Relaties
alle pijlers
Ik wil geen kind
maandag 4 januari 2021 om 07:59
Bericht van de Moderator!
Beste forummers,
Het is niet toegestaan om hier te gaan victim blamen. Ik wil jullie dan ook vragen om nu op te houden met de to de schuld geven van de situatie. Er zijn inmiddels bannen gevallen en dat is nergens voor nodig.
Met vriendelijke groet,
Moderator Viva.
Hi
Ik weet niet zo goed waar te beginnen, ik ben een man van 34 en ik heb al 10 jaar een relatie.
Maar deze relatie wankelt nu want op 1e kerstdag kwam mijn vriendin bij wijze van verassing met een positieve zwangerschapstest aanzetten. En het was zeker een verassing want ik schrok me rot, ik wil helemaal geen kinderen.
Mijn eerste reactie was of ze het nog weg kon laten halen. Vriendin werd eerst boos en ging daarna huilen.
We kregen knallende ruzie en zij is alleen bij haar ouders gaan eten en daar blijven slapen.
Een dag na kerst hebben we gepraat en kwam het hele verhaal eruit hoe al haar vriendinnen een kindje hadden of zwanger waren en dat ze toen besloot om met de pil te stoppen op eigen houtje en dacht dat ik wel bij zou draaien als ze eenmaal zwanger was en het leuk zou vinden.
Maar ik wil helemaal geen kind en ik wil het liefst dat ze het weg laat halen maar dat wil ze niet.
Wat nu?
Groetjes
N.
Beste forummers,
Het is niet toegestaan om hier te gaan victim blamen. Ik wil jullie dan ook vragen om nu op te houden met de to de schuld geven van de situatie. Er zijn inmiddels bannen gevallen en dat is nergens voor nodig.
Met vriendelijke groet,
Moderator Viva.
Hi
Ik weet niet zo goed waar te beginnen, ik ben een man van 34 en ik heb al 10 jaar een relatie.
Maar deze relatie wankelt nu want op 1e kerstdag kwam mijn vriendin bij wijze van verassing met een positieve zwangerschapstest aanzetten. En het was zeker een verassing want ik schrok me rot, ik wil helemaal geen kinderen.
Mijn eerste reactie was of ze het nog weg kon laten halen. Vriendin werd eerst boos en ging daarna huilen.
We kregen knallende ruzie en zij is alleen bij haar ouders gaan eten en daar blijven slapen.
Een dag na kerst hebben we gepraat en kwam het hele verhaal eruit hoe al haar vriendinnen een kindje hadden of zwanger waren en dat ze toen besloot om met de pil te stoppen op eigen houtje en dacht dat ik wel bij zou draaien als ze eenmaal zwanger was en het leuk zou vinden.
Maar ik wil helemaal geen kind en ik wil het liefst dat ze het weg laat halen maar dat wil ze niet.
Wat nu?
Groetjes
N.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 09-01-2021 10:35
Reden: Bericht van Moderator toegevoegd
Reden: Bericht van Moderator toegevoegd
15.69% gewijzigd
vrijdag 8 januari 2021 om 10:05
Tja er heeft nu iemand anders over 3 levens besloten.KataTonDemonaEaytoy schreef: ↑08-01-2021 10:04Nee. Want TO wil helemaal geen kind. Ik zou al helemaal niet mijn hele leven op willen geven voor iets wat ik niet wil en waar ik niet voor gekozen heb.
vrijdag 8 januari 2021 om 10:07
Ja, doei. Stel je voor zeg, dat ik hier straks mijn voordeur open en er 5 peuters worden afgeleverd met de mededeling dat ik er maar de rest van mijn leven met allerlei aanpassingen voor ga zorgen terwijl ik er niet om gevraagd heb en het ook niet wil. Dat is toch ook de strekking van het topic? De man wil helemaal niet en is er ingeluisd, dan hoef je toch ook niet de rest van je leven op te geven omdat de ander dat voor jou besloten heeft?
vrijdag 8 januari 2021 om 10:08
Nee hoor, want behalve de wettelijke bijdrage in levensonderhoud heeft TO helemaal geen emotionele plichten. Heel zwart wit gezien.
vrijdag 8 januari 2021 om 10:08
Lees even op wie ik reageerKataTonDemonaEaytoy schreef: ↑08-01-2021 10:07Ja, doei. Stel je voor zeg, dat ik hier straks mijn voordeur open en er 5 peuters worden afgeleverd met de mededeling dat ik er maar de rest van mijn leven met allerlei aanpassingen voor ga zorgen terwijl ik er niet om gevraagd heb en het ook niet wil. Dat is toch ook de strekking van het topic? De man wil helemaal niet en is er ingeluisd, dan hoef je toch ook niet de rest van je leven op te geven omdat de ander dat voor jou besloten heeft?
Het is al bekend wat ik er van vind.
vrijdag 8 januari 2021 om 10:09
En op deze manier voorkom je de wettelijke bijdrage hij zorgt er voor.KataTonDemonaEaytoy schreef: ↑08-01-2021 10:08Nee hoor, want behalve de wettelijke bijdrage in levensonderhoud heeft TO helemaal geen emotionele plichten. Heel zwart wit gezien.
En geeft onderdak.
vrijdag 8 januari 2021 om 10:09
Oeps. Excuus.Led-lampje schreef: ↑08-01-2021 10:08Lees even op wie ik reageer
Het is al bekend wat ik er van vind.
vrijdag 8 januari 2021 om 10:12
Jij en ik delen dat recht op lichamelijke integriteit een groot goed is hoor!lilalinda schreef: ↑08-01-2021 10:00huh, nee hoor
ik vind lichamelijke integriteit een groot goed
Alleen ik bepaal wat ik mij stop, of wat er uit mij komt
en het gaat hier niet om goederen/spullen, maar om een mensje dat nu ontstaat. En dat dan ook weer een eigen lichamelijke integriteit heeft
Jij laat jou idee van hoe het zou moeten zijn (jouw mening) de feiten erg vertroebelen
Ik toon aan dat TO, als hij geen kind zou willen, het recht zou moeten hebben om dat op te eisen, alleen dat er in de uitvoering een obstakel is. Moreel niet.
Ik vertroebel geen feiten vind ik: ik denk dat de logische redenatie nog te confronterend is voor menigeen.
vrijdag 8 januari 2021 om 10:18
stel jij was TO, wat zou jij doen?Led-lampje schreef: ↑08-01-2021 10:01Alles voor het kind toch? Je moet er wel wat voor over hebben.
vrijdag 8 januari 2021 om 10:22
Als je als man je sperma in een ander stopt, en er ontstaat een vrucht, ben je het zeggenschap kwijtCeder schreef: ↑08-01-2021 10:12Jij en ik delen dat recht op lichamelijke integriteit een groot goed is hoor!
Ik toon aan dat TO, als hij geen kind zou willen, het recht zou moeten hebben om dat op te eisen, alleen dat er in de uitvoering een obstakel is. Moreel niet.
Ik vertroebel geen feiten vind ik: ik denk dat de logische redenatie nog te confronterend is voor menigeen.
Dan zit het in een ander lichaam en is het niet meer van jou. Je hebt het weggegeven.
En eigenlijk is dat maar goed ook. Want stel de situatie is andersom: de man wil een kind, de vrouw niet. En hij verkracht haar. Dan moet je ook niet willen, dat hij zeggenschap heeft over haar lichaam
vrijdag 8 januari 2021 om 10:24
zo zou ik het doenLed-lampje schreef: ↑08-01-2021 09:55O ik heb na zitten denken met wat ik zou voorstellen.
Ik zou mee helpen opvoeden.Door middel van eventueel betrouwbare nanny zodat moeder ook kan blijven werken.
Kind rekening maken en alle onkosten delen.
Kind krijgt kamer in 1 huis en als to op zee zit kan ex partner in huis een aparte slaapkamer krijgen kind eigen kamer.
Als to vrij van werk is gaat partner naar haar eigen huis ( of ouders).
Kind heeft dan in 1 huis een kamer.
Geen geheen en weer tussen adressen.
Alleen denk ik niet dat toekomstige ex daar mee eens is.
vrijdag 8 januari 2021 om 10:45
Onder deze omstandigheden heb je natuurlijk als kind een hele verdrietige start. Je hebt er niet om gevraagd. Net als de vaders in dit soort verhalen - maar die hebben in elk geval nog wel enige invloed op de situatie. En ook de moeders die zó zeer een kind wensten dat ze het op deze manier een goed plan vonden, krijgen achteraf meestal niet waar ze op hoopten. Het zou mooi zijn als TO en zijn (ex?)vriendin er samen uit komen en in gesprek blijven. Wat ze ook besluiten mbt hun relatie. Een kind maakt namelijk dat ze de rest van hun leven een gezamenlijke verantwoordelijkheid dragen. Ik hoop dat het ze lukt om daar het beste van te maken.KataTonDemonaEaytoy schreef: ↑08-01-2021 09:25Anyhoe, ikzelf ben een gevolg van een door de vader ongewenste zwangerschap. Hij was 22 jaar toen ik werd geboren. Vooral voor mijn moeder was mijn komst een uitvlucht uit een nare gezinssituatie, mijn vader was gewoon een jonge vent met toekomstdromen die verliefd werd op de verkeerde. Klinkt stom, maar zo is het gewoon.
Ik heb een hele fijne band met mijn vader, hij heeft er alles aan gedaan om mij een fijne jeugd te bezorgen. Maar het gevoel ongewenst te zijn of het product van manipulatie drukt wel degelijk een stempel op je leven en ik heb daar wel echt mee moeten leren omgaan. Vooral mijn moeder bleek niet bepaald geschikt voor het moederschap en daar heb ik wel tja, behoorlijk wat schade door opgelopen. Zij leek helemaal geen benul te hebben van wat het moederschap precies inhield, ik was slechts een manier om haar nare jeugd te ontvluchten.
Nu is de vriendin van TO iemand die heel graag een kind wil, maar toch. Ik vind hier wel iets van. Met nama omdat ik wel weet wat voor een kind de gevolgen zijn.
Ik ben een stabiele volwassene, zelf moeder en het is niet dat ik dagelijks of regelmatig met rotgevoelens aan mijn jeugd terugdenk, maar dat ik niet gewenst was sijpelde toch door in de manier waarop er met mij werd omgegaan.
vrijdag 8 januari 2021 om 10:53
https://vaderschapstest.nu/kan-ik-een-v ... afdwingen/
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 8 januari 2021 om 10:55
Ik denk dat het heel erg afhangt van de relatie tussen TO en zijn vriendin, maar goed, als gesprekken niets zouden opleveren en de relatie zou worden verbroken, dan zou ik mijn handen ervan aftrekken. Ik zou wel mijn wettelijke verplichtingen nakomen. Ik zou zeggen dat ik in principe buiten beeld blijf, en ik zou de tijd nemen om de hele situatie op me in te laten werken. Daarná zou ik pas open staan voor een eventuele omgangsregeling, maar ik zou alle tijd nemen die ik nodig heb, en de kans dat die omgangsregeling er niet komt, is er ook. Het hangt er maar vanaf of er vadergevoelens gaan ontstaan. Dat is nu nog niet te zeggen. Immers: zoals je iemand niet tot een abortus kunt dwingen, zo kun je iemand ook niet tot vadergevoelens dwingen.
