Bang voor bevalling

10-12-2021 09:42 71 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb heel veel zin om mijn baby te ontmoeten, maar... ik ben best bang voor de bevalling, met name voor de pijn.
Verhalen van ervaringsdeskundigen en internetverhalen maken het niet beter. Uiteraard mag je eerlijk vertellen hier hoe het was.
Maar is er iets waardoor ik mijn angst iets minder groot kan laten zijn, qua relativering bijvoorbeeld?
Alle reacties Link kopieren
Kleinezon schreef:
14-12-2021 08:57
Mij viel het echt mee. Ja het doet /*(+- pijn (zeker het persen, de weeën vond ik te doen, maar het was bij mij maar beperkt in duur en daarna nergens last van.
zo vond ik persen dan weer een eitje
vooral de laatste weeën, zo tegen de persweeën aan, vond ik vreselijk
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
14-12-2021 09:40
zo vond ik persen dan weer een eitje
vooral de laatste weeën, zo tegen de persweeën aan, vond ik vreselijk
Ja, dat had ik inderdaad ook. Persen vond ik helemaal prima, eindelijk kwam baby in zicht.
Alle reacties Link kopieren
Ze zeggen weleens: bij een vaginale bevalling heb je de pijn tijdens de bevalling, bij een keizersnede komt de pijn even hard daarna

Sommige vrouwen overwegen een keizersnede om de pijn te omzeilen. Die vlieger gaat helaas niet op….
Alle reacties Link kopieren
-April- schreef:
14-12-2021 11:51
Ze zeggen weleens: bij een vaginale bevalling heb je de pijn tijdens de bevalling, bij een keizersnede komt de pijn even hard daarna

Sommige vrouwen overwegen een keizersnede om de pijn te omzeilen. Die vlieger gaat helaas niet op….
Eens en als je pech hebt, heb je allebei :-x .
Alle reacties Link kopieren
-April- schreef:
14-12-2021 11:51
Ze zeggen weleens: bij een vaginale bevalling heb je de pijn tijdens de bevalling, bij een keizersnede komt de pijn even hard daarna

Sommige vrouwen overwegen een keizersnede om de pijn te omzeilen. Die vlieger gaat helaas niet op….
Nou idd, je kan beter vaginaal bevallen, hier beiden gehad maar de ks viel me vies tegen. Was spoed dus moest, kreeg hem er niet uit.
Alle reacties Link kopieren
Ik vond het bevallen echt verschrikkelijk. Het stukje tot de ontsluiting ging redelijk snel maar daarbij heftige rugweeën. En het moment van persen was heftig ja want dat duurde dus zo'n anderhalf uur uiteindelijk moest ik toch "even" opschieten want anders werd het te lang. En het moment dat het hoofdje dan staat... :whistle: aiiii. Maar gelukkig is het einde dan echt in zicht want de baby schiet dan niet meer terug :rofl:

Ondanks dat ga ik het nog een keer doen want, weer zwanger :lol:
De eerste keer heb ik me er aan over gegeven want je weet toch niet hoe het precies voelt. Ik vond dat wel een voordeel ten opzichte van nu zegmaar.
Wat ik zelf heel fijn vond was om goed voorbereid te zijn met behulp van een cursus.. Er kwam vanalles voorbij: welke soorten pijnbestrijding zijn er?, ontspanningsoefeningen, hoe kan je zorgen dat je de controle zo veel mogelijk houdt, wanneer ben of wordt je medisch en hoe werkt dat dan allemaal? Dat soort dingen, zodat je in elk geval weet wat voor mogelijkheden er allemaal zijn. Hoe het daadwerkelijk gaat is natuurlijk afwachten.

Wat ik ook fijn vond: tijdens de cursus keken we ook filmpjes van bevallingen. Op tv zie je vaak vrouwen gillen en schreeuwen. In deze filmpjes bevielen vrouwen juist kalm en rustig. Dat was een fijn beeld, om te zien: oooh dus zo kan het ook.

