van co ouderschap naar omgangsregeling, ervaringen gevraagd

Ging de vader akkoord met de wens van de kinderen?
(H)erkent hij de argumenten?

Hier een zelfde switch gehad rond de start van de tiener leeftijd. Hele goede argumenten, dus dat hebben we doorgevoerd. Drukte voor mij/ons lijkt me ondergeschikt. Kinderen en hun rust en thuisbasis gaan voor.

Dus als vader akkoord is, zou ik voor een weekend regeling gaan. Heeft hier na wat stroeve jaren ook nog een betere band opgeleverd met de andere ouder. Omdat diegene niet meer hoeft te zorgen.

Moet het gelijk van 50/50 naar weekendvader?
Waarom niet in eerste instantie naar 9-5 of 10-4 bijvoorbeeld?
In week 1 zijn ze de hele week bij jou. In week 2 vertrekken ze bijvoorbeeld op woensdag na school naar vader en blijven daar tot zondag.

En in hoeverre zit vader te wachten op bijhorende alimentatie als de kinderen eigenlijk zo'n beetje voltijds - op 5 dagen per maand na - bij jou komen wonen?
(Want ik neem aan dat je ook weer niet gratis alles gaat overnemen waar hij steken laat vallen.)

Ik vind zeker de jongste jong om nu al de 50/50 eraf te halen.

En gaat hij ineens wel actiever worden dat éne weekend dat ze er wel zijn?

Eens met Wissewis.

Heb je al eens met vader gepraat over wat er bij de kinderen speelt?
Misschien handig, voor je meteen met een nieuwe regeling gaat komen, waarbij hij de kinderen een stuk minder gaat zien.

En inderdaad, kan, en wil hij de alimentatie opbrengen, want wat Wissewis zegt, jij gaat ( terecht) niet alleen opdraaien voor de extra kosten.

En zou 3 weekenden ipv 2 weekenden bij vader niet een net wat eerlijkere verdeling zijn?
Zoals je ook normaal de vakanties verdeeld?

Wij doen alleen de grote vakantie verdelen
De andere vakanties is het maar net in wiens week het valt, en uiteraard kijken we wat zoon wil, daarin zijn we uiteraard wel flexibel.

En ja het gaat zeker om het belang en de rust van de kinderen, echter, gaat het voor jou ook drukker worden, je hebt nu wel tijd om dingen voor jezelf te doen, wat ook niet onbelangrijk is. En nee dat is niet egoïstisch.

Wij hebben ook de omgangsregeling veranderd naar bijna volledig hier rond puberleeftijd, nadat het eerst 50/50 was. Ik vond het even kort wennen maar zeker met een puber gaan ze steeds meer de hort op, dus het wende echt heel snel. En ze worden ook zo snel groot vanaf deze leeftijd, dat je maar relatief kort in de drukte zit.

Ik moet wel zeggen dat ik ze al redelijk jong vrij zelfstandig maak. Dus mijn 10 jarige kan ook een wasje opvouwen en andere lichte taken doen, en mijn 14 jarige kookt ook weleens het avondeten. Dat soort dingen is naast hun normale taken, ook wel een fijne extra. En als ze alleen zijn omdat ik moet werken, dan verwacht ik dat ik in een netjes huis weer kom.

Bij 3 weekenden bij vader heeft TO bijna geen ontspannen tijd met haar kinderen, dat zou ik niet doen dus
Verder vind ik dit soort vaders lamballen maar daar heeft TO helaas ook weinig aan.

Hier ook:
- een weekendregeling om het weekend: van zaterdagmiddag tot zondagmiddag (24 uur).
- de dinsdagmiddag met avondeten, soms in het huis van ex, soms in mijn huis, dan eten we dus met zn vieren.

Bevalt me goed, brengt veel rust. Ik geloof niet, dat heen-en weeren goed is voor kinderen. We willen het immers zelf toch ook niet? De mijne zijn nu jonge pubers.

En ja: het vraagt (veel) meer van mij.
Maar dat is een 'prijs' die ik graag betaal.

Uiteindelijk ben ik ook degene die echt samenleeft met de kinderen, en dat is de grootste winst, onbetaalbaar.

Het geeft iedereen rust, deze regeling: ex kan een leuke vader zijn. Ik zit lekker in mijn rol en heb mijn leven om de kinderen heen gevouwen, tenslotte is dit ook niet voor altijd.

Soms is het zwaar, ben soms echt zoekende naar een moment voor mezelf. Een relatie opbouwen lukt me nu daardoor ook niet. Daar worstel ik dan een paar weken mee, maar lost zich altijd weer op.

Flowers schreef: ↑

11-11-2025 13:30

Ik probeer het vader al 5 jaar lang aan zijn verstand te brengen. Maak er wat van, leef! Ze zijn zo snel groot. Ook hij heeft bewust voor kinderen gekozen, dus neem je verantwoording.
De kinderen willen echt niet langer dan een weekend en een avond doordeweeks eten bij hem zijn.
Ik wil ze een goede thuisbasis geven. Dat is nu het belangrijkste voor de kinderen.

Hij wil geen alimentatie betalen, maar dat ga ik nu onderzoeken.

Hij heeft bewust voor kinderen gekozen maar wil geen alimentatie betalen? Omdat ze meer dagen bij jou zijn? Hij denkt dan dus niet in het belang van de kinderen.

Flowers schreef: ↑

11-11-2025 13:30

Ik probeer het vader al 5 jaar lang aan zijn verstand te brengen. Maak er wat van, leef! Ze zijn zo snel groot. Ook hij heeft bewust voor kinderen gekozen, dus neem je verantwoording.
De kinderen willen echt niet langer dan een weekend en een avond doordeweeks eten bij hem zijn.
Ik wil ze een goede thuisbasis geven. Dat is nu het belangrijkste voor de kinderen.

Hij wil geen alimentatie betalen, maar dat ga ik nu onderzoeken.

Herkenbaar. Ik heb hier ook vele gesprekken over gevoerd met ex. En toen heb ik het geaccepteerd als feit: de kinderen zijn veel meer bij mij, hij mist veel, ik niet, en voor iedereen is het rustiger.
Hij kan hierdoor ook een betere vader zijn, deze verdeling past beter bij zijn draagkracht. Win-win-win

Van alimentatie wil ik dan weer niks weten. Een vreselijk soort 'afhankelijkheidsgevoel' geeft me dit. Ik draag de boel, klaar. Dit kan ik natuurlijk alleen zeggen, omdat ik maar ietsje minder verdien dan hij. Maar daar heb ik dan ook zelf voor gezorgd.

Hij betaalt wel mee aan de sporten en koopt ook regelmatig kleding.

Flowers schreef: ↑

11-11-2025 13:30

Ik probeer het vader al 5 jaar lang aan zijn verstand te brengen. Maak er wat van, leef! Ze zijn zo snel groot. Ook hij heeft bewust voor kinderen gekozen, dus neem je verantwoording.
De kinderen willen echt niet langer dan een weekend en een avond doordeweeks eten bij hem zijn.
Ik wil ze een goede thuisbasis geven. Dat is nu het belangrijkste voor de kinderen.

Hij wil geen alimentatie betalen, maar dat ga ik nu onderzoeken.

Als hij zo'n beetje alles binnenkort bij jou neerlegt heeft hij toch echt weinig te willen.
En komt die kinder-alimentatie er gewoon.

Hooguit wordt het dan (weer) een gang langs de rechtbank als hij denkt moeilijk te doen.
Mag die hem uitleggen dat hij kan kiezen. Ofwel interesse tonen en zijn kinderen opvoeden, ofwel gamen.


Op hun 16 zou ik de strijd waarschijnlijk niet meer aangaan. Op hun 9 nog wel.
Nog te lang te gaan voor die kinderen volwassen zijn.

Staan de kinderen op jouw adres ingeschreven? Dan kan jij toch naast de kinderbijslag ook voor beide kinderen kindgebonden budget aanvragen? Dat zijn behoorlijke bedragen bij elkaar. Heb je daarnaast nog extra geld nodig? Als vader aangeeft dat niet te willen kan je een hele strijd krijgen want de kans bestaat dat hij dan niet meewerkt aan deze nieuwe regeling. Bedenk ook dat jij straks continu aan het zorgen bent. Bijna volledig voor de kinderen zorgen. Is er nog tijd voor eigen sociale contacten, sport en hoe doe je dat met werken? Kunnen ze alleen thuisblijven? En stel jij wilt ooit weer daten. Hoe doe je dat. Ook het huishouden zal meer tijd in beslag nemen. Vader komt er wel makkelijk vanaf zo.

tvp

evelien2010 schreef: ↑

11-11-2025 18:06

Bedenk ook dat jij straks continu aan het zorgen bent. Bijna volledig voor de kinderen zorgen. Is er nog tijd voor eigen sociale contacten, sport en hoe doe je dat met werken? Kunnen ze alleen thuisblijven? En stel jij wilt ooit weer daten. Hoe doe je dat. Ook het huishouden zal meer tijd in beslag nemen. Vader komt er wel makkelijk vanaf zo.

Alleenstaande ouders lossen dit toch ook op? Zal niet altijd makkelijk zijn maar jij maakt het wel heel erg zwaar.

Even een andere kant van een soortgelijk verhaal: ook mijn (oudere) stiefkinderen hebben een periode aangegeven niet meer naar hun moeder te willen. O.a. vanwege onvoorspelbare buien en andere gedragingen waar ze lastig mee om konden gaan. In ons geval was wel duidelijk dat als het zover zou komen, hun moeder hen helemaal niet meer zou willen zien. Hoewel heel lastig, was dat dus ook wel een belang dat mijn man heeft meegewogen: als hij ervoor zou kiezen dat ze bij ons zouden komen wonen, zou daarmee ook (in ieder geval de komende tijd, in het meest positieve scenario) de relatie tussen kinderen en hun moeder op het spel staan. Hij heeft aan hen uitgelegd dat dat ook iets is wat voor hem meespeelt, hoe moeilijk misschien ook voor hen om te begrijpen. En eerlijk gezegd: het was ook wel een soort vlucht uit onmacht, "het is hier niet leuk, dus we willen hier niet meer zijn" zonder dat ze echt met hun moeder bespraken waar ze last van hadden. (En nogmaals, ze waren wat ouder dan jouw kinderen) Maar mijn man heeft de kinderen toen om een soort pauze gevraagd ten aanzien van deze beslissing en is ze toen dus veel meer gaan begeleiden in hoe ze ermee om kunnen gaan, voor zichzelf op kunnen komen, hun grenzen aan kunnen geven. Dat vroeg óók iets van hem want het liefst had hij ze natuurlijk ook direct onder z'n vleugels genomen. Maar de conclusie is inmiddels wel dat het een stuk beter gaat en ze bepaalde dingen van hun moeder nog steeds moeilijk vinden, maar veel beter weten hoe ze ermee om kunnen gaan, daarin zijn ze dus echt gegroeid en daar hebben ze de rest van hun leven iets aan. En ja, verschillen zijn er tussen ouders, altijd, en die worden extra zichtbaar na een scheiding, dus dat is ook iets dat kinderen dan ineens veel beter zien en waar ze iets van gaan vinden, maar je kan ze ook leren dat dat niet perse direct goed/fout hoeft te zijn. Mijn stiefkinderen geven nu aan dat, hoewel ze het toen niet echt begrepen, ze nu blij zijn hoe het is gelopen.

Dus waarom zeg ik dit: in ieder geval om je ervan te doordringen dat dit iets kan doen met de relatie die ze met hun vader hebben, óók als ze hem nog wel - maar veel minder - blijven zien. En dan kan je zeggen dat vader dit aan zichzelf te wijten heeft, maar ik denk ook wel echt dat hier een rol voor de andere ouder is weggelegd, hoe moeilijk ook, want zolang er geen sprake is van verwaarlozing of mishandeling, is het ook aan die andere ouder om - hoe moeilijk ook - die band met de "moeilijke ouder" wel te stimuleren en daarbij dus in zekere zin over zichzelf heen te stappen. En daarbij kan het dus misschien ook zijn dat je verder in de toekomst moet kijken dan "ik wil dat de kinderen nu gelukkig zijn" en ze misschien (ook) iets anders aan moet bieden dan 'ok, kom maar hier'. Als je op redelijke voet met elkaar staat, lijkt me dat je hier toch ook met hem wel over kan praten? Waarom wil hij zoveel niet? Wat vindt hij ervan dat de kinderen zoveel mogelijk bij jou willen zijn?

SweetFirefly schreef: ↑

11-11-2025 18:35

Alleenstaande ouders lossen dit toch ook op? Zal niet altijd makkelijk zijn maar jij maakt het wel heel erg zwaar.

Als je bewust alleenstaande ouder bent is de situatie natuurlijk heel anders. Dan is er geen vader in beeld. En kies je voor 24/7 met je kind. En als vader overleden is het ook anders. Maar hier is gewoon een vader. Die net zo verantwoordelijk is als to. En die prima voor zijn kinderen kan en wil zorgen alleen niet op de manier van to. En alleenstaande ouder zijn is zwaar. To heeft ook tijd voor zichzelf, het huishouden en haar werk nodig. Nu kan zij zich straks in alle bochten wringen terwijl vader alleen de gezellige weekendjes doet. To kan alles oplossen terwijl hij maximaal kan werken, alle tijd heeft voor nieuwe partners, hobby's of het huis. Ik lees nergens dat vader de kinderen niet wil of kan verzorgen.

SweetFirefly schreef: ↑

11-11-2025 18:35

Alleenstaande ouders lossen dit toch ook op? Zal niet altijd makkelijk zijn maar jij maakt het wel heel erg zwaar.

Echt dit hoor. Dat vindt vanzelf wel een balans.

evelien2010 schreef: ↑

12-11-2025 00:00

Als je bewust alleenstaande ouder bent is de situatie natuurlijk heel anders. Dan is er geen vader in beeld. En kies je voor 24/7 met je kind. En als vader overleden is het ook anders. Maar hier is gewoon een vader. Die net zo verantwoordelijk is als to. En die prima voor zijn kinderen kan en wil zorgen alleen niet op de manier van to. En alleenstaande ouder zijn is zwaar. To heeft ook tijd voor zichzelf, het huishouden en haar werk nodig. Nu kan zij zich straks in alle bochten wringen terwijl vader alleen de gezellige weekendjes doet. To kan alles oplossen terwijl hij maximaal kan werken, alle tijd heeft voor nieuwe partners, hobby's of het huis. Ik lees nergens dat vader de kinderen niet wil of kan verzorgen.

Exact dit.

Maar goed, ik ben van mening dat je als meestal, moeder echt niet je hele leven in het teken hoeft te zetten van je kinderen.
Oftewel zo goed als je leven on hold te zetten.

De tip om de kinderen te leren omgaan met de andere ouder, zichzelf meer weerbaar maken vind ik een heel goede.

En hoezo wil hij geen alimentatie betalen, lekker is hij.
4 dagen per maand de kinderen, de rest van de tijd doen en laten wat en met wie en hoe hij het wil.

Maar goed, ik heb ook zo een ex gehad, mijn kinderen zijn volwassen en de ex is niet meer in leven.

Ik weet precies hoe zwaar het is, met in mijn geval 4 kinderen, een baan een druk huishouden en geen alimentatie.

Het is zwaar, je leven staat on hold, want zij gaan voor naast het verdienen van de kost.

In mijn geval was er ook sprake van een heel naar huwelijk en dito scheiding, dat lees ik bij TO niet.

Nu woon ik samen met een man die 3 kinderen heeft in de leeftijd van 11/16 in een co-ouderschap, maar als zij besluiten dat het niet zo leuk is bij mama, gaat er simpelweg een gesprek met alle partijen gevoerd worden.

Daarnaast, de kinderen zijn of komen snel op een leeftijd dat ze vooral hun eigen ding doen, en op pad gaan met vrienden.
Dus ja het is fijn er als ouder te zijn, maar de tijd dat ze met jou gezellig iedere avond film kijken is echt met drie keer knipperen voorbij.

En dan, heb jij alles omgegooid.

En nee dat is geen egoïsme, dat is ook kijken naar een goede balans om je eigen leven richting te geven.

Of je moet inderdaad alles voor jezelf aan de kant gooien, en vol gaan voor je kinderen, en daar helemaal oké mee zijn.

Voor mij is iemand geen slechte moeder, als ze ook voor zichzelf kiest.

Tussen 50/50 en 2 weekenden per maand zit echt nog wel meer.