Man word steeds hartelozer

Goed advies van MissMara. Je kunt iemand niet dwingen tot therapie, zeker niet met een soort 'chantage'( 'als je geen therapie doet ga ik bij je weg').

Je kunt wel duidelijk maken dat je zijn gedrag niet meer kunt/ wilt accepteren en aangeven wat het met je doet.

Heftig!

Ik zou niet weten wat je hieraan kan doen, maar mij lijkt ook dat de oorzaak van zijn gedrag dieper ligt... en als hij zelf niet wil veranderen, kun je hem vrees ik ook niet dwingen met eisen dat hij in therapie gaat.

Enige wat je kunt doen is je eigen conclusies trekken: wil je met deze 'vernieuwde' versie van je man nog wel oud worden?

Sterkte.

Er zijn al veel zinnige adviezen gegeven.

Wanneer hij weer in zo'n mood is (klaarblijkelijk om jouw te raken) dan zou je tegen hem kunnen zeggen, dat je niet meer over dit soort dingen op deze wijze met hem wil praten. Laat je gewoon niet meer uit de tent lokken. Zeg dat zijn manier van discussieren voor jou niet prettig is of heel naar is voor jou. Maak geen verwijten naar hem toe, maar geef aan wat het doet met jou.

Daarna zou je een rustig gesprek kunnen hebben waarom jij het niet prettig vindt.

Hou alles dicht bij jezelf. Een andere manier van benadering, maar wel een juiste.

Sterkte met dit alles. Het is heel erg moeilijk om deze impasse te doorbreken. Heb zelf ook een relatie met zo'n man gehad. Mij is het niet gelukt en eigenlijk ben ik daar best blij om nu.

Wat goed moods, hoe je het hem hebt verteld!



Hopelijk is hij hierdoor zó geschrokken dat het hem aanzet eens heel goed naar zijn eigen gedrag en uitspraken te kijken en dit hopelijk ook te gaan veranderen.



Ik herken dit enigszins en het belangrijkste is in mijn ogen héél duidelijk je grenzen aangeven zoals je nu hebt gedaan.

Als dat tot verandering leidt: geweldig!

Zo niet, dan heb je gedaan wat je kon.

Hij moet het toch zelf inzien en wíllen veranderen.



Sterkte!

quote:Suzeli schreef op 15 mei 2009 @ 12:08:

stuur hem eens naar de huisarts



Hij is niet gek alleen moet hij in gaan zien dat hij wel hulp nodig heeft. (duurde bij mijn vriend ook maanden voordatie toegaf)



En geef hem ajb een knuffel, hij zal het noooooooit toegeven maar het is wel fijn. quote:enne laat je niet meeslapen in zijn depressieHou eens op met de pseudo-shrink uit te hangen en jouw eigen situatie te projecteren op die van TO.

Wat goed dat je het op een rustige manier hebt aangesproken! Ik zou hem over een paar dagen vragen of hij nog over jouw opmerking heeft nagedacht (aan zijn reactie te merken lijkt hij iemand die dit even moet laat bezinken). Misschien opent hij zich dan naar jou toe en kunnen jullie er een goed gesprek over hebben.

Of inderdaad, de eerstvolgende keer dat hij weer in zo'n bui is, laat je hem uitrazen en vertel je hem daarna rustig dat DIT is wat je bedoelde. En vraag je hoe het komt ofzo. Ik denk dat het belangrijk is dat jullie samen uitvinden hoe het komt dat hij zo verbitterd is geworden.

Is hier misschien een echte therapeut die ons kan vertellen waar dit gedrag nou eigenlijk doo rveroorzaakt wordt??

Ik herken nl wel een paar dingen. Mijn situatie met mijn vriend is nog niet zo geescaleerd, maar uit een aantal dingen herken ik wel het zelfde type man, zij het misschien nog wat latenter.

Met name wat je schreef Moods, als Kinderlijke Macho, of dat het een boze, negatieve, gefrustreerde man is en ja, onzeker....



Het is een patroon ofzo, waar dus veel meer mannen last van hebben (en dus wij). WAAR komt dit in godsnaam vandaan? Is er iemand die dat kan vertellen? Is het iets uit de jeugd, is het aangeboren, is het genetisch (ik hoop het niet want ik ben zwanger van hem).



Ik zag op een gegeven moment, naar aanleiding van een aantal voorvallen ineens 'het licht': het is een 'Foute Man'! Ben toen eens gaan googlen op Foute Man en kwam zoveel beschrijvingen tegen waarin ik mijn vriend herkende! (en jouw man).

IETS zorgt ervoor dat ze zich zo gaan gedragen, maar wat?? Daar ben ik dan nog niet achter. En de een heeft het natuurlijk erger of anders dan de ander, maar in de basis zag ik wel een soort rode draad.



Klinkt misch raar dat ik dit schrijf aangezien ik nog/weer met m'n vriend ben en ik zelfs zwanger van hem ben. Het gaat nu ook wel weer goed. Heb op een bepaalde manier ook het gevoel dat ik hem moet 'redden', dat ie met mijn hulp, mijn liefde en het bieden van een rustige, veilige basis hij het leven wat positiever in zou kunnen gaan inzien, waar ik zelf dan uit eindelijk ook profijt van zal hebben, en vooral hij. Het moet toch geen pretje zijn om zo te zijn, zo negatief, bang, pessimistisch etc. Het gekke is dat ie idd ook heel grappig kan zijn, een soort clown. En net als met zoveels 'clowns' heeft ook hij die andere, hele duistere kant...



Maar omdat het 'macho's' zijn willen ze stoer zijn, hun zwakkere kant niet laten zien en zich dus liever ook niet laten helpen (door bv therapie) dat maakt het zo moeilijk.......



Ik hoop dus dat iemand kan zeggen waar het door veroorzaakt wordt en wens verder alle vrouwen met dergelijke mannen veel sterkte!

Kan me voorstellen dat hij verbaasd was, je bent heel duidelijk geweest. Beter. Ik moet bij je verhaal ook denken aan mensen die expres erg dwars en onredelijk gaan doen wanneer ze aandacht willen.

Lijkt me inderdaad een schreeuw om aandacht hoe hij tekeer gaat. Kan niet anders, iemand kan niet ZO harteloos zijn. Of je bent dan echt psychisch niet in orde door een of andere stoornis. Mensen die zich afsluiten voor hun gevoel of nooit bij hun gevoel gekomen zijn (nooit iets ergs hebben meegemaakt) kunnen volgens mij zo reageren. Dingen die hij zegt als 'ik ben toch nutteloos' dat zijn toch ook wel vreemde uitspraken. Is hij zo ongelukkig dat hij zo onverschillig kan reageren? Heeft hij een normale jeugd gehad? Of zijn er dingen gebeurt waar hij misschien veel last van heeft? Hij klinkt me zeker niet als een man die emotioneel in balans is. Maar goed, ik snap dat het voor jou heel lastig is. Als hij zich niet openstelt is het voor jou ook heel frusterend, je hoeft het ook niet te pikken als iemand je alleen gebruikt om zijn frustaties tegen te uiten. Zo werkt het niet! Goed dat je je grenzen aangeeft, mogelijk gaat hij nadenken dat het zo voor hem ook niet werkt en alleen maar mensen van zich afstoot die hij niet kwijt wil. Misschien als hij bang wordt dat je bij hem weggaat hij je dingen gaat vertellen...succes en heb ergens ook wel medelijden met deze man..

quote:Spinster schreef op 16 mei 2009 @ 09:12:

[...]







[...]

Hou eens op met de pseudo-shrink uit te hangen en jouw eigen situatie te projecteren op die van TO.Nou zeg ze mag toch haar mening/advies geven of niets soms...

@ Klussertje: ik ben geen therapeut, maar heb wel met een therapeut over dit probleem gesproken. Het is natuurlijk bij iedereen verschillend, maar als een man ineens zo verbitterd en harteloos wordt, heeft dit (volgens de therapeut) te maken met eigen onzekerheden. Dus: met ontevredenheid over zijn eigen leven, die hij op anderen projecteert (want: de schuld bij jezelf zoeken betekent je eigen fouten toegeven en/of je gevoelens toelaten en dat vinden deze mannen erg moeilijk).

Ik zie het bij mijn eigen vader. Diep vanbinnen is hij helemaal geen gelukkig mens (hij kan het ook niet beantwoorden als je hem vraagt waar hij blij of gelukkig van wordt) en hij reageert dit af door mijn moeder dagelijks te bekritiseren. Het lukt hem niet om zijn patroon te doorbreken en een relatietherapie vindt hij op z'n zachts gezegd een belachelijk idee (want de vuile was hang je niet buiten).

Het lijkt me echt erg als je zo in elkaar zit, want je maakt er niet alleen jezelf, maar ook je hele omgeving ongelukkig mee. Ik weet niet of ik echt met zo'n man zou kunnen leven...

quote:klussertje schreef op 16 mei 2009 @ 09:51:

Met name wat je schreef Moods, als Kinderlijke Macho, of dat het een boze, negatieve, gefrustreerde man is en ja, onzeker....



Klinkt misch raar dat ik dit schrijf aangezien ik nog/weer met m'n vriend ben en ik zelfs zwanger van hem ben. Het gaat nu ook wel weer goed. Heb op een bepaalde manier ook het gevoel dat ik hem moet 'redden', dat ie met mijn hulp, mijn liefde en het bieden van een rustige, veilige basis hij het leven wat positiever in zou kunnen gaan inzien, waar ik zelf dan uit eindelijk ook profijt van zal hebben, en vooral hij. Het moet toch geen pretje zijn om zo te zijn, zo negatief, bang, pessimistisch etc. Het gekke is dat ie idd ook heel grappig kan zijn, een soort clown. En net als met zoveels 'clowns' heeft ook hij die andere, hele duistere kant...



Maar omdat het 'macho's' zijn willen ze stoer zijn, hun zwakkere kant niet laten zien en zich dus liever ook niet laten helpen (door bv therapie) dat maakt het zo moeilijk.......



Ik hoop dus dat iemand kan zeggen waar het door veroorzaakt wordt en wens verder alle vrouwen met dergelijke mannen veel sterkte!



Klussertje, ik ben geen therapeut, dus geen echte kennis op dit gebied. Ik ken wel wat van dit soort mannen en diegenen die ik ken zijn innerlijk onzeker en voelen zich ondergewaardeerd. Hun kennis en talenten worden in hun ogen niet voldoende gezien en daar zijn ze gefrustreerd over. En als zij het slecht hebben moet idereen om hen heen het ook slecht hebben.

In ergere gevallen hebben ze trekken van een narcistische persoonlijkheidsstoornis, dat kan ook met een onzekere basis, maar dan zijn ze eigenlijk altijd bezig anderen naar beneden te halen, vinden zichzelf veel beter dan iedereen en hebben een beeld van roem, bekendheid, erkenning en perfecte liefde of een perfecte relatie waar ze recht op hebben.



Dat clownen, is dat vaak afzeikende humor, waarmee hij anderen te grazen neemt of belachelijk maakt?



Ik hoop dat je stopt met het idee dat je hem moet redden. Als hij geen hulp wil aanvaarden gaat dat ook zeker niet lukken, maar als jij denkt dat jij iemand kunt redden, die tot nu toe kennelijk zelf niet vond dat hij hulp of steun of therapie nodig had, dan is dat best aanmatigend. Jij bepaalt dus dat zijn leven zo niet goed is. Ik snap wel dat jij denkt dat zijn leven niet leuk is (en dat vindt hij misschien zelf ook), maar daar is hij zelf verantwoordelijk voor. En daarnaast denk ik dat het een bodemloze put is waar jij heel veel energie en moeite in gaat stoppen en weinig of waarschijnlijk geen waardering voor terug gaat krijgen. Niet verstandig gezien je zwanger bent en je energie voor jezelf en het kind in je buik veel beter kunt gebruiken. Je klinkt niet heel zeker en enthousiast over de relatie, jullie hebben vanaf het prille begin een zeer turbulente relatie gehad met veel ruzies en jij doet nu ontzettend veel water bij de wijn.



Ik snap dat je graag een relatie wilt hebben met de vader van je kind, maar laat het dan wel een relatie zijn op gelijkwaardige basis en niet een waarbij jij op je tenen moet lopen en hij zijn buien en slechte eigenschappen ongegeneerd uit kan leven, want jij slikt het wel want je wilt koste wat het kost die relatie in stand houden? Lekker voorbeeld ben je dan voor je kind.

Verhelderend hoor... vind je niet, Moods?

Of iig herkenbaar.



Nukje, dat stukje...: "heeft dit (volgens de therapeut) te maken met eigen onzekerheden. Dus: met ontevredenheid over zijn eigen leven, die hij op anderen projecteert (want: de schuld bij jezelf zoeken betekent je eigen fouten toegeven en/of je gevoelens toelaten en dat vinden deze mannen erg moeilijk)."

...is zo herkenbaar! Maarre, wat naar voor je dat jouw eigen vader zo is!!!



En Aikidoka, dat hele eerste stukje dat je schrijft over met name ondergewaardeerd is ook errug herkenbaar!

Die humor is soms ten kost evan een ander, maar ook gewoon adremme leuke humor. (ik zal er eens op letten trouwens). En wat je verder ook schrijft, je hebt helemaal gelijk hoor... maar tis lastig om er een punt achter te zetten. Vanmorgen bijna gebeurd (heb het er een beetje op aan gestuurd dat hij de knoop zou doorhakken, wat hij ook deed, maar heel rottig, zei dingen als "de afgelopen maanden betekenden eigenlijk niets voor mij" dat soort fijne teksten, die wat mij betreft uit de lucht kwamen vallen. De dag er voor was het nog handje geven, armpje om me heen, je bent m'n vrouw etc...)

En ondanks de pijn en het hele nare gevoel dat ik had, was ik "blij" dat de kogel door de kerk was.... wás....want hij belde vanmiddag weer... miste me... wilde afspreken...

tja....



Maar onbegrijpelijk, dit soort mannen, ik kan er met mijn pet niet bij.... Doe mij maar een missch wat saaiere man, maar eentje die lief is, begripvol, redelijk en wat positiever en zelfverzekerder ingesteld....

Wat mij bijblijft uit het verhaal van TO, is dat ze, nadat ze erover ging praten, liet zien wat het met haar doet, hij meteen inbond. Je wordt behandeld zoals je jezelf laat behandelen. Vind het wel een heel positief gevolg, maar ook iets wat ze heus wel zonder dit topic had kunnen bedenken.

En humor, sja, de leukste humor is vaak ten koste van anderen. Alleen schiet de een in de lach als ie iemand tegen een paaltje ziet rijden, en zal de ander de persoon gelijk te hulp schieten. En van heel veel dingen zal een partner niet eens doorhebben hoe tot op het bot hij of zij je kan beledigen, ook daar zullen veel mensen verschillend op reageren. Zo kun je om even een heel flauw voorbeeld aan te halen, samen in een deuk liggen omdat je tijdens een grappige scene in je broek piest van het lachen, maar als hetzelfde in je broek piesen ineens tijdens een borrel met vrienden wordt verteld/verklapt, je jezelf wel ontzettend te kakken gezet kunt voelen. Laat je dat zo, zal hij het volgende genante gebeuren weer in geuren en kleuren vertellen, ten koste van jezelf, maar zeg je er op een rustig moment iets van, wat het met je deed qua gevoel, zal hij er rekening mee kunnen houden.

Gewoon niet op letten en schijt hebben aan zijn mening.

Zelf geen onderwerpen beginnen en niet op zijn discussies ingaan.

moods wat een nare situatie! ik vind je heel erg sterk overkomen, petje af! volgens mij weet je het antwoord zelf wel, je zegt dat je het zo ontzettend zat bent en dat je eigenlijk diep van binnen al weet dat je bij hem weg wilt.



Geen idee of je man depressief is. ik vind het advies dat jij hem dan maar moet knuffelen onzin, en jij dan??? de dingen die hij zegt kunnen niet! ook niet als je depreffief bent!



heel veel sterkte