Relaties
alle pijlers
Kind van gescheiden ouders?
dinsdag 23 september 2025 om 17:26
Ik heb een vraag voor mensen van wie de ouders gescheiden zijn en minimaal contact hadden.
Mijn ex en ik kunnen nog steeds niet lekker door één deur: ik wil hem eigenlijk zo min mogelijk zien (ben boos over hoe de relatie is geëindigd, hij met mij communiceert en geen rekening met me houdt) en hij wil één grote happy moderne familie (en is boos omdat ik daar niet aan meewerk).
Ik zou het liefst zo min mogelijk samen doen en elkaar alleen zien op oudergesprekken, diploma's, verjaardag kind en bij de traditionele wekelijkse kindwissel. En misschien Sinterklaas.
Nu wordt er vanuit kamp vader (zowel hij als zijn vriendin) flink druk op me uitgeoefend dat dat zo slecht voor het kind is. Ik zelf voel dat helemaal niet maar ik kom zelf uit een happy nest (mijn ex en zijn vriendin trouwens ook). Dus nu zoek ik ervaringsexperts. Is het zo erg als ik niet af en toe op bezoek wil bij mijn ex om gezellig thee te drinken om aan mijn kind te laten zien dat dat ook kan?
Mijn ex en ik kunnen nog steeds niet lekker door één deur: ik wil hem eigenlijk zo min mogelijk zien (ben boos over hoe de relatie is geëindigd, hij met mij communiceert en geen rekening met me houdt) en hij wil één grote happy moderne familie (en is boos omdat ik daar niet aan meewerk).
Ik zou het liefst zo min mogelijk samen doen en elkaar alleen zien op oudergesprekken, diploma's, verjaardag kind en bij de traditionele wekelijkse kindwissel. En misschien Sinterklaas.
Nu wordt er vanuit kamp vader (zowel hij als zijn vriendin) flink druk op me uitgeoefend dat dat zo slecht voor het kind is. Ik zelf voel dat helemaal niet maar ik kom zelf uit een happy nest (mijn ex en zijn vriendin trouwens ook). Dus nu zoek ik ervaringsexperts. Is het zo erg als ik niet af en toe op bezoek wil bij mijn ex om gezellig thee te drinken om aan mijn kind te laten zien dat dat ook kan?
dinsdag 23 september 2025 om 19:06
Lemon_Pledge schreef: ↑23-09-2025 19:00Waarom zou je je eigen boosheid opzij moeten zetten omdat de ander keuze heeft gemaakt die een enorme impact heeft op jou en de kinderen? Jarenlang bedrog, recht in je gezicht liegen, nooit tijd voor de kinderen, en nu de leuke vader uit willen hangen als het hem uitkomt en in zijn agenda past?
Mijn naam is niet moeder Theresa hoor.
Ik hou zo veel mogelijk mijn mond, maar ik ga niet uitgebreid een verjaardag organiseren waarbij hij even aan komt waaien als het hem uitkomt met een enorm kado en dan de volledige credits voor het feestje op zich neemt.
Dat is toch iets heel anders?
Net als dat vader nooit tijd heeft voor zijn kinderen. Jouw situatie is duidelijk niet die van TO.
dinsdag 23 september 2025 om 19:07
Ruim een jaar. En de acceptatie is er wel (ik moet er niet aan denken dat we nog samen zouden zijn) maar de pijn van het niet gehoord/erkend voelen gaat niet over, omdat ik dat nog steeds ervaar in hoe we nu met elkaar omgaan.Quinnepin schreef: ↑23-09-2025 18:25Mijn ex en ik kunnen nog steeds niet lekker door één deur: ik wil hem eigenlijk zo min mogelijk zien (ben boos over hoe de relatie is geëindigd, hij met mij communiceert en geen rekening met me houdt)
Misschien als je boosheid plaats heeft gemaakt voor acceptatie zou je er anders over kunnen denken.
Omdat hij de relatie beëindigd heeft is hij al verder in het verwerkingsproces dan jij en denkt dat normaal contact wel kan.
Hoe lang is de relatie over?
ocherrum wijzigde dit bericht op 23-09-2025 19:10
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
15.94% gewijzigd
dinsdag 23 september 2025 om 19:08
Ja dat is niet leuk.BrutaImmaculata schreef: ↑23-09-2025 19:01Ik ben volwassen en zowel ik als mijn zus houden nog steeds onze ouders uit elkaar op verjaardagen e.d.
Verschrikkelijk vind ik dat.
Mijn moeder heeft altijd negatief gepraat over mijn vader, hij deed dat nooit over haar en vraagt nog wel eens als hij bij mij is hoe het met haar gaat maar ja ik heb geen idee maar daar gaat dit topic niet over.
Maar later merkte ik dit dus eigenlijk pas dat hij nooit negatief was en zij wel.
dinsdag 23 september 2025 om 19:12
Doe ik niet hoor, ik stel vragen hoe het was bij papa, ik weet van alles over zijn nieuwe vriendin. En dat ze samen spelletjes spelen, wat ze in het weekend hebben gedaan etc.dolfje schreef: ↑23-09-2025 19:08Ja dat is niet leuk.
Mijn moeder heeft altijd negatief gepraat over mijn vader, hij deed dat nooit over haar en vraagt nog wel eens als hij bij mij is hoe het met haar gaat maar ja ik heb geen idee maar daar gaat dit topic niet over.
Maar later merkte ik dit dus eigenlijk pas dat hij nooit negatief was en zij wel.
dinsdag 23 september 2025 om 19:15
Vijf jaar geleden overleed de partner van één van mijn ouders onverwachts. De gesprekken die ik daarna met ouder had, gingen 80% van de tijd over de andere ouder, niet over de overleden partner. Vol bitterheid. De echtscheiding had meer dan 40 geleden plaatsgevonden...!
Bitterheid doet wat met je als kind.
Bitterheid doet wat met je als kind.
dinsdag 23 september 2025 om 19:35
Gelukkig maar. Ik heb nl heel mijn jeugd gedacht dat mijn vader de boeman was in hun relatie.
dinsdag 23 september 2025 om 19:46
Een jaar is nog wel best vers dus ik snap dat je daar nog meer tijd voor nodig hebt. Toch hebben die boosheid en pijn meer invloed op je kind dan of je wel of niet een kopje thee met je ex drinkt. Dus in diens belang zou ik wel actief gaan zoeken aan een weg om er beter mee om te leren gaan, dat gevoel van niet gehoord/erkend te worden door je ex.
dinsdag 23 september 2025 om 19:58
Mijn ouders hebben na de scheiding geen contact meer gehad, tenzij echt onvermijdelijk (toen mijn broer overleed bijv).
Ik denk dat het eigenlijk niet echt veel uitmaakt, zolang het duidelijk is en (een van) de ouders niet tegen het kind gaan vertellen dat de andere ouder eigenlijk tekortschiet.
Ik denk dat het eigenlijk niet echt veel uitmaakt, zolang het duidelijk is en (een van) de ouders niet tegen het kind gaan vertellen dat de andere ouder eigenlijk tekortschiet.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 23 september 2025 om 20:00
Mijn ouders scheidden toen ik 14 was en in de jaren daarvoor was hun relatie zo gecompliceerd geworden dat hun scheiding en de nasleep daarvan dat ook waren. Ze hebben jaren zonder enig contact nodig gehad om daarvan bij te komen, vanaf het moment dat ik ging studeren is er weer enig contact gekomen. En zo waren ze samen bij alle belangrijke momenten in mijn leven tot nu toe.
Niet dat ze gescheiden zijn heeft mij geschaad, maar wel hun totale gebrek aan communicatie, net als de emotionele buien van mijn moeder en het niet te stoppen verdriet vam mijn vader toen het huwelijk voorbij was.
Ze konden niet beter. Maar als ze beter in staat waren geweest hun huwelijk normaal te beëindigen en daarna normaal met elkaar om te gaan, dan had mij dat zeker geholpen.
Ik hoop dat je een vorm van contact kan vinden waar je achter staat TO, ik denk echt dat dat dat her fijnste is voor je kind.
Niet dat ze gescheiden zijn heeft mij geschaad, maar wel hun totale gebrek aan communicatie, net als de emotionele buien van mijn moeder en het niet te stoppen verdriet vam mijn vader toen het huwelijk voorbij was.
Ze konden niet beter. Maar als ze beter in staat waren geweest hun huwelijk normaal te beëindigen en daarna normaal met elkaar om te gaan, dan had mij dat zeker geholpen.
Ik hoop dat je een vorm van contact kan vinden waar je achter staat TO, ik denk echt dat dat dat her fijnste is voor je kind.
dinsdag 23 september 2025 om 20:08
Ja, want je bent van je ex gescheiden en niet van je kind. Jij maakt dus de keuze dat kind nooit of amper met beide ouders dingen doet, herinneringen maakt, momenten viert. Je zet je boosheid op 1. Is er sprake van mishandeling geweest dan snap ik dat. Als dat niet het geval is dan zet je je maar er overheen en zorgt dat kind zonder spanning momenten samen met jullie als vader en moeder kan hebben. Belast je kind niet met jouw gevoel, dat doe je nu wel namelijk.
Laat in de herfst blaadjes in de tuin gewoon liggen of veeg ze op een hoop: goed voor insecten, vogels, eekhoorns en egels.
dinsdag 23 september 2025 om 20:39
Ik ben benieuwd wat hij nou precies extra wil? Dat jij op een ander moment dan de overdracht daar thee gaat drinken, om te laten zien dat het allemaal pais en vree is? Of hebben ze nog andere wensen/verwachtingen?
Op socials zie je inderdaad steeds vaker die samengestelde gezinnen, of bi en bonus ma die het goed kunnen vinden, maar dat af willen dwingen lijkt me heel ongezond en onnatuurlijk, dat voelt een kind ook aan.
Op socials zie je inderdaad steeds vaker die samengestelde gezinnen, of bi en bonus ma die het goed kunnen vinden, maar dat af willen dwingen lijkt me heel ongezond en onnatuurlijk, dat voelt een kind ook aan.
dinsdag 23 september 2025 om 20:54
Waarom hij dat wil, weet ik niet zeker. Maar ik vermoed dat hij dat plaatje van happy family hoe dan ook wil hebben. Misschien wel om geen schuldgevoel naar zijn kinderen (hij had al kinderen, mijn kind is tweede leg) te hebben? Of een statusding?
En die fijne omgang had ik ook wel gewild, maar dat lukt me niet op deze manier.
En die fijne omgang had ik ook wel gewild, maar dat lukt me niet op deze manier.
dinsdag 23 september 2025 om 20:55
dinsdag 23 september 2025 om 20:55
Volgens mij doe je het prima TO: je ziet elkaar indien nodig, bespreekt zaken indien nodig en je praat normaal over elkaar tegen kind en laat niets doorschemeren van eventuele ergernis of boosheid. Dan kunnen jullie toch prima door 1 deur?
Ik zou m’n zegeningen tellen en niet gaan forceren. Het moet ook voor jou leuk blijven. Juist als je allerlei dingen gaat forceren dan loop je het risico dat er wel spanning opbouwt/een bom barst.
Ik zou m’n zegeningen tellen en niet gaan forceren. Het moet ook voor jou leuk blijven. Juist als je allerlei dingen gaat forceren dan loop je het risico dat er wel spanning opbouwt/een bom barst.
dinsdag 23 september 2025 om 21:07
En die pijn die zien ze en die voelen ze. Je kan vragen en met hun praten over papa en geen lelijke dingen over hem zeggen maar alsnog zullen zij jouw boosheid en verdriet voelen. Zo worden de positieve woorden alsnog iets negatiefs.
En weet je, jouw boosheid mag er zijn, het is niet niks. Uit elkaar gaan en meteen een nieuw leven starten met een ander is iets pijnlijks. Ik heb uiteindelijk zelf hulp gehad en dat heeft me kilo’s lichter gemaakt en zorgt er nu voor dat ik het anders kan voelen en ernaar kan handelen.
dinsdag 23 september 2025 om 21:09
Wat mij betreft is dit net zo'n redenering als wanneer mensen vinden dat je alleen uit elkaar mag als er sprake is van mishandeling en dat je anders bij elkaar moet blijven voor de kinderen.SweetFirefly schreef: ↑23-09-2025 20:08Ja, want je bent van je ex gescheiden en niet van je kind. Jij maakt dus de keuze dat kind nooit of amper met beide ouders dingen doet, herinneringen maakt, momenten viert. Je zet je boosheid op 1. Is er sprake van mishandeling geweest dan snap ik dat. Als dat niet het geval is dan zet je je maar er overheen en zorgt dat kind zonder spanning momenten samen met jullie als vader en moeder kan hebben. Belast je kind niet met jouw gevoel, dat doe je nu wel namelijk.
Je belast je kind niet met jouw gevoel als je gewoon duidelijk bent.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 23 september 2025 om 21:51
Toevallig kom ik uit een vergelijkbare gezinssituatie. Ik ben kind van de eerste leg. Heb een halfsibling uit de tweede leg.
Mijn vader is inmiddels met zijn derde vrouw.
Mijn ouders hielden contact. Het was niet altijd super saamhorig en happy family, maar soms was het toch bijna vriendschappelijk en ik en mijn sibling hebben dat altijd wel heel prettig gevonden. Vooral op verjaardagen, bij het wisselmoment, en bij bijvoorbeeld diploma uitreikingen met het ‘oude’ gezin uit eten. Dat waardeer ik. Vooral van mijn moeder, want voor haar was het soms pijnlijk denk ik.
De ouders van mijn halfsibling hebben bijna geen contact en het beetje contact dat er is gaat altijd moeizaam en met boosheid en strijd. Als ik zie hoe mijn halfsibling daar onder is dan vind ik dat erg zielig om te zien. Durf wel te stellen dat sibling daaronder lijdt.
Ik zou dus altijd mijn eigen ervaring proberen na te streven. Maar ik kan me ook indenken dat het niet altijd zo makkelijk is en iedereen is anders, ieder kind is anders.
Overigens zijn mijn vader en moeder, en vader en stiefmoeder vanwege vergelijkbare redenen gescheiden.
Mijn vader is inmiddels met zijn derde vrouw.
Mijn ouders hielden contact. Het was niet altijd super saamhorig en happy family, maar soms was het toch bijna vriendschappelijk en ik en mijn sibling hebben dat altijd wel heel prettig gevonden. Vooral op verjaardagen, bij het wisselmoment, en bij bijvoorbeeld diploma uitreikingen met het ‘oude’ gezin uit eten. Dat waardeer ik. Vooral van mijn moeder, want voor haar was het soms pijnlijk denk ik.
De ouders van mijn halfsibling hebben bijna geen contact en het beetje contact dat er is gaat altijd moeizaam en met boosheid en strijd. Als ik zie hoe mijn halfsibling daar onder is dan vind ik dat erg zielig om te zien. Durf wel te stellen dat sibling daaronder lijdt.
Ik zou dus altijd mijn eigen ervaring proberen na te streven. Maar ik kan me ook indenken dat het niet altijd zo makkelijk is en iedereen is anders, ieder kind is anders.
Overigens zijn mijn vader en moeder, en vader en stiefmoeder vanwege vergelijkbare redenen gescheiden.
dinsdag 23 september 2025 om 21:52
Ik denk dat je het al heel goed doet en ik denk dat je ex, wat Rooss al zegt, niet voor jou moet gaan bepalen welke frequentie van contact goed is. Beter af en toe een ontspannen kop thee dan dat je je elke week zit te verbijten.
Ex en ik zijn nu bijna 10 jaar uit elkaar, inmiddels zijn de scherpe randjes er een beetje af, we drinken meestal wel wat bij de wissel en eten soms samen als het zo uitkomt. Tegelijkertijd is het voor mij beter als ik niet te veel contact heb, ex kan heel veel triggeren (en niet onopzettelijk, hij kan heel naar uit de hoek komen) en zoals het contact nu is, is het voor mij hanteerbaar.
Ex en ik zijn nu bijna 10 jaar uit elkaar, inmiddels zijn de scherpe randjes er een beetje af, we drinken meestal wel wat bij de wissel en eten soms samen als het zo uitkomt. Tegelijkertijd is het voor mij beter als ik niet te veel contact heb, ex kan heel veel triggeren (en niet onopzettelijk, hij kan heel naar uit de hoek komen) en zoals het contact nu is, is het voor mij hanteerbaar.
dinsdag 23 september 2025 om 21:57
Let op dat het niet op uithoren gaat lijken.
You can only succeed when there is room to fail.
dinsdag 23 september 2025 om 21:59
Mijn ouders dronken nooit samen koffie ofzo na de scheiding. We vierden wel onze eigen verjaardagen maar 1 keer. Kerst wel apart.
De afgelopen jaren gaat het prima. Op de verjaardagen van de kleinkinderen praat mijn vader ook wel eens met mijn stiefvader maar mijn ouders onderling hebben eigenlijk geen contact op oppervlakkig begroeten na.
De afgelopen jaren gaat het prima. Op de verjaardagen van de kleinkinderen praat mijn vader ook wel eens met mijn stiefvader maar mijn ouders onderling hebben eigenlijk geen contact op oppervlakkig begroeten na.
You can only succeed when there is room to fail.
dinsdag 23 september 2025 om 22:02
Ik noem dit voor mezelf altijd: 'over mijn eigen schaduw heenstappen'.
Na de scheiding, die niet op mijn initiatief was, heb ik dit vaak moeten doen. Ja, ik ben gekwetst. Maar dat is iets tussen ex en mij. Ik wil dat mijn kinderen een positief vader-beeld hebben, en ik doe daaraan wat binnen mijn invloed ligt.
Dus ik praat positief over hem. Betrek dingen uit zijn leven, in het leven van de kinderen en mij, zodat dat parallel loopt en niet 2 aparte werelden zijn, zoals ik soms ook wel zie. Ik spreek hem ook aan op zijn vaderrol, als dat volgens mij nodig is (wanneer hij afspraken niet nakomt). We eten soms samen. Ik redigeer zijn sollicitatiebrief voor zijn nieuwe functie. Hij mag prima shinen met een mega cadeau op een verjaardag die ik op mn tandvlees heb georganiseerd voor beide families van onze kinderen. Ik hoef daar geen credits voor. Beide families zien ook wel, hoe het echt zit namelijk.
Moet zeggen, dat ondanks zijn nalatigheid soms en mijn ergernis daarover, er wel nog steeds een soort vriendschap als fundament is, die weer voelbaarder is nu een tijd na de scheiding.
En eerlijk is eerlijk; hij sjouwt met mij een kast of fikst een fiets in mijn huis, als ik hem daar om vraag. De kinderen zien dit, en ik denk dat dat prettig voor ze is. En nog steeds heel duidelijk.
Na de scheiding, die niet op mijn initiatief was, heb ik dit vaak moeten doen. Ja, ik ben gekwetst. Maar dat is iets tussen ex en mij. Ik wil dat mijn kinderen een positief vader-beeld hebben, en ik doe daaraan wat binnen mijn invloed ligt.
Dus ik praat positief over hem. Betrek dingen uit zijn leven, in het leven van de kinderen en mij, zodat dat parallel loopt en niet 2 aparte werelden zijn, zoals ik soms ook wel zie. Ik spreek hem ook aan op zijn vaderrol, als dat volgens mij nodig is (wanneer hij afspraken niet nakomt). We eten soms samen. Ik redigeer zijn sollicitatiebrief voor zijn nieuwe functie. Hij mag prima shinen met een mega cadeau op een verjaardag die ik op mn tandvlees heb georganiseerd voor beide families van onze kinderen. Ik hoef daar geen credits voor. Beide families zien ook wel, hoe het echt zit namelijk.
Moet zeggen, dat ondanks zijn nalatigheid soms en mijn ergernis daarover, er wel nog steeds een soort vriendschap als fundament is, die weer voelbaarder is nu een tijd na de scheiding.
En eerlijk is eerlijk; hij sjouwt met mij een kast of fikst een fiets in mijn huis, als ik hem daar om vraag. De kinderen zien dit, en ik denk dat dat prettig voor ze is. En nog steeds heel duidelijk.
dinsdag 23 september 2025 om 22:15
Hij heeft de verwachting dat het ‘beter’ is als je tegen heug en meug daar gaat zitten thee lurken en pootjes opgeven?
Zoals ik het lees (functioneel en beschaafd contact op regelmatige basis) is al zoveel meer dan veel kinderen meemaken. Het is ook pas een jaar geleden.
Ik ben het eigenlijk wel eens met mensen die schrijven dat je ook zeker je eigen grenzen mag aangeven (en ja, dat kan wellicht verschuiven als het allemaal minder vers is geworden). Een ‘ik heb daar momenteel geen behoefte aan’ is dikke prima. Laat je ook geen schuldgevoel aanpraten. Er is regelmatig, functioneel en beschaafd contact. Gelijk een nieuwe relatie en weer een volwassene introduceren in het leven van zijn kind(eren) is ook niet goed voor een kind. Maar dat is zijn probleem. Dat hoef jij niet voor hem op te lossen door te overcompenseren voor zijn gebreken. Als de huidige frequentie voor jou nu is op te brengen en meer nog niet dat heeft hij het daarmee maar te doen.
Zoals ik het lees (functioneel en beschaafd contact op regelmatige basis) is al zoveel meer dan veel kinderen meemaken. Het is ook pas een jaar geleden.
Ik ben het eigenlijk wel eens met mensen die schrijven dat je ook zeker je eigen grenzen mag aangeven (en ja, dat kan wellicht verschuiven als het allemaal minder vers is geworden). Een ‘ik heb daar momenteel geen behoefte aan’ is dikke prima. Laat je ook geen schuldgevoel aanpraten. Er is regelmatig, functioneel en beschaafd contact. Gelijk een nieuwe relatie en weer een volwassene introduceren in het leven van zijn kind(eren) is ook niet goed voor een kind. Maar dat is zijn probleem. Dat hoef jij niet voor hem op te lossen door te overcompenseren voor zijn gebreken. Als de huidige frequentie voor jou nu is op te brengen en meer nog niet dat heeft hij het daarmee maar te doen.
Grant every woman the confidence of a mediocre middle aged white man
dinsdag 23 september 2025 om 22:16
Als kind van gescheiden ouders zat ik in deze situatie. Mijn ouders hadden alleen over het hoognodige contact met elkaar. Maar toen ik later op mezelf ging wonen kon ik ze wel op dezelfde dag uitnodigen op mijn verjaardag en dat was wel fijn dat het niet apart hoefde.Ocherrum schreef: ↑23-09-2025 18:18Voor de duidelijkheid: ik snap dat er wel gezamenlijke momenten moeten zijn, zoals ik ook al schreef: oudergesprekken, diploma's, verjaardag kind en bij de traditionele wekelijkse kindwissel. En misschien Sinterklaas. En als er iets speelt wat besproken moet worden, wil ik best thee zetten. Koekje erbij.
En natuurlijk is het niet de bedoeling dat mijn kind later twee verjaardagen moet vieren. Nee joh! Maar dat is het wat mij betreft ook wel. Is dat dan zo weinig?
Verder denk ik niet dat ik wat gemist heb op dat gebied.
woensdag 24 september 2025 om 06:45
Nou dit inderdaad, die man heeft makkelijk praten vanuit zijn situatie. Ik kan me best voorstellen dat gewoon beschaafd contact nu genoeg is voor TO en dat ze weinig behoefte aan een theekransje met de nieuwe vriendin van heeft.LemoosGaatDoor schreef: ↑23-09-2025 22:15Hij heeft de verwachting dat het ‘beter’ is als je tegen heug en meug daar gaat zitten thee lurken en pootjes opgeven?
Zoals ik het lees (functioneel en beschaafd contact op regelmatige basis) is al zoveel meer dan veel kinderen meemaken. Het is ook pas een jaar geleden.
Ik ben het eigenlijk wel eens met mensen die schrijven dat je ook zeker je eigen grenzen mag aangeven (en ja, dat kan wellicht verschuiven als het allemaal minder vers is geworden). Een ‘ik heb daar momenteel geen behoefte aan’ is dikke prima. Laat je ook geen schuldgevoel aanpraten. Er is regelmatig, functioneel en beschaafd contact. Gelijk een nieuwe relatie en weer een volwassene introduceren in het leven van zijn kind(eren) is ook niet goed voor een kind. Maar dat is zijn probleem. Dat hoef jij niet voor hem op te lossen door te overcompenseren voor zijn gebreken. Als de huidige frequentie voor jou nu is op te brengen en meer nog niet dat heeft hij het daarmee maar te doen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
