wanneer vergeet je iemand?

20-07-2009 21:45 14 berichten
Alle reacties Link kopieren
Beste meiden,

Vorig jaar ging ik samenwonen met de man die mij ten huwelijk had gevraagd. Zo stom als ik was, dacht ik dat hij eerlijk, lief en betrouwbaar was (achteraf bleek anders). Ik stond overal alleen voor. Eigenlijk leefden we als huisgenoten. Na 11 maanden samenwonen verbrak ik de relatie. We hadden 2,5 jr een relatie.



Zoals altijd, komen sommige dingen pas later aan het licht.

Wat me het meest heeft gekwets (ook al heb ik de relatie verbroken) is dat hij tijdens onze relatie een ander is tegengekomen. Nog steeds is hij met dit loeder. Waar hij mij avonden eenzaam en alleen liet zitten, onderneemt hij met dat loeder van alles. Ik weet niet of het serieus is. Spreek hem weinig, want ik wil hem zsm vergeten.

Het is ongeveer 4/5 mnd uit. Is het normaal dat ik zijn laatste daad, zijn laatste messesteek in mijn rug, onvergefelijk vind? Is het normaal dat ik uit de grond van mijn hart kan zeggen dat ik ze alle ongeluk toewens?

Wanneer vergeet je iemand?

liefs, cinneluv
Nee, je was niet stom. Je bent vol vertrouwen een relatie aangegaan. Sla jezelf daar niet voor je hoofd, want dat is niet nodig. Integendeel, dat is zoals het hoort.



Je bent heel emotioneel en de gevoelens die je hebt zijn logisch. Dat slijt wel, hoewel het een tijdje zal duren voor je weer iemand kan vertrouwen.



Vergeten doe je alleen door er proberen niet meer mee bezig te zijn. Laat leven, die twee. Je hebt jezelf waar je mee verder moet. Het komt goed, je moet er alleen doorheen. Hoe cliche ook.
Alle reacties Link kopieren
Vergeten doe je nooit, maar (en hier is weer een cliche) de scherpe kantjes gaan eraf.



Succes
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Alle reacties Link kopieren
Luister naar Tanya Stephens - Can't Breathe



Lyrics vind je hier
Alle reacties Link kopieren
Heftig!



En het het zou volgens mij pas raar zijn als je die gevoelens niet zou hebben.



Ik zelf ben nu 1 jaar verder na een relatie van 2,5 jaar die ook op luchtkastelen was gebaseerd, bleek naderhand. Hij gaat ondertussen ook met een griet om maar met iemand te hebben. En ik ben onderhand zover dat het mij niet boeit.



Neem je tijd. Alle tijd die je nodig hebt.

Het is niet niks wat je hebt meegemaakt en wat er door je heengaat, maar ervaar het, laat het eruit... Dat vond ik voor mezelf altijd prettig. Ex verrot schelden ed, janken tot je geen zicht meer hebt. Gewoon alles eruit laten gaan. Het mag!
Waarom noem je haar een loeder? Zij is toch niet degene die vreemd ging? (tenzij het je zus of beste vriendin ofzo is).
Alle reacties Link kopieren
Beste meiden,

Het heeft tijd nodig en het waren inderdaad luchtkastelen, hele grote. Jullie reacties geven me weer wat positieve energie. Elke dag onderneem ik iets en ik ontmoet leuke mensen. Maar elke dag denk ik ook aan die waardeloze klootzak, ik wil er niet aan denken, maar de gedachten komen vanzelf. Ik wou datik een knop had die ik in kon drukken, waardoor ik er niet meer aan denk.



Ze is een loeder, omdat ze wist dat hij samenleefde met een vrouw, met mij. Niemand heeft het recht om zich daarin te mengen. Maar zij wil haar nest weven op mijn ongeluk. Zo werkt het niet, gelukkig is er zoiets als karma. Misschien denk je er anders over als het jou overkomt.

liefs, cinneluv
Boosheid is wel even nodig maar als je zover bent dat je ze kan laten, dat je 'vergeeft' gaat het pas beter. Klinkt heel makkelijk maar is het niet en zelfs als je dat wel probeert te doen blijft het een kutgevoel als je ze dan ziet of over ze hoort of weet ik wat ... Maar het gáát over! Echt waar!
Alle reacties Link kopieren
klinkt misschien raar, maar op een dag als je jezelf weer helemaal hebt teruggevonden en de leukste man op aarde bent tegengekomen (moet je nu vast nog niet aan denken, maar die tijd komt!!) dan ben je dat "loeder" een soort van dankbaar dat zij die zak van je heeft afgenomen en jij de ruimte hebt gehad om echt een leuke man tegen te komen!



Zo ervaar ik het nu tenminste wel!
Alle reacties Link kopieren
Mijn ex heeft ons relatie ook laten verpesten door een ander, hij gaat nu met die ander. Hoe kapot ik er ook van was, hoe boos ik ook op hem was dat hij mij al die jaren voor de gek heeft gehouden...Ik ben iemand anders tegen gekomen die mij doet inziet dat die relatie echt op lucht was gebaseerd, en weet je..ik gun mijn ex en dat meisje elkaar nu! Ze passen waarschijnlijk bij elkaar en ik ben gelukkiger dan ooit...



Dus jouw tijd komt ook...je boosheid hoort bij het verwerkingsproces!
Perfectionisme is niet perfect...
Alle reacties Link kopieren
quote:cinneluv schreef op 20 juli 2009 @ 22:33:

Beste meiden,

Het heeft tijd nodig en het waren inderdaad luchtkastelen, hele grote. Jullie reacties geven me weer wat positieve energie. Elke dag onderneem ik iets en ik ontmoet leuke mensen. Maar elke dag denk ik ook aan die waardeloze klootzak, ik wil er niet aan denken, maar de gedachten komen vanzelf. Ik wou datik een knop had die ik in kon drukken, waardoor ik er niet meer aan denk.



Ze is een loeder, omdat ze wist dat hij samenleefde met een vrouw, met mij. Niemand heeft het recht om zich daarin te mengen. Maar zij wil haar nest weven op mijn ongeluk. Zo werkt het niet, gelukkig is er zoiets als karma. Misschien denk je er anders over als het jou overkomt.

liefs, cinneluvHij gaf haar dat recht, hij is verantwoordelijk hiervoor. Hij had een relatie met jou. Zij niet. Dus door haar loeder te noemen laat je jezelf wel heel erg kennen.
Alle reacties Link kopieren
Eens met Madhe.

Bijna altijd eens met Madhe trouwens.





Wat hij heeft gedaan is verschrikkelijk en oneerlijk en verdrietig en kwetsend voor jou. Maar je moet niet jouw verdriet projecteren op haar.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
Alle reacties Link kopieren
Ach, als mij zoiets zou gebeuren zou ik ook lekker onredelijk tekeer willen gaan door eenieder die hier een aandeel in had gehad, die snol met wie hij nu gaat, die heks van een schoonmoeder die zich overal mee bemoeide en die klootzak van een beste vriend die jou al nooit moest. En als mijn vriendinnen dan aan zouden komen kakken met 'zij is niet fout', dan berg je maar. Op dat moment wil je gewoon haar haten, en hem haten, en de wereld haten, en boos zijn, en dan moet je dat lekker even onredelijk allemaal eruit gooien.



Maargoed jullie zijn haar vriendinnen ook niet.
Alle reacties Link kopieren
Thanks meiden, ik kan niet uitleggen hoe jullie reacties me opluchten. En inderdaad, bij degene die zeggen 'zij is niet fout' zet ik grote vraagtekens. 'Hij is verantwoordelijk'. Alsof ik dat niet weet. Alsof ik niet door heb dat hij een gore leugenaar is die mij geen seconde waard is geweest. Gelukkig vinden mijn vriendinnen haar net zo'n del als ik. En inderdaad, de schoonmoeder, de beste vriend, de familie, iedereen komt als in een rijtje aan de beurt.



Soms word ik wakker en voel ik ontzettende woede, kan niet slapen, krijg ze niet uit mijn hoofd, totdat ik opsta, hoe vroeg (laat) het ook is. Ik gun ze het niet, maar de emotie is sterker. Dan kan ik ze wel wat aandoen, maar dat doe ik natuurlijk niet. Ze krijgen het toch wel terug. Een hoer blijft een hoer, een dame is altijd een dame.



Mijn gevoel zei al dat hij een ander was tegengekomen. Maanden ervoor, voordat ik er achter kwam. Nieuwe kleren, wegblijven, alle vreemdgaan cliches kwamen voorbij. Ik heb er een punt achter gezet, omdat ik mij in mijn leven nog niet zo eenzaam heb gevoeld als met hem. Ik heb gehuild en gevraagd 'is dit mijn leven, moet ik leven als een hond, zelfs een hond leeft beter'. En toen zei ik 'nee', nee tegen de persoon die van een optimistisch persoon een chagerijnig en depressief persoon maakte.



Elke dag...om gewoon mesjogge van te worden. Ik put dan maar kracht uit jullie woorden, degene die het hebben meegemaakt en hoop dat ik ook ooit mijn prins tegenkom. En niet de prins die verandert in een lelijke kikker.

Liefs, cinneluv

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven