
Zorgen over ex en kind

donderdag 19 november 2020 om 11:20
De titel is vrij duidelijk. Ik maak mij zorgen over mijn ex en ons kind.
ik heb het er een paar maanden geleden al eens over gehad dat hij nogal een corona ontkenner is. Op dat vlak is nog weinig veranderd. Maar dat even terzijde. Ik ben gister eigenlijk voor het eerst sinds 2 jaar weer eens bij hem thuis geweest. Normaal spreken we altijd bij mij af, als er zaken besproken moeten worden of we doen dit telefonisch. Waar ik 2 jaar geleden nog in een leuk appartement binnen kwam, een huiselijke sfeer, kindvriendelijk en schoon, ben ik me nu kapot geschrokken. De verlichting heeft veel weg van een stripclub, er is werkelijk waar niks meer over van de huiselijke sfeer, het is een bende en echt vies, alle accessoires ed. zijn verdwenen, het leuke speelhoekje is verdwenen, en het enige wat er nog aan "aankleding" te vinden is, dat is een grote luchtbuks die op de kast staat te prijken. (buiten het bereik van kinderhandjes, dat wel)
Vrij snel na aankomst ging het al totaal niet meer over ons kind, maar vooral over allemaal vage complottheorieën, die vele male verder gingen dan alleen corona. Ik heb het allemaal maar een beetje in het midden gelaten en ben vrij snel weggegaan, maar ik ben me echt kapot geschrokken. Hij lijkt steeds meer de weg kwijt te raken, en zijn huis is in 2 jaar tijd van een leuk thuis afgezakt naar een vieze, onverzorgde mancave. Normaal zou ik denken, lekker zelf weten. Maar dit is natuurlijk ook gewoon het huis van ons kind. De wc was te smerig voor woorden, en zij moet daar ook naar de wc. Het is ook meer het totaal plaatje van alles. Hij is de afgelopen jaren steeds vreemder geworden. Ik weet ook niet zo goed wat ik er mee aan moet, maar ik begin me gewoon zorgen te maken over dit vreemde gedrag. Dit is wel de man die deels ons kind opvoed, en dus veel met haar alleen is. Ik begin gewoon steeds meer te twijfelen aan zijn geestelijke stabiliteit. Moet ik hier wat mee, kan ik hier überhaupt wat mee, overdrijf ik?
ik heb het er een paar maanden geleden al eens over gehad dat hij nogal een corona ontkenner is. Op dat vlak is nog weinig veranderd. Maar dat even terzijde. Ik ben gister eigenlijk voor het eerst sinds 2 jaar weer eens bij hem thuis geweest. Normaal spreken we altijd bij mij af, als er zaken besproken moeten worden of we doen dit telefonisch. Waar ik 2 jaar geleden nog in een leuk appartement binnen kwam, een huiselijke sfeer, kindvriendelijk en schoon, ben ik me nu kapot geschrokken. De verlichting heeft veel weg van een stripclub, er is werkelijk waar niks meer over van de huiselijke sfeer, het is een bende en echt vies, alle accessoires ed. zijn verdwenen, het leuke speelhoekje is verdwenen, en het enige wat er nog aan "aankleding" te vinden is, dat is een grote luchtbuks die op de kast staat te prijken. (buiten het bereik van kinderhandjes, dat wel)
Vrij snel na aankomst ging het al totaal niet meer over ons kind, maar vooral over allemaal vage complottheorieën, die vele male verder gingen dan alleen corona. Ik heb het allemaal maar een beetje in het midden gelaten en ben vrij snel weggegaan, maar ik ben me echt kapot geschrokken. Hij lijkt steeds meer de weg kwijt te raken, en zijn huis is in 2 jaar tijd van een leuk thuis afgezakt naar een vieze, onverzorgde mancave. Normaal zou ik denken, lekker zelf weten. Maar dit is natuurlijk ook gewoon het huis van ons kind. De wc was te smerig voor woorden, en zij moet daar ook naar de wc. Het is ook meer het totaal plaatje van alles. Hij is de afgelopen jaren steeds vreemder geworden. Ik weet ook niet zo goed wat ik er mee aan moet, maar ik begin me gewoon zorgen te maken over dit vreemde gedrag. Dit is wel de man die deels ons kind opvoed, en dus veel met haar alleen is. Ik begin gewoon steeds meer te twijfelen aan zijn geestelijke stabiliteit. Moet ik hier wat mee, kan ik hier überhaupt wat mee, overdrijf ik?


donderdag 19 november 2020 om 11:28
Ik zou om die luchtbuks in de woonkamer er wel echt een ruzie over hebben.
Die legt hij maar leeg in een kast boven met slot, ver van jullie kind.
Met de rest kan je niet zoveel, anders dan eens bij zijn familie polsen als je daar nog een soort van warme band mee hebt, of zijn zij ook van die coronawappies?
Die legt hij maar leeg in een kast boven met slot, ver van jullie kind.
Met de rest kan je niet zoveel, anders dan eens bij zijn familie polsen als je daar nog een soort van warme band mee hebt, of zijn zij ook van die coronawappies?

donderdag 19 november 2020 om 11:30
Ik heb oppervlakkig contact met zijn familie, maar dat gaat nooit over hem.
Zijn complot denken doet hij ook op mij, en ik word nogal afgeschilderd als de vervelende ex die nergens aan mee wil werken en vooral geld wil vangen. Ik denk dus niet dat ik echt lekker over kom bij zijn familie met dit verhaal. En als mijn ex er lucht van krijgt dat ik met zijn familie over hem praat, dan gaat dat me niet in dank afgenomen worden.
Zijn complot denken doet hij ook op mij, en ik word nogal afgeschilderd als de vervelende ex die nergens aan mee wil werken en vooral geld wil vangen. Ik denk dus niet dat ik echt lekker over kom bij zijn familie met dit verhaal. En als mijn ex er lucht van krijgt dat ik met zijn familie over hem praat, dan gaat dat me niet in dank afgenomen worden.
donderdag 19 november 2020 om 11:31

donderdag 19 november 2020 om 11:33
Ik weet niet goed of ze met tegenzin gaat. Ze wil nooit gaan, als hij haar bij mij ophaalt dan is het huilen, maar ze is nog jong, het kan ook gewoon het afscheid zijn dat ze moeilijk vindt. We laten nu de wissels zoveel mogelijk via school verlopen, omdat makkelijker voor haar te maken. Ik heb er dus ook niet heel veel zicht meer op.
donderdag 19 november 2020 om 11:33
Dit is allemaal invulling. Als jij bij zijn ouders komt omdat jij je zorgen maakt zullen ze vast de deur niet dicht gooien.Pillowww schreef: ↑19-11-2020 11:30Ik heb oppervlakkig contact met zijn familie, maar dat gaat nooit over hem.
Zijn complot denken doet hij ook op mij, en ik word nogal afgeschilderd als de vervelende ex die nergens aan mee wil werken en vooral geld wil vangen. Ik denk dus niet dat ik echt lekker over kom bij zijn familie met dit verhaal. En als mijn ex er lucht van krijgt dat ik met zijn familie over hem praat, dan gaat dat me niet in dank afgenomen worden.
Wat wil je dan?
Je zult toch wat moeten. Je kan niet zonder meer de omgang stop zetten zonder dat je je verder hebt geïnformeerd.

donderdag 19 november 2020 om 11:39
Je hebt wel een punt. Ik moet misschien maar eens proberen met zijn zusje te praten, denk dat dat de beste optie is.patchouli_ schreef: ↑19-11-2020 11:33Dit is allemaal invulling. Als jij bij zijn ouders komt omdat jij je zorgen maakt zullen ze vast de deur niet dicht gooien.
Wat wil je dan?
Je zult toch wat moeten. Je kan niet zonder meer de omgang stop zetten zonder dat je je verder hebt geïnformeerd.
Zijn ouders ga ik niet verder mee komen, maar ik kan haar zeker bellen.
De omgang stopzetten is wel het laatste wat ik wil!

donderdag 19 november 2020 om 11:41
Dit zou ik even minder belangrijk vinden dat de veiligheid van mijn kind.Pillowww schreef: ↑19-11-2020 11:30Ik heb oppervlakkig contact met zijn familie, maar dat gaat nooit over hem.
Zijn complot denken doet hij ook op mij, en ik word nogal afgeschilderd als de vervelende ex die nergens aan mee wil werken en vooral geld wil vangen. Ik denk dus niet dat ik echt lekker over kom bij zijn familie met dit verhaal. En als mijn ex er lucht van krijgt dat ik met zijn familie over hem praat, dan gaat dat me niet in dank afgenomen worden.
Ik zou zeker contact opnemen met zijn ouders. Misschien maken zij zich ook wel zorgen.
donderdag 19 november 2020 om 11:43

donderdag 19 november 2020 om 11:50

donderdag 19 november 2020 om 11:51
Ik zou eerst een een babbeltje met de huisarts gaan maken, even een professionele blik op de situatie.
Allerlei overheidsinstanties erbij betrekken maakt de situatie sowieso gecompliceerd en zou ik dus pas inzetten als het echt niet meer anders kan.

donderdag 19 november 2020 om 11:51
Ik snap je, overigens volledig terecht, opmerking. Maar het ligt niet zo simpel. Ex en ik hebben niet een hele prettige geschiedenis. Onze communicatie is waardeloos. Hij is er 2,5 jaar geleden, na het verliezen van een rechtszaak(alimentatie), volledig van overtuigd geraakt dat de hele wereld tegen hem is. Het systeem te links, alles in het voordeel van de moeders, vaders hebben geen rechten. Zonder teveel in detail te treden i.v.m. privacy gaan die gedachte ver, en zijn ook op mij gericht. Zodra ik dus ook maar iets uit, dan krijg ik dit soort ellende over me heen. Met hem praten heeft dus geen zin, want alles wat ook maar lijkt op kritiek wordt uitgelegd als: zie je nou, je bent bezig met een of ander duivels plan.
Het heeft dus geen zin om hierover te beginnen. Tegenwerpingen op zijn theorieën brengen me nog verder van huis. En dat heb ik heel erg naast me neer kunnen leggen, maar nu ik gister de staat van zijn huis heb gezien, en gemerkt heb dat er dus in bijna alles een complot zin in zijn hoofd, kan ik het dus niet zo makkelijk naast me neer leggen.

donderdag 19 november 2020 om 11:51
Om een stap voor te zijn?
Ik vind nog al overdreven om meteen richting veilig thuis te bellen.
Voorlopig zou ik alleen gaan klagen bij ex over de luchtbuks zichtbaar bij kind.
En een complotdenker kan ook je buurman zijn.


donderdag 19 november 2020 om 11:54
Dat kan to ook bij de huisarts aankaarten.