Relaties
alle pijlers
Burn out en familieperikelen
woensdag 1 oktober 2025 om 20:29
Dag forumleden, mag ik jullie advies inzake het volgende?
Afgelopen weken speelde de verhuizing van mijn moeder met haar partner. Zij zijn op leeftijd en vermoedelijk is partner aan het dementeren. De verhuizing bracht de nodige stress met zich mee en partner kwam op de verhuisdag in het ziekenhuis terecht. Mijn moeder was de afgelopen weken heel erg gestresst en overzag het allemaal niet meer, wat ik vrij logisch vind gezien de situatie. Inmiddels is de verhuizing achter de rug en hoop ik dat de rust wat wederkeert. Ik heb mijn zorgen omtrent mijn moeder (vergeetachtig, chaotisch) met haar besproken en zij herkent het en wijt het aan de verhuizing en eerlijk gezegd denk ik dat ook. De komende tijd zal wel uitwijzen of ze weer haar normale zelf wordt.
Zelf ben ik nu drie weken thuis wegens een burn out en chronische pijnklachten. Echt tot rust komen was er niet bij omdat mijn moeder best wat aandacht vroeg, ik heb gedaan wat ik kon qua praktische bijstand maar de zorgen rondom hún gezondheid vind ik heel pittig om nu te handelen.
Nu hebben de kinderen van haar partner bij mij aan de bel getrokken omdat hun de afgelopen weken wat dingen zijn opgevallen en daarover willen zij in gesprek met mij en mijn broer. Om dit achter de rug van ouders te doen vind ik niet netjes, en het onderwerp geeft mij op dit moment heel veel stress, slapeloze nachten en hartkloppingen. Dit heb ik dus ook aangegeven bij zijn zonen maar nu krijg ik wederom een app en wordt er weer aangedrongen op een gesprek. Ik voel intern echt heel veel weerstand, als zij zorgen hebben dan moeten zij dat met ouders bespreken vind ik. Ik kan dat nu gewoon niet erbij hebben en tegelijkertijd voel ik me nu dus een ongeïnteresseerde en niet betrokken dochter
. Hebben jullie tips of een advies, stel ik mij aan?
Afgelopen weken speelde de verhuizing van mijn moeder met haar partner. Zij zijn op leeftijd en vermoedelijk is partner aan het dementeren. De verhuizing bracht de nodige stress met zich mee en partner kwam op de verhuisdag in het ziekenhuis terecht. Mijn moeder was de afgelopen weken heel erg gestresst en overzag het allemaal niet meer, wat ik vrij logisch vind gezien de situatie. Inmiddels is de verhuizing achter de rug en hoop ik dat de rust wat wederkeert. Ik heb mijn zorgen omtrent mijn moeder (vergeetachtig, chaotisch) met haar besproken en zij herkent het en wijt het aan de verhuizing en eerlijk gezegd denk ik dat ook. De komende tijd zal wel uitwijzen of ze weer haar normale zelf wordt.
Zelf ben ik nu drie weken thuis wegens een burn out en chronische pijnklachten. Echt tot rust komen was er niet bij omdat mijn moeder best wat aandacht vroeg, ik heb gedaan wat ik kon qua praktische bijstand maar de zorgen rondom hún gezondheid vind ik heel pittig om nu te handelen.
Nu hebben de kinderen van haar partner bij mij aan de bel getrokken omdat hun de afgelopen weken wat dingen zijn opgevallen en daarover willen zij in gesprek met mij en mijn broer. Om dit achter de rug van ouders te doen vind ik niet netjes, en het onderwerp geeft mij op dit moment heel veel stress, slapeloze nachten en hartkloppingen. Dit heb ik dus ook aangegeven bij zijn zonen maar nu krijg ik wederom een app en wordt er weer aangedrongen op een gesprek. Ik voel intern echt heel veel weerstand, als zij zorgen hebben dan moeten zij dat met ouders bespreken vind ik. Ik kan dat nu gewoon niet erbij hebben en tegelijkertijd voel ik me nu dus een ongeïnteresseerde en niet betrokken dochter
. Hebben jullie tips of een advies, stel ik mij aan?
missfitz wijzigde dit bericht op 02-10-2025 10:09
1.07% gewijzigd
donderdag 2 oktober 2025 om 19:41
donderdag 2 oktober 2025 om 19:46
Nog even een andere situatie, TO: ik heb een zorgbehoevende moeder. Haar partner is sinds een jaar of acht in haar leven, mijn siblings en ik hebben ook geen band met hem, behalve dat hij partner van onze moeder is. Hij kan de mantelzorg niet meer aan, heeft ook de nodige klachten. Hij heeft geen kinderen en, zoals wij onlangs ontdekten, ook geen noemenswaardig contact meer met familie en vrienden. Als het erop aankomt zijn wij ook voor hem contactpersoon. Daar hebben we weinig keus in, je laat zo'n man ook niet zomaar maar stikken. We hadden het dus prettig gevonden als er kinderen waren geweest die ook oog voor de situatie hadden. Even een ander perspectief...
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
donderdag 2 oktober 2025 om 19:49
Dat was inderdaad een zure reactie, maar ik snap de essentie wel. Ik zou dit ook niet met je moeder besproken hebben. Die kinderen van partner willen hun zorgen delen. Zorgen die jou en je broer ook aangaan. En in plaats van eerst erachter te komen wat ze nou eigenlijk te zeggen hebben, brief je het door aan je moeder. Dit komt wel een beetje over als stoken en/of roddelen. En dat is waarschijnlijk ook precies hoe je moeder het opgepikt heeft, gezien haar reactie.
Ik zou daar zelf niet voor gekozen hebben, en ik denk dat dit onnodig meer spanningen tussen iedereen veroorzaakt heeft.
donderdag 2 oktober 2025 om 19:55
Ja eens, ik vind het ook een rare actie van to. Ze hadden gewoon eerst het gesprek met de kinderen van de partner van moeder moeten voeren. Dan had ze ook geweten wat er aan de hand was. Ik begrijp de zorgen van die kinderen ook zo goed, na de ziekenhuis opname. Gemiste kans vind ik.Itsnojoke schreef: ↑02-10-2025 19:49Dat was inderdaad een zure reactie, maar ik snap de essentie wel. Ik zou dit ook niet met je moeder besproken hebben. Die kinderen van partner willen hun zorgen delen. Zorgen die jou en je broer ook aangaan. En in plaats van eerst erachter te komen wat ze nou eigenlijk te zeggen hebben, brief je het door aan je moeder. Dit komt wel een beetje over als stoken en/of roddelen. En dat is waarschijnlijk ook precies hoe je moeder het opgepikt heeft, gezien haar reactie.
Ik zou daar zelf niet voor gekozen hebben, en ik denk dat dit onnodig meer spanningen tussen iedereen veroorzaakt heeft.
donderdag 2 oktober 2025 om 19:59
Inderdaad. En broer staat er blijkbaar hetzelfde in als TO, dus als ze dingen willen bespreken die ze direct met een van de ouders zouden moeten bespreken in hun ogen kan dat gewoon aangegeven worden..canis-felis schreef: ↑02-10-2025 19:34En misschien wilden ze het juist hebben over hoe iets bespreekbaar te maken en door wie. In plaats van dat drie mensen dat apart van elkaar gaan doen of zo. Ik vind het ook nogal een rare (re)actie.
Dus als het goed is wordt er dan al geborgd dat er niks wordt besproken wat 'achter iemands rug om' zou zijn
donderdag 2 oktober 2025 om 20:29
TO, het lijkt alsof je je moeder het ‘belangrijkst’ vindt in deze situatie. Snap ik deels, omdat zij jouw ouder is. Vroeger was zij de wijste, de familie-oudste en beslisser toen je kind was, in jouw gezin van toen.
Je bent nu echter volwassen. Jij bepaalt jouw grenzen, binnen jouw leven. Jij blijft het kind van je moeder, maar hebt je eigen leven en richtlijnen. Je hoeft niet alles aan je moeder te vertellen, zoals vroeger. Jouw moeder is volwassen in haar leven, met haar keuzes. Onthoud dat je sowieso altijd in haar belang handelt, maar in éérste instantie in je eigen belang.
De kinderen van partner hebben een punt als ze willen overleggen. Gedeelde zorgen zijn fijn, wellicht. Je hoeft niet perse tegenover elkaar te staan. En, weet dat jij altijd je eigen grenzen kan aangeven en jouw leven kan bepalen.
Kortom: laat je niet zo in de ‘tang’ nemen door wie dan ook. Je moeder, de partner, de kinderen van de partner… je doet wat je kunt, binnen jouw mogelijkheden, burn-out. Gooi de deur niet dicht, houd het gesprek gaande en kijk wat je nu of later kunt doen.
Veel sterkte, nooit makkelijk en nu al helemaal niet!
Je bent nu echter volwassen. Jij bepaalt jouw grenzen, binnen jouw leven. Jij blijft het kind van je moeder, maar hebt je eigen leven en richtlijnen. Je hoeft niet alles aan je moeder te vertellen, zoals vroeger. Jouw moeder is volwassen in haar leven, met haar keuzes. Onthoud dat je sowieso altijd in haar belang handelt, maar in éérste instantie in je eigen belang.
De kinderen van partner hebben een punt als ze willen overleggen. Gedeelde zorgen zijn fijn, wellicht. Je hoeft niet perse tegenover elkaar te staan. En, weet dat jij altijd je eigen grenzen kan aangeven en jouw leven kan bepalen.
Kortom: laat je niet zo in de ‘tang’ nemen door wie dan ook. Je moeder, de partner, de kinderen van de partner… je doet wat je kunt, binnen jouw mogelijkheden, burn-out. Gooi de deur niet dicht, houd het gesprek gaande en kijk wat je nu of later kunt doen.
Veel sterkte, nooit makkelijk en nu al helemaal niet!
donderdag 2 oktober 2025 om 20:37
Hoe makkelijk vind jij het om hulp te aanvaarden en hoe achterdochtig ben je richting hulp die je geboden wordt? Dat hoort bij het ziektebeeld van een burnout/depressie maar ook bij (beginnende) dementie. Ik zeg niet dat je moeder iets heeft, maar je geeft zelf aan dat ze 'anders' is. Natuurlijk gooit ze de kont in de krib; dat doe jij nu ook...
donderdag 2 oktober 2025 om 20:40
donderdag 2 oktober 2025 om 22:59
donderdag 2 oktober 2025 om 23:24
Dan gewoon zijn kinderen doorverwijzen naar je moeder en nogmaals zeggen dat je ziek bent en er nu niets bij kan hebben. Je moeder wil het ook liever rechtstreeks en jij hebt nu wel iets anders aan je hoofd.missfitz schreef: ↑02-10-2025 18:40Nou, inmiddels met mijn moeder zelf gesproken. Zij was heel blij dat ik vertelde wat er speelt, ze vindt het dus echt helemaal niet fijn als er achter hun rug om over ze gesproken wordt ipv met hun. Ze is inmiddels na de afgelopen weken overtuigd van ieders goede bedoelingen maar het ook wel spuugzat dat met name zijn kinderen zich overal mee bemoeien. Dus zij vond dat ik me helemaal niet druk moest maken, en ook prima dat ik die grens heb aangegeven. Als er zorgen zijn dan hoort ze het graag rechtstreeks. Dat ze het de afgelopen weken niet kon overzien klopte helemaal maar ze had nu zelf het idee dat ze, nu de daadwerkelijke verhuizing achter de rug is, meer rust in haar hoofd had. Dat neemt niet weg dat zij zeker wel veel op haar bord heeft nu qua zorg, dat realiseert ze zich heel goed. Maar daar kan ze zelf ook heel goed over praten.
Beterschap voor jou.
vrijdag 3 oktober 2025 om 06:53
canis-felis schreef: ↑02-10-2025 19:34En misschien wilden ze het juist hebben over hoe iets bespreekbaar te maken en door wie. In plaats van dat drie mensen dat apart van elkaar gaan doen of zo. Ik vind het ook nogal een rare (re)actie.
Dit!
Of mogelijk gewoon over iets heel praktisch. Bij mij in de schoonfamilie houdt één kind vinger aan de pols over alles wat er speelt. Mijn zussen en ik gaan dat verdelen. Eentje gaat indien nodig gezondheid monitoren, de ander financiën en de derde huishouden en onderhoud huis. Het is nog niet zo ver maar dat hebben wij als kinderen al een beetje bekokstoofd zonder dat ze dat weten. Naar aanleiding van wat er in mijn schoonfamilie gaande is.
Iedereen heeft het recht veilig over straat te kunnen gaan.
vrijdag 3 oktober 2025 om 06:55
En dit! Waarom zou je de verhoudingen zo op scherp zetten?
Misschien dat je door je burn out dit niet helemaal helder kunt zien, maar dan moet je misschien juist bewust een stap terug doen.
Iedereen heeft het recht veilig over straat te kunnen gaan.
vrijdag 3 oktober 2025 om 07:19
missfitz schreef: ↑01-10-2025 22:51Denk je? Ik zou dat gesprek alleen voor hun voeren, ik voel die behoefte zelf dus niet. Wat ook wel meespeelt is dat mij de afgelopen weken is opgevallen dat zijn kinderen en aanhang behoorlijk dwingend waren in wat zij vonden dat er moet gebeuren in dat huis, goedbedoeld maar wel ongevraagd en zonder overleg allerlei zaken regelen en aankopen etc. En ik snap het wel want mijn moeder liep als een kip zonder kop rond dus goed als dan iemand even doorpakt. Maar ze vond het wel lastig en vond dat ze er niets van kon zeggen omdat ze vooral dankbaar moet zijn en alle hulp goedbedoeld is.
Ik heb deze als voorbeeld maar ik las meer uitspraken over hoe je naar je moeder kijkt die er op lijken te wijzen dat je je moeder wil beschermen tegen allerlei mogelijk vervelende dingen. Dat je dingen voorzichtig wil doen omtrent je moeder, haar wil helpen en dus beschermen tegen vervelende gevoelens. Plus dat je zelf ook moeite hebt met mogelijk dwingend gedrag (en dat wellicht ook projecteert op je moeder). Daarom dus ook dat je liever die man z'n kinderen voor de bus gooide ipv met hen het gesprek aangaan (want oh jee, ze zouden weleens dwingend kunnen zijn en dan durf jij je grenzen niet aan te geven).
Dat lijkt me veel schadelijker voor je burn out en herstel dan aan de slag gaan met die punten. Wat anderen ook al aangeven: gebrek aan vertrouwen en grote behoefte om zelf de controle te houden.
vrijdag 3 oktober 2025 om 09:19
nou nou nou
Moeten deze reacties nou allemaal. Speel niet zo op de man (vrouw). Het is haar keuze. Ze is in alle posts open geweest op de reacties en nou wordt ze daarop afgerekend. Waarom?
We weten het allemaal beter dan TO. Ik vind het een begrijpelijke actie van TO. Ze wil niet achter de rug van moeder om dingen regelen en bespreken. Vanuit een burn-out zie je dingen anders en wil je al helemaal geen gedoe. Het blijft je prikkelen en daar wil je vanaf. Ik snap de actie daarom ook wel. De reactie van haar moeder geeft aan dat ze waarschijnlijk zeker bekwaam is om dingen zelf af te handelen.
Wat ik lees uit de reacties van TO is dat de band tussen jou, de partner van haar moeder en zijn kinderen niet echt warm is. Dus er is vooraf al weinig vertrouwen en ze is bang voor gedoe. Iets wat ze nu niet kan gebruiken.
Maar ik wil je wel het advies geven TO om veel bij je broer neer te gaan leggen nu en je zijdelings ermee te bemoeien. Probeer het, hoe moeilijk ook, om los te laten. En een gezamenlijk gesprek, met je moeder en partner, zijn kinderen, jij en je je broer lijkt me een goed plan. Maar laat de lead bij je broer en laat het ook over je heen komen maar jullie ook niet in een hoekje drukken wat betreft je moeder. Als ze over hun vader willen beslissen is dat aan hun, wel zover je moeder dat acceptabel vindt. Dus geef gewoon terug dat je het gesprek alleen wil met moeder en partner erbij.
Laat je nog wel weten hoe het is afgelopen. Dat zou ik fijn vinden.
Sterkte met je herstel
Moeten deze reacties nou allemaal. Speel niet zo op de man (vrouw). Het is haar keuze. Ze is in alle posts open geweest op de reacties en nou wordt ze daarop afgerekend. Waarom?
We weten het allemaal beter dan TO. Ik vind het een begrijpelijke actie van TO. Ze wil niet achter de rug van moeder om dingen regelen en bespreken. Vanuit een burn-out zie je dingen anders en wil je al helemaal geen gedoe. Het blijft je prikkelen en daar wil je vanaf. Ik snap de actie daarom ook wel. De reactie van haar moeder geeft aan dat ze waarschijnlijk zeker bekwaam is om dingen zelf af te handelen.
Wat ik lees uit de reacties van TO is dat de band tussen jou, de partner van haar moeder en zijn kinderen niet echt warm is. Dus er is vooraf al weinig vertrouwen en ze is bang voor gedoe. Iets wat ze nu niet kan gebruiken.
Maar ik wil je wel het advies geven TO om veel bij je broer neer te gaan leggen nu en je zijdelings ermee te bemoeien. Probeer het, hoe moeilijk ook, om los te laten. En een gezamenlijk gesprek, met je moeder en partner, zijn kinderen, jij en je je broer lijkt me een goed plan. Maar laat de lead bij je broer en laat het ook over je heen komen maar jullie ook niet in een hoekje drukken wat betreft je moeder. Als ze over hun vader willen beslissen is dat aan hun, wel zover je moeder dat acceptabel vindt. Dus geef gewoon terug dat je het gesprek alleen wil met moeder en partner erbij.
Laat je nog wel weten hoe het is afgelopen. Dat zou ik fijn vinden.
Sterkte met je herstel
vrijdag 3 oktober 2025 om 09:52
Het komt de reacties in dit topic niet ten goed om te gaan verzinnen dat anderen op de man spelen (muv Attraverso zie ik niemand dat doen) en te doen alsof niemand TO begrijpt.
Het punt dat de meesten maken is juist dat TO de situatie onnodig moeilijk aan het maken is en juist op meer gedoe aanstuurt terwijl haar bedoeling is dat te vermijden.
Dat ze dat doet is vanuit haar perspectief niet onbegrijpelijk, dus daarom proberen mensen haar te laten inzien dat ze zichzelf in de vingers aan het snijden is en eigenhandig meer gedoe aan het creëren is. Een neerwaartse spiraal waarin alleen maar meer gedoe gaat ontstaan.
Het punt dat de meesten maken is juist dat TO de situatie onnodig moeilijk aan het maken is en juist op meer gedoe aanstuurt terwijl haar bedoeling is dat te vermijden.
Dat ze dat doet is vanuit haar perspectief niet onbegrijpelijk, dus daarom proberen mensen haar te laten inzien dat ze zichzelf in de vingers aan het snijden is en eigenhandig meer gedoe aan het creëren is. Een neerwaartse spiraal waarin alleen maar meer gedoe gaat ontstaan.
vrijdag 3 oktober 2025 om 11:52
Het "blijven prikkelen" gebeurt al, ook zonder gesprek. Wat ik overigens zeer herken. Ook het er in je hoofd mee aan de haal gaan. Dus zo vreemd zijn de reacties dat het horen van die kinderen rust kan brengen niet. Lead bij de broer zou mooi zijn, maar ik proef bij TO niet al te veel vertrouwen in zijn betrokkenheid of handelen. Ook dat kan "blijven prikkelen". Dus misschien valt toch te overwegen dat gesprek aan te gaan en dan zo te organiseren dat het niet te belastend is, bijv. een maximale duur, een best passende tijd en locatie en dat je makkelijk weg kunt wanneer de koek op is.HTH schreef: ↑03-10-2025 09:19nou nou nou
Moeten deze reacties nou allemaal. Speel niet zo op de man (vrouw). Het is haar keuze. Ze is in alle posts open geweest op de reacties en nou wordt ze daarop afgerekend. Waarom?
We weten het allemaal beter dan TO. Ik vind het een begrijpelijke actie van TO. Ze wil niet achter de rug van moeder om dingen regelen en bespreken. Vanuit een burn-out zie je dingen anders en wil je al helemaal geen gedoe. Het blijft je prikkelen en daar wil je vanaf. Ik snap de actie daarom ook wel. De reactie van haar moeder geeft aan dat ze waarschijnlijk zeker bekwaam is om dingen zelf af te handelen.
Wat ik lees uit de reacties van TO is dat de band tussen jou, de partner van haar moeder en zijn kinderen niet echt warm is. Dus er is vooraf al weinig vertrouwen en ze is bang voor gedoe. Iets wat ze nu niet kan gebruiken.
Maar ik wil je wel het advies geven TO om veel bij je broer neer te gaan leggen nu en je zijdelings ermee te bemoeien. Probeer het, hoe moeilijk ook, om los te laten. En een gezamenlijk gesprek, met je moeder en partner, zijn kinderen, jij en je je broer lijkt me een goed plan. Maar laat de lead bij je broer en laat het ook over je heen komen maar jullie ook niet in een hoekje drukken wat betreft je moeder. Als ze over hun vader willen beslissen is dat aan hun, wel zover je moeder dat acceptabel vindt. Dus geef gewoon terug dat je het gesprek alleen wil met moeder en partner erbij.
Laat je nog wel weten hoe het is afgelopen. Dat zou ik fijn vinden.
Sterkte met je herstel
"Als ze over hun vader willen beslissen is dat aan hun, wel zover je moeder dat acceptabel vindt. Dus geef gewoon terug dat je het gesprek alleen wil met moeder en partner erbij."
Dat is ook maar net wat erover afgesproken en vastgelegd is. Heel nuttig om te bespreken. En dat kan prima met eerst alleen de kinderen om bijv vragen aan moeder of uitzoekpunten te inventariseren.
Je kunt de reacties "allemaal"(?) op de man vinden, maar het wantrouwen van TO voeden brengt m.i. ook niet veel goeds.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
vrijdag 3 oktober 2025 om 12:06
Echt helemaal niemand speelt op de man. De opmerking van Attraverso was wel bot, maar ik zie echt geen enkele reden om te benoemen in het algemeen dat er niet zo op de man gespeeld moet worden, want dat gebeurt ook helemaal niet.
Ze wordt niet afgerekend op haar openheid. Of op iets anders. Maar ze wil advies over haar situatie, en onderneemt vervolgens een actie die haar situatie op geen enkele manier verbetert. Althans volgens sommigen, in ieder geval ook volgens mij. Dat wordt benoemd. Dat lijkt me vrij normaal.
Ze wordt niet afgerekend op haar openheid. Of op iets anders. Maar ze wil advies over haar situatie, en onderneemt vervolgens een actie die haar situatie op geen enkele manier verbetert. Althans volgens sommigen, in ieder geval ook volgens mij. Dat wordt benoemd. Dat lijkt me vrij normaal.
vrijdag 3 oktober 2025 om 13:00
precies. broer en evt. partner mee en gewoon koffie en luisteren. jij bent zelf half zeg je, je broer is ook niet keihard betrokken en zorgen lijken gegrond al is het maar over partner. alle kinderen samen hebben hetzelfde belang: huishouden van jullie ouders goed laten lopen en wie weet wordt je juist door dat overleg ontzorgt omdat je dan met meer bent om het te handelen
ah er was alweer een update.
jammer dat je niet open naar hun zorgen hebt geluisterd, maar er een wij/zij van hebt gemaakt. dit gaat je in de toekomst nog in de kont bijten ben ik bang. succes met je herstel.
En doooooor!
maandag 6 oktober 2025 om 08:12
Ik heb op dit moment te maken met mantelzorg voor mijn ouders. Ze zijn verre van dementerend maar ze overzien het ook niet allemaal meer.missfitz schreef: ↑01-10-2025 22:51Denk je? Ik zou dat gesprek alleen voor hun voeren, ik voel die behoefte zelf dus niet. Wat ook wel meespeelt is dat mij de afgelopen weken is opgevallen dat zijn kinderen en aanhang behoorlijk dwingend waren in wat zij vonden dat er moet gebeuren in dat huis, goedbedoeld maar wel ongevraagd en zonder overleg allerlei zaken regelen en aankopen etc. En ik snap het wel want mijn moeder liep als een kip zonder kop rond dus goed als dan iemand even doorpakt. Maar ze vond het wel lastig en vond dat ze er niets van kon zeggen omdat ze vooral dankbaar moet zijn en alle hulp goedbedoeld is.
Ik was ook van het overleg: ze kunnen het allemaal nog best zelf bepalen. Ik heb inmiddels ook geleerd dat je soms, uit zelfbescherming, gewoon even in moet grijpen, en gewoon beter kan zeggen: zo gaan we het doen.
Ik was echt compleet gesloopt na twee dagen fulltime zorgen. Mijn ouders zijn lief, makkelijk en zeker niet veeleisend of lastig. Maar het is veel, zeker als je ook nog fulltime werkt en zelf een gezin hebt. Het werk op zich is niet zwaar, maar de mentale last (OVERAL aan moeten denken op meerdere fronten, alles gebeurt maximaal in een half tempo, je komt niet eens aan werken toe, laat staan aan ontspannen) vind ik groot.
Misschien passen de kinderen van die man iets beter op zichzelf.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
maandag 6 oktober 2025 om 19:51
To gaat hier uiteindelijk nog veel last mee krijgen. Moeder die een beroep op haar doet. Problemen met de kinderen die ze nu tegen zich in het harnas heeft gejaagd. En intussen zijn er natuurlijk wel degelijk zorgen rondom die partner. In het ergste geval trekken die kinderen hun handen er vanaf en mag moeder het verder zelf regelen. En dan moet to alsnog in actie komen als dat niet lukt. Of de kinderen zijn boos op to en haar gebrek aan medewerking en overleg en regelen voortaan zelf zaken met hun vader. Echt geen handige actie want er komt alleen maar meer prikkels hierdoor.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