Zij heeft de vrijheid genomen om zwanger te worden, TO kan de vrijheid nemen om geen vader te zijn voor dit kind. Of alleen een 'dagje per maand'-vader, of een soort suikeroom, of een familielid dat wel eens met het kind naar de film gaat. Of, als die vadergevoelens toch opbloeien, een deeltijdvader. Alles kan, maar ik zou me niet vastleggen en alle verantwoordelijkheid bij de moeder laten.
vrijdag 8 januari 2021 om 10:55
Ook als je echt nooit aan kinderen had willen beginnen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 8 januari 2021 om 10:56
Eens.samarinde schreef: ↑08-01-2021 10:55Ik denk dat het heel erg afhangt van de relatie tussen TO en zijn vriendin, maar goed, als gesprekken niets zouden opleveren en de relatie zou worden verbroken, dan zou ik mijn handen ervan aftrekken. Ik zou wel mijn wettelijke verplichtingen nakomen. Ik zou zeggen dat ik in principe buiten beeld blijf, en ik zou de tijd nemen om de hele situatie op me in te laten werken. Daarná zou ik pas open staan voor een eventuele omgangsregeling, maar ik zou alle tijd nemen die ik nodig heb, en de kans dat die omgangsregeling er niet komt, is er ook. Het hangt er maar vanaf of er vadergevoelens gaan ontstaan. Dat is nu nog niet te zeggen. Immers: zoals je iemand niet tot een abortus kunt dwingen, zo kun je iemand ook niet tot vadergevoelens dwingen.
Zij heeft de vrijheid genomen om zwanger te worden, TO kan de vrijheid nemen om geen vader te zijn voor dit kind. Of alleen een 'dagje per maand'-vader, of een soort suikeroom, of een familielid dat wel eens met het kind naar de film gaat. Of, als die vadergevoelens toch opbloeien, een deeltijdvader. Alles kan, maar ik zou me niet vastleggen en alle verantwoordelijkheid bij de moeder laten.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 8 januari 2021 om 10:59
Interessante vraag, wat zou ik doen als ik TO zou zijn...
Erg moeilijk. Zelf heb ik geen kinderen en heb ik ze nooit gewild. Letterlijk een nachtmerrie scenario dit (wel eens nachtmerries over gehad, zwanger zijn en te laat om het terug te draaien). Ik wil de zorg niet maar als ik geheel afstand neem is er iemand die opgroeit met de wetenschap ongewenst te zijn. En dat is ook iemand die geen keuze heeft gehad, dus slachtoffer is van de situatie.
Ik denk dat ik dan toch co-ouderschap zou kiezen. En serieus veel hulp zou zoeken bij het opvoeden. Dan is er geen sprake van discussie over ongewenst zijn, is het kind niet de dupe en heb je wel de verantwoordelijkheid genomen. Slechte optie voor mezelf maar beter voor de ander. En alsnog een deel van de tijd voor jezelf. Met extra probleem voor TO dat de tijd dan vooral wordt verdeeld tussen werk en zorg, want geen mogelijkheid om dat te verdelen. En geen mogelijkheid om familie in te zetten als achtervang.
Overigens zou de relatie met partner over zijn, vertrouwen is een groot goed en dat is er niet meer.
Erg moeilijk. Zelf heb ik geen kinderen en heb ik ze nooit gewild. Letterlijk een nachtmerrie scenario dit (wel eens nachtmerries over gehad, zwanger zijn en te laat om het terug te draaien). Ik wil de zorg niet maar als ik geheel afstand neem is er iemand die opgroeit met de wetenschap ongewenst te zijn. En dat is ook iemand die geen keuze heeft gehad, dus slachtoffer is van de situatie.
Ik denk dat ik dan toch co-ouderschap zou kiezen. En serieus veel hulp zou zoeken bij het opvoeden. Dan is er geen sprake van discussie over ongewenst zijn, is het kind niet de dupe en heb je wel de verantwoordelijkheid genomen. Slechte optie voor mezelf maar beter voor de ander. En alsnog een deel van de tijd voor jezelf. Met extra probleem voor TO dat de tijd dan vooral wordt verdeeld tussen werk en zorg, want geen mogelijkheid om dat te verdelen. En geen mogelijkheid om familie in te zetten als achtervang.
Overigens zou de relatie met partner over zijn, vertrouwen is een groot goed en dat is er niet meer.
vrijdag 8 januari 2021 om 11:04
Je sperma komt in een ander lichaam inderdaad. Maar heel expliciet niet om er een embryo mee te maken, dat was de afspraak. Als je het er dan toch voor gebruikt, dan geeft het je natuurlijk niet opeens recht om het te houden: inleveren dat embryo.lilalinda schreef: ↑08-01-2021 10:22Als je als man je sperma in een ander stopt, en er ontstaat een vrucht, ben je het zeggenschap kwijt
Dan zit het in een ander lichaam en is het niet meer van jou. Je hebt het weggegeven.
En eigenlijk is dat maar goed ook. Want stel de situatie is andersom: de man wil een kind, de vrouw niet. En hij verkracht haar. Dan moet je ook niet willen, dat hij zeggenschap heeft over haar lichaam
Het voorbeeld van verkrachting wat je noemt laat precies zien waarom de vrouw enorm misbruik maakt van de rechtspraak en de samenleving: die regel is er inderdaad, ter bescherming omdat je slachtoffer bent. Niet om jou te faciliteren in je daderschap.
Ik denk dat dit duidelijk maakt dat er nog veel geëmancipeerd moet worden rondom zwangere vrouwen. Iedereen is het er inmiddels wel over eens dat TO een slachtoffer is. Maar als er een slachtoffer is, dan is er dus ook een dader. En die moet haar mis-daad natuurlijk gewoon rechtzetten.
Als je zwanger bent of een kinderwens hebt ben je nog steeds toerekeningsvatbaar, niet wils- of handelingsbekwaam en moet je nog steeds je misstappen rechtzetten.
vrijdag 8 januari 2021 om 11:21
Het kind hoeft zich niet ongewenst te voelen, als de ouders van tevoren goed doorspreken hoe ze de 'constructie' (om het zo maar even te noemen) vormgeven.327 schreef: ↑08-01-2021 10:59Interessante vraag, wat zou ik doen als ik TO zou zijn...
Erg moeilijk. Zelf heb ik geen kinderen en heb ik ze nooit gewild. Letterlijk een nachtmerrie scenario dit (wel eens nachtmerries over gehad, zwanger zijn en te laat om het terug te draaien). Ik wil de zorg niet maar als ik geheel afstand neem is er iemand die opgroeit met de wetenschap ongewenst te zijn. En dat is ook iemand die geen keuze heeft gehad, dus slachtoffer is van de situatie.
Ik denk dat ik dan toch co-ouderschap zou kiezen. En serieus veel hulp zou zoeken bij het opvoeden. Dan is er geen sprake van discussie over ongewenst zijn, is het kind niet de dupe en heb je wel de verantwoordelijkheid genomen. Slechte optie voor mezelf maar beter voor de ander. En alsnog een deel van de tijd voor jezelf. Met extra probleem voor TO dat de tijd dan vooral wordt verdeeld tussen werk en zorg, want geen mogelijkheid om dat te verdelen. En geen mogelijkheid om familie in te zetten als achtervang.
Overigens zou de relatie met partner over zijn, vertrouwen is een groot goed en dat is er niet meer.
Ik heb een vriend die vader is van twee kinderen van een lesbisch stel. Rare zin, dit. Maar goed, hij is dus donor geweest, omdat hij het leuk vond om vader te worden, maar wel onder heel duidelijke voorwaarden: geen permanente betrokkenheid, geen verplichtingen (behalve financieel), geen gezeik. Hij wilde wel graag betrokken zijn en ziet zijn kinderen als het hem uitkomt. Ze doen leuke dingen, ze logeren wel eens bij hem, hij is onderdeel van hun leven en staat ook te boek als hun 'vader', maar soms zit hij ook ineens een paar maanden in het buitenland omdat hij nu eenmaal een vrijbuiter is.
