Navelbreuk

Mijn man is geopereerd maar was onder de maag en de bult was flink. Operatie stelde weinig voor, het herstel duurde zo’n 4 weken heeft zwaar lichamelijk werk.

Omdat ik een blindendarm gedoe? had is meteen mijn navelbreuk geopereerd, veel weet ik er niet meer van ik was 5 jaar

Heeft de huisarts een echo gemaakt?

Wat je kan doen is een afspraak maken bij een gespecialiseerde bekkentherapeut. Deze kan met een echo beoordelen of dat er een navelbreuk zit. En nog belangrijker de spieren van romp in kaart brengen. Spannen de spieren zich tijdig en voldoende aan. Door een verkeerde aanspanning of een te hoge spanning of een vertraging in aanspannen van de spieren kan er meer kracht op linea alba komen waardoor er een diastase kan ontstaan. Dit gebeurt niet alleen bij vrouwen die zwanger zijn geweest! Ook bij mannen of vrouwen die nog nooit zwanger zijn geweest.

Vaak kan een bekkentherapeuet met een goede behandeling de klachten laten afnemen. En soms moet je doorverwezen worden voor een operatie.

Mijn vader heeft al zeker twintig jaar een bizar grote navelbreuk. Je krijgt hem met geen tien paarden het ziekenhuis in (anders dan zijn vijf ritjes per jaar naar de hartbewaking), dus hij laat het zitten. Ik heb ook niet het idee dat hij er pijn van heeft, daar klaagt hij nooit over.

Bij toeval ontdekte chirurg bij bevoeling galblaas( die toen verwijderd is) een kleine navelbreuk. Eerst galblaas eruit en daarna maar weer eens terug. Ik had altijd wel last van het gebied, naast de navel. Eigenlijk was het een buikwandbreukje. Hij was 8mm, klein dus.
Geopereerd zonder matje, want hij was klein.
Zelf erg last gehad van narcose, maar dat heb ik altijd. Ik mocht 6 weken niet zwaar tillen etc. Maar onlangs weer last ip dezelfde plek. Vooral bij bukken, volle buik,en als er per ongeluk tegen aan gestoten werd. Weer echo. Deze keer 4 mm. Daar wordt niets mee gedaan. Op de vraag of het dezelfde breuk was, kreeg ik het antwoord dat hij( chirurg) het niet wist. Ik heb overgewicht. Toen ik daar kwam,de eerste keer, wees hij letterlijk met zijn vinger naar me en zei: als het een breuk is, zal je geopereerd moeten worden met een matje. Maar zo, ( met de nadruk op “zo”) ga ik je niet opereren. Met die wijzende vinger. Wat een akelige man was dat. Ik durfde niet eens meer het ziekenhuis door te lopen, uit schaamte voor mezelf. (Ik heb maat 46/48)

Ik denk zelf dat het wel dezelfde plek is. Het geeft ook geen garantie.Ik mocht dezelfde dag weer naar huis. Als het matje was geworden, ik heb begrepen bij een breuk vanaf 1 cm, dan had ik wel iig nacht moeten blijven.

Jaar of tien geleden ben ik voor de derde keer geopereerd aan een navelbreuk. De eerste keer navelbreuk, tweede en derde keer iets met littekenweefsel. Ik had bij alle drie de keren erg veel pijn, vandaar dat operatie noodzakelijk was. Sinds de laatste operatie eigenlijk geen last meer gehad. Laatste keer een matje gekregen en kon dezelfde dag naar huis. Na alle drie de operaties veel last van narcose gehad en napijn. Volgens mij mocht ik week of zes niet zwaar tillen.