Gezondheid
alle pijlers
MS & vrienschap & kinderwens.....
dinsdag 5 mei 2009 om 16:31
Hoi,
Ik ben benieuwd naar mensen die net als ik bevriend zijn met iemand met MS. En te praten over wat MS met je vriendschap doet.
Daarnaast speelt bij mij dat mijn goede vriendin met MS een kinderwens heeft en ik mij sterk afvraag of dit wel zo verstandig is....
Vorig jaar kreeg zij een miskraam, maar doordat ze snel opnieuw zwanger wilde raken is zij niet direct aan de medicatie gegaan.
De hornoonschommelingen waren funest voor de MS.
Sindsdien gaat het slecht met mijn vriendin. Zowel lichamelijk als psychisch. Ik maak mij ernstig zorgen!
Ik ben benieuwd naar mensen die net als ik bevriend zijn met iemand met MS. En te praten over wat MS met je vriendschap doet.
Daarnaast speelt bij mij dat mijn goede vriendin met MS een kinderwens heeft en ik mij sterk afvraag of dit wel zo verstandig is....
Vorig jaar kreeg zij een miskraam, maar doordat ze snel opnieuw zwanger wilde raken is zij niet direct aan de medicatie gegaan.
De hornoonschommelingen waren funest voor de MS.
Sindsdien gaat het slecht met mijn vriendin. Zowel lichamelijk als psychisch. Ik maak mij ernstig zorgen!
maandag 18 mei 2009 om 18:49
Bij iemand die een katje al te zwaar vindt om voor te zorgen, vind ik dat je iemand ook mag afraden een kind te krijgen.
Dat die-en-die het allemaal redt met MS en kinderen, is prima en fijn. Maar in dit geval gaat het niet over die-en-die, of over iemand die misschien ooit in de toekomst MS gaat krijgen, maar over persoon A die MS hééft en de zorg voor een katje al druk vindt.
Persoon A kan zelf beslissen, maar ik vind dat je best mag zeggen dat het jou geen goed idee lijkt. Ik zie niet in waarom je verplicht zou zijn iemand te steunen als je werkelijk meent dat iemand er beter aan zou doen van die wens af te zien.
Dat die-en-die het allemaal redt met MS en kinderen, is prima en fijn. Maar in dit geval gaat het niet over die-en-die, of over iemand die misschien ooit in de toekomst MS gaat krijgen, maar over persoon A die MS hééft en de zorg voor een katje al druk vindt.
Persoon A kan zelf beslissen, maar ik vind dat je best mag zeggen dat het jou geen goed idee lijkt. Ik zie niet in waarom je verplicht zou zijn iemand te steunen als je werkelijk meent dat iemand er beter aan zou doen van die wens af te zien.
maandag 18 mei 2009 om 20:17
Nou ook al zou ik het niet eens zijn met een beslissing van een vriendin van mij, dan steun ik haar alsnog!
Daar ben je toch vrienden voor?
Tenminste in mijn ogen wel.
Het is ook maar ne hoe je bepaalde opmerkingen oppakt, zoals voor het katje zorgen. Ik heb ook altijd gezegt toen onze hond nog een pup was, dat het druk was en vermoeiend.
Dat wil dan toch nog niet zeggen dat iemand niet voor een kind kan zorgen?
Snap heus wel dat als ze er echt slecht aan toe is, en er geen "stop"in haar progressieve ziektebeeld zit dat het dan een stuk moeilijker wordt allemaal.
En dat je dan echt goed bij jezelf moet afvragen of je wel aan kids wil gaan beginnen.
Maar vind ook dat je je eens in haar positie moet plaatsen.
Ze hebben altijd 4 kids gewilt, en dan krijg je te horen dat je MS hebt. Nou jou wereld qua gezondheid zakt onder je voeten weg, je sociale kring blijkbaar en nu ook nog die ene wens waar jij zo naar uitkijkt!
Niet niks allemaal, en dan zou steun van een vriendin fijn zijn, ook al zou ze het er allemaal niet mee eens zijn.
Daar ben je toch vrienden voor?
Tenminste in mijn ogen wel.
Het is ook maar ne hoe je bepaalde opmerkingen oppakt, zoals voor het katje zorgen. Ik heb ook altijd gezegt toen onze hond nog een pup was, dat het druk was en vermoeiend.
Dat wil dan toch nog niet zeggen dat iemand niet voor een kind kan zorgen?
Snap heus wel dat als ze er echt slecht aan toe is, en er geen "stop"in haar progressieve ziektebeeld zit dat het dan een stuk moeilijker wordt allemaal.
En dat je dan echt goed bij jezelf moet afvragen of je wel aan kids wil gaan beginnen.
Maar vind ook dat je je eens in haar positie moet plaatsen.
Ze hebben altijd 4 kids gewilt, en dan krijg je te horen dat je MS hebt. Nou jou wereld qua gezondheid zakt onder je voeten weg, je sociale kring blijkbaar en nu ook nog die ene wens waar jij zo naar uitkijkt!
Niet niks allemaal, en dan zou steun van een vriendin fijn zijn, ook al zou ze het er allemaal niet mee eens zijn.
maandag 18 mei 2009 om 23:35
CinJanssen, heb dat HMSN eens opgezocht. Wist niet eens dat het bestond. Dacht namelijk dat er alleen zenuwziekten (als MS) en spierziekten (als ALS) waren. Als ik het goed begrijp is dat van jou een spier-zenuwziekte... Hoe uit de ziekte zich bij jou?
Wat mijzelf betreft; mijn vriend zn moeder heeft ms een vrij agressieve vorm. Ik weet dus aardig goed wat het met je doet als je moeder ms heeft.. ze woont inmiddels al weer een aantal jaar in een verpleegtehuis.
Ben nog steeds erg benieuwd hoe het met Lisje gaat... Lees je nog mee?
Wat mijzelf betreft; mijn vriend zn moeder heeft ms een vrij agressieve vorm. Ik weet dus aardig goed wat het met je doet als je moeder ms heeft.. ze woont inmiddels al weer een aantal jaar in een verpleegtehuis.
Ben nog steeds erg benieuwd hoe het met Lisje gaat... Lees je nog mee?
dinsdag 19 mei 2009 om 07:18
quote:CinJanssen schreef op 18 mei 2009 @ 20:17:
Nou ook al zou ik het niet eens zijn met een beslissing van een vriendin van mij, dan steun ik haar alsnog!
Zou je dat ook doen als ze jou in vertrouwen bekent dat ze iemand vermoord heeft? Of als ze haar kinderen mishandelt heeft? Of als ze met jouw man vreemd gaat?
Je steunt volgens mij alleen maar iemand die met z'n ongewenste gedrag nog wel binnen je eigen referentiekader handelt. Dat zegt in dit geval dus meer over jouw eigen referentiekader.
Nou ook al zou ik het niet eens zijn met een beslissing van een vriendin van mij, dan steun ik haar alsnog!
Zou je dat ook doen als ze jou in vertrouwen bekent dat ze iemand vermoord heeft? Of als ze haar kinderen mishandelt heeft? Of als ze met jouw man vreemd gaat?
Je steunt volgens mij alleen maar iemand die met z'n ongewenste gedrag nog wel binnen je eigen referentiekader handelt. Dat zegt in dit geval dus meer over jouw eigen referentiekader.
dinsdag 19 mei 2009 om 09:02
dinsdag 19 mei 2009 om 09:13
Hallo,
Ja ik lees af en toe nog steeds mee, vooral met de reacties van nieuwsgierig meisje en die van keranet ben ik erg blij.
Ik heb dit topic niet geopend om te (ver) oordelen of iemand wel of geen kinderen moet krijgen. Ik was gewoon benieuwd of er meerdere mensen zijn die bevriend zijn met iemand met MS en die eventueel ook nog een kinderwens heeft.
Zelf vind ik dat de MS zeker van invloed is op onze vrienschap.
Misschien als mijn vriendin geen MS had gekregen was onze vrienschap ook wel verwaterd....en had ze er andere vriendinnen voor in de plaats gekregen.
Het feit is dat we elkaar hebben leren kennen toen we 10 jaar oud waren, samen tijdens onze studietijd een hoop lol hebben gehad.
Ze was 24 toen ze MS kreeg en is nu 31.....Haar familie kent mijn familie, we wonen in de zelfde woonplaats dus ik kan haar gewoon niet loslaten. Ik vind dat je niet voor een ander kan oordelen dat een ziekte geen invloed mag hebben op een vriendschap.
Onze vrienschap is er, maar is zoooo veranderd. Hij is niet meer gelijkwaardig. Het is continu aanpassen en dat bedoel ik echt niet alleen op lichamelijk gebied maar op alles!!! Als ik een verhaal vertel kan mn vriendin het verhaal niet volgen, weet je hoe vermoeiend dat is??! En als ik haar dingen vraag krijg ik alleen maar korte anwoorden. Ik hoop natuurlijk dat dit tijdelijk is en dat haar concentratie vermogen na verloop van tijd weer zal verbeteren.