Deze regeling werkt perfect. Alle partijen zijn blij, óók de kinderen. Want de kinderen weten dat hun moeders zwanger zijn geweest van hun vader, die bewust op (relatieve) afstand blijft. Ze wonen bij hun moeders. Maar ze kennen hun vader, ze kunnen hem elk moment bellen, ze houden van hem, ze beschouwen hem als de vaderfiguur in hun leven.
Dat woord - 'vaderfiguur' - is in hun constructie wel essentieel, omdat alle partijen het erover eens zijn dat kinderen óók een mannelijke voorbeeldfiguur in hun leven nodig hebben.
Dit zou, als ik TO was, mijn insteek zijn. Zo kan hij zijn vrijheid behouden en hoeft zijn kind zich nooit ongewenst te voelen. Hij kan samen met zijn vriendin tegen het kind zeggen, als het ouder is, dat zij onder deze voorwaarden aan het ouderschap zijn begonnen. En dat ze er allebei heel blij mee zijn.
vrijdag 8 januari 2021 om 11:25
Jee wat een moralistisch gefilosofeer. Heel leuk hoor om je af te vragen wat buiten de wet om misschien het eerlijkst zou zijn tegenover de vaders, maar je schiet er niks mee op. Deze regelgeving is namelijk tot stand gekomen omdat het niet alleen om de vaders gaat. En da's maar goed ook.Ceder schreef: ↑08-01-2021 11:04Je sperma komt in een ander lichaam inderdaad. Maar heel expliciet niet om er een embryo mee te maken, dat was de afspraak. Als je het er dan toch voor gebruikt, dan geeft het je natuurlijk niet opeens recht om het te houden: inleveren dat embryo.
Het voorbeeld van verkrachting wat je noemt laat precies zien waarom de vrouw enorm misbruik maakt van de rechtspraak en de samenleving: die regel is er inderdaad, ter bescherming omdat je slachtoffer bent. Niet om jou te faciliteren in je daderschap.
Ik denk dat dit duidelijk maakt dat er nog veel geëmancipeerd moet worden rondom zwangere vrouwen. Iedereen is het er inmiddels wel over eens dat TO een slachtoffer is. Maar als er een slachtoffer is, dan is er dus ook een dader. En die moet haar mis-daad natuurlijk gewoon rechtzetten.
Als je zwanger bent of een kinderwens hebt ben je nog steeds toerekeningsvatbaar, niet wils- of handelingsbekwaam en moet je nog steeds je misstappen rechtzetten.
vrijdag 8 januari 2021 om 11:27
Wauw, jouw gedachtengang is extreem ziek. En zeer griezelig. Jouw manier van denken doet me sterk denken aan een scène in de Spaanse serie Pablo Escobar. Een psycho die denkt dat hij God is, een jong meisje bezwangerd en vervolgens tegen haar wil een abortus op haar laat uitvoeren door een dierenarts.
De uitvoering is misschien ietsje extremer dan wat jij ongeveer in gedachten hebt, maar in de kern komt het op precies hetzelfde neer. Bekijk de scène maar eens. En kijk ook hoe het met dat meisje gaat achteraf. Dan kan je zien hoe ziekelijk je bent als je denkt dat het oké is om iemand gedwongen een abortus te laten ondergaan.
Iedereen die vindt dat een man voor een vrouw zou moeten kunnen bepalen dat zij een abortus moet ondergaan, is ziek in zijn/haar hoofd. Een man heeft niets, maar dan ook niets te zeggen over wat een vrouw met haar lichaam doet. En in dit geval wat zij met de ongeboren baby doet.
Het enige waar je als man iets over te zeggen hebt, is waar je je zaad in spuit. Vanaf het moment dat dat gebeurd is, bepaal je als man logischerwijs helemaal niets meer. Dus wees vooral voorzichtig en neem zélf de verantwoordelijkheid wat betreft voorbehoedsmiddelen -denk aan double Dutch of aan sterilisatie- als je absoluut géén kind wil verwekken. Ook in een langdurige relatie blijf je hier altijd zelf mede verantwoordelijk voor. Want geen enkel anticonceptiemiddel is 100% betrouwbaar. Heel “leuk” als je als man zijnde een abortus dan als een prima oplossing ziet. Maar lang niet iedere vrouw denkt daar hetzelfde over. Gelukkig.
Dit staat trouwens allemaal los van TO. Hij is er helaas ingeluisd door zijn vaste partner. Ik had al eerder gezegd dat ik denk dat ze een stuk minder doortrapt is dan de meesten hier haar willen afschilderen. Want dan zou ze nooit toegegeven hebben dat ze bewust gestopt is met de pil. Ik beschouw het nog steeds als een wanhoopsdaad. Welke ik zeer onverstandig en kwalijk vind. Ik weet echter allang dat veel vrouwen niet sterk genoeg zijn om hun relatie te verbreken. En een kinderwens kan zó sterk zijn. Het is een instinct. Ik kan hierover wel keihard gaan oordelen, maar dat heeft geen zin. Het is bekend dat er vrouwen zijn die dit soort dingen doen. En dat zal altijd zo blijven als mannen de verantwoordelijkheid voor anticonceptie volledig bij de vrouw blijven neerleggen.
vrijdag 8 januari 2021 om 11:47
Als ik iets aan een ander geef en die persoon doet er vervolgens iets mee wat ik niet leuk vind, heb ik pech. Op het moment dat ik het gegeven heb, is het eigenaarschap en daarmee de zeggenschap over het object overgegaan op een ander. Als ik niet wil dat er stomme dingen gedaan worden met dat wat ik weggeef, moet ik het gewoon niet weggeven.
vrijdag 8 januari 2021 om 11:48
Juist.Thalas schreef: ↑08-01-2021 11:47Als ik iets aan een ander geef en die persoon doet er vervolgens iets mee wat ik niet leuk vind, heb ik pech. Op het moment dat ik het gegeven heb, is het eigenaarschap en daarmee de zeggenschap over het object overgegaan op een ander. Als ik niet wil dat er stomme dingen gedaan worden met dat wat ik weggeef, moet ik het gewoon niet weggeven.
vrijdag 8 januari 2021 om 11:57
De regelgeving is inderdaad tot stand gekomen om de zwakkere positie van vrouwen ongedaan te maken. En TO's vriendin misbruikt die ten koste van TO. Dat is geen gefilosofeer, dat is iets waarmee je het slachtoffer in dit geval bijstaat.yette schreef: ↑08-01-2021 11:25Jee wat een moralistisch gefilosofeer. Heel leuk hoor om je af te vragen wat buiten de wet om misschien het eerlijkst zou zijn tegenover de vaders, maar je schiet er niks mee op. Deze regelgeving is namelijk tot stand gekomen omdat het niet alleen om de vaders gaat. En da's maar goed ook.
Zoals gezegd: er moet geëmancipeerder naar zwangere vrouwen gekeken worden. De gedachte dat TO slachtoffer is gaat er bij iedereen wel in, maar dat zijn vriendin dus een dader is niet echt en al helemaal niet dat zij haar daad recht moet zetten. Want ja: zwanger, dan sta je boven de wet of zo?
vrijdag 8 januari 2021 om 11:59
Victim blaming, is al besprokenThalas schreef: ↑08-01-2021 11:47Als ik iets aan een ander geef en die persoon doet er vervolgens iets mee wat ik niet leuk vind, heb ik pech. Op het moment dat ik het gegeven heb, is het eigenaarschap en daarmee de zeggenschap over het object overgegaan op een ander. Als ik niet wil dat er stomme dingen gedaan worden met dat wat ik weggeef, moet ik het gewoon niet weggeven.
