Kinderen
alle pijlers
Na de bevuchting "weten" dat je zwanger bent: onzin?
donderdag 11 juni 2009 om 20:53
Ik ben niet bezig met babydingen en ben ook niet aan het proberen om een kindje te maken. Ik ben niet zo vruchtbaar: het kan maanden duren voordat ik een ongesteldheid heb, en mijn man en ik hebben besloten dat het ivm. aanvullende omstandigheden ook goed is om niet aan kinderen te beginnen. Daar kunnen we allebei prima mee leven; heb geen rammelende eierstokken.
Kortgeleden hebben we uit gemak een keer gevreeen zonder voorbehoedsmiddelen (heb 10 jaar geleden wel eens 7 maanden geen voorbehoedsmiddelen gebruikt en dat leidde nergens toe dus we hadden niet het idee dat we een enorm risico namen), en het rare was dat ik vanaf de volgende ochtend het idee had dat mijn lijf "wist" dat ik zwanger was. Ik heb gezwolle tepels, rommelden buik, tragere stoelgang en een net niet misselijk maar raar gevoel in mijn buik, en laat veel boertjes en nog wat van die dingen.
Testen kan nog niet, en ik vraag me nu heel erg af of het sowoieso nog niet mogelijk is om dit te weten, omdat ik lees dat de eerste verschijnselen pas later komen. Het fascineert me: dit echt een geval van lichaam versus ratio. Ik denk dat het helemaal niet KAN, maar tegelijkertijd vind ik het bijzonder en neem ik het wel degelijk serieus, maar helemaal op gevoel. Vrees dat ik mezelf een beetje voor gek zet, maar vraag me ook af of ik niet beter foliumzuur kan gaan slikken voor het geval dat.
Ik zou wel van meer dames willen weten of ze al kort na de conceptie signalen hadden (ik snap dat de meesten dat niet merken, maar goed...). Zijn er meer dames die gewoon (zonder dat ze dat iedere maand denken omdat ze zo graag willen) ineens de (kloppende) overtuiging hadden dat ze zwanger waren?
Ter info: ik ben niet van plan om hierna wel te gaan proberen een kind te maken, maar mocht dit geen verbeelding zijn, dan heb ik het gevoel dat het 'klopt" dus dan zouden onze plannen wijzigen en worden we toch ouders.
Kortgeleden hebben we uit gemak een keer gevreeen zonder voorbehoedsmiddelen (heb 10 jaar geleden wel eens 7 maanden geen voorbehoedsmiddelen gebruikt en dat leidde nergens toe dus we hadden niet het idee dat we een enorm risico namen), en het rare was dat ik vanaf de volgende ochtend het idee had dat mijn lijf "wist" dat ik zwanger was. Ik heb gezwolle tepels, rommelden buik, tragere stoelgang en een net niet misselijk maar raar gevoel in mijn buik, en laat veel boertjes en nog wat van die dingen.
Testen kan nog niet, en ik vraag me nu heel erg af of het sowoieso nog niet mogelijk is om dit te weten, omdat ik lees dat de eerste verschijnselen pas later komen. Het fascineert me: dit echt een geval van lichaam versus ratio. Ik denk dat het helemaal niet KAN, maar tegelijkertijd vind ik het bijzonder en neem ik het wel degelijk serieus, maar helemaal op gevoel. Vrees dat ik mezelf een beetje voor gek zet, maar vraag me ook af of ik niet beter foliumzuur kan gaan slikken voor het geval dat.
Ik zou wel van meer dames willen weten of ze al kort na de conceptie signalen hadden (ik snap dat de meesten dat niet merken, maar goed...). Zijn er meer dames die gewoon (zonder dat ze dat iedere maand denken omdat ze zo graag willen) ineens de (kloppende) overtuiging hadden dat ze zwanger waren?
Ter info: ik ben niet van plan om hierna wel te gaan proberen een kind te maken, maar mocht dit geen verbeelding zijn, dan heb ik het gevoel dat het 'klopt" dus dan zouden onze plannen wijzigen en worden we toch ouders.
maandag 15 juni 2009 om 19:11
For the record: ik heb tot twee keer toe een dag na de bewuste seks gevoeld dat ik zwanger was. Ik herinner me vooral een vaag misselijk gevoel. En dat ik het inderdaad meteen wist.
Had geen idee dat dat theoretisch niet mogelijk zou zijn. Leek mij logisch. Die zaadcel en eicel zijn immers meteen al bezig, gebeurt vanalles, al is het dan microscopisch.
Had geen idee dat dat theoretisch niet mogelijk zou zijn. Leek mij logisch. Die zaadcel en eicel zijn immers meteen al bezig, gebeurt vanalles, al is het dan microscopisch.
maandag 15 juni 2009 om 19:28
de eerste keer wist ik het al direct na zijn zaadlozing. Het eerste wat ik zei was 'dit was raak' en inderdaad 2 weken later positief getest. Geen lichamelijke signalen maar puur intuitie denk ik.
Ivm vervelende cystes zou ik volgens de gyn geen eisprong hebben die maand, was er dus niet mee bezig en wist het toch.
Deze keer werd ik de dag erna ziekig, ik kreeg vreselijke diarree. Daarna werd ik extreem moe en moest continu plassen. Ik dacht dat ik iets onder de leden had en niet dat ik zwanger zou zijn, hoewel we wel bezig waren. Tien dagen later positief getest.
Ivm vervelende cystes zou ik volgens de gyn geen eisprong hebben die maand, was er dus niet mee bezig en wist het toch.
Deze keer werd ik de dag erna ziekig, ik kreeg vreselijke diarree. Daarna werd ik extreem moe en moest continu plassen. Ik dacht dat ik iets onder de leden had en niet dat ik zwanger zou zijn, hoewel we wel bezig waren. Tien dagen later positief getest.
maandag 15 juni 2009 om 20:44
quote:Bowie79 schreef op 15 juni 2009 @ 19:28:
Ik dacht dat ik iets onder de leden had en niet dat ik zwanger zou zijn, hoewel we wel bezig waren. Tien dagen later positief getest.
Tien dagen later al? Ik dacht dat je pas twee tot drie weken na de bevruchting kon testen.
Ben 8 dagen verder en het idee raakt naar de achtergrond: heb nog wel (vanaf dag 1) harde pijnlijke tepels en af en toe komt er iets voorbij dat een bevestigend signaal kan zijn, maar ik ben ook heel erg moe van te hard werken en allerlei veranderingen kunnen daar net zo goed mee samenhangen: door vermoeidheid minder eetlust (val beetje af), en door weinig eten beetje misselijk enzo. Ik ben nu veel meer geneigd om het in andere oorzaken te zoeken, want het zou echt bizar toeval zijn met mijn zeldzame eisprongen.
Geen menstruatie is niet hetzelfde als overtijd bij mij, dus daar ga ik geen hint krijgen. Is het meestal al na 10 dagen te testen, of wat is een betrouware minimum periode?
Ook nu mijn ratio de overhand neemt, blijf ik mijn hele stellige overtuiging van het begin raar vinden en helemaal niets voor mij. Tot ik een test gedaan heb, neem ik voor de zekerheid maar ff geen alcohol enzo. Kleine moeite...
Ik dacht dat ik iets onder de leden had en niet dat ik zwanger zou zijn, hoewel we wel bezig waren. Tien dagen later positief getest.
Tien dagen later al? Ik dacht dat je pas twee tot drie weken na de bevruchting kon testen.
Ben 8 dagen verder en het idee raakt naar de achtergrond: heb nog wel (vanaf dag 1) harde pijnlijke tepels en af en toe komt er iets voorbij dat een bevestigend signaal kan zijn, maar ik ben ook heel erg moe van te hard werken en allerlei veranderingen kunnen daar net zo goed mee samenhangen: door vermoeidheid minder eetlust (val beetje af), en door weinig eten beetje misselijk enzo. Ik ben nu veel meer geneigd om het in andere oorzaken te zoeken, want het zou echt bizar toeval zijn met mijn zeldzame eisprongen.
Geen menstruatie is niet hetzelfde als overtijd bij mij, dus daar ga ik geen hint krijgen. Is het meestal al na 10 dagen te testen, of wat is een betrouware minimum periode?
Ook nu mijn ratio de overhand neemt, blijf ik mijn hele stellige overtuiging van het begin raar vinden en helemaal niets voor mij. Tot ik een test gedaan heb, neem ik voor de zekerheid maar ff geen alcohol enzo. Kleine moeite...
vrijdag 19 juni 2009 om 18:13
Vanochtend een heel vaag streepje. Is ook wat vroeg voor de test (predictor): dag 12 na de conceptie. Heb een tweede klaar liggen voor a.s. zondag (toevallig vaderdag)...
Mijn gevoel vanaf de conceptie klopte dus... Maar het kan ook nog misgaan zo vroeg, dus helemaal geloven lukt toch nog niet. Ben wel meer misselijk nu dus het is niet echt meer te missen.
Raar...
Dit is dus echt niet gepland, maar het feit dat ik mijn lijf blijkbaar zo goed aanvoel geeft vertrouwen. Het is na 12 dagen nadenken geen verrassing meer, en dus is het goed zo. Nu maar kijken wat er gebeurt.
Mijn gevoel vanaf de conceptie klopte dus... Maar het kan ook nog misgaan zo vroeg, dus helemaal geloven lukt toch nog niet. Ben wel meer misselijk nu dus het is niet echt meer te missen.
Raar...
Dit is dus echt niet gepland, maar het feit dat ik mijn lijf blijkbaar zo goed aanvoel geeft vertrouwen. Het is na 12 dagen nadenken geen verrassing meer, en dus is het goed zo. Nu maar kijken wat er gebeurt.
