Vraag kind 7 jaar

04-11-2025 21:37 38 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Onze zoon is 7 jaar en heeft eigenlijk altijd keurig geslapen, afgezien van het eerste jaar (tot 11 maanden was hij een huilbaby die niet sliep). Sinds ongeveer een half jaar heeft hij soms problemen met in slaap vallen. Soms een paar keer per week, dan weer een paar weken niet. Geen groot probleem, maar soms wel vervelend.

De afgelopen paar weken heeft hij echter wat aparte dingen. Hij huilt regelmatig ongeveer 10 minuten nadat we hem in bed hebben gelegd. Wanneer we gaan kijken, staat hij bij het raam en zegt dat hij wacht op een auto. Hij geeft aan dat hij pas kan slapen zodra hij een auto voorbij heeft zien rijden.

Ik heb al aangegeven dat een routine voor het slapen prima is, maar dat hij hierbij niet afhankelijk moet zijn van iets externs. Samen hebben we bedacht dat hij tot 60 zou tellen terwijl hij naar buiten kijkt. Wanneer hij geen auto heeft gezien, zou hij kijken naar de geparkeerde auto’s en dan lekker gaan slapen.

Dit werkte een paar dagen, maar nu was hij toch weer overstuur.

Zijn dit normale dingen? Hij hangt sowieso wel wat aan routines en gewoontes, maar dit vind ik wel extreem.

Zijn er meer kinderen van deze leeftijd met soortgelijke problemen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar wat Avocadeau beschrijft is ook niet een truc die ‘werkt’. Het is een hele manier van omgaan met gevoelens. Logisch dat hij soms terugvalt, juist in tijden van spanning. Goed moment voor jou om nog eens door te lezen wat A schreef en iets daarvan toe te passen. Langzaam leert hij dan hopelijk omgaan met zijn emoties en met controle.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is zeker geen truc en we proberen gewoon door te gaan hoe we het nu aanpakken.

Wel zijn we geschrokken omdat het vanavond “erger” leek dan ervoor. Hij was echt in paniek en zei dat hij wel wilde stoppen met kijken maar dat dit niet lukte.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb je al geprobeerd om bij hem te blijven tot hij slaapt? Of even van kamer te veranderen? (Bijv tijdelijk slapen bij jullie in de kamer?)

Hij worstelt ergens mee, en kan jullie nabijheid / veiligheid waarschijnlijk goed gebruiken.

———-

Aanvulling: het is alweer even geleden dat ik dit boekje heb gelezen, maar ik moest er meteen aan denken. De titel klinkt zwaarder dan het is; het gaat niet alleen over trauma agv grote life events. Mogelijk iets voor jullie: Healing your traumatized child - A. Solter.

Healing Your Traumatized Child explains how children (from birth to age twelve) can recover from traumatic experiences with their own parents acting as guides through the healing process. From bee stings and broken bones to wildfires and school shootings, most children experience some type of trauma while growing up. Luckily, children are born with the ability to recover from trauma, but they need help in order to do so. With the information in this book, parents will learn to identify their children's symptoms of trauma and facilitate their children's innate healing mechanisms.

Beginning with background information about pioneers in childhood trauma and ending with two chapters of powerful and inspiring true case histories, this book clearly explains the impact of trauma on children as well as the basic principles of healing. Parents will gain many practical skills to help their children recover, including surprisingly simple play-based activities.”
Alle reacties Link kopieren Quote
Wisselen van kamer vind ik wat lastig. Ik ben bang dat er dan iets anders komt. We willen dit gewoon proberen op te lossen voor hem.
Ik probeer nu veiligheid te bieden door hem te troosten maar ook door het te kaderen. Aan te geven dat hij niet zijn bed uit mag om naar buiten te kijken maar ons altijd om hulp mag vragen voor troost gewoon praten.

Bij ons slapen wil hij niet. Een andere dwang is altijd alleen willen slapen en op dezelfde tijd naar bed gaan..
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou ook eens proberen om de auto te tekenen. Uitvragen wat de ene auto goed maakt en de andere niet.... Eventueel uitknippen erna en aan een lijntje vastmaken waarop het heen en weer kan bewegen.
Kan hij in bed een autootje meenemen en heen en weer rollen? Dat deed mijn oudste lang....
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Vandaag was het niet echt een bepaalde auto. Toen ik erbij was, was hij gewoon hyper alert op het geluid van alle auto’s. Bij elke auto keek hij op.
Hij zou dus het liefste elke auto gaan kijken.

Ik zal hem morgen wel een tekening laten maken. Hij is sowieso erg van het tekenen 🙂
Alle reacties Link kopieren Quote
De hele periode van 11 november tot 1 januari is voor jonge kinderen zo beladen.
11 nov begint het in sommige streken met St Maarten, en bij jullie dus nu ook met de verjaardag.

Het is niet gek dat dan de spanning toeneemt en ze zoeken naar manieren om dat te reguleren. Aan ouders om een manier te zoeken om te helpen met dat reguleren. De post van Avocadeau is een hele goeie, aansluiten bij je kind en kijken of je daar een draai aan kan geven.

Is het bijvoorbeeld een optie dat je met raamstiften (HEMA) bij het slapen gaan een een autootje samen op het raam tekent als slaapritueel? En met gordijnen dichtdoen de auto welterusten wenst? Of andere dingen, als hij dat op dat moment liever tekent?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier was het door de weken voorafgaand aan Halloween door versieringen enzo al hommeles.
Heksen en spoken daar ging het over.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Sarinapleur schreef:
14-11-2025 23:00
Wisselen van kamer vind ik wat lastig. Ik ben bang dat er dan iets anders komt. We willen dit gewoon proberen op te lossen voor hem.
Ik probeer nu veiligheid te bieden door hem te troosten maar ook door het te kaderen. Aan te geven dat hij niet zijn bed uit mag om naar buiten te kijken maar ons altijd om hulp mag vragen voor troost gewoon praten.

Bij ons slapen wil hij niet. Een andere dwang is altijd alleen willen slapen en op dezelfde tijd naar bed gaan..
Duidelijk.

Ik vind de posts van avocadeau ook heel treffend / goede handvaten geven.

En wil je nog even meegeven dat wij ook te maken hebben gehad met dwang. Dat stopte nadat de bron van stress stopte en we heel veel hadden geinvesteerd in verbinding en veiligheid. Nu is ons voorbeeld wat extreem want de stress kwam van school en kind is uitgevallen van school. Maar wat ik wil zeggen is dat het niet om de dwang/ het gedrag zelf gaat, maar om de stressor. En daarmee om te leren gaan dan wel de context zo veranderen dat hij minder stress ervaart.

Ik zou daarom niet teveel aandacht aan auto’s zelf besteden. Maar bijv samen dmv fantasiespel de dag naspelen (en in het spel een goed einde geven). Of voor het slapen gaan samen in bed verhaal een verhaal verzinnen dat aansluit op wat er die dag is gebeurd. Liefst met veel humor zodat er veel gelachen kan worden (wat helpt om spanning uit het lijf te krijgen).
_horizon_ wijzigde dit bericht op 15-11-2025 07:33
6.34% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
1x is genoeg
Alle reacties Link kopieren Quote
Kun je gewoon bij hem blijven tot bij slaapt? Ik heb het idee dat jij ook in paniek bent om dit stukje. Verbieden van dwang is echt niet handig, hij probeert te reguleren, dit is geen handige manier omdat hij uit bed is en het lijkt zich ook uit te breiden maar het gaat niet over als je het verbied.
Ga lekker bij hem liggen of zitten, zing liedjes, fantaseer, leid hem af en leg geen nadruk meer op die auto's.

Misschien handig dat als je het een lastig stuk vindt contact te zoeken met huisarts of cjg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Paniek is een groot woord, maar natuurlijk maak ik me wel zorgen.

Hij wil echt niet samen slapen, bij me blijven, etc., dus ik probeer hem zoveel mogelijk nabijheid te geven en naar hem te luisteren. Ik wil de dwang niet onderdrukken of verbieden, maar wel aangeven dat er grenzen zijn: we kijken samen even, en daarna praten we nog even gezellig in bed.

Wanneer ik uiteindelijk wegga, “mag” hij niet uit bed komen om naar buiten te kijken. Natuurlijk mag hij altijd roepen wanneer hij daar moeite mee heeft. Gisteren leek dit goed te werken.

We denken er inderdaad aan om komende week even contact op te nemen met de Ha.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sarinapleur schreef:
15-11-2025 09:13
Paniek is een groot woord, maar natuurlijk maak ik me wel zorgen.

Hij wil echt niet samen slapen, bij me blijven, etc., dus ik probeer hem zoveel mogelijk nabijheid te geven en naar hem te luisteren. Ik wil de dwang niet onderdrukken of verbieden, maar wel aangeven dat er grenzen zijn: we kijken samen even, en daarna praten we nog even gezellig in bed.

Wanneer ik uiteindelijk wegga, “mag” hij niet uit bed komen om naar buiten te kijken. Natuurlijk mag hij altijd roepen wanneer hij daar moeite mee heeft. Gisteren leek dit goed te werken.

We denken er inderdaad aan om komende week even contact op te nemen met de Ha.
Wat is het verschil tussen de grenzen die je geeft en verbieden?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven