Is het terecht dat ik zo over haar denk?

quote:dance_girl schreef op 02 mei 2009 @ 16:16:

Ik vind het niet kloppen dat ik veel aandacht/tijd van haar eis. De laatste maanden neem ik geen initiatief meer. En sindsdien hebben we elkaar alleen maar 1keer in de week gezien(we zitten op de zelfde sportclub) En dan is het af en toe weleens praten. Voorderest heb ik 1keer met haar afgesproken en dat was het. (1keer in de 2 a 3 maanden) Dus ik vind niet echt dat ik zoveel eis. Zij noemt mij 1 van haar beste vriendinnen dus heb ik ook een bepaalde verwachting. Maar blijkbaar is een 'beste vriendin' voor haar iets anders dan voor mij.

En dan zegt ze dat ze het zo druk heeft en daarom niet met mij kan afspreken terwijl ze wel paar keer in de week haar vriend en andere vriendinnen ziet.

Ik weet dat ik niet haar tijd moet indelen en dat ik niet kan bepalen wat zij in haar vrije tijd moet doen. Maar deze week en volgende week heeft zij vakantie, dus meer tijd. En de vrije tijd vult ze op om met andere iets leuks te doen. Ze heeft mij nog geen enkele keer gevraagd om iets te gaan doen, deze vakantie.



Als ik jouw verhaal zo lees, krijg ik het idee dat jij andere verwachtingen van een vriendschap hebt dan jouw vriendin. Jij wilt graag veel samen doen, wilt haar graag '' voor jezelf hebben'. Volgens mij wil jouw vriendin ook graag met andere mensen omgaan.

Ik vind dat als ik jouw verhaal lees, jullie niet echt klinken als 'beste' vriendinnen. Niet omdat jullie elkaar mss minder vaak spreken, maar oa door de opmerking dat jullie elkaar momenteel op de sportclub tegenkomen en dan 'af en toe wat kletsen'.



Misschien is het handig om je vriendin eens uit te nodigen voor een leuke avond, bespreek met haar wat jij hier vertelt, wat voor gevoel jij over jullie vriendschap hebt. Misschien is het gewoon een misverstand omdat zij andere ideeën/verwachtingen tav een vriendschap heeft dan jij. Maar misschien is het ook wel zo dat zij op dit moment omgaat met andere mensen waarmee ze haar interesses op dit moment beter mee kan delen dan met jou. En dat is volgens mij heel normaal. Iedereen verandert, jij ook, en jouw vriendin ook.



Weet je, je kunt de reacties van jouw vriendin op verschillende manieren opvatten. Alleen jouw vriendin kan je vertellen wat ze ermee bedoelt.



En een tip: zorg dat je niet alleen maar háár als vriendin hebt. Leer nieuwe mensen kennen. Zo ben je niet meer zo afhankelijk van haar, en wie weet is dit juist wel heel goed voor jullie vriendschap.



Gewoon even een vraagje: zijn er de afgelopen tijd dingen geweest waardoor het leven van jou en dat van jouw vriendin wat meer van elkaar gingen verschillen? (bv jij een baan en zij een studie, of jij een kind en zij niet, of jij een relatie en zij niet etc etc.)

Ik heb het hele verhaal gelezen en kan niks ontdekken aan je vriendin waardoor zij nu een slechte vriendin zou zijn.

Ze was een keer moe, een andere keer sprak ze met iemand af voor jullie afspraak. Tja, dat soort dingen kunnen toch?

Waarom moet zij met jou overleggen wat zij doet voor ze met jou afspreekt? En nu heeft ze vakantie en ga je ervan uit dat ze met je gaat afspreken. Hier zou ik echt niet tegen kunnen.

Ik vind nog dat ze best netjes met jouw gevoelens omgaat als ik lees hoe ze reageert als je haar hierop aanspreekt. Ik zou minder voorzichtig zijn, denk ik..

Ik vind het terecht dat ze zich aan jou stoort! Je hebt geen begrip als ze erg moe is en zich niet zo lekker voelt en afzegt, je vindt kennelijk dat ze toestemming moet vragen om met een andere vriendin van tevoren iets te drinken, je bent boos als ze veel tijd aan haar vriend spendeert.



Je mag echt wel even in de spiegel kijken voor je haar steeds verwijten maakt.

Volgens mij is TO wat argwanend tegenover haar vriendin. Bang dat vriendin haar niet meer leuk/interessant genoeg vindt, en andere mensen heeft gevonden om de leuke dingen (die zij eerst samen deden) mee te delen.

Je komt er alleen achter door met haar te bespreken wat jouw gevoelens zijn (want ook in mijn ogen doet vriendin niets verkeerd, maar kan me wel voorstellen dat als je je zó vastklampt aan een vriendin, je zo argwanend wordt bij de dingen die gebeurd zijn).

Lieve Dance_girl,



Ik heb al op heel veel topics van jou gereageerd en ik probeer het nog maar eens.



Je hebt enorm veel 'vriendjes' gehad in korte tijd. Telkens ging dit na een paar weken mis. Nu een verhaal over een vriendin. Ik lees niets wat echt schokkend is wat zij doet. Maar ik zie wel een patroon in jouw reacties waardoor het steeds misloopt met relaties die jij hebt/aangaat. Je claimt enorm. Je belt, je vraagt, je sms't. Prima, maar in de hoeveelheid en de reacties die je geeft is niet normaal. Je geeft continue aan dat je het niet leuk vindt, dat je teleurgesteld bent etc. Ik zou echt gillend gek worden van zo'n vriendin.

Stop met dat claimen. Als je nog vriendschappen over wilt houden tenminste. En nogmaals, ga iets doen aan je onzekerheid en je claimgedrag.

Laat de vriendschap maar rusten. Wie weet komt het na een tijdje wel weer goed, wie weet niet. Je kunt e.a. niet dwingen om meer tijd in jou te steken of om de vriendschap op te boosten. Ze komt er vanzelf wel achter wat ze mist en zo niet dan is zij jouw vriendschap niet waard. Ik weet hoe moeilijk het is te accepteren dat zij niet die goede, trouwe, loyale vriendin is die jij in haar wilt zien omdat jij wel tegen haar bent en hetzelfde terugverwacht.

Ik heb ook zo'n vriendin gehad. Heb een jaar terug eindelijk de kracht kunnen vinden om haar te laten vallen zoals ze mij altijd liet zitten. Zij was degene die op een gegeven moment weer met hangende pootjes terugkwam. Ik heb nooit gereageerd. Het was de zoveelste keer en ik had eindelijk door dat ik beter verdiende dan iemand die mij opzocht als ze echt niemand anders had. Ik heb nu andere vriendschappen opgebouwd. Vriendschappen met gelijke verhoudingen. Ik investeer niet meer, meer in een ander en voel me beter.

quote:queenie1 schreef op 02 mei 2009 @ 19:28:

Lieve Dance_girl,



Ik heb al op heel veel topics van jou gereageerd en ik probeer het nog maar eens.



Je hebt enorm veel 'vriendjes' gehad in korte tijd. Telkens ging dit na een paar weken mis. Nu een verhaal over een vriendin. Ik lees niets wat echt schokkend is wat zij doet. Maar ik zie wel een patroon in jouw reacties waardoor het steeds misloopt met relaties die jij hebt/aangaat. Je claimt enorm. Je belt, je vraagt, je sms't. Prima, maar in de hoeveelheid en de reacties die je geeft is niet normaal. Je geeft continue aan dat je het niet leuk vindt, dat je teleurgesteld bent etc. Ik zou echt gillend gek worden van zo'n vriendin.

Stop met dat claimen. Als je nog vriendschappen over wilt houden tenminste. En nogmaals, ga iets doen aan je onzekerheid en je claimgedrag.Helemaal mee eens. Ik heb ook eens gekeken naar je vorige topics en het lijkst steeds alsof je mensen volledig voor jezelf wilt hebben en alles moet gaan zoals jij het wil. Ik zou ook niet tegen een vriendin kunnen die haar geluk zoveel van anderen laat afhangen, die de status van vriendschap aan de hoeveelheid afspraakjes afmeet, etc. Meid, maak jezelf eens gelukkig en laat het niet continu afhangen van externe factoren.

Ik denk dat je eens moet leren leven met jezelf en leren genieten van 't leven in je eentje. Je komt over als iemand die overal iemand bij nodig heeft, die niets alleen kan ondernemen. Jij zou 'ns een half jaar in je uppie moeten gaan backpacken, dat zou goed zijn voor je karakter.

Voor het eerst ben ik het met Elninjoo eens.

quote:dance_girl schreef op 02 mei 2009 @ 15:11:

Ik heb een aantal jaren een goede vriendin. We hebben veel leuke dingen samen gedaan en als er iets was dan konden we bij elkaar terecht. Het is nu al een jaar dat het niet 'goed' tussen onze vrienschap gaat. Ik heb het gevoel dat ze weinig/niet investeerd hierin. Ze heeft het erg druk met haar studie maar ik hoor ook bijna nooit wat van haar. Dit zijn een paar situaties wat het laatste jaar is gebeurd:

-ik zat in een dipje en zij stelde voor om de volgende dag gezellig samen opstap te gaan. Ik vroeg of dit zeker zou doorgaan omdat zij die dag een date had. Zij gaf aan dat ze zeker optijd thuis zou zijn. Die avond bel ik haar op om te vragen of het doorging en zij bevestigde dit. Een uur later belde ze op dat het toch niet doorging (het was toen 11uur, ik was al helemaal klaargemaakt) dat ze erg moe was van de reis (het was namelijk voor haar anderhalfuur reizen van de date naar huis toe) en dat ze te moe was om te gaan. Ik vroeg of ze echt geen uurtje wou gaan maar ze was vastbesloten dat ze niet wou.

De volgende dag belde ik haar op, dat ik het eigenlijk niet leuk van haar vond. Ze zei dat ze me nog wou bellen om haar excuses aan te bieden. En dat ze het inderdaad vervelend voor me vond.



voorbeeld 2:

- Ik had alle moed verzameld om eerlijk tegen haar te zeggen dat ik vind dat alles vanuit mijn kant moet komen en dat ze niks kan plannen om iets leuks met mij te doen.Zo heeft ze er wel voor over om savonds opstap te gaan met haar vriend, maar ze kan niet een keer met mij iets leuks gaan doen. Dit heb ik niet op een beschuldigende manier verteld maar op een heel voorzichtige manier, dat dit zo op mij overkwam. Ze gaf aan dat ze het zo druk had en dat ze me nog wou bellen maar dat het niet van was gekomen.



voorbeeld 3: 3weken geleden hebbe we afgesproken om met z'n 3e (een andere vriendin erbij) vanavond naar een feestje te gaan. Gister belde ik haar op om te vragen hoe het zat met de kaartjes en dergelijke. Toen vertelde ze me dat ze bij een andere vriendin vantevoren gezellig bij elkaar kwamen en dat ik haar maar moest smsse als we bij de discotheek waren(dan konden we toch gezamelijk naar binnen komen)

Achteraf bedacht ik me dat het me weer stoorde hoe ze heeft gehandeld. Heeft ze eindelijk een keer iets afgesproken met mij om iets leuks te doen. Spreekt ze met een andere vriendin af (ze had op z'n minst me kunnen bellen en vragen of ik het goed vond) Ze gaf aan dat ze wel aan haar vriendin kon vragen of zij het goed vond als die andere vriendin van mij en ik ook vantevoren zouden komen. En dat ze me nog hierover nog wou bellen, maar dat ik haar voor was.Ik heb aangegeven dat ik geen zin had om voor het feest daar bij elkaar te komen. Ik smste haar uiteindelijk dat ik dit dus niet leuk vond van haar. Ik kreeg geen reactie dus belde ik haar. Ze pakte niet op. Gisteravond belde ze uiteindelijk maar toen wou ik net naar bed gaan en had ik geen zin om haar nog daarover te spreken. Vandaag heb ik niks meer van haar gehoord.



Vinden jullie het terecht dat ik me zo stoor aan haar?

Een paar maanden geleden vroeg ik steeds om iets leuks te doen en dan zei ze het af, of wist pas dezelfde dag of avond of ze wel kon afspreken. Toen had ik besloten om niet meer achter haar aan te lopen. En nu gebeurt er dit...

Waarom kan ze wel afspraken met andere vriendinnen of met haar vriend maken in combinatie met haar studie en niet met mij?

Het komt misschien omdat ik het moeilijk vind om boos te worden op haar en te blijven en dat ze toch weet 'dat het weer goed komt '. (zonder daar zelf echt moeite voor te doen) Ik heb het gevoel dat ik niet serieus genomen word door haar.



Meid lees nu eens zelf. Je zit haar continue achter aan. Je vraagt steeds om bevestiging, je verteld steeds dat het je tegenvalt, dat je het niet leuk vindt etc. Dat is duidelijk claimgedrag. Jouw vriendin moet naar jouw pijpen dansen en zodra ze dat niet doet ben jij teleurgesteld en boos.

Je hebt duidelijk te hoge verwachtingen van je vrienden-familie of wie dan ook. Uit je eerdere topics kwam ook al naarvoren dat je zelf niet gelukkig bent en je geluk in een ander probeert te zoeken. Maar dat gaat je niet lukken.Geluk zit in jezelf. En daar moet je naar op zoek.



Wat betreft die psych, ik vermoed dat je daar mooi weer speelt en niet alles verteld zoals je dat hier doet. Print eens een aantal topics van je uit en laat die eens aan je psych lezen. Je bent daar niet om aardig gevonden te worden maar je bent daar om hulp te krijgen. Je snijdt jezelf in je vingers als je daar doet alsof er niets ernstigs aan de hand is, want dat is er wel. Jouw manier van reageren is niet normaal en zal je in de toekomst erg in de weg zitten. Nu ben je nog jong, nu kun je daar nog verandering in brengen.



Sterkte!

Kun je je niet meer gaan focussen op andere vriendschappen? Het lijkt erop dat je heel erg aan haar hangt, terwijl het in vriendschap ook op en af gaat. Soms ben je een tijdje met iemand heel close, en dan weer niet, maar daar komt dan weer iemand anders voor in de plaats waar je dan weer close mee kunt zijn.

Ik bedoel, stel dat zij ineens dood gaat (dat hoop ik tuurlijk niet voor je), dan zou je toch ook andere vrienden moeten vinden, en daar moet je dan ook weer iets mee opbouwen wat een tijdje duurt.

Dus moet je aangeven dat het zo niet langer gaat en dat je eist dat er actie wordt ondernomen. Echt meid, print al jouw topics uit. Ik weet zeker dat je psych hier een patroon inziet en daar mee aan de slag kan.

quote:dance_girl schreef op 03 mei 2009 @ 12:20:

Nou ik heb het idee dat ik toch echt eerlijk ben tegen mijn psycholoog hoe ik handel en denk. Maar soms heb ik niet het gevoel dat zij echt begrijpt hoe erg ik er mee zit.

Paar maanden geleden heb ik alles op papier gezet en naar de huisarts geweest. Hij stelde een paar vragen en blijkbaar was dat voor hem genoeg om te denken dat het allemaal wel meeviel. Ik was nog jong en mooi en moest gewoon de draad weer oppakken. Na dat gesprek voelde ik me echt niet serieus genomen. Ik bedoel, ik wil er echt aan werken maar heb het idee dat de meeste mensen zeggen dat ik niet zo moet zeuren.

En daardoor heb ik ook het gevoel gekregen dat ik 'maar niet meer moet zeuren' en dan stop ik het gevoel maar weg. Maar uiteindelijk helpt dit mij niet.Het is goed mogelijk dat anderen vinden dat je zeurt. Ik krijg het persoonlijk ook benauwd van de wijze waarop je met deze vriendin omgaat. Het lijkt me handig als je leert je op positieve zaken te forcussen in plaats van je zo vast te klampen aan de mensen om je heen. Dat je daarvoor je gevoel moet wegstoppen is natuurlijk onzin. Je gedachten bepalen immers je gevoel en niet andersom. In de basis is het niets anders dan leren anders te denken en leren anders te interpreteren. Daar kan een gemiddelde psycholoog prima bij helpen.

Je plaatst je met je zielige gedrag alleen maar op ongelijkwaardige voet met haar. Het contact wat je met haar had zal steeds verder verwateren, omdat ze, als zij ergens mee zit, niet met zo'n huilie wil praten. Ze zal je uit medelijden nog wel 'ns meenemen, maar van 'n echt gelijkwaardige band is geen sprake meer. Je hebt het voor jezelf verpest en het wordt dus hoog tijd dat je aan jezelf gaat werken zodat volgende vrienden je kunnen respecteren.

Ik zou gewoon even wat afstand nemen. Je bent teleurgesteld, en dat heb je tegen haar gezegd. Dat is heel goed van je denk ik. Meer kun je niet doen. (ohja, misschien niet per sms dit soort dingen zeggen, dat vind ik nooit zo handig)..

Maar als zij er vervolgens niets meer mee doet.. sja, dan ligt de bal toch echt bij haar. Kan me wel voorstellen dat dat pijnlijk kan zijn voor jou.



Vriendschappen zijn altijd aan veranderingen onderhevig. Dan weer een vriendje wat tijd opslokt, een andere vriendenkring, of een nieuwe beste vriendin, dan weer een studie of een drukke baan, dan komen er kinderen, of kleinkinderen..

In 7 jaar 'vervangt' de nederlander zijn halve vriendenkring las ik laatst op nu.nl. Nouja vervangen is dus een beetje een verkeerd woord. Meer natuurlijk verloop.

Mensen veranderen ook door wat ze meemaken.

Je kan zo veranderen dat je niet zo veel meer hebt om over te praten, geen dingen meer om echt te delen, etc.



Ik zeg niet dat je die vriendin kwijt bent of afscheid moet nemen, maar te beseffen dat dingen veranderen, en dat je soms wat verder van iemand af komt te staan.

En het is maar net of je met die teleurstelling kan omgaan.

Probeer je wat op anderen te richten.

En misschien zien dingen er dan volgend jaar weer anders uit.

quote:elninjoo schreef op 03 mei 2009 @ 13:07:

Je plaatst je met je zielige gedrag alleen maar op ongelijkwaardige voet met haar. Het contact wat je met haar had zal steeds verder verwateren, omdat ze, als zij ergens mee zit, niet met zo'n huilie wil praten. Ze zal je uit medelijden nog wel 'ns meenemen, maar van 'n echt gelijkwaardige band is geen sprake meer. Je hebt het voor jezelf verpest en het wordt dus hoog tijd dat je aan jezelf gaat werken zodat volgende vrienden je kunnen respecteren.



Elninjoo zegt het wat ehh ruw, maar heeft wel een punt denk ik in die zin dat je wel gelijkwaardig moet proberen te blijven inderdaad.

Je vriendin kan het ook als beklemmend ervaren als je haar zo 'claimt'. En huilen, sja ben je echt zo verdrietig erover?

Misschien eens kijken waar dit 'zeer' vandaan komt..?

Ben je alleen als zij jou in de steek zou laten? Heb je geen andere leuke vrienden? Heb je steun aan familie?

Hang je erg aan haar met dingen?

Of heb je juist het idee dat zij een verkeerde kant op gaat of iets dergelijks? Ik roep maar wat dingen..

Anderen hier schrijven dat je je moet leren jezelf te vermaken en gelukkig te maken en niet moet verwachten dat anderen dit voor jou doen. Ik vind daar wel een kern van waarheid inzitten. Misschien kan je vriendin het niet meer opbrengen om jou te vermaken of gelukkig te maken omdat ze het gevoel heeft dat ze elke keer faalt hierin.

Wat ik wilde zeggen is dat je ook veel voldoening kunt halen uit het vermaken van een ander. Zet die vriendin van je eens in het zonnetje. Doe eens wat ongedwongen, luchtigs waarbij zij centraal staat. Een avondje bios, organiseer een mini high tea. Doe gewoon eens een keer iets liefs, aardigs en laat haar weten dat je dit doet omdat je haar vriendschap waardeert. En met laten weten bedoel ik niet irritant, claimerig jammergedrag waar je haar mee verstikt maar gewoon een positieve, lieve houding.

En als je niet wilt gaan backpacken haha begin dan met iets kleins. Een cursus skaten (ik noem maar wat) en ga ALLEEN heen! Leer jezelf vermaken zonder een ander.

*edit*

quote:dance_girl schreef op 03 mei 2009 @ 12:57:

jah ik hoop het, ik heb net mijn vriendin opgebeld en uitgelegd. (huilend) en uitleggend dat ik bang was dat ik haar zou verliezen. En ze zei dat ik me geen zorgen moest maken en dat we binnekort wel weer iets zouden gaan doen. Mijn gevoel zegt dat ze gewoon niet eerlijk tegen mij is. Waarom zag ik haar eerst 1 keer in de week en nu 1 keer in de 3maanden? Ik heb het gevoel alsof ik word afgewezen en daar kan ik duidelijk niet mee omgaan. Ik Schaam me voor het feit dat ik zo eerlijk tegen haar ben geweest en dat ik bang ben dat die andere vriendin tussen haar en mij komt in te staan.

Ze vertelde iets tegen mij waar ze mee zat,(ze vond het jammer dat ik een vriendin van mij steeds mee nam als ik haar zag, terwijl ik haar bijna nooit zie, en zelf neemt zij ook andere vriendinnen mee)



En hier ga je dus opnieuw de fout in door haar huilend op te bellen. Je stelt je weer veel te afhanklijk op naar haar toe. En weer verwijt je haar dingen die je niet uitspreekt maar die je je wel zelf inprent. Uit alles in je verhaal blijkt dat die vriendin gewoon klaar met je is, ze trekt jouw gezeur niet meer. En terecht m.i. Ik weet dat dit hard overkomt bij je, maar ik hoop dat je er iets mee gaat doen.

Je hebt een pessimistische instelling zeg jezelf, ga daar iets aan doen. Laat die vriendin echt met rust. Als zij contact wil prima, laat het nu van haar kant komen. Jij hebt haar nu gezegd dat je haar niet kwijt wilt, zij heeft aangegeven binnenkort iets met je te willen doen, laat dat nu van haar kant komen.

Ik had je laatste post nog niet gelezen toen ik mijn post typte.