Kinderen
alle pijlers
Logeren vriendje
maandag 17 november 2025 om 17:43
Ik neem het mee in mijn gedachten. Het enige dat ik daar nog over wil zeggen is dat het andersom ook écht niet oke is, de hele tijd dat gevraag van ouders of andere familie naar verliefd zijn, (al) een vriendje of vriendinnetje hebben. Ook dat zie ik namelijk als een soort van subtiele beïnvloeding/opdringen van een visie op (g)een relatie hebben.LaFleurNoire schreef: ↑17-11-2025 17:17Je mag ze best hebben, die primaire ideeën, maar gewoon helemaal niet opdringen. Ook niet een beetje. Je kunt je mening geven als je kinderen daar om vrágen, je kunt ze steunen, zorgen dat ze weten dat ze altijd bij je terecht kunn en dat is het dan wel.
Van opdringen is geen enkele relatie beter geworden.
maandag 17 november 2025 om 17:47
Dat is het ook niet en ik herken dat ook helemaal niet. Niet van ouders, familie de buurvrouw of wie dan ook. Net zo goed niet mee bemoeien.Dala schreef: ↑17-11-2025 17:43Ik neem het mee in mijn gedachten. Het enige dat ik daar nog over wil zeggen is dat het andersom ook écht niet oke is, de hele tijd dat gevraag van ouders of andere familie naar verliefd zijn, (al) een vriendje of vriendinnetje hebben. Ook dat zie ik namelijk als een soort van subtiele beïnvloeding/opdringen van een visie op (g)een relatie hebben.
maandag 17 november 2025 om 19:11
Hee Mam mag Piet komen gourmetten met kerst?Claire45 schreef: ↑16-11-2025 20:41Als kinderen zelf heel graag iets officieels willen maken van hun verliefdheid of verkering is dat prima, leuk juist, vooral niet moeilijk over doen. Anderzijds denk ik ook wel weer dat kinderen die ideeën niet van een vreemde hebben. En ook daar is niets mis mee, iedereen groeit op in een bepaalde sfeer of cultuur, zo gaan de dingen dan in hun omgeving, logisch dat ze dat overnemen.
Zelf stimuleer ik die ‘serieuze’ benadering niet. Omdat ik denk dat er ruimte moet zijn (en blijven, ook als een kind verliefd is) voor groei en ontwikkeling. Wat weet je nou als je vijftien bent? Ja, dat je knetterverliefd kunt zijn en dat je zeker weet dat dit voor eeuwig is. (Alleen weten wij als volwassenen dat het hoogstwaarschijnlijk niet helemaal zo zal gaan). Dus dan gun je een kind die magistrale verliefdheid zonder meteen te doen alsof het officieel is, voor altijd, want Piet kent intussen de hele familie, kookt met Kerst altijd het nagerecht en gaat al jaren mee naar Frankrijk, dus wat moeten wij zonder Piet?
De druk wordt dan te hoog, terwijl een kind er intussen misschien achterkomt dat Piet het toch niet helemaal is. Maar ja, kerst staat voor de deur en iedereen denkt dat Piet bij de familie hoort… Dat zijn problemen die je bij voorkeur pas veel later in je leven krijgt, niet op je vijftiende als je nog helemaal niet weet wie je zelf bent, laat staan hoe je Piet een beetje diplomatiek de achterdeur uit werkt.
Nou inderdaad, reuze officieel.
Honey, you should see me in a crown
maandag 17 november 2025 om 19:14
Daar had ik als puber iig een gruwelijke hekel aan!Dala schreef: ↑17-11-2025 17:43Ik neem het mee in mijn gedachten. Het enige dat ik daar nog over wil zeggen is dat het andersom ook écht niet oke is, de hele tijd dat gevraag van ouders of andere familie naar verliefd zijn, (al) een vriendje of vriendinnetje hebben. Ook dat zie ik namelijk als een soort van subtiele beïnvloeding/opdringen van een visie op (g)een relatie hebben.
Maar heb het nooit als beïnvloeden gezien, gewoon als stom gedrag van stomme ooms
maandag 17 november 2025 om 19:21
Waar merk je dat aan?Dala schreef: ↑17-11-2025 11:59Tja, waar komt het vandaan? Ik denk vanuit mijn wens voor jongeren om zich met veel verschillende personen te omringen, ervaringen op te doen, niet beperkt tot één. En daarmee bedoel ik zeker niet seksuele of relationele ervaringen.
Bij dat nichtje dat haar relatie had verbroken was het zo dat ze zélf vertelde dat ze vond dat haar relatie haar teveel weghield van de dingen die ze daarvoor deed. Bioscoop, lunchen, een stad bezoeken, uitgaan. Dat was eerst verspreid over allerlei vriendinnen en had zich verplaatst naar "alles alleen nog maar met Piet". En dan was die Piet niet eens een onaardige, claimende jongen, laat staan dat het een toxische relatie was. Maar toch had ik toen zoiets van "heel goed van jou!" omdat ik denk, er is zoveel te doen en te ontdekken en je hebt zoveel leuke mensen om je heen. Ik vind het dan zonde van zo'n tiener haar (of zijn) tijd.
En ja, ik weet dat ik mijn visie hierover niet moet opdringen, dat ik mijn kinderen niet in een malletje van mijn visie moet willen gieten. Maar ik vind de nadruk op relaties krijgen echt buitenproportioneel groot. Voor volwassenen ook trouwens. Hoeveel mensen vragen niet aan iemand die single is of diegene aan het daten is. Ik geloof gewoon niet zo dat het allemaal echt alleen maar te maken heeft met verliefd zijn. En dat als een verkering eenmaal is uitgesproken is de omgang (met elkaar en ook met anderen) ook niet helemaal vrijblijvend meer. Geen idee of tieners zich dat realiseren, ik heb nooit tienerverkering gehad.
Honey, you should see me in a crown
maandag 17 november 2025 om 19:31
Nou, alleen al aan de enorme hoeveelheid films, liedjes, boeken, sprookjes. Het is allemaal 'En ze leefden nog lang en gelukkig'. Dat vind ik behoorlijke beïnvloeding.
Het is tegenwoordig gelukkig minder, maar vroeger zelfs naar basisschoolkinderen (als het een jongens- en meisjesvriendschap was): "Ben je ook een beetje verliefd op hem/haar?"
Plus al die flauwigheid van ooms en tantes. Soms misschien geïnteresseerd bedoeld hoor maar ik ben ervan overtuigd dat dat beïnvloeding is. Niet eens altijd verkeerd bedoeld of heel bewust, maar ik denk (mijn mening) dat al die verkeringen waar kinderen als tieners vaak al mee bezig gaan zijn méér is dan alleen maar verliefd zijn en hormonen. Al beseffen we ons dat vaak niet eens misschien. Tegen de tijd dat ze 12 zijn hebben ze misschien al duizend liedjes, films, boeken gelezen, gehoord, gezien en is het op dat moment al genormaliseerd. Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat het niet normaal is of allemaal hartstikke verkeerd, maar er ligt echt een buitensporige nadruk op.
maandag 17 november 2025 om 19:33
Aha, ik dacht dat je het over pubers had. De pubers in mijn omgeving (diverse leeftijden) zijn daar helemaal niet zo mee bezig.Dala schreef: ↑17-11-2025 19:31Nou, alleen al aan de enorme hoeveelheid films, liedjes, boeken, sprookjes. Het is allemaal 'En ze leefden nog lang en gelukkig'. Dat vind ik behoorlijke beïnvloeding.
Het is tegenwoordig gelukkig minder, maar vroeger zelfs naar basisschoolkinderen (als het een jongens- en meisjesvriendschap was): "Ben je ook een beetje verliefd op hem/haar?"
Plus al die flauwigheid van ooms en tantes. Soms misschien geïnteresseerd bedoeld hoor maar ik ben ervan overtuigd dat dat beïnvloeding is. Niet eens altijd verkeerd bedoeld of heel bewust, maar ik denk (mijn mening) dat al die verkeringen waar kinderen als tieners vaak al mee bezig gaan zijn méér is dan alleen maar verliefd zijn en hormonen. Al beseffen we ons dat vaak niet eens misschien. Tegen de tijd dat ze 12 zijn hebben ze misschien al duizend liedjes, films, boeken gelezen, gehoord, gezien en is het op dat moment al genormaliseerd. Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat het niet normaal is of allemaal hartstikke verkeerd, maar er ligt echt een buitensporige nadruk op.
Honey, you should see me in a crown
maandag 17 november 2025 om 20:50
Misschien zijn of waren het dan vooral de volwassenen die zo irritant doen of deden. En wellicht zijn pubers er tegenwoordig ook wel minder mee bezig dan 35 jaar geleden. Blijf er echter bij dat de enorme hoeveelheid aan liefdesliedjes, verhalen, films, thema's in boeken méde van invloed is op de interesse die pubers er op een bepaald moment in gaan tonen. Natuurlijk spelen hormonen en oprechte verliefde gevoelens ook een rol, maar ergens denk ik: het is ook aangeleerd dat je er interesse in hoort te krijgen. Maar dat ligt misschien wel al enigszins op het randje "niet serieus nemen" of te sceptisch zijn ofzo...
dinsdag 18 november 2025 om 08:04
dinsdag 18 november 2025 om 09:22
dinsdag 18 november 2025 om 09:35
Dat is het ook. De hele maatschappij is vergeven van de heteronormatieve relatie verheerlijking, met huwelijk als het ultieme streven.
Terwijl 50% van de huwelijken strandt en van de relaties voorafgaand aan het huwelijk strandt natuurlijk 100%.
En er wordt neergekeken op mensen die andere keuzes maken. Iedereen gaat er vanuit dat jouw relatie minder serieus is als je keuzes maakt als: niet trouwen, niet samenwonen, meer dan 1 partner hebben.
En toch is dat nu al veel minder dan vroeger, omdat de invloed van de kerk blijft afnemen en mensen beginnen in te zien dat het kerngezin helemaal niet automatisch ultiem geluk betekent.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
