Relaties
alle pijlers
Kerst en familie
donderdag 18 december 2025 om 10:39
De kerstdagen komen er weer aan en dat betekent dat ik weer een paar dagen met mijn familie moet doorbrengen. Ik zie daar altijd een beetje tegenop. We zien elkaar ook weleens door het jaar heen en de afgelopen paar keer ben ik er achter gekomen waarom ik er zo tegenop zie. Er zitten een paar familieleden bij die alles vanuit zichzelf redeneren. Als je dan iets leuks vertelt en zij vinden dat niks, dan zeggen ze dat ook en zoeken dan ook bijval van andere familieleden om hun gelijk te ondersteunen. Omdat we eigenlijk niet zoveel gemeen hebben met elkaar, gebeurt dit zo ongeveer de hele tijd. In dit soort gesprekken probeer ik me dan toch in te leven in de ander en in ieder geval niet negatief te reageren op iets waar ik me niets bij kan voorstellen. Andersom gebeurt dat dus niet en ik merk dat ik daar last van heb.
Nu weet ik dat ik deze mensen niet kan veranderen, maar ik kan hier zelf natuurlijk wel anders in gaan staan.
Wie heeft een goede tip om met deze familieleden om te gaan? Hoe kan ik me toch relaxt blijven voelen als bij alles wat ik vertel een negatieve reactie komt? Het is namelijk geen optie om niet meer te gaan.
Nu weet ik dat ik deze mensen niet kan veranderen, maar ik kan hier zelf natuurlijk wel anders in gaan staan.
Wie heeft een goede tip om met deze familieleden om te gaan? Hoe kan ik me toch relaxt blijven voelen als bij alles wat ik vertel een negatieve reactie komt? Het is namelijk geen optie om niet meer te gaan.
donderdag 18 december 2025 om 10:47
Niks kwetsbaars vertellen, alleen algemene dingen bespreken, het houden bij oppervlakkige prietpraat, laat arriveren, vroeg vertrekken, vaak wisselen van gesprekspartner door te blijven lopen ipv te gaan zitten, jezelf bezig houden met hand en spandiensten (rondgaan met hapjes, helpen snijden/voorbereiden, tafel dekken, stoelen schikken etc), regelmatig de tuin inlopen of mee naar buiten met de hond als die er is, jezelf afleiden kortom.
donderdag 18 december 2025 om 10:53
Tja daar spenderen mensen jaren en en jaren aan, om zich niet te laten raken door familieleden.
Persoonlijk geloof ik daar niet zo in, ik zou thuis blijven of me gaan vermaken met mensen die wel normaal kunnen doen.
donderdag 18 december 2025 om 11:36
Dit.Lalaloepsie schreef: ↑18-12-2025 10:47Niks kwetsbaars vertellen, alleen algemene dingen bespreken, het houden bij oppervlakkige prietpraat, laat arriveren, vroeg vertrekken, vaak wisselen van gesprekspartner door te blijven lopen ipv te gaan zitten, jezelf bezig houden met hand en spandiensten (rondgaan met hapjes, helpen snijden/voorbereiden, tafel dekken, stoelen schikken etc), regelmatig de tuin inlopen of mee naar buiten met de hond als die er is, jezelf afleiden kortom.
Ik ga ondanks een vergelijkbare situatie ook, schoonouders vinden het zo leuk om iedereen om zich heen te hebben dat ik dat er best met kerst voor over heb. Maar ik pas dus ook vaak bovenstaande strategie toe. Ook neem ik altijd geselschapsspellen mee, dat leidt ook af van serieuze gesprekken.
donderdag 18 december 2025 om 11:43
Toch kan het echt hoor. Als mijn familielid/leden het weer een bont maken, heeft dat nu vooral een 'schouderophalend'-effect op mij.
Wat een mafklapper, denk ik dan.
En ik besef me, dan dat ik dat als kind allemaal aanhoorde en wat het effect is geweest. Kijk ik met meer compassie naar mezelf.
TO, heb jij in je familie iemand waarmee je helemaal op 1 lijn zit? Soms is even een blik van verstandhouding echt heel fijn!
donderdag 18 december 2025 om 13:05
Bedankt voor jullie reacties. Het is helaas echt niet mogelijk om niet te gaan. En dat zit hem er in dat ik gewoon echt heel graag wil gaan voor degene die dit ieder jaar weer organiseert. Zij verdienen het dat we komen en ons best doen, zeg maar. Maar ik merk dat ik ieder jaar met zo'n 'kater' thuiskom van deze dag (sorry, ik schreef dagen, maar het is er gelukkig maar 1). Ik wil dus graag iets bij mezelf veranderen om hier beter mee om te gaan. Meehelpen met het klaarzetten van hapjes e.d. is een strategie die ik nog wel wat kan uitbreiden. Goede tip. Ik weet niet of er meer zijn die dit merken. Ik merk dat het vaak ook wel een beetje persoonlijk naar mij is. Mijn man zegt dat het jaloezie is, maar ik vind dat dan een vreemde uiting.
@Lilalinda, hoe heb jij dat schouderophalend-effect geleerd? Voor mij is dat dus echt iets wat me tot nu toe niet is gelukt. Ik zeg tegen mezelf dat ik het niet erg vind, maar ik trap op enig moment in die fuik van grote irritatie en dan kan ik het niet meer loslaten.
@Lilalinda, hoe heb jij dat schouderophalend-effect geleerd? Voor mij is dat dus echt iets wat me tot nu toe niet is gelukt. Ik zeg tegen mezelf dat ik het niet erg vind, maar ik trap op enig moment in die fuik van grote irritatie en dan kan ik het niet meer loslaten.
donderdag 18 december 2025 om 13:07
therapie, maar dat gaat niet meer lukken voor de kerstjules* schreef: ↑18-12-2025 13:05
@Lilalinda, hoe heb jij dat schouderophalend-effect geleerd? Voor mij is dat dus echt iets wat me tot nu toe niet is gelukt. Ik zeg tegen mezelf dat ik het niet erg vind, maar ik trap op enig moment in die fuik van grote irritatie en dan kan ik het niet meer loslaten.
donderdag 18 december 2025 om 13:42
Rot voor je dat je er zo tegenop ziet, TO!
Ik denk dat het vooral belangrijk is om je verwachtingen bij te stellen. Je weet al uit ervaring dat deze familieleden vaak negatief reageren en bijval zoeken, dus door daar al vanuit te gaan, kun je jezelf wat mentaal voorbereiden en word je er ook minder door verrast. Je kan er misschien ook over nadenken om selectiever te zijn over wat je wel/niet deelt. Dus vooral zaken te delen die geen discussies uitlokken.
Wat mij in dit soort situaties ook helpt, is door mezelf eraan te herinneren dat negativiteit van een ander vooral veel zegt over hun eigen situatie en gemoedsrust. Het is vaak een reflectie van hun eigen gevoelens, stress en onzekerheden, niet van wat jij zegt of doet.
Even een korte (rook)pauze is voor mij in dit soort situaties ook altijd wel fijn om stoom af te blazen.
Ik denk dat het vooral belangrijk is om je verwachtingen bij te stellen. Je weet al uit ervaring dat deze familieleden vaak negatief reageren en bijval zoeken, dus door daar al vanuit te gaan, kun je jezelf wat mentaal voorbereiden en word je er ook minder door verrast. Je kan er misschien ook over nadenken om selectiever te zijn over wat je wel/niet deelt. Dus vooral zaken te delen die geen discussies uitlokken.
Wat mij in dit soort situaties ook helpt, is door mezelf eraan te herinneren dat negativiteit van een ander vooral veel zegt over hun eigen situatie en gemoedsrust. Het is vaak een reflectie van hun eigen gevoelens, stress en onzekerheden, niet van wat jij zegt of doet.
Even een korte (rook)pauze is voor mij in dit soort situaties ook altijd wel fijn om stoom af te blazen.
donderdag 18 december 2025 om 14:13
Dit werkte bij mij ook goed.Lalaloepsie schreef: ↑18-12-2025 10:47Niks kwetsbaars vertellen, alleen algemene dingen bespreken, het houden bij oppervlakkige prietpraat, laat arriveren, vroeg vertrekken, vaak wisselen van gesprekspartner door te blijven lopen ipv te gaan zitten, jezelf bezig houden met hand en spandiensten (rondgaan met hapjes, helpen snijden/voorbereiden, tafel dekken, stoelen schikken etc), regelmatig de tuin inlopen of mee naar buiten met de hond als die er is, jezelf afleiden kortom.
donderdag 18 december 2025 om 14:22
Weet je wat het ook een beetje is. Door deze acties van deze bepaalde familieleden, voel ik me soms een beetje buitengesloten. Deze familieleden kunnen wel met anderen een gesprek voeren, maar niet met mij. Ze geven mij het gevoel dat ze boven mij staan. Ze kunnen zich zo draaien dat meedoen met een gesprek bij voorbaat al uitgesloten is. Niet iedereen doet zo, hoor, maar zij weten hun gesprekspartners wel van mij af te sluiten. Klinkt een beetje vaag, dat besef ik me.
donderdag 18 december 2025 om 14:23
Haha, nee, dat is iets te kort dag. Maar wellicht wel iets voor de toekomst.
donderdag 18 december 2025 om 14:30
Wij hadden dit ook heel lang, tot dat man er ook wat van ging zeggen. Hij vond het eerst meevallen want hij was eraan gewend. Daardoor nam hij me niet helemaal serieus. Meestal laat ik het nu gaan alleen soms zeg ik dat ik het er niet mee eens ben. Het vervelende zou ik vooral het steun zoeken bij anderen vinden, dat voelt als allemaal tegen 1.
Ik heb een aantal keer een flinke discussie met diegene gehad en nu is het wel minder geworden. Al verbaast het me soms hoe ik met een simpele zin een negatief betoog terug kan krijgen. Er zijn nu ook kinderen dus dat scheelt ook. Die geven automatisch afleiding.
Ik heb een aantal keer een flinke discussie met diegene gehad en nu is het wel minder geworden. Al verbaast het me soms hoe ik met een simpele zin een negatief betoog terug kan krijgen. Er zijn nu ook kinderen dus dat scheelt ook. Die geven automatisch afleiding.
donderdag 18 december 2025 om 14:40
Kun je voorbeelden geven van situaties waarin dit gebeurde? En hoe reageer je zelf in die gesprekken? Trek je je terug, probeer je in discussie te gaan, of iets anders?jules* schreef: ↑18-12-2025 14:22Weet je wat het ook een beetje is. Door deze acties van deze bepaalde familieleden, voel ik me soms een beetje buitengesloten. Deze familieleden kunnen wel met anderen een gesprek voeren, maar niet met mij. Ze geven mij het gevoel dat ze boven mij staan. Ze kunnen zich zo draaien dat meedoen met een gesprek bij voorbaat al uitgesloten is. Niet iedereen doet zo, hoor, maar zij weten hun gesprekspartners wel van mij af te sluiten. Klinkt een beetje vaag, dat besef ik me.
donderdag 18 december 2025 om 14:43
Zou het mentaal werken als je tegen jezelf zegt dat je juist geen gesprek met ze wil voeren omdat een gesprek van 2 kanten hoort te komen? Het hoeft niet altijd een discussie te zijn. Misschien moet je er niet bij willen horen en afstand nemen. Wel vriendelijk doen maar niet een leuk gesprek verwachten.jules* schreef: ↑18-12-2025 14:22Weet je wat het ook een beetje is. Door deze acties van deze bepaalde familieleden, voel ik me soms een beetje buitengesloten. Deze familieleden kunnen wel met anderen een gesprek voeren, maar niet met mij. Ze geven mij het gevoel dat ze boven mij staan. Ze kunnen zich zo draaien dat meedoen met een gesprek bij voorbaat al uitgesloten is. Niet iedereen doet zo, hoor, maar zij weten hun gesprekspartners wel van mij af te sluiten. Klinkt een beetje vaag, dat besef ik me.
donderdag 18 december 2025 om 14:47
Dit!Lalaloepsie schreef: ↑18-12-2025 10:47Niks kwetsbaars vertellen, alleen algemene dingen bespreken, het houden bij oppervlakkige prietpraat, laat arriveren, vroeg vertrekken, vaak wisselen van gesprekspartner door te blijven lopen ipv te gaan zitten, jezelf bezig houden met hand en spandiensten (rondgaan met hapjes, helpen snijden/voorbereiden, tafel dekken, stoelen schikken etc), regelmatig de tuin inlopen of mee naar buiten met de hond als die er is, jezelf afleiden kortom.
Plus, mensen praten héél graag over zichzelf. Dus vooral veel vragen stellen aan anderen en doorvragen ipv zelf dingen vertellen.
donderdag 18 december 2025 om 15:35
donderdag 18 december 2025 om 15:46
Ik vind het niet vaag, maar heel herkenbaar. Ik voel me hetzelfde bij mijn schoonfamilie. Op zich geen onaardige mensen, maar ze vormen een ontzettend gesloten front, en het is heel moeilijk om mee erin te mengen. Krijg er vaak nauwelijks een speld tussen. Ook een kwestie van te ver uiteenlopende interesses. Zij praten voornamelijk over sport en andere dorpelingen, twee dingen waar ik niet echt over mee kan praten. Het onderwerp sturen naar iets anders, is totaal zinloos.jules* schreef: ↑18-12-2025 14:22Weet je wat het ook een beetje is. Door deze acties van deze bepaalde familieleden, voel ik me soms een beetje buitengesloten. Deze familieleden kunnen wel met anderen een gesprek voeren, maar niet met mij. Ze geven mij het gevoel dat ze boven mij staan. Ze kunnen zich zo draaien dat meedoen met een gesprek bij voorbaat al uitgesloten is. Niet iedereen doet zo, hoor, maar zij weten hun gesprekspartners wel van mij af te sluiten. Klinkt een beetje vaag, dat besef ik me.
Ik voel me daar altijd een beetje eenzaam, een buitenstaander. Het lukt me niet om dat te veranderen, en niemand in de familie doet moeite om me ergens bij te betrekken.
Dus ik hanteer de strategie van Lalaloepsie. Dat maakt dat het me minder raakt.
Maar wat hier wel anders is dan bij jou: ik kom deze familie tegen bij verjaardagen en andere verplichtingen, en we gaan soms op familiebezoek, maar we gaan er niet heen met kerst. Teveel negatieve geschiedenis om dat op te brengen.
donderdag 18 december 2025 om 16:09
Als die anderen je bewust negeren, vind ik dat prima geoorloofd (en die hebben dan geen recht van spreken).
Ik zou ook thuisblijven, maar TO wil dat niet. Dan moet je jezelf maar vermaken, toch?
donderdag 18 december 2025 om 16:44
Dit inderdaad. En wat ook kan helpen om je voor te nemen om - als er een discussie ontstaat - dan wat standaard zinnen paraat te hebben om jezelf uit een discussie te halen: ‘ah ok, daar ga ik eens over nadenken’ of zoiets.Koffiezetapparaat schreef: ↑18-12-2025 13:42Rot voor je dat je er zo tegenop ziet, TO!
Ik denk dat het vooral belangrijk is om je verwachtingen bij te stellen. Je weet al uit ervaring dat deze familieleden vaak negatief reageren en bijval zoeken, dus door daar al vanuit te gaan, kun je jezelf wat mentaal voorbereiden en word je er ook minder door verrast. Je kan er misschien ook over nadenken om selectiever te zijn over wat je wel/niet deelt. Dus vooral zaken te delen die geen discussies uitlokken.
Wat mij in dit soort situaties ook helpt, is door mezelf eraan te herinneren dat negativiteit van een ander vooral veel zegt over hun eigen situatie en gemoedsrust. Het is vaak een reflectie van hun eigen gevoelens, stress en onzekerheden, niet van wat jij zegt of doet.
Even een korte (rook)pauze is voor mij in dit soort situaties ook altijd wel fijn om stoom af te blazen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
