Relaties
alle pijlers
Man loopt net boos het huis uit
woensdag 22 juli 2009 om 01:36
en heeft zijn lenzen en andere kleding meegenomen.
Waar het om gaat weet ik niet. Toen ik thuis kwam had hij al een paar biertjes gedronken en daar baal ik altijd van. Dan kan ik niet echt meer aardig en normaal doen. De kinderen gingen logeren en die hebben we weggebracht, daarna naar huis gegaan.
Ik ben naar bed gegaan, in het bed van onze zoon omdat die lekker slaapt en ikhad het van de week al gezegd. Hij ging naar bed en ging in ons eigen bed en daarna kwam hij boos bij mij waarom ik daar slaap en ging weer boos weg. Daarna kwam hij weer en ik zei omdat ik hier lekker slaap en hij ging weer weg, zijn spullen pakken en is nu de deur uit.
Ik heb echt geen flauw idee wat ik hier nou mee moet.
Ik moet het ook even kwijt, weet eigenlijk niet wat ik hier mee wil.
Waar het om gaat weet ik niet. Toen ik thuis kwam had hij al een paar biertjes gedronken en daar baal ik altijd van. Dan kan ik niet echt meer aardig en normaal doen. De kinderen gingen logeren en die hebben we weggebracht, daarna naar huis gegaan.
Ik ben naar bed gegaan, in het bed van onze zoon omdat die lekker slaapt en ikhad het van de week al gezegd. Hij ging naar bed en ging in ons eigen bed en daarna kwam hij boos bij mij waarom ik daar slaap en ging weer boos weg. Daarna kwam hij weer en ik zei omdat ik hier lekker slaap en hij ging weer weg, zijn spullen pakken en is nu de deur uit.
Ik heb echt geen flauw idee wat ik hier nou mee moet.
Ik moet het ook even kwijt, weet eigenlijk niet wat ik hier mee wil.
woensdag 22 juli 2009 om 17:55
Het is ook niet gezellig zonder drank. Voor een alcoholist draait alles om drank. Als ze van tevoren weten dat ze niet kunnen drinken, worden ze al chagrijnig.
Waarom pas jij je direct aan als je man "voelt dat hij drank nodig heeft"? Is het zo logisch dat jij dan rijdt? Juist op die momenten zou je kunnen stellen dat je niet wilt rijden. Hij heeft toch geen drankprobleem? Nou, dan kan hij ook best een avondje zonder. Hoe meer moeite hij op zulke momenten moet doen om toch te kunnen drinken, hoe meer hij zal moeten inzien dat hij wel degelijk een probleem heeft. Je kan die erkenning niet afdwingen, maar wel in de hand werken.
Goed te horen dat de kinderen er niet echt onder lijken te lijden. Waarom heb je het idee dat ze zich anders gedragen als hun vader gedronken heeft? Is dat alleen dat ze wat beter luisteren? En wat vind je ervan dat ze blijkbaar precies weten wanneer ze dat moeten doen, maw ze weten dat papa anders doet wanneer hij gedronken heeft. Zouden ze zo'n bui aan zien komen? Letten ze erop of hij met bier thuiskomt of aan het drinken is?
Voor alle duidelijkheid, je bent niet stom geweest en je bent ook geen aanstelster. Het is echt niet zo makkelijk om te zien dat je partner een alcoholprobleem aan het ontwikkelen is, onder andere omdat het erin sluipt. Het belangrijkste is dat je het nu inziet en erkent en er iets aan gaat doen.
Sterkte met je gesprek vanavond.
Waarom pas jij je direct aan als je man "voelt dat hij drank nodig heeft"? Is het zo logisch dat jij dan rijdt? Juist op die momenten zou je kunnen stellen dat je niet wilt rijden. Hij heeft toch geen drankprobleem? Nou, dan kan hij ook best een avondje zonder. Hoe meer moeite hij op zulke momenten moet doen om toch te kunnen drinken, hoe meer hij zal moeten inzien dat hij wel degelijk een probleem heeft. Je kan die erkenning niet afdwingen, maar wel in de hand werken.
Goed te horen dat de kinderen er niet echt onder lijken te lijden. Waarom heb je het idee dat ze zich anders gedragen als hun vader gedronken heeft? Is dat alleen dat ze wat beter luisteren? En wat vind je ervan dat ze blijkbaar precies weten wanneer ze dat moeten doen, maw ze weten dat papa anders doet wanneer hij gedronken heeft. Zouden ze zo'n bui aan zien komen? Letten ze erop of hij met bier thuiskomt of aan het drinken is?
Voor alle duidelijkheid, je bent niet stom geweest en je bent ook geen aanstelster. Het is echt niet zo makkelijk om te zien dat je partner een alcoholprobleem aan het ontwikkelen is, onder andere omdat het erin sluipt. Het belangrijkste is dat je het nu inziet en erkent en er iets aan gaat doen.
Sterkte met je gesprek vanavond.
Ga in therapie!
woensdag 22 juli 2009 om 18:02
@Rapid: Kan me voorstellen dat je daar blij om bent hoor
@Dubiootje: Dude ging altijd ruzie met me trappen als hij wilde drinken en het eigenlijk niet kon, zodat hij boos de deur uit kon stampen. Om uren later stomdronken binnen te strompelen. Of eigenlijk, trachten binnen te strompelen, want de deur was op slot. Soms droop hij weer af, soms ook niet en dan werd de deur ingetrapt. En niet alleen de deur.
@Zamirah: Ja, die kwade dronk....
@Dubiootje: Dude ging altijd ruzie met me trappen als hij wilde drinken en het eigenlijk niet kon, zodat hij boos de deur uit kon stampen. Om uren later stomdronken binnen te strompelen. Of eigenlijk, trachten binnen te strompelen, want de deur was op slot. Soms droop hij weer af, soms ook niet en dan werd de deur ingetrapt. En niet alleen de deur.
@Zamirah: Ja, die kwade dronk....
woensdag 22 juli 2009 om 23:21
Jemig Minny. Werd hij dan ook agressief tegen jou? Was dat in de relatie ook al zo? Het is precies zoals je zegt, als hij niet kan drinken, zoekt hij gewoon zodanig ruzie dat hij "boos" weg kan lopen naar een plek waar hij wel kan drinken. En dan heb jij het nog gedaan ook.
Vaak zie je zo'n patroon pas achteraf, op het moment zelf heb je vaak niet door dat alles feitelijk om drank draait.
Vaak zie je zo'n patroon pas achteraf, op het moment zelf heb je vaak niet door dat alles feitelijk om drank draait.
Ga in therapie!
donderdag 23 juli 2009 om 11:33
Ik was gister helemaal vergeten dat we een verjaardag hadden, dus daar zijn we geweest. Na die verjaardag hebben we in grote lijnen gepraat, maar nog niet uitgebreid, dat gebeurd vanavond. We willen wel allebei praten en ook voordat de kinderen thuis komen.
Hij heeft heen en teruggereden, heeft 1 biertje op en toen we thuis kwamen zijn we nog even op de bank gaan zitten met een theetje! Kijk en dit is dan weer die ommekeer, dat ik dan dat ik denk zie je hij heeft geen alcohol nodig en het is allemaal niet zo erg. Ik vergeet niet wat er daar voor gebeurd is of hoe hij was, maar ik hoop (kennelijk tegen beter weten in) dat het wel goed komt.
Dubiootje, waarom ik me al aan pas? Omdat ik dan al door heb dat het geen zin heeft om te zeggen dat hij rijdt. Normaal gesproken spreken we het af en drinkt hij 1 biertje of helemaal niet omdat hij weet dat hij terug moet rijden. Wanneer hij echter zo'n bui heeft dan weet ik al dat het geen zin heeft om het te vragen of hij zegt al dat hij niet gaat rijden.
Als hij zo'n bui heeft, dan geef ik ook wel eens aan dat hij zoveel drinkt maar het komt gewoon niet aan.
Dubiootje, je stelt wel vragen waar ikzelf nog niet eens bij heb stilgestaan. Wel goed hoor daar niet van! Ik ben toch blij dat ik in op dat moment een topic heb geopend, hoewel het een raar openingstekst is….
Ik merk dat ze sneller luisteren, maar ik merk ook dat ze minder respect voor hem hebben op dat moment, af en toe zie ik ze zuchten of rollen met hun ogen.
Mijn zoon kan geirriteerd raken, omdat mijn man in zo'n bui echt pietjes precies is. Als mijn zoon bv. de schoenen netjes moet doen, dan moet ook alles in het gareel staan en niets mag scheef of verkeerd liggen. Zoals ik als zei is mijn man al netjes, maar op zo'n moment is het dus weer keer die factor 100. Mijn zoon doet dan gedwee die schoenen netjes en ipv 4x zeuren dat hij het niet wil doen zeurt hij maar 1x.
Mijn dochter gaat er anders mee om, ze doet wat hij vraagt, maar maakt nog steeds grapjes of iets in die geest. Nou ja nu ik er over nadenk doet ze ook iets sneller wat hij vraagt, maar ik merk aan allebei hun gezichten dat ze ook zoiets hebben van : "Is het weer zover".
Minny, jeetje was hij zowel tegen jou en tegen jullie kinderen agressief? Als ik weleens de verhalen van mijn schoonzus hoor hoe haar ex (broer van mijn man) tegen haar en hun oudste zoon deed, brrrr. Het ergste is dat mijn man zijn broer dan niet kan uitstaan en zegt dat hij niet zoveel moet drinken…..(Ok, zijn broer dronk dan wel echt elke dag). Maar ja ik heb zoiets van de pot verwijt de ketel…
MsLucky ik ga ook even op die site kijken.
Ik ben ook dat andere topic aan het lezen en kom daar herkenbare punten tegen.
Hij heeft heen en teruggereden, heeft 1 biertje op en toen we thuis kwamen zijn we nog even op de bank gaan zitten met een theetje! Kijk en dit is dan weer die ommekeer, dat ik dan dat ik denk zie je hij heeft geen alcohol nodig en het is allemaal niet zo erg. Ik vergeet niet wat er daar voor gebeurd is of hoe hij was, maar ik hoop (kennelijk tegen beter weten in) dat het wel goed komt.
Dubiootje, waarom ik me al aan pas? Omdat ik dan al door heb dat het geen zin heeft om te zeggen dat hij rijdt. Normaal gesproken spreken we het af en drinkt hij 1 biertje of helemaal niet omdat hij weet dat hij terug moet rijden. Wanneer hij echter zo'n bui heeft dan weet ik al dat het geen zin heeft om het te vragen of hij zegt al dat hij niet gaat rijden.
Als hij zo'n bui heeft, dan geef ik ook wel eens aan dat hij zoveel drinkt maar het komt gewoon niet aan.
Dubiootje, je stelt wel vragen waar ikzelf nog niet eens bij heb stilgestaan. Wel goed hoor daar niet van! Ik ben toch blij dat ik in op dat moment een topic heb geopend, hoewel het een raar openingstekst is….
Ik merk dat ze sneller luisteren, maar ik merk ook dat ze minder respect voor hem hebben op dat moment, af en toe zie ik ze zuchten of rollen met hun ogen.
Mijn zoon kan geirriteerd raken, omdat mijn man in zo'n bui echt pietjes precies is. Als mijn zoon bv. de schoenen netjes moet doen, dan moet ook alles in het gareel staan en niets mag scheef of verkeerd liggen. Zoals ik als zei is mijn man al netjes, maar op zo'n moment is het dus weer keer die factor 100. Mijn zoon doet dan gedwee die schoenen netjes en ipv 4x zeuren dat hij het niet wil doen zeurt hij maar 1x.
Mijn dochter gaat er anders mee om, ze doet wat hij vraagt, maar maakt nog steeds grapjes of iets in die geest. Nou ja nu ik er over nadenk doet ze ook iets sneller wat hij vraagt, maar ik merk aan allebei hun gezichten dat ze ook zoiets hebben van : "Is het weer zover".
Minny, jeetje was hij zowel tegen jou en tegen jullie kinderen agressief? Als ik weleens de verhalen van mijn schoonzus hoor hoe haar ex (broer van mijn man) tegen haar en hun oudste zoon deed, brrrr. Het ergste is dat mijn man zijn broer dan niet kan uitstaan en zegt dat hij niet zoveel moet drinken…..(Ok, zijn broer dronk dan wel echt elke dag). Maar ja ik heb zoiets van de pot verwijt de ketel…
MsLucky ik ga ook even op die site kijken.
Ik ben ook dat andere topic aan het lezen en kom daar herkenbare punten tegen.
donderdag 23 juli 2009 om 11:50
quote:rapid schreef op 23 juli 2009 @ 11:33:
Dubiootje, waarom ik me al aan pas? Omdat ik dan al door heb dat het geen zin heeft om te zeggen dat hij rijdt.
Rapid, je hebt wel veel om over na te denken nu. Het is ook nogal wat wat er op je afkomt. Neem je tijd om alles te laten bezinken.
Wat bedoel je met "het heeft geen zin"? Als jij zegt dat je niet gaat rijden, dan rijd je toch niet? Dan ligt het probleem toch bij hem? Of niet?
Denk je niet dat je kinderen leren dat afkeurenswaardig gedrag (te veel drinken in dit geval) beloond wordt? Zij gedragen zich immers voorbeeldig als ze weten dat het "weer zo laat is" en jij laat het ook steeds weer gebeuren. Je man komt ermee weg, sterker nog, het is normaal. Je weet dat alcoholisme erfelijk is? Wil je dat je kinderen opgroeien met het idee dat regelmatig te veel drinken normaal is? En dat ze steeds minder respect voor hun vader krijgen? Hoe oud zijn ze?
Ik snap wel dat mijn vragen confronterend zijn, maar ze zijn bedoeld om je aan het denken te zetten
Dubiootje, waarom ik me al aan pas? Omdat ik dan al door heb dat het geen zin heeft om te zeggen dat hij rijdt.
Rapid, je hebt wel veel om over na te denken nu. Het is ook nogal wat wat er op je afkomt. Neem je tijd om alles te laten bezinken.
Wat bedoel je met "het heeft geen zin"? Als jij zegt dat je niet gaat rijden, dan rijd je toch niet? Dan ligt het probleem toch bij hem? Of niet?
Denk je niet dat je kinderen leren dat afkeurenswaardig gedrag (te veel drinken in dit geval) beloond wordt? Zij gedragen zich immers voorbeeldig als ze weten dat het "weer zo laat is" en jij laat het ook steeds weer gebeuren. Je man komt ermee weg, sterker nog, het is normaal. Je weet dat alcoholisme erfelijk is? Wil je dat je kinderen opgroeien met het idee dat regelmatig te veel drinken normaal is? En dat ze steeds minder respect voor hun vader krijgen? Hoe oud zijn ze?
Ik snap wel dat mijn vragen confronterend zijn, maar ze zijn bedoeld om je aan het denken te zetten
Ga in therapie!
donderdag 23 juli 2009 om 13:30
Ik bedoel met, het heeft geen zin, het volgende. Ik kom thuis en zie al dat hij een biertje (of 2) op heeft, aan zijn hele gezicht en houding merk ik dat het een drinkavond wordt. Op die manier bedoel ik het. Vaak gebeurd het als we thuis zijn en blijven, maar als we ergens anders naar toe moeten of zijn en er moet gereden worden en hij doet zo dan heb ik geen zin om een discussie aan te gaan die ik toch verlies. (Want hij heeft al gedronken).
Ja, ik weet en begrijp dat ze bedoeld zijn om me aan het denken te zetten en daarom ben ik erg blij dat je reageerd en dat ik dit topic heb geopend.
De kinderen zijn 12 en 13 dus al op een leeftijd dat ze dingen zien. Nee, ik wil niet dat ze opgroeien met dat idee en ook niet dat ze minder respect voor hun vader krijgen.
Jemig, ik vind dit zo confronterend, in mijn hoofd weet ik het, maar het is dan makkelijker weg te stoppen. Ja, ik weet het het is eigenlijk ontzettend dom.
(Mijn hart klopt sneller en in mijn ogen vormen al tranen als ik het laatste stukje lees over de kinderen en heb het nu al 5x gelezen, gek he).
Ik heb er ook nog nooit zo over gepraat en in je hoofd krijg je geen feed back.
Ja, ik weet en begrijp dat ze bedoeld zijn om me aan het denken te zetten en daarom ben ik erg blij dat je reageerd en dat ik dit topic heb geopend.
De kinderen zijn 12 en 13 dus al op een leeftijd dat ze dingen zien. Nee, ik wil niet dat ze opgroeien met dat idee en ook niet dat ze minder respect voor hun vader krijgen.
Jemig, ik vind dit zo confronterend, in mijn hoofd weet ik het, maar het is dan makkelijker weg te stoppen. Ja, ik weet het het is eigenlijk ontzettend dom.
(Mijn hart klopt sneller en in mijn ogen vormen al tranen als ik het laatste stukje lees over de kinderen en heb het nu al 5x gelezen, gek he).
Ik heb er ook nog nooit zo over gepraat en in je hoofd krijg je geen feed back.
donderdag 23 juli 2009 om 13:40
donderdag 23 juli 2009 om 14:12
quote:rapid schreef op 23 juli 2009 @ 13:40:
Ik heb vanavond een afspraak, maar ik ben er over aan het nadenken om die af te zeggen en daarvoor in de plaats een goed gesprek met mijn man aan te gaan.
Ik lees het andere topic en denk 'zo is mijn man niet', maar dan bedenk ik me is hij niet erger.
Ik heb even mee gelezen en het lijkt me inderdaad verstandig deze afspraak af te zeggen (als dat kan)
Dit is op dit moment denk wel het belangrijkste, anders dan komt er steeds wat tussen.
Ik heb vanavond een afspraak, maar ik ben er over aan het nadenken om die af te zeggen en daarvoor in de plaats een goed gesprek met mijn man aan te gaan.
Ik lees het andere topic en denk 'zo is mijn man niet', maar dan bedenk ik me is hij niet erger.
Ik heb even mee gelezen en het lijkt me inderdaad verstandig deze afspraak af te zeggen (als dat kan)
Dit is op dit moment denk wel het belangrijkste, anders dan komt er steeds wat tussen.
donderdag 23 juli 2009 om 14:30
Ach Rapid... Ik begrijp het hoor, er gaat opeens zo veel door je heen. Denk niet dat het aan jou ligt dat je dit nooit zo hebt beseft. Het is iets wat erin sluipt. Ik heb heel lang met een alcoholist samengewoond en hoewel ik het ergens wel wist, wist ik het toch weer niet. Je wil daar gewoon niet aan, denk ik, dat je eigen man een alcoholist is. Als je het onder ogen ziet, moet je daar namelijk ook consequenties aan gaan verbinden en dat wil je niet.
Ik vind het heel erg verdrietig om te zien wat dit met je doet. Ik snap het ook zo goed. Je staat erbij en ziet het gebeuren en toch heb je het ergens niet echt willen zien. En vooral als het om je kinderen gaat... dat raakt je wel recht in je hart.
Probeer hier toch rustig onder te blijven. Er is geen sprake van een acute noodsituatie, dus je kan gewoon de tijd nemen om hierover na te denken en te bedenken hoe je dit wilt aanpakken. Misschien is dat zelfs wel beter dan op stel en sprong met hem te spreken, zonder dat je zelf nog een duidelijk idee hebt van wat je wilt. Stoppen met drinken? Ja. Maar als hij niet wil? Als hij ontkent dat het een probleem is? Wat doe jij dan?
Waar je wel per direct mee kan stoppen, is jouw gedrag dat het hem mogelijk maakt te blijven drinken. Zoals rijden als hij een 'drinkavond' voor ogen heeft. Laat het er maar eens op aankomen dan. Wat is het ergste dat kan gebeuren? Hij wordt kwaad? Er komt ruzie waar de kinderen of andere mensen bij zijn? Jullie nemen een taxi naar huis?
Jij drijft de zaken niet op de spits hoor, je stelt gewoon de redelijke eis dat hij een avondje niet drinkt. Voor iemand die niet verslaafd is aan drank geen énkel probleem. Als de zaak escaleert, komt dat alleen door hem. Daarmee komt het probleem aan de oppervlakte en wordt het niet meer met de mantel der liefde bedekt. Om tot een oplossing te komen, moet eerst het probleem bloot komen te liggen, eerst en vooral voor je man.
Ook voor je kinderen geef je dan een belangrijk signaal af, namelijk dat je niet accepteert dat je man zo veel drinkt en dat dat dus niet normaal is. Ze zien dan ook dat het oké is om er iets van te zeggen. Het drankgebruik van hun vader mag geen roze olifant meer zijn.
Ik zeg overigens niet dat je ruzie moet gaan zoeken met je man, zeker niet. Maar grenzen stellen mag je zeker wel.
sterkte.
Ik vind het heel erg verdrietig om te zien wat dit met je doet. Ik snap het ook zo goed. Je staat erbij en ziet het gebeuren en toch heb je het ergens niet echt willen zien. En vooral als het om je kinderen gaat... dat raakt je wel recht in je hart.
Probeer hier toch rustig onder te blijven. Er is geen sprake van een acute noodsituatie, dus je kan gewoon de tijd nemen om hierover na te denken en te bedenken hoe je dit wilt aanpakken. Misschien is dat zelfs wel beter dan op stel en sprong met hem te spreken, zonder dat je zelf nog een duidelijk idee hebt van wat je wilt. Stoppen met drinken? Ja. Maar als hij niet wil? Als hij ontkent dat het een probleem is? Wat doe jij dan?
Waar je wel per direct mee kan stoppen, is jouw gedrag dat het hem mogelijk maakt te blijven drinken. Zoals rijden als hij een 'drinkavond' voor ogen heeft. Laat het er maar eens op aankomen dan. Wat is het ergste dat kan gebeuren? Hij wordt kwaad? Er komt ruzie waar de kinderen of andere mensen bij zijn? Jullie nemen een taxi naar huis?
Jij drijft de zaken niet op de spits hoor, je stelt gewoon de redelijke eis dat hij een avondje niet drinkt. Voor iemand die niet verslaafd is aan drank geen énkel probleem. Als de zaak escaleert, komt dat alleen door hem. Daarmee komt het probleem aan de oppervlakte en wordt het niet meer met de mantel der liefde bedekt. Om tot een oplossing te komen, moet eerst het probleem bloot komen te liggen, eerst en vooral voor je man.
Ook voor je kinderen geef je dan een belangrijk signaal af, namelijk dat je niet accepteert dat je man zo veel drinkt en dat dat dus niet normaal is. Ze zien dan ook dat het oké is om er iets van te zeggen. Het drankgebruik van hun vader mag geen roze olifant meer zijn.
Ik zeg overigens niet dat je ruzie moet gaan zoeken met je man, zeker niet. Maar grenzen stellen mag je zeker wel.
sterkte.
Ga in therapie!
donderdag 23 juli 2009 om 17:18
quote:rapid schreef op 23 juli 2009 @ 11:33:
Mijn zoon kan geirriteerd raken, omdat mijn man in zo'n bui echt pietjes precies is. Als mijn zoon bv. de schoenen netjes moet doen, dan moet ook alles in het gareel staan en niets mag scheef of verkeerd liggen. Zoals ik als zei is mijn man al netjes, maar op zo'n moment is het dus weer keer die factor 100. rapid, accepteer jij dit soort huistirannengedrag? Ik vind dit ook een vorm van agressie.
Mijn zoon kan geirriteerd raken, omdat mijn man in zo'n bui echt pietjes precies is. Als mijn zoon bv. de schoenen netjes moet doen, dan moet ook alles in het gareel staan en niets mag scheef of verkeerd liggen. Zoals ik als zei is mijn man al netjes, maar op zo'n moment is het dus weer keer die factor 100. rapid, accepteer jij dit soort huistirannengedrag? Ik vind dit ook een vorm van agressie.
donderdag 23 juli 2009 om 19:09
quote:dubiootje schreef op 22 juli 2009 @ 23:21:
Jemig Minny. Werd hij dan ook agressief tegen jou? Was dat in de relatie ook al zo? Het is precies zoals je zegt, als hij niet kan drinken, zoekt hij gewoon zodanig ruzie dat hij "boos" weg kan lopen naar een plek waar hij wel kan drinken. En dan heb jij het nog gedaan ook.
Vaak zie je zo'n patroon pas achteraf, op het moment zelf heb je vaak niet door dat alles feitelijk om drank draait.Ik zag het patroon op zich wel tegen het einde, echter hem wegkrijgen was nog een hele klus. Simpelweg eruit zetten werkte niet, dan zorgde hij wel dat hij binnenkwam. Uiteindelijk heb ik hem op laten pakken wegens mishandeling. Ik was met een smoes het huis uit gegaan, ben naar het politiebureau gefietst en heb ze daar de sleutels gegeven. Dit was rond 10 uur 's ochtends en hij was al/nog steeds stomdronken. Hij was zo agressief dat ik letterlijk bang was het niet te overleven die dag als ik terug moest. De kinderen waren uiteraard niet thuis op dat moment, anders had ik niet weggekunt. We zijn nu bijna twee jaar verder en ik ben weer terug op krachten, hij waagt het nu niet meer om mij aan te raken. Echter, ik vertrouw hem nog steeds voor geen cent. Met genoeg drank kan hij zo weer die drempel over, ik blijf op mijn hoede. En terugslaan...ja...dat doe en deed ik wel...maar als het er op aankomt...dan wint ie. Altijd.
De kinderen ziet hij nog wel, die heeft hij nooit wat gedaan. Al hebben ze helaas wel wat van de spanning in huis meegekregen. Ze zien hem gelukkig wel graag en zijn niet bang voor m. Anders ging het feest niet door
Jemig Minny. Werd hij dan ook agressief tegen jou? Was dat in de relatie ook al zo? Het is precies zoals je zegt, als hij niet kan drinken, zoekt hij gewoon zodanig ruzie dat hij "boos" weg kan lopen naar een plek waar hij wel kan drinken. En dan heb jij het nog gedaan ook.
Vaak zie je zo'n patroon pas achteraf, op het moment zelf heb je vaak niet door dat alles feitelijk om drank draait.Ik zag het patroon op zich wel tegen het einde, echter hem wegkrijgen was nog een hele klus. Simpelweg eruit zetten werkte niet, dan zorgde hij wel dat hij binnenkwam. Uiteindelijk heb ik hem op laten pakken wegens mishandeling. Ik was met een smoes het huis uit gegaan, ben naar het politiebureau gefietst en heb ze daar de sleutels gegeven. Dit was rond 10 uur 's ochtends en hij was al/nog steeds stomdronken. Hij was zo agressief dat ik letterlijk bang was het niet te overleven die dag als ik terug moest. De kinderen waren uiteraard niet thuis op dat moment, anders had ik niet weggekunt. We zijn nu bijna twee jaar verder en ik ben weer terug op krachten, hij waagt het nu niet meer om mij aan te raken. Echter, ik vertrouw hem nog steeds voor geen cent. Met genoeg drank kan hij zo weer die drempel over, ik blijf op mijn hoede. En terugslaan...ja...dat doe en deed ik wel...maar als het er op aankomt...dan wint ie. Altijd.
De kinderen ziet hij nog wel, die heeft hij nooit wat gedaan. Al hebben ze helaas wel wat van de spanning in huis meegekregen. Ze zien hem gelukkig wel graag en zijn niet bang voor m. Anders ging het feest niet door
vrijdag 24 juli 2009 om 09:53
Ik vind wel dat je je er erg moedig onder hebt gehouden, Minny. Het is ook niet makkelijk om op te stappen als er zo veel agressie is en zeker als er ook nog kinderen in het spel zijn. Je hebt toch ook wel flink angstige momenten gehad als je dacht dat hij je zou kunnen vermoorden. Ongelofelijk wat drank met mensen doet
Heb je wel rust van de omgangsregeling nu? Heb je het gevoel dat het wel veilig is voor de kinderen om naar hem toe te gaan? Zij kunnen wel niet bang zijn (heel belangrijk natuurlijk!), maar dat betekent nog niet dat jij hem vertrouwt...
Heb je wel rust van de omgangsregeling nu? Heb je het gevoel dat het wel veilig is voor de kinderen om naar hem toe te gaan? Zij kunnen wel niet bang zijn (heel belangrijk natuurlijk!), maar dat betekent nog niet dat jij hem vertrouwt...
Ga in therapie!
vrijdag 24 juli 2009 om 12:15
Ik baal er vooral zo van dat het zo ver heb láten komen. Dat gebeurt mij niet nog een keer, dat kan ik je wel vertellen. In het begin was het natuurlijk niet zo, anders was ik niet bij hem geweest, maar tegen het einde wel. Ik ben allang blij dat ik al die jaren gewoon mijn gang ben gegaan en mijn doen en laten niet aan hem heb aangepast. Ik schrik er ook van als ik lees dat Rapid dat wel doet... Je raakt jezelf zo kwijt als je dat doet. Op een gegeven moment weet je niet eens meer wie je bent. Ben je alleen maar bezig met hem en zijn gemoedstoestand. Voor je het weet draait ook jouw leven om zijn drankgebruik....
vrijdag 24 juli 2009 om 12:23
Ik moet er nog wel bij vermelden dat de relatie al over was op dat moment, alleen hij ondernam totaal geen aktie om een andere woning te vinden. Die dag had ik zoiets van, jij gaat mijn huis uit, vandaag nog. En het maakte me niet uit hoe. Dat deelde ik hem mede, waarop hij mij aangevlogen is, en flink. Maar weg was ie wel die dag, dat wel.
Hij wist dat het echt einde verhaal was voor hem, waarop hij compleet ontplofte.
Hij wist dat het echt einde verhaal was voor hem, waarop hij compleet ontplofte.
