Relaties
alle pijlers
oude liefde
donderdag 30 april 2009 om 10:53
Hallo
Ik heb een relatie van 6 jaar. Momenteel woon ik 4 jaar samen met mijn huidige vriend en hebben we samen een dochtertje. Ik heb het erg leuk samen en ik hou van hem. De laatste jaren zit er behoorlijk de sleur in en zijn er momenten waarbij ik twijfel aan onze relatie. Ik mis een bepaalde passie en spontaniteit bij hem, die ik eigenlijk erg mis. Soms heb ik het gevoel dat we meer een broer/zus relatie hebben en dat ik bij hem blijf omdat hij mij wel de rust en veiligheid biedt. We bespreken dit veel met elkaar, maar er komt niet echt een verandering in. Dit komt ook mede omdat ik in gedachten niet geheel voor hem ga.
De laatste tijd moet ik weer veel terug denken aan mijn eerste liefde, waarbij ik ontzettend verliefd was en die passie wel voelde, alleen is dat nooit wat geworden. Waarom weten we allebei niet. We waren toen nog te onzeker denk ik. We zeggen ook wel tegen elkaar dat als we de tijd over konden doen, we het heel anders zouden doen en wel voor elkaar zouden gaan.
In de relatie met mijn huidige vriend heb ik mijn oude liefde nooit echt los kunnen laten. We zijn vrienden gebleven, maar er zijn tijden geweest dat we elkaar amper zagen, omdat hij ook afstand wilde om het niet te ingewikkeld te maken. De laatste tijd hebben we weer contact en begin ik echt weer verliefd op hem te worden. Mijn vriend staat hier best open tegenover en geeft me de ruimte om een goede vriendschap op te bouwen met hem, al weet hij niet dat ik verliefde gevoelens heb naar de ander toe. Maar ik heb het gevoel dat ik echt meer van mijn oude liefde wil. Hij geeft mij zulke fijne gevoelens, die ik bij mijn vriend eigenlijk nooit heb gehad. Mijn oude liefde weet zelf ook niet goed hoe we met elkaars gevoelens om moeten gaan.
Natuurlijk weet ik als ik voor hem ga, ik mijn relatie en gezin op het spel zet. Ook zal de omgeving dit niet goed kunnen accepteren. Maar ik weet niet goed hoe ik deze situatie moet aanpakken. Moet ik mijn oude liefde loslaten en doorgaan met mijn leventje of moet ik het een kans geven?
Ik heb een relatie van 6 jaar. Momenteel woon ik 4 jaar samen met mijn huidige vriend en hebben we samen een dochtertje. Ik heb het erg leuk samen en ik hou van hem. De laatste jaren zit er behoorlijk de sleur in en zijn er momenten waarbij ik twijfel aan onze relatie. Ik mis een bepaalde passie en spontaniteit bij hem, die ik eigenlijk erg mis. Soms heb ik het gevoel dat we meer een broer/zus relatie hebben en dat ik bij hem blijf omdat hij mij wel de rust en veiligheid biedt. We bespreken dit veel met elkaar, maar er komt niet echt een verandering in. Dit komt ook mede omdat ik in gedachten niet geheel voor hem ga.
De laatste tijd moet ik weer veel terug denken aan mijn eerste liefde, waarbij ik ontzettend verliefd was en die passie wel voelde, alleen is dat nooit wat geworden. Waarom weten we allebei niet. We waren toen nog te onzeker denk ik. We zeggen ook wel tegen elkaar dat als we de tijd over konden doen, we het heel anders zouden doen en wel voor elkaar zouden gaan.
In de relatie met mijn huidige vriend heb ik mijn oude liefde nooit echt los kunnen laten. We zijn vrienden gebleven, maar er zijn tijden geweest dat we elkaar amper zagen, omdat hij ook afstand wilde om het niet te ingewikkeld te maken. De laatste tijd hebben we weer contact en begin ik echt weer verliefd op hem te worden. Mijn vriend staat hier best open tegenover en geeft me de ruimte om een goede vriendschap op te bouwen met hem, al weet hij niet dat ik verliefde gevoelens heb naar de ander toe. Maar ik heb het gevoel dat ik echt meer van mijn oude liefde wil. Hij geeft mij zulke fijne gevoelens, die ik bij mijn vriend eigenlijk nooit heb gehad. Mijn oude liefde weet zelf ook niet goed hoe we met elkaars gevoelens om moeten gaan.
Natuurlijk weet ik als ik voor hem ga, ik mijn relatie en gezin op het spel zet. Ook zal de omgeving dit niet goed kunnen accepteren. Maar ik weet niet goed hoe ik deze situatie moet aanpakken. Moet ik mijn oude liefde loslaten en doorgaan met mijn leventje of moet ik het een kans geven?
donderdag 30 april 2009 om 11:10
Het gras is bij de buren vaak groener he... Als jij in alle oprechtheid kunt zeggen dat je er alles aan gedaan hebt om je huidige relatie te redden, maar het werkt niet, dan zou ik eerst een einde aan je huidige relatie maken. Maar dat lees ik niet echt in je verhaal terug. Ik lees dat jij een heel begripvolle partner hebt die niet weet wat er in jouw hoofd omgaat. Als jij je gezin serieus neemt, ga je daar eerst eens op investeren. Ook met je oude liefde zal het op een gegeven moment een sleur worden, m.a.w. het is een korte termijn oplossing.
Moraal: richt je eerst eens op je gezin, dat verdienen je vriend en dochter.
Moraal: richt je eerst eens op je gezin, dat verdienen je vriend en dochter.
donderdag 30 april 2009 om 11:17
Ben het volledig met Tientje79 eens. En verbreek het contact met die oude liefde. Contact houden genereert hoop en verlangen. Die laatste zin komt niet van mij. Schreef een man mij nadat hij onze relatie verbrak. Was weliswaar een korte relatie waarbij ik hopeloos verliefd op hem was, dus het deed heel veel pijn maar achteraf gezien is het wel het beste geweest!
donderdag 30 april 2009 om 11:21
Ach , die oude liefdes allemaal ............. die lijken zo geweldig juist omdat je daar niet mee in een sleur bent beland , juist omdat je niet weet hoe hij doet als hij ziek is ,of dronken , of chagrijnig , juist omdat je niet weet niet hoe hij als vader is en hoe hij met geld omgaat en ..... Niet zo gek dat je dat idealiseert , toch ?
Laten we er van uitgaan dat elke relatie , als je hier niet op bedacht bent , in een sleur kan belanden . Dan zou je over een paar jaar hetzelfde hebben met je oude liefde . Wat ben je er dan mee opgeschoten ? OK , dan heb je een paar roerige jaren gehad ( zowel qua passie als problematiek qua scheiden etc ) , maar dan ? Volgende " patient " ?
Stel je eens voor dat je huidige partner van jou hoort dat je de sleur waar je nu inzit zo vervelend vindt dat je ineens getriggerd wordt door andere mannen , ouwe vlammen .... zou dat niet het sein kunnen zijn om het roer om te gooien , te kijken wat jullie hebben en wat jullie willen ?
Laten we er van uitgaan dat elke relatie , als je hier niet op bedacht bent , in een sleur kan belanden . Dan zou je over een paar jaar hetzelfde hebben met je oude liefde . Wat ben je er dan mee opgeschoten ? OK , dan heb je een paar roerige jaren gehad ( zowel qua passie als problematiek qua scheiden etc ) , maar dan ? Volgende " patient " ?
Stel je eens voor dat je huidige partner van jou hoort dat je de sleur waar je nu inzit zo vervelend vindt dat je ineens getriggerd wordt door andere mannen , ouwe vlammen .... zou dat niet het sein kunnen zijn om het roer om te gooien , te kijken wat jullie hebben en wat jullie willen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 30 april 2009 om 11:22
vrijdag 1 mei 2009 om 06:56
Hoe was jouw gevoel t.o.v. je huidige partner toen je hem net ontmoette? Wellicht idealiseer je je oude liefde en denk je dat er toen wel passie was omdat het nooit wat geworden is.
Als basis goed is in je huidige relatie en je houdt van hem dan zou ik toch even goed nadenken over andere manieren waardoor e.e.a misschien verbeterd wordt en ook accepteren dat jouw vriend is zoals hij is. Ik zeg dit omdat ik zelf jaren geleden een punt gezet heb achter een relatie van 6 jaar, was voor mij ook teveel broer/zus en nu jaren later en wat relaties verder denk ik toch dat hij diegene was die het beste bij mij paste, afgezien van broer/zus gevoel wat logisch is na zoveel jaar was het m'n maatje, we hadden veel lol en verder was het iemand die echt voor mij ging maar goed die keus heb ik toen gemaakt om een bepaalde reden en wellicht was het anders gelopen als ik die keuze niet had gemaakt maar het zij zo. Probeer er wel bij stil te staan dat dit ook weer naar bovenkomt bij een volgende relatie als je eenmaal wat jaren verder bent, of je loopt weer tegen andere dingen aan etc.
Als basis goed is in je huidige relatie en je houdt van hem dan zou ik toch even goed nadenken over andere manieren waardoor e.e.a misschien verbeterd wordt en ook accepteren dat jouw vriend is zoals hij is. Ik zeg dit omdat ik zelf jaren geleden een punt gezet heb achter een relatie van 6 jaar, was voor mij ook teveel broer/zus en nu jaren later en wat relaties verder denk ik toch dat hij diegene was die het beste bij mij paste, afgezien van broer/zus gevoel wat logisch is na zoveel jaar was het m'n maatje, we hadden veel lol en verder was het iemand die echt voor mij ging maar goed die keus heb ik toen gemaakt om een bepaalde reden en wellicht was het anders gelopen als ik die keuze niet had gemaakt maar het zij zo. Probeer er wel bij stil te staan dat dit ook weer naar bovenkomt bij een volgende relatie als je eenmaal wat jaren verder bent, of je loopt weer tegen andere dingen aan etc.
vrijdag 1 mei 2009 om 22:06
Ik denk ook dat je hem idealiseert en ben het helemaal eens met BGB.
Ik prijs me gelukkig dat ik met mijn eerste liefde 22 jaar getrouwd geweest ben, zodat ik me niet zozeer de passie van het begin herinner, maar vooral alle rottigheid die ik in dat huwelijk meegemaakt heb.
Als jullie echt goed samen zouden passen, zou het nooit tot een breuk gekomen zijn.
Als je met je ex getrouwd was, zou het misschien een ellendig huwelijk geworden zijn. Passie alleen volstaat niet om een goed huwelijk te hebben.
Ik prijs me gelukkig dat ik met mijn eerste liefde 22 jaar getrouwd geweest ben, zodat ik me niet zozeer de passie van het begin herinner, maar vooral alle rottigheid die ik in dat huwelijk meegemaakt heb.
Als jullie echt goed samen zouden passen, zou het nooit tot een breuk gekomen zijn.
Als je met je ex getrouwd was, zou het misschien een ellendig huwelijk geworden zijn. Passie alleen volstaat niet om een goed huwelijk te hebben.
