Gezondheid
alle pijlers
Zo in paniek
maandag 27 oktober 2025 om 16:58
Ik weet even niet wat te doen. Ik ben een hypochonder en een doemdenker.
Heb zelf problemen met mijn gezondheid...niks levensbedreigends, wel heel vervelend en iets waar ik elke dag last van heb.
Mijn moeder heeft twee keer borstkanker gehad en een amputatie van haar linkerborst. Vandaag ging ze voor de tweejaarlijkse mammografie en nu hebben ze weer iets gezien in de andere borst. Na een echo konden ze niet goed zien wat het was dus er is meteen een biopsie gedaan.
Het plekje was 5 mm en na biopsie nog 3 mm. Mijn moeder is heel rustig en sterk maar ik ben een wrak. Alle doemscenario's spoken door mijn hoofd: uitzaaiingen overal, uitbehandeld etc.
Ik weet dat het niet om mij gaat en dat ik sterk moet zijn voor haar maar het lukt niet. Wat moet ik nou....
Heb zelf problemen met mijn gezondheid...niks levensbedreigends, wel heel vervelend en iets waar ik elke dag last van heb.
Mijn moeder heeft twee keer borstkanker gehad en een amputatie van haar linkerborst. Vandaag ging ze voor de tweejaarlijkse mammografie en nu hebben ze weer iets gezien in de andere borst. Na een echo konden ze niet goed zien wat het was dus er is meteen een biopsie gedaan.
Het plekje was 5 mm en na biopsie nog 3 mm. Mijn moeder is heel rustig en sterk maar ik ben een wrak. Alle doemscenario's spoken door mijn hoofd: uitzaaiingen overal, uitbehandeld etc.
Ik weet dat het niet om mij gaat en dat ik sterk moet zijn voor haar maar het lukt niet. Wat moet ik nou....
maandag 10 november 2025 om 20:02
Vreselijk dat wachten. Uit ervaring weet ik dat je in ziekenhuizen soms erg lang moet wachten zonder dat dat persé iets negatiefs hoeft te betekenen.
Terwijl ik ooit in een ziekenhuis op een zeer belangrijke uitslag zat te wachten, een min of meer leven of dood-kwestie, bleek dat de afdeling naast het onderzoek te doen, aansluitend was gaan lunchen zonder dat even toe te laten weten aan de patiënt. Dus wat een uur zou duren, duurde in de praktijk meer dan dubbel zo lang. Ik dacht inmiddels al dat mijn laatste uur had geslagen. Men denkt in de medische wereld lang niet altijd na hoe zoiets voor een patiënt is.
Hopelijk viel het in jullie geval ondanks het lange wachten toch mee. Het is zo zwaar als je in zo'n traject zit. Hoe gaat het nu?
Terwijl ik ooit in een ziekenhuis op een zeer belangrijke uitslag zat te wachten, een min of meer leven of dood-kwestie, bleek dat de afdeling naast het onderzoek te doen, aansluitend was gaan lunchen zonder dat even toe te laten weten aan de patiënt. Dus wat een uur zou duren, duurde in de praktijk meer dan dubbel zo lang. Ik dacht inmiddels al dat mijn laatste uur had geslagen. Men denkt in de medische wereld lang niet altijd na hoe zoiets voor een patiënt is.
Hopelijk viel het in jullie geval ondanks het lange wachten toch mee. Het is zo zwaar als je in zo'n traject zit. Hoe gaat het nu?
“Als ondertussen de geest die liefde is ons allen maar leidt en beschermt. Dat is zo belangrijk.” Jeroen van Merwijk
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
