
Mirlo's inloophuis: hangbank voor probleemgevallen
vrijdag 15 augustus 2008 om 13:59
Via dit forum wil ik graag mijn ongenoegen uiten over het feit dat mijn riante woonruimte wordt misbruikt door probleemgevallen. In de loop van de jaren dat ik hier woon, heb ik al meerdere problematisch en aparte gevallen over de vloer gehad.
In 2006 begon het met een Turkse vriend van mijn moeder die altijd beweerde dat het gras in Turkije groener was dan hier. Uitermate vermoeiend soms.
Jaarlijks krijg ik mijn hippie-papa op bezoek, waar ik altijd uitermate van geniet, maar waar ik ook redelijk wereldvreemd van wordt. De discussies over Nietzsche zijn op den duur vermoeiend.
Nu heb ik Yasmijn bij mij in huis wonen. Op zich niks aan de hand, zou je zeggen. Ware het niet dat ik elke dag moet aanhoren welke kwaaltjes ze nu weer heeft (gekneusde ribben, sproeidiarree en andere trauma's). Daarnaast ben ik van alle perikelen in relationele en Ex-relationele sfeer op de hoogte.
Ik weet alle intieme details van de hele vriendenclub. Dit betekent dat ik mij uitermate verantwoordelijk voel voor het welzijn van de vriendenclub. Een last op de schouders van een jonge meid. Tranen heb ik gelaten om de plotselinge en explosieve groei richting de volwassenheid. Als dit het volwassen leven is, wil ik hier niet toe behoren.
Help mij. Geef me tips. Hoe moet ik met deze situatie omgaan?
Veel liefs van een verward meisje.
In 2006 begon het met een Turkse vriend van mijn moeder die altijd beweerde dat het gras in Turkije groener was dan hier. Uitermate vermoeiend soms.
Jaarlijks krijg ik mijn hippie-papa op bezoek, waar ik altijd uitermate van geniet, maar waar ik ook redelijk wereldvreemd van wordt. De discussies over Nietzsche zijn op den duur vermoeiend.
Nu heb ik Yasmijn bij mij in huis wonen. Op zich niks aan de hand, zou je zeggen. Ware het niet dat ik elke dag moet aanhoren welke kwaaltjes ze nu weer heeft (gekneusde ribben, sproeidiarree en andere trauma's). Daarnaast ben ik van alle perikelen in relationele en Ex-relationele sfeer op de hoogte.
Ik weet alle intieme details van de hele vriendenclub. Dit betekent dat ik mij uitermate verantwoordelijk voel voor het welzijn van de vriendenclub. Een last op de schouders van een jonge meid. Tranen heb ik gelaten om de plotselinge en explosieve groei richting de volwassenheid. Als dit het volwassen leven is, wil ik hier niet toe behoren.
Help mij. Geef me tips. Hoe moet ik met deze situatie omgaan?
Veel liefs van een verward meisje.
maandag 3 augustus 2009 om 13:25
Misschien gaat het juist allemaal zo leuk en geweldig omdát het een parttime lover is. Als het zó goed is, Thee, lekker zo laten. Je kunt altijd nog naar 'the next level'. Hij is toch eigenlijk al je vent, dus daarvoor hoef je het ook niet te veranderen.
Overigens ben je de eerste die het zegt leuk te vinden dat ik mijn zoon de ruimte gaf thuis wat alcoholische versnaperingen te proberen. Vriend was minder positief. Heeft ie zo zijn redenen voor, daar niet van maar zelf vond ik het juist een goed idee het zo aan te pakken. Beter zo dan je kind voortaan de stad in te sturen c.q. te laten gaan met de mededeling dat hij nu officieel mag drinken en dat hij zich dan lam zuipt en er allerlei nare dingen gebeuren. Kan ik hem beter vanuit huis zijn grenzen aanleren. Wat mij betreft, is dat ook een deel van de opvoeding naar volwassenheid. Voor de tijd heeft hij nooit wat gedronken. Terwijl ik op het examen'feestje' laatst op school zag dat een paar van zijn klasgenoten en schoolgenoten gewoon een flesje bier kregen en dat ook nuttigden. Niet dat dit erg is. Het was meer dat het er ook uitzag alsof ze dat volkomen gewend waren af en toe te doen. Dat is met mijn zoon een heel ander verhaal.
Bedankt voor de felicitaties, meiden. Is toch altijd even leuk achteraf te lezen als je na een dag party weer online komt.
Overigens ben je de eerste die het zegt leuk te vinden dat ik mijn zoon de ruimte gaf thuis wat alcoholische versnaperingen te proberen. Vriend was minder positief. Heeft ie zo zijn redenen voor, daar niet van maar zelf vond ik het juist een goed idee het zo aan te pakken. Beter zo dan je kind voortaan de stad in te sturen c.q. te laten gaan met de mededeling dat hij nu officieel mag drinken en dat hij zich dan lam zuipt en er allerlei nare dingen gebeuren. Kan ik hem beter vanuit huis zijn grenzen aanleren. Wat mij betreft, is dat ook een deel van de opvoeding naar volwassenheid. Voor de tijd heeft hij nooit wat gedronken. Terwijl ik op het examen'feestje' laatst op school zag dat een paar van zijn klasgenoten en schoolgenoten gewoon een flesje bier kregen en dat ook nuttigden. Niet dat dit erg is. Het was meer dat het er ook uitzag alsof ze dat volkomen gewend waren af en toe te doen. Dat is met mijn zoon een heel ander verhaal.
Bedankt voor de felicitaties, meiden. Is toch altijd even leuk achteraf te lezen als je na een dag party weer online komt.
Het is mij: shaHla
(Iranian version)

maandag 3 augustus 2009 om 16:06
Ik lees steeds dat stukje over die Turkse vriend die vond dat het gras in Turkije groener was dan hier. Letterlijk is dat echt niet zo, wilde ik toch eens even zeggen.
Daar besproeien ze namelijk overdag als de brandende zon op het gras schijnt wat er in resulteert dat het gras vaak verdort, verbrandt of helemaal niet meer wil groeien. Het gras is hier letterlijk echt wel groener. Zo, ik heb gezegd.
Daar besproeien ze namelijk overdag als de brandende zon op het gras schijnt wat er in resulteert dat het gras vaak verdort, verbrandt of helemaal niet meer wil groeien. Het gras is hier letterlijk echt wel groener. Zo, ik heb gezegd.
Het is mij: shaHla
(Iranian version)

maandag 3 augustus 2009 om 18:42
Yas, mail inmiddels ontvangen neem ik aan?
Shahla, ik snap je vriend ook wel (een beetje) maar toch vind ik het 'netjes' gedaan van je. Zeker als hij tot nu toe niet 'meedeed' met de rest terwijl dat leeftijdstechnisch gezien wel veel gebeurt. In dat opzicht ben ik het helemaal met je eens, dan liever thuis dan in foute tent 'kennismaken'. En daarbij ook een soort van hem het gevoel geven hem dit (met mate) toe te staan, ook thuis en het vertrouwen dat daar uitspreekt dat hij er verantwoordelijk mee om leert gaan. Haha, al kan er ook best een keer een uitglijder komen, maar dat hoort bij het opgroeien/ouder worden.
*grijns* druk sms-verkeer met PTL en mij is net een 4 of 5 dubbele woordwaarde beloofd voor de volgende keer
Shahla, ik snap je vriend ook wel (een beetje) maar toch vind ik het 'netjes' gedaan van je. Zeker als hij tot nu toe niet 'meedeed' met de rest terwijl dat leeftijdstechnisch gezien wel veel gebeurt. In dat opzicht ben ik het helemaal met je eens, dan liever thuis dan in foute tent 'kennismaken'. En daarbij ook een soort van hem het gevoel geven hem dit (met mate) toe te staan, ook thuis en het vertrouwen dat daar uitspreekt dat hij er verantwoordelijk mee om leert gaan. Haha, al kan er ook best een keer een uitglijder komen, maar dat hoort bij het opgroeien/ouder worden.
*grijns* druk sms-verkeer met PTL en mij is net een 4 of 5 dubbele woordwaarde beloofd voor de volgende keer
maandag 3 augustus 2009 om 19:17
quote:Zamirah schreef op 03 augustus 2009 @ 18:26:
Maar in Noord Turkije is het gras wel groen hoor Shahla. De mensen zijn daar ook veel bleker, net Nederlanders.
Van Noord-Turkije ken ik alleen Istanbul vrij goed en dan ook nog het zeer grote centrum gedeelte daarvan en niet echt erbuiten. Daar is niet zo gekke veel gras en wat er is, lijkt dan op wat ik schreef en dat is in het gebied waar ik in het Zuiden geweest ben van hetzelfde laken een pak. Ze moeten gewoon 's avonds sproeien, dan hebben zij ook echt groen gras.
quote:Ik vind het ook beter dat je ze af en toe wat in contact brengt met drank, anders gaan ze het misschien stiekem doen of zo.
Ik hou niet van stiekem dus inderdaad, dan sta ik onder begeleiding af en toe binnen de perken thuis toe voortaan. Dan leert hij voor zichzelf bepalen hoe of wat en wat zijn taks is.
Meneer heeft nog geen belangstelling voor uitgaan. Gezien zijn leeftijd lijkt het me toch goed als hij binnenkort eens gaat kijken hoe dat is. Ik ga uiteraard mee. In een kroeg kan ik me zeker nog vertonen haha.
En ach, een uitglijer, daar lig ik ook nog niet zo wakker van. Het is meer dat het wel eens rottiger zou kunnen aflopen dan een fikse kater de volgende dag en dat rottige moeten we zien te voorkomen. Die kater is zijn probleem dan.
Maar in Noord Turkije is het gras wel groen hoor Shahla. De mensen zijn daar ook veel bleker, net Nederlanders.
Van Noord-Turkije ken ik alleen Istanbul vrij goed en dan ook nog het zeer grote centrum gedeelte daarvan en niet echt erbuiten. Daar is niet zo gekke veel gras en wat er is, lijkt dan op wat ik schreef en dat is in het gebied waar ik in het Zuiden geweest ben van hetzelfde laken een pak. Ze moeten gewoon 's avonds sproeien, dan hebben zij ook echt groen gras.
quote:Ik vind het ook beter dat je ze af en toe wat in contact brengt met drank, anders gaan ze het misschien stiekem doen of zo.
Ik hou niet van stiekem dus inderdaad, dan sta ik onder begeleiding af en toe binnen de perken thuis toe voortaan. Dan leert hij voor zichzelf bepalen hoe of wat en wat zijn taks is.
Meneer heeft nog geen belangstelling voor uitgaan. Gezien zijn leeftijd lijkt het me toch goed als hij binnenkort eens gaat kijken hoe dat is. Ik ga uiteraard mee. In een kroeg kan ik me zeker nog vertonen haha.
En ach, een uitglijer, daar lig ik ook nog niet zo wakker van. Het is meer dat het wel eens rottiger zou kunnen aflopen dan een fikse kater de volgende dag en dat rottige moeten we zien te voorkomen. Die kater is zijn probleem dan.
Het is mij: shaHla
(Iranian version)

maandag 3 augustus 2009 om 19:35
Thee, ik en vriend mailen elke dag. Internet is toch al betaald hè.
Overigens, helemaal eens met jouw visie en die van Zamirah over de alcohol maar dat bleek al wel uit mijn vorige reactie.
Uiteraard begrijp ik vriend. Ik begrijp het zelfs vanuit mijn eigen verleden vanwege de vader van mijn zoon. Maar daar heeft zoon niks mee te schaften, vandaar.
Overigens, helemaal eens met jouw visie en die van Zamirah over de alcohol maar dat bleek al wel uit mijn vorige reactie.
Uiteraard begrijp ik vriend. Ik begrijp het zelfs vanuit mijn eigen verleden vanwege de vader van mijn zoon. Maar daar heeft zoon niks mee te schaften, vandaar.
Het is mij: shaHla
(Iranian version)

dinsdag 4 augustus 2009 om 08:14
dinsdag 4 augustus 2009 om 13:08