Relaties
alle pijlers
Hoe gaan jullie om met jullie schoonouders?
maandag 13 juli 2009 om 17:04
Ik heb ze helaas niet, ik had best willen weten hoe de moeder van mijn vriend was, ze moest zo'n lief mens zijn. Zijn vader was daarintegen een achterbakse kwal. Mijn vriend heeft een hele goede band met zijn schoonouders, (mijn ouders natuurlijk) Hij kan met ze huilen en lachen en hij voelt zich echt helemaal thuis in onze familie. Hij is na scheiding van van zijn ouders bij z'n vader opgegroeid en heeft daarom de moederliefde ontzettend gemist. Met 17 jaar is hij bij hem weggelopen en bij z'n moeder gaan leven. Helaas is zij enkele jaren daarna overleden, z'n vader overigens ook. Alle moederliefde die hij heeft gemist die krijgt hij alsnog van mijn moeder, ze knuffelen zelfs zoals ze dat doet met haar dochters, heerlijk gewoon. Ik vraag me af hoe jullie band is met met jullie schoonouders.
donderdag 16 juli 2009 om 15:49
Ik ga het liefst zo min mogelijk om met mijn schoonouders. We liggen mekaar simpelweg niet. Mijn schoonmoeder is een dominante betweter, mijn schoonvader een botte hork. Ze zijn niet geïnteresseerd in hun zoon, weten hem alleen maar te vinden als ze hem nodig hebben maar geven zelf nooit thuis.
Wel hebben ze alle aandacht voor dochter en kleinkind. Die worden dan ook tot in de grond verwend. Ik vind het heel sneu voor mijn man om te zien hoe erg zijn ouders meten met twee maten. Mijn man zelf blijft er aardig nuchter onder, hij vindt dat het meer zegt over zijn ouders dan over hem.
Maar gezellig is het nooit als we bij ze zijn. Ik heb door de jaren heen geleerd om me af te sluiten, om vooral niet 'op ontvangst' te staan. En dat lukt aardig, meestal weet ik niet meer wat er allemaal gezegd is als ik eenmaal weer thuis ben.
Wel hebben ze alle aandacht voor dochter en kleinkind. Die worden dan ook tot in de grond verwend. Ik vind het heel sneu voor mijn man om te zien hoe erg zijn ouders meten met twee maten. Mijn man zelf blijft er aardig nuchter onder, hij vindt dat het meer zegt over zijn ouders dan over hem.
Maar gezellig is het nooit als we bij ze zijn. Ik heb door de jaren heen geleerd om me af te sluiten, om vooral niet 'op ontvangst' te staan. En dat lukt aardig, meestal weet ik niet meer wat er allemaal gezegd is als ik eenmaal weer thuis ben.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