Haar man is ook erg gesloten, ik heb zeer veel repect voor hem, hij is reuze lief voor mijn vriendin maar hij is nooit een vriend van mij geworden.
We zijn geen vijanden ofzo maar er is geen sprake van een natuurlijke klik. Ik weet dat hij ook niet met zijn schoonmoeder en met een goede vriend van hem praat over zijn kinderwens.
Het lijkt er soms ook op dat mijn vriendin en haar man soms aan de harde werkelijkheid willen ontsnappen en juist afleiding zoeken....
Om het leven nog een beetje leuk en dragelijk te maken....
En tja dat vraagt een hoop van een vriendschap......
Ja ik lees af en toe nog steeds mee, vooral met de reacties van nieuwsgierig meisje en die van keranet ben ik erg blij.
Ik heb dit topic niet geopend om te (ver) oordelen of iemand wel of geen kinderen moet krijgen. Ik was gewoon benieuwd of er meerdere mensen zijn die bevriend zijn met iemand met MS en die eventueel ook nog een kinderwens heeft.
Zelf vind ik dat de MS zeker van invloed is op onze vrienschap.
Misschien als mijn vriendin geen MS had gekregen was onze vrienschap ook wel verwaterd....en had ze er andere vriendinnen voor in de plaats gekregen.
Het feit is dat we elkaar hebben leren kennen toen we 10 jaar oud waren, samen tijdens onze studietijd een hoop lol hebben gehad.
Ze was 24 toen ze MS kreeg en is nu 31.....Haar familie kent mijn familie, we wonen in de zelfde woonplaats dus ik kan haar gewoon niet loslaten. Ik vind dat je niet voor een ander kan oordelen dat een ziekte geen invloed mag hebben op een vriendschap.
Onze vrienschap is er, maar is zoooo veranderd. Hij is niet meer gelijkwaardig. Het is continu aanpassen en dat bedoel ik echt niet alleen op lichamelijk gebied maar op alles!!! Als ik een verhaal vertel kan mn vriendin het verhaal niet volgen, weet je hoe vermoeiend dat is??! En als ik haar dingen vraag krijg ik alleen maar korte anwoorden. Ik hoop natuurlijk dat dit tijdelijk is en dat haar concentratie vermogen na verloop van tijd weer zal verbeteren.
Haar man is ook erg gesloten, ik heb zeer veel repect voor hem, hij is reuze lief voor mijn vriendin maar hij is nooit een vriend van mij geworden.
We zijn geen vijanden ofzo maar er is geen sprake van een natuurlijke klik. Ik weet dat hij ook niet met zijn schoonmoeder en met een goede vriend van hem praat over zijn kinderwens.
Het lijkt er soms ook op dat mijn vriendin en haar man soms aan de harde werkelijkheid willen ontsnappen en juist afleiding zoeken....
Om het leven nog een beetje leuk en dragelijk te maken....
En tja dat vraagt een hoop van een vriendschap......
dinsdag 19 mei 2009 om 09:16
quote:Sarah Scott schreef op 05 mei 2009 @ 18:27:
Ik kan je reactie, ook al is ie vrij hard, best begrijpen, Ninjoo.
Maar bekijk het eens van de andere kant; je hebt ms, bent in een relatie, en jullie willen graag kinderen.....Moet je dat dan maar laten varen omdat je een ziekte hebt waarvan je niet weet hoe die gaat verlopen?
Ja, heel vervelend en verdrietig, maar ja, dan zou je daar voor moeten kiezen. Moet je dan je kinderen opzadelen met een chronisch zieke moeder?
Vind ik erg egoistisch
Ik kan je reactie, ook al is ie vrij hard, best begrijpen, Ninjoo.
Maar bekijk het eens van de andere kant; je hebt ms, bent in een relatie, en jullie willen graag kinderen.....Moet je dat dan maar laten varen omdat je een ziekte hebt waarvan je niet weet hoe die gaat verlopen?
Ja, heel vervelend en verdrietig, maar ja, dan zou je daar voor moeten kiezen. Moet je dan je kinderen opzadelen met een chronisch zieke moeder?
Vind ik erg egoistisch
"ik ben het, Barbabelladingdong"
dinsdag 19 mei 2009 om 10:01
Ik vind steunen niet hetzelfde als aanmoedigen om iets te doen. Nee zeker niet vanne; goed bezig meid!
En gaan we nu niet het kopje MS, en een vriendin steunen vergelijken met iemand vermoorden/mishandelen/vreemdgaan. Jeetje, wat een stomme beredenatie!
Ga er ook verder helemaal niet op in!
En als je je vriendin niet kunt steunen, kap dan de vriendschap af. Want dan blijft dat toch tussen jullie in staan!
Nieuwsgierigmeisje: Hoe het bij mij zich uit? Soort pijn in me polsen als je carpaal tunnel syndroom hebt (alleen bij mij gaat het niet weg), en ik loop wat langzamer haha.
Soms ook wel de moeheid, maar niet in zo'n mate dat ik erin belemmert wordt.
Het is indd een spier-zenuw ziekte.
Er zijn veel spier-zenuw ziektes hoor! Schrok ik toen ook van, had dat nooit gedacht.
En gaan we nu niet het kopje MS, en een vriendin steunen vergelijken met iemand vermoorden/mishandelen/vreemdgaan. Jeetje, wat een stomme beredenatie!
Ga er ook verder helemaal niet op in!
En als je je vriendin niet kunt steunen, kap dan de vriendschap af. Want dan blijft dat toch tussen jullie in staan!
Nieuwsgierigmeisje: Hoe het bij mij zich uit? Soort pijn in me polsen als je carpaal tunnel syndroom hebt (alleen bij mij gaat het niet weg), en ik loop wat langzamer haha.
Soms ook wel de moeheid, maar niet in zo'n mate dat ik erin belemmert wordt.
Het is indd een spier-zenuw ziekte.
Er zijn veel spier-zenuw ziektes hoor! Schrok ik toen ook van, had dat nooit gedacht.
dinsdag 19 mei 2009 om 19:29
Hoi Lisje, Goed om van je te horen!
Ik herken heel erg wat je zegt; contact met iemand met MS vanaf een dergelijk stadium is vooral eenrichtingsverkeer. Dat wordt steeds erger. Ze heeft waarschijnlijk of de concentratie niet om naar je verhaal te luisteren, of het geheugen slaat dingen niet goed op, waardoor je een volgende keer de helft opnieuw kunt gaan vertellen. Zij kan er zelf echter niks aan doen, het is de ziekte die dat met haar cognitie doet. (in tegenstelling tot een moord plegen of vreemdgaan, om even op Elninjoo in te gaan... ). In feite verliest zo iemand haar gehele persoonlijkheid. Het is zwaar en erg energierovend. De ene keer kun je daar beter mee omgaan dan de andere keer, bovendien heb je ook nog je eigen verdriet om het verlies van haar als vriendin en voor haarzelf.
Probeer zelf altijd goed bij mezelf na te gaan of ik zelf de behoefte en de kracht heb om (in mijn geval mijn schoonmoeder) te bezoeken, te bellen o.i.d. Zo niet, beter niet doen en kracht sparen voor de volgende keer, anders heeft niemand er wat aan.
Ik kan me erg goed voorstellen dat een kinderwens echt heel moeilijk is, vooral als je ook niet echt met haar man hierover kunt communiceren. Heb je inmiddels al meer met haar gepraat en haar die spiegel geprobeerd voor te houden?
Ik herken heel erg wat je zegt; contact met iemand met MS vanaf een dergelijk stadium is vooral eenrichtingsverkeer. Dat wordt steeds erger. Ze heeft waarschijnlijk of de concentratie niet om naar je verhaal te luisteren, of het geheugen slaat dingen niet goed op, waardoor je een volgende keer de helft opnieuw kunt gaan vertellen. Zij kan er zelf echter niks aan doen, het is de ziekte die dat met haar cognitie doet. (in tegenstelling tot een moord plegen of vreemdgaan, om even op Elninjoo in te gaan... ). In feite verliest zo iemand haar gehele persoonlijkheid. Het is zwaar en erg energierovend. De ene keer kun je daar beter mee omgaan dan de andere keer, bovendien heb je ook nog je eigen verdriet om het verlies van haar als vriendin en voor haarzelf.
Probeer zelf altijd goed bij mezelf na te gaan of ik zelf de behoefte en de kracht heb om (in mijn geval mijn schoonmoeder) te bezoeken, te bellen o.i.d. Zo niet, beter niet doen en kracht sparen voor de volgende keer, anders heeft niemand er wat aan.
Ik kan me erg goed voorstellen dat een kinderwens echt heel moeilijk is, vooral als je ook niet echt met haar man hierover kunt communiceren. Heb je inmiddels al meer met haar gepraat en haar die spiegel geprobeerd voor te houden?
dinsdag 19 mei 2009 om 22:54
Ben het helemaal eens met nieuwsgierigmeisje!
Bij mij is het best stabiel, helaas ken ik ook andere verhalen wat eigenlijk vergelijkbaar is met MS, zelfs tot de dood naderend.