Al met al had ik zo fijne handvatten ter voorbereiding en ik heb uiteindelijk droombevallingen gehad. Niet pijnloos, maar ik kijk er wel met een fijn gevoel op terug.
Alle reacties Link kopieren
beetjegek schreef:
14-12-2021 15:14
Nou idd, je kan beter vaginaal bevallen, hier beiden gehad maar de ks viel me vies tegen. Was spoed dus moest, kreeg hem er niet uit.
En toch….dat is niet altijd het geval. Mijn herstel met KS was echt sneller dan sommige vriendinnen die vaginaal zijn bevallen. Ik heb zelf meer last gehad van de gevolgen van de rugweeen dan van de keizersnede zelf. Wel is het zo dat je met herstel na de KS veel discipline moet hebben en vooraf veel moet regelen.
Alle reacties Link kopieren
SchotseHooglander schreef:
10-12-2021 09:42
Ik heb heel veel zin om mijn baby te ontmoeten, maar... ik ben best bang voor de bevalling, met name voor de pijn.
Verhalen van ervaringsdeskundigen en internetverhalen maken het niet beter. Uiteraard mag je eerlijk vertellen hier hoe het was.
Maar is er iets waardoor ik mijn angst iets minder groot kan laten zijn, qua relativering bijvoorbeeld?
Ik weet niet of dit je geruststelt, ik hoop het wel: ik zag ook op tegen mijn bevalling en wilde een ruggeprik. Dit kon niet meer en ik ben zonder medicatie bevallen. Het was zeker geen feest, maar ook bij de weeen bij 10 cm ontsluiting dacht ik; dit kan ik aan. Het is pijnlijk, maar je weet dat je er verder door komt en dat de wee erger wordt, dan weer afzwakt en je dan even rust hebt. Elke wee duurt maximaal anderhalve minuut. Keer je in jezelf, blijf rustig, en het komt goed.
Leeuw32 schreef:
14-12-2021 22:20
En toch….dat is niet altijd het geval. Mijn herstel met KS was echt sneller dan sommige vriendinnen die vaginaal zijn bevallen. Ik heb zelf meer last gehad van de gevolgen van de rugweeen dan van de keizersnede zelf. Wel is het zo dat je met herstel na de KS veel discipline moet hebben en vooraf veel moet regelen.
Wat voor gevolgen hadden jouw rugweeen als ik mag vragen? Zelf geen ervaring mee namelijk.
Alle reacties Link kopieren
Horcrux schreef:
14-12-2021 22:33
Wat voor gevolgen hadden jouw rugweeen als ik mag vragen? Zelf geen ervaring mee namelijk.
Ik heb een half jaar lang rugklachten gehad, mijn stuitje bleek scheef te staan. 1e weken heb ik continue pijnstillers moeten slikken om de dag door te komen. Daarna nog 6 weken lang 3x fysio en massage om het los te krijgen.

Mag nu bij de 2e kiezen: als de arts het goed vindt wordt het een geplande KS. Dan maar 2 weken pijn na de bevalling, maar echt geen natuurlijke bevalling meer als het aan mij ligt.
Leeuw32 schreef:
14-12-2021 22:43
Ik heb een half jaar lang rugklachten gehad, mijn stuitje bleek scheef te staan. 1e weken heb ik continue pijnstillers moeten slikken om de dag door te komen. Daarna nog 6 weken lang 3x fysio en massage om het los te krijgen.

Mag nu bij de 2e kiezen: als de arts het goed vindt wordt het een geplande KS. Dan maar 2 weken pijn na de bevalling, maar echt geen natuurlijke bevalling meer als het aan mij ligt.
Wow :woa:

Wat fijn dat je voor een tweede dan de keuze hebt. Veel succes alvast!
Alle reacties Link kopieren
Eerlijk is eerlijk, want ik beviel makkelijk, maar in vond dat het reuze mee viel.

Zwanger zijn ging me niet zo goed af, behoorlijke zwangerschaps misselijkheid. En iedereen vroeg maar of ik op een roze wolk zat. Nou die wolk van mij was al lang niet meer roze maar vies van alle spuug.

Bevallen vroeg iedereen maar hoe het met me vergaan was. Nou helemaal prima. Het overgrote gedeelte was vergelijkbaar met menstruatie krampen die kwamen en gingen. Een half uur heftiger en net toen ik bedacht dat ik over pijnstilling wilde gaan beginnen was het blijkbaar al bijna voorbij. En weet je wat er zo ontzettend leuk aan is? Je krijgt daarna je kind in je handen. En in mij geval: ik was niet meer zwanger. At 2 uur later mijn eerste broodje chocopasta in 9 maanden met smaak.

Laat je niet gek maken en verzamel mensen om je heen die naar je luisteren.
Alle reacties Link kopieren
Bij mij is zo ongeveer alles gebeurd waar je niet op hoopt. Rugweeën (ontsluiting vorderde niet, 3cm in 9u) en toen opeens een weeënstorm (en 7cm in 20min), ingeknipt en alsnog uitgescheurd omdat dochter verkeerd bleek te liggen, en erna verkeerd gehecht. Die verkeerde hechting heb ik heel erg veel pijn aan gehad, de rest was echt te doen qua pijn, ik heb geen pijnbestrijding gehad. Het is geen dagje Efteling nee maar met jezelf rustig houden en iemand erbij die je tot de orde kan roepen als je in paniek raakt kom je een heel eind.
Wat ik zelf een heel geruststellend idee vond: iedereen krijgt een moment waarop je denkt: dit kan ik niet. Maar we kunnen het dus allemaal gewoon wél.
-
Siebje schreef:
14-12-2021 23:20
Eerlijk is eerlijk, want ik beviel makkelijk, maar in vond dat het reuze mee viel.

Zwanger zijn ging me niet zo goed af, behoorlijke zwangerschaps misselijkheid. En iedereen vroeg maar of ik op een roze wolk zat. Nou die wolk van mij was al lang niet meer roze maar vies van alle spuug.

Bevallen vroeg iedereen maar hoe het met me vergaan was. Nou helemaal prima. Het overgrote gedeelte was vergelijkbaar met menstruatie krampen die kwamen en gingen. Een half uur heftiger en net toen ik bedacht dat ik over pijnstilling wilde gaan beginnen was het blijkbaar al bijna voorbij. En weet je wat er zo ontzettend leuk aan is? Je krijgt daarna je kind in je handen. En in mij geval: ik was niet meer zwanger. At 2 uur later mijn eerste broodje chocopasta in 9 maanden met smaak.

Laat je niet gek maken en verzamel mensen om je heen die naar je luisteren.
Dit herken ik ook wel. Tegen de tijd dat ik de neiging kreeg om te vloeken had ik al volledige ontsluiting en had ik binnen een paar minuten een kind in m'n handen. Geen perssessie van meer dan een uur of dat soort zaken. Dus tegen de tijd dat ik dacht: misschien is pijnstilling zo gek nog niet was ik eigenlijk al bij de finish. Zo kan het dus ook. Ik wens iedereen zo'n soepele bevalling toe.
Alle reacties Link kopieren
SchotseHooglander schreef:
10-12-2021 10:53
Bedankt voor de reacties allemaal.
Ik ga binnenkort een cursus doen met mijn partner. Hij biedt een luisterend oor en begrijpt de zorgen. Het scheelt dat ik het idee heb dat een ruggenprik nog een optie is. Alleen dan lees je ook weer over mogelijke incontinentie en aanhoudende blaasontstekingen na deze prik en dat je kindje toch meer risico loopt. Toch denk ik dat ik er wel 1 wil, als het echt te gek wordt. Ik ga in een bevalcentrum bij het ziekenhuis bevallen, thuis durf ik eigenlijk niet aan.
Er zijn meer mogelijkheden voor pijnbestrijding dan alleen een ruggenprik.
Wat vooral helpt als je van te voren weet wat er op je af kan komen tijdens een bevalling, zodat het dan tijdens je bevalling niet als donderslag bij heldere hemel komt. Dan kun je, samen met je verloskundige, gewoon goede keuzes maken wat bij jou past op dat moment. En soms is er gewoon geen keuze.. Je kunt van tevoren wel denken dat je iets wilt, maar uiteindelijk is een bevalling niet te plannen.
Seriously?
Alle reacties Link kopieren
Volg house of mothers op instagram. Zij kan je echt wel helpen met die angsten.

Wb het bevallen zelf; 2x ingeleid, 1x ruggenprik, 2x na afloop het gevoel dat ik de mooiste, sterkste, stoerste vrouw ter wereld was. Ik voelde me echt on top of the world en halló ik had gewoon een kínd op de wereld gezet.

Bevallen vind ik echt top. Ja, ondanks de pijn. Magische ervaring.

Dus dat kan ook nog ;)
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Heel veel pijn en met ruggenprik nog steeds heel veel pijn.
Maar vroeg of laat moeten ze er toch uit. :-D
Alle reacties Link kopieren
Niet voor iedereen, maar ik ging voor de ruggenprik. Bij de eerste bevalling aangeraden door de VK, dochter zat nog niet helemaal goed ingedaald en kon even duren, wat het ook gedaan heeft.
Bij de tweede ben ik ingeleid en heb bewust afgewacht tot de pijn vorderde.
Alleen inderdaad dat moment voor het persen deed zeer, maar goed te dragen. Persen was een eitje, maar grotere kinderen schijnen meer ‘mee te werken’. Was binnen vijf minuten gepiept bij beide kinderen. Ik vond bevallen al met al een prachtige ervaring en stiekem echt wel een feestje. ❤️
Het is dat je ze ook weer groot moet krijgen en dat vind ik met twee kinderen al genoeg werk, maar anders zou ik het zo weer doen.
Alle reacties Link kopieren
Wat ik achteraf me realiseerde en ik denk dat dit me heel veel steun zou geven tijdens de bevalling:

Bedenk je dat je niet alleen bent. Je kindje zit tzt al 9 maanden veilig in je buik, kent geen andere plek, is zich niet bewust van het feit dat het straks naar buiten geduwd wordt en weet niet waar het terecht komt. Het is voor jouw kindje ook spannend. Jullie leggen beiden een spannende weg af en ontmoeten elkaar aan het eind ❤️❤️❤️
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nu zwanger en zie ook heel erg tegen de bevalling op. Mijn 1e bevalling vond ik heel heftig . Het voelt haast als een trauma als ik er aan terug denk. Ik was overvallen door de pijn en de snelheid waarmee alles ging. Ik kreeg geen verdoving omdat het niet kon en na de bevalling moest ik naar de O K.

Ik ga dit nu met mijn verloskundige bespreken. Ik denk dat je er niet veel aan kunt doen, behalve het over je heel laten komen. Ik was ook totaal niet relaxt maar heel angstig. Dat hielp ook niet mee. Ik heb gehoord dat zwangerschapsyoga erg kan helpen. Ik zou dit soort dingen zeker met je verloskundige bespreken. En vraag gerust iets tegen de pijn als je daar tegenop ziet.

Uiteindelijk komt alles goed. Ik vond de ontsluitingsweeen erger dan de persweeën. De persweeën voelen als een reflex. Net als overgeven, het overkomt je. Het komt opzetten en je kan er alleen maar aan toegeven en mee persen. Zo heb ik het ervaren.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven