
Is dit normaal gedrag?
zondag 21 september 2025 om 14:11
Ik durf het bijna niet te schrijven want vind het nogal genant.
Maar onze zoon van 6jr rijdt regelmatig op zijn knuffel. Dit doet hij al jaren af en toe maar de laatste maanden wordt het steeds meer. Hij krijgt er sinds kort ook echt blosjes bij.
Wanneer we hem vragen waarom hij dit doet, heeft hij aan dat hij het fijn vindt.
Is dit normaal gedrag? Moeten we hier iets mee?
Maar onze zoon van 6jr rijdt regelmatig op zijn knuffel. Dit doet hij al jaren af en toe maar de laatste maanden wordt het steeds meer. Hij krijgt er sinds kort ook echt blosjes bij.
Wanneer we hem vragen waarom hij dit doet, heeft hij aan dat hij het fijn vindt.
Is dit normaal gedrag? Moeten we hier iets mee?
maandag 22 september 2025 om 10:02
Hoe je een penis wilt noemen is aan jou, maar weet zoon ook dat meisjes een vulva hebben? Dat een meisje geen jongen is zonder penis?
Dat zoon jullie naakt ziet, lijkt mij helemaal prima en gezond, daar hoef je inderdaad niet raar over te doen.
En dat kusje voor het slapen aan jou, dat is uiteraard ook heel normaal.
Je reacties lezen een beetje alsof je alles heel oppervlakkig houdt. Grenzen aangeven gaat niet alleen over wel of geen kusje voor mama, maar over elk fysiek contact wat je hebt met anderen, leeftijdsgenoten maar ook familieleden of andere volwassenen.
Hij hoeft echt nog niet te weten hoe seks precies gaat, maar weten hoe je lichaam in elkaar zit en grenzen aangeven en grenzen van anderen respecteren is echt iets wat je allang een stuk uitgebreider aan bod mag laten komen.
Dat zoon jullie naakt ziet, lijkt mij helemaal prima en gezond, daar hoef je inderdaad niet raar over te doen.
En dat kusje voor het slapen aan jou, dat is uiteraard ook heel normaal.
Je reacties lezen een beetje alsof je alles heel oppervlakkig houdt. Grenzen aangeven gaat niet alleen over wel of geen kusje voor mama, maar over elk fysiek contact wat je hebt met anderen, leeftijdsgenoten maar ook familieleden of andere volwassenen.
Hij hoeft echt nog niet te weten hoe seks precies gaat, maar weten hoe je lichaam in elkaar zit en grenzen aangeven en grenzen van anderen respecteren is echt iets wat je allang een stuk uitgebreider aan bod mag laten komen.
maandag 22 september 2025 om 10:21
Joh, geen enkele ouder is perfect. Iedereen heeft wel eens iets wat je te laat oppakt of waar je qua opvoeding wat minder ver mee bent dan andere ouders. Dat de meerderheid vindt dat je hier eerder het gesprek over aan had kunnen/moeten gaan, maakt je absoluut niet dom of een slechte ouder. Maar nu weet je het wel en ga je er iets mee doen. Alleen maar goed toch?Klavertje-x schreef: ↑22-09-2025 09:56
Dus nee, het is niet dat ik totaal onwetend ben... ik schrik wel van bepaalde reacties hier, waardoor ik het gevoel heb steken te laten vallen.
Als er op school weinig voorlichting is en je zelf alleen de basis nog hebt behandeld, dan zou ik wel wat gaan versnellen denk ik. Onderschat niet hoeveel ze op school oppikken. Vanaf groep 4/5/6 werden er bij mij in de klas seksgrapjes gemaakt en we zochten in de bibliotheek 'vieze boekjes' op. Toen moesten we er nog voor naar de bieb, want we hadden geen smartphones. 60% van de 8-jarigen heeft al een smartphone, dus misschien dat de eerste klasgenoten al zo'n ding hebben. Dan is het wel handig als hij op tijd weet hoe om te gaan met bepaalde plaatje en filmpjes. https://www.volkskrant.nl/wetenschap/ho ... ~b1032b77/
Rond een jaar of 9/10 gaan bijvoorbeeld ook de eerste meisjes in de klas menstrueren. Het is voor hen fijn als je zoon voor die tijd weet waarom dat is en hoe hij ermee om moet gaan.
Ook persoonlijke hygiëne trouwens: weet hij hoe hij zijn piemel en eikel moet schoonhouden?
Je hebt daar echt nog wel even voor, maar dit zijn allemaal dingen waarvan ik liever heb dat mijn kinderen dit van óns leren op een goede manier, dan van hun vriendjes.
maandag 22 september 2025 om 10:30
Maar waarom begin je dan dit topic met "Ik durf het bijna niet te schrijven want vind het nogal genant."?Klavertje-x schreef: ↑22-09-2025 09:56Ik heb destijds dat een aantal keren gegoogled en kwam toen tegen dat het normaal is. Dus dáárom dat ik er niets mee heb gedaan omdat ik het voor hem ook geen ''ding'' wil maken, gezien het dus normaal is.
Maar ómdat het dus meer wordt de laatste weken, ben ik me opnieuw af gaan vragen of dit wel oke is..
Ook praten wij gewoon met hem erover dat jongens en meisjes andere geslachtsdelen hebben; zo zegt hij dat jongens een pielemuis hebben en meisjes (zoals mama) niet (ja wij sluiten ons niet op in de badkamer als we naakt zijn, we zien elkaar dan gewoon. Zo ging dat vroeger bij mezelf ook thuis (totdat we pubers waren en dat niet meer wilden).
Zoon geeft me nog altijd een kusje als hij gaat slapen of naar school gaat. Maar hij weet ook dat dit niet hoeft als hij dit niet wilt.
Dus nee, het is niet dat ik totaal onwetend ben... ik schrik wel van bepaalde reacties hier, waardoor ik het gevoel heb steken te laten vallen.
Daarmee zet jij de toon, hè. Ook omdat het niet per se het type emotie is dat je mee wilt geven als je met je kind praat over normaal gedrag.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
maandag 22 september 2025 om 10:58
Ik doe het inderdaad ook heel oppervlakkig. Ik vind het lastig om out of the blue met hem erover in gesprek te gaan. Wanneer hij begint over geslachtsdelen van meisjes/jongens, leg ik hem dat wel uit dat meisjes anders zijn als jongens (even kort door de bocht).Minik schreef: ↑22-09-2025 10:02Hoe je een penis wilt noemen is aan jou, maar weet zoon ook dat meisjes een vulva hebben? Dat een meisje geen jongen is zonder penis?
Dat zoon jullie naakt ziet, lijkt mij helemaal prima en gezond, daar hoef je inderdaad niet raar over te doen.
En dat kusje voor het slapen aan jou, dat is uiteraard ook heel normaal.
Je reacties lezen een beetje alsof je alles heel oppervlakkig houdt. Grenzen aangeven gaat niet alleen over wel of geen kusje voor mama, maar over elk fysiek contact wat je hebt met anderen, leeftijdsgenoten maar ook familieleden of andere volwassenen.
Hij hoeft echt nog niet te weten hoe seks precies gaat, maar weten hoe je lichaam in elkaar zit en grenzen aangeven en grenzen van anderen respecteren is echt iets wat je allang een stuk uitgebreider aan bod mag laten komen.
Maar ik ga geen uitgebreid gesprek hierover met hem aan. Vind het lastig om te bepalen wanneer en hoe ik dit het beste kan doen.
maandag 22 september 2025 om 11:03
Bedankt voor je fijne reactie.Amaryllis schreef: ↑22-09-2025 10:21Joh, geen enkele ouder is perfect. Iedereen heeft wel eens iets wat je te laat oppakt of waar je qua opvoeding wat minder ver mee bent dan andere ouders. Dat de meerderheid vindt dat je hier eerder het gesprek over aan had kunnen/moeten gaan, maakt je absoluut niet dom of een slechte ouder. Maar nu weet je het wel en ga je er iets mee doen. Alleen maar goed toch?
Als er op school weinig voorlichting is en je zelf alleen de basis nog hebt behandeld, dan zou ik wel wat gaan versnellen denk ik. Onderschat niet hoeveel ze op school oppikken. Vanaf groep 4/5/6 werden er bij mij in de klas seksgrapjes gemaakt en we zochten in de bibliotheek 'vieze boekjes' op. Toen moesten we er nog voor naar de bieb, want we hadden geen smartphones. 60% van de 8-jarigen heeft al een smartphone, dus misschien dat de eerste klasgenoten al zo'n ding hebben. Dan is het wel handig als hij op tijd weet hoe om te gaan met bepaalde plaatje en filmpjes. https://www.volkskrant.nl/wetenschap/ho ... ~b1032b77/
Rond een jaar of 9/10 gaan bijvoorbeeld ook de eerste meisjes in de klas menstrueren. Het is voor hen fijn als je zoon voor die tijd weet waarom dat is en hoe hij ermee om moet gaan.
Ook persoonlijke hygiëne trouwens: weet hij hoe hij zijn piemel en eikel moet schoonhouden?
Je hebt daar echt nog wel even voor, maar dit zijn allemaal dingen waarvan ik liever heb dat mijn kinderen dit van óns leren op een goede manier, dan van hun vriendjes.
Op zijn school hebben ze echt nog 0 aandacht besteed aan “seksuele voorlichting”/lentekriebels.
Ik ben vorige week naar een infoavond geweest over dit schooljaar en er is toen niets over verteld, dus dit komt ook dit jaar nog niet aan bod.
Ik vind het nu wel lastig hoe ik hem dit “versneld” allemaal uit moet gaan liggen. Zonder te zeggen, als ie lego aan het bouwen is,: kom je even…?
maandag 22 september 2025 om 11:08
Volgens mij maak je het vooral zelf veel groter en ingewikkelder dan het is. Ik heb geen kleine kinderen, maar kan me legio situaties voorstellen waarin je dit ter sprake kan brengen zonder dat je er speciaal voor moet gaan zitten: als jullie iets zien in een filmpje of lezen in een boek, als hij iets opmerkt over X, als zijn zusje X doet, in interactie met anderen, naar aanleiding van iets dat hij vertelt over school, als je iets over jezelf vertelt, als je foto's kijkt, een zin in een liedje hoort etc. etc.
maandag 22 september 2025 om 11:28
maandag 22 september 2025 om 12:28
Eens dat het kort en simpel kan maar ‘beter als je alleen bent’ zou ik niet zeggen. Zeg dan ‘je piemel is van jou en je mag er aan komen en zo wrijven wat je weleens doet, maar omdat dat jouw plekje is, is dat niet de bedoeling dat je dat doet waar andere mensen bij zijn. Je mag het wel doen in je eigen kamer of in bad/onder de douche als er niemand bij is’ en dan kun je gelijk de onderbroekenregel uitleggen.gonniegijsje schreef: ↑22-09-2025 11:28'Hey joh weet je nog dat wrijven met je piemel dat je soms doet. Super fijn dat je een lijf een lekker plekje heeft maar beter als je alleen bent ok? Dat is de regel bij dat soort dingen'
Geen big deal maar gewoon kort benoemen en klaar.
maandag 22 september 2025 om 12:35
Als hij erover begint, is dat het moment om er wat uitgebreider op in te gaan. Inderdaad niet hem uit zijn spel halen om ineens een heel officieel gesprek te gaan zitten voeren ofzo. Maar er zijn zat gelegenheden waarbij je er luchtig over kan praten.Klavertje-x schreef: ↑22-09-2025 10:58Ik doe het inderdaad ook heel oppervlakkig. Ik vind het lastig om out of the blue met hem erover in gesprek te gaan. Wanneer hij begint over geslachtsdelen van meisjes/jongens, leg ik hem dat wel uit dat meisjes anders zijn als jongens (even kort door de bocht).
Maar ik ga geen uitgebreid gesprek hierover met hem aan. Vind het lastig om te bepalen wanneer en hoe ik dit het beste kan doen.
Hij vertelt iets over school en dat pietje hem op het plein geduwd heeft, gesprek over dat je dat niet fijn vindt. Kun je gelijk praten over wat je wel fijn vindt en wat je niet fijn vindt aan lichamelijk contact. Etc etc etc
En eerlijk gezegd kan ik me haast niet voorstellen dat school hier echt helemaal geen aandacht aan besteedt. Je zou het kunnen vragen aan de juf, hoe dit op school behandeld wordt en dat je daar graag bij wilt aansluiten omdat je merkt dat je het nog lastig vindt bijvoorbeeld. Misschien heeft school geen speciale lentekriebels week, maar zeer waarschijnlijk wordt er op hun manier wel aandacht besteedt aan grenzen aangeven en respecteren. Hier op school werden bijvoorbeeld ook ‘groeien en stoeien’ lessen gegeven, een soort intro op judo, bij gym. Hierbij ging het ook over zelfverzekerdheid maar ook aangeven als je iets niet wilt. En in groep 1 al lessen over emoties herkennen en bijvoorbeeld dat jij wel heel graag een knuffel wilt geven, maar dat niet iedereen graag een knuffel wil krijgen. Dat iemand dat kan aangeven door je weg te duwen of door het te zeggen, maar dat je als ‘gever’ ook kijkt naar de ontvanger. Kijkt dat kindje blij? Vindt hij/zij het wel fijn wat je doet? Afstemmen op de ander is echt iets wat je vanaf 1,5 jaar al begint aan te leren en wat op school als het goed is ook echt wel op een manier opgepakt wordt.
maandag 22 september 2025 om 13:16
hierbij aansluitend kun je dit ook mooi meenemen in het contact met zijn broertje/zusje.Minik schreef: ↑22-09-2025 12:35Als hij erover begint, is dat het moment om er wat uitgebreider op in te gaan. Inderdaad niet hem uit zijn spel halen om ineens een heel officieel gesprek te gaan zitten voeren ofzo. Maar er zijn zat gelegenheden waarbij je er luchtig over kan praten.
Hij vertelt iets over school en dat pietje hem op het plein geduwd heeft, gesprek over dat je dat niet fijn vindt. Kun je gelijk praten over wat je wel fijn vindt en wat je niet fijn vindt aan lichamelijk contact. Etc etc etc
En eerlijk gezegd kan ik me haast niet voorstellen dat school hier echt helemaal geen aandacht aan besteedt. Je zou het kunnen vragen aan de juf, hoe dit op school behandeld wordt en dat je daar graag bij wilt aansluiten omdat je merkt dat je het nog lastig vindt bijvoorbeeld. Misschien heeft school geen speciale lentekriebels week, maar zeer waarschijnlijk wordt er op hun manier wel aandacht besteedt aan grenzen aangeven en respecteren. Hier op school werden bijvoorbeeld ook ‘groeien en stoeien’ lessen gegeven, een soort intro op judo, bij gym. Hierbij ging het ook over zelfverzekerdheid maar ook aangeven als je iets niet wilt. En in groep 1 al lessen over emoties herkennen en bijvoorbeeld dat jij wel heel graag een knuffel wilt geven, maar dat niet iedereen graag een knuffel wil krijgen. Dat iemand dat kan aangeven door je weg te duwen of door het te zeggen, maar dat je als ‘gever’ ook kijkt naar de ontvanger. Kijkt dat kindje blij? Vindt hij/zij het wel fijn wat je doet? Afstemmen op de ander is echt iets wat je vanaf 1,5 jaar al begint aan te leren en wat op school als het goed is ook echt wel op een manier opgepakt wordt.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 22 september 2025 om 13:30
I haal deze quote nog even naar boven, ik vond het wel duidelijk.
- Er komt een kindje op bezoek die verlegen is. Ter plekke zeg je tegen zoon: "Vraag maar even of je hem mag knuffelen". 's avonds als je zoon naar bed brengt, zeg je : "Gezellig he, dat pietje er was. Had je door dat hij eigenlijk niet durfde te knuffelen? Heb jij dat ook wel eens? Wist je dat je nooit iemand mag knuffelen, als hij dat niet wil?" Niet 3 vragen achter elkaar, maar laat hem vertellen. Mijn zoon antwoordde bijvoorbeeld een keer: "Ja net als Sara in mijn klas, die wil ook nooit knuffelen!" en dan vroeg ik gewoon door, zoals: "Oh, wat zegt ze dan? Of wat doet ze dan?" of: "Kan je dat aan haar lichaamstaal zien, dat ze dat niet wil?"
- Als hij je bij het knuffelen ergens aanraakt waar dat niet hoort kan je dat rustig vertellen. "Ik vind het fijn als je je hand hier legt als we knuffelen, maar niet hier. Deze delen van mijn lichaam zijn alleen van mij (aanwijzen). "
- Of als de dokter of ik hen ergens aan moeten raken, of de kleren uitdoen, zeg ik ook dingen als: "Nu mag het, omdat de dokter je beter moet maken en ik ben erbij. Anders mogen andere mensen je daar nooit aanraken." (Mijn ervaring is dat de huisarts dat ook duidelijk beaamt.)
- Natuurlijk als er een bekende zwanger wordt of er een kindje geboren is, is dat een mooie aanleiding.
Hoe je het "subtiel" ter sprake kan brengen:Amaryllis schreef: ↑21-09-2025 22:02Bijvoorbeeld dat je niet zomaar andere kinderen mag knuffelen/kusjes geven als ze dat niet willen. Sommige peuters hangen bij meteen bij iedereen om de nek en dat vindt niet iedereen prettig. Dus wij leren ze dat ze het eerst moeten vragen en dat ze het mogen aangeven als ze zelf iets niet willen. Ze moeten bezoek bijvoorbeeld wel gedag zeggen, maar hoeven niet te zoenen of knuffelen als ze liever uitzwaaien of een hand geven. Daarmee leggen we (hopelijk) de basis om later seksuele grenzen ook goed aan te kunnen geven en respecteren.
Dat je een ander niet aanraakt op bijvoorbeeld de billen of bij de piemel/vulva. Dat je er wel zelf wel aan mag zitten (maar niet de hele tijd en niet overal), maar een ander dus sowieso niet. Plus dat ze het ons moeten vertellen als een (on)bekende dat wel doet.
Lichamelijke verschillen tussen jongens/mannen en meisjes/vrouwen (piemel, vulva, borsten, etc). Volgens onze oudste hebben meisjes staartjes en jongens niet, dus dan vragen we daar op door en komen zo spelenderwijs tot de conclusie dat jongens best een staartje kunnen hebben.
Geen heel zware gesprekken waar we speciaal voor gingen zitten ofzo, maar gewoon uitleg als de situatie er aanleiding toe geeft. Allemaal nog heel onschuldig dus (i.t.t. waar sommigen aan denken bij seksuele voorlichting voor peuters en kleuters), maar wél iets wat ik belangrijk vind om van jongs af aan mee te geven. Zowel aan jongens als meisjes trouwens.
- Er komt een kindje op bezoek die verlegen is. Ter plekke zeg je tegen zoon: "Vraag maar even of je hem mag knuffelen". 's avonds als je zoon naar bed brengt, zeg je : "Gezellig he, dat pietje er was. Had je door dat hij eigenlijk niet durfde te knuffelen? Heb jij dat ook wel eens? Wist je dat je nooit iemand mag knuffelen, als hij dat niet wil?" Niet 3 vragen achter elkaar, maar laat hem vertellen. Mijn zoon antwoordde bijvoorbeeld een keer: "Ja net als Sara in mijn klas, die wil ook nooit knuffelen!" en dan vroeg ik gewoon door, zoals: "Oh, wat zegt ze dan? Of wat doet ze dan?" of: "Kan je dat aan haar lichaamstaal zien, dat ze dat niet wil?"
- Als hij je bij het knuffelen ergens aanraakt waar dat niet hoort kan je dat rustig vertellen. "Ik vind het fijn als je je hand hier legt als we knuffelen, maar niet hier. Deze delen van mijn lichaam zijn alleen van mij (aanwijzen). "
- Of als de dokter of ik hen ergens aan moeten raken, of de kleren uitdoen, zeg ik ook dingen als: "Nu mag het, omdat de dokter je beter moet maken en ik ben erbij. Anders mogen andere mensen je daar nooit aanraken." (Mijn ervaring is dat de huisarts dat ook duidelijk beaamt.)
- Natuurlijk als er een bekende zwanger wordt of er een kindje geboren is, is dat een mooie aanleiding.
maandag 22 september 2025 om 13:37
Er doen zich per dag legio momenten voor waarop je zonder geforceerd gedoe over al dit soort onderwerpen te praten. Als je het lastig vindt om dat te herkennen, zou je eens kunnen kijken of je via school of iets anders wat zou kunnen volgen dat ouders kan helpen om wat meer handvatten te krijgen voor de opvoeding. Dat hoeven helemaal geen moeilijke of zware zaken te zijn. Maar als je het lastig vindt om aan te haken op dagdagelijkse dingen, zijn er vast genoeg ouders die dan met voorbeelden of tips kunnen komen. Of je kunt je misschien ook op een forum aansluiten bij een oudergroep met een kind van een bepaalde leeftijd. Daarin hoor en lees je ook heel veel, ook van en over zaken waar je misschien nog helemaal niet aan hebt gedacht. Meeschrijven is dan niet eens nodig. Alleen al door mee te lezen waar anderen over posten, kun je een bak met informatie over vergaren om toe te passen binnen jouw eigen gezin.
Hoe ga je om met bepaalde vragen, hoe ga je om met boosheid, met verdriet, met teleurstelling, met drukte, met grenzen, met sinterklaas, met pesten, met de juf of meester, met een doktersbezoek. Je kunt het zo gek niet bedenken of het komt wel langs of kunt iets vragen.
Hoe ga je om met bepaalde vragen, hoe ga je om met boosheid, met verdriet, met teleurstelling, met drukte, met grenzen, met sinterklaas, met pesten, met de juf of meester, met een doktersbezoek. Je kunt het zo gek niet bedenken of het komt wel langs of kunt iets vragen.
maandag 22 september 2025 om 15:55
Bijzonder, want dat is bij wet verplicht.Klavertje-x schreef: ↑22-09-2025 11:03Bedankt voor je fijne reactie.
Op zijn school hebben ze echt nog 0 aandacht besteed aan “seksuele voorlichting”/lentekriebels.
Ik ben vorige week naar een infoavond geweest over dit schooljaar en er is toen niets over verteld, dus dit komt ook dit jaar nog niet aan bod.
Ik vind het nu wel lastig hoe ik hem dit “versneld” allemaal uit moet gaan liggen. Zonder te zeggen, als ie lego aan het bouwen is,: kom je even…?
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Ruin it yourself.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in