Relaties
alle pijlers
Man word steeds hartelozer
vrijdag 15 mei 2009 om 11:41
vrijdag 15 mei 2009 om 11:46
Jeetje Moods, dat hij zulke dingen zegt! Dat kan écht niet! Ik zou hierover een gesprek met hem aangaan waarbij je aangeeft wat je hier hebt beschreven. Doe eerst je verhaal en laat hem er dan op reageren.
Toen ik je verhaal las dacht ik aan iemand in mijn omgeving. Met hem is ongeveer hetzelfde gebeurd. Hij was altijd al wel hard, maar oordeelt nu wel heel erg harteloos. Bij deze persoon is het uitgelopen op een scheiding, maar hij is nog niet bijgedraaid. Hij blijft kil. Hij oordeelt over anderen maar kan zichzelf nooit kwtsbaar opstellen. Het is niet mijn partner, maar staat wel dicht naast me.
Of dit het einde is van je huwelijk kun jij alleen beslissen. Ik vind wel dat je je niet ongelukkig moet laten maken door een ander. Sterkte en een knuffel!
Toen ik je verhaal las dacht ik aan iemand in mijn omgeving. Met hem is ongeveer hetzelfde gebeurd. Hij was altijd al wel hard, maar oordeelt nu wel heel erg harteloos. Bij deze persoon is het uitgelopen op een scheiding, maar hij is nog niet bijgedraaid. Hij blijft kil. Hij oordeelt over anderen maar kan zichzelf nooit kwtsbaar opstellen. Het is niet mijn partner, maar staat wel dicht naast me.
Of dit het einde is van je huwelijk kun jij alleen beslissen. Ik vind wel dat je je niet ongelukkig moet laten maken door een ander. Sterkte en een knuffel!
vrijdag 15 mei 2009 om 11:48
Het kan gewoon een houding zijn, een pose.
Omdat hij zelf niet met dit soort dingen om kan gaan. Dan lekker hard uit de hoek komen kan een oplossing zijn voor het 'gezichtsverlies' wat hij zou lijden als hij echt moet zeggen hoe hij zich voelt.
Weet hij hoe hard hij jou raakt?
Ben je wel eens in huilen uitgebarsten als hij zo iets zei?
Ik kan me niet voorstellen dat hij wil dat jij van een flat springt.
Omdat hij zelf niet met dit soort dingen om kan gaan. Dan lekker hard uit de hoek komen kan een oplossing zijn voor het 'gezichtsverlies' wat hij zou lijden als hij echt moet zeggen hoe hij zich voelt.
Weet hij hoe hard hij jou raakt?
Ben je wel eens in huilen uitgebarsten als hij zo iets zei?
Ik kan me niet voorstellen dat hij wil dat jij van een flat springt.
vrijdag 15 mei 2009 om 11:54
Jeetje wat een heftige uitspraken zeg!!
Zeker als hij weet wat voor een verleden jij achter de rug hebt
Het lijkt er wel op of hij je misschien wil uitdagen? Expres schokkende dingen zegt om jou uit je tent te lokken? Misschien heeft hij een laag zelfbeeld door zijn werkeloze periode en probeert hij zich beter te voelen ten koste van anderen (dwz. door negatief over andere "zwakke" mensen te praten). Ik denk dat een groot deel van zijn grootspraak te maken heeft met onzekerheid en het niet gezien willen worden als zwak persoon (toen ik werkeloos was vond ik mezelf ook niks waard..het is echt niet goed voor je zelfbeeld).
Maar goed: wat zijn beweegreden ook is, het is niet leuk. Ik zou er zeker met hem over praten en misschien is een psycholoog nog een idee?
Vertel hem dat dit niet meer de man is op wie jij verliefd werd en dat het jullie relatie ernstig schaad. Als hij er voor wil vechten kan therapie een oplossing zijn misschien?
Zeker als hij weet wat voor een verleden jij achter de rug hebt
Het lijkt er wel op of hij je misschien wil uitdagen? Expres schokkende dingen zegt om jou uit je tent te lokken? Misschien heeft hij een laag zelfbeeld door zijn werkeloze periode en probeert hij zich beter te voelen ten koste van anderen (dwz. door negatief over andere "zwakke" mensen te praten). Ik denk dat een groot deel van zijn grootspraak te maken heeft met onzekerheid en het niet gezien willen worden als zwak persoon (toen ik werkeloos was vond ik mezelf ook niks waard..het is echt niet goed voor je zelfbeeld).
Maar goed: wat zijn beweegreden ook is, het is niet leuk. Ik zou er zeker met hem over praten en misschien is een psycholoog nog een idee?
Vertel hem dat dit niet meer de man is op wie jij verliefd werd en dat het jullie relatie ernstig schaad. Als hij er voor wil vechten kan therapie een oplossing zijn misschien?
vrijdag 15 mei 2009 om 11:55
Moods, wat naar voor je! Dat je eigen man dit soort uitspraken doet, juist terwijl het ook over jou, zijn eigen vrouw gaat. De eikelbijter.
Maar goed. Hoe is jullie relatie verder? Denk je dat je het hierover met hem kan hebben, dat hij je kwetst door altijd zo hard te zijn en dat jij het niet aantrekkelijk vindt om met zo'n harde hork samen te leven? Is hij misschien nog steeds depressief, of heel onzeker over zichzelf, waardoor hij op anderen begint te katten? Dat zou namelijk een heel vervelende eigenschap zijn, maar ook eentje die met veel professionele zorg en zo misschien wel weer weg te plamuren valt.
Maar ik kan me ook zo voorstellen dat als dit niet over gaat, of als hij er niet over wil praten, jij hier heel ongelukkig en gestressed van wordt. och, ik vind het heel naar voor je. Heel veel succes en zo..!
Maar goed. Hoe is jullie relatie verder? Denk je dat je het hierover met hem kan hebben, dat hij je kwetst door altijd zo hard te zijn en dat jij het niet aantrekkelijk vindt om met zo'n harde hork samen te leven? Is hij misschien nog steeds depressief, of heel onzeker over zichzelf, waardoor hij op anderen begint te katten? Dat zou namelijk een heel vervelende eigenschap zijn, maar ook eentje die met veel professionele zorg en zo misschien wel weer weg te plamuren valt.
Maar ik kan me ook zo voorstellen dat als dit niet over gaat, of als hij er niet over wil praten, jij hier heel ongelukkig en gestressed van wordt. och, ik vind het heel naar voor je. Heel veel succes en zo..!
vrijdag 15 mei 2009 om 11:58
Ik herken het wel.
Ik vermoed dat dit een uitingsvorm van een depressie is. Mijn vriend kan n.l. ook zo doen.
Volgens mij is het zoiets van Help, maar ik wil niet geholpen worden want dat is zwak en andere zijn dus ook zwak. (mijn idee hoor)
Mijn vriend heeft AD gehad en is onder behandeling van een psych geweest.
Sterkte, Jullie junnen hier echt doorheen komen.
quote:maar we hebben er nooit diepgaande gesprekken over gevoerdHet is belangrijk dat je elkaars achtergrond kent. Hoe meer mijn vriend verteld over vroeger hoe beter ik hem kan begrijpen in zijn reacties en uitspraken.
Ik vermoed dat dit een uitingsvorm van een depressie is. Mijn vriend kan n.l. ook zo doen.
Volgens mij is het zoiets van Help, maar ik wil niet geholpen worden want dat is zwak en andere zijn dus ook zwak. (mijn idee hoor)
Mijn vriend heeft AD gehad en is onder behandeling van een psych geweest.
Sterkte, Jullie junnen hier echt doorheen komen.
quote:maar we hebben er nooit diepgaande gesprekken over gevoerdHet is belangrijk dat je elkaars achtergrond kent. Hoe meer mijn vriend verteld over vroeger hoe beter ik hem kan begrijpen in zijn reacties en uitspraken.
vrijdag 15 mei 2009 om 12:07
vrijdag 15 mei 2009 om 12:08
vrijdag 15 mei 2009 om 12:09
Confronteren Moods, het kan niet anders. Zeg dat je van hem houdt, maar dat je dit soort uitspraken niet pikt. Wijs hem dus niet als persoon af (hij lijkt me daar zeer gevoelig voor), maar alleen zijn gedrag van de laatste tijd. Benadruk dat het je daarom gaat. Veel sterkte en succes!
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
vrijdag 15 mei 2009 om 12:11
Heh wat naar! helemaal met jouw verleden raakt hij jouw persoonlijk. Maar buiten dat lijkt het me afschuwelijk om zulke dingen aan te horen! Een vriendin van mij was met zo'n man getrouwd en hij is vooral zo als hij drinkt. Zij zijn nu uit elkaar maar vroeger ging ik soms weg omdat ik geen zin had om zijn veroordelende meningen aan te horen. Volgens mij komt zo'n houding trouwens voort uit onzekerheid. Veel sterkte.
vrijdag 15 mei 2009 om 12:25
Herkenbaar, Moods, ik ben heel lang met zo'n man getrouwd geweest. De enige mogelijkheid om er (heel misschien) verandering in te brengen, is volgens mij therapie.
Hoewel ik denk dat het ook met therapie heel moeilijk is om iemand zo fundamenteel te veranderen.
Je zei dat je je oude man terugwilde. Maar misschien was die 'oude' man niet de 'echte'.
Mijn ex was in het begin ook anders, maar volgens mij durfde hij toen nog niet gewoon zichzelf zijn, uit angst dat ik hem niet zou mogen zoals hij echt was: boos, negatief, gefrustreerd...
Ik zelf ben superblij dat ik van hem af ben... Ik heb wel nog altijd (na 10 jaar) een soort medelijden met hem. Zulke mensen kunnen niet gelukkig worden, als ze niet veranderen. En het is ook sneu voor mijn kinderen, dat hun vader zo is.
Sterkte!
Hoewel ik denk dat het ook met therapie heel moeilijk is om iemand zo fundamenteel te veranderen.
Je zei dat je je oude man terugwilde. Maar misschien was die 'oude' man niet de 'echte'.
Mijn ex was in het begin ook anders, maar volgens mij durfde hij toen nog niet gewoon zichzelf zijn, uit angst dat ik hem niet zou mogen zoals hij echt was: boos, negatief, gefrustreerd...
Ik zelf ben superblij dat ik van hem af ben... Ik heb wel nog altijd (na 10 jaar) een soort medelijden met hem. Zulke mensen kunnen niet gelukkig worden, als ze niet veranderen. En het is ook sneu voor mijn kinderen, dat hun vader zo is.
Sterkte!
vrijdag 15 mei 2009 om 13:45
Jee Moods, wat een nare situatie.
Ik herken er een heel klein beetje in, in de zin van dat ik een wat, laten we het maar "bijzondere", jeugd heb gehad. Mijn partner uit een in mijn ogen ideaal gezin komt met veel kansen en veiligheid.
Wij hebben een heel-heel moeilijk tijd doorgemaakt met een aantal raakvlakken zoals jij die beschrijft. In het kort komt het erop neer dat summerman nogal de weg kwijt leek, en wij met elkaar nog maar moeilijk communiceerden. Veel harde, rare, opmerkingen, overwerken, egocentrisme etc.
Ik vind het moeilijk om je te zeggen hoe ik denk dat jou man in elkaar zou zitten.. Ik ken hem tenslotte niet.
Ik ga wel mee in de gedachte van AbsoluteEinstein, iig, in de zin van dat het bij summerman in elk geval wel een pose bleek. Hij had niets, maar dan ook niets meer in de hand en zijn leven nam naar zijn gevoel (zegt hij achteraf) een loopje met hem.
Alles heeft hier enorm moeten escaleren en we zijn elkaar dan ook op een haar na kwijt geraakt, maar dat was voor hem precies het punt dat hij zich realiseerde dat thuis, met alles wat daarbij hoort, de basis is voor hem. Hij wist het alleen niet te communiceren. uit angst, onzekerheid, of wat dan ook. Dat laat ik verder ook bij hem.
inmiddels 3/4 jaar verder gaat het als nooit tevoren, en die nare, harde man is er niet meer. Maar daar heeft hij wel heel wat werk voor moeten verrichten, dat wilde hij zelf graag. ik had al een eigen toekomst voor ogen inmiddels.
Ik weet niet goed wat je hier dan mee moet, maar misschien kun je er toch iets mee. Ik denk inderdaad dat het heel goed zou zijn om eens (nogmaals) heel luid en duidelijk te zeggen dat je zo niet verder kunt. Therapie klinkt inderdaad als de enige weg, maar daar moet hij wel voor open staan. Maar misschien dat dat zou kunnen bij een heel duidelijk signaal van jou naar hem.
In elk geval ben jij nu niet gelukkig. En dat zou het eikp[unt voor jou moeten zijn, hoe moeilijk ook. Want aan een dood paard kun je niet trekken. Je kunt alleen regie over je eigen leven houden.
Ik herken er een heel klein beetje in, in de zin van dat ik een wat, laten we het maar "bijzondere", jeugd heb gehad. Mijn partner uit een in mijn ogen ideaal gezin komt met veel kansen en veiligheid.
Wij hebben een heel-heel moeilijk tijd doorgemaakt met een aantal raakvlakken zoals jij die beschrijft. In het kort komt het erop neer dat summerman nogal de weg kwijt leek, en wij met elkaar nog maar moeilijk communiceerden. Veel harde, rare, opmerkingen, overwerken, egocentrisme etc.
Ik vind het moeilijk om je te zeggen hoe ik denk dat jou man in elkaar zou zitten.. Ik ken hem tenslotte niet.
Ik ga wel mee in de gedachte van AbsoluteEinstein, iig, in de zin van dat het bij summerman in elk geval wel een pose bleek. Hij had niets, maar dan ook niets meer in de hand en zijn leven nam naar zijn gevoel (zegt hij achteraf) een loopje met hem.
Alles heeft hier enorm moeten escaleren en we zijn elkaar dan ook op een haar na kwijt geraakt, maar dat was voor hem precies het punt dat hij zich realiseerde dat thuis, met alles wat daarbij hoort, de basis is voor hem. Hij wist het alleen niet te communiceren. uit angst, onzekerheid, of wat dan ook. Dat laat ik verder ook bij hem.
inmiddels 3/4 jaar verder gaat het als nooit tevoren, en die nare, harde man is er niet meer. Maar daar heeft hij wel heel wat werk voor moeten verrichten, dat wilde hij zelf graag. ik had al een eigen toekomst voor ogen inmiddels.
Ik weet niet goed wat je hier dan mee moet, maar misschien kun je er toch iets mee. Ik denk inderdaad dat het heel goed zou zijn om eens (nogmaals) heel luid en duidelijk te zeggen dat je zo niet verder kunt. Therapie klinkt inderdaad als de enige weg, maar daar moet hij wel voor open staan. Maar misschien dat dat zou kunnen bij een heel duidelijk signaal van jou naar hem.
In elk geval ben jij nu niet gelukkig. En dat zou het eikp[unt voor jou moeten zijn, hoe moeilijk ook. Want aan een dood paard kun je niet trekken. Je kunt alleen regie over je eigen leven houden.
Computer says nooooo
vrijdag 15 mei 2009 om 13:50
Moods, misschien moet je therapie nog even tot later bewaren, als hij daar zo fel op tegen is. Maak geen ruzie, maar deel hem zakelijk mee dat je niet meer kan leven met hem als hij zo doet. Laat eerst dat idee een paar dagen tot hem doordringen. Als hij toch jullie relatie wil redden dan kun je praten over de volgende stappen: huisarts, therapie. Anders loop je nl. kans dat uit angst voor de behandeling hij de relatie meteen maar verbreekt. Je wilt niet geloven hoe vreselijk bang veel mensen (vooral mannen) zijn voor therapie.
Sterkte, lijkt me een afschuwelijke situatie.
Sterkte, lijkt me een afschuwelijke situatie.
vrijdag 15 mei 2009 om 13:57
quote:MissMara schreef op 15 mei 2009 @ 13:50:
Moods, misschien moet je therapie nog even tot later bewaren, als hij daar zo fel op tegen is. Maak geen ruzie, maar deel hem zakelijk mee dat je niet meer kan leven met hem als hij zo doet. Laat eerst dat idee een paar dagen tot hem doordringen. Als hij toch jullie relatie wil redden dan kun je praten over de volgende stappen: huisarts, therapie. Anders loop je nl. kans dat uit angst voor de behandeling hij de relatie meteen maar verbreekt. Je wilt niet geloven hoe vreselijk bang veel mensen (vooral mannen) zijn voor therapie.
Sterkte, lijkt me een afschuwelijke situatie.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Het hoeft natuurlijk ook geen therapie te zijn, als hij maar verandert in zijn opstelling. Als hij echt van je houdt wil hij je geen pijn doen, dan wil hij het allerbeste voor je. En als hij zich dat realiseert kan hij misschien zelf wel opties bedenken om dingen te veranderen. Misschien wel andere dan jouw therapie optie, dingen waar hij minder op tegen is.
Ook van mij veel sterkte, wat een nare situatie.
Moods, misschien moet je therapie nog even tot later bewaren, als hij daar zo fel op tegen is. Maak geen ruzie, maar deel hem zakelijk mee dat je niet meer kan leven met hem als hij zo doet. Laat eerst dat idee een paar dagen tot hem doordringen. Als hij toch jullie relatie wil redden dan kun je praten over de volgende stappen: huisarts, therapie. Anders loop je nl. kans dat uit angst voor de behandeling hij de relatie meteen maar verbreekt. Je wilt niet geloven hoe vreselijk bang veel mensen (vooral mannen) zijn voor therapie.
Sterkte, lijkt me een afschuwelijke situatie.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Het hoeft natuurlijk ook geen therapie te zijn, als hij maar verandert in zijn opstelling. Als hij echt van je houdt wil hij je geen pijn doen, dan wil hij het allerbeste voor je. En als hij zich dat realiseert kan hij misschien zelf wel opties bedenken om dingen te veranderen. Misschien wel andere dan jouw therapie optie, dingen waar hij minder op tegen is.
Ook van mij veel sterkte, wat een nare situatie.
vrijdag 15 mei 2009 om 14:09
Huisarts? Psycholoog/psychiater?
Kan me niet voorstellen dat dit 'gewoon' opeens een gedragsverandering is van iemand, die nooit zo harteloos is geweest. Iedereen heeft wel eens een dag, of misschien een korte periode waarin ie niet helemaal zichzelf is omdat het bijvoorbeeld allemaal even tegenzit. Maar om dan dit soort uitspraken te doen? En ook al over zo'n lange periode? Lijkt mij niet helemaal normaal...
Sterkte!
Kan me niet voorstellen dat dit 'gewoon' opeens een gedragsverandering is van iemand, die nooit zo harteloos is geweest. Iedereen heeft wel eens een dag, of misschien een korte periode waarin ie niet helemaal zichzelf is omdat het bijvoorbeeld allemaal even tegenzit. Maar om dan dit soort uitspraken te doen? En ook al over zo'n lange periode? Lijkt mij niet helemaal normaal...
Sterkte!
