Relaties
alle pijlers
Ben ik de enige die hier moeite mee heeft?
dinsdag 5 oktober 2021 om 08:23
Ik date iemand al wat langer. Hij vertelde me dat hij afgelopen vrijdag met vrienden/collega's naar een cafe ging na het werk. Daarna gingen ze (in ieder geval met drie of meer) naar het huis van een vrouwelijke collega (die hij nog niet zo lang kent). Dit was dus al laat op de avond.
Ik heb er zelf moeite mee dat hij zo laat nog naar een appartement gaat van een vrouw (ook al was het in groepsverband). Ik heb haar overigens opgezocht op facebook; ze is in mijn mening erg mooi.
Ik weet van mezelf dat ik heel onzeker ben. Daarom wil ik dit bij jullie toetsen. Wat zouden jullie hierbij denken?
ps: Ik verwacht moeilijke antwoorden dus ik wil alvast meegeven dat ik aan mezelf werk in therapie, coaching en een support groep. Ik ben dus goed op hoogte dat ik soms vreselijk snel en heftig op angsten reageer.
Ik heb er zelf moeite mee dat hij zo laat nog naar een appartement gaat van een vrouw (ook al was het in groepsverband). Ik heb haar overigens opgezocht op facebook; ze is in mijn mening erg mooi.
Ik weet van mezelf dat ik heel onzeker ben. Daarom wil ik dit bij jullie toetsen. Wat zouden jullie hierbij denken?
ps: Ik verwacht moeilijke antwoorden dus ik wil alvast meegeven dat ik aan mezelf werk in therapie, coaching en een support groep. Ik ben dus goed op hoogte dat ik soms vreselijk snel en heftig op angsten reageer.
dinsdag 5 oktober 2021 om 11:45
Geen reacties gelezen.
Ik begrijp wel een beetje wat je bedoelt. Maar was die vrouw er voordien ook bij? Of hebben ze toen ze in het café weggingen, gezegd: willen we ook nog eens bij haar een goeie dag gaan zeggen?
Er zijn zeker omstandigheden waar er achter dergelijk verhaal, niks moet gezocht worden. En jouw date kent die vrouw nog niet zo lang, maar hij was misschien in gezelschap van mensen die haar al 20 jaar kennen. Hangt allemaal van de omstandigheden af.
En er zijn omstandigheden waar er achter dergelijk verhaal wel iets moet gezocht worden, maar je zal maar tegenslag hebben en een knappe vrouw zijn. Dan mag er niemand meer bij je binnenkomen, want ....
Ik begrijp wel een beetje wat je bedoelt. Maar was die vrouw er voordien ook bij? Of hebben ze toen ze in het café weggingen, gezegd: willen we ook nog eens bij haar een goeie dag gaan zeggen?
Er zijn zeker omstandigheden waar er achter dergelijk verhaal, niks moet gezocht worden. En jouw date kent die vrouw nog niet zo lang, maar hij was misschien in gezelschap van mensen die haar al 20 jaar kennen. Hangt allemaal van de omstandigheden af.
En er zijn omstandigheden waar er achter dergelijk verhaal wel iets moet gezocht worden, maar je zal maar tegenslag hebben en een knappe vrouw zijn. Dan mag er niemand meer bij je binnenkomen, want ....
dinsdag 5 oktober 2021 om 11:57
Draai het eens om: als zo`n mooie vrouw bij mij wil zijn, dan zal ik zelf ook wel de moeite waard zijn.
guppekop wijzigde dit bericht op 05-10-2021 11:57
0.25% gewijzigd
dinsdag 5 oktober 2021 om 11:57
Maar alleen met mooie mensen uiteraard. Lelijkerds mogen niet meedoen....Yildizlar2 schreef: ↑05-10-2021 11:51Weer eens wat anders dan de vrijdagmiddagborrel de vrijdagmiddaggangbang
dinsdag 5 oktober 2021 om 11:58
Hear hear.
Plus de dosis ongewenste seksuele aandacht die er vaak bij komt kijken. Niet zo'n pretje.
dinsdag 5 oktober 2021 om 12:17
dinsdag 5 oktober 2021 om 12:24
Het heeft zijn voordelen om oud en lelijk te zijn. De enige aanbiedingen die ik krijg zijn van Albert. Albert Heijn. Soms ook niet verkeerd.
En nee, ik zou hier totaal niet mee zitten. Ook niet als mijn man alleen wat ging drinken bij een bloedmooie vrouw. Als hij vreemd wil gaan dan doet ie dat echt wel. En als hij elders beter kan krijgen dan houd ik em niet tegen.
En nee, ik zou hier totaal niet mee zitten. Ook niet als mijn man alleen wat ging drinken bij een bloedmooie vrouw. Als hij vreemd wil gaan dan doet ie dat echt wel. En als hij elders beter kan krijgen dan houd ik em niet tegen.
dinsdag 5 oktober 2021 om 14:50
dinsdag 5 oktober 2021 om 14:58
Oh ik ook, misschien nog wat nachtelijke snackbar erbij, eieren bakken of tosti’s maken en maar blijven kletsen (en drinken). Ik had vroeger altijd erg veel moeite de avond af te sluiten, haha! Ja, en na uitgaan is dat altijd een gemêleerde groep, niet iedereen kent elkaar even goed natuurlijk.Ladida1981 schreef: ↑05-10-2021 11:38Wij deden dit toen ik nog veel ging stappen altijd. Nog geen zin om naar huis te gaan en kroegen dicht? Dan bij iemand thuis verder drinken/kletsen. Soms bij mij (en dan kwamen er inderdaad weleens 5 mannen bij mij thuis, die ik niet allemaal heel goed kende), soms bij iemand anders (m/v). Ik heb daar nooit bijbedoeling bij gehad behalve 'leuk, gezelligheid' en ik ben ook nooit na zo'n avond met iemand in bed beland (terwijl ik echt wel een sloerie was in die tijd).
Ik zou me hier dan ook geen zorgen over maken en zeker doorgaan met je therapie. Aan de andere kant: als je een partner hebt die wat dit soort dingen betreft heel anders in het leven staat dan jij is het misschien niet de allerbeste match.
Ik zie ook het verschil niet tussen een groep die bij een vrouw van de groep thuis belandt, of diezelfde groep die bij een man van de groep thuis belandt.
dinsdag 5 oktober 2021 om 15:39
TO: even voor jou dit lange stuk, anderen kunnen dit overslaan..
Heel goed van je dat je je ervan bewust bent dat die diepe onzekerheid in jouzelf zit en je zoveel moeite in steekt om dit aan te pakken!!
Want je kunt het beschouwen als een gekleurde/ vervormende bril waardoor je naar jezelf , anderen en de wereld om je heen kijkt en gelooft wat je daardoorheen waarneemt.
Ik heb ook zo'n vriendin, die er diep van binnen heilig van overtuigd is dat ze weinig voorstelt en dat krijg je er niet uitgeramd, hoe mensen haar ook tegenspreken als ze zichzelf weer eens bij voorbaat omlaag haalt: "ik stel niks voor, ik ben maar een eenvoudige ..(beroep), waarom zou iemand mij zien staan of een relatie met mij willen als ie zoveel interessantere, knappere en leukere, slankere enz vrouwen kan krijgen?"
Het helpt niet als anderen van buitenaf dat weerspreken, als je jezelf weinig of niks waard voelt, en met argumenten komen waarom jij wél de moeite waard bent. Het gaat er gewoon niet in, iig niet blijvend, en wekt bij anderen op den duur wrevel op als je alsmaar "bevestiging" nodig hebt tegenover je eigen chronische onzekerheid.
Wat trouwens een verkeerd woord is -bevestiging-, want bevestigen betekent beamen, terwijl het gaat om telkens weerspreken en je moeten overtuigen van het tegendeel van hoe je over jezelf denkt/voelt: waarom je wél (degelijk) iemand voorstelt, iemand bent om van te houden, van waarde bent, om geliefd en begeerd te (kunnen/ "mogen") worden, als je zelf je mooie kanten niet ziet/ niet kúnt zien van binnenuit wat anderen wél in jou zien, of misschien wel ziet, maar deze bagatelliseert omdat je chronisch vastgepind zit in dat "negatieve geloof" als het gaat om (gebrek aan) eigenwaarde en eigenliefde.
Wat ook je inlevingsvermogen vervormt als je denkt dat je door de ogen van hem en van anderen naar jezelf kijkt: dat is niet werkelijk hoe hij (en anderen/de buitenwereld) naar jou kijkt en beoordeelt, maar die ander door jouw bril met diezelfde vervorming dus: door hun ogen met jóuw aangetaste of vervuilde brilleglazen op.
Omdat dit jouw blik bepaalt, dicht je die onbewust ook aan anderen toe.
Mooi voorbeeld is dat als je je open ogen met je hand bedekt jij niet kunt zien dat dat een hand is, maar anderen wel: de blik van binnenuit is anders dan van buitenaf.
Als je gelooft in wat je zelf waarneemt ook waar is, wil dat niet zeggen dat dat ook zo ís.
Wat je vanuit die (vaak diepgewortelde) blik gelooft, denkt, vindt en voelt over jezelf projecteer je automatisch ook op anderen: je neemt dan aan (of bent bang voor) dat anderen jou net zo beoordelen als jij over jezelf.
En onbewust ook allerlei "bewijzen" daarvan zult vinden die in dat straatje passen en bevestigen wat jij al dacht, of overal bedreigingen en "gevaren" in zien, omdat je jezelf minderwaardig aan andere vrouwen ziet en je jezelf vooral daaraan afmeet (als jouw zelfbeeld heel laag is, is zowat iedereen "beter" dan jij, nietwaar?), maar ook dat je hem stukken hoger inschat dan jouzelf, dus dan denk jij: waarom zou zo'n aantrekkelijke en leuke vent iets serieus in jou zien, als hij veel beter kan krijgen?
Je zo voelen is 1 ding (en helaas al erg genoeg), maar wat er vaak gebeurt is dat als je dat ook (steeds) uitspreekt naar hem of anderen, je vaak niet doorhebt dat je eigenlijk zélf allemaal redenen opsomt om die ander (die dat wél zag/ziet in jou) ook te gaan wijzen op dat (en waarom) jij het niet waard bent, niks voorstelt, hij veel "beter" kan krijgen dan jou, dus als het ware jij zelf steeds zegt: doe het toch niet, ik "verdien" iemand als jij niet, het mooie wat jij in mij ziet klopt niet, ik ben jóu/ jouw liefde, moeite en aandacht niet waard.
Als je zelf niet laat zien waarom jij iemand bent om van te houden, aantrekkelijk gevonden te worden, waarom iemand graag of zelfs het allerliefst bij/met jou te zijn, hoe kun je dan verwachten dat (een) ander(en) dat wél blijven zien in jou?
Antwoord is: dat kún je ook niet (blijvend) geloven, hoe diegene ook zijn/haar best doet om je ervan te "verzekeren" van wél.
En het is niet aantrekkelijk als diegene steeds moet "bewijzen" dat ie nog steeds niét is afgehaakt, dat ie nog steeds jóu de leukste vindt, als jij even geen ("bevestigende") aandacht krijgt of even niét met hem in contact staat, want dan verval je waarschijnlijk al snel in je eigen gevoel/overtuiging, dat je minderwaardig bent.
En dan ben jij er niet bij als hij op stap is en nog een afzakkertje doet (en daar eerlijk over is) en daar een vrouw bij is. In jouw beleving is zowat élke andere vrouw al potentiële concurrentie, laat staan eentje die (door jouw bril of misschien objectief ook daadwerkelijk) echt knapper is, en vormt dat direct een bedreiging, omdat je ervan uit gaat dat hij dat toch ook vindt en hij jou zal vergelijken met haar, en door haar aanwezigheid alleen al merkt dat er idd leukere/ aantrekkelijkere vrouwen zijn.
Dat hij daardoor zal gaan twijfelen aan jou en zijn gevoelens voor jou, dat hij zodra hij geconfronteerd wordt met andere (ook leuke) vrouwen zal inzien dat ie wel wat "beters" kan krijgen (zoals jij al bang voor was/verwacht had) en zijn tot nu toe "roze blik" op jou naar beneden zal bijstellen.
(nog los van het feit óf die vrouwen ook beschikbaar zijn of voor hém zouden vallen) en iets met hem zouden willen.
Als je hem dus "hoger" inschat dan je jezelf inschat, en andere vrouwen ook hoger dan jijzelf, is het logischerwijs heel lastig om te geloven, laat staan erop te vertrouwen dat je hem kunt "houden", dat hij verliefd blijft op jou, van jou gaat houden en jou ook dé aantrekkelijkste, liefste en leukste zal bljven vinden, ook als jij niet in de buurt bent en kans loopt om wie weet zoveel "beters" tegen het lijf te lopen.
Wat er in feite gebeurt is dat je iemand op den duur zelf wegjaagt, als je als het ware jezelf steeds onder de aandacht brengt als minderwaardig/niet waard zijn en hij vaak het tegendeel moet "bewijzen" (dmv moeite, contact, appjes, complimenten, woorden en daden) dat je dat wél bent.
Wat je bereikt is dan precies waar je bang voor bent: dat hij je wérkelijk op den duur gaat zien door jouw ogen, dat zijn ogen zullen opengaan, en hij gaat geloven wat jij over jezelf gelooft, alleen al omdat je hem daar steeds aan herinnert door van hem te vragen om jouw (vervormde) blik op jezelf weg te (blijven) nemen.
Mensen gaan je namelijk op den duur idd geloven als jij het maar vaak genoeg herhaalt, en eigenlijk dus steeds maar op hamert waarom jij het/hem niet waard bent.
Het meest waarschijnlijke is namelijk niet dat hij van buitenaf kan veranderen wat jij vanbinnen niet kunt geloven, hooguit na jaren en jaren dat hij toch bij je is gebleven langzaamaan zult durven te gaan geloven dat ie idd van je houdt en trouw is/blijft en op de lange duur ook jouw zelfvertrouwen groeit dat je blijkbaar wél iemand bent die dat/hem "kennelijk ergens aan verdiend heeft", ook al had je dat nooit gedacht.
