Kinderen
alle pijlers
vader komt afspraak met zijn kind niet na
vrijdag 15 mei 2009 om 19:59
Vandaag zou mijn kindje een weekend naar zijn vader toe gaan. vader belt vijf minuten voor dat ons kindje door hem opgehaald zou worden af. Vanaf dat mijn kindje 1 is hebben we gesprekken bij de raad van de kinderbescherming gehad over afspraken die hij niet na kwam. Het ging eindelijk sinds een half jaar geleden goed. Mijn kindje is imiddels bijna 4. dit is de tweede keer dat dit voorkomt in die half jaar dat het juist zo goed ging.
Ik ben het helemaal zat geworden, om mijn kind teleurgesteld mee te maken.
Heeft iemand hier ervaring mee?
Ik ben het helemaal zat geworden, om mijn kind teleurgesteld mee te maken.
Heeft iemand hier ervaring mee?
vrijdag 15 mei 2009 om 22:22
vrijdag 15 mei 2009 om 22:28
Hoi Neele,
Ik vind dat je de situatie van mijn kind, die de kans krijgt om zijn vader 1x in de 2weken te kunnen zien niet kan vergelijken met je dochtertje waarvan de papa wel thuis woont en er een keertje bij het avond eten niet bij kan zijn. Kan je je voorstellen dat mijn kindje zijn vader 1x in de 2weken ziet en op het moment dat vader komt, word verwacht van mijn kindje dat hij lekker een weekendje met papa mee gaat, maar nee hoor papa neemt hem niet mee, papa komt hem persoonlijk vertellen dat hij op het laatste moment met iemand anders afgesproken heeft, dan wil je zeggen dat je dat een rare reaktie vind en dat het aan mij ligt? misschien moet je maar zelf in de schoenen van zo een kind staan, dan denk ik dat je wel anders praat.
Ik vind dat je de situatie van mijn kind, die de kans krijgt om zijn vader 1x in de 2weken te kunnen zien niet kan vergelijken met je dochtertje waarvan de papa wel thuis woont en er een keertje bij het avond eten niet bij kan zijn. Kan je je voorstellen dat mijn kindje zijn vader 1x in de 2weken ziet en op het moment dat vader komt, word verwacht van mijn kindje dat hij lekker een weekendje met papa mee gaat, maar nee hoor papa neemt hem niet mee, papa komt hem persoonlijk vertellen dat hij op het laatste moment met iemand anders afgesproken heeft, dan wil je zeggen dat je dat een rare reaktie vind en dat het aan mij ligt? misschien moet je maar zelf in de schoenen van zo een kind staan, dan denk ik dat je wel anders praat.
vrijdag 15 mei 2009 om 22:30
Tiaara, je hoeft je volgens mij niet meteen zo aangevallen te voelen. Ik kreeg die indruk ook al in een vorige post en nu weer. Wat Neele volgens mij probeert te zeggen, is dat zij denkt dat je zoontje jouw frustratie en boosheid (die voorstelbaar is) aanvoelt en dat het -maar dat weet jij zelf het beste- voor jou soms moeilijk is die gevoelens niet aan je kind te laten blijken.
Peas on earth!
vrijdag 15 mei 2009 om 22:31
quote:tiaaara schreef op 15 mei 2009 @ 22:19:
Hoi Poezewoes,
Het verzoek had hij zelf ingediend bij de raad van kinderbeschermig. Ik had in het verleden met de vader van mijn kind ook problemen, dat hij op kwam dagen wanneer het hem uitkwam. Ik wilde het liefst, dat het contact met vader toen al werd gestopt, omdat ik structuur in de omgang wilde zien, aangezien vader toen ook niet zijn afspraken na kon komen. Wilde ik van hem af zijn, omdat ik niet meer met hem die strijd aan wil gaan. ik krijg het gevoel, dat er geen veranderingen bij hem komen. De problemen blijven zich herhalen.Hij heeft dus een verzoek ingediend bij de kinderrechter. Je kan namelijk geen verzoek bij de Raad indienen.
Zijn verzoek aan de kinderrechter was dus om een omgangsregeling vast te stellen, omdat jij geen omgang wil tussen vader en jullie kind?
Hoi Poezewoes,
Het verzoek had hij zelf ingediend bij de raad van kinderbeschermig. Ik had in het verleden met de vader van mijn kind ook problemen, dat hij op kwam dagen wanneer het hem uitkwam. Ik wilde het liefst, dat het contact met vader toen al werd gestopt, omdat ik structuur in de omgang wilde zien, aangezien vader toen ook niet zijn afspraken na kon komen. Wilde ik van hem af zijn, omdat ik niet meer met hem die strijd aan wil gaan. ik krijg het gevoel, dat er geen veranderingen bij hem komen. De problemen blijven zich herhalen.Hij heeft dus een verzoek ingediend bij de kinderrechter. Je kan namelijk geen verzoek bij de Raad indienen.
