Relaties
alle pijlers
Vriend zegt dat gevoelens zijn veranderd. Wat nu?
dinsdag 21 juli 2009 om 19:57
Is het niet zo dat jullie, nu je samenwoont, ook de minder leuke dingen van elkaar ziet?
Hoelang hebben jullie een relatie? En waar gaan de ruzies over? Kleine dingen? Ergernissen?
Bij ons ging het in t begin van ons samenwonen, ook niet zo goed. Was even uitvinden waar onze plaats was zeg maar.
En je ziet natuurlijk alles van elkaar. Ook als iemand het dopje niet op de tandpastatube doet.
Wij proberen elkaar gewoon te nemen zoals we zijn. Niet teveel aan elkaar ergeren.
Hoelang hebben jullie een relatie? En waar gaan de ruzies over? Kleine dingen? Ergernissen?
Bij ons ging het in t begin van ons samenwonen, ook niet zo goed. Was even uitvinden waar onze plaats was zeg maar.
En je ziet natuurlijk alles van elkaar. Ook als iemand het dopje niet op de tandpastatube doet.
Wij proberen elkaar gewoon te nemen zoals we zijn. Niet teveel aan elkaar ergeren.
dinsdag 21 juli 2009 om 20:15
Ik ben ook wel beniewd naar de verdere situatie. Je geeft bijvoorbeeld aan elkaar meer ruimte geven. Hoe zit dat nu dan? Maken jullie ook echt tijd vrij om dingen samen te doen. Een heerlijke valkuil van het samenwonen is dat het zo gewoon wordt om elkaar elke dag te zien terwijl je hiervoor de 'spanning' had van elkaar een paar dagen niet zien.
Kan hij aangeven of hij misschien iets mist of dat hij een idee heeft wat hij nodig heeft en hoe voel jij je in de situatie. Hoe gaat het voor jouw gevoel? Je benoemt dat jullie meer ruzies hebben, waar gaan ze over en hoe worden ze opgelost?
Ik hoop voor je dat het lukt om hierover met elkaar te praten en dat jullie eruit komen.
Kan hij aangeven of hij misschien iets mist of dat hij een idee heeft wat hij nodig heeft en hoe voel jij je in de situatie. Hoe gaat het voor jouw gevoel? Je benoemt dat jullie meer ruzies hebben, waar gaan ze over en hoe worden ze opgelost?
Ik hoop voor je dat het lukt om hierover met elkaar te praten en dat jullie eruit komen.
dinsdag 21 juli 2009 om 20:22
dinsdag 21 juli 2009 om 20:28
Is de een bij de ander komen wonen, of hebben jullie samen een 'nieuw' huis betrokken?
Het kan zijn dat de ander als een indringer wordt gevoeld, je moet opeens je ruimte delen. En voor de ander is het weer moeilijk om een plekje te verwerven in het huis/tussen de spullen van de ander.
Het kan zijn dat de ander als een indringer wordt gevoeld, je moet opeens je ruimte delen. En voor de ander is het weer moeilijk om een plekje te verwerven in het huis/tussen de spullen van de ander.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 21 juli 2009 om 22:47
woensdag 22 juli 2009 om 09:28
Hmm lastig...!
Je geeft aan de laatste 1,5 jaar niet lekker in je vel te zitten, dat je daardoor meer aan jezelf denkt herken ik wel (ik heb hetzelfde sinds een paar weken)..
Als jij niet lekker in je vel zit, kan je je ook moeilijk openstellen voor een ander. Je vriend wil meer samen doen, het komt me over dat jij juist wat meer rust wil?
Dat je de laatste tijd veel praat, is alleen maar goed. Het kan even duren, maar dan komt waarschijnlijk wel naar boven wat er precies 'mis' is. De vraag is waarom zijn gevoel is veranderd, en in welke zin. Als dat duidelijk is, is het misschien ook duidelijker voor jullie of dat te overwinnen is
Kortom, zorg dat dingen uitgesproken worden en dat jullie beide verhalen op tafel liggen. Dan valt er steeds meer op z'n plaats
Je geeft aan de laatste 1,5 jaar niet lekker in je vel te zitten, dat je daardoor meer aan jezelf denkt herken ik wel (ik heb hetzelfde sinds een paar weken)..
