Relaties
alle pijlers
Heeft het nog zin?
donderdag 9 juli 2009 om 22:17
Hallo allemaal,
Ik zit al een hele tijd met een aantal zaken in mijn hoofd waar ik alleen niet uitkom..
Dit is het verhaal.
Ik heb inmiddels bijna 10 jaar een relatie, nu ongeveer 2 jaar geleden is mijn vriend zomaar op een dag weggegaan voor ca drie maanden lang. In die tijd zag ik hem bijna niet en wanneer we belde hadden wij alleen maar ruzien. In die 3 maanden is hij lekker gaan feesten en is hij ook vreemdgegaan. Toen hij terug kwam na drie maanden wilde hij mij terug. Ik had inmiddels weer mijn eigen leven opgepakt en belde hem na ca 2 maanden vrijwel niet meer. Ging weer lekker op stap, was meer gaan werken etc. Ik was in die 2 maanden ontzettend verdrietig, eenzaam en kreeg spontaan paniekaanvallen. Op het moment dat hij terug kwam zei ik dat ik niet wist wat ik wilde. Ik had inmiddels iemand anders ontmoet die mij op dat moment een veilig gevoel gaf. Dit heb ik kort na terugkomst van in mijn optiek ex verbroken, omdat het me te ingewikkeld werd en hem geen pijn wilde doen. Nu vind mijn vriend want ik ben weer bij hem dat ik veel te snel aan een nieuwe jongen ben begonnen, hij had verwacht dat na zon lange relatie ik wel wat langer zou rouwen, wat ik overigens ook deed, maar ik had een rebound guy(wat ik overigens niet goedkeur van mezelf) .. Als ik hem vraag wat de reden is van zijn plotslinge vertrek zegt hij dat ik hem teleurgesteld had in belangrijke tijden en dat hij daarom schijt aan mij had gekregen, daarom ging hij weg. Nu hij al weer 2 jaar terug is probeer ik er voor te gaan alleen lijkt het net alsof ik mijzelf niet meer zo kan geven als voorheen, ik wil het wel. Alleen zie ik hem nu anders, ik vraag mij vaak af of dit nog te redden is...
Heeft iemand ervaring, herkenning of ideeen over dit gevoel...
Alvast bedankt
Ik zit al een hele tijd met een aantal zaken in mijn hoofd waar ik alleen niet uitkom..
Dit is het verhaal.
Ik heb inmiddels bijna 10 jaar een relatie, nu ongeveer 2 jaar geleden is mijn vriend zomaar op een dag weggegaan voor ca drie maanden lang. In die tijd zag ik hem bijna niet en wanneer we belde hadden wij alleen maar ruzien. In die 3 maanden is hij lekker gaan feesten en is hij ook vreemdgegaan. Toen hij terug kwam na drie maanden wilde hij mij terug. Ik had inmiddels weer mijn eigen leven opgepakt en belde hem na ca 2 maanden vrijwel niet meer. Ging weer lekker op stap, was meer gaan werken etc. Ik was in die 2 maanden ontzettend verdrietig, eenzaam en kreeg spontaan paniekaanvallen. Op het moment dat hij terug kwam zei ik dat ik niet wist wat ik wilde. Ik had inmiddels iemand anders ontmoet die mij op dat moment een veilig gevoel gaf. Dit heb ik kort na terugkomst van in mijn optiek ex verbroken, omdat het me te ingewikkeld werd en hem geen pijn wilde doen. Nu vind mijn vriend want ik ben weer bij hem dat ik veel te snel aan een nieuwe jongen ben begonnen, hij had verwacht dat na zon lange relatie ik wel wat langer zou rouwen, wat ik overigens ook deed, maar ik had een rebound guy(wat ik overigens niet goedkeur van mezelf) .. Als ik hem vraag wat de reden is van zijn plotslinge vertrek zegt hij dat ik hem teleurgesteld had in belangrijke tijden en dat hij daarom schijt aan mij had gekregen, daarom ging hij weg. Nu hij al weer 2 jaar terug is probeer ik er voor te gaan alleen lijkt het net alsof ik mijzelf niet meer zo kan geven als voorheen, ik wil het wel. Alleen zie ik hem nu anders, ik vraag mij vaak af of dit nog te redden is...
Heeft iemand ervaring, herkenning of ideeen over dit gevoel...
Alvast bedankt
donderdag 9 juli 2009 om 22:21
quote:blackdecember schreef op 09 juli 2009 @ 22:17:
Ik had inmiddels iemand anders ontmoet die mij op dat moment een veilig gevoel gaf. Dit heb ik kort na terugkomst van in mijn optiek ex verbroken, omdat het me te ingewikkeld werd en hem geen pijn wilde doen. Nu vind mijn vriend want ik ben weer bij hem dat ik veel te snel aan een nieuwe jongen ben begonnen, hij had verwacht dat na zon lange relatie ik wel wat langer zou rouwenHoe kan hij nou van je verlangen dat je langer zou rouwen? Hij ging toch zelf weg? En hij ging toch ook zelf vreemd? Logisch dat jij dan ook verder kijkt.
Ik had inmiddels iemand anders ontmoet die mij op dat moment een veilig gevoel gaf. Dit heb ik kort na terugkomst van in mijn optiek ex verbroken, omdat het me te ingewikkeld werd en hem geen pijn wilde doen. Nu vind mijn vriend want ik ben weer bij hem dat ik veel te snel aan een nieuwe jongen ben begonnen, hij had verwacht dat na zon lange relatie ik wel wat langer zou rouwenHoe kan hij nou van je verlangen dat je langer zou rouwen? Hij ging toch zelf weg? En hij ging toch ook zelf vreemd? Logisch dat jij dan ook verder kijkt.
donderdag 9 juli 2009 om 22:25
donderdag 9 juli 2009 om 22:25
quote:blackdecember schreef op 09 juli 2009 @ 22:17:
Als ik hem vraag wat de reden is van zijn plotslinge vertrek zegt hij dat ik hem teleurgesteld had in belangrijke tijden en dat hij daarom schijt aan mij had gekregen, daarom ging hij weg. Nu hij al weer 2 jaar terug is probeer ik er voor te gaan alleen lijkt het net alsof ik mijzelf niet meer zo kan geven als voorheen, ik wil het wel. Alleen zie ik hem nu anders, ik vraag mij vaak af of dit nog te redden is...
Is hij nog steeds teleurgesteld in jou? Want als dat zo is, dan werkt het idd niet meer. (het is trouwens wel lekker makkelijk om dan weg te gaan, hij had er beter met je over kunnen praten)
Hij heeft schijt aan je gekregen?!?! Is dat nog steeds zo? Want dan is het natuurlijk heel erg logisch dat jouw gevoel voor hem niet meer is terug gekomen.
Wat ik me afvraag.... Praten jullie wel met elkaar?
Als ik hem vraag wat de reden is van zijn plotslinge vertrek zegt hij dat ik hem teleurgesteld had in belangrijke tijden en dat hij daarom schijt aan mij had gekregen, daarom ging hij weg. Nu hij al weer 2 jaar terug is probeer ik er voor te gaan alleen lijkt het net alsof ik mijzelf niet meer zo kan geven als voorheen, ik wil het wel. Alleen zie ik hem nu anders, ik vraag mij vaak af of dit nog te redden is...
Is hij nog steeds teleurgesteld in jou? Want als dat zo is, dan werkt het idd niet meer. (het is trouwens wel lekker makkelijk om dan weg te gaan, hij had er beter met je over kunnen praten)
Hij heeft schijt aan je gekregen?!?! Is dat nog steeds zo? Want dan is het natuurlijk heel erg logisch dat jouw gevoel voor hem niet meer is terug gekomen.
Wat ik me afvraag.... Praten jullie wel met elkaar?
donderdag 9 juli 2009 om 22:29
Dussss....
hij zegt zomaar ineens 'doei!', heeft te tijd van z'n leven, feesten, vrouwen, noem maar op.
Jij ligt ziek van verdriet, en hebt ook even een scharreltje.
Dan wil hij ineens terugkomen, met één of andere vage uitleg van waarom hij weg was gegaan, en is HIJ kwaad dat jij ook effe iets met een jongen hebt gehad?
Als jullie al 2 jaar terug samen zijn, en je blokkeert bij hem of ziet hem nog steeds anders (en terecht!), denk ik dat je beter kunt kappen...
hij zegt zomaar ineens 'doei!', heeft te tijd van z'n leven, feesten, vrouwen, noem maar op.
Jij ligt ziek van verdriet, en hebt ook even een scharreltje.
Dan wil hij ineens terugkomen, met één of andere vage uitleg van waarom hij weg was gegaan, en is HIJ kwaad dat jij ook effe iets met een jongen hebt gehad?
Als jullie al 2 jaar terug samen zijn, en je blokkeert bij hem of ziet hem nog steeds anders (en terecht!), denk ik dat je beter kunt kappen...
donderdag 9 juli 2009 om 22:30
Om op je vraag antwoord te geven: volgens mij heeft dit geen zin meer. 2 jaar lang je moeten verantwoorden waarom je bepaalde keuzes hebt gemaakt, terwijl hij notabene gewoon weggegaan is??
Je geeft het zelf al aan: je blokkeert voor hem. Dan zit het in mijn ogen echt niet goed. Pak je eigen leven weer op zou ik zeggen. Je weet dat je het kan!
Je geeft het zelf al aan: je blokkeert voor hem. Dan zit het in mijn ogen echt niet goed. Pak je eigen leven weer op zou ik zeggen. Je weet dat je het kan!
donderdag 9 juli 2009 om 22:35
Ik ben blij dat jullie zo reageren, ben op den duur echt aan mijzelf gaan twijfelen, zo van: was het idd niet te snel en ik ben ook geen lieverdje geweest.. Ik ben er nu gewoon moe van, we praten ontzettend veel vooral omdat ik gewoon ook niet zoveel zin meer heb in sex met hem, drm wil hij weer geen dingen met mij samen doen, hij zegt nu moe gestreden te zijn om mij terug te winnen.. en ik ben inmiddels weer aan hem gehecht en aan mijzelf gaan werken om het wel weer terug te krijgen.
Ik weet het niet meer of misschien ook wel en durf ik het gwoon niet..
Ik weet het niet meer of misschien ook wel en durf ik het gwoon niet..
donderdag 9 juli 2009 om 22:44
Heb jij nog wel vertrouwen in hem? Ik zou het geen veilig gevoel vinden als mijn man me al eens zomaar plotseling voor drie maanden had verlaten en dan weer terug komt. Wie weet wanneer hij dan weer weg gaat? Hij kan wel zeggen dat hij anders naar je kijkt en je niet meer vertrouwt maar ik zou hem ook niet meer vertrouwen als ik jou was. Ik denk dan ook dat je er beter een punt achter kunt zetten. Je hebt het twee jaar geprobeerd en het is niet gelukt. Als je het nog niet op wilt geven dan zou ik hulp zoeken voor jullie samen. Misschien valt er dan nog wat te redden.
donderdag 9 juli 2009 om 22:44
Je kunt niet blijven proberen. Op die manier gaat je leven voorbij! Je probeert het nu alweer 2 jaar met hem. Je geeft zelf al aan geen zin meer te hebben in sex met hem. Dat is toch ook niet goed?
En hij heeft ook geen zin meer om nog energie in jouw te stoppen???? Denk dat hij heel wat goed te maken heeft.
Door weg te gaan heeft hij een hoop kapot gemaakt. Denk dat dat niet meer te herstellen is.
Ik zou snel voor mezelf kiezen, hoe moeilijk het ook is!
En hij heeft ook geen zin meer om nog energie in jouw te stoppen???? Denk dat hij heel wat goed te maken heeft.
Door weg te gaan heeft hij een hoop kapot gemaakt. Denk dat dat niet meer te herstellen is.
Ik zou snel voor mezelf kiezen, hoe moeilijk het ook is!
donderdag 9 juli 2009 om 22:55
Wel moeilijk allemaal... Soms denk ik, ik had toen gewoon verder moeten gaan met mn eigen leven.. Nu zit ik er weer helemaal in en ben zo bang dat wanneer ik het uitmaak, dat ik toch iets moois weggooi.. Maja wat is mooi.. dit gedoe de afgelopen 2 jaar iig niet..
Ik ben blij met jullie reacties, relativeert weer een beetje. Het is makkelijk om jezelf overal de schuld van te geven, misschien moet ik daar eerst eens op houden..
Ik ben blij met jullie reacties, relativeert weer een beetje. Het is makkelijk om jezelf overal de schuld van te geven, misschien moet ik daar eerst eens op houden..
donderdag 9 juli 2009 om 23:13
quote:Anoniempjeinnood schreef op 09 juli 2009 @ 22:29:
Dussss....
hij zegt zomaar ineens 'doei!', heeft te tijd van z'n leven, feesten, vrouwen, noem maar op.
Jij ligt ziek van verdriet, en hebt ook even een scharreltje.
Dan wil hij ineens terugkomen, met één of andere vage uitleg van waarom hij weg was gegaan, en is HIJ kwaad dat jij ook effe iets met een jongen hebt gehad?
Als jullie al 2 jaar terug samen zijn, en je blokkeert bij hem of ziet hem nog steeds anders (en terecht!), denk ik dat je beter kunt kappen...Helemaal eensch!!!
Dussss....
hij zegt zomaar ineens 'doei!', heeft te tijd van z'n leven, feesten, vrouwen, noem maar op.
Jij ligt ziek van verdriet, en hebt ook even een scharreltje.
Dan wil hij ineens terugkomen, met één of andere vage uitleg van waarom hij weg was gegaan, en is HIJ kwaad dat jij ook effe iets met een jongen hebt gehad?
Als jullie al 2 jaar terug samen zijn, en je blokkeert bij hem of ziet hem nog steeds anders (en terecht!), denk ik dat je beter kunt kappen...Helemaal eensch!!!
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
vrijdag 10 juli 2009 om 01:53
Als hij voor 3 maanden weggaat, moet dat in principe helemaal geen probleem zijn. In een gezonde relatie gun je elkaar ook de vrijheden waar je als mens ook behoefte aan hebt. Als je een relatie hebt en jij hebt het gevoel dat je nog 3 maanden de wereld wilt zien, dat moet dat kunnen.
Echter heb ik bij dit verhaal een heel ander gevoel. Er moet al iets scheef hebben gezeten in de relatie. Hij vertrekt zomaar van de één op andere dag, zonder overleg hoe dat voor jou is wat dan ook? Op het moment dat hij weggaat en jullie hebben alleen maar ruzie als jullie elkaar spreken? Klinkt niet goed!
Daarbij, als hij vervolgens bij de buren gaat eten en jij hebt op dat moment ook al weer snel een man in jouw leven, dan is de behoefte naar iets anders wel erg groot lijkt mij. Je hoeft niet te rouwen, maar waarom heb je op dat moment ook niet even geprobeerd je moment alleen te beleven? Er was toch weer een behoefte aan een andere man, misschien wel een behoefte die je huidige 'partner' niet kan geven?
Ik zou zeggen; de fundering is aardig weg uit jullie relatie en stop met 'aankloten'. Jouw 'mannetje' is helemaal niet meer het mannetje waar je ooit verliefd op bent geworden, en voor hem geldt dat zoals ik het lees ook andersom. Je blijft te snel vasthouden aan eventueel de hoop dat het weer goed komt om zo het oude gevoel weer terug te krijgen, maar diep in je hart weet je dat dit niet zal gebeuren.
Het leven is veel te kort om je energie te stoppen in een relatie die eigenlijk op een dood spoor staat. Stop er mee, ga genieten en besteed je energie aan andere dingen. Ga zelf eens drie maanden op pad!
Succes!
Echter heb ik bij dit verhaal een heel ander gevoel. Er moet al iets scheef hebben gezeten in de relatie. Hij vertrekt zomaar van de één op andere dag, zonder overleg hoe dat voor jou is wat dan ook? Op het moment dat hij weggaat en jullie hebben alleen maar ruzie als jullie elkaar spreken? Klinkt niet goed!
Daarbij, als hij vervolgens bij de buren gaat eten en jij hebt op dat moment ook al weer snel een man in jouw leven, dan is de behoefte naar iets anders wel erg groot lijkt mij. Je hoeft niet te rouwen, maar waarom heb je op dat moment ook niet even geprobeerd je moment alleen te beleven? Er was toch weer een behoefte aan een andere man, misschien wel een behoefte die je huidige 'partner' niet kan geven?
Ik zou zeggen; de fundering is aardig weg uit jullie relatie en stop met 'aankloten'. Jouw 'mannetje' is helemaal niet meer het mannetje waar je ooit verliefd op bent geworden, en voor hem geldt dat zoals ik het lees ook andersom. Je blijft te snel vasthouden aan eventueel de hoop dat het weer goed komt om zo het oude gevoel weer terug te krijgen, maar diep in je hart weet je dat dit niet zal gebeuren.
Het leven is veel te kort om je energie te stoppen in een relatie die eigenlijk op een dood spoor staat. Stop er mee, ga genieten en besteed je energie aan andere dingen. Ga zelf eens drie maanden op pad!
Succes!
vrijdag 10 juli 2009 om 06:40
quote:Anoniempjeinnood schreef op 09 juli 2009 @ 22:29:
Dussss....
hij zegt zomaar ineens 'doei!', heeft te tijd van z'n leven, feesten, vrouwen, noem maar op.
Jij ligt ziek van verdriet, en hebt ook even een scharreltje.
Dan wil hij ineens terugkomen, met één of andere vage uitleg van waarom hij weg was gegaan, en is HIJ kwaad dat jij ook effe iets met een jongen hebt gehad?
Als jullie al 2 jaar terug samen zijn, en je blokkeert bij hem of ziet hem nog steeds anders (en terecht!), denk ik dat je beter kunt kappen...Eensch. Wat een lul
Dussss....
hij zegt zomaar ineens 'doei!', heeft te tijd van z'n leven, feesten, vrouwen, noem maar op.
Jij ligt ziek van verdriet, en hebt ook even een scharreltje.
Dan wil hij ineens terugkomen, met één of andere vage uitleg van waarom hij weg was gegaan, en is HIJ kwaad dat jij ook effe iets met een jongen hebt gehad?
Als jullie al 2 jaar terug samen zijn, en je blokkeert bij hem of ziet hem nog steeds anders (en terecht!), denk ik dat je beter kunt kappen...Eensch. Wat een lul
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 10 juli 2009 om 17:58
Ik heb er ook geen problemen mee dat iemand drie maanden weggaat in een relatie, het punt was dat hij ongeveer een half jaar daarvoor 3 maanden weg moest voor zijn werk en toen vond hij dat ik er niet altijd voor hem was, ik ging toen net studeren en had het ook druk maargoed. Toen hij dus terug kwam van die drie maanden ging het een half jaar prima en toen ging die weer weg. De drie maanden uit mijn eerste verhaal dus.
Ik heb hier gister echt veel over nagedacht. Vanalles schoot door mijn hoofd.
- Ik ben hier ook zat van.
- hou ik van hem of ben ik hem gewoon gewend
- Nee hij is niet meer de man van mijn dromen
- Hoe brei ik er een einde aan
- Maak ik wel de goede keuze
- enz
Het voelt als de belangrijkste keuze van mijn leven. Sjonge jonge
Ik heb hier gister echt veel over nagedacht. Vanalles schoot door mijn hoofd.
- Ik ben hier ook zat van.
- hou ik van hem of ben ik hem gewoon gewend
- Nee hij is niet meer de man van mijn dromen
- Hoe brei ik er een einde aan
- Maak ik wel de goede keuze
- enz
Het voelt als de belangrijkste keuze van mijn leven. Sjonge jonge
vrijdag 10 juli 2009 om 21:37
quote:blackdecember schreef op 10 juli 2009 @ 17:58:
Ik heb er ook geen problemen mee dat iemand drie maanden weggaat in een relatie, het punt was dat hij ongeveer een half jaar daarvoor 3 maanden weg moest voor zijn werk en toen vond hij dat ik er niet altijd voor hem was, ik ging toen net studeren en had het ook druk maargoed. Toen hij dus terug kwam van die drie maanden ging het een half jaar prima en toen ging die weer weg. De drie maanden uit mijn eerste verhaal dus.
Ik heb hier gister echt veel over nagedacht. Vanalles schoot door mijn hoofd.
- Ik ben hier ook zat van.
- hou ik van hem of ben ik hem gewoon gewend
- Nee hij is niet meer de man van mijn dromen
- Hoe brei ik er een einde aan
- Maak ik wel de goede keuze
- enz
Het voelt als de belangrijkste keuze van mijn leven. Sjonge jonge
Duidelijk!
Een man die zomaar verdwijnt zonder reden, daar kun je toch niet mee verder? Logisch dat je blokkeer, je kunt hem niet meer vertrouwen. Zonde van je tijd, door de zure appel heen en gauw verder met je leven!
Ik heb er ook geen problemen mee dat iemand drie maanden weggaat in een relatie, het punt was dat hij ongeveer een half jaar daarvoor 3 maanden weg moest voor zijn werk en toen vond hij dat ik er niet altijd voor hem was, ik ging toen net studeren en had het ook druk maargoed. Toen hij dus terug kwam van die drie maanden ging het een half jaar prima en toen ging die weer weg. De drie maanden uit mijn eerste verhaal dus.
Ik heb hier gister echt veel over nagedacht. Vanalles schoot door mijn hoofd.
- Ik ben hier ook zat van.
- hou ik van hem of ben ik hem gewoon gewend
- Nee hij is niet meer de man van mijn dromen
- Hoe brei ik er een einde aan
- Maak ik wel de goede keuze
- enz
Het voelt als de belangrijkste keuze van mijn leven. Sjonge jonge
Duidelijk!
Een man die zomaar verdwijnt zonder reden, daar kun je toch niet mee verder? Logisch dat je blokkeer, je kunt hem niet meer vertrouwen. Zonde van je tijd, door de zure appel heen en gauw verder met je leven!
