Je eigen leven naast dat van hem..

Eigenlijk is het gewoon een kwestie van doen. Zoals je zegt heb je als het goed is als volwassene je werk, huis, huishouden, vrienden, sport, hobbies. Daar plan je tijd voor in.

Daarnaast plan je tijd in voor jezelf, om eens lekker alleen te zijn zonder die "verplichtingen" en de tijd daarnaast kun je eventueel heerlijk samen doorbrengen.



Maar eigenlijk is het dus gewoon een kwestie van doen. Daardoor laat je dat ook aan je partner merken. Die ziet dan dat je dat belangrijk vindt (en hij vindt het waarschijnlijk wel prettig dat je ook je eigen leven leidt). Over het ; je partner moet blijven luisteren, als het goed is praat je ook samen, heb je lol, en als je partner geïnteresseerd is doet ie dat luisteren vanzelf wel. (Of bedoel je luisteren als een hond? want dan zeg ik; moet je niet doen).

Bepalen wat je zelf wilt en wat voor jou belangrijk is en daarnaar handelen. Als je merkt dat jouw wensen en ambities in het gedrang komen, duidelijke grenzen stellen. En natuurlijk vooral veel praten en overleggen met elkaar.

quote:praatparkiet schreef op 28 juni 2009 @ 16:26:

De vraag is: Hoe behoud je je eigen leven naast dat van hem, je vriend??



Ik heb zelf de (slechte?) gewoonte mezelf (te)veel te geven als ik een relatie heb.. Zodra ik iemand heb ontmoet waar ik echt om geef, heeft die relatie vaak een grote prioriteit in mijn leven en agenda. Ik wil in alle gaatjes die ik in mijn agenda heb (studie,werk, wekelijkse cursus, en af en toe afspreken met vriendinnen, helaas te weinig omdat iedereen het zo druk heeft:( ) hem zien.



Vriendinnen zeggen dat ik te lief ben voor mijn vriend. Ik heb alles voor iemand over, en pas soms mijn toekomstplannen voor een groot deel aan dat van hem (is dat erg?). Ook sta ik graag 100% achter hem, en sta bekend als lief, betrouwbaar en loyaal. Maar ten koste van mezelf soms, omdat ik merk dat zodra hij hieraan 'gewend' raakt, hij minder naar mijn wensen en meningen gehoor geeft.. wat doe ik verkeerd..? :S



Ik heb overigens een slechte ervaring met mijn ex-vriend, waarvoor ik mezelf ook wegcijferde om hem gelukkig te prijzen.



Daarom vraag ik jullie adviezen: Wat doen jullie om jezelf te behouden naast je relatie? Wat voor dingen doen jullie daarvoor, en hoe laat je dit merken aan je vriend? Hoe zorg je dat hij alert blijft bij het luisteren naar jou? En waar ligt de grens met elkaar in je leven toelaten?



Alvast bedankt...!



Hoe moet ik dat zien? Jij wilde graag kinderen maar veranderde van mening toen hij aangaf geen kinderen te willen? Jij wilde dolgraag in een Vinex-wijk gaan wonen totdat hij aangaf naar Bali te willen emigreren?



En waarom je partner verveeld raakt als jij hem steeds in alles volgt, wat denk je zelf?

zorg dat jij jezelf in eerste instantie gelukkig maakt. probeer een wijze les te halen mbt je relatie met je ex. je hebt jezelf compleet weg gecijferd om hem gelukkig te maken, maar je was zelf niet gelukkig, erg jammer.



zoals anderen ook al aangaven, leef je eigen leven, doe dingen voor jezelf, blijf afspraken maken met vriendinnen en neem tijd voor jezelf.



draai de situatie eens om, zou jij het fijn vinden als jouw partner alleen maar op jouw gericht is en totaal geen eigen leven meer heeft?

doe je eigen dingen, spreek af met vriendinnen wanneer jij er zin in hebt, niet omdat vriendlief een avond/weekend weg is...tuurlijk, je houdt rekening met elkaar en vriendlief is natuurlijk (een van) de belangrijkste mensen in je leven...maar je hele leven aanpassen, dat is niet leuk voor jezelf en erg saai voor hem!