Kinderen
alle pijlers
Zorgen over ex en kind
donderdag 19 november 2020 om 11:20
De titel is vrij duidelijk. Ik maak mij zorgen over mijn ex en ons kind.
ik heb het er een paar maanden geleden al eens over gehad dat hij nogal een corona ontkenner is. Op dat vlak is nog weinig veranderd. Maar dat even terzijde. Ik ben gister eigenlijk voor het eerst sinds 2 jaar weer eens bij hem thuis geweest. Normaal spreken we altijd bij mij af, als er zaken besproken moeten worden of we doen dit telefonisch. Waar ik 2 jaar geleden nog in een leuk appartement binnen kwam, een huiselijke sfeer, kindvriendelijk en schoon, ben ik me nu kapot geschrokken. De verlichting heeft veel weg van een stripclub, er is werkelijk waar niks meer over van de huiselijke sfeer, het is een bende en echt vies, alle accessoires ed. zijn verdwenen, het leuke speelhoekje is verdwenen, en het enige wat er nog aan "aankleding" te vinden is, dat is een grote luchtbuks die op de kast staat te prijken. (buiten het bereik van kinderhandjes, dat wel)
Vrij snel na aankomst ging het al totaal niet meer over ons kind, maar vooral over allemaal vage complottheorieën, die vele male verder gingen dan alleen corona. Ik heb het allemaal maar een beetje in het midden gelaten en ben vrij snel weggegaan, maar ik ben me echt kapot geschrokken. Hij lijkt steeds meer de weg kwijt te raken, en zijn huis is in 2 jaar tijd van een leuk thuis afgezakt naar een vieze, onverzorgde mancave. Normaal zou ik denken, lekker zelf weten. Maar dit is natuurlijk ook gewoon het huis van ons kind. De wc was te smerig voor woorden, en zij moet daar ook naar de wc. Het is ook meer het totaal plaatje van alles. Hij is de afgelopen jaren steeds vreemder geworden. Ik weet ook niet zo goed wat ik er mee aan moet, maar ik begin me gewoon zorgen te maken over dit vreemde gedrag. Dit is wel de man die deels ons kind opvoed, en dus veel met haar alleen is. Ik begin gewoon steeds meer te twijfelen aan zijn geestelijke stabiliteit. Moet ik hier wat mee, kan ik hier überhaupt wat mee, overdrijf ik?
ik heb het er een paar maanden geleden al eens over gehad dat hij nogal een corona ontkenner is. Op dat vlak is nog weinig veranderd. Maar dat even terzijde. Ik ben gister eigenlijk voor het eerst sinds 2 jaar weer eens bij hem thuis geweest. Normaal spreken we altijd bij mij af, als er zaken besproken moeten worden of we doen dit telefonisch. Waar ik 2 jaar geleden nog in een leuk appartement binnen kwam, een huiselijke sfeer, kindvriendelijk en schoon, ben ik me nu kapot geschrokken. De verlichting heeft veel weg van een stripclub, er is werkelijk waar niks meer over van de huiselijke sfeer, het is een bende en echt vies, alle accessoires ed. zijn verdwenen, het leuke speelhoekje is verdwenen, en het enige wat er nog aan "aankleding" te vinden is, dat is een grote luchtbuks die op de kast staat te prijken. (buiten het bereik van kinderhandjes, dat wel)
Vrij snel na aankomst ging het al totaal niet meer over ons kind, maar vooral over allemaal vage complottheorieën, die vele male verder gingen dan alleen corona. Ik heb het allemaal maar een beetje in het midden gelaten en ben vrij snel weggegaan, maar ik ben me echt kapot geschrokken. Hij lijkt steeds meer de weg kwijt te raken, en zijn huis is in 2 jaar tijd van een leuk thuis afgezakt naar een vieze, onverzorgde mancave. Normaal zou ik denken, lekker zelf weten. Maar dit is natuurlijk ook gewoon het huis van ons kind. De wc was te smerig voor woorden, en zij moet daar ook naar de wc. Het is ook meer het totaal plaatje van alles. Hij is de afgelopen jaren steeds vreemder geworden. Ik weet ook niet zo goed wat ik er mee aan moet, maar ik begin me gewoon zorgen te maken over dit vreemde gedrag. Dit is wel de man die deels ons kind opvoed, en dus veel met haar alleen is. Ik begin gewoon steeds meer te twijfelen aan zijn geestelijke stabiliteit. Moet ik hier wat mee, kan ik hier überhaupt wat mee, overdrijf ik?
donderdag 19 november 2020 om 11:54
Houdt jullie kind inde gaten, zolang dat goed gaat... Kun je niet zoveel.Pillowww schreef: ↑19-11-2020 11:51Ik snap je, overigens volledig terecht, opmerking. Maar het ligt niet zo simpel. Ex en ik hebben niet een hele prettige geschiedenis. Onze communicatie is waardeloos. Hij is er 2,5 jaar geleden, na het verliezen van een rechtszaak(alimentatie), volledig van overtuigd geraakt dat de hele wereld tegen hem is. Het systeem te links, alles in het voordeel van de moeders, vaders hebben geen rechten. Zonder teveel in detail te treden i.v.m. privacy gaan die gedachte ver, en zijn ook op mij gericht. Zodra ik dus ook maar iets uit, dan krijg ik dit soort ellende over me heen. Met hem praten heeft dus geen zin, want alles wat ook maar lijkt op kritiek wordt uitgelegd als: zie je nou, je bent bezig met een of ander duivels plan.
Het heeft dus geen zin om hierover te beginnen. Tegenwerpingen op zijn theorieën brengen me nog verder van huis. En dat heb ik heel erg naast me neer kunnen leggen, maar nu ik gister de staat van zijn huis heb gezien, en gemerkt heb dat er dus in bijna alles een complot zin in zijn hoofd, kan ik het dus niet zo makkelijk naast me neer leggen.
Het is aan mensen zelf, om hun leven in te richten. En wie op een oude bank wil zitten, met een wapen aan de muur, mag dat.
Maar ik snap dat het rot is!
donderdag 19 november 2020 om 11:55
Werkt hij? Of hij heeft op een andere manier binding met de maatschappij?Pillowww schreef: ↑19-11-2020 11:51Ik snap je, overigens volledig terecht, opmerking. Maar het ligt niet zo simpel. Ex en ik hebben niet een hele prettige geschiedenis. Onze communicatie is waardeloos. Hij is er 2,5 jaar geleden, na het verliezen van een rechtszaak(alimentatie), volledig van overtuigd geraakt dat de hele wereld tegen hem is. Het systeem te links, alles in het voordeel van de moeders, vaders hebben geen rechten. Zonder teveel in detail te treden i.v.m. privacy gaan die gedachte ver, en zijn ook op mij gericht. Zodra ik dus ook maar iets uit, dan krijg ik dit soort ellende over me heen. Met hem praten heeft dus geen zin, want alles wat ook maar lijkt op kritiek wordt uitgelegd als: zie je nou, je bent bezig met een of ander duivels plan.
Het heeft dus geen zin om hierover te beginnen. Tegenwerpingen op zijn theorieën brengen me nog verder van huis. En dat heb ik heel erg naast me neer kunnen leggen, maar nu ik gister de staat van zijn huis heb gezien, en gemerkt heb dat er dus in bijna alles een complot zin in zijn hoofd, kan ik het dus niet zo makkelijk naast me neer leggen.
donderdag 19 november 2020 om 12:07
Ja zeker. Als je hem zou ontmoeten dan heb je niet het idee dat hij deze persoon is. Hij kan heel charmant zijn, leuk en goed overkomen, heeft een goedlopend bedrijf, niks mis mee zou je denken. Maar in de afgelopen 2 jaar is hij gewoon anders geworden. Geen contact meer met zijn vrienden, zijn huis dus helemaal laten verwaarlozen, en de meest vreemde gedachte.
Hoe meer ik typ hoe meer ik denk, het klinkt allemaal lekker vaag. Er is niets concreets waarbij ik denk dat dochter niet veilig is, maar het is het hele totaalplaatje wat me gewoon zorgen geeft. Zo'n onderbuikgevoel dat me niet meer loslaat.
donderdag 19 november 2020 om 12:11
Misschien dan toch eens kijken, of je ergens iets in jullie contact kan herstellenPillowww schreef: ↑19-11-2020 12:07Ja zeker. Als je hem zou ontmoeten dan heb je niet het idee dat hij deze persoon is. Hij kan heel charmant zijn, leuk en goed overkomen, heeft een goedlopend bedrijf, niks mis mee zou je denken. Maar in de afgelopen 2 jaar is hij gewoon anders geworden. Geen contact meer met zijn vrienden, zijn huis dus helemaal laten verwaarlozen, en de meest vreemde gedachte.
Hoe meer ik typ hoe meer ik denk, het klinkt allemaal lekker vaag. Er is niets concreets waarbij ik denk dat dochter niet veilig is, maar het is het hele totaalplaatje wat me gewoon zorgen geeft. Zo'n onderbuikgevoel dat me niet meer loslaat.
Dat hij jou weer gaat vertrouwen?
donderdag 19 november 2020 om 12:31
En hoe pak ik dat aan? Ik heb het idee dat alles wat ik doe of zeg verkeerd valt.
Dus tips zijn meer dan welkom..
Wat ik tot nu toe heb geprobeerd:
- Praten
- Mediation
- Ouderschapsbemiddeling
- Het contact oppervlakkig houden
- Waardering uiten
donderdag 19 november 2020 om 12:40
misschien kun je daar zelf hulp bij zoeken? een coach??
eerst maar eens opzoek, naar wat jullie bindt. Dat is in ieder geval jullie kind en de liefde daarvoor
donderdag 19 november 2020 om 13:05
Je zou misschien een kritiekloze vraag kunnen stellen, zoals: 'Hoe gaat het eigenlijk met jou, trek je het allemaal?'
donderdag 19 november 2020 om 13:23
Krijg je dan niet gelijk het antwoord; denk je dat ik het niet trek? Met alle ellende die daar weer mee loskomt?Waarschijnlijk zit hij zo diep in zijn misère dat alles negatief wordt uitgelegd.
Ik zou misschien heel concreet die buks benoemen. Je weet dat het in huis mag, maar vraag of hij dat dan uit het zicht wil hangen omdat je je kind niet wil confronteren met wapens. Dat hij het maar in de kast legt als ze er is. Het enige wat je wil, is dat je kind veilig is. Kijken hoe hij daar op reageert. Is dat ook gelijk negatief dan zou ik toch met de huisarts of het wijkteam gaan bekijken wat er dan nog kan. Misschien dat zij eens met hem kunnen praten over hoe het gaat.
donderdag 19 november 2020 om 13:25
nee johMrsDuck schreef: ↑19-11-2020 13:23Krijg je dan niet gelijk het antwoord; denk je dat ik het niet trek? Met alle ellende die daar weer mee loskomt?Waarschijnlijk zit hij zo diep in zijn misère dat alles negatief wordt uitgelegd.
Ik zou misschien heel concreet die buks benoemen. Je weet dat het in huis mag, maar vraag of hij dat dan uit het zicht wil hangen omdat je je kind niet wil confronteren met wapens. Dat hij het maar in de kast legt als ze er is. Het enige wat je wil, is dat je kind veilig is. Kijken hoe hij daar op reageert. Is dat ook gelijk negatief dan zou ik toch met de huisarts of het wijkteam gaan bekijken wat er dan nog kan. Misschien dat zij eens met hem kunnen praten over hoe het gaat.
als TO een betere relatie met deze man wil, in belang van hun kind, moet ze zich vooral niet met dit soort futiliteiten bemoeien
Dat wordt geheid ruzie (en terecht)
donderdag 19 november 2020 om 14:02
Stel je niet aan, dat ding hangt vast niet geladen aan de muur.Luci_Mster2 schreef: ↑19-11-2020 11:28Ik zou om die luchtbuks in de woonkamer er wel echt een ruzie over hebben.
Die legt hij maar leeg in een kast boven met slot, ver van jullie kind.
Met de rest kan je niet zoveel, anders dan eens bij zijn familie polsen als je daar nog een soort van warme band mee hebt, of zijn zij ook van die coronawappies?
donderdag 19 november 2020 om 14:12
Bedankt voor de tips! Het lijkt me niet verstandig om concrete dingen te gaan noemen, want dan val ik hem in principe weer aan. En ik wil hem absoluut niet nog verder zijn boosheid in duwen. Ik maak me ook oprecht zorgen om hem, dus gewoon oprecht vragen hoe het gaat, al moet ik het 100x doen, lijkt me de beste optie. En ik ga ook eens met zijn zusje contacten om te kijken wat haar gedachten zijn.
donderdag 19 november 2020 om 14:14
Eindelijk heeft de man zijn huis van alle vrouwelijke tierelantijntjes, geurkaarsjes, spreuken aan de wand, kussentjes etc ontdaan en mag ie een eigen mening hebben over de wereld, wordt ie in de hoek van een samenzweringsgekkie gedrukt.
Als je gescheiden bent heb je niets meer te zeggen over de ander en totdat het kind te weinig eten, rust en liefde krijgt, lijkt het me vooral zaak je hier niet mee te bemoeien.
Als je gescheiden bent heb je niets meer te zeggen over de ander en totdat het kind te weinig eten, rust en liefde krijgt, lijkt het me vooral zaak je hier niet mee te bemoeien.
donderdag 19 november 2020 om 14:18
Dit zou ik ook doen.
Misschien heeft hij het met zijn bedrijf ook moeilijk nu in de coronatijd. Of mega druk of misschien niks te doen.
Wellicht aanbieden hem te helpen met wat poetsen?
Veilig thuis zou ik niet direct inschakelen. Maar het is misschien niet onverstandig wat aan dossieropbouw te doen. Just in case.
Hopelijk heb je het niet nodig.
Misschien ook eens aan school vragen of ze graag met haar pappa meegaat.
donderdag 19 november 2020 om 15:48
Het antwoord op een vraag, weet je pas als je hem stelt. Met de vraag die ik stelde, is niks mis. Het zou inderdaad kunnen dat hij er een negatieve draai aan geeft, maar da's dan hooguit jammer en geen enkele reden om die vraag dan bij voorbaat maar niet te stellen.MrsDuck schreef: ↑19-11-2020 13:23Krijg je dan niet gelijk het antwoord; denk je dat ik het niet trek? Met alle ellende die daar weer mee loskomt?Waarschijnlijk zit hij zo diep in zijn misère dat alles negatief wordt uitgelegd.
Ik zou misschien heel concreet die buks benoemen. Je weet dat het in huis mag, maar vraag of hij dat dan uit het zicht wil hangen omdat je je kind niet wil confronteren met wapens. Dat hij het maar in de kast legt als ze er is. Het enige wat je wil, is dat je kind veilig is. Kijken hoe hij daar op reageert. Is dat ook gelijk negatief dan zou ik toch met de huisarts of het wijkteam gaan bekijken wat er dan nog kan. Misschien dat zij eens met hem kunnen praten over hoe het gaat.
donderdag 19 november 2020 om 15:51
Kan je misschien niet eerst proberen met hem te praten op een luchtige manier? Dat je praat over hoe het zit met het speelgoed en alle benodigdheden in het huis? Misschien heeft ze wel andere voorkeuren nu. Dat je bijvoorbeeld ook aangeeft dat jullie kind nu 4 is, feestdagen komen eraan. Dat je het op die manier probeert?
donderdag 19 november 2020 om 15:54
Lees jij wel? Het huis is te goor voor woorden en hun dochter moet daar de helft van de tijd leven.Blankepit schreef: ↑19-11-2020 14:14Eindelijk heeft de man zijn huis van alle vrouwelijke tierelantijntjes, geurkaarsjes, spreuken aan de wand, kussentjes etc ontdaan en mag ie een eigen mening hebben over de wereld, wordt ie in de hoek van een samenzweringsgekkie gedrukt.
Als je gescheiden bent heb je niets meer te zeggen over de ander en totdat het kind te weinig eten, rust en liefde krijgt, lijkt het me vooral zaak je hier niet mee te bemoeien.
Dat lijkt me geen gezonde situatie.
donderdag 19 november 2020 om 16:47
Ik ook. Wapens en kinderen gaan niet samen.Luci_Mster2 schreef: ↑19-11-2020 11:28Ik zou om die luchtbuks in de woonkamer er wel echt een ruzie over hebben.
Die legt hij maar leeg in een kast boven met slot, ver van jullie kind.
Met de rest kan je niet zoveel, anders dan eens bij zijn familie polsen als je daar nog een soort van warme band mee hebt, of zijn zij ook van die coronawappies?
Verder zou ik vragen of een schoonmaakster niet wat is en aanbieden om te helpen zoeken.
donderdag 19 november 2020 om 16:51
Want toen ik hem 2 jaar geleden complimenteerde met hoe leuk en verzorgd hij het huis weer had gemaakt, nadat ik een deel van de spullen had meegenomen, was dat ook niet objectief? Want objectief ben je alleen als je positieve dingen ziet?
Mijn zorgen komen voornamelijk weg uit het feit dat hij juist niet zo was! Hij hechtte waarde aan schoon en verzorgd, hij was een positief en hardwerkend persoon. Hij was zeker niet perfect, ik heb die relatie niet voor niets verbroken, maar hij was zeker niet de persoon die hij nu is.
donderdag 19 november 2020 om 19:04
Is er sprake van drank, drugs, depressie of iets in dat genre?
Of is hij gewoon lui en interesseert het hem niet (meer) hoe zijn huis eruit ziet?
Ik zou eens voorzichtig een balletje opgooien bij zijn familie.
En liefst dan bij iemand die niet linea recta naar hem doorbrieft dat je dat doet.
Veilig Thuis of de huisarts kan je later altijd nog inschakelen, maar ik zou eerst maar eens simpel beginnen met zijn omgeving.
Zien ze hem ooit op school? Hoe komt hij daar over?
Of is hij gewoon lui en interesseert het hem niet (meer) hoe zijn huis eruit ziet?
Ik zou eens voorzichtig een balletje opgooien bij zijn familie.
En liefst dan bij iemand die niet linea recta naar hem doorbrieft dat je dat doet.
Veilig Thuis of de huisarts kan je later altijd nog inschakelen, maar ik zou eerst maar eens simpel beginnen met zijn omgeving.
Zien ze hem ooit op school? Hoe komt hij daar over?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
