
Peuterpubertijd!
woensdag 6 mei 2009 om 11:42
OK, we hebben er een! Een peuter die tot voor kort zo lief, zachtaardig, zoet en braaf was. En sinds een aantal weken wordt het steeds minder grappig. Hij roept 100 keer per dag 'NEE', ik heb hem serieus al tijden geen 'ja' meer horen zeggen. Elk speeltje wordt regelmatig door het huis gegooid, en mama en papa zijn alleen maar goed om te slaan of om gewoon boos op te worden. Driftbuien van een half uur lang, op de grond laten vallen en slaan met benen en armen... Omdat de TV niet aan mag.
Het nieuwste: Eten Weigeren. Alleen al het feit dat Meneer in de kinderstoel gezet wordt is reden voor een krijsconcert waarvan de tegels in de badkamer nog gaan barsten. Vanmorgen sloeg hij de papbeker uit mijn handen. Het Moest In De Fles. Anders wil hij het niet! Tandenpoetsen? GILLEN. Gezichtje wassen? KRIJSEN. Op de po/WC zitten? Alleen als Meneer grondig afgeleid wordt (en dat plasje dat dumpen we daarna vrolijk op de vloer ..
Vanavond eten we frietjes. Tot nu toe altijd een aanleiding tot vrolijk happen. Ben benieuwd of de frietjes nu een aanleiding zijn tot de volgende driftbui.
Iemand nog slimme tips? Wij zetten onszelf maar wat vaker in de Negeerstand, maar ohjeeohjee wat kan dat joch ineens Dwingend zijn!
(leuke verhalen over Peuterpubers zijn ook welkom hoor )
Het nieuwste: Eten Weigeren. Alleen al het feit dat Meneer in de kinderstoel gezet wordt is reden voor een krijsconcert waarvan de tegels in de badkamer nog gaan barsten. Vanmorgen sloeg hij de papbeker uit mijn handen. Het Moest In De Fles. Anders wil hij het niet! Tandenpoetsen? GILLEN. Gezichtje wassen? KRIJSEN. Op de po/WC zitten? Alleen als Meneer grondig afgeleid wordt (en dat plasje dat dumpen we daarna vrolijk op de vloer ..
Vanavond eten we frietjes. Tot nu toe altijd een aanleiding tot vrolijk happen. Ben benieuwd of de frietjes nu een aanleiding zijn tot de volgende driftbui.
Iemand nog slimme tips? Wij zetten onszelf maar wat vaker in de Negeerstand, maar ohjeeohjee wat kan dat joch ineens Dwingend zijn!
(leuke verhalen over Peuterpubers zijn ook welkom hoor )
woensdag 6 mei 2009 om 13:28
quote:kristi schreef op 06 mei 2009 @ 13:04:
Mijn zoon wordt al woedend als ik eten ga koken, de deur dicht doe, zijn jas uit wil doen.
Boterhammen tegen de witte gordijnen (alleen de boterhammen met iets kleverigs onuitwasbaars erop natuurlijk).
Uitdagend aankijken en zo - hopla! - over zijn schouder zijn bordje leeggegooid.
Doet mond open bij tandenpoetsen! Borstel erin! Mond weer dicht: borstel vast! Dus kaakklem weer loswrikken.
Wil Teletubbies kijken, nee Pingu, nee Sesamstraat, nee Muis.
Wil drinken, nee vrachtwagen, nee poes, nee ...
hebben wij hetzelfde kind Vooral de uitdagende blik waarmee eten/drinken/speelgoed door de kamer gaat is erg herkenbaar! En ook ik wil dit nee dat nee zus nee zo arghhhh om gék van te worden maar ik zit aardig op spitsmuisjes lijn en t meeste lijkt hier ook te werken.......Verrassend genoeg t zwaaien naar waar ie niet van weg wil ook! Altijd en overal....daahaaggg, vol overgave zwaaien, dikke handkus en weg zijn we
Woede aanvallen hadden we de eerste maanden na zijn verjaardag heel erg - ik zei altijd maar dat ie even boos mocht zijn en bij mama kon kroelen als ie klaar was en dat ging soms goed maar soms ook niet. Hij praat nu inmddels supergoed en kan vertellen wat er is en dat scheelt enorm in de woedebuien (nu is t mama ik ben boos op jou hihihi)
Nog een half jaartje dan wordt ie drie - zou t dan allemaal net zo snel over zijn als dat dit begon?
(eerlijk is eerlijk, ik moet ook vaak erg om m lachen - wat ie noooooit te zien krijgt natuurlijk - maar dat eigenwijze smoel waar ie dan van alles mee uitvreet....
Mijn zoon wordt al woedend als ik eten ga koken, de deur dicht doe, zijn jas uit wil doen.
Boterhammen tegen de witte gordijnen (alleen de boterhammen met iets kleverigs onuitwasbaars erop natuurlijk).
Uitdagend aankijken en zo - hopla! - over zijn schouder zijn bordje leeggegooid.
Doet mond open bij tandenpoetsen! Borstel erin! Mond weer dicht: borstel vast! Dus kaakklem weer loswrikken.
Wil Teletubbies kijken, nee Pingu, nee Sesamstraat, nee Muis.
Wil drinken, nee vrachtwagen, nee poes, nee ...
hebben wij hetzelfde kind Vooral de uitdagende blik waarmee eten/drinken/speelgoed door de kamer gaat is erg herkenbaar! En ook ik wil dit nee dat nee zus nee zo arghhhh om gék van te worden maar ik zit aardig op spitsmuisjes lijn en t meeste lijkt hier ook te werken.......Verrassend genoeg t zwaaien naar waar ie niet van weg wil ook! Altijd en overal....daahaaggg, vol overgave zwaaien, dikke handkus en weg zijn we
Woede aanvallen hadden we de eerste maanden na zijn verjaardag heel erg - ik zei altijd maar dat ie even boos mocht zijn en bij mama kon kroelen als ie klaar was en dat ging soms goed maar soms ook niet. Hij praat nu inmddels supergoed en kan vertellen wat er is en dat scheelt enorm in de woedebuien (nu is t mama ik ben boos op jou hihihi)
Nog een half jaartje dan wordt ie drie - zou t dan allemaal net zo snel over zijn als dat dit begon?
(eerlijk is eerlijk, ik moet ook vaak erg om m lachen - wat ie noooooit te zien krijgt natuurlijk - maar dat eigenwijze smoel waar ie dan van alles mee uitvreet....
anoniem_33714 wijzigde dit bericht op 06-05-2009 13:30
Reden: oops
Reden: oops
% gewijzigd

woensdag 6 mei 2009 om 13:33
Wahahahaha goed om te lezen dat er meer ettertjes onder stenen leven, lol, lol!!
Mijn oog ziet op de een of andere manier alleen de engeltjes maar. De etters worden blijkbaar binnenskamers gehouden. En terecht!!!
Doe me meer verhalen en voorbeelden, laat me voelen dat mijn zoon normaal is, give it to me baby!!
Tandenpoetsen gaat hier wel okee. Alle 3 de kids vonden het stom. En het is ook stom. Dat bevestig ik dan maar. Maar het moet wél, dus hup die scheur open dan is het zo bekeken en kan je verder met je ding doen. Als je gaat lopen janken gaat het een hele lange vervelende zit worden, geloof mij maar. Vaak pakte ik ze in de houtgreep van achteren, perste er geforceerd een zelf bedacht tandenpoets liedje uit en poetse zgn dan, alle bacterie beestjes die de tandjes wilden stuk maken in 1 lange haal weg. En dan was het weer klaar.
Nu doet mijn zoon van 3 het zelf en poets ik even na. Maken er geen halszaak van. En hij dus ook niet ( meer).
Mijn oog ziet op de een of andere manier alleen de engeltjes maar. De etters worden blijkbaar binnenskamers gehouden. En terecht!!!
Doe me meer verhalen en voorbeelden, laat me voelen dat mijn zoon normaal is, give it to me baby!!
Tandenpoetsen gaat hier wel okee. Alle 3 de kids vonden het stom. En het is ook stom. Dat bevestig ik dan maar. Maar het moet wél, dus hup die scheur open dan is het zo bekeken en kan je verder met je ding doen. Als je gaat lopen janken gaat het een hele lange vervelende zit worden, geloof mij maar. Vaak pakte ik ze in de houtgreep van achteren, perste er geforceerd een zelf bedacht tandenpoets liedje uit en poetse zgn dan, alle bacterie beestjes die de tandjes wilden stuk maken in 1 lange haal weg. En dan was het weer klaar.
Nu doet mijn zoon van 3 het zelf en poets ik even na. Maken er geen halszaak van. En hij dus ook niet ( meer).

woensdag 6 mei 2009 om 13:50
Hee X!
Jom doet het ook, hoor. Hij begon wat eerder dan robbelepop, maar hij heeft dan ook een grote zus om het van af te kijken.
Tadenpoetsdrama's? Hij was er al nooit zo happig op, maar een week of 2 terug begon ie echt te etteren. Kwam ik er gister achter dat er 2 nieuwe kiezen door zijn... oeps! vond het al zo maf dat ie gisteravond opeens weer wel meewerkte.
Qua weggaan bij eendjes (bij ons is het de meerkoet 'toek' en de broedende zwaan 'waan'): meldt vantevoren hoe lang je er gaat blijven (een keer of 100), meldt tijdens dat je bijna weer weggaat (een keer of 100) en als je weggaat, vraag dan niet 'ga je mee?', maar zèg dat ie mee moet komen. Op een vraag kan ie namelijk nee antwoorden en het is niet eerlijk tegenover hem als jij daar dan vervolgens geen rekening mee houdt. Als je geen nee wilt horen, stel dan geen vraag, werkt bij peuters heel goed. Ook tegen hem zeggen dat ie geen nee mag zeggen omdat het geen vraag was helpt.
Wat je ook kan doen is voor de wandeling met hem praten: wil je zelf lopen? Dat mag, maar dan moet je goed luisteren en meekomen als we het zeggen. Ga je niet luisteren? Dan moet je in de buggy. Jom kiest soms al zelf voor de buggy als ie een recalcitrante bui heeft.