Zijn verzoek aan de kinderrechter was dus om een omgangsregeling vast te stellen, omdat jij geen omgang wil tussen vader en jullie kind?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 15 mei 2009 om 22:34
Tiaara, hoe gefrustreerd je er ook van wordt, je zult toch je kind moeten begeleiden in zijn teleurstelling. Neem aan dat in een ander geval van verdriet je ook alles in het werk zult stellen om hem te sussen, behandel dit dan als elk ander verdriet.
Het is niet leuk om geconfronteerd te worden met het verdriet van je kind, als je totaal machteloos bent daar iets aan te doen -dan sussen-. De andere kant van het verhaal is dat je kind wel zijn vader nodig heeft in zijn leven om zich volledig te voelen. Hoe boos je ook op de vader bent, het is een fijn gevoel om te zien dat je kind zijn vader graag ziet als hij de kans krijgt, om te weten dat je in elk geval het beste met je kind voor hebt door dit te faciliteren.
Kind komt echt op een gegeven moment wel tot de conclusie dat de afspraken met zijn vader onder voorbehoud zijn. En zal daarover t.z.t. best zijn vader aanspreken. Of op een andere manier laten blijken dat hij daar geen vrede mee heeft.
Het is niet leuk om geconfronteerd te worden met het verdriet van je kind, als je totaal machteloos bent daar iets aan te doen -dan sussen-. De andere kant van het verhaal is dat je kind wel zijn vader nodig heeft in zijn leven om zich volledig te voelen. Hoe boos je ook op de vader bent, het is een fijn gevoel om te zien dat je kind zijn vader graag ziet als hij de kans krijgt, om te weten dat je in elk geval het beste met je kind voor hebt door dit te faciliteren.
Kind komt echt op een gegeven moment wel tot de conclusie dat de afspraken met zijn vader onder voorbehoud zijn. En zal daarover t.z.t. best zijn vader aanspreken. Of op een andere manier laten blijken dat hij daar geen vrede mee heeft.
vrijdag 15 mei 2009 om 22:58
Hallo Poezewoes,
Dat klopt idd. Mijn ex heeft een verzoek ingediend bij de rechter voor de omgangsregeling en vervolgens heeft de rechter ons verzocht gesprekken te voeren bij de raad van kinderbescherming.
Ik ben hier bijna 4 jaar mee bezig dat vader zijn afspraken niet nakomt, ik krijg de ene teleurstelling naar de ander. Ik ben sinds kort getrouwd met een hele lieve man. Ik wil opnieuw beginnen, maar ik kan niet, want mijn ex is constant bezig zijn afspraken niet na te komen, soms vraag ik me af of hij dit met opzet doet om mij te treiteren.
Dat klopt idd. Mijn ex heeft een verzoek ingediend bij de rechter voor de omgangsregeling en vervolgens heeft de rechter ons verzocht gesprekken te voeren bij de raad van kinderbescherming.
Ik ben hier bijna 4 jaar mee bezig dat vader zijn afspraken niet nakomt, ik krijg de ene teleurstelling naar de ander. Ik ben sinds kort getrouwd met een hele lieve man. Ik wil opnieuw beginnen, maar ik kan niet, want mijn ex is constant bezig zijn afspraken niet na te komen, soms vraag ik me af of hij dit met opzet doet om mij te treiteren.
vrijdag 15 mei 2009 om 23:25
quote:tiaaara schreef op 15 mei 2009 @ 22:58:
Ik ben hier bijna 4 jaar mee bezig dat vader zijn afspraken niet nakomt, ik krijg de ene teleurstelling naar de ander. Ik ben sinds kort getrouwd met een hele lieve man. Ik wil opnieuw beginnen, maar ik kan niet, want mijn ex is constant bezig zijn afspraken niet na te komen, soms vraag ik me af of hij dit met opzet doet om mij te treiteren.Je kunt je afvragen of de afspraken die jij graag wil hebben, wel passen bij wat je ex wil.
Ik tref in mijn werk zelden mensen die niet van hun kinderen houden, die niet het belang van hun kinderen voor ogen hebben, die hun ex opzettelijk treiteren. Er zit altijd een verhaal achter het verhaal.
Een ex is nooit zo slecht als de ander het schetst. Zo wel, dan ben je een dombo dat je er ooit kinderen van hebt gekregen. Je eigen foute inschatting is dan de oorzaak van de ellende nu. Leef met de keuzes die je toen maakte, en accepteer de gevolgen.
En vanaf dat punt ga je verder.
Ik ben hier bijna 4 jaar mee bezig dat vader zijn afspraken niet nakomt, ik krijg de ene teleurstelling naar de ander. Ik ben sinds kort getrouwd met een hele lieve man. Ik wil opnieuw beginnen, maar ik kan niet, want mijn ex is constant bezig zijn afspraken niet na te komen, soms vraag ik me af of hij dit met opzet doet om mij te treiteren.Je kunt je afvragen of de afspraken die jij graag wil hebben, wel passen bij wat je ex wil.
Ik tref in mijn werk zelden mensen die niet van hun kinderen houden, die niet het belang van hun kinderen voor ogen hebben, die hun ex opzettelijk treiteren. Er zit altijd een verhaal achter het verhaal.
Een ex is nooit zo slecht als de ander het schetst. Zo wel, dan ben je een dombo dat je er ooit kinderen van hebt gekregen. Je eigen foute inschatting is dan de oorzaak van de ellende nu. Leef met de keuzes die je toen maakte, en accepteer de gevolgen.
En vanaf dat punt ga je verder.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 15 mei 2009 om 23:41
Ik zou willen dat ik je een goed advies kon geven in deze, want ik zit zelf dus met een ex die eigenlijk nooit iets uit zichzelf afspreekt, terwijl ik hem alle ruimte ertoe geef. Voor mijzelf heb ik ooit besloten om in principe uit te gaan van "gemaakte"afspraken, gaat het niet door omdat hij op het laatste moment afbelt, dan probeerde ik het jaren geleden wel rustig aan mijn kind te vertellen, maar later, toen ze ouder werd, mocht hij dat zelf vertellen. Jammer voor het kind, maar ja. Als hij dan aan kwam zetten op andere tijden, dan keek ik of het dan wel uitkwam, kwam het niet uit, omdat ik al plannen had voor dat bepaalde weekend , dan had hij gewoon pech. Is eigenlijk zelden gebeurd, moet ik zeggen, meestal gingen er dan weer maanden overheen voordat hij haar voor een weekend kwam ophalen. Op een gegeven moment ging ik er maar vanuit dat hij haar niet meer zou komen halen voor weekenden, dus werd dat maar niet afgesproken, wil hij haar voor een weekend, dan kan dat vermits er geen andere afspraken zijn. Voor de vakanties probeer ik nog wel iets voor de helft met hem af te spreken, daar houdt hij zich wel aan en ik ben flexibel genoeg om eventueel dingen, als het maar tijdig gebeurt, aan te willen passen.
Dit soort dingen is heel vervelend, maar ik probeerde het toch niet teveel mijn leven te laten beïnvloeden. Ik heb rust gekregen toen ik er vanuit ging dat het niet vanzelfsprekend was dat mijn ex mijn dochter zou komen halen voor een weekend, zij ging er namelijk op een gegeven moment ook maar niet teveel op rekenen. Kwam hij, dan was het fijn, kwam hij niet, nou ja, jammer dan. Ook een kind leert met dit soort teleurstellingen om te gaan.
Dit soort dingen is heel vervelend, maar ik probeerde het toch niet teveel mijn leven te laten beïnvloeden. Ik heb rust gekregen toen ik er vanuit ging dat het niet vanzelfsprekend was dat mijn ex mijn dochter zou komen halen voor een weekend, zij ging er namelijk op een gegeven moment ook maar niet teveel op rekenen. Kwam hij, dan was het fijn, kwam hij niet, nou ja, jammer dan. Ook een kind leert met dit soort teleurstellingen om te gaan.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
zaterdag 16 mei 2009 om 00:43
Inderdaad, die arme kinderen. Ik kan me goed voorstellen hoe het voor jou is Tiaaara als je je kind zo teleurgesteld ziet. En hoe erg het voor je kindje is als dat ene weekend in de twee weken wordt afgezegd. Ik begrijp gewoon niet dat een vader dat kan doen eerlijk gezegd, zijn kindje zo afwijzen. Want zo voelt dat toch wel voor je kind. Dat wil je toch normaal gesproken je kind niet aandoen. Ik heb geen tips voor je maar wel sterkte.
zaterdag 16 mei 2009 om 08:41
quote:tiaaara schreef op 15 mei 2009 @ 22:19:
Hoi Poezewoes,
Het verzoek had hij zelf ingediend bij de raad van kinderbeschermig. Ik had in het verleden met de vader van mijn kind ook problemen, dat hij op kwam dagen wanneer het hem uitkwam. Ik wilde het liefst, dat het contact met vader toen al werd gestopt, omdat ik structuur in de omgang wilde zien, aangezien vader toen ook niet zijn afspraken na kon komen. Wilde ik van hem af zijn, omdat ik niet meer met hem die strijd aan wil gaan. ik krijg het gevoel, dat er geen veranderingen bij hem komen. De problemen blijven zich herhalen.Jij wilde eigenlijk dat de vader zijn kind nooit meer mocht zien?
Hoi Poezewoes,
Het verzoek had hij zelf ingediend bij de raad van kinderbeschermig. Ik had in het verleden met de vader van mijn kind ook problemen, dat hij op kwam dagen wanneer het hem uitkwam. Ik wilde het liefst, dat het contact met vader toen al werd gestopt, omdat ik structuur in de omgang wilde zien, aangezien vader toen ook niet zijn afspraken na kon komen. Wilde ik van hem af zijn, omdat ik niet meer met hem die strijd aan wil gaan. ik krijg het gevoel, dat er geen veranderingen bij hem komen. De problemen blijven zich herhalen.Jij wilde eigenlijk dat de vader zijn kind nooit meer mocht zien?
zaterdag 16 mei 2009 om 10:35
Inderdaad arme kinderen, soms wilde ik wel dat mijn ex kon zien wat het met mijn dochter deed als hij afbelde en zij had er zo op gerekend. Als moeder doet het ongelooflijk veel pijn om dat te zien.
Ik zou zelf de vader van mijn kinderen nooit beletten om zijn kinderen te zien, maar ik ga hierbij uit van mijn kinderen, omdat ik vind dat zij rechten hebben. Ik vind ook dat ik het recht niet heb om dat te doen. Nu ze ouder worden, de oudste is nu meerderjarig, dus die bepaalt dat zelf, gaat het meer tussen de vader en de kinderen, de afspraken.
Ik zou zelf de vader van mijn kinderen nooit beletten om zijn kinderen te zien, maar ik ga hierbij uit van mijn kinderen, omdat ik vind dat zij rechten hebben. Ik vind ook dat ik het recht niet heb om dat te doen. Nu ze ouder worden, de oudste is nu meerderjarig, dus die bepaalt dat zelf, gaat het meer tussen de vader en de kinderen, de afspraken.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
zaterdag 16 mei 2009 om 11:09
quote:tiaaara schreef op 15 mei 2009 @ 22:28:
Hoi Neele,
Ik vind dat je de situatie van mijn kind, die de kans krijgt om zijn vader 1x in de 2weken te kunnen zien niet kan vergelijken met je dochtertje waarvan de papa wel thuis woont en er een keertje bij het avond eten niet bij kan zijn. Kan je je voorstellen dat mijn kindje zijn vader 1x in de 2weken ziet en op het moment dat vader komt, word verwacht van mijn kindje dat hij lekker een weekendje met papa mee gaat, maar nee hoor papa neemt hem niet mee, papa komt hem persoonlijk vertellen dat hij op het laatste moment met iemand anders afgesproken heeft, dan wil je zeggen dat je dat een rare reaktie vind en dat het aan mij ligt? misschien moet je maar zelf in de schoenen van zo een kind staan, dan denk ik dat je wel anders praat.
Je reactie bewijst voor mij des te meer dat je behoorlijk gefrustreerd bent (waarschijnlijk helemaal terecht hoor!) en dat je dus niet meer het verschil kan maken tussen de bril waar je zelf doorheen kijkt en de bril waardoor je kind zijn vader ziet.
Ik weet zeker waar ik over praat.
Mijn ouders zijn al 36 jaar gescheiden en ook dit soort gedoe kwam bij ons voor.
Je hebt het over twee keer. Dat lijkt me echt niet structureel.
Maar ik zal je niet verder vermoeien met mijn ideeen hierover.
Ik denk echter voor je kind dat het goed is die gevoelens echt proberen te scheiden.
Hoi Neele,
Ik vind dat je de situatie van mijn kind, die de kans krijgt om zijn vader 1x in de 2weken te kunnen zien niet kan vergelijken met je dochtertje waarvan de papa wel thuis woont en er een keertje bij het avond eten niet bij kan zijn. Kan je je voorstellen dat mijn kindje zijn vader 1x in de 2weken ziet en op het moment dat vader komt, word verwacht van mijn kindje dat hij lekker een weekendje met papa mee gaat, maar nee hoor papa neemt hem niet mee, papa komt hem persoonlijk vertellen dat hij op het laatste moment met iemand anders afgesproken heeft, dan wil je zeggen dat je dat een rare reaktie vind en dat het aan mij ligt? misschien moet je maar zelf in de schoenen van zo een kind staan, dan denk ik dat je wel anders praat.
Je reactie bewijst voor mij des te meer dat je behoorlijk gefrustreerd bent (waarschijnlijk helemaal terecht hoor!) en dat je dus niet meer het verschil kan maken tussen de bril waar je zelf doorheen kijkt en de bril waardoor je kind zijn vader ziet.
Ik weet zeker waar ik over praat.
Mijn ouders zijn al 36 jaar gescheiden en ook dit soort gedoe kwam bij ons voor.
Je hebt het over twee keer. Dat lijkt me echt niet structureel.
Maar ik zal je niet verder vermoeien met mijn ideeen hierover.
Ik denk echter voor je kind dat het goed is die gevoelens echt proberen te scheiden.
zaterdag 16 mei 2009 om 11:14
Je zegt overigens tegen mij dat ik maar eens in de schoenen van je kind zou moeten staan....Volgens mij verwar je je eigen schoenen met die van je kind.
Als je tegen hem zou zeggen,"Jammer zeg, Papa kan niet maar nu kunnen wij dit weekend lekker allemaal leuke dingen doen samen en alleen maar eten wat jij lekker vind", denk ik dat je best een positieve draai aan het verhaal zou kunnen geven.
Dat kan jij echter niet omdat je zelf woest bent. Terecht, maar ga hier dan niet doen of het om de schoenen van je kind gaat terwijl je eigen gevoel de boventoon voert.
(Nogmaals, ik begrijp dat heel erg goed. Dat je gestoord wordt van zo'n klootzak die maar doet wat hem goed uitkomt.)
Als je tegen hem zou zeggen,"Jammer zeg, Papa kan niet maar nu kunnen wij dit weekend lekker allemaal leuke dingen doen samen en alleen maar eten wat jij lekker vind", denk ik dat je best een positieve draai aan het verhaal zou kunnen geven.
Dat kan jij echter niet omdat je zelf woest bent. Terecht, maar ga hier dan niet doen of het om de schoenen van je kind gaat terwijl je eigen gevoel de boventoon voert.
(Nogmaals, ik begrijp dat heel erg goed. Dat je gestoord wordt van zo'n klootzak die maar doet wat hem goed uitkomt.)
zaterdag 16 mei 2009 om 11:23
Hoi Poezewoes,
Een ex is nooit zo slecht als de ander het schetst. Zo wel, dan ben je een dombo dat je er ooit kinderen van hebt gekregen. Je eigen foute inschatting is dan de oorzaak van de ellende nu.
Ik kan idd over mezelf zeggen dat ik een hele grote dombo ben geweest en ik heb het idd te danken aan mijn eigen inschattingsfout.
Ik heb vader gisteren gebeld en hem gevraagd wanneer hij ons kindje weer ophaald. Vader antwoordde op dat moment, dat hij geen zin heeft om ons kindje op te halen en hij weet ook niet wanneer hij ons kindje wel komt halen, omdat hij vind dat ik hem niet gelijk behandel, want volgens vader had ik mij erbij neer moeten leggen dat hij op de laatste 5minuten zijn afspraak afzei en ik had daar geen gesprek over mogen beginnen met hem. Dit bedoel ik nou, Hij haalt ons kind niet op omdat, hij mij wilt laten voelen, dat ik moet leren hem anders te behandelen. Ik krijg duidelijk het gevoel dat het hier niet bij hem gaat om het belang van ons kindje.
Hoi Poezewoes,
Omdat ik steeds meer het idee krijg dat het niet meer om het belang van ons kindje gaat en ik eerder het gevoel heb dat hij mij wilt treiteren, vraag ik mij af of ik het contact stil zal kunnen zetten? Dat ik een dombo en vooral naief pesoon ben geweest dat weet ik.
Ik wil nu kijken naar de oplossingen en als iemand mij daarbij wilt helpen? graag!
Een ex is nooit zo slecht als de ander het schetst. Zo wel, dan ben je een dombo dat je er ooit kinderen van hebt gekregen. Je eigen foute inschatting is dan de oorzaak van de ellende nu.
Ik kan idd over mezelf zeggen dat ik een hele grote dombo ben geweest en ik heb het idd te danken aan mijn eigen inschattingsfout.
