Relaties
alle pijlers
zo verdrietig
maandag 11 mei 2009 om 12:52
Hallo allemaal,
Post hier maar een berichtje. Loop namelijk met mijn ziel onder mijn arm. Mijn man heeft besloten om tijdelijk elders te gaan wonen. Na een relatie van 16 jaar. We zijn 8 jaar getrouwd en hebben twee kinderen. In oktober heeft hij aangegeven zijn gevoel van passie en verlangen voor mij kwijt te zijn. Is langzaam weggegaan. We zijn langs elkaar heen gaan leven. Ik had dat eerst niet door. Maar toen hij dit uitsprak, herkende ik het. Mijn gevoel voor hem is er nog helemaal. Dus ik heb vanaf die tijd het roer om gegooid en ben absoluut niet meer langs hem heen gaan leven. Maar het lijkt te laat. Hij is zes weken geleden ook al voor 4 weken weggeweest. Zijn gevoelens komen niet terug. Hij wil het wel. We zijn ook in therapie gegaan. Vandaag afgerond om dat de psycholoog ook zegt nu niet met ons verder te kunnen. Het voelt voor mij zo definitief. Man gaat een kamertje inrichten voor de kinderen. De kinderen gaan dan bij hem als ik moet werken. Ben er echt stuk van.
Weet ook wel dat jullie me niet kunnen helpen. Maar ik hoop dat er hier over schrijven mee helpt aan het opbouwen van mijn nieuwe leven. Gelukkig heb ik een lieve zus en lieve ouders en lieve vriendinnen die me ook steunen.
bedankt voor het lezen,
luddevudu
Post hier maar een berichtje. Loop namelijk met mijn ziel onder mijn arm. Mijn man heeft besloten om tijdelijk elders te gaan wonen. Na een relatie van 16 jaar. We zijn 8 jaar getrouwd en hebben twee kinderen. In oktober heeft hij aangegeven zijn gevoel van passie en verlangen voor mij kwijt te zijn. Is langzaam weggegaan. We zijn langs elkaar heen gaan leven. Ik had dat eerst niet door. Maar toen hij dit uitsprak, herkende ik het. Mijn gevoel voor hem is er nog helemaal. Dus ik heb vanaf die tijd het roer om gegooid en ben absoluut niet meer langs hem heen gaan leven. Maar het lijkt te laat. Hij is zes weken geleden ook al voor 4 weken weggeweest. Zijn gevoelens komen niet terug. Hij wil het wel. We zijn ook in therapie gegaan. Vandaag afgerond om dat de psycholoog ook zegt nu niet met ons verder te kunnen. Het voelt voor mij zo definitief. Man gaat een kamertje inrichten voor de kinderen. De kinderen gaan dan bij hem als ik moet werken. Ben er echt stuk van.
Weet ook wel dat jullie me niet kunnen helpen. Maar ik hoop dat er hier over schrijven mee helpt aan het opbouwen van mijn nieuwe leven. Gelukkig heb ik een lieve zus en lieve ouders en lieve vriendinnen die me ook steunen.
bedankt voor het lezen,
luddevudu
maandag 11 mei 2009 om 13:28
Och meissie, wat een vreselijk bericht!
En wat jammer dat het niet gelukt is om er samen uit te komen
Want zoals ik het lees hebben jullie er beide toch best wel aan gewerkt sinds oktober.
En eens met Iris, soms is het leven helemaal niet eerlijk
Heel veel sterkte..
En wat jammer dat het niet gelukt is om er samen uit te komen
Want zoals ik het lees hebben jullie er beide toch best wel aan gewerkt sinds oktober.
En eens met Iris, soms is het leven helemaal niet eerlijk
Heel veel sterkte..
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 11 mei 2009 om 15:50
Wat een lieve reacties. Al is het maar virtueel het doet me toch goed. En ja we hebben er samen aan proberen te werken maar helaas lukt dat niet. Ook nu nog hoopt mijn man zijn gevoelens voor mij terug te krijgen. Ook omwille van onze kindjes en gezien alles wat we samen hebben opgebouwd. Maar ik geloof er niet meer in, dat zijn gevoel nog terug kan komen. Ik heb me de afgelopen 6 maanden volledig op het herstel gericht en ben nu zo moe en verdrietig, dat ik het ook gewoon even niet meer op kan brengen om er nog in te geloven. Nu ga ik me richten op een nieuw leven beginnen met mijn kinderen, en een co-ouderschap. Al gaan we officieel gezien nog even niets regelen. Eerst maar wat rust in de tent. Over een aantal weken zien we wel verder.
bmwlady; Ook voor jou een dikke knuffel terug. Als je wil mag je tegen mij lekker van je af praten als dat je oplucht. Kunnen we elkaar steunen!
een man1979: Ook jij krijgt een dikke knuffel van mij, aangezien je zegt in hetzelfde schuitje te zitten, kun je die vast gebruiken, Ik zal je topic gaan lezen en reageer dan nogmaals op je. Misschien dfat we elkaar tot steun zullen zijn op die manier.
Ik zal ook nog wel het nodige van me af willen schrijven. En het is toch fijn om daar dan op een forum een reactie en een hart onder de riem voor terug te krijgen. Ik kan alle beetjes steun op het moment goed gebruiken.
bmwlady; Ook voor jou een dikke knuffel terug. Als je wil mag je tegen mij lekker van je af praten als dat je oplucht. Kunnen we elkaar steunen!
een man1979: Ook jij krijgt een dikke knuffel van mij, aangezien je zegt in hetzelfde schuitje te zitten, kun je die vast gebruiken, Ik zal je topic gaan lezen en reageer dan nogmaals op je. Misschien dfat we elkaar tot steun zullen zijn op die manier.
Ik zal ook nog wel het nodige van me af willen schrijven. En het is toch fijn om daar dan op een forum een reactie en een hart onder de riem voor terug te krijgen. Ik kan alle beetjes steun op het moment goed gebruiken.
dinsdag 12 mei 2009 om 13:43
dinsdag 12 mei 2009 om 14:53
Ook veel sterkte van mijn kant.
Ik heb hetzelfde meegemaakt, 13 jaar relatie, 1 kind.
Zonder pardon aan de kant gezet, ik kreeg geen kans om de relatie te redden...
Maar......
Ik ben inmiddels een jaar verder en het gaat erg goed met mij en mijn dochtertje!! (bijna 6) Ik wil je dus graag laten weten dat er na alle ellende (en geloof mij, die ga je nog heel wat krijgen...) toch nog een einde gaat komen....
Natuurlijk heb ik zo mijn dipjes, maar wie heeft die niet??? Heel goed dat je hier je verhaal doet, dat zal zeker helpen!!!
Heeeeeeeeel veel sterkte voor jou en je kindjes!!!
Je kan het!!!
Liefs,
Froep!
Ik heb hetzelfde meegemaakt, 13 jaar relatie, 1 kind.
Zonder pardon aan de kant gezet, ik kreeg geen kans om de relatie te redden...
Maar......
Ik ben inmiddels een jaar verder en het gaat erg goed met mij en mijn dochtertje!! (bijna 6) Ik wil je dus graag laten weten dat er na alle ellende (en geloof mij, die ga je nog heel wat krijgen...) toch nog een einde gaat komen....
Natuurlijk heb ik zo mijn dipjes, maar wie heeft die niet??? Heel goed dat je hier je verhaal doet, dat zal zeker helpen!!!
Heeeeeeeeel veel sterkte voor jou en je kindjes!!!
Je kan het!!!
Liefs,
Froep!