Waarschijnlijker is dat als jij zijn intenties en gevoelens voor jou langdurig niet gelooft, tenzij hij dat "bewijst", je daar idd minder "leuk" van wordt, hij het (bevestigen) vermoeiend of vervelend gaat vinden: op een gegeven moment moet er toch een basisvertrouwen gevestigd zijn: ook als jij er niet bij bent of jullie niet in contact staan, als hij aan het werk is of gewoon iets anders aan het doen is, of met andere mensen is waar (mogelijk) andere vrouwen zijn, dat jij genoeg zelfvertrouwen hebt om te wéten dat die liefde en band er is en sterk is ook, dat dat "gewoon" doorwerkt als je niet in elkaars aanwezigheid bent.
Dat dat niet zomaar verdwijnt of jij "vergeten" wordt als je uit het oog bent, net zoals jouw gevoelens ook niet verdwijnen als je met anderen bent, er eens een andere leuke man bij is, of iets anders aan het doen bent.
Grote kans als hij jou gaat beschouwen als iemand met weinig zelfvertrouwen en weinig vertrouwen in anderen als het gaat om wat je jezelf waard vindt (en in de liefde waard vindt), hij dat niet bepaald aantrekkelijk vindt in een partner. En daardóór je jezelf minder aantrekkelijk maakt tov vrouwen mét zelfvertrouwen en met een innerlijke basis van vertrouwen in een partner en in een (bestendige) relatie met die partner.
Daarvoor hoeven ze niet eens daadwerkelijk interessanter, knapper, slanker, leuker, gezelliger, sexier oid te zijn dan jij, het is dan de onderlinge omgang die het verschil maakt: het is niet relaxt, leuk en aantrekkelijk voor hem als je eigenlijk niet kunt geloven en betwijfelt dat jij hem "waard" bent en wat je voor hem betekent.
Ik denk dat je het niet moet willen dat je -bij gebrek aan zelfvertrouwen- een potentiele partner treft die dat op eoa manier vleiend vindt als jij jezelf minderwaardig opstelt, zodat hij zich "boven" jou voelt staan en zoiets zíjn zelfvertrouwen oppept, en de kans groot is dat jij je bijv gaat uitputten om hem te moeten "verdienen" met moeite doen, hem te pleasen en overladen met liefde en aandacht en "alles voor overhebt" óm hem maar bij je te houden.
Jouw angst/ twijfels/ gebrek aan zelfvertrouwen resulteert vaak in dat je een gebrek aan vertrouwen in de basis van de relatie "inbrengt", waardoor de relatie zelf dus angstig/ onzeker gehecht wordt en hij zich ook niet zeker zal voelen van jou.
Kan ook nog zo zijn dat "soort zoekt soort" elkaar aantrekt en je voor elkaar valt uit herkenning, en hij van zichzelf ook onzeker is (in de liefde of de duurzaamheid daarvan) en dan versterkt het elkaar, al zal je dat (jaloezie, bevestiging enz) misschien dan allebei als normaalwaarde kennen en te beschouwen als dat dat erbij hoort in de liefde en zelfs bewijs is dat je om elkaar geeft (namelijk beiden angst om de ander te verliezen, allebei behoefte aan bevestiging en moeite voor elkaar doen vanuit dat je liefde ergens aan moet verdienen.
Als je weinig eigenwaarde kent in jezelf en wie je bent en uit andere bronnen (zoals andere rollen in je leven waarin je jezelf van betekenis vindt) ontbreken, ligt er relatief natuurlijk een grotere druk op dat liefde/(wederzijdse) afhankelijkheid/ liefde en het hebben en behouden van een relatie je die (jouw/ elkaars) eigenwaarde moet bezorgen/ vergroten.
En daar heb je veel minder invloed op dan op andere vlakken, omdat liefde niet iets is waar je je best voor kunt doen en dan zeker weten leidt tot een goede afloop: hoeveel liefde, aandacht en moeite je erin steekt garandeert niets, omdat je die invloed niet hebt op een ander (en diens gedachten, behoeften, gevoelens en gedrag).
Je zelfvertrouwen vergroot je door goede ervaringen op te bouwen, dingen te doen of te zoeken waar je trots op kunt zijn en/of je betekenis/ voldoening uit kunt putten, die bijdragen aan een goed gevoel over jezelf, vanalles waar je zelf invloed op hebt en zelf voor elkaar krijgt.
Dat kunnen en hoeven soms maar kleine dingen te zijn, waardoor je jezelf en jouw leven wél de moeite waard vindt om aantrekkelijke partner voor hem/iemand te vinden, en daar (meer) de focus op leggen, en dat kunnen zowel mooie kanten van je persoonlijkheid zijn als wat je doet met die persoonlijkheid voor zover je daar zelf invloed op hebt.
Verkijk en vergelijk jezelf daarin niet op/met anderen om te bepalen wat jouw waarde of meerwaarde is, en baseer die waarde (in de liefde of eigenwaarde) niet op uiterlijk, status, bezit of aandacht, maar als het om liefde gaat is het belangrijker of en hoe je in staat bent om lief te hebben en dat te uiten, een warme en geinteresseerde persoonlijkheid te zijn met oog voor de ander en wat die nodig heeft, met eigen interesses en plezier in het leven (en in elkaar), en je bewust te zijn van wat jij allemaal wél meebrengt aan meerwaarde in de leven(s) van je/een partner en anderen die jou dierbaar zijn.
Dat kan oa door in andere rollen dan die als geliefde jezelf om welke reden dan ook waardevol te weten: ook in je werk, als dochter/zus/vriendin/buurvrouw/kennis/collega/klanten, in een sport of hobby, interesses en bezigheden, in smaak en creativiteit, in conversaties, je humor, als goed luisteraar, en allerlei goede eigenschappen die je bezit, het vermogen om een gezellig thuis te creeren, anderen bij jou zichzelf kunnen zijn, zich geliefd, gewaardeerd en op hun gemak voelen, je eigen betrouwbaarheid en mensen op jou kunnen bouwen.
Je uitstraling bepaalt als het ware wat je op anderen afstraalt, en wat zij van jou dus "opvangen".
Je voelt je denk ik ook eerder/meer aangetrokken tot mensen die (overwegend) lekker en zelfverzekerd in hun vel zitten, dan wie zichzelf niet op waarde schat en dat ook laat merken en van jou nodig hebben om te horen dat ze er mogen zijn en goed zijn zoals ze zijn?
Chapeau dat je het jezelf hebt gegund om mbv therapie en coaching te willen leren om je zelfvertrouwen te vergroten en je (blik op en gevoel van je) eigenwaarde en eigenliefde te willen verbeteren: hieruit blijkt al dat je jezelf die moeite waard vindt en diep vanbinnen juist wél gelooft in jezelf, dat dat dus te vinden is in jezelf, je daar alleen maar naar op zoek hoefde te gaan daarnaar, om te (her)vinden.
Een aanrader vind ik nog altijd het boek over liefde, eigenliefde, eigenwaarde enz van Jan Geurts: "Verslaafd aan liefde", waarin de verschillende "lagen" waarop je je bevindt begrijpelijk uitgelegd worden.
De/ieders kern bestaat uit liefde/ eigenliefde, en daaromheen div "lagen" (zoals wanneer je een ui pelt): om div redenen heeft elk mens daaromheen een laag van het negatieve geloof (over jezelf), de laag waar je "bent" met gedachten over jezelf waarom je "niks voorstelt, niet gehoord of gezien wordt, er niet toe doet, enz", maar ook strategieen bovenop ontwikkeld hebt waaruit je eigenwaarde put (dus je positieve geloof over jezelf, en van vindt dat je eea wél "verdient" als je die volgt).
In het kort draait het op die lagen om slagen/falen, heen en weer in het (ver)oordelen over jezelf en aangeleerde overtuigingen en strategieen die vaak maar een afspiegelingzijn van je werkelijke kracht/talenten/ sterke eigenschappen en zwakkere (zwakker ontwikkelde) kanten.
Het is voor iedereen goed om jezelf beter te leren kennen dan wat je in je leven hebt aangeleerd (en gelooft) wat je kent (en herhaalt) over jezelf.
Dat je deze moeite neemt tot zelfonderzoek (therapie, coaching, van buitenaf aanwijzingen die je van binnenuit niet zag) zal je nieuwe ontdekkingen en antwoorden over jezelf geven.
Ik ben ervan overtuigd dat zelfkennis (incl je zwakker ontwikkelde en soms donkerder kanten) je inzichten geeft en alleen al omdat je deze aandacht aan jezelf schenkt het je dichterbij je eigen (liefdevolle) kern brengt en een basisvertrouwen van binnenuit.
Ik wens je dan ook veel succes!
Heel goed van je dat je je ervan bewust bent dat die diepe onzekerheid in jouzelf zit en je zoveel moeite in steekt om dit aan te pakken!!
Want je kunt het beschouwen als een gekleurde/ vervormende bril waardoor je naar jezelf , anderen en de wereld om je heen kijkt en gelooft wat je daardoorheen waarneemt.
Ik heb ook zo'n vriendin, die er diep van binnen heilig van overtuigd is dat ze weinig voorstelt en dat krijg je er niet uitgeramd, hoe mensen haar ook tegenspreken als ze zichzelf weer eens bij voorbaat omlaag haalt: "ik stel niks voor, ik ben maar een eenvoudige ..(beroep), waarom zou iemand mij zien staan of een relatie met mij willen als ie zoveel interessantere, knappere en leukere, slankere enz vrouwen kan krijgen?"
Het helpt niet als anderen van buitenaf dat weerspreken, als je jezelf weinig of niks waard voelt, en met argumenten komen waarom jij wél de moeite waard bent. Het gaat er gewoon niet in, iig niet blijvend, en wekt bij anderen op den duur wrevel op als je alsmaar "bevestiging" nodig hebt tegenover je eigen chronische onzekerheid.
Wat trouwens een verkeerd woord is -bevestiging-, want bevestigen betekent beamen, terwijl het gaat om telkens weerspreken en je moeten overtuigen van het tegendeel van hoe je over jezelf denkt/voelt: waarom je wél (degelijk) iemand voorstelt, iemand bent om van te houden, van waarde bent, om geliefd en begeerd te (kunnen/ "mogen") worden, als je zelf je mooie kanten niet ziet/ niet kúnt zien van binnenuit wat anderen wél in jou zien, of misschien wel ziet, maar deze bagatelliseert omdat je chronisch vastgepind zit in dat "negatieve geloof" als het gaat om (gebrek aan) eigenwaarde en eigenliefde.
Wat ook je inlevingsvermogen vervormt als je denkt dat je door de ogen van hem en van anderen naar jezelf kijkt: dat is niet werkelijk hoe hij (en anderen/de buitenwereld) naar jou kijkt en beoordeelt, maar die ander door jouw bril met diezelfde vervorming dus: door hun ogen met jóuw aangetaste of vervuilde brilleglazen op.
Omdat dit jouw blik bepaalt, dicht je die onbewust ook aan anderen toe.
Mooi voorbeeld is dat als je je open ogen met je hand bedekt jij niet kunt zien dat dat een hand is, maar anderen wel: de blik van binnenuit is anders dan van buitenaf.
Als je gelooft in wat je zelf waarneemt ook waar is, wil dat niet zeggen dat dat ook zo ís.
Wat je vanuit die (vaak diepgewortelde) blik gelooft, denkt, vindt en voelt over jezelf projecteer je automatisch ook op anderen: je neemt dan aan (of bent bang voor) dat anderen jou net zo beoordelen als jij over jezelf.
En onbewust ook allerlei "bewijzen" daarvan zult vinden die in dat straatje passen en bevestigen wat jij al dacht, of overal bedreigingen en "gevaren" in zien, omdat je jezelf minderwaardig aan andere vrouwen ziet en je jezelf vooral daaraan afmeet (als jouw zelfbeeld heel laag is, is zowat iedereen "beter" dan jij, nietwaar?), maar ook dat je hem stukken hoger inschat dan jouzelf, dus dan denk jij: waarom zou zo'n aantrekkelijke en leuke vent iets serieus in jou zien, als hij veel beter kan krijgen?
Je zo voelen is 1 ding (en helaas al erg genoeg), maar wat er vaak gebeurt is dat als je dat ook (steeds) uitspreekt naar hem of anderen, je vaak niet doorhebt dat je eigenlijk zélf allemaal redenen opsomt om die ander (die dat wél zag/ziet in jou) ook te gaan wijzen op dat (en waarom) jij het niet waard bent, niks voorstelt, hij veel "beter" kan krijgen dan jou, dus als het ware jij zelf steeds zegt: doe het toch niet, ik "verdien" iemand als jij niet, het mooie wat jij in mij ziet klopt niet, ik ben jóu/ jouw liefde, moeite en aandacht niet waard.
Als je zelf niet laat zien waarom jij iemand bent om van te houden, aantrekkelijk gevonden te worden, waarom iemand graag of zelfs het allerliefst bij/met jou te zijn, hoe kun je dan verwachten dat (een) ander(en) dat wél blijven zien in jou?
Antwoord is: dat kún je ook niet (blijvend) geloven, hoe diegene ook zijn/haar best doet om je ervan te "verzekeren" van wél.
En het is niet aantrekkelijk als diegene steeds moet "bewijzen" dat ie nog steeds niét is afgehaakt, dat ie nog steeds jóu de leukste vindt, als jij even geen ("bevestigende") aandacht krijgt of even niét met hem in contact staat, want dan verval je waarschijnlijk al snel in je eigen gevoel/overtuiging, dat je minderwaardig bent.
En dan ben jij er niet bij als hij op stap is en nog een afzakkertje doet (en daar eerlijk over is) en daar een vrouw bij is. In jouw beleving is zowat élke andere vrouw al potentiële concurrentie, laat staan eentje die (door jouw bril of misschien objectief ook daadwerkelijk) echt knapper is, en vormt dat direct een bedreiging, omdat je ervan uit gaat dat hij dat toch ook vindt en hij jou zal vergelijken met haar, en door haar aanwezigheid alleen al merkt dat er idd leukere/ aantrekkelijkere vrouwen zijn.
Dat hij daardoor zal gaan twijfelen aan jou en zijn gevoelens voor jou, dat hij zodra hij geconfronteerd wordt met andere (ook leuke) vrouwen zal inzien dat ie wel wat "beters" kan krijgen (zoals jij al bang voor was/verwacht had) en zijn tot nu toe "roze blik" op jou naar beneden zal bijstellen.
(nog los van het feit óf die vrouwen ook beschikbaar zijn of voor hém zouden vallen) en iets met hem zouden willen.
Als je hem dus "hoger" inschat dan je jezelf inschat, en andere vrouwen ook hoger dan jijzelf, is het logischerwijs heel lastig om te geloven, laat staan erop te vertrouwen dat je hem kunt "houden", dat hij verliefd blijft op jou, van jou gaat houden en jou ook dé aantrekkelijkste, liefste en leukste zal bljven vinden, ook als jij niet in de buurt bent en kans loopt om wie weet zoveel "beters" tegen het lijf te lopen.
Wat er in feite gebeurt is dat je iemand op den duur zelf wegjaagt, als je als het ware jezelf steeds onder de aandacht brengt als minderwaardig/niet waard zijn en hij vaak het tegendeel moet "bewijzen" (dmv moeite, contact, appjes, complimenten, woorden en daden) dat je dat wél bent.
Wat je bereikt is dan precies waar je bang voor bent: dat hij je wérkelijk op den duur gaat zien door jouw ogen, dat zijn ogen zullen opengaan, en hij gaat geloven wat jij over jezelf gelooft, alleen al omdat je hem daar steeds aan herinnert door van hem te vragen om jouw (vervormde) blik op jezelf weg te (blijven) nemen.
Mensen gaan je namelijk op den duur idd geloven als jij het maar vaak genoeg herhaalt, en eigenlijk dus steeds maar op hamert waarom jij het/hem niet waard bent.
Het meest waarschijnlijke is namelijk niet dat hij van buitenaf kan veranderen wat jij vanbinnen niet kunt geloven, hooguit na jaren en jaren dat hij toch bij je is gebleven langzaamaan zult durven te gaan geloven dat ie idd van je houdt en trouw is/blijft en op de lange duur ook jouw zelfvertrouwen groeit dat je blijkbaar wél iemand bent die dat/hem "kennelijk ergens aan verdiend heeft", ook al had je dat nooit gedacht.
Waarschijnlijker is dat als jij zijn intenties en gevoelens voor jou langdurig niet gelooft, tenzij hij dat "bewijst", je daar idd minder "leuk" van wordt, hij het (bevestigen) vermoeiend of vervelend gaat vinden: op een gegeven moment moet er toch een basisvertrouwen gevestigd zijn: ook als jij er niet bij bent of jullie niet in contact staan, als hij aan het werk is of gewoon iets anders aan het doen is, of met andere mensen is waar (mogelijk) andere vrouwen zijn, dat jij genoeg zelfvertrouwen hebt om te wéten dat die liefde en band er is en sterk is ook, dat dat "gewoon" doorwerkt als je niet in elkaars aanwezigheid bent.
Dat dat niet zomaar verdwijnt of jij "vergeten" wordt als je uit het oog bent, net zoals jouw gevoelens ook niet verdwijnen als je met anderen bent, er eens een andere leuke man bij is, of iets anders aan het doen bent.
Grote kans als hij jou gaat beschouwen als iemand met weinig zelfvertrouwen en weinig vertrouwen in anderen als het gaat om wat je jezelf waard vindt (en in de liefde waard vindt), hij dat niet bepaald aantrekkelijk vindt in een partner. En daardóór je jezelf minder aantrekkelijk maakt tov vrouwen mét zelfvertrouwen en met een innerlijke basis van vertrouwen in een partner en in een (bestendige) relatie met die partner.
Daarvoor hoeven ze niet eens daadwerkelijk interessanter, knapper, slanker, leuker, gezelliger, sexier oid te zijn dan jij, het is dan de onderlinge omgang die het verschil maakt: het is niet relaxt, leuk en aantrekkelijk voor hem als je eigenlijk niet kunt geloven en betwijfelt dat jij hem "waard" bent en wat je voor hem betekent.
Ik denk dat je het niet moet willen dat je -bij gebrek aan zelfvertrouwen- een potentiele partner treft die dat op eoa manier vleiend vindt als jij jezelf minderwaardig opstelt, zodat hij zich "boven" jou voelt staan en zoiets zíjn zelfvertrouwen oppept, en de kans groot is dat jij je bijv gaat uitputten om hem te moeten "verdienen" met moeite doen, hem te pleasen en overladen met liefde en aandacht en "alles voor overhebt" óm hem maar bij je te houden.
Jouw angst/ twijfels/ gebrek aan zelfvertrouwen resulteert vaak in dat je een gebrek aan vertrouwen in de basis van de relatie "inbrengt", waardoor de relatie zelf dus angstig/ onzeker gehecht wordt en hij zich ook niet zeker zal voelen van jou.
Kan ook nog zo zijn dat "soort zoekt soort" elkaar aantrekt en je voor elkaar valt uit herkenning, en hij van zichzelf ook onzeker is (in de liefde of de duurzaamheid daarvan) en dan versterkt het elkaar, al zal je dat (jaloezie, bevestiging enz) misschien dan allebei als normaalwaarde kennen en te beschouwen als dat dat erbij hoort in de liefde en zelfs bewijs is dat je om elkaar geeft (namelijk beiden angst om de ander te verliezen, allebei behoefte aan bevestiging en moeite voor elkaar doen vanuit dat je liefde ergens aan moet verdienen.
Als je weinig eigenwaarde kent in jezelf en wie je bent en uit andere bronnen (zoals andere rollen in je leven waarin je jezelf van betekenis vindt) ontbreken, ligt er relatief natuurlijk een grotere druk op dat liefde/(wederzijdse) afhankelijkheid/ liefde en het hebben en behouden van een relatie je die (jouw/ elkaars) eigenwaarde moet bezorgen/ vergroten.
En daar heb je veel minder invloed op dan op andere vlakken, omdat liefde niet iets is waar je je best voor kunt doen en dan zeker weten leidt tot een goede afloop: hoeveel liefde, aandacht en moeite je erin steekt garandeert niets, omdat je die invloed niet hebt op een ander (en diens gedachten, behoeften, gevoelens en gedrag).
Je zelfvertrouwen vergroot je door goede ervaringen op te bouwen, dingen te doen of te zoeken waar je trots op kunt zijn en/of je betekenis/ voldoening uit kunt putten, die bijdragen aan een goed gevoel over jezelf, vanalles waar je zelf invloed op hebt en zelf voor elkaar krijgt.
Dat kunnen en hoeven soms maar kleine dingen te zijn, waardoor je jezelf en jouw leven wél de moeite waard vindt om aantrekkelijke partner voor hem/iemand te vinden, en daar (meer) de focus op leggen, en dat kunnen zowel mooie kanten van je persoonlijkheid zijn als wat je doet met die persoonlijkheid voor zover je daar zelf invloed op hebt.
Verkijk en vergelijk jezelf daarin niet op/met anderen om te bepalen wat jouw waarde of meerwaarde is, en baseer die waarde (in de liefde of eigenwaarde) niet op uiterlijk, status, bezit of aandacht, maar als het om liefde gaat is het belangrijker of en hoe je in staat bent om lief te hebben en dat te uiten, een warme en geinteresseerde persoonlijkheid te zijn met oog voor de ander en wat die nodig heeft, met eigen interesses en plezier in het leven (en in elkaar), en je bewust te zijn van wat jij allemaal wél meebrengt aan meerwaarde in de leven(s) van je/een partner en anderen die jou dierbaar zijn.
