Twijfel over gekozen school

Mijn oudste dochter is begin dit schooljaar gestart met school. We hebben de schoolkeuze overwogen gemaakt, maar nu ze is begonnen slaat de twijfel bij me toe, ik voel me er best slecht onder.

Dochter is een lief meisje, en niet in de kern verlegen, maar wel eentje die bij nieuwe situaties de kat uit de boom kijkt. Dat zou sowieso, op iedere school zo geweest zijn.

Voor de schoolkeuze hebben we twee scholen overwogen, een kleine school op 5 minuten van ons huis fietsen (en kwartier lopen), met 2 combi kleuterklassen, maar verder 1 klas per leerjaar. Op zich een prima school, maar de bezetting is wat wankel, bij ziekte zit er wel eens een klas een dag thuis, ze staan aan de vooravond van een grote verbouwing die 1,5 jaar zal duren en waarvan lang de uitwijklocatie onduidelijk was. Ook horen we wat wisselende verhalen over de communicatie. Cito en schoolscore zijn verder prima. Op die school had ze bij dezelfde locatie als haar kinderdagverblijf kunnen blijven, en had ze op de BSO waarschijnlijk ook deels bij klasgenootjes gezeten.

Dan de andere optie, de school waar we nu voor hebben gekozen. Een grote school waar wij een goed beeld bij hadden: fijne stabiele bezetting van docenten, veel aandacht voor de kinderen, goede communicatie en staat goed aangeschreven. Ze zitten in een nieuw pand, en school biedt verder goede voorzieningen aan. Er zijn meerdere bso’s bij de school betrokken, waaronder 1 bso die in de school zit. Daar mag dochter binnenkort naartoe voor 2 dagen per week. grootste nadeel is dat deze school zo groot is (800 leerlingen) en dat deze school een wijk verder ligt (10 minuten fietsen), dus dat schoolvriendjes wellicht net wat verder weg komen te wonen en ze daar niet zelf naartoe kan.

Uiteindelijk dus voor de grote school gekozen. En ze is dus net begonnen en ik… twijfel. Ik weet niet of dochter aansluiting heeft, veel kinderen lijken elkaar al te kennen. Vandaag zei ze ook tegen me dat ze alleen speelde, omdat niemand met haar wilde spelen. Op de BSO zal ze niet bij kindjes uit haar klas zitten. Ik voel me als schoolpleinmoeder ook wat verzuipen en alleen staan. En de twijfel slaat ook toe of ze t.z.t. wel bij vriendjes kan spelen (en vriendjes bij ons) omdat ze toch op fietsafstand net wat verder weg woont (lopen is sowieso geen optie). De juffen zijn lief en mijn beeld van de school is verder wel redelijk bevestigd tot nu toe. Maar de grootte en de afstand vallen me toch tegen.

Ik realiseer me dat ik echt moet wennen, en dochter ook. Maar moet dit even van me afschrijven. Ben daarnaast ook benieuwd wat ervaringen van anderen zijn met wennen op school etc? Help deze onzekere moeder!

Ja, bij ons speelden er dus nog wel meer overwegingen dan de afstand. Het was een combi van dingen die de doorslag gaf. En die uitwijklocatie voor de verbouwing van de school was lange tijd nog onduidelijk, waardoor dat ook een dorp verderop kon worden. Dus dan zou ze die tijd sowieso ook niet lopend kunnen gaan.

Ik ga ook geen overhaaste beslissingen voor scholenwissel maken nu, dat heeft geen zin. Maar het valt me tegen van mezelf ook, ik had dit gevoel bij mezelf niet zo verwacht (ik had dit bijv helemaal niet toen ik haar als baby naar het KDV bracht). Mijn vriend is hier nuchterder in, die ziet het allemaal niet zo’n vaart lopen. We hebben nu gezegd dat we tot begin volgend jaar sowieso kijken hoe het gaat. Is dat een realistische termijn?

En die afstand blijft ook in mijn achterhoofd gonzen. Dat was ook het grootste nadeel van de school, dat wist ik vantevoren. Als ik beide scholen even leuk/goed/fijn had gevonden, had ik (uiteraard) voor de school dichterbij gekozen.

Maar nu ben ik bang dat ik haar speelafspraakjes ontneem omdat ouders het teveel gedoe vinden om kinderen bij ons te brengen of te halen..

Dochter zegt op dit moment school wel leuk te vinden, maar geen vriendjes te hebben. Ook geeft ze veel als antwoord ‘weet ik niet’ als ik haar vraag wat ze gedaan heeft op school, wat ze het leukst vond op school en met wie ze heeft gespeeld.

In de ochtend huilt ze dat ze niet naar school wil; en naar binnen gaan in de klas gaat ook nog niet heel soepel, ze zit er dan een beetje verloren bij.

Ze komt ‘s middags eigenlijk wel vrolijk (maar moe) weer uit school, en wil dan lekker naar huis. Ze heeft nog geen enkele aanstalten om te spelen/speelafspraakjes. Dat hoeft van mij ook nog niet uiteraard, maar zou het zo leuk vinden als ze over andere kindjes vertelt of toch al een maatje zou hebben.

En in groep 3 ga je deze ellende dus nog een keer hebben, want dan wordt van de 8 kleuterklassen (het groep 2 deel van deze klassen) 4 groepen 3 gemaakt. Dus dan ga je ook een kans lopen dat je weer bij je vriendjes wordt weggehaald en weer opnieuw moet wennen en vrienden moet maken.

Ja, ik wil zeker dingen voor school gaan doen, maar ook dat is lastig. Voor ik het wist waren er al 4(!) klassenmoeders. En voor andere activiteiten worden nog niet echt uitvragen gedaan. Dus daarin ben ik zelf zoekende. Ikzelf werk ook 3,5 dag, dus de mogelijkheden zijn wat dat betreft ook beperkter.

MRLM schreef: ↑

19-09-2025 21:48

10 minuten fietsen is niks. Ik verwacht niet dat dat een bottleneck is voor afspraakjes. Geef haar tijd om te wennen en vriendjes te maken, ze zit pas net een aantal weken op school, wat sowieso allemaal nieuw is.
En tegen de tijd dat groep 3 komt kent ze waarschijnlijk ook al weer veel meer kinderen uit de andere klassen en zullen ze vast rekening houden met vriendjes, daar zou ik me nu echt nog geen zorgen om maken..

Ik vind 10 minuten fietsen zelf ook prima te overzien. Maar het is een weg met 2 vervelende oversteekpunten, dus dat betekent dat ze ook niet snel zelf naar vriendjes in die wijk zal kunnen fietsen als ze wat groter is. Of zelf naar huis kan fietsen. Allemaal zorgen voor wat later, want nu is evident dat ze nog niet zelf kan gaan fietsen en vriendjes dat ook niet zelf zullen doen.