Als jij niet lekker in je vel zit, kan je je ook moeilijk openstellen voor een ander. Je vriend wil meer samen doen, het komt me over dat jij juist wat meer rust wil?
Dat je de laatste tijd veel praat, is alleen maar goed. Het kan even duren, maar dan komt waarschijnlijk wel naar boven wat er precies 'mis' is. De vraag is waarom zijn gevoel is veranderd, en in welke zin. Als dat duidelijk is, is het misschien ook duidelijker voor jullie of dat te overwinnen is
Kortom, zorg dat dingen uitgesproken worden en dat jullie beide verhalen op tafel liggen. Dan valt er steeds meer op z'n plaats
woensdag 22 juli 2009 om 09:35
woensdag 22 juli 2009 om 10:17
Scary druifjes, ik heb iets vergelijkbaars thuis. Ik zit met van alles, maar waar ik nooit over twijfelde was of ik wel van m'n vriend houdt. Nu zei hij gister dat hij daar wel is over twijfelt op de momenten dat ik niet leuk/gezellig ben.. Ook twijfelt hij nog wel verder met me wilt doordat ik me dus wat anders gedraag.. Ben me wel kapot geschrokken, net als jij..
Het enige waar je hem niet mee kan helpen, is of hij van je houdt. Dat is iets wat uit hem moet komen.. Jouw initiatieven/toegevingen mogen daarvoor geen voorwaarde zijn lijkt me..
Het enige waar je hem niet mee kan helpen, is of hij van je houdt. Dat is iets wat uit hem moet komen.. Jouw initiatieven/toegevingen mogen daarvoor geen voorwaarde zijn lijkt me..
woensdag 22 juli 2009 om 10:19
Een relatie veranderd en is minder 'doodknuffel' dan in het eerst jaar. Dat is een normale ontwikkeling en daar komen als het goed is andere dingen voor in de plaats. En als je dan ook nog samenwoont dan denk je wel eens 'mag ik ook even alleen zijn'. Misschien dat je vriend daarvan schrikt maar het hoeft echt niet te betekenen dat de relatie 'minder' is geworden.
woensdag 22 juli 2009 om 10:39
quote:druifjes schreef op 22 juli 2009 @ 10:36:
he StarryEyedSuprise,
hoe ga jij daarmee om dan?
Ik kan echt niet tegen die onzekerheid.
Soms voel ik me goed en weet ik dat het goed gaat komen.
Soms ben ik down en weet ik zeker dat het niet meer goed komt. Hij kan ook alleen maar zeggen dat hij hoopt dat het weer goed komt...erg moeilijk allemaal.
Is het vaak al niet te laat als je twijfelt en je gevoel minder is geworden?Niet altijd. Je hoort het vaakst de verhalen als het inderdaad te laat is, want dan is de relatie over en is de nood om erover te praten het hoogst. Denk dat de situtatie waar jij in zit, vaker voorkomt dan je denkt en ik neem alleen maar mijn petje voor je vriend af, dat hij dit op tijd erkent en "jullie" de kans geeft er wat aan te doen. Kunnen een boel mannen (EN vrouwen) nog een voorbeeld aan nemen.
he StarryEyedSuprise,
hoe ga jij daarmee om dan?
Ik kan echt niet tegen die onzekerheid.
Soms voel ik me goed en weet ik dat het goed gaat komen.
Soms ben ik down en weet ik zeker dat het niet meer goed komt. Hij kan ook alleen maar zeggen dat hij hoopt dat het weer goed komt...erg moeilijk allemaal.
Is het vaak al niet te laat als je twijfelt en je gevoel minder is geworden?Niet altijd. Je hoort het vaakst de verhalen als het inderdaad te laat is, want dan is de relatie over en is de nood om erover te praten het hoogst. Denk dat de situtatie waar jij in zit, vaker voorkomt dan je denkt en ik neem alleen maar mijn petje voor je vriend af, dat hij dit op tijd erkent en "jullie" de kans geeft er wat aan te doen. Kunnen een boel mannen (EN vrouwen) nog een voorbeeld aan nemen.
woensdag 22 juli 2009 om 10:46
Sinds 2 jaar een relatie en 1,5 jaar daar van zit jij niet lekker in je vel.....Op zich een bijzondere combinatie. Je vriend heeft je dus nauwelijks gekend als mens dat zich goed voelt.
Kunnen we 1 bij 1 optellen? Dat niet lekker in het vel zitten komt ergens door + je hebt een relatie met iemand die als persoon heel anders is dan jij. Of heeft dat er niks mee te maken denk je?
Heb je het gevoel op je tenen te moeten lopen?
Of is de verliefdheid nu over en komt er niet genoeg 'houden van' voor in de plaats? Dat kan ook nog he? Je kunt het allemaal heel graag willen, bij elkaar blijven maar soms is het op na een paar jaar, omdat je in de basis niet genoeg overeenkomsten hebt met elkaar en dan ga je je ergeren aan de verschillen.
Jij bent zoals je bent, hij ook, daar is niet veel aan te doen. Jij zou wat meer op de agenda kunnen gaan letten, wat minder een 'laat maar waaien' houding aan kunnen nemen, hij zou dat plannerige juist wat los kunnen laten. Maar écht veranderen zullen jullie niet.
Als je het nu eens heel nuchter bekijkt, zonder de paniek in je lijf die je nu voelt omdat je bang bent hem kwijt te raken, waar zit 'm dan de kneep tussen jullie vind jij?
Kunnen we 1 bij 1 optellen? Dat niet lekker in het vel zitten komt ergens door + je hebt een relatie met iemand die als persoon heel anders is dan jij. Of heeft dat er niks mee te maken denk je?
Heb je het gevoel op je tenen te moeten lopen?
Of is de verliefdheid nu over en komt er niet genoeg 'houden van' voor in de plaats? Dat kan ook nog he? Je kunt het allemaal heel graag willen, bij elkaar blijven maar soms is het op na een paar jaar, omdat je in de basis niet genoeg overeenkomsten hebt met elkaar en dan ga je je ergeren aan de verschillen.
Jij bent zoals je bent, hij ook, daar is niet veel aan te doen. Jij zou wat meer op de agenda kunnen gaan letten, wat minder een 'laat maar waaien' houding aan kunnen nemen, hij zou dat plannerige juist wat los kunnen laten. Maar écht veranderen zullen jullie niet.
Als je het nu eens heel nuchter bekijkt, zonder de paniek in je lijf die je nu voelt omdat je bang bent hem kwijt te raken, waar zit 'm dan de kneep tussen jullie vind jij?
woensdag 22 juli 2009 om 10:57
quote:druifjes schreef op 22 juli 2009 @ 10:36:
he StarryEyedSuprise,
hoe ga jij daarmee om dan?
Ik kan echt niet tegen die onzekerheid.
Soms voel ik me goed en weet ik dat het goed gaat komen.
Soms ben ik down en weet ik zeker dat het niet meer goed komt. Hij kan ook alleen maar zeggen dat hij hoopt dat het weer goed komt...erg moeilijk allemaal.
Is het vaak al niet te laat als je twijfelt en je gevoel minder is geworden?
Hoe ik ermee omga.. Tsja ik ben er niet goed in en het heeft wel iets te lang geduurd voordat we zijn gaan praten. Gister dus gedaan en was dus meteen foute boel waarbij hij aangaf te twijfelen over relatie/of hij nog van me houdt.. Bij mij knapte er echt iets, want dat had ik dus niet verwacht... Zit daar nu nog mee te worstelen dus.
Ik vraag m'n vriend maar steeds wat HIJ wil/voelt, dat het niet allemaal moet afhangen van waar ik mee zit.. Misschien is dat iets waar je wat mee kan? Je zit met z'n 2en in de relatie, jij voelt je al 1,5 niet goed in je vel en hij heeft nu gezegd dat z'n gevoelens zijn veranderd.
Als je nog niet gedaan hebt, probeer dan op tafel te krijgen op welke manier het veranderd is, dan zie je ook of je daar wat aan kan/wil doen...
EDIT: ik sluit me aan bij eleanora, dat lijkt me goed advies
he StarryEyedSuprise,
hoe ga jij daarmee om dan?
Ik kan echt niet tegen die onzekerheid.
Soms voel ik me goed en weet ik dat het goed gaat komen.
Soms ben ik down en weet ik zeker dat het niet meer goed komt. Hij kan ook alleen maar zeggen dat hij hoopt dat het weer goed komt...erg moeilijk allemaal.
Is het vaak al niet te laat als je twijfelt en je gevoel minder is geworden?
Hoe ik ermee omga.. Tsja ik ben er niet goed in en het heeft wel iets te lang geduurd voordat we zijn gaan praten. Gister dus gedaan en was dus meteen foute boel waarbij hij aangaf te twijfelen over relatie/of hij nog van me houdt.. Bij mij knapte er echt iets, want dat had ik dus niet verwacht... Zit daar nu nog mee te worstelen dus.
Ik vraag m'n vriend maar steeds wat HIJ wil/voelt, dat het niet allemaal moet afhangen van waar ik mee zit.. Misschien is dat iets waar je wat mee kan? Je zit met z'n 2en in de relatie, jij voelt je al 1,5 niet goed in je vel en hij heeft nu gezegd dat z'n gevoelens zijn veranderd.
Als je nog niet gedaan hebt, probeer dan op tafel te krijgen op welke manier het veranderd is, dan zie je ook of je daar wat aan kan/wil doen...
EDIT: ik sluit me aan bij eleanora, dat lijkt me goed advies
anoniem_89237 wijzigde dit bericht op 22-07-2009 10:59
Reden: reactie van eleanora niet gezien
Reden: reactie van eleanora niet gezien
% gewijzigd
woensdag 22 juli 2009 om 11:08
Starry, wat naar dat jij hier ook mee worstelt, heel rot voor je......
Het vervelende is dat je, als je niet precies weet wat er mis is, je ook niet weet hoe je het op moet lossen. Dus logisch dat je wil weten hoe en wat.
Maar.....hoe erg ook, het kan best dat je vriend (en ook die van jou Druifjes) echt, oprecht niet weet wat er scheelt. Het 'gevoel' dat het niet is wat je wil kan heel overheersend zijn maar om nou je vinger op precies die ene zere plek te leggen, dat kan wel eens lastig zijn.
Soms is er na de verliefdheid van de eerste anderhalf, twee jaar, niet genoeg over om de relatie voort te zetten. Daar verander je niets aan, dat kan van één kant komen, het is heel pijnlijk maar op je tenen moeten lopen, jezelf veranderen om de ander tegemoet te komen en niet meer spontaan kunnen zijn omdat je bang bent anders niet te deugen, dat is zó ontzettend vermoeiend. Dat nekt je uiteindelijk, jou dus en waarschijnlijk ook je relatie.
Met iemand samenleven betekent mijns inziens voor het allergrootste deel gelukkig zijn met iemand zoals hij/zij is.
Iemand niet willen veranderen is een van de belangrijkste dingen die je relatie sterk houden. Als karaktertrekken in de eerste tijd niet voor problemen zorgden maar na verloop van tijd wel, dan klopt er iets niet. Je kunt niet van een ander mens eisen/wensen dat hij/zij zich aan gaat passen terwijl hij/zij eerst helemaal goed was.
Gevoel is (dat zegt het al) 'gevoel', en dat kan veranderen, helaas. Ik hoop dat jullie, Starry en Druifjes niet al te erg op je tenen gaan lopen om tegemoet te komen aan de wensen van je vriend, omdat je daar zelf aan kapot gaat. Ik hoop dat jullie, buiten dat je natuurlijk hoopt dat het weer helemaal goedkomt allemaal, óók met beide benen op de grond blijven staan en je realiseert dat sommige hele mooie liefdes niet voor altijd duren en over kunnen gaan, zonder dat daar iemand 'schuld' aan heeft.
(f)
Het vervelende is dat je, als je niet precies weet wat er mis is, je ook niet weet hoe je het op moet lossen. Dus logisch dat je wil weten hoe en wat.
Maar.....hoe erg ook, het kan best dat je vriend (en ook die van jou Druifjes) echt, oprecht niet weet wat er scheelt. Het 'gevoel' dat het niet is wat je wil kan heel overheersend zijn maar om nou je vinger op precies die ene zere plek te leggen, dat kan wel eens lastig zijn.
Soms is er na de verliefdheid van de eerste anderhalf, twee jaar, niet genoeg over om de relatie voort te zetten. Daar verander je niets aan, dat kan van één kant komen, het is heel pijnlijk maar op je tenen moeten lopen, jezelf veranderen om de ander tegemoet te komen en niet meer spontaan kunnen zijn omdat je bang bent anders niet te deugen, dat is zó ontzettend vermoeiend. Dat nekt je uiteindelijk, jou dus en waarschijnlijk ook je relatie.
Met iemand samenleven betekent mijns inziens voor het allergrootste deel gelukkig zijn met iemand zoals hij/zij is.
Iemand niet willen veranderen is een van de belangrijkste dingen die je relatie sterk houden. Als karaktertrekken in de eerste tijd niet voor problemen zorgden maar na verloop van tijd wel, dan klopt er iets niet. Je kunt niet van een ander mens eisen/wensen dat hij/zij zich aan gaat passen terwijl hij/zij eerst helemaal goed was.
Gevoel is (dat zegt het al) 'gevoel', en dat kan veranderen, helaas. Ik hoop dat jullie, Starry en Druifjes niet al te erg op je tenen gaan lopen om tegemoet te komen aan de wensen van je vriend, omdat je daar zelf aan kapot gaat. Ik hoop dat jullie, buiten dat je natuurlijk hoopt dat het weer helemaal goedkomt allemaal, óók met beide benen op de grond blijven staan en je realiseert dat sommige hele mooie liefdes niet voor altijd duren en over kunnen gaan, zonder dat daar iemand 'schuld' aan heeft.
(f)
woensdag 22 juli 2009 om 11:11
quote:druifjes schreef op 22 juli 2009 @ 08:20:
Zijn problemen met mij zijn mijn nonchalantheid. Hij plant graag alles en neemt iniatieven in huis/tuin etc. Ik doe daar veelste weinig in en had daarin meer van mij verwacht.
Je kunt jezelf wel aanpassen, maar niet veranderen.
Vriend en ik liggen wat dat betreft prima op één lijn. Plannen doen we niet aan. Stappen, weekendjes weg, huishouden doen, koken.. alles wanneer het ons uitkomt en op het laatste moment. Maarja, ook dat botst wel eens, omdat we elkaar dan de schuld gaan geven dat het een chaos in huis is of omdat iets nog niet op tijd geregeld is
Zoals je vertelt komt je vriend op mij over als iemand die graag de controle zelf in handen heeft. Hij wil alles plannen, wil ruzies eerst helemaal uitspreken... terwijl jij dat soort dingen blijkbaar allemaal wat nuchterder en luchtiger opvat. Niets mis mee, maar nu je samenwoont komen die verschillen boven tafel. Ga eens een goed gesprek aan en bespreek daarin wat hij van jou verwacht en wat jij van hem verwacht. Misschien is er een middenweg te vinden en kunnen jullie je allebei een beetje aanpassen en meer begrip voor elkaar krijgen.
Zijn problemen met mij zijn mijn nonchalantheid. Hij plant graag alles en neemt iniatieven in huis/tuin etc. Ik doe daar veelste weinig in en had daarin meer van mij verwacht.
Je kunt jezelf wel aanpassen, maar niet veranderen.
Vriend en ik liggen wat dat betreft prima op één lijn. Plannen doen we niet aan. Stappen, weekendjes weg, huishouden doen, koken.. alles wanneer het ons uitkomt en op het laatste moment. Maarja, ook dat botst wel eens, omdat we elkaar dan de schuld gaan geven dat het een chaos in huis is of omdat iets nog niet op tijd geregeld is
Zoals je vertelt komt je vriend op mij over als iemand die graag de controle zelf in handen heeft. Hij wil alles plannen, wil ruzies eerst helemaal uitspreken... terwijl jij dat soort dingen blijkbaar allemaal wat nuchterder en luchtiger opvat. Niets mis mee, maar nu je samenwoont komen die verschillen boven tafel. Ga eens een goed gesprek aan en bespreek daarin wat hij van jou verwacht en wat jij van hem verwacht. Misschien is er een middenweg te vinden en kunnen jullie je allebei een beetje aanpassen en meer begrip voor elkaar krijgen.
woensdag 22 juli 2009 om 12:42
Mjah ik ken m'n vriend al heel lang en het samenwonen gaat ook goed. Ik wordt alleen gewoon zenuwachtig bij het idee dat hij van me verwacht dat ik happy ben terwijl ik me aan het realiseren ben dat niet blij ben met hoever ik in m'n leven ben. Waardoor hij nog meer afstand voelt, etc.. Hij is kortgezegd bezig met z'n carrière en ik dus met mezelf... We zijn daardoor gewoon uit elkaar gegroeid qua liefdesrelatie. Dus geen ruzies of wat dan ook.. Dat is gewoon het moeilijkste, het lijkt opeens allemaal niet echt :S
Hoe ik me voel zit in dit liedje: Stereo - Last Forever
Maar deze topic gaat over druifjes, ik dwaal af Meid, probeer vanavond nog met hem te praten en geef aan dat je je echt niet happy voelt, en je je ook zorgen maakt over zijn gevoelens voor jou. Hoe langer je hiermee rondloopt, hoe erger 't wordt... (trust me)
Hij heeft aangegeven dat z'n gevoelens zijn veranderd, maar dan moet hij je ook meer kunnen zeggen dan "hij hoopt dat het weer goed komt". Iedereen wil dat het goed komt, want het alternatief is zo klote
En dan natuurlijk moet het alleen goed komen zonder dat jij of hij verandert in iemand die je niet bent/wilt zijn.
Persoonlijk heb ik tijd/rust/ruimte nodig heb om te achterhalen wat ik wil/belangrijk vind in m'n leven. Misschien is dat bij jou ook zo, voel je je daarom 1,5 jaar al zo? Kortom: weet je goed van jezelf wie je bent en wat je wil?
Hoe ik me voel zit in dit liedje: Stereo - Last Forever
Maar deze topic gaat over druifjes, ik dwaal af Meid, probeer vanavond nog met hem te praten en geef aan dat je je echt niet happy voelt, en je je ook zorgen maakt over zijn gevoelens voor jou. Hoe langer je hiermee rondloopt, hoe erger 't wordt... (trust me)
Hij heeft aangegeven dat z'n gevoelens zijn veranderd, maar dan moet hij je ook meer kunnen zeggen dan "hij hoopt dat het weer goed komt". Iedereen wil dat het goed komt, want het alternatief is zo klote
En dan natuurlijk moet het alleen goed komen zonder dat jij of hij verandert in iemand die je niet bent/wilt zijn.
Persoonlijk heb ik tijd/rust/ruimte nodig heb om te achterhalen wat ik wil/belangrijk vind in m'n leven. Misschien is dat bij jou ook zo, voel je je daarom 1,5 jaar al zo? Kortom: weet je goed van jezelf wie je bent en wat je wil?
