Relaties
alle pijlers
Verdrietig...
zondag 21 juni 2009 om 13:22
Ik heb een prille relatie, tot over mijn oren verliefd en zeer onzeker en verdrietig...
We zijn vier maanden samen en de eerste maand jaagde hij als een gek achter mij aan, tig smsjes elke dag een telefoontje, mij veel willen zien.. En daarna toen duidelijk was dat ik echt gek op hem was raakte ik daar een beetje onzeker van. dit had als resultaat dat ik wat stiller en minder spontaan werd.. Ik heb het idee dat hij mij daarvoor (toen ik nog mezelf was) veel leuker vond, want ik krijg de laatste tijd minder smsjes, hij belt minder vaak en we zien elkaar 2 x per week, terwijl dat ervoor 3 tot 4 x was. Nu we drie maanden verder zijn ben ik niet meer zo onzeker, maar ben ik wel een beetje verdrietig om de verandering.. Als ik hem informeer naar zijn gevoel zegt hij dat hij mij leuk vindt en dat er niks aan de hand is.. Maar het voelt gewoon niet goed.. Ik wil zo graag dat alles goed gaat en dan ik kan voelen dat hij mij graag wilt zien en weer meer energie in mij stopt.. Als ik bij hem ben is het wel altijd erg fijn en leuk.
Ik ben nu vooral verdrietig omdat ik hem woensdagavond zag toen ben ik blijven slapen. Toen ging hij donderdag voor zijn werk naar het buitenland. Vrijdag belde hij savonds rond negen uur dat hij terug was en dat hij even bij een vriend langs ging, maar dat we morgen wel zouden bellen. Gister belde hij niet.. hij smste savonds om half tien dat hij met vrienden thuis zat en vroeg wat ik aan het doen was.. Ik was gister uiteindelijk gewoon weg gegaan met een vriendin omdat ik geen zin had om af te wachten of hij wilde afspreken dus toen ik dat smsje las stuurde ik terug: ben in de stad met een vriendin, veel plezier. Beetje bot, maar ik voelde mij gewoon een beetje rot.. Vanochtend rond half twaalf dacht ik nou ik sms hem of hij zin heeft om te lunchen. Stuurt hij terug: vandaag naar vaderdag, geen zin in.. Hoe was je avond? Dus ik bel hem op en vraag hem hoe laat hij weer thuis is, dat het mij wel leuk lijkt om hem te zien aangezien ik volg week druk heb.. Zegt hij ja ik ben daar wel een tijdje en blijf eten en in de avond heb ik met een vriend afgesproken. Dus ik zei: Ik heb het gevoel alsof je niet wilt afspreken, maar goed maakt niet uit. Toen zei hij nee dat is het niet, ik kan echt niet vandaag.. Maar ik bel je anders later wel even ok? dus ik zei ja, is goed. Na dat gesprek voelde ik me zo verdrietig en eenzaam. Ik was er eigenlijk van overtuigd dat ik hem zou zien, omdat we bijna altijd zondag samen zijn en ik hem al sinds woensdag niet heb gezien. Ik zit al helemaal gedouched en aangekleed op de bank. Zo'n rotgevoel nu en weet niet wat ik moet doen..?? Heb zoveel behoefte om te praten over het bovenstaande, maar hij kan niet vandaag.. Heb ook helemaal geen zin in vandaag meer..
We zijn vier maanden samen en de eerste maand jaagde hij als een gek achter mij aan, tig smsjes elke dag een telefoontje, mij veel willen zien.. En daarna toen duidelijk was dat ik echt gek op hem was raakte ik daar een beetje onzeker van. dit had als resultaat dat ik wat stiller en minder spontaan werd.. Ik heb het idee dat hij mij daarvoor (toen ik nog mezelf was) veel leuker vond, want ik krijg de laatste tijd minder smsjes, hij belt minder vaak en we zien elkaar 2 x per week, terwijl dat ervoor 3 tot 4 x was. Nu we drie maanden verder zijn ben ik niet meer zo onzeker, maar ben ik wel een beetje verdrietig om de verandering.. Als ik hem informeer naar zijn gevoel zegt hij dat hij mij leuk vindt en dat er niks aan de hand is.. Maar het voelt gewoon niet goed.. Ik wil zo graag dat alles goed gaat en dan ik kan voelen dat hij mij graag wilt zien en weer meer energie in mij stopt.. Als ik bij hem ben is het wel altijd erg fijn en leuk.
Ik ben nu vooral verdrietig omdat ik hem woensdagavond zag toen ben ik blijven slapen. Toen ging hij donderdag voor zijn werk naar het buitenland. Vrijdag belde hij savonds rond negen uur dat hij terug was en dat hij even bij een vriend langs ging, maar dat we morgen wel zouden bellen. Gister belde hij niet.. hij smste savonds om half tien dat hij met vrienden thuis zat en vroeg wat ik aan het doen was.. Ik was gister uiteindelijk gewoon weg gegaan met een vriendin omdat ik geen zin had om af te wachten of hij wilde afspreken dus toen ik dat smsje las stuurde ik terug: ben in de stad met een vriendin, veel plezier. Beetje bot, maar ik voelde mij gewoon een beetje rot.. Vanochtend rond half twaalf dacht ik nou ik sms hem of hij zin heeft om te lunchen. Stuurt hij terug: vandaag naar vaderdag, geen zin in.. Hoe was je avond? Dus ik bel hem op en vraag hem hoe laat hij weer thuis is, dat het mij wel leuk lijkt om hem te zien aangezien ik volg week druk heb.. Zegt hij ja ik ben daar wel een tijdje en blijf eten en in de avond heb ik met een vriend afgesproken. Dus ik zei: Ik heb het gevoel alsof je niet wilt afspreken, maar goed maakt niet uit. Toen zei hij nee dat is het niet, ik kan echt niet vandaag.. Maar ik bel je anders later wel even ok? dus ik zei ja, is goed. Na dat gesprek voelde ik me zo verdrietig en eenzaam. Ik was er eigenlijk van overtuigd dat ik hem zou zien, omdat we bijna altijd zondag samen zijn en ik hem al sinds woensdag niet heb gezien. Ik zit al helemaal gedouched en aangekleed op de bank. Zo'n rotgevoel nu en weet niet wat ik moet doen..?? Heb zoveel behoefte om te praten over het bovenstaande, maar hij kan niet vandaag.. Heb ook helemaal geen zin in vandaag meer..
zondag 21 juni 2009 om 13:45
Erg vervelend, voor mij ook erg herkenbaar dit. Misschien een paar dagen even niks van jezelf laten horen en dan kijken hoe hij reageert? Als hij dan ook niks van zichzelf laat horen, dan weet je genoeg. Intussen moet je proberen om je eigen dingen op te pakken en niet afhankelijk te stellen van hem (hoe moeilijk het ook niet is).
zondag 21 juni 2009 om 13:51
Zoveel topics over zoiets prils. Als het niet meer fijn voelt, jij je niet meer fijn voelt bij hoe het gaat, wat let je dan om het te stoppen?
Hij maakt 2 keer per week tijd voor je, en dan ga je twijfelen? Ehm... wanneer is het wél genoeg? Daarnaast vraag ik me af of jullie wel al een relatie hebben, of dat jullie nog vrijblijvend aan het daten zijn.
Hij maakt 2 keer per week tijd voor je, en dan ga je twijfelen? Ehm... wanneer is het wél genoeg? Daarnaast vraag ik me af of jullie wel al een relatie hebben, of dat jullie nog vrijblijvend aan het daten zijn.
zondag 21 juni 2009 om 13:55
zondag 21 juni 2009 om 13:56
Ik heb daar ook een handje van hoor en probeer dat toch af te leren. Meer concentratie op mezelf leggen i.p.v. een vriendje, omdat het simpelweg het beste werkt voor mij. Ook ik kan heel onzeker worden etc. maar het heeft mijn relaties nooit goed gedaan (achteraf), eerder averechts gewerkt. En nu dat ik single ben, probeer ik aan mijn zelfvertrouwen te werken zodat ik straks in de relatie sterker in mijn schoenen sta.
Wat je vriend betreft: je voelt aan dat hij niet meer zo voor je gaat als voorheen en zo te lezen zou je daar wel gelijk in kunnen hebben. Hij vindt zijn vrienden belangrijker dan jij. Je voorgevoel liegt er meestal niet om... Luister hiernaar en trek ook je eigen conclusies uit.
Laat even helemaal niks van je horen en ben benieuwd hoe hij erop gaat reageren!
Wat je vriend betreft: je voelt aan dat hij niet meer zo voor je gaat als voorheen en zo te lezen zou je daar wel gelijk in kunnen hebben. Hij vindt zijn vrienden belangrijker dan jij. Je voorgevoel liegt er meestal niet om... Luister hiernaar en trek ook je eigen conclusies uit.
Laat even helemaal niks van je horen en ben benieuwd hoe hij erop gaat reageren!
zondag 21 juni 2009 om 13:58
zondag 21 juni 2009 om 14:03
Ik heb het dus uitgeprobeerd.. Ik liet vrijdag niks van mij horen en hij belt mij vervolgens savonds om te vertellen dat hij terug is in nederland en bij een vriend langs gaat. Ik laat zaterdag niks van mij horen en hij smst savonds dat hij met vrienden is en gaat stappen. Dus als ik niks van mij laat horen dan neemt hij idd contact op, maar ik wil gewoon dat hij mij belt of smst om iets af te spreken..
En Madhe, 2 x is niet perse weinig voor een beginnende relatie. Maar het is wel raar als je elkaar eerst heel veel ziet en dan ineens veel minder.. En als we elkaar 2 x zien, maar hij stuurt wel vaak lieve smsjes, of dat hij zin heeft om mij weer te zien dan is het prima. Maar ik heb gewoon niet het gevoel dat ik prioriteit ben de laatste tijd.. En er zijn genoeg dingen die wel goed gaan tussen ons en ik vind hem heel leuk, daarom kan ik niet gelijk zeggen ik stop ermee omdat het niet fijn voelt.. Ik denk dat ik zoals dromer aangeeft maar eens een gesprek aan moet gaan over mijn gevoelens.. Dat vind ik doodeng, want ik ben helemaal niet open over wat ik voel, ben denk ik bang voor de antwoorden. Ik wou dat ik wat zorgelozer en minder krampachtig in de relatie stond..
En Madhe, 2 x is niet perse weinig voor een beginnende relatie. Maar het is wel raar als je elkaar eerst heel veel ziet en dan ineens veel minder.. En als we elkaar 2 x zien, maar hij stuurt wel vaak lieve smsjes, of dat hij zin heeft om mij weer te zien dan is het prima. Maar ik heb gewoon niet het gevoel dat ik prioriteit ben de laatste tijd.. En er zijn genoeg dingen die wel goed gaan tussen ons en ik vind hem heel leuk, daarom kan ik niet gelijk zeggen ik stop ermee omdat het niet fijn voelt.. Ik denk dat ik zoals dromer aangeeft maar eens een gesprek aan moet gaan over mijn gevoelens.. Dat vind ik doodeng, want ik ben helemaal niet open over wat ik voel, ben denk ik bang voor de antwoorden. Ik wou dat ik wat zorgelozer en minder krampachtig in de relatie stond..
zondag 21 juni 2009 om 14:19
Mi is hier weinig aan de hand. Hij belt je regelmatig, laat weten waar hij is, en kan vandaag niet afspreken omdat hij naar zijn vader is voor vaderdag.
En volgens mij is het toch ook wel normaal dat jullie elkaar nu wat minder gaan zien dan helemaal in het begin, je wilt nu toch ook weer een beetje tijd voor je vrienden maken?
Ik denk dat jij wat al te panisch en paniekerig reageert, en heel erg graag wil dat hij alles precies zo doet als hij altijd doet. Neem het allemaal wat minder serieus!
En volgens mij is het toch ook wel normaal dat jullie elkaar nu wat minder gaan zien dan helemaal in het begin, je wilt nu toch ook weer een beetje tijd voor je vrienden maken?
Ik denk dat jij wat al te panisch en paniekerig reageert, en heel erg graag wil dat hij alles precies zo doet als hij altijd doet. Neem het allemaal wat minder serieus!
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
zondag 21 juni 2009 om 14:21
quote:_behind_closed_eyes_ schreef op 21 juni 2009 @ 13:22:Dus ik zei: Ik heb het gevoel alsof je niet wilt afspreken, maar goed maakt niet uit.Los van het feit dat dat nogal verongelijkt klinkt, is het ook niet waar. Je hebt het gevoel dat hij niet wil afspreken, dus maakt het je wél uit. Hier kan hij toch niet zoveel mee?
Peas on earth!
zondag 21 juni 2009 om 14:24
zondag 21 juni 2009 om 14:26
quote:Miss thang schreef op 21 juni 2009 @ 14:19:
Mi is hier weinig aan de hand. Hij belt je regelmatig, laat weten waar hij is, en kan vandaag niet afspreken omdat hij naar zijn vader is voor vaderdag.
En volgens mij is het toch ook wel normaal dat jullie elkaar nu wat minder gaan zien dan helemaal in het begin, je wilt nu toch ook weer een beetje tijd voor je vrienden maken?
Ik denk dat jij wat al te panisch en paniekerig reageert, en heel erg graag wil dat hij alles precies zo doet als hij altijd doet. Neem het allemaal wat minder serieus!Ik vind het niet erg als het even niet gaat als normaal hoor.. En dat hij naar vaderdag gaat is natuurlijk prima, maar dat hij in de avond weer met een vriend afspreek terwijl hij vrijdag en zaterdagavond ook al met vrienden was vind ik gewoon niet zo leuk.. En het stomme is, ik wil helemaal geen zeikerd worden!!
Mi is hier weinig aan de hand. Hij belt je regelmatig, laat weten waar hij is, en kan vandaag niet afspreken omdat hij naar zijn vader is voor vaderdag.
En volgens mij is het toch ook wel normaal dat jullie elkaar nu wat minder gaan zien dan helemaal in het begin, je wilt nu toch ook weer een beetje tijd voor je vrienden maken?
Ik denk dat jij wat al te panisch en paniekerig reageert, en heel erg graag wil dat hij alles precies zo doet als hij altijd doet. Neem het allemaal wat minder serieus!Ik vind het niet erg als het even niet gaat als normaal hoor.. En dat hij naar vaderdag gaat is natuurlijk prima, maar dat hij in de avond weer met een vriend afspreek terwijl hij vrijdag en zaterdagavond ook al met vrienden was vind ik gewoon niet zo leuk.. En het stomme is, ik wil helemaal geen zeikerd worden!!
zondag 21 juni 2009 om 14:36
BCE, word dan ook geen zeikerd, joh! Je merkt aan hem dat hij je echt wel leuk vindt, hij neemt zowel vrijdag als zaterdag contact met je op als jij dat de hele dag niet doet. Hij kan alleen een paar dagen niet omdat er andere dingen zijn (ook met vrienden in de kroeg hangen is belangrijk!)
Volgende week weer een week, en jij kunt vast wel even tijd voor hem maken, ook al ben je heel druk. Stel dan nog eens een lunch voor ofzo!
Volgende week weer een week, en jij kunt vast wel even tijd voor hem maken, ook al ben je heel druk. Stel dan nog eens een lunch voor ofzo!
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
zondag 21 juni 2009 om 14:39
quote:misstique schreef op 21 juni 2009 @ 13:56:
Ik heb daar ook een handje van hoor en probeer dat toch af te leren. Meer concentratie op mezelf leggen i.p.v. een vriendje, omdat het simpelweg het beste werkt voor mij. Ook ik kan heel onzeker worden etc. maar het heeft mijn relaties nooit goed gedaan (achteraf), eerder averechts gewerkt. En nu dat ik single ben, probeer ik aan mijn zelfvertrouwen te werken zodat ik straks in de relatie sterker in mijn schoenen sta.
Wat je vriend betreft: je voelt aan dat hij niet meer zo voor je gaat als voorheen en zo te lezen zou je daar wel gelijk in kunnen hebben. Hij vindt zijn vrienden belangrijker dan jij. Je voorgevoel liegt er meestal niet om... Luister hiernaar en trek ook je eigen conclusies uit.
Laat even helemaal niks van je horen en ben benieuwd hoe hij erop gaat reageren!
Ik neem aan dat je 'dan jou' bedoelt. In dat geval.. geef hem eens ongelijk.
Een prille relatie, dan zou het toch wel heel erg zijn als hij zijn vrienden dán al minder belangrijk vindt. Kom op zeg. Even realistisch blijven.
Ik heb daar ook een handje van hoor en probeer dat toch af te leren. Meer concentratie op mezelf leggen i.p.v. een vriendje, omdat het simpelweg het beste werkt voor mij. Ook ik kan heel onzeker worden etc. maar het heeft mijn relaties nooit goed gedaan (achteraf), eerder averechts gewerkt. En nu dat ik single ben, probeer ik aan mijn zelfvertrouwen te werken zodat ik straks in de relatie sterker in mijn schoenen sta.
Wat je vriend betreft: je voelt aan dat hij niet meer zo voor je gaat als voorheen en zo te lezen zou je daar wel gelijk in kunnen hebben. Hij vindt zijn vrienden belangrijker dan jij. Je voorgevoel liegt er meestal niet om... Luister hiernaar en trek ook je eigen conclusies uit.
Laat even helemaal niks van je horen en ben benieuwd hoe hij erop gaat reageren!
Ik neem aan dat je 'dan jou' bedoelt. In dat geval.. geef hem eens ongelijk.
Een prille relatie, dan zou het toch wel heel erg zijn als hij zijn vrienden dán al minder belangrijk vindt. Kom op zeg. Even realistisch blijven.
zondag 21 juni 2009 om 14:40
quote:Dromer15 schreef op 21 juni 2009 @ 13:58:
Sinds een paar weken...en in vorige relaties liep ik hier ook tegenaan....
Vaak een reden geweest voor exen om een punt achter de relatie te zetten...althans, zo heb ik het ervaren en dat wil ik nu niet in deze nieuwe relatie!! maar vind het wel lastig....
Blijkbaar kun jij niet tegen het moment dat je een beetje aan elkaar gewent bent, en het iets vanzelfsprekender wordt dat je elkaar toch wel weer gaat zien die week.
Heb er toch vertrouwen in dat hij je wel wilt zien en spreken, dat is zo relaxed.
Sinds een paar weken...en in vorige relaties liep ik hier ook tegenaan....
Vaak een reden geweest voor exen om een punt achter de relatie te zetten...althans, zo heb ik het ervaren en dat wil ik nu niet in deze nieuwe relatie!! maar vind het wel lastig....
Blijkbaar kun jij niet tegen het moment dat je een beetje aan elkaar gewent bent, en het iets vanzelfsprekender wordt dat je elkaar toch wel weer gaat zien die week.
Heb er toch vertrouwen in dat hij je wel wilt zien en spreken, dat is zo relaxed.
zondag 21 juni 2009 om 14:47
quote:_behind_closed_eyes_ schreef op 21 juni 2009 @ 14:03:
Ik heb het dus uitgeprobeerd.. Ik liet vrijdag niks van mij horen en hij belt mij vervolgens savonds om te vertellen dat hij terug is in nederland en bij een vriend langs gaat. Ik laat zaterdag niks van mij horen en hij smst savonds dat hij met vrienden is en gaat stappen. Dus als ik niks van mij laat horen dan neemt hij idd contact op, maar ik wil gewoon dat hij mij belt of smst om iets af te spreken..
En Madhe, 2 x is niet perse weinig voor een beginnende relatie. Maar het is wel raar als je elkaar eerst heel veel ziet en dan ineens veel minder. Dat is niet raar, dat is normaal. Na een paar weken gaan de oogkleppen een beetje af en raak je ook weer toe aan je eigen ding. Je moet je eigen leven ook door blijven leiden en niet stoppen omdat je ineens een leukerd tegen bent gekomen. Dan houd je niets meer over, en in dit prille stadium is de kans heel groot dat de leukerd toch niet leuk genoeg is. Heb je echt niets meer. . En als we elkaar 2 x zien, maar hij stuurt wel vaak lieve smsjes, of dat hij zin heeft om mij weer te zien dan is het prima. Maar ik heb gewoon niet het gevoel dat ik prioriteit ben de laatste tijd.Daar heeft iemand hier een hele mooie onliner voor. Als je geen prioriteit bent, wees dan ook geen optie. Maar bedenk wel dat jou verwachtingen de jouwe zijn, en je die niet aan hem kunt opleggen. Misschien ziet hij je in vergelijking met vorige vriendinnen wel heel veel en ben je voor hem zeker wel prioriteit.
En er zijn genoeg dingen die wel goed gaan tussen ons en ik vind hem heel leuk, daarom kan ik niet gelijk zeggen ik stop ermee omdat het niet fijn voelt.. Ik denk dat ik zoals dromer aangeeft maar eens een gesprek aan moet gaan over mijn gevoelens.. Dat vind ik doodeng, want ik ben helemaal niet open over wat ik voel, ben denk ik bang voor de antwoorden. Ik wou dat ik wat zorgelozer en minder krampachtig in de relatie stond..
Het voelt niet fijn? Waarom dan doorgaan?
Je bent bang voor de antwoorden? Is dat een onderbuikgevoel?
Ben je wel toe aan een relatie? Meen je dat nu, dat je gevoelens afhankelijk zijn van hoe hij tegen je doet/belt/smst etc? Dat kan toch niet?
Geloof me, hij voelt dit echt wel aan, en dat is enorm onaantrekkelijk. Misschien dat hij daarom wel afstand neemt. Met je woorden zeg je het niet, maar misschien claim je hem toch onbewust door je reactie, lichaamstaal etc. Dan kan ik me voorstellen dat hij wegblijft of minder komt. Je doet volgens mij veel moeilijker dan nodig is.
Als je nu eerst eens gaat kijken naar wat jij wilt. Wil jij dit echt zo voortzetten? Dan doorgaan. Op een relaxte manier, niet afhankelijk van hem.
Word je hier zelf nou ook moe van, moet je misschien concluderen dat je er niet helemaal aan toe bent om eventueel iets van een relatie op te bouwen.
Ik heb het dus uitgeprobeerd.. Ik liet vrijdag niks van mij horen en hij belt mij vervolgens savonds om te vertellen dat hij terug is in nederland en bij een vriend langs gaat. Ik laat zaterdag niks van mij horen en hij smst savonds dat hij met vrienden is en gaat stappen. Dus als ik niks van mij laat horen dan neemt hij idd contact op, maar ik wil gewoon dat hij mij belt of smst om iets af te spreken..
En Madhe, 2 x is niet perse weinig voor een beginnende relatie. Maar het is wel raar als je elkaar eerst heel veel ziet en dan ineens veel minder. Dat is niet raar, dat is normaal. Na een paar weken gaan de oogkleppen een beetje af en raak je ook weer toe aan je eigen ding. Je moet je eigen leven ook door blijven leiden en niet stoppen omdat je ineens een leukerd tegen bent gekomen. Dan houd je niets meer over, en in dit prille stadium is de kans heel groot dat de leukerd toch niet leuk genoeg is. Heb je echt niets meer. . En als we elkaar 2 x zien, maar hij stuurt wel vaak lieve smsjes, of dat hij zin heeft om mij weer te zien dan is het prima. Maar ik heb gewoon niet het gevoel dat ik prioriteit ben de laatste tijd.Daar heeft iemand hier een hele mooie onliner voor. Als je geen prioriteit bent, wees dan ook geen optie. Maar bedenk wel dat jou verwachtingen de jouwe zijn, en je die niet aan hem kunt opleggen. Misschien ziet hij je in vergelijking met vorige vriendinnen wel heel veel en ben je voor hem zeker wel prioriteit.
En er zijn genoeg dingen die wel goed gaan tussen ons en ik vind hem heel leuk, daarom kan ik niet gelijk zeggen ik stop ermee omdat het niet fijn voelt.. Ik denk dat ik zoals dromer aangeeft maar eens een gesprek aan moet gaan over mijn gevoelens.. Dat vind ik doodeng, want ik ben helemaal niet open over wat ik voel, ben denk ik bang voor de antwoorden. Ik wou dat ik wat zorgelozer en minder krampachtig in de relatie stond..
Het voelt niet fijn? Waarom dan doorgaan?
Je bent bang voor de antwoorden? Is dat een onderbuikgevoel?
Ben je wel toe aan een relatie? Meen je dat nu, dat je gevoelens afhankelijk zijn van hoe hij tegen je doet/belt/smst etc? Dat kan toch niet?
Geloof me, hij voelt dit echt wel aan, en dat is enorm onaantrekkelijk. Misschien dat hij daarom wel afstand neemt. Met je woorden zeg je het niet, maar misschien claim je hem toch onbewust door je reactie, lichaamstaal etc. Dan kan ik me voorstellen dat hij wegblijft of minder komt. Je doet volgens mij veel moeilijker dan nodig is.
Als je nu eerst eens gaat kijken naar wat jij wilt. Wil jij dit echt zo voortzetten? Dan doorgaan. Op een relaxte manier, niet afhankelijk van hem.
Word je hier zelf nou ook moe van, moet je misschien concluderen dat je er niet helemaal aan toe bent om eventueel iets van een relatie op te bouwen.
zondag 21 juni 2009 om 14:51
quote:Madhe schreef op 21 juni 2009 @ 14:40:
[...]
Blijkbaar kun jij niet tegen het moment dat je een beetje aan elkaar gewent bent, en het iets vanzelfsprekender wordt dat je elkaar toch wel weer gaat zien die week.
Heb er toch vertrouwen in dat hij je wel wilt zien en spreken, dat is zo relaxed.Ik denk dat je de spijker op z'n kop slaat Madhe...
[...]
Blijkbaar kun jij niet tegen het moment dat je een beetje aan elkaar gewent bent, en het iets vanzelfsprekender wordt dat je elkaar toch wel weer gaat zien die week.
Heb er toch vertrouwen in dat hij je wel wilt zien en spreken, dat is zo relaxed.Ik denk dat je de spijker op z'n kop slaat Madhe...
zondag 21 juni 2009 om 14:55
quote:Madhe schreef op 21 juni 2009 @ 14:47:
[...]
Het voelt niet fijn? Waarom dan doorgaan?
Je bent bang voor de antwoorden? Is dat een onderbuikgevoel?
Ben je wel toe aan een relatie? Meen je dat nu, dat je gevoelens afhankelijk zijn van hoe hij tegen je doet/belt/smst etc? Dat kan toch niet?
Geloof me, hij voelt dit echt wel aan, en dat is enorm onaantrekkelijk. Misschien dat hij daarom wel afstand neemt. Met je woorden zeg je het niet, maar misschien claim je hem toch onbewust door je reactie, lichaamstaal etc. Dan kan ik me voorstellen dat hij wegblijft of minder komt. Je doet volgens mij veel moeilijker dan nodig is.
Als je nu eerst eens gaat kijken naar wat jij wilt. Wil jij dit echt zo voortzetten? Dan doorgaan. Op een relaxte manier, niet afhankelijk van hem.
Word je hier zelf nou ook moe van, moet je misschien concluderen dat je er niet helemaal aan toe bent om eventueel iets van een relatie op te bouwen.
Ja Madhe, ik wil echt doorgaan op een relaxte manier en zonder afhankelijk te zijn.. Dat laatste gaat wel goed, want ik heb genoeg vriendinnen waar ik ook veel tijd voor maak. En ik zeg nooit afspraken af omdat hij opeens kan. Vriendinnen zijn voor mij ook heel belangrijk.. Maar ik denk wel vooruit.. Bijvoorbeeld ik heb maandag een ouderavond, dinsdag komt Marieke eten en donderdag ga ik sporten met een andere vriendin, dan vraag ik dus automatisch zin om woensdag wat te doen? Ik plan hem dus in omdat ik hem toch wel graag wil zien. Bij hem is het anders.. Hij zegt ja als hij kan, maar 3 van de 4 x stel ik een afspraak voor. Hij plant mij dus niet in, hij zegt gewoon ja als een vriend belt om wat leuks te doen, ook als hij de vorige 2 avonden ook al met vrienden was. Ik wil gewoon graag dat hij mij mist..
En je hebt helemaal gelijk, mijn gedrag moet vast onaantrekkelijk zijn. Ook zal zeg ik hem niet hoe ik mij voel en waar ik ontevreden over ben, hij zal het idd vast voelen..
Heb je tips hoe ik er wat luchtiger naar kan kijken?? Ik spreek al veel af met vriendinnen, sport 2 x in de week, werk en studeer.. Het is dus niet alsof ik mij verveel als ik hem niet zie, maar ik mis hem dan gewoon.
[...]
Het voelt niet fijn? Waarom dan doorgaan?
Je bent bang voor de antwoorden? Is dat een onderbuikgevoel?
Ben je wel toe aan een relatie? Meen je dat nu, dat je gevoelens afhankelijk zijn van hoe hij tegen je doet/belt/smst etc? Dat kan toch niet?
Geloof me, hij voelt dit echt wel aan, en dat is enorm onaantrekkelijk. Misschien dat hij daarom wel afstand neemt. Met je woorden zeg je het niet, maar misschien claim je hem toch onbewust door je reactie, lichaamstaal etc. Dan kan ik me voorstellen dat hij wegblijft of minder komt. Je doet volgens mij veel moeilijker dan nodig is.
Als je nu eerst eens gaat kijken naar wat jij wilt. Wil jij dit echt zo voortzetten? Dan doorgaan. Op een relaxte manier, niet afhankelijk van hem.
Word je hier zelf nou ook moe van, moet je misschien concluderen dat je er niet helemaal aan toe bent om eventueel iets van een relatie op te bouwen.
Ja Madhe, ik wil echt doorgaan op een relaxte manier en zonder afhankelijk te zijn.. Dat laatste gaat wel goed, want ik heb genoeg vriendinnen waar ik ook veel tijd voor maak. En ik zeg nooit afspraken af omdat hij opeens kan. Vriendinnen zijn voor mij ook heel belangrijk.. Maar ik denk wel vooruit.. Bijvoorbeeld ik heb maandag een ouderavond, dinsdag komt Marieke eten en donderdag ga ik sporten met een andere vriendin, dan vraag ik dus automatisch zin om woensdag wat te doen? Ik plan hem dus in omdat ik hem toch wel graag wil zien. Bij hem is het anders.. Hij zegt ja als hij kan, maar 3 van de 4 x stel ik een afspraak voor. Hij plant mij dus niet in, hij zegt gewoon ja als een vriend belt om wat leuks te doen, ook als hij de vorige 2 avonden ook al met vrienden was. Ik wil gewoon graag dat hij mij mist..
En je hebt helemaal gelijk, mijn gedrag moet vast onaantrekkelijk zijn. Ook zal zeg ik hem niet hoe ik mij voel en waar ik ontevreden over ben, hij zal het idd vast voelen..
Heb je tips hoe ik er wat luchtiger naar kan kijken?? Ik spreek al veel af met vriendinnen, sport 2 x in de week, werk en studeer.. Het is dus niet alsof ik mij verveel als ik hem niet zie, maar ik mis hem dan gewoon.
zondag 21 juni 2009 om 14:58
quote:_behind_closed_eyes_ schreef op 21 juni 2009 @ 14:26:
[...]
En dat hij naar vaderdag gaat is natuurlijk prima, maar dat hij in de avond weer met een vriend afspreek terwijl hij vrijdag en zaterdagavond ook al met vrienden was vind ik gewoon niet zo leuk.. En het stomme is, ik wil helemaal geen zeikerd worden!! :(Zooo herkenbaar..
[...]
En dat hij naar vaderdag gaat is natuurlijk prima, maar dat hij in de avond weer met een vriend afspreek terwijl hij vrijdag en zaterdagavond ook al met vrienden was vind ik gewoon niet zo leuk.. En het stomme is, ik wil helemaal geen zeikerd worden!! :(Zooo herkenbaar..