Ik heb het in een lichtere fase, tenminste ik vind er goed mee te leven!
Is alleen wat langzamer lopen soms, maar ach als dat alles is toch?!
Het wordt indd wel erger, maar dat verschilt ook weer per persoon heel erg. Zijn ook mensen met mijn leeftijd die in de rolstoel zitten en bijna niks meer kunnen namelijk.
Gelukkig heb ik dat niet (even hard afkloppen!).
Bij mij is het best stabiel, helaas ken ik ook andere verhalen wat eigenlijk vergelijkbaar is met MS, zelfs tot de dood naderend.
Ik heb het in een lichtere fase, tenminste ik vind er goed mee te leven!
Is alleen wat langzamer lopen soms, maar ach als dat alles is toch?!
Het wordt indd wel erger, maar dat verschilt ook weer per persoon heel erg. Zijn ook mensen met mijn leeftijd die in de rolstoel zitten en bijna niks meer kunnen namelijk.
Gelukkig heb ik dat niet (even hard afkloppen!).
dinsdag 2 juni 2009 om 22:42
Er zijn zoveel ziektes en belemmeringen in het leven,als iedereen zich daardoor liet tegenhouden om kinderen te krijgen was de mensheid gauw uitgestorven.
Ik denk als ze zich goed laten informeren wat de risico's enzovoorts zijn en ze laten zich goed begeleiden en hulp krijgen van anderen dat ze het best zullen gaan redden.
Ik hoop dat je ondanks je twijfels toch je vriendin kunt steunen ook al ben je het niet eens met haar.
Ik denk als ze zich goed laten informeren wat de risico's enzovoorts zijn en ze laten zich goed begeleiden en hulp krijgen van anderen dat ze het best zullen gaan redden.
Ik hoop dat je ondanks je twijfels toch je vriendin kunt steunen ook al ben je het niet eens met haar.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
woensdag 3 juni 2009 om 15:02
[quote]lichtbron schreef op 02 juni 2009 @ 22:42:
Er zijn zoveel ziektes en belemmeringen in het leven,als iedereen zich daardoor liet tegenhouden om kinderen te krijgen was de mensheid gauw uitgestorven.
Ik denk als ze zich goed laten informeren wat de risico's enzovoorts zijn en ze laten zich goed begeleiden en hulp krijgen van anderen dat ze het best zullen gaan redden.
quote]
Best zullen redden? Heb je je wel verdiept in deze ziekte? Het is er niet zomaar een hoor. Als beschreven wordt dat het fysiek en psychisch slecht gaat met Vriendin, dan denk ik dat je daar wel van uit kunt gaan.
Tenzij jij beter weet natuurlijk.
Er zijn zoveel ziektes en belemmeringen in het leven,als iedereen zich daardoor liet tegenhouden om kinderen te krijgen was de mensheid gauw uitgestorven.
Ik denk als ze zich goed laten informeren wat de risico's enzovoorts zijn en ze laten zich goed begeleiden en hulp krijgen van anderen dat ze het best zullen gaan redden.
quote]
Best zullen redden? Heb je je wel verdiept in deze ziekte? Het is er niet zomaar een hoor. Als beschreven wordt dat het fysiek en psychisch slecht gaat met Vriendin, dan denk ik dat je daar wel van uit kunt gaan.
Tenzij jij beter weet natuurlijk.
woensdag 3 juni 2009 om 15:14
Mijn vader heeft de diagnose MS gekregen toen ik 7 was. Ook mijn vader lag wel eens maanden op bed toen ik kind was. Gelukkig krijgt hij goede medicijnen waardoor hij al jaren geen grote aanvallen meer heeft gehad. Hij heeft zelfs zijn eigen bedrijfje en is erg positief, maar bij MS weet je het eigenlijk nooit en dat is het lastige.
Het is jouw vriendin haar eigen keus als ze kinderen wil. Maar misschien kun je met haar van te voren gaan kijken naar oplossingen voor het geval zij een slechte periode heeft en een kind heeft. Zijn er instanties die haar kunnen helpen? Is er familie die op het kind kunnen passen? En zo zijn er wel meer praktische dingen die jullie misschien kunnen bespreken.
Het is jouw vriendin haar eigen keus als ze kinderen wil. Maar misschien kun je met haar van te voren gaan kijken naar oplossingen voor het geval zij een slechte periode heeft en een kind heeft. Zijn er instanties die haar kunnen helpen? Is er familie die op het kind kunnen passen? En zo zijn er wel meer praktische dingen die jullie misschien kunnen bespreken.
