Overig
alle pijlers
Wat is het aardigst dat een (on)bekende....
vrijdag 19 december 2025 om 15:35
ooit voor jou heeft gedaan?
Geen idee of er als zo'n topic is, dan bij deze![:-]](./../../../smilies/77_happy.gif "Happy")
Gisteren was ik op een crematie van iemand van de koude kant.
Mijn vader is 5 mnd geleden overleden en ineens kwam het allemaal weer omhoog. Ik had het na afloop in mijn eentje even moeilijk.
Iemand die ik vroeger wel eens een keer heb ontmoet, kwam naar mij toe om me te troosten. Vond ik zo onverwacht en lief
Deed me echt goed
Geen idee of er als zo'n topic is, dan bij deze
Gisteren was ik op een crematie van iemand van de koude kant.
Mijn vader is 5 mnd geleden overleden en ineens kwam het allemaal weer omhoog. Ik had het na afloop in mijn eentje even moeilijk.
Iemand die ik vroeger wel eens een keer heb ontmoet, kwam naar mij toe om me te troosten. Vond ik zo onverwacht en lief
Deed me echt goed
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 19 december 2025 om 16:21
In het kader van crematies dan: ik heb gesproken op de crematie van mijn vader. Tijdens de koffietafel kwamen mijn oom en zijn vriendin afscheid nemen van ons. Ik heb mijn oom de afgelopen twintig jaar misschien drie keer gezien, maar het is een aardige man. Zijn vriendin had ik één keer eerder gezien, toen ze op bezoek kwamen in mijn vaders laatste weken.
Zij, die vriendin, kwam naar me toe en zei: ik wil je bedanken, ik kende je vader niet, maar door jouw woorden heb ik het gevoel dat ik hem toch een beetje heb leren kennen.
Ik kan niet echt goed onder woorden brengen waarom, maar dat bedankje heeft me zo diep geraakt. Misschien omdat het voor mij bevestigde dat mijn toespraak heeft overgebracht wat ik over wilde brengen.
Zij, die vriendin, kwam naar me toe en zei: ik wil je bedanken, ik kende je vader niet, maar door jouw woorden heb ik het gevoel dat ik hem toch een beetje heb leren kennen.
Ik kan niet echt goed onder woorden brengen waarom, maar dat bedankje heeft me zo diep geraakt. Misschien omdat het voor mij bevestigde dat mijn toespraak heeft overgebracht wat ik over wilde brengen.
vrijdag 19 december 2025 om 16:21
Dat klinkt inderdaad heel lief.
Iemand heeft ooit mijn entree voor iets betaald. Ik was met dochter van twee ergens heen en had portemonnee vergeten. Kostte 7 gulden 50. De persoon achter mij in de rij betaalde dat. Toen ik vroeg hoe ik hem kon bedanken zei hij: 'pay it forward!'
Iemand heeft ooit mijn entree voor iets betaald. Ik was met dochter van twee ergens heen en had portemonnee vergeten. Kostte 7 gulden 50. De persoon achter mij in de rij betaalde dat. Toen ik vroeg hoe ik hem kon bedanken zei hij: 'pay it forward!'
Iedereen heeft het recht veilig over straat te kunnen gaan.
vrijdag 19 december 2025 om 16:41
Ik had een keer een overstap van enkele minuten op Amsterdam CS. Moest echt van de ene kant van het station naar de ander, rennen dus. Ik gleed uit bovenaan de trap en werd in m'n kraag gegrepen. Dankzij die man ben ik niet de hele trap af gedonderd. Was ik zo blij om!
Voor bekende mensen: toen man maandenlang niets kon en ik zowel met werk, zorg voor man en het huishouden zat, had ik geen echt geen fut meer voor de tuin. Die was enorm overwoekerd. Paar neven hebben toen een dag genomen om hem weer helemaal leeg te trekken. Was echt fijn!
Voor bekende mensen: toen man maandenlang niets kon en ik zowel met werk, zorg voor man en het huishouden zat, had ik geen echt geen fut meer voor de tuin. Die was enorm overwoekerd. Paar neven hebben toen een dag genomen om hem weer helemaal leeg te trekken. Was echt fijn!
vrijdag 19 december 2025 om 17:38
Ik heb deze al drie keer verteld hier, maar vooruit maar weer: ik was veertien, ongeneeslijk Doe Maar-fan en op 14 april 1984 zou Doe Maar voorgoed afscheid nemen van de fans middels twee concerten, eentje 's middags en eentje 's avonds. Wij hadden kaartjes voor het avondconcert, maar we waren zo ruim op tijd dat we zelfs het middagconcert nog bij konden wonen en er waren nog kaartjes! Dus ik ongeveer al mijn geld uitdelen aan mijn vriendinnen zodat zij ook naar binnen konden, en toen kwam ik er achter dat ik me een tientje had verrekend dus zelf kon ik geen kaartje meer kopen.
Dikke huilbui natuurlijk, en de kaartjes van mijn vriendinnen wilde ik niet meer aannemen want eens gegeven blijjft gegeven, dus daar stond ik snikkend voor de Maaspoort in Den Bosch en toen kwam er een besnorde man met een bruine leren jas op me af die iets in mijn hand drukte en onmiddellijk weer verdween. Ik keek in mijn hand, en daar vond ik twee zeer klein opgevouwen tientjes. Dus ik weer huilen natuurlijk, maar dan van blijdschap. Jammer genoeg heb ik de beste man nooit meer kunnen bedanken, maar bij deze: beste meneer, als u per ongeluk meeleest: dank u wel. U hebt die ochtend een klein meisje zeer gelukkig gemaakt
Dikke huilbui natuurlijk, en de kaartjes van mijn vriendinnen wilde ik niet meer aannemen want eens gegeven blijjft gegeven, dus daar stond ik snikkend voor de Maaspoort in Den Bosch en toen kwam er een besnorde man met een bruine leren jas op me af die iets in mijn hand drukte en onmiddellijk weer verdween. Ik keek in mijn hand, en daar vond ik twee zeer klein opgevouwen tientjes. Dus ik weer huilen natuurlijk, maar dan van blijdschap. Jammer genoeg heb ik de beste man nooit meer kunnen bedanken, maar bij deze: beste meneer, als u per ongeluk meeleest: dank u wel. U hebt die ochtend een klein meisje zeer gelukkig gemaakt
Graftak!
vrijdag 19 december 2025 om 17:45
Voor mijn dochter. Die woonde ver van thuis op kamers en had liefdesverdriet. Ze zat te huilen op een bankje in een grote stad. Toen kwam er een jonge vrouw op een fiets voorbij die stopte en vroeg of het wel goed met haar ging. Ze heeft zelfs haar telefoonnummer aan mijn dochter gegeven om haar te kunnen bellen als ze dat nodig had. Zo lief!
vrijdag 19 december 2025 om 18:13
vrijdag 19 december 2025 om 18:41
Dochter bleek een jaar geleden ernstig ziek te zijn, ze ging zo snel achteruit dat ze 3 maanden na de diagnose al een transplantatie moest ondergaan. Het gaat nog allemaal niet van een leien dakje en ze is heel veerkrachtig maar vorige week zat ze er toch even doorheen, zo moe, overbeharing door de medicijnen, bolle prednison toet. Ze herkent zichzelf niet zegt ze, nou valt dat best mee, maar ik snap het wel. We gingen lunchen in Den Bosch en de eigenaar van het restaurantje zei in sappig Bosch tegen haar, “och gij bent ok net un schilderijtje”. 1 zinnetje en de rest van de dag straalde ze weer ……
vrijdag 19 december 2025 om 18:57
Wat een hartverwarmende verhalen, dank dit had ik even nodig 
Ik vind over het algemeen dat veel mensen hulpvaardig en lief zijn. Laatst ging man onderuit in de supermarkt, gelijk allemaal bezorgde mensen én de heel aardige manager erbij. Man werd ook thuisgebracht door iemand etc. De lieve mensen zijn écht met meer
Ik vind over het algemeen dat veel mensen hulpvaardig en lief zijn. Laatst ging man onderuit in de supermarkt, gelijk allemaal bezorgde mensen én de heel aardige manager erbij. Man werd ook thuisgebracht door iemand etc. De lieve mensen zijn écht met meer
vrijdag 19 december 2025 om 19:39
vrijdag 19 december 2025 om 19:45
Wat leuk, zoiets heb ik ook eens meegemaakt in een vliegende storm. Ik liep achter de buggy (met inhoud) en had moeite om het ding in bedwang te houden, en toen stopte er een auto en de mij volslagen onbekende bestuurster bracht ons thuis. wel twee straten verderop
Graftak!
vrijdag 19 december 2025 om 19:46
Ik was lang geleden met een aantal collega's op stap in een voor mij totaal onbekende stad en ben in een kroeg onderweg naar het toilet flauwgevallen. Ik ben door een onbekende jongen opgehesen en naar buiten gesleept via de nooduitgang.
Beveiliging erbij en de jongen is net zo lang bij me gebleven tot ik weer normaal kon lopen en toen heeft hij me naar de collega's terug gebracht.
Voelde me echt even gesteund dat deze onbekende me niet zomaar achterliet
Van bekenden: op zondag had mijn ex het uitgemaakt en een dag later vroeg een collega naar hem (want die had geen idee dat het over was) waarbij ik in huilen uitbarstte. Mijn nieuwe collega kwam een uur later met de chocolaatjes 'Opkikkertjes' aan. Zei niks, maar legde het bij me neer. Dat vond ik zó lief!
En mijn buurvrouw die alles uit handen heeft laten vallen en hier naartoe is komen rennen toen ik heel slecht nieuws kreeg. Ze heeft toen de volledige zorg voor onze kinderen op zich genomen. Het was maar een paar uur, maar voor mij is het zo waardevol geweest dat zij er voor me was.
En van enkele collega's een kaart ontvangen met condoleance voor het overlijden van mijn ouder. Van mensen waarvan je het niet verwacht
Beveiliging erbij en de jongen is net zo lang bij me gebleven tot ik weer normaal kon lopen en toen heeft hij me naar de collega's terug gebracht.
Voelde me echt even gesteund dat deze onbekende me niet zomaar achterliet
Van bekenden: op zondag had mijn ex het uitgemaakt en een dag later vroeg een collega naar hem (want die had geen idee dat het over was) waarbij ik in huilen uitbarstte. Mijn nieuwe collega kwam een uur later met de chocolaatjes 'Opkikkertjes' aan. Zei niks, maar legde het bij me neer. Dat vond ik zó lief!
En mijn buurvrouw die alles uit handen heeft laten vallen en hier naartoe is komen rennen toen ik heel slecht nieuws kreeg. Ze heeft toen de volledige zorg voor onze kinderen op zich genomen. Het was maar een paar uur, maar voor mij is het zo waardevol geweest dat zij er voor me was.
En van enkele collega's een kaart ontvangen met condoleance voor het overlijden van mijn ouder. Van mensen waarvan je het niet verwacht
vrijdag 19 december 2025 om 19:46
Haha, ik had op de middelbare school een leraar die mij typeerde als ‘zo weggelopen uit een middeleeuws schilderij.’Meneerdevoorzitter schreef: ↑19-12-2025 18:41Dochter bleek een jaar geleden ernstig ziek te zijn, ze ging zo snel achteruit dat ze 3 maanden na de diagnose al een transplantatie moest ondergaan. Het gaat nog allemaal niet van een leien dakje en ze is heel veerkrachtig maar vorige week zat ze er toch even doorheen, zo moe, overbeharing door de medicijnen, bolle prednison toet. Ze herkent zichzelf niet zegt ze, nou valt dat best mee, maar ik snap het wel. We gingen lunchen in Den Bosch en de eigenaar van het restaurantje zei in sappig Bosch tegen haar, “och gij bent ok net un schilderijtje”. 1 zinnetje en de rest van de dag straalde ze weer ……
Ik wist niet of ik dat nou een compliment of een belediging moest vinden!
vrijdag 19 december 2025 om 20:23
Ik liep in mijn eentje (overdag) in een drukke stad, toen ik vrij lullig door mijn enkel ging.
Schuin achter mij liep een jonge meid, die me zonder nadenken ophees en zei ‘Ben je okee? Kom op, we lopen samen een stukje op zodat het net lijkt of we bij elkaar horen, dan is het minder gênant’. We liepen een meter of 20 gearmd, ze vroeg of het ging en daarna gingen we weer elk onze eigen weg.
Dat deed ze zó soepel en ze kon zich in een nanoseconde verplaatsen in hoe ik me voelde, zó lief en tof!
Schuin achter mij liep een jonge meid, die me zonder nadenken ophees en zei ‘Ben je okee? Kom op, we lopen samen een stukje op zodat het net lijkt of we bij elkaar horen, dan is het minder gênant’. We liepen een meter of 20 gearmd, ze vroeg of het ging en daarna gingen we weer elk onze eigen weg.
Dat deed ze zó soepel en ze kon zich in een nanoseconde verplaatsen in hoe ik me voelde, zó lief en tof!
vrijdag 19 december 2025 om 20:33
Bijna acht jaar geleden dat ik dit topic opende:
Aardige, sociale, attente acties van je medemens
Leuk om te zien dat er weer een revival is
Wat ik nog weet van dat topic is dat IBI en iemand die haar in de trein troostte met een briefje elkaar in dat topic tegenkwamen, dat was mooi
Aardige, sociale, attente acties van je medemens
Leuk om te zien dat er weer een revival is
Wat ik nog weet van dat topic is dat IBI en iemand die haar in de trein troostte met een briefje elkaar in dat topic tegenkwamen, dat was mooi
vrijdag 19 december 2025 om 20:47
Ik had er vandaag eentje. Ik was aan het hardlopen en ik moest door zo'n dubbel veehek, nou, dat haalt de snelheid er wel uit. Er liep iemand voor me (ik denk ook een hardloper maar hij wandelde op dat moment) en die hield beide hekken zo voor me open dat ik geen snelheid hoefde te minderen. Dat was super fijn!
vrijdag 19 december 2025 om 20:55
Mijniebelle schreef: ↑19-12-2025 20:33Bijna acht jaar geleden dat ik dit topic opende:
Aardige, sociale, attente acties van je medemens
Leuk om te zien dat er weer een revival is
Wat ik nog weet van dat topic is dat IBI en iemand die haar in de trein troostte met een briefje elkaar in dat topic tegenkwamen, dat was mooi
Dat herinner ik me ook nog.
Zoek eens een andere hobby
vrijdag 19 december 2025 om 21:06
Mijniebelle schreef: ↑19-12-2025 20:33Bijna acht jaar geleden dat ik dit topic opende:
Aardige, sociale, attente acties van je medemens
Leuk om te zien dat er weer een revival is
Wat ik nog weet van dat topic is dat IBI en iemand die haar in de trein troostte met een briefje elkaar in dat topic tegenkwamen, dat was mooi
Dat weet ik nog!
vrijdag 19 december 2025 om 21:30
Ja, inderdaad was er eerder zo'n topic. Ik heb denk ik toen geschreven wat me nu ook weer als eerste te binnen schoot: ik moest ergens zijn voor werk en dacht daar wel ergens een broodje te kunnen kopen. Eerst maar eens ter plekke geraken, ik was er nog nooit geweest en wilde niet te laat komen. Dus snel vanaf het station naar de locatie gelopen. Ik kwam welgeteld nul broodjes- of aanverwante zaken tegen onderweg, daar bleek gewoon niks! Inmiddels had ik wel behoorlijke trek. Ik vertelde dat aan de receptioniste. Nee, zei ze, hier is echt niets in de directe omgeving waar je iets te eten kunt kopen... Ik was wel heel ruim op tijd, maar had natuurlijk wel net te weinig tijd over om nog een heel eind te gaan lopen voor iets te eten. Ik moest nog iets van een kwartier wachten in een zithoek bij de receptie tot mijn activiteit zou aanvangen. Er kwam iemand binnen met een grote doos taart. Jij hoeft nooit iets he? zei ze tegen de receptioniste, en wilde al doorlopen naar de liften. Nou, zei de receptioniste, dat klopt, maar vandaag heb ik er eigenlijk wel heel veel zin in! Ze kreeg een groot stuk taart en gaf dat, toen de geefster weg was, aan mij. Zo ontzettend lief!
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 19 december 2025 om 21:32
Ik was in de zomer aan het hardlopen. Klein stukje door een bosje. Langs de weg door dat bosje staat een bankje en daarop zat een man. Kreeg er een wat ongemakkelijk gevoel bij, kon de vinger er niet op leggen. Achter mij kwam een groepje wielrenners. Die bleven -zonder dat ik erom vroeg- een paar meter naast die man even pauzeren, totdat ik dat bosje uitwas. Later haalden ze me nog en zeiden ze dat ze zagen dat ik een beetje verontrust keek en ze me met een veilig gevoel wouden laten lopen.
vrijdag 19 december 2025 om 21:32
Ik realiseer me nu dat ik verder van alles vergeten moet zijn! Ik weet zeker dat er momenten zijn geweest in mijn leven dat de tranen me in de ogen sprongen omdat mensen zo iets liefs voor me deden, maar wat het was weet ik niet meer! Wat erg!
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 19 december 2025 om 21:36
Ik heb nog niet zo lang geleden zelf wel iets liefs gedaan voor een jongeman. Ik zag hem op de stoep naast zijn fiets zitten, onder het bloed! Het was bij mij om de hoek. Hij zei dat hij aangereden was en dat de auto doorgereden was. Ik heb hem meegetroond naar mijn huis en hem met vele theedoeken schoongemaakt (hij droeg een shirt en korte broek, het was in de zomer), zijn wonden bleken gelukkig mee te vallen. Hij wilde niets weten van een dokter of wat dan ook. Hij was behoorlijk aangeschoten, misschien was dat ook wel de reden voor de aanrijding. Maar hij was heel aardig en dankbaar, wel een schatje.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 19 december 2025 om 21:55
Jaren 90 in italie, alleen op weg naar huis met de trein. Trein vertraagd en ik ging de aansluiting op de nachttrein in Milaan missen. De conducteur sprak alleen italiaans. Geen lire's meer, vreemde stad s avonds laat, tranen.
Tegenover mij zat een meisje, ze sprak beetje duits. Zij ging ook naar Milaan en haar moeder zou haar op het station ophalen. Loketten waren al gesloten, maar ergens in de krochten van het enorme station was nog een loket open. Moest met metro naar ander, klein station, daar zou een andere nachttrein stoppen en dan moest ik de conducteur vragen of ik mee mocht.
Die moeder heeft metrokaartje voor mij betaald en uitgelegd hoe ik daar moest konen.
Tegenover mij zat een meisje, ze sprak beetje duits. Zij ging ook naar Milaan en haar moeder zou haar op het station ophalen. Loketten waren al gesloten, maar ergens in de krochten van het enorme station was nog een loket open. Moest met metro naar ander, klein station, daar zou een andere nachttrein stoppen en dan moest ik de conducteur vragen of ik mee mocht.
Die moeder heeft metrokaartje voor mij betaald en uitgelegd hoe ik daar moest konen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