Dat kan oa door in andere rollen dan die als geliefde jezelf om welke reden dan ook waardevol te weten: ook in je werk, als dochter/zus/vriendin/buurvrouw/kennis/collega/klanten, in een sport of hobby, interesses en bezigheden, in smaak en creativiteit, in conversaties, je humor, als goed luisteraar, en allerlei goede eigenschappen die je bezit, het vermogen om een gezellig thuis te creeren, anderen bij jou zichzelf kunnen zijn, zich geliefd, gewaardeerd en op hun gemak voelen, je eigen betrouwbaarheid en mensen op jou kunnen bouwen.
Je uitstraling bepaalt als het ware wat je op anderen afstraalt, en wat zij van jou dus "opvangen".
Je voelt je denk ik ook eerder/meer aangetrokken tot mensen die (overwegend) lekker en zelfverzekerd in hun vel zitten, dan wie zichzelf niet op waarde schat en dat ook laat merken en van jou nodig hebben om te horen dat ze er mogen zijn en goed zijn zoals ze zijn?
Chapeau dat je het jezelf hebt gegund om mbv therapie en coaching te willen leren om je zelfvertrouwen te vergroten en je (blik op en gevoel van je) eigenwaarde en eigenliefde te willen verbeteren: hieruit blijkt al dat je jezelf die moeite waard vindt en diep vanbinnen juist wél gelooft in jezelf, dat dat dus te vinden is in jezelf, je daar alleen maar naar op zoek hoefde te gaan daarnaar, om te (her)vinden.
Een aanrader vind ik nog altijd het boek over liefde, eigenliefde, eigenwaarde enz van Jan Geurts: "Verslaafd aan liefde", waarin de verschillende "lagen" waarop je je bevindt begrijpelijk uitgelegd worden.
De/ieders kern bestaat uit liefde/ eigenliefde, en daaromheen div "lagen" (zoals wanneer je een ui pelt): om div redenen heeft elk mens daaromheen een laag van het negatieve geloof (over jezelf), de laag waar je "bent" met gedachten over jezelf waarom je "niks voorstelt, niet gehoord of gezien wordt, er niet toe doet, enz", maar ook strategieen bovenop ontwikkeld hebt waaruit je eigenwaarde put (dus je positieve geloof over jezelf, en van vindt dat je eea wél "verdient" als je die volgt).
In het kort draait het op die lagen om slagen/falen, heen en weer in het (ver)oordelen over jezelf en aangeleerde overtuigingen en strategieen die vaak maar een afspiegelingzijn van je werkelijke kracht/talenten/ sterke eigenschappen en zwakkere (zwakker ontwikkelde) kanten.
Het is voor iedereen goed om jezelf beter te leren kennen dan wat je in je leven hebt aangeleerd (en gelooft) wat je kent (en herhaalt) over jezelf.
Dat je deze moeite neemt tot zelfonderzoek (therapie, coaching, van buitenaf aanwijzingen die je van binnenuit niet zag) zal je nieuwe ontdekkingen en antwoorden over jezelf geven.
Ik ben ervan overtuigd dat zelfkennis (incl je zwakker ontwikkelde en soms donkerder kanten) je inzichten geeft en alleen al omdat je deze aandacht aan jezelf schenkt het je dichterbij je eigen (liefdevolle) kern brengt en een basisvertrouwen van binnenuit.
Ik wens je dan ook veel succes!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 5 oktober 2021 om 15:54
Hi TO,
Allereerst even als antwoord op jouw vraag: Ik zou het zelf geen probleem vinden. Mannen en vrouwen kunnen prima vrienden zijn en het is ook niet een verdachte situatie. Ik zou dan ook niet het ''probleem'' bij hem zoeken of bijv. het conflict erover aan gaan. Wil je het toch bespreken, dan kan je zeggen; goh, dit gevoel geeft het me, maar ik vind het fijn dat je open en eerlijk bent en ik gun je jouw plezier, maar vooralsnog triggert het dit gevoel. Het op een andere manier brengen kan denk ik beklemmend aanvoelen.
Je geeft aan dat je ook in therapie bent , wat erg dapper is van je. Één van de dingen die kunnen helpen bij angsten is ze opschrijven en ze zo uit je hoofd halen. Zo kan je voor jezelf je angst afzwakken en ook nuanceren en kijken hoe aannemelijk ze zijn. Ook kan je de gevoelens die het oproept opschrijven. Wil je bepaalde gevoelens niet voelen eigenlijk, kras die dan door op je lijstje en schrijf ernaast welk gevoel je wél zou willen voelen. Probeer voor jezelf te beargumenteren waarom dit gevoel er best mag zijn. (bijv. hij is open en eerlijk over die avond, hij is een fijne vriend, ik ben het waard etc.)
Voorbeeld:
- ik denk dat ik niet goed genoeg ben, omdat zijn collega knapper is en vast veel leuker (doorkrassen)
Verander het in
- ik mag er zijn
- we hebben een fijne relatie
- ik ben ook knap
- ik ben het waard
Wees een beetje lief voor jezelf.
Allereerst even als antwoord op jouw vraag: Ik zou het zelf geen probleem vinden. Mannen en vrouwen kunnen prima vrienden zijn en het is ook niet een verdachte situatie. Ik zou dan ook niet het ''probleem'' bij hem zoeken of bijv. het conflict erover aan gaan. Wil je het toch bespreken, dan kan je zeggen; goh, dit gevoel geeft het me, maar ik vind het fijn dat je open en eerlijk bent en ik gun je jouw plezier, maar vooralsnog triggert het dit gevoel. Het op een andere manier brengen kan denk ik beklemmend aanvoelen.
Je geeft aan dat je ook in therapie bent , wat erg dapper is van je. Één van de dingen die kunnen helpen bij angsten is ze opschrijven en ze zo uit je hoofd halen. Zo kan je voor jezelf je angst afzwakken en ook nuanceren en kijken hoe aannemelijk ze zijn. Ook kan je de gevoelens die het oproept opschrijven. Wil je bepaalde gevoelens niet voelen eigenlijk, kras die dan door op je lijstje en schrijf ernaast welk gevoel je wél zou willen voelen. Probeer voor jezelf te beargumenteren waarom dit gevoel er best mag zijn. (bijv. hij is open en eerlijk over die avond, hij is een fijne vriend, ik ben het waard etc.)
Voorbeeld:
- ik denk dat ik niet goed genoeg ben, omdat zijn collega knapper is en vast veel leuker (doorkrassen)
Verander het in
- ik mag er zijn
- we hebben een fijne relatie
- ik ben ook knap
- ik ben het waard
Wees een beetje lief voor jezelf.
woensdag 6 oktober 2021 om 12:13
Ik heb gister vol warmte meegelezen op jullie berichten.
Ik ben ontzettend dankbaar voor jullie input, adviezen en wijsheden.
Ik voel me heel erg blij dat deze situatie helemaal niet gek is. Ben heel erg vol hoop dat ik nu in kleine stapjes leer los laten. En dat ik dus eigenlijk ook aan mijn zelfvertrouwen werk.
Ik vind vooral ook veel herkenning in wat Suzy65 schrijft. Heerlijk om zo te worden ontvangen in dit stukje groeiproces.
Ik ben ontzettend dankbaar voor jullie input, adviezen en wijsheden.
Ik voel me heel erg blij dat deze situatie helemaal niet gek is. Ben heel erg vol hoop dat ik nu in kleine stapjes leer los laten. En dat ik dus eigenlijk ook aan mijn zelfvertrouwen werk.
Ik vind vooral ook veel herkenning in wat Suzy65 schrijft. Heerlijk om zo te worden ontvangen in dit stukje groeiproces.
woensdag 6 oktober 2021 om 12:28
Wat ellendig, weet je man dat? Wat vindt hij daarvan?
Ik zou het afschuwelijk vinden als mijn man dit over mij zou zeggen, kan me bijna niet voorstellen dat het voor mannen anders is.
Wat eten we vanavond?
woensdag 6 oktober 2021 om 13:51
Euhm, wat?Bijnasoms schreef: ↑06-10-2021 12:13Ik heb gister vol warmte meegelezen op jullie berichten.
Ik ben ontzettend dankbaar voor jullie input, adviezen en wijsheden.
Ik voel me heel erg blij dat deze situatie helemaal niet gek is. Ben heel erg vol hoop dat ik nu in kleine stapjes leer los laten. En dat ik dus eigenlijk ook aan mijn zelfvertrouwen werk.
Ik vind vooral ook veel herkenning in wat Suzy65 schrijft. Heerlijk om zo te worden ontvangen in dit stukje groeiproces.
On topic, mijn man gaat zelfs alleen naar het huis van een andere vrouw. Je gelooft het niet hè!
Life is short. Eat dessert first.
woensdag 6 oktober 2021 om 13:56
Lady_Day schreef: ↑05-10-2021 12:24Het heeft zijn voordelen om oud en lelijk te zijn. De enige aanbiedingen die ik krijg zijn van Albert. Albert Heijn. Soms ook niet verkeerd.
En nee, ik zou hier totaal niet mee zitten. Ook niet als mijn man alleen wat ging drinken bij een bloedmooie vrouw. Als hij vreemd wil gaan dan doet ie dat echt wel. En als hij elders beter kan krijgen dan houd ik em niet tegen.
woensdag 6 oktober 2021 om 15:02
stoepkrijt schreef: ↑05-10-2021 11:58Hear hear.
Plus de dosis ongewenste seksuele aandacht die er vaak bij komt kijken. Niet zo'n pretje.
Nou, inderdaad. Ik ben niet eens meer een jonge hinde
maar werd vorige week, terwijl ik met 2 zware boodschappentassen over de stoep voortschoof, nog heel smerig en ongepast aangesproken door een man die me passeerde. Ik dacht eerst dat ik hem niet goed had verstaan dus keek hem wat verbaasd aan waarop hij de vuiligheid nog een keer herhaalde en ook bewegingen met zijn tong naar me maakte. Ik liep maar snel door zonder nog op of om te kijken, maar ik vond het ontzettend naar.
Zulke aandacht is écht niet fijn.
woensdag 6 oktober 2021 om 17:50
Dankjewel. Heeft me oprecht jaren geduurd om hier eerlijke gesprekken met mezelf en anderen (therapeut/coach/etc) over te hebben. Ik merk dat ik zoveel (onterechte) schaamte ervaar waar ik geen leuker mens van wordt.
Suzy65 schreef: ↑05-10-2021 15:39Het helpt niet als anderen van buitenaf dat weerspreken, als je jezelf weinig of niks waard voelt, en met argumenten komen waarom jij wél de moeite waard bent. Het gaat er gewoon niet in, iig niet blijvend, en wekt bij anderen op den duur wrevel op als je alsmaar "bevestiging" nodig hebt tegenover je eigen chronische onzekerheid.
Klopt! Toch ben ik wel vaak met affirmaties bezig. Alle kleine beetjes helpen. Maar ik wil een ander er in ieder geval niet verantwoordelijk voor maken.
So true! Die ga ik onthouden. Heel mooi verwoord!
Leuke analogie ook!
Ja, ook heel herkenbaar. Ben me hier soms meer bewust van, maar blijft toch lastig om het niet te doen.
Klopt. Erger nog, ik ga ernaar op zoek. Zoals ik al aangaf heb ik de foto van de vrouwelijke collega opgezocht. Dit is natuurlijk heel funest.
Suzy65 schreef: ↑05-10-2021 15:39Je zo voelen is 1 ding (en helaas al erg genoeg), maar wat er vaak gebeurt is dat als je dat ook (steeds) uitspreekt naar hem of anderen, je vaak niet doorhebt dat je eigenlijk zélf allemaal redenen opsomt om die ander (die dat wél zag/ziet in jou) ook te gaan wijzen op dat (en waarom) jij het niet waard bent, niks voorstelt, hij veel "beter" kan krijgen dan jou, dus als het ware jij zelf steeds zegt: doe het toch niet, ik "verdien" iemand als jij niet, het mooie wat jij in mij ziet klopt niet, ik ben jóu/ jouw liefde, moeite en aandacht niet waard.
Goed punt. Al moet ik ook eerlijk zeggen dat ik het gevoel heb dat ik een deel van mezelf verloochen als ik maskeer hoe onzeker ik ben.
Ai... pijnlijk om te lezen maar inderdaad heel logisch ook.
Suzy65 schreef: ↑05-10-2021 15:39En dan ben jij er niet bij als hij op stap is en nog een afzakkertje doet (en daar eerlijk over is) en daar een vrouw bij is. In jouw beleving is zowat élke andere vrouw al potentiële concurrentie, laat staan eentje die (door jouw bril of misschien objectief ook daadwerkelijk) echt knapper is, en vormt dat direct een bedreiging, omdat je ervan uit gaat dat hij dat toch ook vindt en hij jou zal vergelijken met haar, en door haar aanwezigheid alleen al merkt dat er idd leukere/ aantrekkelijkere vrouwen zijn.
Dit ook ja... ik ga projecteer ook een hoop op die andere dame (ze is mooier dan ik, succesvoller, emotioneel beschikbaarder, intelligenter... etc).
Suzy65 schreef: ↑05-10-2021 15:39Wat er in feite gebeurt is dat je iemand op den duur zelf wegjaagt, als je als het ware jezelf steeds onder de aandacht brengt als minderwaardig/niet waard zijn en hij vaak het tegendeel moet "bewijzen" (dmv moeite, contact, appjes, complimenten, woorden en daden) dat je dat wél bent.
Helaas is dit idd precies de consequentie van mijn onzekere gedachtes en gedrag.
Suzy65 schreef: ↑05-10-2021 15:39Wat je bereikt is dan precies waar je bang voor bent: dat hij je wérkelijk op den duur gaat zien door jouw ogen, dat zijn ogen zullen opengaan, en hij gaat geloven wat jij over jezelf gelooft, alleen al omdat je hem daar steeds aan herinnert door van hem te vragen om jouw (vervormde) blik op jezelf weg te (blijven) nemen.
Zeker waar. En een hele goede reden waarom ik prioriteit wil geven aan het leren van hoe ik mijn zelfvertrouwen op gezond peil breng en houd door van binnenuit positief over mezelf te denken.
Suzy65 schreef: ↑05-10-2021 15:39Het meest waarschijnlijke is namelijk niet dat hij van buitenaf kan veranderen wat jij vanbinnen niet kunt geloven, hooguit na jaren en jaren dat hij toch bij je is gebleven langzaamaan zult durven te gaan geloven dat ie idd van je houdt en trouw is/blijft en op de lange duur ook jouw zelfvertrouwen groeit dat je blijkbaar wél iemand bent die dat/hem "kennelijk ergens aan verdiend heeft", ook al had je dat nooit gedacht.
Klopt.
Suzy65 schreef: ↑05-10-2021 15:39Waarschijnlijker is dat als jij zijn intenties en gevoelens voor jou langdurig niet gelooft, tenzij hij dat "bewijst", je daar idd minder "leuk" van wordt, hij het (bevestigen) vermoeiend of vervelend gaat vinden: op een gegeven moment moet er toch een basisvertrouwen gevestigd zijn: ook als jij er niet bij bent of jullie niet in contact staan, als hij aan het werk is of gewoon iets anders aan het doen is, of met andere mensen is waar (mogelijk) andere vrouwen zijn, dat jij genoeg zelfvertrouwen hebt om te wéten dat die liefde en band er is en sterk is ook, dat dat "gewoon" doorwerkt als je niet in elkaars aanwezigheid bent.
Dat basis vertrouwen is inderdaad zo belangrijk. En dat mist doordat ik zo onzeker ben. Echt zonde van de verbinding.
Ik vind het inderdaad moeilijk om te geloven dat mensen mij echt leuk kunnen vinden. En van mijn gezelschap genieten.
Suzy65 schreef: ↑05-10-2021 15:39Grote kans als hij jou gaat beschouwen als iemand met weinig zelfvertrouwen en weinig vertrouwen in anderen als het gaat om wat je jezelf waard vindt (en in de liefde waard vindt),[/b] hij dat niet bepaald aantrekkelijk vindt in een partner. En daardóór je jezelf minder aantrekkelijk maakt tov vrouwen mét zelfvertrouwen en met een innerlijke basis van vertrouwen in een partner en in een (bestendige) relatie met die partner.
Daarvoor hoeven ze niet eens daadwerkelijk interessanter, knapper, slanker, leuker, gezelliger, sexier oid te zijn dan jij, het is dan de onderlinge omgang die het verschil maakt: het is niet relaxt, leuk en aantrekkelijk voor hem als je eigenlijk niet kunt geloven en betwijfelt dat jij hem "waard" bent en wat je voor hem betekent.
Dat is de ironie idd!
Suzy65 schreef: ↑05-10-2021 15:39Ik denk dat je het niet moet willen dat je -bij gebrek aan zelfvertrouwen- een potentiele partner treft die dat op eoa manier vleiend vindt als jij jezelf minderwaardig opstelt, zodat hij zich "boven" jou voelt staan en zoiets zíjn zelfvertrouwen oppept, en de kans groot is dat jij je bijv gaat uitputten om hem te moeten "verdienen" met moeite doen, hem te pleasen en overladen met liefde en aandacht en "alles voor overhebt" óm hem maar bij je te houden.
Ai... pijnlijk om te lezen want dat is idd in mijn vorige relatie wel aan de orde geweest. Dat was ook een hele stap al om mezelf weer terug te vinden en me gelijkwaardig op te gaan stellen. Toen ik dat eenmaal deed liep de relatie al snel stuk.
Suzy65 schreef: ↑05-10-2021 15:39Kan ook nog zo zijn dat "soort zoekt soort" elkaar aantrekt en je voor elkaar valt uit herkenning, en hij van zichzelf ook onzeker is (in de liefde of de duurzaamheid daarvan) en dan versterkt het elkaar, al zal je dat (jaloezie, bevestiging enz) misschien dan allebei als normaalwaarde kennen en te beschouwen als dat dat erbij hoort in de liefde en zelfs bewijs is dat je om elkaar geeft (namelijk beiden angst om de ander te verliezen, allebei behoefte aan bevestiging en moeite voor elkaar doen vanuit dat je liefde ergens aan moet verdienen.
Ook dit was aan de orde in mijn vorige relatie. We missen beide een gezonde hechtingsstijl.
Suzy65 schreef: ↑05-10-2021 15:39Je zelfvertrouwen vergroot je door goede ervaringen op te bouwen, dingen te doen of te zoeken waar je trots op kunt zijn en/of je betekenis/ voldoening uit kunt putten, die bijdragen aan een goed gevoel over jezelf, vanalles waar je zelf invloed op hebt en zelf voor elkaar krijgt.
Grappig dat je dit noemt. Bedacht me laatst weer dat ik vroeger heel veel dingen alleen deed. Daar voelde ik me aan de ene kant heel eenzaam onder, maar aan de andere kant kon het ook heel empowering zijn. Heb daarom bedacht dat ik binnenkort weer eens lekker in mijn eentje naar een dierentuin wil. Zo wil ik meer dingen op een lijstje zetten. Haha, backpacken in Malesie of Thailand staat er al jaren op maar daar heb ik op de een of andere manier nog niet de moed voor.
Suzy65 schreef: ↑05-10-2021 15:39Je uitstraling bepaalt als het ware wat je op anderen afstraalt, en wat zij van jou dus "opvangen".
Je voelt je denk ik ook eerder/meer aangetrokken tot mensen die (overwegend) lekker en zelfverzekerd in hun vel zitten, dan wie zichzelf niet op waarde schat en dat ook laat merken en van jou nodig hebben om te horen dat ze er mogen zijn en goed zijn zoals ze zijn?
Klopt natuurlijk helemaal. Ook daar is het inderdaad zo belangrijk dat ik aan mijn eigenwaarde werk. Wil daar graag de vruchten van plukken en daarmee ook uitstralen dat anderen ook mogen zijn wie ze zijn. Ik vind het altijd zo mooi om te zien dat mensen elkaar daar ook in kunnen inspireren.
Suzy65 schreef: ↑05-10-2021 15:39Chapeau dat je het jezelf hebt gegund om mbv therapie en coaching te willen leren om je zelfvertrouwen te vergroten en je (blik op en gevoel van je) eigenwaarde en eigenliefde te willen verbeteren: hieruit blijkt al dat je jezelf die moeite waard vindt en diep vanbinnen juist wél gelooft in jezelf, dat dat dus te vinden is in jezelf, je daar alleen maar naar op zoek hoefde te gaan daarnaar, om te (her)vinden.
Dankjewel. Ik vond het zo'n grote stap. Het begon bij mij met therapie en ik heb het mezelf steeds meer gegund om een nog groter 'steun'-netwerk op te bouwen. De laatste trotste stap die ik heb gemaakt was een support groep. Heerlijk om te delen en te luisteren. Deze vindt ik ook geweldig!
Suzy65 schreef: ↑05-10-2021 15:39Het is voor iedereen goed om jezelf beter te leren kennen dan wat je in je leven hebt aangeleerd (en gelooft) wat je kent (en herhaalt) over jezelf.
Dat je deze moeite neemt tot zelfonderzoek (therapie, coaching, van buitenaf aanwijzingen die je van binnenuit niet zag) zal je nieuwe ontdekkingen en antwoorden over jezelf geven.
Klopt. Maar het is voor mij een traag (doch waardevol) proces.
Ik deel je overtuiging.
Dankjewel!
