Relaties
alle pijlers
wanneer ken je iemand?
maandag 3 augustus 2009 om 22:35
...ook al heeft iedereen zijn eigen opvattingen erover, toch vraag ik mij af wat er in het algemeen bedoelt wordt met "iemand goed/echt kennen". Dan bedoel ik mensen die je ontmoet zoals vrienden, partner, nieuwe familieleden...
Wat moet jij echt gezien hebben/weten wanneer je kunt zeggen: 'ik ken diegene". Het is meer dan diegene veel meemaken en veel over diegene weten. Wat maakt nou het het verschil dat je zegt: "ja diegene ken ik echt goed" of "nee, ken diegene toch eigenlijk niet zo goed"
Vraag het mij allang af en dacht: nu "gooi" ik het eens op het forum.
Wat moet jij echt gezien hebben/weten wanneer je kunt zeggen: 'ik ken diegene". Het is meer dan diegene veel meemaken en veel over diegene weten. Wat maakt nou het het verschil dat je zegt: "ja diegene ken ik echt goed" of "nee, ken diegene toch eigenlijk niet zo goed"
Vraag het mij allang af en dacht: nu "gooi" ik het eens op het forum.
maandag 3 augustus 2009 om 22:42
Blijft natuurlijk heel subjectief, je kan denken iemand te kennen, de gewoontes, postitieve en negatieve eigenschappen enz.
Heb eens een (te) lange discussie gevolgd over de zin 'zo is hij/zij helemaal niet. Soortgelijke vraagstelling, wanneer ben je zoals jezelf, en als je eens iets doet wat daar niet in past, ben je dan ineens niet meer jezelf?
Zijn veel leuke filosofische boeken over (moet je van houden natuurlijk...)
Heb eens een (te) lange discussie gevolgd over de zin 'zo is hij/zij helemaal niet. Soortgelijke vraagstelling, wanneer ben je zoals jezelf, en als je eens iets doet wat daar niet in past, ben je dan ineens niet meer jezelf?
Zijn veel leuke filosofische boeken over (moet je van houden natuurlijk...)
maandag 3 augustus 2009 om 22:48
Ja dat is moeilijk, ik denk dat ik iemand ken als ik meer met diegene gedaan heb dan wezen stappen, eten, terrasje enz. Wanneer je serieuze gesprekken gehad hebt en ook minder leuke dingen met diegene deelt.... Zoiets, en dan nog kunnen mensen onwijs tegenvallen omdat ze heel anders blijken te zijn dan je dacht. (wel interessante discussie trouwens)
maandag 3 augustus 2009 om 22:49
Ligt er aan hoe je het bedoelt. Als ik het heb over vrienden van vrienden. Joh, die Johan, met die bril. Oooooooh ja, die ken ik ook wel. Dan 'ken' ik hem van naam en gezicht, en hij kent mij wellicht ook van naam en gezicht, maar dat is niet weten wie hij is als persoon.
Dat laatste is denk ik bijna niet aan te duiden. Soms denk je iemand te kennen en dan ineens toont iemand een heel ander gezicht, kan ook...
Dat laatste is denk ik bijna niet aan te duiden. Soms denk je iemand te kennen en dan ineens toont iemand een heel ander gezicht, kan ook...
maandag 3 augustus 2009 om 22:52
Er zijn enorm veel vormen van connecties in 't leven he. Je hebt zgn. 'visueel bekenden', die je van gezicht kent. Vrienden. Vrienden van vrienden. Familie. Buren. Klasgenoten. Collega's.
Tja... ken je die? Ja, je weet wie ze zijn, of waar ze 'thuis' horen. Maar pas echt iemand kennen, da's toch vaak bij familie en goede vrienden. En dan nog...
