op het hart gedrukt dat de kans op een zwangerschap nog steeds bestaat, de kans op zwangerschap bij correct gebruik van de pil is kleiner! Dus dat ik wel alert moet zijn op zwangerschapsverschijnselen of erge buikbuik (buitenbaarmoederlijk).

Nu slik ik ook de pil ivm acne, en ik vind die dubbele bescherming perfect. Voor mij geen zwangerschap meer!

Hey,



Ik vind het nog steeds zo erg dat er een leeftijd aan gebonden word,



Ik wilde na mijn drie kindjes geen kinderen meer, en plots kwam er toch een vierde. Ben er heel blij mee, maar wilde ook gelijk geholpen worden, helaas ik ben 27 en t feit dat ik er al vier heb telde niet mee.



Tot ik 2 maanden terug een flinke ontsteking aan me baarmoeder had ten gevolge van mn laatste bevalling. Dr stonden geen rare dingen in de bijsluiter en dr is mij geen waarschuwing gegeven, Nu moet ik aankomende week voor een abortus, t gaat me zo aan mn hart, maar het kan gewoon niet, geen ruimte, financieel niet haal baar en de jongste drie zijn onder de twee jaar oud, kan ook echt geen kinderwagens vinden waar er 4 van die kleintje in kunnen met verschillende leeftijden.



Had zo graag gewild dat ik geholpen was, ben nu echt ten einde raad

Ik ben op m'n 35ste gesteriliseerd. Heb 2 kids, meisje en een jongen van 15 en 13 en ik wist 100% zeker dat ik geen kinderen meer wilde.. M'n arts deed er ook niet moeilijk over.. Ze heeft me wel gevraagd of ik het zeker wist en dat wist ik.. Toen ik geopereerd werd voor mijn stoma, heeft de arts mij gelijk gesteriliseerd. Na de operatie merkte ik er helemaal niks van.. Zat helemaal onder morfine van de operatie.. Het enige wat ik wel jammer vond, is dat ik nog steeds ongesteld wordt. Had gehoopt dat dat niet meer zou gebeuren..

Je bent pas 26, vind ik wel erg jong voor sterilisatie.. Maar dat is mijn mening. Doe wat goed voelt.



Succes!

Ik ben onlangs op mijn 28e gesteriliseerd. Diep van binnen altijd al geweten dat ik geen kinderen wilde en er spelen bij mij veel dingen waardoor het beter is dat er bij mij geen kinderen komen.



Van de huisarts had ik direct groen licht na een tien minuten gesprekje en een week later de intake bij de gynaecoloog. Die wilde niet want was huiverig vanwege mijn leeftijd maar een half uur later was hij ervan overtuigd dat hij mijn levenskwaliteit zou verhogen met de ingreep, wat ook zeker zo is! Een weekje later is het gebeurd volgens de Essure methode. Moet over twee maanden een echo laten maken en dan krijg ik wel of geen groen licht om met de pil te stoppen. Eindelijk, want inderdaad. Ondanks de pil iedere maand die enorme angst. Een zwangerschap is altijd mijn grootste angst geweest. En daar ben ik straks eindelijk vanaf! Ook omdat ik de pil al bijna twintig jaar slik wilde ik daar ook vanaf.



De ingreep heeft me rust gebracht in mijn hoofd wat dat betreft en heb spijt als haren op mijn hoofd dat ik het niet eerder heb laten doen, dat ik mezelf die rust niet eerder heb gegund. Heb in een ander topic en in real life al gegrapt dat ze mij bij mijn geboorte al onklaar hadden mogen maken



Succes met je beslissing en als dit is wat je wil: ga op je strepen staan en laat je vooral niet afschepen, ook niet met een spiraaltje (dat wilde de gynaecoloog in de eerste instantie met mij doen) bereid desnoods het gesprek goed voor en schrijf al je punten op.

O, zie nu pas dat het een oud topic is... Stom, stom, stom.

Ik was 22 en ben op de ouderwetse manier gesteriliseerd. Met clipjes op mijn eileiders.



Ik ben nu 35 en nog steeds blij dat ik het destijds heb laten doen, het geeft zoveel rust.



De ingreep was echt een eitje, onder volledige narcose, 2 uurtjes later mag je weer naar zaal, en nadat je fit genoeg bent, geplast en gedronken en gegeten hebt mag je weer naar huis. Klein beetje napijn gehad maar dat was met een dag of wat helemaal over.



Ik heb wel 2 kinderen, daarom kreeg ik waarschijnlijk medewerking.

Aurora,

Je raakt blijkbaar heel snel zwanger, waarom tref je dan geen andere maatregelen? Er zijn al zoveel mogelijkheden buiten sterilisatie. Sowieso een condoom gebruiken?



Ik mocht na vier kinderen mij laten steriliseren op mijn 28e. Ik wilde zelf alleen sowieso wachten tot mijn 30e. Nr vijf piepte er toch tussendoor. Daarna heb ik mij laten steriliseren met essure. Maar die methode lijkt me voor jou niet geschikt aangezien je daarna nog drie maanden niet veilig kan vrijen.

quote:@urora schreef op 21 juni 2014 @ 17:14:

Hey,



Ik vind het nog steeds zo erg dat er een leeftijd aan gebonden word,



Ik wilde na mijn drie kindjes geen kinderen meer, en plots kwam er toch een vierde. Ben er heel blij mee, maar wilde ook gelijk geholpen worden, helaas ik ben 27 en t feit dat ik er al vier heb telde niet mee.



Tot ik 2 maanden terug een flinke ontsteking aan me baarmoeder had ten gevolge van mn laatste bevalling. Dr stonden geen rare dingen in de bijsluiter en dr is mij geen waarschuwing gegeven, Nu moet ik aankomende week voor een abortus, t gaat me zo aan mn hart, maar het kan gewoon niet, geen ruimte, financieel niet haal baar en de jongste drie zijn onder de twee jaar oud, kan ook echt geen kinderwagens vinden waar er 4 van die kleintje in kunnen met verschillende leeftijden.



Had zo graag gewild dat ik geholpen was, ben nu echt ten einde raad

Met zoveel kinderen moet je toch 'n sterilisatie kunnen krijgen? Wellicht kom je niet overtuigend genoeg over? Zou ze gewoon dwingen en zeggen dat je 'n andere arts neemt als ze het niet gewoon doen. En combineer je sterilisatie met het slikken van de pil. Dan ben je niet alleen dubbel beschermd maar kun je je ongesteldheden ook reguleren en zo min mogelijk laten doorkomen.



Een vriendin van mij heeft 1 kind en heeft zich vrijwel gelijk daarna (op haar 25e) laten steriliseren, dus het kán zeker hoor!

OUD en mosterd, pff waarom halen mensen zulke oude topics weer omhoog.