Relaties
alle pijlers
verliefd of niet
maandag 6 juli 2009 om 13:27
Vier jaar lang was ik single en fanatiek op zoek naar die vrouw die bij mij past. Ik stond ingeschreven bij verschillende dating-sites en was betaald lid. Daarnaast heb ik speeddaten geprobeerd en ging ik (vooral in de eerste twee jaren) op stap, in de hoop een leuk iemand tegen te komen.
Met name internet-daten gaf mij het gevoel de juiste methode te zijn om iemand tegen te komen. Ondanks mijn kritische blik en eigenwijsheid t.o.v. de persoon die ik zocht, had k toch zo'n twee keer per maand een date. Soms klikte het van mijn kant, soms was er slechts een klik van de andere zijde. Op die manier ben ik vier jaar bezig geweest en vroeg ik mezelf regelmatig af wanneer er nou eens een wederzijdse klik zou zijn.
Ondanks het feit dat het maar niet wou vlotten met een wederzijdse klik, ging ik niet overstag, ik bleef doorgaan met daten. Ook al was ik vier jaar single, ik had geen zin om iets te 'proberen' met iemand die ik niet zag zitten. Ik wou graag iemand treffen waar ik verliefd op zou kunnen worden. Iemand die ik mooi en aantrekkelijk vond. Iemand die mij het gevoel zou geven van geborgenheid, samen alles delen, steun en toeverlaat, etc.
Ik had al vier jaar geen zin meer in one-night-stands, dat had ik genoeg gedaan. Ik was dus echt op zoek naar iemand voor een serieuze relatie.
Je voelt 'm al aankomen natuurlijk, na vier jaar kwam ik dan die persoon tegen waar ik zo lang naar op zoek was. Ondertussen zijn we bijna vijf maanden samen. Na een flitsende start begon na drie maanden bij mij de behoefte aan seks af te nemen. Nu, eenmaal vijf maanden verder begint dat een probleem te worden in onze relatie. Zij heeft behoefte aan meer seks (het liefst iedere dag, maar drie keer per week zou ze ook nog wel goed vinden), terwijl ik gemakkelijk zonder kan.
Zij vraagt zich af of ik me nog wel aangetrokken voel tot haar. Ik vraag me dat ook af, want na zo'n korte tijd zou je dit toch niet verwachten. Ben ik wel verliefd? Ben ik ooit verliefd op haar geweest? Moet ik verliefd zijn om seks-gevoelens voor haar te hebben?
Ben ik ooit verliefd geweest? Al mijn vorige relaties kenden dit zelfde probleem. In een vroeg stadium was de behoefte aan seks bij mij verdwenen. Maar hoe is dit bij mensen die wel verliefd op elkaar zijn? Ik neem aan dat seks dan een automatisch gevoel is wat niet zo snel overgaat. Hoe weet je eigenlijk of je verliefd bent? Uiteraard kan ik genoeg informatie vinden over verliefdheid, maar misschien leg ik de lat te hoog?
Mijn vriendin vroeg laatst of zij de ware is. Ik vertelde haar dat ik daar niet zo in geloof. Ik heb zelf veel gereisd en jarenlang in het buitenland gewoond. Met miljoenen mensen op de wereld ben ik er van overtuigd dat je overal wel iemand tegenkomt. Sinds twee jaar woon ik in mijn huidige woonplaats, dus heb ik mijn vriendin hier gevonden. Als ik in het buitenland was gebleven, neem ik aan dat ik daar vroeg of laat iemand zou hebben gevonden.
Mijn vriendin ziet dit anders. Ik ben wel de ware voor haar, en zij geeft aan als ik dat 'gevoel' niet heb, ik niet volledig kan opgaan in onze relatie. Graag zou ik dat gevoel willen hebben, maar ik heb dat niet. Haar gedachte lijkt me wel juist, alleen heb ik die gedachte niet.
Moet ik gaan geloven dat 'de ware' echt bestaat en onze relatie beëindigen? Moet ik zo lang blijven doorzoeken totdat ik iemand tegenkom waarop ik 'echt' verliefd word? Of moet ik gewoon doorgaan met wat we nu hebben?
Eén keer heb ik gedurende al die verschillende internet-dates 'vreemde' gevoelens gehad, die ik alleen maar kan plaatsen onder de noemer 'verliefdheid'. Ondanks dat deze gevoelens prettig waren, waren het vreemde gevoelens, alsof er een stof geproduceerd werd vanuit een orgaan dat nog iet eerder geactiveerd was in mijn leven. De zogenaamde 'vlinders in je buik' vond ik daar wel op zijn plek, dit kwam toch wel dichts bij de omschrijving van verliefdheid zoals je dat op internet vind.
Deze reactie kwam kort na de ontmoeting, zeg maar op het eerste gezicht. Aangezien dit gevoel niet wederzijds was, is dat nooit iets geworden. Dat deed letterlijk pijn, want ik was onder de indruk van die gevoelens in mijn buik, die die ander bij mij activeerde.
Nu ik deze vorige alinea heb voltooid , vraag ik me af of er van mijn kant iets ontbreekt in mijn relatie. Moet ik na vier jaar zoeken weer op zoek naar een andere partner? Ik weet hoe moeilijk het is om een match te vinden! Leg ik de lat té hoog? Verwacht ik té veel van een relatie? Ben ik té kritisch? Ik weet dat een relatie hard werken is, maar toch niet na zo'n korte tijd? Is dit niet gewoon een voorbode van een relatie die niet lang gaat standhouden?
Ik ben niet geïnteresseerd in andere vrouwen. Door die lange periode van single zijn heb ik ook helemaal geen zin om weer single te zijn. (en dat terwijl ik heel goed alleen kan zijn en vele jaren in verschillende landen alles alleen heb moeten doen). Ik ben gewoon op zoek naar een fijne relatie met iemand, om alles mee te delen.
Mijn gevoelens voor zelfbevrediging zijn nog steeds aanwezig en daar geef ik zo'n drie keer per week ook wel aan toe. Dit heeft echter niks te maken met mijn vriendin. Dat is een puur een fijn gevoel waar ik aan toegeef, maar dat is nooit anders geweest, ook niet gedurende de eerste weken van de relatie.
Ik word zelf een beetje moe van dit relatie-gedoe. Ik heb geen zin om als single door het leven te gaan, zou graag kinderen willen hebben en begrijp niet dat ik binnen zo'n korte tijd alweer relatieproblemen heb. Mijn vriendin is knap, slim en zorgzaam, wil graag met mij samenwonen en kinderen hebben. Eigenlijk heb ik alles wat mijn hartje begeert, en toch ontbreekt er volgens mij iets. Verliefd zijn. Klopt dat?
K. (man)
leeftijd: 39
Met name internet-daten gaf mij het gevoel de juiste methode te zijn om iemand tegen te komen. Ondanks mijn kritische blik en eigenwijsheid t.o.v. de persoon die ik zocht, had k toch zo'n twee keer per maand een date. Soms klikte het van mijn kant, soms was er slechts een klik van de andere zijde. Op die manier ben ik vier jaar bezig geweest en vroeg ik mezelf regelmatig af wanneer er nou eens een wederzijdse klik zou zijn.
Ondanks het feit dat het maar niet wou vlotten met een wederzijdse klik, ging ik niet overstag, ik bleef doorgaan met daten. Ook al was ik vier jaar single, ik had geen zin om iets te 'proberen' met iemand die ik niet zag zitten. Ik wou graag iemand treffen waar ik verliefd op zou kunnen worden. Iemand die ik mooi en aantrekkelijk vond. Iemand die mij het gevoel zou geven van geborgenheid, samen alles delen, steun en toeverlaat, etc.
Ik had al vier jaar geen zin meer in one-night-stands, dat had ik genoeg gedaan. Ik was dus echt op zoek naar iemand voor een serieuze relatie.
Je voelt 'm al aankomen natuurlijk, na vier jaar kwam ik dan die persoon tegen waar ik zo lang naar op zoek was. Ondertussen zijn we bijna vijf maanden samen. Na een flitsende start begon na drie maanden bij mij de behoefte aan seks af te nemen. Nu, eenmaal vijf maanden verder begint dat een probleem te worden in onze relatie. Zij heeft behoefte aan meer seks (het liefst iedere dag, maar drie keer per week zou ze ook nog wel goed vinden), terwijl ik gemakkelijk zonder kan.
Zij vraagt zich af of ik me nog wel aangetrokken voel tot haar. Ik vraag me dat ook af, want na zo'n korte tijd zou je dit toch niet verwachten. Ben ik wel verliefd? Ben ik ooit verliefd op haar geweest? Moet ik verliefd zijn om seks-gevoelens voor haar te hebben?
Ben ik ooit verliefd geweest? Al mijn vorige relaties kenden dit zelfde probleem. In een vroeg stadium was de behoefte aan seks bij mij verdwenen. Maar hoe is dit bij mensen die wel verliefd op elkaar zijn? Ik neem aan dat seks dan een automatisch gevoel is wat niet zo snel overgaat. Hoe weet je eigenlijk of je verliefd bent? Uiteraard kan ik genoeg informatie vinden over verliefdheid, maar misschien leg ik de lat te hoog?
Mijn vriendin vroeg laatst of zij de ware is. Ik vertelde haar dat ik daar niet zo in geloof. Ik heb zelf veel gereisd en jarenlang in het buitenland gewoond. Met miljoenen mensen op de wereld ben ik er van overtuigd dat je overal wel iemand tegenkomt. Sinds twee jaar woon ik in mijn huidige woonplaats, dus heb ik mijn vriendin hier gevonden. Als ik in het buitenland was gebleven, neem ik aan dat ik daar vroeg of laat iemand zou hebben gevonden.
Mijn vriendin ziet dit anders. Ik ben wel de ware voor haar, en zij geeft aan als ik dat 'gevoel' niet heb, ik niet volledig kan opgaan in onze relatie. Graag zou ik dat gevoel willen hebben, maar ik heb dat niet. Haar gedachte lijkt me wel juist, alleen heb ik die gedachte niet.
Moet ik gaan geloven dat 'de ware' echt bestaat en onze relatie beëindigen? Moet ik zo lang blijven doorzoeken totdat ik iemand tegenkom waarop ik 'echt' verliefd word? Of moet ik gewoon doorgaan met wat we nu hebben?
Eén keer heb ik gedurende al die verschillende internet-dates 'vreemde' gevoelens gehad, die ik alleen maar kan plaatsen onder de noemer 'verliefdheid'. Ondanks dat deze gevoelens prettig waren, waren het vreemde gevoelens, alsof er een stof geproduceerd werd vanuit een orgaan dat nog iet eerder geactiveerd was in mijn leven. De zogenaamde 'vlinders in je buik' vond ik daar wel op zijn plek, dit kwam toch wel dichts bij de omschrijving van verliefdheid zoals je dat op internet vind.
Deze reactie kwam kort na de ontmoeting, zeg maar op het eerste gezicht. Aangezien dit gevoel niet wederzijds was, is dat nooit iets geworden. Dat deed letterlijk pijn, want ik was onder de indruk van die gevoelens in mijn buik, die die ander bij mij activeerde.
Nu ik deze vorige alinea heb voltooid , vraag ik me af of er van mijn kant iets ontbreekt in mijn relatie. Moet ik na vier jaar zoeken weer op zoek naar een andere partner? Ik weet hoe moeilijk het is om een match te vinden! Leg ik de lat té hoog? Verwacht ik té veel van een relatie? Ben ik té kritisch? Ik weet dat een relatie hard werken is, maar toch niet na zo'n korte tijd? Is dit niet gewoon een voorbode van een relatie die niet lang gaat standhouden?
Ik ben niet geïnteresseerd in andere vrouwen. Door die lange periode van single zijn heb ik ook helemaal geen zin om weer single te zijn. (en dat terwijl ik heel goed alleen kan zijn en vele jaren in verschillende landen alles alleen heb moeten doen). Ik ben gewoon op zoek naar een fijne relatie met iemand, om alles mee te delen.
Mijn gevoelens voor zelfbevrediging zijn nog steeds aanwezig en daar geef ik zo'n drie keer per week ook wel aan toe. Dit heeft echter niks te maken met mijn vriendin. Dat is een puur een fijn gevoel waar ik aan toegeef, maar dat is nooit anders geweest, ook niet gedurende de eerste weken van de relatie.
Ik word zelf een beetje moe van dit relatie-gedoe. Ik heb geen zin om als single door het leven te gaan, zou graag kinderen willen hebben en begrijp niet dat ik binnen zo'n korte tijd alweer relatieproblemen heb. Mijn vriendin is knap, slim en zorgzaam, wil graag met mij samenwonen en kinderen hebben. Eigenlijk heb ik alles wat mijn hartje begeert, en toch ontbreekt er volgens mij iets. Verliefd zijn. Klopt dat?
K. (man)
leeftijd: 39
maandag 6 juli 2009 om 13:52
maandag 6 juli 2009 om 13:52
Tja, dat je verschilt van mening over het tegenkomen van 'de ware' kan ik heel goed begrijpen. Ik geloof daar persoonlijk ook niet zo in. Ook kun je op verschillende manieren verliefd zijn, dat hoeft echt niet altijd gepaard te gaan met fysieke pijn of vlinders hoor! Bovendien gaan deze gevoelens altijd over. Het gaat erom wat er na deze periode over is.
Ik maak me wel zorgen over het feit dat je geen behoefte meer hebt aan seks. Hier zet ik, als vrouw, toch mijn vraagtekens bij. Heb je daar zelf een verklaring voor?
Ik maak me wel zorgen over het feit dat je geen behoefte meer hebt aan seks. Hier zet ik, als vrouw, toch mijn vraagtekens bij. Heb je daar zelf een verklaring voor?
Winter is the season in which people try to keep the house as warm as it was in the summer, when they complained about the heat.
maandag 6 juli 2009 om 14:00
maandag 6 juli 2009 om 14:12
Er zijn mensen die hun hele leven verliefd blijven op hun partner er zijn er waarbij die verliefde gevoelens op den duur overgaan. In beiden gevallen staat het gevoel van houden van de ander wel centraal.
Het sexprobleem zie ik als iets wat los staat in jouw geval. Want jij hebt in je vrijgezellentijd wel ONSen gehad. Dus om sex te hebben hoef jij niet verliefd te zijn op iemand of ervan te houden anders zou je nooit ONSen gehad hebben. Dat het je op den duur is tegen gaan staan dat is weer iets anders. Je hebt altijd keuzes namelijk: of je blijft vrijgezel en hebt sex met meerderen zonder er een relatie mee te hebben. Of je wilt een relatie en bindt je emotioneel en fysiek aan een persoon (in een monogame relatie dan)
De vraag is denk ik: waarom verdwijnt je sexlust als je een relatie hebt. En waarom is die lust er wel als je vrijgezel bent.
Het sexprobleem zie ik als iets wat los staat in jouw geval. Want jij hebt in je vrijgezellentijd wel ONSen gehad. Dus om sex te hebben hoef jij niet verliefd te zijn op iemand of ervan te houden anders zou je nooit ONSen gehad hebben. Dat het je op den duur is tegen gaan staan dat is weer iets anders. Je hebt altijd keuzes namelijk: of je blijft vrijgezel en hebt sex met meerderen zonder er een relatie mee te hebben. Of je wilt een relatie en bindt je emotioneel en fysiek aan een persoon (in een monogame relatie dan)
De vraag is denk ik: waarom verdwijnt je sexlust als je een relatie hebt. En waarom is die lust er wel als je vrijgezel bent.
maandag 6 juli 2009 om 16:27
Bedankt voor alle reacties tor dusver! Om even terug te komen op een aantal reacties... De relatie die ik nu heb is een fijne relatie. Eigenlijk is dat wat ik nu heb dus perfect. Alleen ik voorzie problemen m.b.t. seks, omdat dat nu al in zo'n vroeg stadium aan de orde is.
En Hemelietje, inderdaad, ik vind het ook zo'n gepieker, en dat in het begin van de relatie. Vandaar dat ik twijfels heb, zoiets moet toch helemaal nog niet aan de orde zijn?!
Waarom mijn sekslust verdwijnt gedurende een relatie is mij ook een raadsel. Ik moet er wel aan toevoegen dat ik gedurende mijn vier jaar lange single-bestaan niet overliep van seks-behoefte! Uiteraard is het fijn om seks te hebben, maar ik vond het belangrijker iemand te vinden die me meer zou geven dan alleen seks. Mijn huidige partner doet dat. Ik heb dan ook geen reden tot klagen. Zij echer wel!
En Hemelietje, inderdaad, ik vind het ook zo'n gepieker, en dat in het begin van de relatie. Vandaar dat ik twijfels heb, zoiets moet toch helemaal nog niet aan de orde zijn?!
Waarom mijn sekslust verdwijnt gedurende een relatie is mij ook een raadsel. Ik moet er wel aan toevoegen dat ik gedurende mijn vier jaar lange single-bestaan niet overliep van seks-behoefte! Uiteraard is het fijn om seks te hebben, maar ik vond het belangrijker iemand te vinden die me meer zou geven dan alleen seks. Mijn huidige partner doet dat. Ik heb dan ook geen reden tot klagen. Zij echer wel!