Tja... ken je die? Ja, je weet wie ze zijn, of waar ze 'thuis' horen. Maar pas echt iemand kennen, da's toch vaak bij familie en goede vrienden. En dan nog...
maandag 3 augustus 2009 om 22:55
Echt ECHT kennen is volgens mij onmogelijk. Iemand echt kennen zou betekenen dat je die persoon in alle omstandigheden, in allerlei situaties in verschillende tijden met verschillende mensen moet hebben meegemaakt..en dat is onmogelijk. Dus je kunt zeggen dat er gradaties van 'kennen' zijn. Van wat iemand lust tot aan hoe iemand zou reageren als situatie zus/zo zich zou voordoen. Iemand echt kennen is een illusie omdat je jezelf niet eens goed kent. Bedoel ik overigens niet persoonlijk Ik ken mezelf maar half en moet de andere helft van mezelf nog ervaren. Dus toen een vriendin ooit tegen me zei dat ze me door en door kende, trok ik uit oprechte verbazing een wenkbrauw op.
maandag 3 augustus 2009 om 23:00
Interessant onderwerp. Ik denk dat je iemand goed kent als je zijn / haar reacties en gedrag redelijk goed voorspellen kan. Als je weet wat iemands voorkeuren zijn en waar ze niet van houden. Als je veel intieme informatie over iemand weet. Als je weet van de cruciale gebeurtenissen in iemands leven die die persoon gevormd heeft tot wie hij / zij nu is. Als je jeugdverhalen van iemand kent.
En toch kan je dan nog voor verrassingen komen staan. Dat iemand iets doet wat je totaal niet verwacht had.
Ik heb dit zelf eens meegemaakt met iemand die ik van haver tot gort dacht te kennen. Waarvan ik dacht dat die integer was, maar die bleek dat niet te zijn.
En toch kan je dan nog voor verrassingen komen staan. Dat iemand iets doet wat je totaal niet verwacht had.
Ik heb dit zelf eens meegemaakt met iemand die ik van haver tot gort dacht te kennen. Waarvan ik dacht dat die integer was, maar die bleek dat niet te zijn.
maandag 3 augustus 2009 om 23:02
...al veel reacties, leuk! Hoe ik er op kom.....
Een aantal mensen doet hetzelfde met b.v. vriend 1 en 2 (of 3,4 noem maar op), zoals uitgaan, thuis op visite, diepe gesprekken voeren, op vakantie etc. toch zeggen ze persoon 1 beter te kennen dan persoon 2. En dit dus terwijl ze die personen ongeveer evenlang kennen en er hetzelfde mee ondernemen/bespreken etc. Ik vraag mij dan af waar het hem dan in zit.
Ja, ik denk ook dat er niet een geijkt iets is van: als je dit of dat met diegene hebt gedaan of dit of dat gedeeld hebt je iemand kent...het is denk ik ook heel subjectief.
Kom er ook nog op, omdat ik graag bij nieuwe contacten, wil dat mensen mij goed leren kennen (en ik hen). Ik heb het idee dat ik vrij open ben met mijn meningen en over mijn leven...
Vertel hoe mijn leven in elkaar zit en hoe het was enz.
maar toch...zijn er verder nog tips om de ander jou beter te leren kennen?
Een aantal mensen doet hetzelfde met b.v. vriend 1 en 2 (of 3,4 noem maar op), zoals uitgaan, thuis op visite, diepe gesprekken voeren, op vakantie etc. toch zeggen ze persoon 1 beter te kennen dan persoon 2. En dit dus terwijl ze die personen ongeveer evenlang kennen en er hetzelfde mee ondernemen/bespreken etc. Ik vraag mij dan af waar het hem dan in zit.
Ja, ik denk ook dat er niet een geijkt iets is van: als je dit of dat met diegene hebt gedaan of dit of dat gedeeld hebt je iemand kent...het is denk ik ook heel subjectief.
Kom er ook nog op, omdat ik graag bij nieuwe contacten, wil dat mensen mij goed leren kennen (en ik hen). Ik heb het idee dat ik vrij open ben met mijn meningen en over mijn leven...