Drama's met eten? Hebben we ook. Wat we al heel lang doen (geleerd tijdens Meisje-Klein peuterpuberfase, die overigens een stuk milder was) is vragen of ie gaat eten. "Nee! Boos!" roept Jom dan al standaard. 'Okee, dan mag je niet bij ons aan tafel' en hem dan in z'n kinderstoel van tafel schuiven. Meestal gaat ie dan huilen. "Wil je weer aan tafel?' "jaaa! Boehoe" 'Dan moet je wel gaan eten. Ga je dat doen? "Nee! Boos!" 'Okee, dan blijf je daar zitten. Uiteindelijk, als z'n eten koud is (agossie toch) gaat ie wel eten. En na een paar maanden (zo lang duurt het hier al) is ie om en eet ie uit zichzelf. Gooien met eten wordt niet getolereerd (= met eetstoel in de hoek voor 2 minuten) net als uitspugen van eten.
Gooien met speelgoed is speelgoed afpakken (Na 1 keer melden dat als ie nog een keer gooit, hij het kwijt is). Schoppen, slaan en bijten is 1 waarschuwing en verplicht sorry zeggen, bij nog een keer in de hoek.
Slaapdrama's is consequent blijven. Het is nu slaaptijd, je gaat dus gewoon slapen, en dat gaat het makkelijkst als je je beestjes lekker knuffelt en stil bent zodat je beestjes ook in slaap kunnen vallen. Lukt dat niet? Ga dan maar liggend spelen met je beestjes. Bij erge brulsessies uit bed halen, traantjes drogen, slokje water, even knuffelen en hops je bed weer in.
Wat echt heel goed helpt is vantevoren al het positieve benadrukken: hoe leuk het is om te spelen zonder boos worden, hoe leuk het is om te knuffelen ipv te bijten, dat ie niet iets mag afpakken maar het moet vragen, dat het zo gezellig kan zijn aan tafel als hij gewoon lekker mee-eet en kletst, etc. Benadrukken dat ie lief en slim is en dat ie al zo goed kan praten en dat we hem allemaal beter snappen als ie gewoon probeert te praten...
(En, pedagogisch heel slecht, ik weet het: in lachen uitbarsten tijdens een driftbui. Ik kan het af en toe nauwelijks onderdrukken want dan staat ie daar helemaal boos, met een rood koppie, te stampvoeten, en dat is eigenlijk gewoon heel grappig)
Succes!
Jom doet het ook, hoor. Hij begon wat eerder dan robbelepop, maar hij heeft dan ook een grote zus om het van af te kijken.
Tadenpoetsdrama's? Hij was er al nooit zo happig op, maar een week of 2 terug begon ie echt te etteren. Kwam ik er gister achter dat er 2 nieuwe kiezen door zijn... oeps! vond het al zo maf dat ie gisteravond opeens weer wel meewerkte.
Qua weggaan bij eendjes (bij ons is het de meerkoet 'toek' en de broedende zwaan 'waan'): meldt vantevoren hoe lang je er gaat blijven (een keer of 100), meldt tijdens dat je bijna weer weggaat (een keer of 100) en als je weggaat, vraag dan niet 'ga je mee?', maar zèg dat ie mee moet komen. Op een vraag kan ie namelijk nee antwoorden en het is niet eerlijk tegenover hem als jij daar dan vervolgens geen rekening mee houdt. Als je geen nee wilt horen, stel dan geen vraag, werkt bij peuters heel goed. Ook tegen hem zeggen dat ie geen nee mag zeggen omdat het geen vraag was helpt.
Wat je ook kan doen is voor de wandeling met hem praten: wil je zelf lopen? Dat mag, maar dan moet je goed luisteren en meekomen als we het zeggen. Ga je niet luisteren? Dan moet je in de buggy. Jom kiest soms al zelf voor de buggy als ie een recalcitrante bui heeft.
Drama's met eten? Hebben we ook. Wat we al heel lang doen (geleerd tijdens Meisje-Klein peuterpuberfase, die overigens een stuk milder was) is vragen of ie gaat eten. "Nee! Boos!" roept Jom dan al standaard. 'Okee, dan mag je niet bij ons aan tafel' en hem dan in z'n kinderstoel van tafel schuiven. Meestal gaat ie dan huilen. "Wil je weer aan tafel?' "jaaa! Boehoe" 'Dan moet je wel gaan eten. Ga je dat doen? "Nee! Boos!" 'Okee, dan blijf je daar zitten. Uiteindelijk, als z'n eten koud is (agossie toch) gaat ie wel eten. En na een paar maanden (zo lang duurt het hier al) is ie om en eet ie uit zichzelf. Gooien met eten wordt niet getolereerd (= met eetstoel in de hoek voor 2 minuten) net als uitspugen van eten.
Gooien met speelgoed is speelgoed afpakken (Na 1 keer melden dat als ie nog een keer gooit, hij het kwijt is). Schoppen, slaan en bijten is 1 waarschuwing en verplicht sorry zeggen, bij nog een keer in de hoek.
Slaapdrama's is consequent blijven. Het is nu slaaptijd, je gaat dus gewoon slapen, en dat gaat het makkelijkst als je je beestjes lekker knuffelt en stil bent zodat je beestjes ook in slaap kunnen vallen. Lukt dat niet? Ga dan maar liggend spelen met je beestjes. Bij erge brulsessies uit bed halen, traantjes drogen, slokje water, even knuffelen en hops je bed weer in.
Wat echt heel goed helpt is vantevoren al het positieve benadrukken: hoe leuk het is om te spelen zonder boos worden, hoe leuk het is om te knuffelen ipv te bijten, dat ie niet iets mag afpakken maar het moet vragen, dat het zo gezellig kan zijn aan tafel als hij gewoon lekker mee-eet en kletst, etc. Benadrukken dat ie lief en slim is en dat ie al zo goed kan praten en dat we hem allemaal beter snappen als ie gewoon probeert te praten...
(En, pedagogisch heel slecht, ik weet het: in lachen uitbarsten tijdens een driftbui. Ik kan het af en toe nauwelijks onderdrukken want dan staat ie daar helemaal boos, met een rood koppie, te stampvoeten, en dat is eigenlijk gewoon heel grappig)
Succes!
woensdag 6 mei 2009 om 14:05
quote:Xaloy schreef op 06 mei 2009 @ 12:41:
Lara, bij tandenpoetsen gillen gebeurt hier met de mond dicht natuurlijik, anders komt mama er veel te makkelijk van af!
) Pas als hij echt huilt kunnen de tanden gepoetst worden..
Tsja, dat hebben ze heel snel door. Ik wist trouwens niet dat je zo hard kon huilen met je tanden op elkaar...
Het gaat hier vooral mis als meneer een woedeaanval heeft en met alles gaat gooien. Theatraal op de grond liggen en gillen kan ik echt prima negeren, maar wat te doen als hij besloten heeft dat alles wat hij in zijn kleine peuterhandjes heeft door de kamer moet vliegen??
We hebben hem al op een strafstoeltje gezet (werkt even, daarna gaat hij weer verder), afgeleid met iets anders (vliegt door de kamer), stevig vastgehouden in de hoop dat hij bedaart. (maar hij kan ook heul lief zijn hoor...)
Lara, bij tandenpoetsen gillen gebeurt hier met de mond dicht natuurlijik, anders komt mama er veel te makkelijk van af!

Tsja, dat hebben ze heel snel door. Ik wist trouwens niet dat je zo hard kon huilen met je tanden op elkaar...
Het gaat hier vooral mis als meneer een woedeaanval heeft en met alles gaat gooien. Theatraal op de grond liggen en gillen kan ik echt prima negeren, maar wat te doen als hij besloten heeft dat alles wat hij in zijn kleine peuterhandjes heeft door de kamer moet vliegen??
We hebben hem al op een strafstoeltje gezet (werkt even, daarna gaat hij weer verder), afgeleid met iets anders (vliegt door de kamer), stevig vastgehouden in de hoop dat hij bedaart. (maar hij kan ook heul lief zijn hoor...)

woensdag 6 mei 2009 om 14:17
quote:lara1978 schreef op 06 mei 2009 @ 14:05:
[...]
Tsja, dat hebben ze heel snel door. Ik wist trouwens niet dat je zo hard kon huilen met je tanden op elkaar...
Het gaat hier vooral mis als meneer een woedeaanval heeft en met alles gaat gooien. Theatraal op de grond liggen en gillen kan ik echt prima negeren, maar wat te doen als hij besloten heeft dat alles wat hij in zijn kleine peuterhandjes heeft door de kamer moet vliegen??
We hebben hem al op een strafstoeltje gezet (werkt even, daarna gaat hij weer verder), afgeleid met iets anders (vliegt door de kamer), stevig vastgehouden in de hoop dat hij bedaart. (maar hij kan ook heul lief zijn hoor...)Ergens naartoe afvoeren waar hij niet met zoveel dingen kan gooien? Kleine jongetjes kunnen in hun frustratie heel veel aggresiviteit ontwikkelen, wellicht is een uitlaatklep iets? Boksbal? Opblaasluchtbed? Ga daar maar op meppen en schoppen en kom maar terug als je rustig bent.
[...]
Tsja, dat hebben ze heel snel door. Ik wist trouwens niet dat je zo hard kon huilen met je tanden op elkaar...
Het gaat hier vooral mis als meneer een woedeaanval heeft en met alles gaat gooien. Theatraal op de grond liggen en gillen kan ik echt prima negeren, maar wat te doen als hij besloten heeft dat alles wat hij in zijn kleine peuterhandjes heeft door de kamer moet vliegen??
We hebben hem al op een strafstoeltje gezet (werkt even, daarna gaat hij weer verder), afgeleid met iets anders (vliegt door de kamer), stevig vastgehouden in de hoop dat hij bedaart. (maar hij kan ook heul lief zijn hoor...)Ergens naartoe afvoeren waar hij niet met zoveel dingen kan gooien? Kleine jongetjes kunnen in hun frustratie heel veel aggresiviteit ontwikkelen, wellicht is een uitlaatklep iets? Boksbal? Opblaasluchtbed? Ga daar maar op meppen en schoppen en kom maar terug als je rustig bent.
woensdag 6 mei 2009 om 14:22
woensdag 6 mei 2009 om 14:47
Til - dat klopt inderdaad. Robbel ook, als hij aan het steentjes gooien is dan helpt het om na het zesduizendste steentje te zeggen dat het de laatste is, en bij het zesduizendeenste steentje is het de àllerlaatste, en 'm dan bij de hand te pakken en mee te nemen. Dit heeft papa uitgevonden, dat dat werkt. Alleen, hij kent nu deze truuk van ons, en als ik tegen hem zeg dat het het laatste steentje is dan gaat hij al nee gillen
en stopt vervolgens het steentje in zijn knuistje om zo maar niet tot de àllerlaatste te komen
)
Maar goed, je hebt bruikbare tips geleverd. Behalve dat met eten, Robbie zegt geen 'ja' meer. Ook niet als we vragen of hij met ons aan tafel wil zitten is het 'NEE!!!' maar dat komt omdat hij niet begrijpt wat we hem vragen, want zijn taalontwikkeling is niet zo ver als bij Jom!
Ik moet ook wel es lachen als ik hem zie zijn driftbui hebben
Hij is ergens vertederend dan!
Zoy, bedankt voor de bacteriebeestjes tip. Robbie zal het nu nog niet begrijpen, maar over een paar maanden wel!
Denk ook dat het wel fijn is dat Robbie nog alleen is. Geen zussen en broers om boos op te worden
De uitdagende blik is hier alleen vaak een hele boze blik. Robbel kan echt enorm duister kijken!! Een acteertalent, ik zeg het je.
Nog een voorbeeld: Robbie kijkt amper TV; hij kijkt des te vaker naar DVDtjes. En hij weet waar ze liggen. En soms dan heeft hij geen rust in de kont, en dan moet papa of mama elke minuut de DVD wisselen. Van Nijntje naar Dribbel 1, van Dribbel 1 naar Kabouter plops, van Kabouter naar Dribbel 2 en ga zo maar door. En als je dat dan niet doet (ja da-ag) dan gaat hij op de TV slaan
Zo schattig eigenlijk! Stoute TV!!


Maar goed, je hebt bruikbare tips geleverd. Behalve dat met eten, Robbie zegt geen 'ja' meer. Ook niet als we vragen of hij met ons aan tafel wil zitten is het 'NEE!!!' maar dat komt omdat hij niet begrijpt wat we hem vragen, want zijn taalontwikkeling is niet zo ver als bij Jom!
Ik moet ook wel es lachen als ik hem zie zijn driftbui hebben

Zoy, bedankt voor de bacteriebeestjes tip. Robbie zal het nu nog niet begrijpen, maar over een paar maanden wel!
Denk ook dat het wel fijn is dat Robbie nog alleen is. Geen zussen en broers om boos op te worden

De uitdagende blik is hier alleen vaak een hele boze blik. Robbel kan echt enorm duister kijken!! Een acteertalent, ik zeg het je.
Nog een voorbeeld: Robbie kijkt amper TV; hij kijkt des te vaker naar DVDtjes. En hij weet waar ze liggen. En soms dan heeft hij geen rust in de kont, en dan moet papa of mama elke minuut de DVD wisselen. Van Nijntje naar Dribbel 1, van Dribbel 1 naar Kabouter plops, van Kabouter naar Dribbel 2 en ga zo maar door. En als je dat dan niet doet (ja da-ag) dan gaat hij op de TV slaan


woensdag 6 mei 2009 om 14:55
Oh hoe cute, een peuter die met zijn vuistje dwars door de tv heen beukt. Ik zie de krantenkoppen al voor me
Tja mijn terrorpeuter is ook dol op dvd'tjes kijken. En soms, of eigenlijk wel vaker dan soms, vind ik dat ook wel prima. Het is het enige moment van de dag dat meneer stil kan zitten en zich kan concentreren. Hij komt helemaal bij ( en wij dus ook) en omdat het goed geselecteerde dvd's zijn weet ik wat hij kijkt, en dat hij er stiekem nog het een en ander van opsteekt ook ( al zal dat vast wishfull thinking zijn, maar ik laat mezelf graag in die waan)
Tja mijn terrorpeuter is ook dol op dvd'tjes kijken. En soms, of eigenlijk wel vaker dan soms, vind ik dat ook wel prima. Het is het enige moment van de dag dat meneer stil kan zitten en zich kan concentreren. Hij komt helemaal bij ( en wij dus ook) en omdat het goed geselecteerde dvd's zijn weet ik wat hij kijkt, en dat hij er stiekem nog het een en ander van opsteekt ook ( al zal dat vast wishfull thinking zijn, maar ik laat mezelf graag in die waan)

woensdag 6 mei 2009 om 14:56
Of dan met een heul lief scheef hangend koppie vragen of ze asjeblief asjeblief lieve lieve líeve mama, nu een snoepje mogen.
En als ik dan nee zeg, HEEL hard gaan krijsen want: Hij vróeg het toch lief en wáárom mag het dan toch niet, dat is níet eerlijk, mama is stóm!
Ja zeg ik dan, jij vindt mama nu stom, maar weet je? Je krijgt nog steeds geen snoepje. Dus laat die scene nu maar achterwege, je wordt er alleen maar moe van, en trouwens: ik ook.
En als ik dan nee zeg, HEEL hard gaan krijsen want: Hij vróeg het toch lief en wáárom mag het dan toch niet, dat is níet eerlijk, mama is stóm!
Ja zeg ik dan, jij vindt mama nu stom, maar weet je? Je krijgt nog steeds geen snoepje. Dus laat die scene nu maar achterwege, je wordt er alleen maar moe van, en trouwens: ik ook.
woensdag 6 mei 2009 om 14:58
Ik heb wel es gelezen dat kinderen werkelijk geen bal leren van TV.
Maar je kan ze er even mee 'uit' zetten! En vaak is het dan na 10 minuten geconcentreerd Barbapappa kijken ook wel weer tijd voor een rondje Hondje-pesten of Krassen-op-Tafelblad of met de Kraan-Spelen (liefst zodat de hele badkamer nat wordt.. )
Maar je kan ze er even mee 'uit' zetten! En vaak is het dan na 10 minuten geconcentreerd Barbapappa kijken ook wel weer tijd voor een rondje Hondje-pesten of Krassen-op-Tafelblad of met de Kraan-Spelen (liefst zodat de hele badkamer nat wordt.. )

woensdag 6 mei 2009 om 14:59
En de stoel wegschuiven als meneer hier niet wil eten, werkt voor geen meter. Hij heeft een triptrap zonder beugel, en staat gerust op en loopt weg en gaat elders lopen spelen, allang blij dat ie van tafel mag om die meuk die ik nu weer op zijn bord heb durven deponeren niet op te hoeven eten. Het sekreet


woensdag 6 mei 2009 om 15:03
Ja en zichzelf vermaken kan die van mij ook slecht vind ik. Misschien leg ik de lat wel te hoog hoor, dat kan, maar ik heb er een hekel aan om telkens op de grond mee te moeten spelen omdat anders die van mij zich dood verveelt. Het liefste ga ik op pad met hem. Lekker naar buiten, de stad in, wandelen, weet ik veel. Maar thuis, zeker met kut weer, vind ik het best zoeken wat in godsnaam nu weer te organiseren om hem langer dan 10 tellen bezig te houden. Hij vindt best veel leuk hoor, als je er maar bij bent, mee speelt en hem op weg helpt etc. Nou daar hou ik dus helemaal niet van. Terwijl ik dus het huis vol speelgoed heb, wil je niet weten. Maar hij kijkt er nauwelijks naar om. Tenzij een van zijn zussen iets uit de bak heeft gevist en er mee aan de haal gaat, dan is het tranen met tuiten want het is ZIJN speelgoed en hij wil er NU mee spelen. Yeah right! Drama-queen!

woensdag 6 mei 2009 om 15:07
Ik snap al die koekjes-bak, knip-en-plak, knutsel, bak en freubel moeders dan ook voor geen meter. Van wie hun kinders hun lust en hun leven zijn, en waarmee ze het liefst 24/7 op de grond bezig zijn om blokken torens te bouwen, die na 3 tellen weer omgepleurd worden, foto's te maken van elke eerste keer, van gifgroene snottebellen, tot de hatseflats racekakderrie naast de pot, und so weiter.
Mén doe mij een fulltime baan, én een nanny
Grapje natuurlijk, maar ik vind kinderen echt niet elke minuut van de dag leuk, ook niet elk uur van de dag, hell, ik vind ze als ze slapen nog het aller leukste, en soms daartussen in ook wel trouwens. Maar ze zijn niet mijn reden van bestaan zeg maar.
Ben ik nu erg ontaard?
Hmmm...
Ik geloof wel dat ik nu een beetje heel erg eerlijk zit te zijn.
Best wel genant
Mén doe mij een fulltime baan, én een nanny
Grapje natuurlijk, maar ik vind kinderen echt niet elke minuut van de dag leuk, ook niet elk uur van de dag, hell, ik vind ze als ze slapen nog het aller leukste, en soms daartussen in ook wel trouwens. Maar ze zijn niet mijn reden van bestaan zeg maar.
Ben ik nu erg ontaard?
Hmmm...
Ik geloof wel dat ik nu een beetje heel erg eerlijk zit te zijn.
Best wel genant
woensdag 6 mei 2009 om 15:12
Haha! Het Peuterpuberteittopic als Outing voor mama Zoy!
Nou, ik hèb die fulltime baan, en gleuf me, ik zou wel iets vaker blokkentorens om m'n oren willen krijgen. Het is toch nooit goed.
Ik heb altijd een prachtuurtje met Robbie, na het eten en voor het slapen gaan. Dat is onze tijd, dan spelen we, dan badderen we, dan maken we ruzie en rennen achter elkaar aan. Als hij dan eindelijk in bed ligt ben ik altijd weer blij met de rust. En als ik thuis kom van m'n werk ben ik altijd weer blij om thuis te zijn.
Ik ben ook net een peuterpuber! Ik hang aan elkaar van regelmaat! En ohwee als iemand aan mijn speeltjes komt!!
Nou, ik hèb die fulltime baan, en gleuf me, ik zou wel iets vaker blokkentorens om m'n oren willen krijgen. Het is toch nooit goed.
Ik heb altijd een prachtuurtje met Robbie, na het eten en voor het slapen gaan. Dat is onze tijd, dan spelen we, dan badderen we, dan maken we ruzie en rennen achter elkaar aan. Als hij dan eindelijk in bed ligt ben ik altijd weer blij met de rust. En als ik thuis kom van m'n werk ben ik altijd weer blij om thuis te zijn.
Ik ben ook net een peuterpuber! Ik hang aan elkaar van regelmaat! En ohwee als iemand aan mijn speeltjes komt!!
woensdag 6 mei 2009 om 15:14
Hier ook zo'n peuterpuber.
Gek word ik er soms van.
Madam is 2,5 en heeft ook het woordje nee uitgevonden.
Wassen , douchen , tandenpoetsen , en zelfs verschonen overal schud ze heel overtuigend nee bij en moet je achter haar aan rennen om haar vervolgens met veel gekrijs te wassen of te douchen.
Opruimen vind ze leuk dus daar helpt ze heel goed in mee.
Haar jongere zusje krijgt regelmatig een duw omdat mevrouw perse op dat plekje wil zitten waar haar zusje net zit te spelen.
Weglopen is een leuke sport neem haar mee naar buiten om te spelen en je kan 10 keer roepen zonder succes als ze iets ziet wat haar aanspreekt.
Ren regelmatig heel de straat door achter haar aan om haar weer terug te halen als de bedoeling is dat ze op het grasveld voor ons huis speelt.
Eten ho maar.. koekjes zijn veel lekkerder en als we dan geen koekje krijgen eten we gewoon lekker niet en vliegt het normale eten de kamer door.
Vandaag voor het eerst is ze heel lief met me meegelopen toen we aan de beurt waren bij de kinderarts.
Normaal wil ze nooit meelopen waar we ook zijn en gaat dan krijsend op de grond liggen of begint haren te trekken als je haar dan oppakt.
Vandaag ging het goed dus er is een klein beetje hoop
Enigste wat ze altijd gelukkig heel goed gedaan heeft is slapen.. je kan haar op elk moment van de dag op bed liggen en binnen 5 minuten slaapt ze.
En dan ook uren aan 1 stuk door.
Gek word ik er soms van.
Madam is 2,5 en heeft ook het woordje nee uitgevonden.
Wassen , douchen , tandenpoetsen , en zelfs verschonen overal schud ze heel overtuigend nee bij en moet je achter haar aan rennen om haar vervolgens met veel gekrijs te wassen of te douchen.
Opruimen vind ze leuk dus daar helpt ze heel goed in mee.
Haar jongere zusje krijgt regelmatig een duw omdat mevrouw perse op dat plekje wil zitten waar haar zusje net zit te spelen.
Weglopen is een leuke sport neem haar mee naar buiten om te spelen en je kan 10 keer roepen zonder succes als ze iets ziet wat haar aanspreekt.
Ren regelmatig heel de straat door achter haar aan om haar weer terug te halen als de bedoeling is dat ze op het grasveld voor ons huis speelt.
Eten ho maar.. koekjes zijn veel lekkerder en als we dan geen koekje krijgen eten we gewoon lekker niet en vliegt het normale eten de kamer door.
Vandaag voor het eerst is ze heel lief met me meegelopen toen we aan de beurt waren bij de kinderarts.
Normaal wil ze nooit meelopen waar we ook zijn en gaat dan krijsend op de grond liggen of begint haren te trekken als je haar dan oppakt.
Vandaag ging het goed dus er is een klein beetje hoop

Enigste wat ze altijd gelukkig heel goed gedaan heeft is slapen.. je kan haar op elk moment van de dag op bed liggen en binnen 5 minuten slaapt ze.
En dan ook uren aan 1 stuk door.
donderdag 7 mei 2009 om 08:39
Robbie heeft gister 4 frietjes zonder protest opgegeten. Daarna ging het weer mis. Gelukkig had papa hem vantevoren als snack stukjes wortel gevoerd, dus hij heeft nog wat binnengekregen.
Vanmorgen was hij erg lief, maar ik heb een nieuw truukje: ik had gisteravond een lachbui van hem opgenomen met de mobiele telefoon. Die speel ik af als hij boos dreigt te worden, en prompt moet hij dan heel hard om zijn eigen gelach lachen! Egocentrisch joch!
Vanmorgen was hij erg lief, maar ik heb een nieuw truukje: ik had gisteravond een lachbui van hem opgenomen met de mobiele telefoon. Die speel ik af als hij boos dreigt te worden, en prompt moet hij dan heel hard om zijn eigen gelach lachen! Egocentrisch joch!

donderdag 7 mei 2009 om 22:17
Xaloy,
Naar aanleiding van je opmerking gisteren ben ik gaan nadenken over het gedrag van mijn dochter. Haar gedrag gaat inderdaad wel verder dan de peuterpubertijd. Gisteren en vandaag heb ik haar suikervrij/suikerarm laten eten en haar gedrag was veel beter. Het kan toeval zijn, maar ik hoop dat dit een goede zet is geweest.
Ik houd jullie op de hoogte. Bedankt!
Naar aanleiding van je opmerking gisteren ben ik gaan nadenken over het gedrag van mijn dochter. Haar gedrag gaat inderdaad wel verder dan de peuterpubertijd. Gisteren en vandaag heb ik haar suikervrij/suikerarm laten eten en haar gedrag was veel beter. Het kan toeval zijn, maar ik hoop dat dit een goede zet is geweest.
