
Twee keer een conflict - ligt het aan mij?

maandag 31 augustus 2020 om 14:33
Ik ben benieuwd naar jullie mening. Ik ben nu twee keer in een conflictachtige situatie terecht gekomen met vrouwen met wie ik werk en ik vraag me af of het aan mij ligt, en zo ja: wat doe ik verkeerd? Zo nee: waarom reageren zij zo raar?
Om het verhaal in perspectief te plaatsen en toch niet al te herkenbaar te maken: ik ben zelfstandig ondernemer (creatief beroep) en ik werk samen met een agent (die mijn belangen behartigt, zowel hier als in het buitenland) en een producent (die mijn werk uitgeeft).
Het eerste conflict was met mijn agent, die destijds ook een vriendin was. Ik wilde voor mijn nieuwe project graag een voorschot. Zij is degene die dat voor mij regelt. Zij wilde geen voorschot aan mijn producent vragen, omdat geld en creativiteit volgens haar niet samengaan. Ik heb haar meermaals hierover gesproken en uitgelegd dat ik een voorschot wil vanwege de deadline – als er geld wordt betaald, ben je gedwongen het werk op tijd in te leveren en ik hou van die manier van werken. Toch weigerde zij een voorschot te vragen, dat was een principekwestie. Goed, ik heb toen een andere agent benaderd (die wel een voorschot wilde regelen) en mijn oorspronkelijke agent verteld dat ik overwoog om over te stappen. Dat raadde zij me af (logisch). Ik heb haar vervolgens face tot face gesproken en gezegd dat ik ging overstappen, en dat ik hoopte dat ze het begreep. Ja, ze begreep het. Ze reageerde heel aardig en we namen als vriendinnen afscheid. Daarna heb ik nooit meer contact met haar gehad, ze negeert mijn mails en telefoontjes en inmiddels heb ik van anderen begrepen dat ze woedend is.
Het tweede conflict was met mijn producent. Ik tekende enkele jaren geleden een deal voor twee projecten en kreeg daar de helft van het hierboven genoemde voorschot voor. Ik leverde mijn eerste project in, alles liep op rollen. Toen ik aan het tweede project wilde beginnen, kwam er iets onverwachts op mijn pad: ik kon samenwerken met iemand aan een heel interessant project, dat echter al was ondergebracht bij een andere producent. Dat komt vaker voor in mijn vakgebied: mensen maken uitstapjes naar andere producenten en keren daarna weer terug naar hun ‘eigen’ producent. Dit hoort uiteraard wel in goed overleg te gaan, daarom maakte ik een afspraak met mijn producent en vertelde haar over mijn plan. Ik zei dat ik hoopte dat ze het begreep, en dat ik uiteraard mijn belofte (het tweede project) zou inlossen, alleen wat later. Ze feliciteerde me hartelijk, begreep het helemaal en wenste me succes; we zouden contact houden over het tweede project. Vervolgens kwam ik haar kort erna tegen op een receptie en zij negeerde mij volledig. Toen ik op haar afstapte, reageerde ze ijzig, ook haar collega’s keerden me de rug toe.
Wat deed ik fout? Ik vind het heel eigenaardig dat dit mij twee keer overkomt, op min of meer dezelfde manier. Ik ga erdoor twijfelen aan mijn eigen gedrag; ik dacht dat eerlijkheid in werkrelaties minder drama zou veroorzaken, omdat het tenslotte werk is. Of gedragen deze twee vrouwen zich hypocriet? Ik vind het onbegrijpelijk: ik heb volledig open kaart gespeeld, al vond ik het beide keren pijnlijk om iemand te moeten teleurstellen, maar ik ben er wel eerlijk over geweest en heb ze allebei de kans te geven om recht in mijn gezicht te zeggen wat ze ervan vonden.
Ik stel deze vraag omdat ik een heel eind op weg ben met het tweede project, en ik me afvraag of het mij vrij staat om een nieuwe producent te zoeken.
Om het verhaal in perspectief te plaatsen en toch niet al te herkenbaar te maken: ik ben zelfstandig ondernemer (creatief beroep) en ik werk samen met een agent (die mijn belangen behartigt, zowel hier als in het buitenland) en een producent (die mijn werk uitgeeft).
Het eerste conflict was met mijn agent, die destijds ook een vriendin was. Ik wilde voor mijn nieuwe project graag een voorschot. Zij is degene die dat voor mij regelt. Zij wilde geen voorschot aan mijn producent vragen, omdat geld en creativiteit volgens haar niet samengaan. Ik heb haar meermaals hierover gesproken en uitgelegd dat ik een voorschot wil vanwege de deadline – als er geld wordt betaald, ben je gedwongen het werk op tijd in te leveren en ik hou van die manier van werken. Toch weigerde zij een voorschot te vragen, dat was een principekwestie. Goed, ik heb toen een andere agent benaderd (die wel een voorschot wilde regelen) en mijn oorspronkelijke agent verteld dat ik overwoog om over te stappen. Dat raadde zij me af (logisch). Ik heb haar vervolgens face tot face gesproken en gezegd dat ik ging overstappen, en dat ik hoopte dat ze het begreep. Ja, ze begreep het. Ze reageerde heel aardig en we namen als vriendinnen afscheid. Daarna heb ik nooit meer contact met haar gehad, ze negeert mijn mails en telefoontjes en inmiddels heb ik van anderen begrepen dat ze woedend is.
Het tweede conflict was met mijn producent. Ik tekende enkele jaren geleden een deal voor twee projecten en kreeg daar de helft van het hierboven genoemde voorschot voor. Ik leverde mijn eerste project in, alles liep op rollen. Toen ik aan het tweede project wilde beginnen, kwam er iets onverwachts op mijn pad: ik kon samenwerken met iemand aan een heel interessant project, dat echter al was ondergebracht bij een andere producent. Dat komt vaker voor in mijn vakgebied: mensen maken uitstapjes naar andere producenten en keren daarna weer terug naar hun ‘eigen’ producent. Dit hoort uiteraard wel in goed overleg te gaan, daarom maakte ik een afspraak met mijn producent en vertelde haar over mijn plan. Ik zei dat ik hoopte dat ze het begreep, en dat ik uiteraard mijn belofte (het tweede project) zou inlossen, alleen wat later. Ze feliciteerde me hartelijk, begreep het helemaal en wenste me succes; we zouden contact houden over het tweede project. Vervolgens kwam ik haar kort erna tegen op een receptie en zij negeerde mij volledig. Toen ik op haar afstapte, reageerde ze ijzig, ook haar collega’s keerden me de rug toe.
Wat deed ik fout? Ik vind het heel eigenaardig dat dit mij twee keer overkomt, op min of meer dezelfde manier. Ik ga erdoor twijfelen aan mijn eigen gedrag; ik dacht dat eerlijkheid in werkrelaties minder drama zou veroorzaken, omdat het tenslotte werk is. Of gedragen deze twee vrouwen zich hypocriet? Ik vind het onbegrijpelijk: ik heb volledig open kaart gespeeld, al vond ik het beide keren pijnlijk om iemand te moeten teleurstellen, maar ik ben er wel eerlijk over geweest en heb ze allebei de kans te geven om recht in mijn gezicht te zeggen wat ze ervan vonden.
Ik stel deze vraag omdat ik een heel eind op weg ben met het tweede project, en ik me afvraag of het mij vrij staat om een nieuwe producent te zoeken.
maandag 31 augustus 2020 om 14:55
maar stel, dat ik een fotograaf inhuur. En afspreek, dat ik voor 15 september de klus gedaan wil hebben.samarinde schreef: ↑31-08-2020 14:53Het is in mijn vakgebied vrij gebruikelijk om projecten uit te stellen (of zelfs af te stellen, als er geen geld is betaald). Voor mijn tweede project is geen geld betaald, nog. Ik heb wel een contract, maar dat is niet bindend. Moeilijk uit te leggen, maar je begrijpt vast al dat het niet om enorme geldbedragen gaat (meestal).
Dan reken ik er aan alle kanten op, dat het op dit datum gereed is. Ik maak afspraken met de drukker etc.
Als je mij dan belt, en een andere grotere fotoklus tussendoor neemt, dan snap ik jou volkomen. Maar ik werk dan niet meer met je.

maandag 31 augustus 2020 om 14:55
Ad.1: ik heb het haar van tevoren verteld, en ook dat het voorschot de reden was.lilalinda schreef: ↑31-08-2020 14:49Waar twee kijven... dus jij hebt zeker een aandeel. En als we ons daarop focussen:
Situatie 1: jullie waren ook vriendinnen. Dan had je eerst moeten bespreken dat je naar een ander ging. Daarna pas die ander moeten zoeken. Je hebt haar vertrouwen geschonden.
2. je houdt je niet aan je beloftes. Als je beloofd A te doen, binnen een bepaalde tijd, is het heel rot dat B langes komt, maar dan had je A niet moeten beloven
Nogmaals: ook zij hebben hun aandeel, maar hen kun je niet veranderen. Jezelf wel. Als je je geloofwaardigheid en het vertrouwen niet wil verliezen in je sector, dan zul je je wat meer moeten houden aan: Mijn woord, is Mijn woord
Ad.2: dat vind ik ook, maar daarom heb ik het dus met haar besproken. Het is niet aardig, nee. Maar het komt in mijn vak heel vaak voor, het is geen uitzonderlijke situatie, als je er tenminste open over bent (dacht ik).
maandag 31 augustus 2020 om 14:56
Je weet toch niet wat het werk en de bijbehorende contracten inhouden?vittello69 schreef: ↑31-08-2020 14:48afspraken en voorschotten ontvangen om 2 projecten te doen en dan voordat je aan project 2 begint deze uitstellen omdat er iets anders voorbij komt.
hoe noem jij het eenzijdig afwijken van een contractuele afspraak?
Dan kun je ook niet zeggen dat ergens van af is geweken.

maandag 31 augustus 2020 om 14:59
Als die fotograaf naar jou toe komt om aan te geven dat er een mogelijkheid is voor een extra project. En hij overlegt met jou of het wel of niet kan. Als jij dan heel hartelijk jazeker roept en ook nog succes wenst en toestemming geeft om de foto's later af te hebben, aan wie ligt het dan? En als je daarna helemaal pissed off blijkt te zijn en achterbaks loopt te roddelen, wie zit er dan fout en gedraagt zich vooral niet professioneel?lilalinda schreef: ↑31-08-2020 14:55maar stel, dat ik een fotograaf inhuur. En afspreek, dat ik voor 15 september de klus gedaan wil hebben.
Dan reken ik er aan alle kanten op, dat het op dit datum gereed is. Ik maak afspraken met de drukker etc.
Als je mij dan belt, en een andere grotere fotoklus tussendoor neemt, dan snap ik jou volkomen. Maar ik werk dan niet meer met je.
Als de prof nu had gezegd: leuk project maar helaas, eerst onze afspraken en TO had zich er niet aan gehouden, dan had je een punt. Een heel groot punt.

maandag 31 augustus 2020 om 14:59
Ja, dat ben ik met je eens. Deze situatie is anders. Er was voor project 2 nog geen deadline, die is er nog steeds niet - een creatief proces kun je niet afdwingen, is de gedachte. Toevallig vind ik het persoonlijk fijn om met een deadline te werken, een stok achter de deur, en daarom vraag ik om een voorschot. Dan staat er voor beide partijen iets op het spel. Mijn producent zat niet op project 2 te wachten, ze hoopte (en hoopt) alleen dat ik er ooit mee op de proppen kom.lilalinda schreef: ↑31-08-2020 14:55maar stel, dat ik een fotograaf inhuur. En afspreek, dat ik voor 15 september de klus gedaan wil hebben.
Dan reken ik er aan alle kanten op, dat het op dit datum gereed is. Ik maak afspraken met de drukker etc.
Als je mij dan belt, en een andere grotere fotoklus tussendoor neemt, dan snap ik jou volkomen. Maar ik werk dan niet meer met je.

maandag 31 augustus 2020 om 15:02
Dit was de reden waarom ik dat gesprek met haar wilde. Ik had echt wel overwogen om me aan haar wensen aan te passen. Maar ja, als ze alleen maar stralend lacht en me succes wenst...GenieInABottle schreef: ↑31-08-2020 14:59Als die fotograaf naar jou toe komt om aan te geven dat er een mogelijkheid is voor een extra project. En hij overlegt met jou of het wel of niet kan. Als jij dan heel hartelijk jazeker roept en ook nog succes wenst en toestemming geeft om de foto's later af te hebben, aan wie ligt het dan? En als je daarna helemaal pissed off blijkt te zijn en achterbaks loopt te roddelen, wie zit er dan fout en gedraagt zich vooral niet professioneel?
Als de prof nu had gezegd: leuk project maar helaas, eerst onze afspraken en TO had zich er niet aan gehouden, dan had je een punt. Een heel groot punt.
maandag 31 augustus 2020 om 15:03
je wil echt je eigen aandeel niet zien?samarinde schreef: ↑31-08-2020 14:59Ja, dat ben ik met je eens. Deze situatie is anders. Er was voor project 2 nog geen deadline, die is er nog steeds niet - een creatief proces kun je niet afdwingen, is de gedachte. Toevallig vind ik het persoonlijk fijn om met een deadline te werken, een stok achter de deur, en daarom vraag ik om een voorschot. Dan staat er voor beide partijen iets op het spel. Mijn producent zat niet op project 2 te wachten, ze hoopte (en hoopt) alleen dat ik er ooit mee op de proppen kom.
jij deed niks fout?

maandag 31 augustus 2020 om 15:04
samarinde schreef: ↑31-08-2020 14:47Klopt helemaal. En dat was ook mijn insteek: erover praten met elkaar, óók over eventuele ergernissen of pijnpunten. Ik zou bij de agent niet bereid zijn geweest om water bij de wijn te doen, dat zeg ik eerlijk. Maar bij de producent wél. Ik had eventueel kunnen afzien van het interessante project, omdat ik vind dat zij, als mijn officiële producent, meer recht heeft op mijn (al gecontracteerde) werk. Maar ze reageerde heel hartelijk.
In haar hartelijkheid zal ook een sociale afweging hebben gezeten. Het feit dat je je plan voorlegt, betekent al dat je de overweging hebt gemaakt om af te zien van je afspraak omdat je iets anders leuker vindt. Met het voorleggen van het plan heb je de werkrelatie in principe al beschadigd. Het geeft haar twee opties:
1) Ze zegt 'nee', wetende dat jij dan door haar iets leuks bent misgelopen wat misschien de kwaliteit van je werk gaat beïnvloeden en haar relatie met jou zal beïnvloeden: want vind jij haar project en jullie relatie nog wel zo leuk als zíj de persoon is die je deze kans ontneemt? Nee zeggen betekent dat zíj verantwoordelijk is voor het beschadigen van jullie werkrelatie nadat jíj haar in die situatie bracht.
2) Ze zegt 'ja'. Met haar 'ja' is het jóuw verantwoordelijkheid geworden dat je hebt afgezien van deze klus en jullie werkrelatie op het spel hebt gezet.
En eigenlijk is er geen andere optie dan 'ja'. Dus natuurlijk zei ze 'ja'. De prijs is jullie relatie. Maar die lag al op tafel toen je het plan opperde, er was geen andere uitkomst mogelijk.
maandag 31 augustus 2020 om 15:07
maar je kunt nu erg in je gelijk blijven hangen, en je markt stukmakensamarinde schreef: ↑31-08-2020 14:55Ad.1: ik heb het haar van tevoren verteld, en ook dat het voorschot de reden was.
Ad.2: dat vind ik ook, maar daarom heb ik het dus met haar besproken. Het is niet aardig, nee. Maar het komt in mijn vak heel vaak voor, het is geen uitzonderlijke situatie, als je er tenminste open over bent (dacht ik).
of beseffen dat je wellicht iets moet doen met je people skills

maandag 31 augustus 2020 om 15:08
Wat wil je eigenlijk met dit topic?
Ik bedoel: het is duidelijk dat de contracten van de producente eigenlijk gewoon net niets is. Er is geen deadline, er is geen verplichting. Lijkt me heel bizar om zo te moeten werken.
Daardoor en hoe je het aangepakt hebt, ben ik van mening dat je iig niets verkeerds hebt gedaan. Misschien dat je houding / toon/ gekozen woorden handiger kunnen, maar dat weet ik zo niet.
En als die contracten al weinig verplichtingen bezitten, maar meer de hoop van het project tegen een bedrag opleveren, dan lijkt het me dat je langzaam je zoektocht kunt beginnen. Ik zou alleen voor mezelf nagaan of ik project 2 bij deze dame ook echt wil doen.
En nu voor mijn duidelijkheid: heb ik het echt goed begrepen dat je geen opleverplicht hebt?
Ik bedoel: het is duidelijk dat de contracten van de producente eigenlijk gewoon net niets is. Er is geen deadline, er is geen verplichting. Lijkt me heel bizar om zo te moeten werken.
Daardoor en hoe je het aangepakt hebt, ben ik van mening dat je iig niets verkeerds hebt gedaan. Misschien dat je houding / toon/ gekozen woorden handiger kunnen, maar dat weet ik zo niet.
En als die contracten al weinig verplichtingen bezitten, maar meer de hoop van het project tegen een bedrag opleveren, dan lijkt het me dat je langzaam je zoektocht kunt beginnen. Ik zou alleen voor mezelf nagaan of ik project 2 bij deze dame ook echt wil doen.
En nu voor mijn duidelijkheid: heb ik het echt goed begrepen dat je geen opleverplicht hebt?

maandag 31 augustus 2020 om 15:08
Ik wil graag mijn eigen aandeel zien. Ik vónd dat ik iets fout deed, of fout... iets dat besproken moet worden. Ik heb haar dus gevraagd, in iets andere bewoordingen: "Vind jij dat ik iets fout doe?" En zij antwoordt: nee, mijn zegen heb je, succes! Dan wordt het wel lastig om mijn eigen aandeel te zien.

maandag 31 augustus 2020 om 15:10
Ik maak mijn markt niet stuk, ik kan vandaag nog terecht bij een andere producent, als ik dat zou willen. Punt is dat ik graag betrouwbaar wil zijn, en in wederzijds vertrouwen wil kunnen werken.

maandag 31 augustus 2020 om 15:11
Ik zie het ook niet hoor. Waar zit ze volgens jou fout? Ze heeft alles besproken voordat ze acties ondernam. Met de goedkeuring van de ander. Het schijnt ook nog een tak te zijn waar dit veelvuldig voorkomt.
Als de ander dit resultaat niet had gewild, hadden ze anders moeten reageren. Zeker die producente.

maandag 31 augustus 2020 om 15:11
Uit de OP begreep ik dat het een normale gang van zaken is. En bovendien: als een andere werkgever bereid is om mij meer te betalen, betere perspectieven te bieden én mijn contract laat het toe, ben ik (mogelijk) ook weg. Zo werkt het toch in de zakelijke wereld?!Butterflywhy schreef: ↑31-08-2020 14:42Ik snap niks van je beroep maar je komt onbetrouwbaar op mij over. Als je ergens denkt het beter te kunnen hebben ben je weg. Hierdoor lijkt je woord weinig waard. Maar nogmaals, ik heb geen idee wat je beroep inhoudt en in hoeverre het normaal is om je woord te verbreken als er iets beters op je pad komt.
maandag 31 augustus 2020 om 15:13
Klein voorbeeld, ik werd voor een internationaal bedrijf en heb geregeld vertaalklussen. Vertaalbureau's werken met normaal-taref, spoed-tarief en bloedspoed-tarief.
als ik een korte tekst (3 zinnen) wil laten vertalen, doet het ene bedrijf dat razend-snel even tussendoor, tegen normaal tarief. Het andere laat me of spoed-tarief betalen, of 3 dagen wachten. Ze staan in hun recht he? Dat 2e bureau.
Maar ik kies toch vaker voor bureau 1
En ik ben voor beiden een grote klant
als ik een korte tekst (3 zinnen) wil laten vertalen, doet het ene bedrijf dat razend-snel even tussendoor, tegen normaal tarief. Het andere laat me of spoed-tarief betalen, of 3 dagen wachten. Ze staan in hun recht he? Dat 2e bureau.
Maar ik kies toch vaker voor bureau 1
En ik ben voor beiden een grote klant

maandag 31 augustus 2020 om 15:14
Werkrelatie beschadigd? Door openheid? Door aan te geven dat je een aanbod hebt gehad, je dat reuze tof lijkt en dat je samen wil kijken of er mogelijkheden zijn om deze te doen? In een setting waar dit blijkbaar regelmatig gebeurt?Lafae schreef: ↑31-08-2020 15:04In haar hartelijkheid zal ook een sociale afweging hebben gezeten. Het feit dat je je plan voorlegt, betekent al dat je de overweging hebt gemaakt om af te zien van je afspraak omdat je iets anders leuker vindt. Met het voorleggen van het plan heb je de werkrelatie in principe al beschadigd. Het geeft haar twee opties:
1) Ze zegt 'nee', wetende dat jij dan door haar iets leuks bent misgelopen wat misschien de kwaliteit van je werk gaat beïnvloeden en haar relatie met jou zal beïnvloeden: want vind jij haar project en jullie relatie nog wel zo leuk als zíj de persoon is die je deze kans ontneemt? Nee zeggen betekent dat zíj verantwoordelijk is voor het beschadigen van jullie werkrelatie nadat jíj haar in die situatie bracht.
2) Ze zegt 'ja'. Met haar 'ja' is het jóuw verantwoordelijkheid geworden dat je hebt afgezien van deze klus en jullie werkrelatie op het spel hebt gezet.
En eigenlijk is er geen andere optie dan 'ja'. Dus natuurlijk zei ze 'ja'. De prijs is jullie relatie. Maar die lag al op tafel toen je het plan opperde, er was geen andere uitkomst mogelijk.
TO had nog niets besloten, TO ging voor overleg.
En die sociale afweging hield op toen ze begon te roddelen en zich buiten de deur onprofessioneel gedroeg, tja...

maandag 31 augustus 2020 om 15:16
En wat wil je met dit voorbeeld zeggen?lilalinda schreef: ↑31-08-2020 15:13Klein voorbeeld, ik werd voor een internationaal bedrijf en heb geregeld vertaalklussen. Vertaalbureau's werken met normaal-taref, spoed-tarief en bloedspoed-tarief.
als ik een korte tekst (3 zinnen) wil laten vertalen, doet het ene bedrijf dat razend-snel even tussendoor, tegen normaal tarief. Het andere laat me of spoed-tarief betalen, of 3 dagen wachten. Ze staan in hun recht he? Dat 2e bureau.
Maar ik kies toch vaker voor bureau 1
En ik ben voor beiden een grote klant
En zie je bij je eerdere voorbeeld niet dat dat een hele andere situatie is?
anoniem_389112 wijzigde dit bericht op 31-08-2020 15:18
0.37% gewijzigd

maandag 31 augustus 2020 om 15:17
Ja, allemaal goed begrepen. Geen deadline, geen opleverplicht (tenzij er een voorschot is betaald) en ik ben in principe vrij om te doen wat ik wil. Het is niet netjes om over te stappen naar een andere producent, vanzelfsprekend, maar in mijn geval ging het om één los project. Dat gebeurt vaker. De angst van producenten is vaak dat ze 'hun' mensen (zoals ik) kwijtraken aan die ándere producent, maar ik heb in dat gesprek meteen aangegeven dat ik wilde blijven en project 2 aan haar zou aanbieden. Daar twijfel ik nu dus over.GenieInABottle schreef: ↑31-08-2020 15:08Wat wil je eigenlijk met dit topic?
Ik bedoel: het is duidelijk dat de contracten van de producente eigenlijk gewoon net niets is. Er is geen deadline, er is geen verplichting. Lijkt me heel bizar om zo te moeten werken.
Daardoor en hoe je het aangepakt hebt, ben ik van mening dat je iig niets verkeerds hebt gedaan. Misschien dat je houding / toon/ gekozen woorden handiger kunnen, maar dat weet ik zo niet.
En als die contracten al weinig verplichtingen bezitten, maar meer de hoop van het project tegen een bedrag opleveren, dan lijkt het me dat je langzaam je zoektocht kunt beginnen. Ik zou alleen voor mezelf nagaan of ik project 2 bij deze dame ook echt wil doen.
En nu voor mijn duidelijkheid: heb ik het echt goed begrepen dat je geen opleverplicht hebt?
maandag 31 augustus 2020 om 15:20
het gaat om wat je meer geeft. TO is vast een vakmens, maar daar zijn er veel van.GenieInABottle schreef: ↑31-08-2020 15:16En wat wil je met dit voorbeeld zeggen?
En zie je bij je eerdere voorbeeld niet dat dat een hele andere situatie is?
Als ik (vooral in de creatieve hoek) mensen in huur, verwacht ik goede service, en afspraken waar ik op kan vertrouwen.
En, liefst een stapje meer. Je betaalt eigenlijk altijd wat meer voor aandacht en het prettige contact.

maandag 31 augustus 2020 om 15:21
Kan het zijn dat jij toch een andere kijk op hoe zaken gaan in je branche dan de anderen dat hebben. Misschien vul je het te vrij in.
Je zegt iets toe en daarna laat je mensen hangen. Je woorden en daden komen niet met elkaar overeen. Je besluit eenzijdig dat het project van een ander geen prioriteit heeft. Jullie hebben een afspraak en die schuif jij op de lange baan omdat iets anders leuker is om te doen. Dat heet cherry-picking en daar zou ik ook niet al te open of eerlijk over zijn. Je kraakt hierdoor namelijk de ideeën af van degene die je gaat betalen.
Mijn vertrouwen zou weg zijn. Hun professionele reactie heeft zorgt ervoor dat het niet persoonlijk wordt gemaakt. Het zakelijke is correct afgesloten. Met hun reactie daarna zie je nu een beetje van hun persoonlijke mening over jou. Alleen maken zij hier geen woorden meer aan vuil.
Wat ga je ermee doen als je zelf tot de conclusie zou komen dat het aan jezelf ligt? Wat zou je daar mee kunnen?
Je zegt iets toe en daarna laat je mensen hangen. Je woorden en daden komen niet met elkaar overeen. Je besluit eenzijdig dat het project van een ander geen prioriteit heeft. Jullie hebben een afspraak en die schuif jij op de lange baan omdat iets anders leuker is om te doen. Dat heet cherry-picking en daar zou ik ook niet al te open of eerlijk over zijn. Je kraakt hierdoor namelijk de ideeën af van degene die je gaat betalen.
Mijn vertrouwen zou weg zijn. Hun professionele reactie heeft zorgt ervoor dat het niet persoonlijk wordt gemaakt. Het zakelijke is correct afgesloten. Met hun reactie daarna zie je nu een beetje van hun persoonlijke mening over jou. Alleen maken zij hier geen woorden meer aan vuil.
Wat ga je ermee doen als je zelf tot de conclusie zou komen dat het aan jezelf ligt? Wat zou je daar mee kunnen?
maandag 31 augustus 2020 om 15:24
Zou het kunnen dat jouw communicatie meer overkomt als “de ander voor een voldongen feit plaatsen” dan als “overleg”? In situatie 1 had je ook kunnen zeggen “voor mij is dat voorschot zo belangrijk, dat ik me genoodzaakt voel om een andere agent te zoeken, als jij dat echt niet wil doen” voordat je die andere agent ging zoeken. En in situatie 2 had je kunnen zeggen “ik wil graag met je overleggen, want ik heb een ander aanbod gekregen waar ik graag op in zou gaan, maar gezien ons contract voor opdracht 2 wil ik graag eerst zeker weten of dit voor jullie ook werkt voordat ik het accepteer”. Met tijdige communicatie en duidelijkheid over je intenties neem je de ander veel meer mee in het proces.