Vertel hoe mijn leven in elkaar zit en hoe het was enz.
maar toch...zijn er verder nog tips om de ander jou beter te leren kennen?
maandag 3 augustus 2009 om 23:06
maandag 3 augustus 2009 om 23:07
quote:Sensy12 schreef op 03 augustus 2009 @ 22:55:
Echt ECHT kennen is volgens mij onmogelijk. Iemand echt kennen zou betekenen dat je die persoon in alle omstandigheden, in allerlei situaties in verschillende tijden met verschillende mensen moet hebben meegemaakt..en dat is onmogelijk. Dus je kunt zeggen dat er gradaties van 'kennen' zijn. Van wat iemand lust tot aan hoe iemand zou reageren als situatie zus/zo zich zou voordoen. Iemand echt kennen is een illusie omdat je jezelf niet eens goed kent. Bedoel ik overigens niet persoonlijk Ik ken mezelf maar half en moet de andere helft van mezelf nog ervaren. Dus toen een vriendin ooit tegen me zei dat ze me door en door kende, trok ik uit oprechte verbazing een wenkbrauw op.Helemaal mee eens, ondanks dat ik wil dat mensen mij goed kennen....ken je jezelf toch het beste...niet alleen hoe je je sociaal gedraagt is belangrijk maar ook hoe je denkt en in een situatie zou reageren die hier b.v. nooit aan de orde is (denk aan bergbeklimmen, survivels etc) ik vond daarom boobo's in de rimboe en expeditie Robinson echt interessante programma's.
Echt ECHT kennen is volgens mij onmogelijk. Iemand echt kennen zou betekenen dat je die persoon in alle omstandigheden, in allerlei situaties in verschillende tijden met verschillende mensen moet hebben meegemaakt..en dat is onmogelijk. Dus je kunt zeggen dat er gradaties van 'kennen' zijn. Van wat iemand lust tot aan hoe iemand zou reageren als situatie zus/zo zich zou voordoen. Iemand echt kennen is een illusie omdat je jezelf niet eens goed kent. Bedoel ik overigens niet persoonlijk Ik ken mezelf maar half en moet de andere helft van mezelf nog ervaren. Dus toen een vriendin ooit tegen me zei dat ze me door en door kende, trok ik uit oprechte verbazing een wenkbrauw op.Helemaal mee eens, ondanks dat ik wil dat mensen mij goed kennen....ken je jezelf toch het beste...niet alleen hoe je je sociaal gedraagt is belangrijk maar ook hoe je denkt en in een situatie zou reageren die hier b.v. nooit aan de orde is (denk aan bergbeklimmen, survivels etc) ik vond daarom boobo's in de rimboe en expeditie Robinson echt interessante programma's.
maandag 3 augustus 2009 om 23:23
Dat vind ik ook interessant: wanneer noem je iemand een vriend en wanneer noem je iemand een kennis? Waar ligt die scheidslijn?
Ik heb niet bij iedereen met wie ik omga, dat ik vind dat die persoon mij van haver tot gort moet kennen. Dingen waarvan ik denk dat die ander daar niet mee kan omgaan, of door geschokt is, of iets dergelijks, vertel ik soms niet.
Het is echt afhankelijk van het soort contact, wat ik vertel en hoeveel ik vertel.
Ik heb vriendinnen gehad die mij van haver tot gort kenden. Maar juist met die vriendinnen is de vriendschap uiteindelijk misgelopen. Ik vraag me af of dit juist komt door bijna alles over elkaar te weten en heel erg in elkaars leven betrokken te zijn geweest.
Misschien is het juist beter om jezelf niet van haver tot gort te laten kennen door een ander .
Maar goed, ik ben erg zoekende op het moment (door die misgelopen vriendschappen), hoe ik vriendschappen wil vormgeven, en wat vriendschap nu eigenlijk is. En wat het voor míj is en in moet houden.
Ik heb niet bij iedereen met wie ik omga, dat ik vind dat die persoon mij van haver tot gort moet kennen. Dingen waarvan ik denk dat die ander daar niet mee kan omgaan, of door geschokt is, of iets dergelijks, vertel ik soms niet.
Het is echt afhankelijk van het soort contact, wat ik vertel en hoeveel ik vertel.
Ik heb vriendinnen gehad die mij van haver tot gort kenden. Maar juist met die vriendinnen is de vriendschap uiteindelijk misgelopen. Ik vraag me af of dit juist komt door bijna alles over elkaar te weten en heel erg in elkaars leven betrokken te zijn geweest.
Misschien is het juist beter om jezelf niet van haver tot gort te laten kennen door een ander .
Maar goed, ik ben erg zoekende op het moment (door die misgelopen vriendschappen), hoe ik vriendschappen wil vormgeven, en wat vriendschap nu eigenlijk is. En wat het voor míj is en in moet houden.
maandag 3 augustus 2009 om 23:31
'Men' zegt toch ook dat je vriendschappen voor een bepaalde tijd hebt om iets te leren. Geloven jullie daarin (sorry ik dwaal een beetje af ik weet het)
En hebben jullie ook dat je heel erg aanvoelt dat het bij de een wel een echte vriendschap kan worden en bij de ander niet? Terwijl ze allebei even aardig zijn en bijv de zelfde levensstijl hebben. Moeilijk uit te leggen dit....
En hebben jullie ook dat je heel erg aanvoelt dat het bij de een wel een echte vriendschap kan worden en bij de ander niet? Terwijl ze allebei even aardig zijn en bijv de zelfde levensstijl hebben. Moeilijk uit te leggen dit....
maandag 3 augustus 2009 om 23:32
Voor mij zijn er twee vormen of niveaus van kennen:
1. Je herkent iemands gezicht en weet daardoor zijn/haar naam. Je weet waar hij/zij woont. Dat is feitelijke informatie van iemand.
2. Je hebt inzicht in zijn/haar gedrag. De sociale omgang met jou of met anderen is voorspelbaar, omdat je hebt gezien hoe hij/zij in een soortgelijke situatie gereageerd heeft. Je kunt zelfs zijn woordkeus, zijn intonatie voorspellen, en ook voorspellen wat hij precies zal zeggen.
Met het Internet kun je iemands gedrag voorspellen zonder zijn/haar naam te weten, zonder te weten hoe zijn/haar gezicht eruitziet. Dat geldt volgens mij vooral voor een forum als dit. Anderen zullen van mij weten hoe ik in diverse topics zal reageren als iemand mij een gerichte vraag stelt. Ook zijn mensen hier herkenbaar aan hun woordkeuze, hoe ze omgaan met kritiek, etc. Door te kijken in welke pijlers hij/zij gereageerd heeft en/of een nieuw topic gestart heeft, heb je ook een clue welke interesses hij/zij heeft, welke hobbies, en wat hem/haar bezighoudt.
1. Je herkent iemands gezicht en weet daardoor zijn/haar naam. Je weet waar hij/zij woont. Dat is feitelijke informatie van iemand.
2. Je hebt inzicht in zijn/haar gedrag. De sociale omgang met jou of met anderen is voorspelbaar, omdat je hebt gezien hoe hij/zij in een soortgelijke situatie gereageerd heeft. Je kunt zelfs zijn woordkeus, zijn intonatie voorspellen, en ook voorspellen wat hij precies zal zeggen.
Met het Internet kun je iemands gedrag voorspellen zonder zijn/haar naam te weten, zonder te weten hoe zijn/haar gezicht eruitziet. Dat geldt volgens mij vooral voor een forum als dit. Anderen zullen van mij weten hoe ik in diverse topics zal reageren als iemand mij een gerichte vraag stelt. Ook zijn mensen hier herkenbaar aan hun woordkeuze, hoe ze omgaan met kritiek, etc. Door te kijken in welke pijlers hij/zij gereageerd heeft en/of een nieuw topic gestart heeft, heb je ook een clue welke interesses hij/zij heeft, welke hobbies, en wat hem/haar bezighoudt.
World of Warcraft: Legion
maandag 3 augustus 2009 om 23:54
quote:Miena schreef op 03 augustus 2009 @ 23:31:
'Men' zegt toch ook dat je vriendschappen voor een bepaalde tijd hebt om iets te leren. Geloven jullie daarin (sorry ik dwaal een beetje af ik weet het)
En hebben jullie ook dat je heel erg aanvoelt dat het bij de een wel een echte vriendschap kan worden en bij de ander niet? Terwijl ze allebei even aardig zijn en bijv de zelfde levensstijl hebben. Moeilijk uit te leggen dit....
Ja, ik denk zeker dat je vrienschappen aangaat om iets van elkaar te leren. Ik denk ook dat dit het geval is met die verbroken vriendschappen waarover ik in een eerdere post schreef.
Die vriendschappen passen heel erg bij de persoon die ik was toen de vriendschappen ontstonden. Ik ben de laatste jaren erg veranderd, en daarom denk ik dat die vriendschappen niet meer gingen.
Ik denk ook dat dit een reden is waarom de meeste vriendschappen geen leven lang duren.
'Men' zegt toch ook dat je vriendschappen voor een bepaalde tijd hebt om iets te leren. Geloven jullie daarin (sorry ik dwaal een beetje af ik weet het)
En hebben jullie ook dat je heel erg aanvoelt dat het bij de een wel een echte vriendschap kan worden en bij de ander niet? Terwijl ze allebei even aardig zijn en bijv de zelfde levensstijl hebben. Moeilijk uit te leggen dit....
Ja, ik denk zeker dat je vrienschappen aangaat om iets van elkaar te leren. Ik denk ook dat dit het geval is met die verbroken vriendschappen waarover ik in een eerdere post schreef.
Die vriendschappen passen heel erg bij de persoon die ik was toen de vriendschappen ontstonden. Ik ben de laatste jaren erg veranderd, en daarom denk ik dat die vriendschappen niet meer gingen.
Ik denk ook dat dit een reden is waarom de meeste vriendschappen geen leven lang duren.
dinsdag 4 augustus 2009 om 06:27
Ik geloof ook dat men vriendschappen (misschien ook relaties) kan hebben om van elkaar iets te leren. Zowel kennis als hoe je partner is.
Ik heb niet zo veel vriendschappen gehad. Een aantal bloeden dood door verhuizing, omdat het onderhouden van vriendschappen meer door mij gebeurt dan door anderen.
Ik heb niet zo veel vriendschappen gehad. Een aantal bloeden dood door verhuizing, omdat het onderhouden van vriendschappen meer door mij gebeurt dan door anderen.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 4 augustus 2009 om 06:55
Tijdens mijn verblijf in Berlijn ging ik de laatste paar dagen met 2 dames om. De meesten van het reisgezelschap waren op leeftijd, maar dat maakt de groep niet minder gezellig. De 2 dames ontmoetten elkaar toen ze 25 waren en ze zijn ruim 40 jaar bevriend. Hun karakters willen af en toe botsen.
Een ander langdurige vriendschap was er geweest tussen mijn zus en een hartsvriendin. Dat duurde ruim 20 jaar. Ze leerden elkaar kennen toen ze ongeveer 5 waren. Doordat mijn zus schizofreen werd en die vriendin verhuisde naar Frankrijk bloedde die vriendschap dood.
O ja... dan heb ik zelf ook een vriendschap die ongeveer 15 jaar duurt. Die man woonde vroeger bij mij in de woongroep. Hij is slechts een paar deuren verderop verhuisd. Als ik naar hem toe ga duurt het nog geen minuut voordat ik bij hem bij de voordeur sta.
Een ander langdurige vriendschap was er geweest tussen mijn zus en een hartsvriendin. Dat duurde ruim 20 jaar. Ze leerden elkaar kennen toen ze ongeveer 5 waren. Doordat mijn zus schizofreen werd en die vriendin verhuisde naar Frankrijk bloedde die vriendschap dood.
O ja... dan heb ik zelf ook een vriendschap die ongeveer 15 jaar duurt. Die man woonde vroeger bij mij in de woongroep. Hij is slechts een paar deuren verderop verhuisd. Als ik naar hem toe ga duurt het nog geen minuut voordat ik bij hem bij de voordeur sta.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 4 augustus 2009 om 08:01
quote:elninjoo schreef op 04 augustus 2009 @ 06:22:
Ik denk niet dat je iemand ooit écht kunt kennen.
Nee dat denk ik ook niet,ik heb 1 vriendin die ik al vanaf mijn 17e ken en eentje ken ik nu ook al zo'n 12 jaar en nog steeds doen ze af en toe dingen dat ik denk: dat had ik nooit van ze verwacht.
Ongetwijfeld zal dat andersom ook zo zijn.
Ik denk niet dat je iemand ooit écht kunt kennen.
Nee dat denk ik ook niet,ik heb 1 vriendin die ik al vanaf mijn 17e ken en eentje ken ik nu ook al zo'n 12 jaar en nog steeds doen ze af en toe dingen dat ik denk: dat had ik nooit van ze verwacht.
Ongetwijfeld zal dat andersom ook zo zijn.