Ik houd jullie op de hoogte. Bedankt!
vrijdag 8 mei 2009 om 15:46
Hoi Druif, wat een goed plan. Ik hoop voor jullie dat de oplossing zo makkelijk is!
Hier ook een beetje een probleem: Robbie is gister te laat gaan slapen en vandaag kennelijk in een absoluut Pest Humeur. Ik zit op m'n werk, maar als ik pappa's wanhopige SMS-jes goed begrijp heeft Meneer al flink wat driftbuien achter de rug vandaag.. Hij kon altijd erg goed omgaan met een beetje slaapgebrek, leek er niet anders van te worden. Die tijd is misschien wel even voorbij!
Kan niet wachten om naar huis te gaan om arme pappa (die gister ook nog op stap is geweest..) te helpen met de driftkikker!
Hier ook een beetje een probleem: Robbie is gister te laat gaan slapen en vandaag kennelijk in een absoluut Pest Humeur. Ik zit op m'n werk, maar als ik pappa's wanhopige SMS-jes goed begrijp heeft Meneer al flink wat driftbuien achter de rug vandaag.. Hij kon altijd erg goed omgaan met een beetje slaapgebrek, leek er niet anders van te worden. Die tijd is misschien wel even voorbij!
Kan niet wachten om naar huis te gaan om arme pappa (die gister ook nog op stap is geweest..) te helpen met de driftkikker!
woensdag 20 mei 2009 om 11:38
Ook hier heel erg herkenbaar!!!
Mijn oudste dochter viel heel erg mee..... alleen het woordje NEE kwam heel vaak uit haar mondje rollen maar verder verliep het allemaal rustig.
Maar nu mijn jongste puberende powerpeuter...... OMG, wist niet dat het zo erg kon zijn!
Ze kan van de ene op de andere seconde omslaan als een blad aan de boom!
Wil ze bijvoorbeeld een knuffel in een veel te kleine auto zetten en dat lukt niet, dan begint ze te gillen ( godzijn dank zitten mijn ramen er nog in) en smijt ze de knuffel door de kamer en loopt naar het 1e de beste persoon toe om een tik te geven.
En als ze dan gilt.... wow, het gaat je echt door je hele lijf heen!!!!
Wanneer haar zus het lef heeft om mama een knuffel te geven of op schoot te gaan zitten, komt de jongste er weer hard gillend aan en wil de oudste dan letterlijk van mn schoot af meppen!
Mijn 2 meiden kunnen heel leif samen spelen..... maar als het dan even niet gaat zoals de jongste het wilt, dan zijn de haren van de oudste ineens super aantrekkelijk en wapperen de handjes ook alweer. Krabben mag ze dan ook graag doen.
Ja, het is een dame met een overdosis pit waarvan ik ook niet weet hoe er mee om te gaan. Wanneer ze haar zus weer eens te grazen heeft gehad, zet ik haar op de gang met als gevolg het beruchte gilconcert. Dat negeren we. Alleen het probleem is dat ze op de gang absoluut niet tot bedaren komt, het word alleen maar erger. Wanneer we haar weer in huis willen halen, begint ze in de gang al te meppen en te krabben.
Dus eigenlijk een beetje een onhandelbare situatie. Zit soms echt letterlijk met mn handen in het haar.
Helaas heb ik dus ook geen tips.....
Mijn oudste dochter viel heel erg mee..... alleen het woordje NEE kwam heel vaak uit haar mondje rollen maar verder verliep het allemaal rustig.
Maar nu mijn jongste puberende powerpeuter...... OMG, wist niet dat het zo erg kon zijn!
Ze kan van de ene op de andere seconde omslaan als een blad aan de boom!
Wil ze bijvoorbeeld een knuffel in een veel te kleine auto zetten en dat lukt niet, dan begint ze te gillen ( godzijn dank zitten mijn ramen er nog in) en smijt ze de knuffel door de kamer en loopt naar het 1e de beste persoon toe om een tik te geven.
En als ze dan gilt.... wow, het gaat je echt door je hele lijf heen!!!!
Wanneer haar zus het lef heeft om mama een knuffel te geven of op schoot te gaan zitten, komt de jongste er weer hard gillend aan en wil de oudste dan letterlijk van mn schoot af meppen!
Mijn 2 meiden kunnen heel leif samen spelen..... maar als het dan even niet gaat zoals de jongste het wilt, dan zijn de haren van de oudste ineens super aantrekkelijk en wapperen de handjes ook alweer. Krabben mag ze dan ook graag doen.
Ja, het is een dame met een overdosis pit waarvan ik ook niet weet hoe er mee om te gaan. Wanneer ze haar zus weer eens te grazen heeft gehad, zet ik haar op de gang met als gevolg het beruchte gilconcert. Dat negeren we. Alleen het probleem is dat ze op de gang absoluut niet tot bedaren komt, het word alleen maar erger. Wanneer we haar weer in huis willen halen, begint ze in de gang al te meppen en te krabben.
Dus eigenlijk een beetje een onhandelbare situatie. Zit soms echt letterlijk met mn handen in het haar.
Helaas heb ik dus ook geen tips.....