maandag 31 augustus 2020 om 15:26
Moet je nu direct beslissen?samarinde schreef: ↑31-08-2020 15:17Ja, allemaal goed begrepen. Geen deadline, geen opleverplicht (tenzij er een voorschot is betaald) en ik ben in principe vrij om te doen wat ik wil. Het is niet netjes om over te stappen naar een andere producent, vanzelfsprekend, maar in mijn geval ging het om één los project. Dat gebeurt vaker. De angst van producenten is vaak dat ze 'hun' mensen (zoals ik) kwijtraken aan die ándere producent, maar ik heb in dat gesprek meteen aangegeven dat ik wilde blijven en project 2 aan haar zou aanbieden. Daar twijfel ik nu dus over.
Hoe ver ben je met project 2 van haar? Ben je verder wel tevreden met de verrekening en haar manier van werken?
Persoonlijk zou ik het gesprek aangaan. En niet vooraf bellen, maar gewoon op de stoep staan. En dit helemaal open gooien. De reactie die ik dan zou krijgen, zou bepalend zijn voor mijn vervolgactie.
Wordt de soep helemaal niet zo heet gegeten en kunnen we eruit komen, prima.
Komen we er niet uit en ik krijg een lading poep over me heen, of er wordt niet eerlijk gepraat, dan ben ik weg. Wel met de waarschuwing dat het heel slim voor je eigen carrière is om ietwat voorzichtiger te zijn met wat je over mij naar anderen in mijn zakelijke netwerk vertelt.

maandag 31 augustus 2020 om 15:28
Dat ben ik met je eens. Maar dat staat toch volledig los van hier? TO houdt zich aan alle afspraken. Alleen wordt door de andere partij nogal raar gereageerd. Enthousiasme in het gezicht en mes in de rug. Ik doe liever zaken met TO dan met die producente. Die is dus niet te vertrouwen.lilalinda schreef: ↑31-08-2020 15:20het gaat om wat je meer geeft. TO is vast een vakmens, maar daar zijn er veel van.
Als ik (vooral in de creatieve hoek) mensen in huur, verwacht ik goede service, en afspraken waar ik op kan vertrouwen.
En, liefst een stapje meer. Je betaalt eigenlijk altijd wat meer voor aandacht en het prettige contact.

maandag 31 augustus 2020 om 15:29
Ik snap wat je bedoelt. Misschien is dit wel wat er is gebeurd. Daar heb ik dan ook wel vrede mee, omdat het interessante tussendoor-project mij heel veel heeft gebracht, en dat vermoedde ik toen al (daarom wilde ik het graag doen).Lafae schreef: ↑31-08-2020 15:04In haar hartelijkheid zal ook een sociale afweging hebben gezeten. Het feit dat je je plan voorlegt, betekent al dat je de overweging hebt gemaakt om af te zien van je afspraak omdat je iets anders leuker vindt. Met het voorleggen van het plan heb je de werkrelatie in principe al beschadigd. Het geeft haar twee opties:
1) Ze zegt 'nee', wetende dat jij dan door haar iets leuks bent misgelopen wat misschien de kwaliteit van je werk gaat beïnvloeden en haar relatie met jou zal beïnvloeden: want vind jij haar project en jullie relatie nog wel zo leuk als zíj de persoon is die je deze kans ontneemt? Nee zeggen betekent dat zíj verantwoordelijk is voor het beschadigen van jullie werkrelatie nadat jíj haar in die situatie bracht.
2) Ze zegt 'ja'. Met haar 'ja' is het jóuw verantwoordelijkheid geworden dat je hebt afgezien van deze klus en jullie werkrelatie op het spel hebt gezet.
En eigenlijk is er geen andere optie dan 'ja'. Dus natuurlijk zei ze 'ja'. De prijs is jullie relatie. Maar die lag al op tafel toen je het plan opperde, er was geen andere uitkomst mogelijk.
maandag 31 augustus 2020 om 15:30
Maar we horen alleen TO's kant, en die wil nog niet erg hand in eigen boezem steken.GenieInABottle schreef: ↑31-08-2020 15:28Dat ben ik met je eens. Maar dat staat toch volledig los van hier? TO houdt zich aan alle afspraken. Alleen wordt door de andere partij nogal raar gereageerd. Enthousiasme in het gezicht en mes in de rug. Ik doe liever zaken met TO dan met die producente. Die is dus niet te vertrouwen.
Dus zullen haar voorbeelden vast ook erg eenzijdig zijn