Ik heb vader gisteren gebeld en hem gevraagd wanneer hij ons kindje weer ophaald. Vader antwoordde op dat moment, dat hij geen zin heeft om ons kindje op te halen en hij weet ook niet wanneer hij ons kindje wel komt halen, omdat hij vind dat ik hem niet gelijk behandel, want volgens vader had ik mij erbij neer moeten leggen dat hij op de laatste 5minuten zijn afspraak afzei en ik had daar geen gesprek over mogen beginnen met hem. Dit bedoel ik nou, Hij haalt ons kind niet op omdat, hij mij wilt laten voelen, dat ik moet leren hem anders te behandelen. Ik krijg duidelijk het gevoel dat het hier niet bij hem gaat om het belang van ons kindje.
Hoi Poezewoes,
Omdat ik steeds meer het idee krijg dat het niet meer om het belang van ons kindje gaat en ik eerder het gevoel heb dat hij mij wilt treiteren, vraag ik mij af of ik het contact stil zal kunnen zetten? Dat ik een dombo en vooral naief pesoon ben geweest dat weet ik.
Ik wil nu kijken naar de oplossingen en als iemand mij daarbij wilt helpen? graag!
zaterdag 16 mei 2009 om 11:32
Jij hebt je oplossing al klaar, je wilt het contact stop zetten. Je doet dit echter als 'wraak' omdat jij gekwetst bent, niet omdat je dat beter vind voor je kind.
Een betere oplossing word je hier door meerdere mensen gegeven: maak het beste van de situatie waar je zelf in zit. Maar dat wil jij niet horen.
Als jij idd die dombo bent die beter had moeten weten, zoals je zelf zegt, en niet degene die door het verdriet haar ex zwarter ziet dan hij is, dan zul je nu stomweg moeten leren om om te gaan met de gevolgen van je eigen dombo-akties. Je kunt de verantwoordelijkheid voor die stommiteit wel volledig bij je ex neer leggen, maar het zijn ook jouw keuzes geweest. Neem daar als een grote meid dan ook je verantwoordelijkheid voor.
Zelfs een slechte vader is een vader, en een kind heeft behoefte aan zijn beide ouders. Ook als de ene ouder in ogen van de andere ouder geen knip voor de neus waard is. Het is niet aan jou om de waarde die je ex voor jou heeft, gelijk te stellen aan de waarde die de vader van je kind voor zijn kind heeft.
Een betere oplossing word je hier door meerdere mensen gegeven: maak het beste van de situatie waar je zelf in zit. Maar dat wil jij niet horen.
Als jij idd die dombo bent die beter had moeten weten, zoals je zelf zegt, en niet degene die door het verdriet haar ex zwarter ziet dan hij is, dan zul je nu stomweg moeten leren om om te gaan met de gevolgen van je eigen dombo-akties. Je kunt de verantwoordelijkheid voor die stommiteit wel volledig bij je ex neer leggen, maar het zijn ook jouw keuzes geweest. Neem daar als een grote meid dan ook je verantwoordelijkheid voor.
Zelfs een slechte vader is een vader, en een kind heeft behoefte aan zijn beide ouders. Ook als de ene ouder in ogen van de andere ouder geen knip voor de neus waard is. Het is niet aan jou om de waarde die je ex voor jou heeft, gelijk te stellen aan de waarde die de vader van je kind voor zijn kind heeft.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 16 mei 2009 om 11:39
Zal jouw kind je er dankbaar voor zijn dat je het contact hebt stopgezet of gefrustreerd?
En wat wil je dan eigenlijk? Je valt erover dat hij zijn afspraak niet nakomt -zijn kind niet ziet dus-, naar je zelf beweert omdat je kind zo verdrietig is, en de consequentie die je wilt stellen is dat hij zijn kind nooit meer ziet -en daar gaat je kind dan ineens heel blij van worden of zo?-
Face it, er zijn heren die zichzelf belangrijker vinden dan de rest van de wereld. Dikke pech als je kinderen hebt met zo'n heerschap maar dat is onomkeerbaar.
Waar je wel invloed op hebt is op het welzijn van je kinderen, en als kind van gescheiden ouders kan ik je nu alvast vertellen dat dit niet gebaat is bij nul contact met de vader.
Om welke reden ik inmiddels heb geaccepteerd dat mijn kinderen hun vader eigenlijk alleen per ongeluk zien, als hij iets dringend nodig heeft. En dan zijn ze godallejezusblij dat ze hem weer mogen voelen, ruiken, met hem spelen.
Voor wat betreft het contact faciliteren: op een gegeven moment heb je echt wel door wanneer een afspraak menens is en wanneer een afspraak onder voorbehoud is. Die laatste afspraken, daar ga je niet op zitten wachten. Andere plannen betekent dan pech voor de vader. De gemeende afspraken faciliteer je wel.
Uiteraard kun je e.e.a. helder onder woorden brengen. Spreek de verwachting uit dat hij een gemaakte afspraak nakomt, of anders deze afspraak niet maakt. Zeg tegen hem dat je weinig zin hebt om je weekenden voor hem in te plannen als hij je niet kan verzekeren dat hij komt. Dat je dus andere dingen gaat inplannen als hij regelmatig onbetrouwbaar blijkt en dat het dan aan hem is om jou ervan te verzekeren dat hij op een volgende afspraak aanwezig zal zijn.
Vooral: erken dat je nu eenmaal geen standaard omgangsregeling hebt met deze meneer. Vertel dit ook aan je vriend. Er is geen omgangsplicht, maar omgangsrecht, en daar zul je het mee moeten doen. En je kind ook.
En wat wil je dan eigenlijk? Je valt erover dat hij zijn afspraak niet nakomt -zijn kind niet ziet dus-, naar je zelf beweert omdat je kind zo verdrietig is, en de consequentie die je wilt stellen is dat hij zijn kind nooit meer ziet -en daar gaat je kind dan ineens heel blij van worden of zo?-
Face it, er zijn heren die zichzelf belangrijker vinden dan de rest van de wereld. Dikke pech als je kinderen hebt met zo'n heerschap maar dat is onomkeerbaar.
Waar je wel invloed op hebt is op het welzijn van je kinderen, en als kind van gescheiden ouders kan ik je nu alvast vertellen dat dit niet gebaat is bij nul contact met de vader.
Om welke reden ik inmiddels heb geaccepteerd dat mijn kinderen hun vader eigenlijk alleen per ongeluk zien, als hij iets dringend nodig heeft. En dan zijn ze godallejezusblij dat ze hem weer mogen voelen, ruiken, met hem spelen.
Voor wat betreft het contact faciliteren: op een gegeven moment heb je echt wel door wanneer een afspraak menens is en wanneer een afspraak onder voorbehoud is. Die laatste afspraken, daar ga je niet op zitten wachten. Andere plannen betekent dan pech voor de vader. De gemeende afspraken faciliteer je wel.
Uiteraard kun je e.e.a. helder onder woorden brengen. Spreek de verwachting uit dat hij een gemaakte afspraak nakomt, of anders deze afspraak niet maakt. Zeg tegen hem dat je weinig zin hebt om je weekenden voor hem in te plannen als hij je niet kan verzekeren dat hij komt. Dat je dus andere dingen gaat inplannen als hij regelmatig onbetrouwbaar blijkt en dat het dan aan hem is om jou ervan te verzekeren dat hij op een volgende afspraak aanwezig zal zijn.
Vooral: erken dat je nu eenmaal geen standaard omgangsregeling hebt met deze meneer. Vertel dit ook aan je vriend. Er is geen omgangsplicht, maar omgangsrecht, en daar zul je het mee moeten doen. En je kind ook.
zaterdag 16 mei 2009 om 11:41
Moet ik het ook maar pikken dat hij het eerder in belang vind om mij te treiteren, dan te kijken naar het belang van ons kindje. Hij zegt dat hij ons kindje niet opkomt halen en dat heb ik allemaal aan mijzelf te danken, omdat ik geen gesprekken met hem aan mag gaan als hij ons kindje op de laatste 5 min afzegt.
Dan mag je best denken dat het om wraak gaat, maaraar gaat het mij zeker niet om. Ik wil rust en verder met mijn leven.
Dan mag je best denken dat het om wraak gaat, maaraar gaat het mij zeker niet om. Ik wil rust en verder met mijn leven.
zaterdag 16 mei 2009 om 11:50
quote:tiaaara schreef op 16 mei 2009 @ 11:41:
Moet ik het ook maar pikken dat hij het eerder in belang vind om mij te treiteren, dan te kijken naar het belang van ons kindje. Hij zegt dat hij ons kindje niet opkomt halen en dat heb ik allemaal aan mijzelf te danken, omdat ik geen gesprekken met hem aan mag gaan als hij ons kindje op de laatste 5 min afzegt.
Dan mag je best denken dat het om wraak gaat, maaraar gaat het mij zeker niet om. Ik wil rust en verder met mijn leven.Sorry, maar je hebt nou eenmaal een kind samen voor de rest van jullie beiden leven. Jouw ex zal dus jouw leven lang een rol blijven spelen in jouw leven.
Moet ik het ook maar pikken dat hij het eerder in belang vind om mij te treiteren, dan te kijken naar het belang van ons kindje. Hij zegt dat hij ons kindje niet opkomt halen en dat heb ik allemaal aan mijzelf te danken, omdat ik geen gesprekken met hem aan mag gaan als hij ons kindje op de laatste 5 min afzegt.
Dan mag je best denken dat het om wraak gaat, maaraar gaat het mij zeker niet om. Ik wil rust en verder met mijn leven.Sorry, maar je hebt nou eenmaal een kind samen voor de rest van jullie beiden leven. Jouw ex zal dus jouw leven lang een rol blijven spelen in jouw leven.
zaterdag 16 mei 2009 om 11:52
Nee, dat hoef je niet te pikken. Maar nu hem een hak zetten door het contact stop te zetten is net zo kwalijk. Je bent dan net zo verkeerd bezig. Het is niet zo dat als hij het belang van jullie kind niet voorop heeft staan, jij dat ook niet hoeft te doen.
Rust krijg je als je je niet zo op laat fokken door hem. verder gaan met je eigen leven had je allang moeten doen, jullie zijn al drie jaar uit elkaar. Dat leven heeft een minder leuke kant; je hebt een kind van een vader die jij niet meer kan luchten. Jammer, maar je zal hem toch een plekje moeten geven ergens want hij is er nu eenmaal en hij is belangrijk voor jullie zoon. Maak dat plekje emotioneel zo klein mogelijk, dan is het beter leefbaar.
Zorg ervoor dat je zoon tenminste één ouder heeft, die zijn belang prioriteit geeft.
Rust krijg je als je je niet zo op laat fokken door hem. verder gaan met je eigen leven had je allang moeten doen, jullie zijn al drie jaar uit elkaar. Dat leven heeft een minder leuke kant; je hebt een kind van een vader die jij niet meer kan luchten. Jammer, maar je zal hem toch een plekje moeten geven ergens want hij is er nu eenmaal en hij is belangrijk voor jullie zoon. Maak dat plekje emotioneel zo klein mogelijk, dan is het beter leefbaar.
Zorg ervoor dat je zoon tenminste één ouder heeft, die zijn belang prioriteit geeft.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 16 mei 2009 om 11:57
Die rust zul je moeten zoeken in je eigen hart en samen met je huidige man. Wat is zijn positie overigens in dit verhaal?
Simpel. Hij heeft gezegd dat hij zijn kind voorlopig niet komt ophalen. Reden is irrelevant -okee, in een woeste bui zal je het er best wel eens uitgooien tegenover je kind, maar goed, redelijke mensen proberen dit te voorkomen in het belang van het goede gevoel van hun kind-
Jij hoeft nu niets te doen dan verder gaan met je leven en wachten tot hij weer contact met je opneemt over herstel van de omgangsregeling. Als het erg lang duurt -als je kind laat weten zijn vader te missen- kun je er een emailtje aan wagen waarin je sec stelt dat je zoon zijn vader mist en hem graag zal zien.
Vervolgens maak je nieuwe afspraken. Afspraken waarin jullie beiden zich kunnen vinden werken meestal het beste. Dat zal in jullie geval dan waarschijnlijk neerkomen op dat afspraken alleen gefaciliteerd worden in de weekenden die in de omgangsregeling zijn vastgesteld -jouw eis- en wanneer hij zich ertoe in staat voelt -zijn eis-
Nog even overleggen hoe je voorkomt dat er op het laatste moment wordt afgebeld en je bent klaar.
NB: ik vertel mijn kinderen nooit dat er een afspraak zit aan te komen. Pas als we onderweg gaan worden ze ingelicht. Werkt prima.
Simpel. Hij heeft gezegd dat hij zijn kind voorlopig niet komt ophalen. Reden is irrelevant -okee, in een woeste bui zal je het er best wel eens uitgooien tegenover je kind, maar goed, redelijke mensen proberen dit te voorkomen in het belang van het goede gevoel van hun kind-
Jij hoeft nu niets te doen dan verder gaan met je leven en wachten tot hij weer contact met je opneemt over herstel van de omgangsregeling. Als het erg lang duurt -als je kind laat weten zijn vader te missen- kun je er een emailtje aan wagen waarin je sec stelt dat je zoon zijn vader mist en hem graag zal zien.
Vervolgens maak je nieuwe afspraken. Afspraken waarin jullie beiden zich kunnen vinden werken meestal het beste. Dat zal in jullie geval dan waarschijnlijk neerkomen op dat afspraken alleen gefaciliteerd worden in de weekenden die in de omgangsregeling zijn vastgesteld -jouw eis- en wanneer hij zich ertoe in staat voelt -zijn eis-
Nog even overleggen hoe je voorkomt dat er op het laatste moment wordt afgebeld en je bent klaar.
NB: ik vertel mijn kinderen nooit dat er een afspraak zit aan te komen. Pas als we onderweg gaan worden ze ingelicht. Werkt prima.
