Werk & Studie
alle pijlers
Het leed dat promoveren heet
maandag 11 oktober 2021 om 16:55
Beste forummers,
natuurlijk ben ik blij dat ik de kans heb gekregen om onderzoek te doen en op den duur (hopelijk) te mogen promoveren, maar nu baal ik toch vooral van alles wat er niet goed gaat. Iedereen zegt het van te voren: je hebt doorzettingsvermogen nodig, alles wat mis kan gaan gaat ook mis en het kost ontzettend veel (vrije) tijd, en alles daarvan is waar! Meestal zie ik vooral de leuke aspecten, maar nadat er weeeeeer een artikel voor de zoveelste keer is afgewezen, ik een stuk voor de vijfde keer opnieuw moet schrijven omdat mijn mede-auteurs er allemaal weer iets op aan te merken hebben en mijn planning weer totaal de mist ingaat ben ik niet gemotiveerd meer en heb ik zin om te zeggen dat ik ermee kap. En denk ik: kan ik dit eigenlijk wel of ben ik hier bij nader inzien totaal ongeschikt voor?
Wie is er ook bezig met een proefschrift/eindscriptie/verslag en heeft tips om weer gemotiveerd te raken? En voor de mensen die al klaar zijn: was het de moeite waard en zou je het nog eens doen?
natuurlijk ben ik blij dat ik de kans heb gekregen om onderzoek te doen en op den duur (hopelijk) te mogen promoveren, maar nu baal ik toch vooral van alles wat er niet goed gaat. Iedereen zegt het van te voren: je hebt doorzettingsvermogen nodig, alles wat mis kan gaan gaat ook mis en het kost ontzettend veel (vrije) tijd, en alles daarvan is waar! Meestal zie ik vooral de leuke aspecten, maar nadat er weeeeeer een artikel voor de zoveelste keer is afgewezen, ik een stuk voor de vijfde keer opnieuw moet schrijven omdat mijn mede-auteurs er allemaal weer iets op aan te merken hebben en mijn planning weer totaal de mist ingaat ben ik niet gemotiveerd meer en heb ik zin om te zeggen dat ik ermee kap. En denk ik: kan ik dit eigenlijk wel of ben ik hier bij nader inzien totaal ongeschikt voor?
Wie is er ook bezig met een proefschrift/eindscriptie/verslag en heeft tips om weer gemotiveerd te raken? En voor de mensen die al klaar zijn: was het de moeite waard en zou je het nog eens doen?
dinsdag 12 oktober 2021 om 05:27
Ik vond promoveren vreselijk, maar gepromoveerd zijn vind ik leuk. Mijn onderwerp was heel interessant; het heeft me op ieder facet van het leven een nieuw perspectief gegeven en dat had ik niet willen missen. En mijn hoofd werkt een stuk sneller nu, ook een voordeel. Maar het proces ernaartoe was geen picknick. Mijn promotor was een bullebak, de organisatie waar ik zat was een bureaucratische hel en ik zelf was de personificatie van het imposter syndroom.
Maar zou ik het over doen? Geen idee. Je weet niet wat je mist als je het nooit hebt gehad en dat maakt de keuze vooraf misschien een stuk eenvoudiger.
Maar zou ik het over doen? Geen idee. Je weet niet wat je mist als je het nooit hebt gehad en dat maakt de keuze vooraf misschien een stuk eenvoudiger.
dinsdag 12 oktober 2021 om 12:59
dinsdag 12 oktober 2021 om 19:03
Dit gaat ook wel een beetje voor mij op. Ik ben geen arts, maar ook in mijn vakgebied is gepromoveerd zijn een pré en gaan er veel meer wegen voor je open. Ik pluk er nu echt de vruchten van.
woensdag 13 oktober 2021 om 10:04
woensdag 13 oktober 2021 om 10:08
Nee echt ongelukkig ben ik zeker niet! Het is inderdaad meer frustrerend dat het nooit eens gaat zoals je wil dat het gaat. En ook al weet je dat van te voren, toch kan ik me daar mentaal blijkbaar niet goed genoeg op voorbereiden.
Wel een goede tip om feedback niet persoonlijk op te vatten! Denk dat ik dat te veel doe namelijk.
woensdag 13 oktober 2021 om 14:55
Herkenbaar, wat heb ik me gefrustreerd (en bij vlagen ook ongelukkig en ongeschikt) gevoeld. Het slaapgebrek (ivm 2 kinderen in promotietijd) maakte het er niet beter op. Maar op een gegeven moment was ik zo ver, dat ik het echt zonde van al mijn energie vond om te stoppen, dus ik ben gewoon door blijven scheppen aan de berg die er nog lag, met het idee dat er ooit wel een eind aan kwam 
En dat was ook zo.
Ik ben wel gelijk het onderzoek uit gegaan. Werk nu in een (heel leuke) functie aan de universiteit, die ik zonder PhD nooit had gekregen. Daarnaast zie ik nu hoeveel ik heb geleerd in die periode en ben ik ook trots op mijn doorzettingsvermogen (want ja, het was doorzetten).
En dat was ook zo.Ik ben wel gelijk het onderzoek uit gegaan. Werk nu in een (heel leuke) functie aan de universiteit, die ik zonder PhD nooit had gekregen. Daarnaast zie ik nu hoeveel ik heb geleerd in die periode en ben ik ook trots op mijn doorzettingsvermogen (want ja, het was doorzetten).
donderdag 14 oktober 2021 om 09:10
Ik heb ook met mijn laatste artikel bij veel journals moeten aankloppen, om een zeer frustrerende reden: de uitkomst van het experiment was niet zo rooskleurig als was gehoopt.
Het was een antwoord op een vraag die daarvoor veelvuldig in andere artikelen en reviews gesteld werd, en de opzet en uitvoering van het experiment werd door de reviewers geprezen. Maar ja, toch jammer dat de hypothese hiermee werd verworpen, en daarmee bij meerdere journals afgewezen.
Dat is - wetenschappelijk gezien - toch eigenlijk schandalig.... en het gebeurt volgens mij heel vaak.
Uiteindelijk gelukkig toch in een ander goed journal kunnen publiceren. De aanhouder wint!
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
donderdag 14 oktober 2021 om 10:43
Tja.. Ik herken dit niet maar hoor het wel vaak.
Voor mij is het grote verschil dat ik heel duidelijk het juiste onderwerp te pakken heb en ook helder voor ogen heb wat het doel van mijn onderzoek (behoudens promoveren) is. Zit jij ook op die manier op je goede plekje?
En variatie helpt! Onderwijs geven af en toe, studenten begeleiden bij hun stuk onderzoek, schrijven afwisselen met labmetingen...
En zo kan je altijd wel ergens aan verder (wat okay voelt om te doen, ook met iets minder motivatie/energie/etc).
Ik hoop dat reviewer comments goed te relativeren zijn; ze zijn bedoeld om je te helpen maar ook is het mensen werk, dus er zit soms wat tussen wat nergens op slaat en je dus niet verder helpt.
Misschien is je promotor van het 'hoog inzetten' als het om bladen gaat? Dan is het logisch (maar niet minder frustrerend) om eerst een paar afwijzingen te krijgen voor een blad je stuk echt graag wil hebben. Hoort er helaas bij. Maar eenmaal in zo'n blad is wel een fijne ervaring
Heb je collega's met wie je ook kunt sparren over dit soort worstelingen die bij het onderzoek doen horen? Kan ook ontzettend schelen, want je zult hiermee niet de enige zijn.
Voor mij is het grote verschil dat ik heel duidelijk het juiste onderwerp te pakken heb en ook helder voor ogen heb wat het doel van mijn onderzoek (behoudens promoveren) is. Zit jij ook op die manier op je goede plekje?
En variatie helpt! Onderwijs geven af en toe, studenten begeleiden bij hun stuk onderzoek, schrijven afwisselen met labmetingen...
En zo kan je altijd wel ergens aan verder (wat okay voelt om te doen, ook met iets minder motivatie/energie/etc).
Ik hoop dat reviewer comments goed te relativeren zijn; ze zijn bedoeld om je te helpen maar ook is het mensen werk, dus er zit soms wat tussen wat nergens op slaat en je dus niet verder helpt.
Misschien is je promotor van het 'hoog inzetten' als het om bladen gaat? Dan is het logisch (maar niet minder frustrerend) om eerst een paar afwijzingen te krijgen voor een blad je stuk echt graag wil hebben. Hoort er helaas bij. Maar eenmaal in zo'n blad is wel een fijne ervaring
Heb je collega's met wie je ook kunt sparren over dit soort worstelingen die bij het onderzoek doen horen? Kan ook ontzettend schelen, want je zult hiermee niet de enige zijn.
Heb lief, houd moed. Komt goed.
zondag 17 oktober 2021 om 22:45
Geen tips, wel veel herkenbaarheid 
Ik ben zelf net begonnen aan het 4e jaar van mijn promotie. De afgelopen jaren zijn met grote hobbels en bobbels op de weg verlopen (waar COVID een groot aandeel in had). Frustratie over volledig rood gearceerde stukken (waar ik zelf best trots op was
); maar ook frustratie over de ontzettend bizarre politiek die stiekem heerst in de medische wereld; hoge verwachtingen van meerderen die eigenlijk geen flauw idee hebben van jouw dagelijkse bezigheden. Ik zou hier denk ik niet opnieuw aan beginnen.
Ik ben nu te ver om te stoppen (vind ik zelf) en bovendien geeft het me wel de vrijheid en flexibiliteit om mijn tijd te delen (wat stiekem erg fijn is met 3 kinderen). Daarnaast heb ik er wel veel van geleerd (over mezelf, over de medische wereld) en heb ik het nodig voor een volgende sub-specialistische opleiding.
Oftewel: een verkapte TVP in de hoop ook tips te krijgen
Ik ben zelf net begonnen aan het 4e jaar van mijn promotie. De afgelopen jaren zijn met grote hobbels en bobbels op de weg verlopen (waar COVID een groot aandeel in had). Frustratie over volledig rood gearceerde stukken (waar ik zelf best trots op was
); maar ook frustratie over de ontzettend bizarre politiek die stiekem heerst in de medische wereld; hoge verwachtingen van meerderen die eigenlijk geen flauw idee hebben van jouw dagelijkse bezigheden. Ik zou hier denk ik niet opnieuw aan beginnen. Ik ben nu te ver om te stoppen (vind ik zelf) en bovendien geeft het me wel de vrijheid en flexibiliteit om mijn tijd te delen (wat stiekem erg fijn is met 3 kinderen). Daarnaast heb ik er wel veel van geleerd (over mezelf, over de medische wereld) en heb ik het nodig voor een volgende sub-specialistische opleiding.
Oftewel: een verkapte TVP in de hoop ook tips te krijgen
zondag 17 oktober 2021 om 23:18
Mijn zus is gepromoveerd aan een Amerikaanse universiteit, we zijn ontzettend trots op haar. Wat daar wel fijn is is dat je echt een cohortgevoel hebt, dus eerst nog lessen volgt maar ook daarna echt actief onderdeel uitmaakt van een research community. Ik zou je dan ook aanraden om--en ik ga er even vanuit dat jij in NL promoveert--informeel een writing group of wat dan ook op te zetten als dat er nog niet is binnen jouw uni/vakgebied. Denk dat heel veel mensen daar behoefte aan hebben en dat neemt ook vaak de frustraties weg. Gedeelde smart is halve smart. Zus heeft nu een baan als assistent professor en zou niks anders willen
woensdag 20 oktober 2021 om 09:32
Mijn promotie is nu eindelijk aanstaande. In de afgelopen 6 jaar heb ik het traject gecombineerd met een fulltime baan en een gezin met vier kinderen. Eigenlijk liep het allemaal relatief vlot, vooral omdat het onderwerp me enorm aanspreekt. Voordeel is ook dat ik het kon combineren met mijn klinisch werk. Nu, deze laatste weken, vind ik het wel veel stress. Er moet nog zoveel..... maar goed. Nog even de schouders eronder.
donderdag 21 oktober 2021 om 16:36
Oh, zo herkenbaar, het begint al met alle correcties/suggesties van de co-auteurs en promotor, en dan vervolgens afwijzing op afwijzing. Maar geloof me: het is het waard.
De dag dat mijn boekje in dozen binnenkwam om verstuurd te worden was een mooie dag, maar de verdediging van het proefschrift was zo’n feestje.
Ik ben ook naar het bedrijfsleven gegaan. Mn titel heeft me geholpen binnen te komen.
Terugkijkend op de periode dat ik 4 jaar lang kon focussen op 1 onderwerp, 1 doel, en vooral met mn eigen ontwikkeling bezig te zijn kom ik tot de conclusie dat dit de beste 4 jaar van mijn leven waren!
Schouders er onder, laat je niet gek maken, we hebben het allemaal gehad. Niemand doet dit met 2 vingers in zn neus.
Praat met mede promovendi, wij haalden elkaar steeds uit de dips. Van de 50 promovendi waar ik in die 4 jaar op de afdeling zat, heeft er maar 1 de eindstreep niet gehaald. Gedeelde smart is halve smart en helpt je weer verder!
De dag dat mijn boekje in dozen binnenkwam om verstuurd te worden was een mooie dag, maar de verdediging van het proefschrift was zo’n feestje.
Ik ben ook naar het bedrijfsleven gegaan. Mn titel heeft me geholpen binnen te komen.
Terugkijkend op de periode dat ik 4 jaar lang kon focussen op 1 onderwerp, 1 doel, en vooral met mn eigen ontwikkeling bezig te zijn kom ik tot de conclusie dat dit de beste 4 jaar van mijn leven waren!
Schouders er onder, laat je niet gek maken, we hebben het allemaal gehad. Niemand doet dit met 2 vingers in zn neus.
Praat met mede promovendi, wij haalden elkaar steeds uit de dips. Van de 50 promovendi waar ik in die 4 jaar op de afdeling zat, heeft er maar 1 de eindstreep niet gehaald. Gedeelde smart is halve smart en helpt je weer verder!
