Kinderen
alle pijlers
17 Jaar en zwanger?!
zondag 14 juni 2009 om 15:58
Ik heb me wel vermaakt. Maar ik zou zeggen, doe niet zo moeilijk! Koop gewoon een zwangerschapstest (echt serieus, desnoods in het dorp verderop) en test het. Tenminste, als je al ongesteld had moeten worden. En je lichaam maakt, mocht je zwanger zijn, zoveel hormonen aan dat de pil erbij in het niet valt, dus het kan niet zoveel kwaad om die te slikken volgens normaal schema tot je meer weet.
zondag 14 juni 2009 om 15:59
Nee, geen ervaring. Ik ben 10 jaar ouder dan jij en nog nooit zwanger geweest. Je hebt er een potje van gemaakt of gewoon dikke vette pech. Je moet zo snel mogelijk naar de huisarts, hem laten testen en dan bespreken of je een kindje op de wereld wilt zetten of dat je een abortus wilt. Veel meer opties heb je niet. Veel succes
zondag 14 juni 2009 om 16:03
Tsja. Koop die test nou maar gewoon en/of bespreek het morgen met je huisarts. Dan pas weet je het zeker en kun je gaan nadenken over verder handelen.
Kwaaltjes zeggen trouwens niet altijd wat. En voorspellende dromen zijn ook geen betrouwbare graadmeter. Wacht dus rustig af tot je zeker weet wat er aan de hand is.
Kwaaltjes zeggen trouwens niet altijd wat. En voorspellende dromen zijn ook geen betrouwbare graadmeter. Wacht dus rustig af tot je zeker weet wat er aan de hand is.
zondag 14 juni 2009 om 16:04
Jeetje Sterretje wat een lullige posts.
Dit meiske is hartstikke ongerust en verward. Het is toch juist handig dat ze het goed uitlegt.
Er kan ook iets staan van: Ik heb onveilige sex gehad, ben ik nu zwanger?
Dan weet je niets!
@TO
Hoe het zit met medicijngebruik en de pil daar kan ik je niets over vertellen. Maar ik denk wel dat je gewoon al een test kunt laten doen. Volgens mij moet het enkele dagen nadat je zwanger bent geraakt via een test al wel te zien zijn?
Ik weet het niet precies hoor, ik roep maar wat (ik ben nooit in zo'n situatie verzeild geraakt)
Anders alles even voorleggen aan je huisarts. Hij kan je vast verder helpen.
Veel succes ermee.
X Thila
Dit meiske is hartstikke ongerust en verward. Het is toch juist handig dat ze het goed uitlegt.
Er kan ook iets staan van: Ik heb onveilige sex gehad, ben ik nu zwanger?
Dan weet je niets!
@TO
Hoe het zit met medicijngebruik en de pil daar kan ik je niets over vertellen. Maar ik denk wel dat je gewoon al een test kunt laten doen. Volgens mij moet het enkele dagen nadat je zwanger bent geraakt via een test al wel te zien zijn?
Ik weet het niet precies hoor, ik roep maar wat (ik ben nooit in zo'n situatie verzeild geraakt)
Anders alles even voorleggen aan je huisarts. Hij kan je vast verder helpen.
Veel succes ermee.
X Thila
zondag 14 juni 2009 om 16:06
zondag 14 juni 2009 om 16:09
Hey Thila,
Dank je wel voor je reactie... Ik moet morgen toch naar me huisarts en ik print dit wel uit voor als ik niet goed uit me woorden kom.
Zo'n test kan pas na 2 weken... de 17e zou voor mij de eerste zekere mogelijkheid zijn. Ervanuitgaande de laatste dag dat ik hem zag.
@ Marie-Liselotte...
Abortus is voor mij geen optie... Ik zou niet mijn kindje kunnen afstaan. Mijn vriend denkt hier hetzelfde over.. We waren er tenslotte zelf bij.
Nogmaals.. Thanks Thila!
x
Dank je wel voor je reactie... Ik moet morgen toch naar me huisarts en ik print dit wel uit voor als ik niet goed uit me woorden kom.
Zo'n test kan pas na 2 weken... de 17e zou voor mij de eerste zekere mogelijkheid zijn. Ervanuitgaande de laatste dag dat ik hem zag.
@ Marie-Liselotte...
Abortus is voor mij geen optie... Ik zou niet mijn kindje kunnen afstaan. Mijn vriend denkt hier hetzelfde over.. We waren er tenslotte zelf bij.
Nogmaals.. Thanks Thila!
x
zondag 14 juni 2009 om 16:09
quote:Zatla schreef op 14 juni 2009 @ 16:06:
ehh 'ik ben een workaholic en een week daarop moest ik voor een aantal besprekingen richting de andere kant van het land.'
ben jij 17??
Precies. Geen geloofwaardig verhaal dus.
En verder is er geen man overboord als ze pas 1 maand over tijd is, dan zijn alle ingrepen om 't weg te laten halen nog mogelijk en gewoon legaal.
ehh 'ik ben een workaholic en een week daarop moest ik voor een aantal besprekingen richting de andere kant van het land.'
ben jij 17??
Precies. Geen geloofwaardig verhaal dus.
En verder is er geen man overboord als ze pas 1 maand over tijd is, dan zijn alle ingrepen om 't weg te laten halen nog mogelijk en gewoon legaal.
zondag 14 juni 2009 om 16:10
quote:Star schreef op 14 juni 2009 @ 16:07:
Besprekingen? Workaholic?
Daar zat ik ook al naar te kijken, ja. Jij bent 17, je vriend is 19, maar je doet het overkomen alsof jullie een stel dertigers zijn. Je bent een workaholic, je moest voor besprekingen naar de andere kant van het land, je vriend is co-ondernemer, na tien dagen bij je vriend was je weer thuis. Als je 17 bent, zit je toch nog op school en mag je af en toe in het weekend een nachtje bij je vriendje slapen?
Enfin. Er zit weinig anders op dan gewoon testen en afwachten.
Besprekingen? Workaholic?
Daar zat ik ook al naar te kijken, ja. Jij bent 17, je vriend is 19, maar je doet het overkomen alsof jullie een stel dertigers zijn. Je bent een workaholic, je moest voor besprekingen naar de andere kant van het land, je vriend is co-ondernemer, na tien dagen bij je vriend was je weer thuis. Als je 17 bent, zit je toch nog op school en mag je af en toe in het weekend een nachtje bij je vriendje slapen?
Enfin. Er zit weinig anders op dan gewoon testen en afwachten.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 14 juni 2009 om 16:10
quote:Unsure17 schreef op 14 juni 2009 @ 15:50:
Hey hallo dames!
Goed. Waar moet ik beginnen. Ik weet mijngod nog aan toe niet meer wat ik moet denken en voelen. Ik zal bij het begin beginnen.
Op dinsdag 12 Mei voelde ik me niet zo lekker. Licht in me hoofd, keelpijn - alles. Na de hele nacht niet te hebben kunnen slapen ben ik de volgende dag naar de huisarts gegaan. Amandelontsteking, jippie. Goed, daarvoor kon ik bij de apotheek een antibioticakuur van een week ophalen (2 pillen op een dag) en daardoor ben ik op woensdagmiddag met deze kuur begonnen. Dit ook netjes afgemaakt en weer hersteld van de ontsteking.
Goed, ik ben een workaholic en een week daarop moest ik voor een aantal besprekingen richting de andere kant van het land. Dat is doorgaans geen probleem, want mijn vriend en co-ondernemer woont daar - en dan blijf ik daar meestal ook slapen.
Alleen... hoe onverantwoordelijk ook - ik wist niet dat het gebruik van antibiotica en de pil niet goed samenging. Dat de pil daardoor niet meer betrouwbaar is. Na 10 dagen was ik weer thuis, mijn slaapkamer als een ravage achtergelaten - besloot ik deze toch maar eens op te ruimen. En de opmerking van de moeder van mijn vriend had me ook een idee in het hoofd gehaald: Ze had namelijk iets verteld over lichte, middelmatige en zwarte pilsoorten. Ik vroeg me daarbij af of de lichte versie (die ik bleek te hebben) minder veilig is dan een zware. Gevolg: Ik ging de bijsluiter lezen. Ineens stuitte ik op antibiotica; Dat was niet veilig. Ik kon mijn ogen niet geloven. Was dit waar? Of vatte ik het verkeerd op? Dus, daarom heb ik de huisarts gebeld en die bevestigde dit. De combinatie van antibiotica en de pil is onveilig. En ook de eerste 2 weken na deze antibiotica is het gebruik van de pil niet veilig. Gemengde gevoelens gingen door me heen, vooral ontstaan door alle vragen die in mijn hoofd rondzwierven. Ik was namelijk op woensdag 20 Mei gestopt met de antibioticakuur, ben op 25 Mei bij mijn vriend aangekomen en hier tot 3 Juni gebleven. Die datums liggen precies in die 2 weken. ...
Verdomme, ik voel me zo onverantwoordelijk.
Maargoed. Ik weet natuurlijk nog niet eens óf ik uberhaupt zwanger ben. Daar kom ik zo op. Mijn vriend en ik zijn al langere tijd samen... we hebben echt degelijk toekomstplannen. Ja, dat kan - voor iemand van 17. Fantaseren over kinderen deden we vaak genoeg (hij is btw 19), alleen dat wil niet zeggen dat je ze op deze leeftijd echt wilt - ik bedoel, carriere maken stond bij ons op nummer 1. In die 10 dagen hebben we, om het maar zacht uit te drukken, meer dan eens gevreeen. Best veel eigenlijk, maargoed... kan toch?
Het probleem is. Ik weet niet of jullie in voorspellende dromen geloven... ikzelf wel, mijn vriend ook. Hij vertelde me dat hij 3 voorspellende dromen had gehad over dat ik zwanger was. Dat in de afgelopen weken... Maargoed. Ik wist het allemaal niet. Ik las het later pas.
Even kijken. Waar ben ik gebleven. Ik had dus een vermoeden. Ik had direct besloten om het hem te vertellen. Eerlijkheid boven alles, klaar. Gezien hij dit weekend bij mij was heb ik het hem vrijdag ook direct verteld. We hebben een goed gesprek gehad en al besloten dat, mocht ik wel zwanger zijn, dat we het kindje houden.
Gezien ik in een boers, vrij gereformeerd dorp woon heb ik besloten de zwangerschapstest online te bestellen. Als het goed is krijg ik deze een dezer dagen binnen. Het was een setje van 3 geloof ik... en dan met urine dat je in zo'n dingetje moest doen. Het gekke was, toen ik vannochtend half lag te slapen... ik was wakker maar ook weer niet, zag ik ineens alles voor me: Hoe de post kwam, hoe ik die pakte en openmaakte - etc. etc. Van de envolop met drukrondjes (van die luchtrondjes zegmaar...) echt raar... En de test gaf positief.
Alleen kijk... de meeste van jullie zullen denken: Ach meis, wacht toch rustig af. Als jullie toch zo gelukkig samen zijn en alles, toekomstplannen hadden - beide kinderen willlen - waar maak je je dan druk om. Doe die test en kijk wat eruit komt. Ben je zwanger, dan ben je zwanger... en anders niet.
Alleen ik weet het gewoon niet meer. Ik begrijp mijn eigen gevoel niet. Ik ben 17, geestelijk ouder... maar dan nog. Ik zit wel met een opleiding én christelijke ouders.
Ik wil gewoon weten waar ik aan toe ben. Ik voel me zwaar... moe zegmaar. Vermoeid. Ik heb regelmatig hoofdpijn, ben licht in me hoofd. Vaag gevoel in me maagstreek. Ik eet het ene moment niets en het andere moment heel veel. (lees: vreetbuien) Ik ben niet direct misselijk... ja, als ik iets eet. Daar reageer ik niet geweldig op (of als ik er aan denk, haha) ...
Verder heb ik natuurlijk al wat online rondgekeken. Alle websites spreken elkaar tegen of zijn zo lekker algemeen. Ik weet gewoon niet wat ik moet. Toevallig moet ik morgen voor een enkelcontrole naar de huisarts en dan stip ik dit onderwerp ook wel ff aan. Al is het om gerust gesteld te worden. Ik weet niet eens wat ik wil horen. Het komt wel goed? Wil ik dat horen? Ik wil weten waar ik aan toe ben, maar eigenlijk kunnen jullie lezers mij dat waarschijnlijk ook niet bieden.
Ik heb een aantal lijstjes gevonden online met symtomen. Sinds die, laten we zeggen onveilige seks, heb ik ineens overal puistjes. Met van dat witte spul erin. Iets waar ik alweer een hele tijd vanaf was. Evenals die krampen in mijn onderbuik. Het hongergevoel, maar toch misselijk achtig zijn. Dus zegmaar... Misselijk alsin, vervelend gevoel. Niet alsin: Ik moet overgeven! Geef me die emmer. Alhoewel, ik geef toe dat ik nu een enorme drang heb om ff naar die wc te lopen...
Symptomen zwangerschap Week 1 - 12
(Eerste trimester)
�De menstruatie stopt of wordt erg licht
�Je kunt je misselijk of rusteloos voelen.
�Je borsten zwellen op en kunnen gevoelig zijn
�De tepels en areola (deel rond de tepels) worden donkerder en groter
�Je moet vaker plassen
�Je voelt je moe
�Je kunt verstopt raken en last krijgen van brandend maagzuur
�Je kunt last hebben van regelmatige hoofdpijn
�Je hebt mood swings - Je voelt je boos, verdrietig of heel blij zonder reden
Dat is een van die lijstjes die ik gevonden heb. Dat rusteloze gevole herken ik ook. Ik ben kapot moe, maar echt slapen lukt me niet. Lig aan een stuk te draaien. Plassen... tsja, moeilijk te zeggen. Niet zo erg als bij blaasontsteking. En normaal... daar let ik niet zo op. Als het moet, dna moet het ... hehe. Mijn borsten zijn wel erg gevoelig... alsof ze weer gaan groeien zegmaar. (Ik heb al Cup C... echt wel genoeg...). Of ik een druk voel... ik weet niet niet. Gewoon op me hele borst wel beetje, maar dat zal door het benauwde weer komen. En die stemmingswisselingen.. zoals afsnauwen. Eerst vrolijk zijn en dan ineens kattig doen - ohja. Dat was voor mij ooit ook de reden om met de pil te beginnen. Je kon me de week voor me ongesteldheid afschrijven (chagrijnig, moe en halfziek), de week van me ongesteldheid en de week erna... heerlijk. 3 van de 4 weken per maand ziek. Ik heb eerst een jaartje de prikpil gehad... ging allemaal prima. Ehmm... toen een tijdje niet. Ik werd niet ongesteld en heb toen de normale pil aangevraagd omdat ik die condoom zat was... Dat is nu... wat zou het zijn, 4 maanden geleden. Vorige maand ben ik niet gestopt zegmaar, dus geen stopweek gehouden. Nu over 5 of 6 dagen moet ik weer stoppen met de pil. Alleen... wat moet ik nou doen...
Kan ik die test doen terwijl ik nog niet ongesteld ben? Ik weet daarom ook niet of ik het wel word.
Wat moet ik tegen m'n moeder zeggen? Mama brengt me elke ochtend mijn medicijnen (pil en Concerta voor adhd) dus die weet dat ik aan de pil ben. Die zal raar kijken als ik dat ineens niet meer doe. Pff... Wat moet ik nou?! En kijk ook... als ik nu doorga met de pil slikken en ik ben zwanger... watdan? Is dat niet ongezond voor het kindje? En die medicijnen van mij...
Idg, ik vraag het morgen aan m'n huisarts. Alleen wat ik opzich wel wil weten is... Voel je als vrouw direct dat je zwanger bent? Of ligt dit echt aan de symtomen daar je alert op moet zijn en een test moet doen? Of is dit iets instinctiefs... Want wat dat betreft weet ik niet wat ik moet voelen en of denken. Aan een kant heb ik het gevoel van:
Ja, ik weet dat ik zwanger ben maar ik ontken het en daardoor blijven de symptomen over. Of ik ben zo bang dat ik zwanger ben dat ik me juist zo voel... of ik wil het toch zo graag (want aan een kant wil ik het ook graag!) en ik voel me zwanger. God, ik weet het echt niet meer.
Kunnen jullie mij op de een of andere manier helpen? Ervaringen? Mensen met dezelfde ervaringen? Een steuntje in de rug...
Ik weet, dat of ik nou wel of niet zwanger ben: Het komt allemaal goed. Maarja, ik wil wel eens weten wat de andere ladies ervan vinden.
Mijn vriend heeft een inkomen van rond de 1200 euro... per maand. Opzich redelijk. Maar een gezin daarvan onderhouden is eigenlijk onmogelijk.
Ik kan wel moeilijk doen over ouders. Maar die hebben niets te willen wat dit betreft. Dit is mijn leven en ik moet verder beslissen wat ik wil, en dat heb ik al gedaan...
Achja.. ik hoor het wel!
Alvast bedankt hé!
Liefs,En jij bent 17? Volgens mij hoor je dan nog op school te zitten.
Hey hallo dames!
Goed. Waar moet ik beginnen. Ik weet mijngod nog aan toe niet meer wat ik moet denken en voelen. Ik zal bij het begin beginnen.
Op dinsdag 12 Mei voelde ik me niet zo lekker. Licht in me hoofd, keelpijn - alles. Na de hele nacht niet te hebben kunnen slapen ben ik de volgende dag naar de huisarts gegaan. Amandelontsteking, jippie. Goed, daarvoor kon ik bij de apotheek een antibioticakuur van een week ophalen (2 pillen op een dag) en daardoor ben ik op woensdagmiddag met deze kuur begonnen. Dit ook netjes afgemaakt en weer hersteld van de ontsteking.
Goed, ik ben een workaholic en een week daarop moest ik voor een aantal besprekingen richting de andere kant van het land. Dat is doorgaans geen probleem, want mijn vriend en co-ondernemer woont daar - en dan blijf ik daar meestal ook slapen.
Alleen... hoe onverantwoordelijk ook - ik wist niet dat het gebruik van antibiotica en de pil niet goed samenging. Dat de pil daardoor niet meer betrouwbaar is. Na 10 dagen was ik weer thuis, mijn slaapkamer als een ravage achtergelaten - besloot ik deze toch maar eens op te ruimen. En de opmerking van de moeder van mijn vriend had me ook een idee in het hoofd gehaald: Ze had namelijk iets verteld over lichte, middelmatige en zwarte pilsoorten. Ik vroeg me daarbij af of de lichte versie (die ik bleek te hebben) minder veilig is dan een zware. Gevolg: Ik ging de bijsluiter lezen. Ineens stuitte ik op antibiotica; Dat was niet veilig. Ik kon mijn ogen niet geloven. Was dit waar? Of vatte ik het verkeerd op? Dus, daarom heb ik de huisarts gebeld en die bevestigde dit. De combinatie van antibiotica en de pil is onveilig. En ook de eerste 2 weken na deze antibiotica is het gebruik van de pil niet veilig. Gemengde gevoelens gingen door me heen, vooral ontstaan door alle vragen die in mijn hoofd rondzwierven. Ik was namelijk op woensdag 20 Mei gestopt met de antibioticakuur, ben op 25 Mei bij mijn vriend aangekomen en hier tot 3 Juni gebleven. Die datums liggen precies in die 2 weken. ...
Verdomme, ik voel me zo onverantwoordelijk.
Maargoed. Ik weet natuurlijk nog niet eens óf ik uberhaupt zwanger ben. Daar kom ik zo op. Mijn vriend en ik zijn al langere tijd samen... we hebben echt degelijk toekomstplannen. Ja, dat kan - voor iemand van 17. Fantaseren over kinderen deden we vaak genoeg (hij is btw 19), alleen dat wil niet zeggen dat je ze op deze leeftijd echt wilt - ik bedoel, carriere maken stond bij ons op nummer 1. In die 10 dagen hebben we, om het maar zacht uit te drukken, meer dan eens gevreeen. Best veel eigenlijk, maargoed... kan toch?
Het probleem is. Ik weet niet of jullie in voorspellende dromen geloven... ikzelf wel, mijn vriend ook. Hij vertelde me dat hij 3 voorspellende dromen had gehad over dat ik zwanger was. Dat in de afgelopen weken... Maargoed. Ik wist het allemaal niet. Ik las het later pas.
Even kijken. Waar ben ik gebleven. Ik had dus een vermoeden. Ik had direct besloten om het hem te vertellen. Eerlijkheid boven alles, klaar. Gezien hij dit weekend bij mij was heb ik het hem vrijdag ook direct verteld. We hebben een goed gesprek gehad en al besloten dat, mocht ik wel zwanger zijn, dat we het kindje houden.
Gezien ik in een boers, vrij gereformeerd dorp woon heb ik besloten de zwangerschapstest online te bestellen. Als het goed is krijg ik deze een dezer dagen binnen. Het was een setje van 3 geloof ik... en dan met urine dat je in zo'n dingetje moest doen. Het gekke was, toen ik vannochtend half lag te slapen... ik was wakker maar ook weer niet, zag ik ineens alles voor me: Hoe de post kwam, hoe ik die pakte en openmaakte - etc. etc. Van de envolop met drukrondjes (van die luchtrondjes zegmaar...) echt raar... En de test gaf positief.
Alleen kijk... de meeste van jullie zullen denken: Ach meis, wacht toch rustig af. Als jullie toch zo gelukkig samen zijn en alles, toekomstplannen hadden - beide kinderen willlen - waar maak je je dan druk om. Doe die test en kijk wat eruit komt. Ben je zwanger, dan ben je zwanger... en anders niet.
Alleen ik weet het gewoon niet meer. Ik begrijp mijn eigen gevoel niet. Ik ben 17, geestelijk ouder... maar dan nog. Ik zit wel met een opleiding én christelijke ouders.
Ik wil gewoon weten waar ik aan toe ben. Ik voel me zwaar... moe zegmaar. Vermoeid. Ik heb regelmatig hoofdpijn, ben licht in me hoofd. Vaag gevoel in me maagstreek. Ik eet het ene moment niets en het andere moment heel veel. (lees: vreetbuien) Ik ben niet direct misselijk... ja, als ik iets eet. Daar reageer ik niet geweldig op (of als ik er aan denk, haha) ...
Verder heb ik natuurlijk al wat online rondgekeken. Alle websites spreken elkaar tegen of zijn zo lekker algemeen. Ik weet gewoon niet wat ik moet. Toevallig moet ik morgen voor een enkelcontrole naar de huisarts en dan stip ik dit onderwerp ook wel ff aan. Al is het om gerust gesteld te worden. Ik weet niet eens wat ik wil horen. Het komt wel goed? Wil ik dat horen? Ik wil weten waar ik aan toe ben, maar eigenlijk kunnen jullie lezers mij dat waarschijnlijk ook niet bieden.
Ik heb een aantal lijstjes gevonden online met symtomen. Sinds die, laten we zeggen onveilige seks, heb ik ineens overal puistjes. Met van dat witte spul erin. Iets waar ik alweer een hele tijd vanaf was. Evenals die krampen in mijn onderbuik. Het hongergevoel, maar toch misselijk achtig zijn. Dus zegmaar... Misselijk alsin, vervelend gevoel. Niet alsin: Ik moet overgeven! Geef me die emmer. Alhoewel, ik geef toe dat ik nu een enorme drang heb om ff naar die wc te lopen...
Symptomen zwangerschap Week 1 - 12
(Eerste trimester)
�De menstruatie stopt of wordt erg licht
�Je kunt je misselijk of rusteloos voelen.
�Je borsten zwellen op en kunnen gevoelig zijn
�De tepels en areola (deel rond de tepels) worden donkerder en groter
�Je moet vaker plassen
�Je voelt je moe
�Je kunt verstopt raken en last krijgen van brandend maagzuur
�Je kunt last hebben van regelmatige hoofdpijn
�Je hebt mood swings - Je voelt je boos, verdrietig of heel blij zonder reden
Dat is een van die lijstjes die ik gevonden heb. Dat rusteloze gevole herken ik ook. Ik ben kapot moe, maar echt slapen lukt me niet. Lig aan een stuk te draaien. Plassen... tsja, moeilijk te zeggen. Niet zo erg als bij blaasontsteking. En normaal... daar let ik niet zo op. Als het moet, dna moet het ... hehe. Mijn borsten zijn wel erg gevoelig... alsof ze weer gaan groeien zegmaar. (Ik heb al Cup C... echt wel genoeg...). Of ik een druk voel... ik weet niet niet. Gewoon op me hele borst wel beetje, maar dat zal door het benauwde weer komen. En die stemmingswisselingen.. zoals afsnauwen. Eerst vrolijk zijn en dan ineens kattig doen - ohja. Dat was voor mij ooit ook de reden om met de pil te beginnen. Je kon me de week voor me ongesteldheid afschrijven (chagrijnig, moe en halfziek), de week van me ongesteldheid en de week erna... heerlijk. 3 van de 4 weken per maand ziek. Ik heb eerst een jaartje de prikpil gehad... ging allemaal prima. Ehmm... toen een tijdje niet. Ik werd niet ongesteld en heb toen de normale pil aangevraagd omdat ik die condoom zat was... Dat is nu... wat zou het zijn, 4 maanden geleden. Vorige maand ben ik niet gestopt zegmaar, dus geen stopweek gehouden. Nu over 5 of 6 dagen moet ik weer stoppen met de pil. Alleen... wat moet ik nou doen...
Kan ik die test doen terwijl ik nog niet ongesteld ben? Ik weet daarom ook niet of ik het wel word.
Wat moet ik tegen m'n moeder zeggen? Mama brengt me elke ochtend mijn medicijnen (pil en Concerta voor adhd) dus die weet dat ik aan de pil ben. Die zal raar kijken als ik dat ineens niet meer doe. Pff... Wat moet ik nou?! En kijk ook... als ik nu doorga met de pil slikken en ik ben zwanger... watdan? Is dat niet ongezond voor het kindje? En die medicijnen van mij...
Idg, ik vraag het morgen aan m'n huisarts. Alleen wat ik opzich wel wil weten is... Voel je als vrouw direct dat je zwanger bent? Of ligt dit echt aan de symtomen daar je alert op moet zijn en een test moet doen? Of is dit iets instinctiefs... Want wat dat betreft weet ik niet wat ik moet voelen en of denken. Aan een kant heb ik het gevoel van:
Ja, ik weet dat ik zwanger ben maar ik ontken het en daardoor blijven de symptomen over. Of ik ben zo bang dat ik zwanger ben dat ik me juist zo voel... of ik wil het toch zo graag (want aan een kant wil ik het ook graag!) en ik voel me zwanger. God, ik weet het echt niet meer.
Kunnen jullie mij op de een of andere manier helpen? Ervaringen? Mensen met dezelfde ervaringen? Een steuntje in de rug...
Ik weet, dat of ik nou wel of niet zwanger ben: Het komt allemaal goed. Maarja, ik wil wel eens weten wat de andere ladies ervan vinden.
Mijn vriend heeft een inkomen van rond de 1200 euro... per maand. Opzich redelijk. Maar een gezin daarvan onderhouden is eigenlijk onmogelijk.
Ik kan wel moeilijk doen over ouders. Maar die hebben niets te willen wat dit betreft. Dit is mijn leven en ik moet verder beslissen wat ik wil, en dat heb ik al gedaan...
Achja.. ik hoor het wel!
Alvast bedankt hé!
Liefs,En jij bent 17? Volgens mij hoor je dan nog op school te zitten.
...
zondag 14 juni 2009 om 16:11
