advies voor vanavond

evaluna woensdag 24 december 2025 om 09:28

Goedemorgen; vanavond komen mijn schoonouders kerstavond vieren bij ons. Schoonouders (allebei tegen de 80) hebben al sinds ik ze ken (25 jaar) een moeizame relatie. Vaak ruzie, totaal geen genegenheid zichtbaar of uberhaupt is er nergens aan te merken dat ze elkaar leuk vinden. Nu belt mijn schoonmoeder een uur geleden huilend naar mijn man dat ze weer ruzie hebben en dat ze wel thuis blijft (wonen 2 uur bij ons vandaan)
Man zegt dat hij hun kind is en echt klaar is met het eeuwige gezeik over elkaar wat richting hem geuit wordt en dat hij het niet op kan lossen maar wel verdrietig wordt van dit soort telefoontjes en dat ze of samen komen of niet.

En nu? Ze bellen nog terug maar ik weet niet wat ik moet hopen: hoop ik dat ze toch komen en voeren we weer 1 groot toneelstuk op of hoop ik dat ze niet komen, maar voel ik me dan toch rot en schuldig dat zij geen leuke kerst hebben?
En als ze wel komen? Dan wordt er gedaan alsof er niks gebeurt is maar ik heb steeds meer moeite met dit toneelstuk...

rosanna08 woensdag 24 december 2025 om 14:48

evaluna schreef: ↑
24-12-2025 09:46
Ja we geven vaak aan wat dit met ons doet maar ze lijken zich niet te kunnen verplaatsen in andermans gevoelens. Mijn zwager heeft het contact met zijn ouders een jaar geleden tijdelijk verbroken; paar weken geleden hebben ze elkaar 1x opgezocht, ook vanwege de kleinkinderen, maar zwager geeft aan dit alleen te doen vanuit een moreel kompas, een gevoelsmatige verplichting. Niet omdat hij iets uit het contact haalt. Hij kan veel makkelijker voor zichzelf en zijn gezin kiezen dan dat wij dat kunnen. Ik zou het nooit over mijn hart kunnen verkrijgen een jaar geen contact te hebben. Ik denk altijd; ze zijn zo met een reden; er zal iets achter zitten; in ieder mens schuilt iets goeds en ik vind het dan toch weer zielig als ook wij het contact zouden verbreken of minimaliseren. Maar er is een grens en ik heb wel het idee dat vooral bij mijn man die grens snel bereikt wordt.

en in hoeverre kun jij je in de gevoelens van je man verplaatsen? Je walst daar in mijn ogen volledig overheen.

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

ladadieladieda woensdag 24 december 2025 om 14:50

Evaluna, doe wat goed is voor jou gezin en laat ons, buitenstaanders niet je goeie humeur verpesten.
Heel fijne kerstdagen met elkaar!

canis-felis woensdag 24 december 2025 om 14:52

evaluna schreef: ↑
24-12-2025 12:08
En nee hoor, niks met groot hart te maken; ik zie dat deze mensen een goed hart hebben maar vanwege een bepaalde opvoeding en gebeurtenissen in het verleden niet altijd goed uit de verf komen. Als mijn man besluit het contact te verbreken sta ik daar helemaal achter, hoewel ik het wel verdrietig zou vinden; gewoon omdat deze mensen ook gevoel hebben, geen slechte mensen zijn. Moeilijk uit te leggen maar ik denk dat zaken vaak wat genuanceerder liggen.

Dat is niet aan jou om te "bepalen". Een goed hart is geen enkel excuus voor grensoverschrijdend en/of rotgedrag. Daar mag gewoon paal en perk aan gesteld worden, zeker nadat dergelijk gedrag al zo lang geïncasseerd is. Deze mensen hebben er, ondanks hun goede hart, uiteindelijk zelf voor gekozen zichzelf en hun emoties boven hun zoon en kleinkinderen te stellen.

canis-felis wijzigde dit bericht op 24-12-2025 14:52

1.40% gewijzigd

Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica

evaluna woensdag 24 december 2025 om 14:52

Contact verbreken vindt hij tot nu toe te rigoreus (hoewel hij het weleens roept). Met naar zijn hand zetten bedoelt hij dat hij bepaalt hoe en wat. Voorheen kwamen ze hier eens per 3 a 4 weken en omdat ze ver moeten rijden waren dat bezoekjes van zeker 6 uur. Niet grappig. Ze zitten op de bank en jij moet er bij zitten. Dan is dat best een aanslag op je weekend.
Sinds een jaar of 2 beperken we de duur door ze bijvoorbeeld pas om 16 uur te laten komen ipv 14 uur en niet meer eens per 3 a 4 weken maar eens per 6 weken bijvoorbeeld. Of we spreken in een museum af, of halverwege en gaan even wandelen en in een cafe wat drinken.

canis-felis woensdag 24 december 2025 om 14:55

evaluna schreef: ↑
24-12-2025 13:15
Man weet ook niet waar goed aan te doen; nu gekozen ze te laten komen maar wel onder onze voorwaarden en volgend jaar kerst moeten we nog maar zien hoe en wat. Ze beseffen niet wat zo'n telefoontje met mijn man (en ons) doet. Maar ik denk echt dat dat onmacht en geen onwil is. Deze mensen zijn niet gelukkig en moeten we ze dan nog dieper laten zinken door alle contact maar te verbreken? Zo ver is mijn man (en automatisch ik dan dus ook) nog niet.

Je man hoeft niet de boksbal te zijn. Dat kan(!) reden zijn voor de keuze het contact te verbreken. Probeer daar tussenuit te blijven met je emoties en oordelen.

Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica

evaluna woensdag 24 december 2025 om 14:57

ladadieladieda schreef: ↑
24-12-2025 14:50
Evaluna, doe wat goed is voor jou gezin en laat ons, buitenstaanders niet je goeie humeur verpesten.
Heel fijne kerstdagen met elkaar!

Dank je wel! Schoonmoeder heeft nog een keer gebeld en haar excuses aangeboden. Voor wat het waard is.
Maar komt goed; we hebben ook nog een dag met mijn familie en dat is wel gezellig

canis-felis woensdag 24 december 2025 om 14:59

evaluna schreef: ↑
24-12-2025 14:57
Dank je wel! Schoonmoeder heeft nog een keer gebeld en haar excuses aangeboden. Voor wat het waard is.
Maar komt goed; we hebben ook nog een dag met mijn familie en dat is wel gezellig

Je bedoelt het niet zo, maar ik vind dit best een pijnlijke uitspraak tegen de achtergrond van de worsteling van je man.

Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica

evaluna woensdag 24 december 2025 om 15:00

canis-felis schreef: ↑
24-12-2025 14:55
Je man hoeft niet de boksbal te zijn. Dat kan(!) reden zijn voor de keuze het contact te verbreken. Probeer daar tussenuit te blijven met je emoties en oordelen.

Dank voor het inzicht; man is altijd wel blij met mijn blik op de situatie maar zal me wat meer er van distantiëren. Nu ga ik de keuken in; bedankt voor alle inzichten, ik neem ze mee. Fijne dagen allemaal!

evaluna woensdag 24 december 2025 om 15:01

canis-felis schreef: ↑
24-12-2025 14:59
Je bedoelt het niet zo, maar ik vind dit best een pijnlijke uitspraak tegen de achtergrond van de worsteling van je man.

Dat zegt hij zelf letterlijk ook; gelukkig hebben we nog een dag met jouw familie. Hij zegt regelmatig dat hij zich meer thuisvoelt bij mijn familie; voor advies gaat hij ook naar mijn ouders, niet naar de zijne. Hij ziet mijn ouders meer als zijn ouders dan zijn eigen ouders.

blijfgewoonbianca woensdag 24 december 2025 om 15:13

evaluna schreef: ↑
24-12-2025 14:52
en omdat ze ver moeten rijden

Lukt dat nog goed, op hun leeftijd ? ( met name in het donker terug en zo )

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

blijfgewoonbianca woensdag 24 december 2025 om 15:15

evaluna schreef: ↑
24-12-2025 14:57
Dank je wel! Schoonmoeder heeft nog een keer gebeld en haar excuses aangeboden. Voor wat het waard is.
Maar komt goed; we hebben ook nog een dag met mijn familie en dat is wel gezellig

Kun je ze niet tegelijk vragen, of is dat geen succes ?

Zou het helpen als je zegt dat je man er erg ongelukkig van wordt ?

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

evelien2010 woensdag 24 december 2025 om 16:18

Ik denk dat je echt moet ophouden om excuses te maken voor hun gedrag. Natuurlijk zijn ze los van elkaar heel leuk, is er vast een reden vanuit opvoeding en jeugd. Maar dat maakt het gedrag op zichzelf niet minder intens naar jullie toe. En op deze leeftijd kunnen ze ook niet anders meer. Jij kunt ze niet veranderen. Dit is wie ze samen zijn. Je hebt alleen invloed op wat jullie doen. Denk eens na over het volgende:

- Geef aan (of laat man dat doen) dat ze niet meer mogen bellen bij ruzie. Jullie willen het niet horen. Het is een belasting en jouw man is niet verantwoordelijk voor hun problemen.
- Ontstaan er ruzies in jullie aanwezigheid dan vertrekken jullie direct zonder waarschuwing. Dus opstaan en gaan. Is het bij jullie thuis dan verzoek jij ze om te vertrekken. Niet gaan oplossen of bemiddelen! Dan raak jij weer betrokken.
- Tijd om jullie kinderen beter te beschermen. Jullie laten ze jarenlang teveel meekrijgen. Neem ze niet meer continu mee. Jouw man kan prima zonder jullie op bezoek. Of ze komen langs als de kinderen er niet zijn.
- schroef de bezoekjes terug. 2x per jaar is voldoende. Of alleen nog tijdens verjaardagen of feestdagen. De aanwezigheid van anderen helpt om het dragelijk te maken.
- Ga jezelf niet meer in bochten wringen om dit te organiseren. Het zijn niet jouw ouders en dit kost veel te veel tijd en energie. Geef die liever aan je eigen gezin.
- steun je man meer ipv te faciliteren.

Itsnojoke woensdag 24 december 2025 om 16:29

evaluna schreef: ↑
24-12-2025 13:15
Man weet ook niet waar goed aan te doen; nu gekozen ze te laten komen maar wel onder onze voorwaarden en volgend jaar kerst moeten we nog maar zien hoe en wat. Ze beseffen niet wat zo'n telefoontje met mijn man (en ons) doet. Maar ik denk echt dat dat onmacht en geen onwil is. Deze mensen zijn niet gelukkig en moeten we ze dan nog dieper laten zinken door alle contact maar te verbreken? Zo ver is mijn man (en automatisch ik dan dus ook) nog niet.

Geen onmacht en geen onwil? Het zijn mensen, die ook gewoon hun leven lang handelingsbekwaam zijn, toch? Ze kiezen ervoor om deze situatie in stand te houden. Allebei. Dat ze niet gelukkig zijn, is het gevolg van hun eigen keuzes en gebrek aan het vinden van een passende oplossing. Dat is niet jullie probleem of verantwoordelijkheid.
Je laat ze niet nog dieper zinken door dit gedrag te begrenzen. Je laat daarmee zien (ook aan je kinderen) welk gedrag je wel en niet acceptabel vindt.

Itsnojoke woensdag 24 december 2025 om 16:30

Susan schreef: ↑
24-12-2025 13:21
Nou ja, het is wel echt gek gedrag om, als je ruzie met je partner hebt, je kinderen op te bellen om uit te huilen. En dan 's avonds weer gezellig aan te schuiven. Dan kan je het nog zo zwaar hebben, het is gewoon niet oké richting je kind. En je man zit daar al tientallen jaren mee. Ik vind dit zieliger voor hem dan voor zijn ouders.

Helemaal eens. Zij zijn niet zielig. Ze maken slechte keuzes.

SunShine35 woensdag 24 december 2025 om 16:39

Sterkte vanavond. Dit is echt niet zo moeilijk: kan je leuk doen, ben je welkom. Lukt dat niet, kom niet, of ga naar huis als je er al bent. Jullie moeten duidelijk gaan worden naar ze.

Het zijn volwassen mensen, en het is hun shit. Niet die van jullie.

calvijn1 woensdag 24 december 2025 om 16:46

ladadieladieda schreef: ↑
24-12-2025 09:50
'Zo, wat gezellig dat jullie er zijn, hebben jullie het afgekust?'
'Je zou toch denken dat elke ruzie al een keer gevoerd is, maar jullie houden vast van het naderhand eer goedmaken'
'En, allebei niet gewond? Dat viel dan toch best mee deze keer'

Ik zou ze met zo'n soort zin begroeten. Dan benoem je het, zonder het heel zwaar te maken.

Schuldgevoel is een nutteloze emotie.

Vreselijk gemaakt om zoiets te zeggen

Frankly my dear, I don"t give a damn

evaluna woensdag 24 december 2025 om 22:19

Het zit er op en ik voel me nu neerslachtig. Er was geen geruzie maar er wordt net gedaan alsof er niks is gebeurd en ik trek dit toneelstuk niet meer.
Toen ze binnenkwamen hebben we gezegd: fijn dat jullie gekomen zijn. En na afloop: goede reis en wees lief voor elkaar.
Verder is het er niet over gegaan, wat ook niet kan want er waren ook mensen vanavond hier die niet zo dichtbij mijn schoonouders staan om het er dan over te hebben.

Maar wij gaan ons eens beraden en ons afvragen of we dit nog willen.

evelien2010 woensdag 24 december 2025 om 22:24

evaluna schreef: ↑
24-12-2025 22:19
Het zit er op en ik voel me nu neerslachtig.

Maar wij gaan ons eens beraden en ons afvragen of we dit nog willen.

De vraag stellen is hem beantwoorden. Hou geen mensen in je leven die je continu neerslachtig maken. Steun je partner en wees een voorbeeld voor je kinderen.

framboosje123 woensdag 24 december 2025 om 22:34

evaluna schreef: ↑
24-12-2025 13:15
Man weet ook niet waar goed aan te doen; nu gekozen ze te laten komen maar wel onder onze voorwaarden en volgend jaar kerst moeten we nog maar zien hoe en wat. Ze beseffen niet wat zo'n telefoontje met mijn man (en ons) doet. Maar ik denk echt dat dat onmacht en geen onwil is. Deze mensen zijn niet gelukkig en moeten we ze dan nog dieper laten zinken door alle contact maar te verbreken? Zo ver is mijn man (en automatisch ik dan dus ook) nog niet.

Zeg dan dat ze jullie niet meer lastig moeten vallen met dit soort telefoontjes. Óf ze komen, óf ze komen niet. Maar niet eerst bellen dat je niet komt, en dan later ineens toch wel weer komen. Ik zou echt meer grenzen gaan stellen. Ze zullen ongetwijfeld hartstikke leuk en lief zijn, maar ze mogen wel verantwoordelijk nemen voor hun gedrag en daar mag je ze op aanspreken.

framboosje123 woensdag 24 december 2025 om 22:40

calvijn1 schreef: ↑
24-12-2025 16:46
Vreselijk gemaakt om zoiets te zeggen

Het zijn maar voorbeelden. Ik denk dat je met humor best dingen op kunt lossen, en een beetje luchtigheid kan brengen.

evaluna woensdag 24 december 2025 om 22:42

evelien2010 schreef: ↑
24-12-2025 22:24
De vraag stellen is hem beantwoorden. Hou geen mensen in je leven die je continu neerslachtig maken. Steun je partner en wees een voorbeeld voor je kinderen.

Ik zou willen dat ik er zo makkelijk in kon staan. Ik voel toch een bepaalde verantwoordelijkheid of morele plicht. Soms doe je gewoon iets voor een ander, ook al heb je geen zin. Zoiets? Vroeger ook niet altijd zin om naar oma en opa te gaan, maar dat hoorde er bij, je deed ze er een plezier mee, dus ging je. Zo ben ik opgevoed.
Maar we laten het maar eens bezinken.

evelien2010 woensdag 24 december 2025 om 22:49

evaluna schreef: ↑
24-12-2025 22:42
Ik zou willen dat ik er zo makkelijk in kon staan. Ik voel toch een bepaalde verantwoordelijkheid of morele plicht. Soms doe je gewoon iets voor een ander, ook al heb je geen zin. Zoiets? Vroeger ook niet altijd zin om naar oma en opa te gaan, maar dat hoorde er bij, je deed ze er een plezier mee, dus ging je. Zo ben ik opgevoed.
Maar we laten het maar eens bezinken.

Volledig mee eens. Maar je hoeft niet alles over te nemen uit je opvoeding. En tijden veranderen. Uiteindelijk gaat je eigen welzijn en dat van jouw gezin voor anderen. Dit is ook geen kwestie van geen zin.

Praat eens met je kinderen. Wat willen zij nu echt? En is hun mening dan echt niet van waarde voor jou? Gaat dat toneelstuk en doen zoals het hoort voor op hun belang?

SunShine35 woensdag 24 december 2025 om 22:49

Soms doe je iets voor een ander. Maar niet als die ander negatief is en je een rotgevoel geeft. Niet alles hoeft altijd leuk te zijn. Met sommige mensen heb je iets minder. Maar als je je rot voelt als mensen er zijn zegt dat genoeg.

Waarom was het niet leuk? Was er spanning?

canis-felis woensdag 24 december 2025 om 23:26

evaluna schreef: ↑
24-12-2025 22:42
Ik zou willen dat ik er zo makkelijk in kon staan. Ik voel toch een bepaalde verantwoordelijkheid of morele plicht. Soms doe je gewoon iets voor een ander, ook al heb je geen zin. Zoiets? Vroeger ook niet altijd zin om naar oma en opa te gaan, maar dat hoorde er bij, je deed ze er een plezier mee, dus ging je. Zo ben ik opgevoed.
Maar we laten het maar eens bezinken.

Ik geloof niet dat gezegd is dat het makkelijk is. Wel (brood)nodig.

Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica

Joepie40 woensdag 24 december 2025 om 23:27

TO, waarom gaan ze niet gewoon uit elkaar? Is dat weleens ter sprake gekomen in al die gespannen momenten samen?

Actieve topics