
Borstvoedingspop!
donderdag 6 augustus 2009 om 21:39
Dit al gelezen?
Ben pro-borstvoeding maar gaat mij wel wat te ver...(denk ik)
http://www.hln.be/hln/nl/ ... e-borstvoedingspop-.dhtml
Ben pro-borstvoeding maar gaat mij wel wat te ver...(denk ik)
http://www.hln.be/hln/nl/ ... e-borstvoedingspop-.dhtml
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:11
quote:mickey82 schreef op 07 augustus 2009 @ 08:42:
Mijn zoontje had een pop, met een flesje. En dat geeft hij hem heel soms, als er gespeeld word dat de pop op het kdv is. Anders gaat de pop gewoon onder het shirt aan de borst, zoals hij het ook om zich heen ziet.
Zo'n hemdje lijkt mij niet echt meerwaarde geven aan het spelen met een pop. Maar die meerwaarde zie ik ook niet in poppen die echt plassen en huilen. Een kind kan dat er allemaal prima zelf bij bedenken lijkt mij.
Idd, een kind heeft fantasie genoeg!
Mijn dochertje heeft ook een pop die huilt en daar moet ze ontzettend om lachen als ze het hoort, maar als d'r broertje huilt vind ze het zielig. En als m'n zoontje bv krijgt, moet haar popje ook hebben, maar wel bij mij en niet bij haar
Mijn zoontje had een pop, met een flesje. En dat geeft hij hem heel soms, als er gespeeld word dat de pop op het kdv is. Anders gaat de pop gewoon onder het shirt aan de borst, zoals hij het ook om zich heen ziet.
Zo'n hemdje lijkt mij niet echt meerwaarde geven aan het spelen met een pop. Maar die meerwaarde zie ik ook niet in poppen die echt plassen en huilen. Een kind kan dat er allemaal prima zelf bij bedenken lijkt mij.
Idd, een kind heeft fantasie genoeg!
Mijn dochertje heeft ook een pop die huilt en daar moet ze ontzettend om lachen als ze het hoort, maar als d'r broertje huilt vind ze het zielig. En als m'n zoontje bv krijgt, moet haar popje ook hebben, maar wel bij mij en niet bij haar

vrijdag 7 augustus 2009 om 09:13
De pop lijkt me prima, dat hempje/bloemetje vind ik vreemd. Dat lijkt me een niet echt handige en onnodige accessoire. Hier kregen de poppen altijd chips te eten. En met een lege colafles kregen ze cola. Of zou dat het verschil tussen jongens en meisjes zijn? We hadden wel weer een pop met een piemel. Anders leek de pop niet aldus de zoons hierin huis.

vrijdag 7 augustus 2009 om 09:14
quote:borodini schreef op 07 augustus 2009 @ 07:59:
Overigens zou ik niet voor een bloemtepel kiezen Maar de pop zo maken dat het als je hem kantelt gaat "drinken" zonder bloementepel. Mijn tepels zijn uiteindelijk ook geen bloem.En dat vertel je nu? Heb ik niks voor niks die blaadjes laten tattooeren.
Overigens zou ik niet voor een bloemtepel kiezen Maar de pop zo maken dat het als je hem kantelt gaat "drinken" zonder bloementepel. Mijn tepels zijn uiteindelijk ook geen bloem.En dat vertel je nu? Heb ik niks voor niks die blaadjes laten tattooeren.
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:17

vrijdag 7 augustus 2009 om 09:42
quote:Pannetje schreef op 06 augustus 2009 @ 23:02:
Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden eigenlijk.
Ik vond het aankleden van kleine meisjes in strings wel helemaal not done....ook het zwemgoed vind ik way te "sexueel" tegenwoordig, maar zo'n borstvoedingspop....mijn dochter zou hem niet krijgen denk ik.
Amai, ik zie de link tussen borstvoeding en strings niet helemaal...
En dat jij het in het zwembad allemaal way to sexueel vindt, lijkt me vooral JOUW kronkel hoor, en niet die van die kinderen in het zwembad. Het feit dat JIJ kleine kindjes in het zwembad met kleine bikinietjes met sex associeerd, zegt echt meer over jezelf dan over een ander. En dat vind ik veel stuitender dan een borstvoedingspop. Hoewel ik een bloemtepel dan weer niet persé nodig vind, ik bedoel: ik heb ook geen bloem als tepel wel? Maar ik kan me daar niet aan storen en zie de vergelijking met sex daaromtrent al HELEMAAL niet....
Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden eigenlijk.
Ik vond het aankleden van kleine meisjes in strings wel helemaal not done....ook het zwemgoed vind ik way te "sexueel" tegenwoordig, maar zo'n borstvoedingspop....mijn dochter zou hem niet krijgen denk ik.
Amai, ik zie de link tussen borstvoeding en strings niet helemaal...
En dat jij het in het zwembad allemaal way to sexueel vindt, lijkt me vooral JOUW kronkel hoor, en niet die van die kinderen in het zwembad. Het feit dat JIJ kleine kindjes in het zwembad met kleine bikinietjes met sex associeerd, zegt echt meer over jezelf dan over een ander. En dat vind ik veel stuitender dan een borstvoedingspop. Hoewel ik een bloemtepel dan weer niet persé nodig vind, ik bedoel: ik heb ook geen bloem als tepel wel? Maar ik kan me daar niet aan storen en zie de vergelijking met sex daaromtrent al HELEMAAL niet....

vrijdag 7 augustus 2009 om 09:47
Ik denk dat die bloem is bedacht om JUIST de associatie met sex, die sommige bekrompen mensen vast en zeker hierin zouden zien, zoals wel weer blijkt, as good as it get te eliminineren. Een stetje voorbind tieten is ook weer zowat bij je peuterzoon. Elke willekeurige stoere papa zou bijkans een hartverzakking krijgen want ohwee daar kweek je homootjes, wat heet: transsexueeltjes mee hoor, let op mijn woorden!!
Een hempje met bloemetjes is nog wel schattig en geinig en totaal sexloos. Tenzij je op alle slakken zout wil leggen; be my guest.
Aan de andere kant, wat Boro ( toch?) zei: een pop die smakkende drink geluidjes maakt als je het kantelt, had genoeg geweest om het borstvoeden na te doen als minimama. Dus in feite is dat hempje een beetje overbodig imho.
Een hempje met bloemetjes is nog wel schattig en geinig en totaal sexloos. Tenzij je op alle slakken zout wil leggen; be my guest.
Aan de andere kant, wat Boro ( toch?) zei: een pop die smakkende drink geluidjes maakt als je het kantelt, had genoeg geweest om het borstvoeden na te doen als minimama. Dus in feite is dat hempje een beetje overbodig imho.

vrijdag 7 augustus 2009 om 10:56
quote:borodini schreef op 07 augustus 2009 @ 08:03:
[...]
Juist, want een string is het zelfde als borstvoeding natuurlijk.
Een string is geil, en borstvoeding ook.
(raaaaaaar)En door dit soort mensen (als Pannetje) wordt borstvoeding geven soms wel héél lastig gemaakt, als je gevoelig bent voor dit soort achterlijke opmerkingen.
[...]
Juist, want een string is het zelfde als borstvoeding natuurlijk.
Een string is geil, en borstvoeding ook.
(raaaaaaar)En door dit soort mensen (als Pannetje) wordt borstvoeding geven soms wel héél lastig gemaakt, als je gevoelig bent voor dit soort achterlijke opmerkingen.

vrijdag 7 augustus 2009 om 10:58
quote:mika65 schreef op 07 augustus 2009 @ 08:14:
[...]
Misschien vind ik dit meer een pop voor vrouwen die ook voor BV zijn. Dat meisjes al vroeg leren dat BV het beste is, dat het zo hoort.
Ja kan het eigenlijk niet uitleggen, zoals ik al zei krijg er een bijsmaak van.
Misschien onnodig om te zeggen dat ik flesvoeding ook oke vind. Maar das weer een ander onderwerp
Bestaan er dan vrouwen die TEGEN bv zijn?! Weer wat nieuws.
Pop mag lopen met dr benen, pop mag zwaaien met dr handjes, Pop mag plassen, pop mag op het potje... Maar een pop icm met een ander lichaamsdeel, De Borsten, dat is niet ok. Zo, lekker beladen maak je het dan. Pffff.
[...]
Misschien vind ik dit meer een pop voor vrouwen die ook voor BV zijn. Dat meisjes al vroeg leren dat BV het beste is, dat het zo hoort.
Ja kan het eigenlijk niet uitleggen, zoals ik al zei krijg er een bijsmaak van.
Misschien onnodig om te zeggen dat ik flesvoeding ook oke vind. Maar das weer een ander onderwerp
Bestaan er dan vrouwen die TEGEN bv zijn?! Weer wat nieuws.
Pop mag lopen met dr benen, pop mag zwaaien met dr handjes, Pop mag plassen, pop mag op het potje... Maar een pop icm met een ander lichaamsdeel, De Borsten, dat is niet ok. Zo, lekker beladen maak je het dan. Pffff.

vrijdag 7 augustus 2009 om 11:01
quote:fleurtje schreef op 07 augustus 2009 @ 10:58:
[...]
Bestaan er dan vrouwen die TEGEN bv zijn?! Weer wat nieuws.
Pop mag lopen met dr benen, pop mag zwaaien met dr handjes, Pop mag plassen, pop mag op het potje... Maar een pop icm met een ander lichaamsdeel, De Borsten, dat is niet ok. Zo, lekker beladen maak je het dan. Pffff.Nou Fleur jij maakt er helemaal pap van
[...]
Bestaan er dan vrouwen die TEGEN bv zijn?! Weer wat nieuws.
Pop mag lopen met dr benen, pop mag zwaaien met dr handjes, Pop mag plassen, pop mag op het potje... Maar een pop icm met een ander lichaamsdeel, De Borsten, dat is niet ok. Zo, lekker beladen maak je het dan. Pffff.Nou Fleur jij maakt er helemaal pap van
vrijdag 7 augustus 2009 om 11:04
quote:pebbles10 schreef op 06 augustus 2009 @ 22:03:
Dochterlief trok gewoon haar t-shirt omhoog en duwde het hoofd van haar pop tegen haar buik als ik de jongste ging voeden.
Heb je dus geen speciale pop voor nodig.
Maar ieder voor zich. Ik heb er geen problemen mee maar vind het een beetje onzin.Zelfde hier. Mijn dochter geeft knuffels en babypoppen regelmatig de borst. Echter op die manier dan met een of ander bloementopje aan en net zo leuk. Ik vind het idee op zich wel goed, eens een babypop zonder direct een flesje erbij, maar tis wel vergezocht met hele topjes gebeuren. En het nabootsen/ aanleren hoe het moet, want, ik heb nog nooit gevoed via een bloem
Dochterlief trok gewoon haar t-shirt omhoog en duwde het hoofd van haar pop tegen haar buik als ik de jongste ging voeden.
Heb je dus geen speciale pop voor nodig.
Maar ieder voor zich. Ik heb er geen problemen mee maar vind het een beetje onzin.Zelfde hier. Mijn dochter geeft knuffels en babypoppen regelmatig de borst. Echter op die manier dan met een of ander bloementopje aan en net zo leuk. Ik vind het idee op zich wel goed, eens een babypop zonder direct een flesje erbij, maar tis wel vergezocht met hele topjes gebeuren. En het nabootsen/ aanleren hoe het moet, want, ik heb nog nooit gevoed via een bloem
Wat Supersmollie zegt vind ik ook



vrijdag 7 augustus 2009 om 11:42
quote:fleurtje schreef op 07 augustus 2009 @ 10:58:
[...]
Bestaan er dan vrouwen die TEGEN bv zijn?! Weer wat nieuws.
Pop mag lopen met dr benen, pop mag zwaaien met dr handjes, Pop mag plassen, pop mag op het potje... Maar een pop icm met een ander lichaamsdeel, De Borsten, dat is niet ok. Zo, lekker beladen maak je het dan. Pffff.Waarom denk je dat Barbie geen kut heeft?
[...]
Bestaan er dan vrouwen die TEGEN bv zijn?! Weer wat nieuws.
Pop mag lopen met dr benen, pop mag zwaaien met dr handjes, Pop mag plassen, pop mag op het potje... Maar een pop icm met een ander lichaamsdeel, De Borsten, dat is niet ok. Zo, lekker beladen maak je het dan. Pffff.Waarom denk je dat Barbie geen kut heeft?

vrijdag 7 augustus 2009 om 13:43
O maar barbie heeft toch ook geen tepels? Misschien kunnen ze die ook bloemetjes geven
Alsof barbies zonder tepels en kutten niet 'sexueel' zijn. Ik bedoel, superlange benen, wespentaille, grote cup en lang blond haar, sexistischer kan niet toch?
Overigens als ik heel eerlijk ben, een barbie-met-kut vind ik net zo stom als bloemtepels/tepelbloemen, van mij mag barbie kutloos blijven. Maar das vast omdat ik een barbie-met-kut gewoon niet gewend ben.
Alsof barbies zonder tepels en kutten niet 'sexueel' zijn. Ik bedoel, superlange benen, wespentaille, grote cup en lang blond haar, sexistischer kan niet toch?
Overigens als ik heel eerlijk ben, een barbie-met-kut vind ik net zo stom als bloemtepels/tepelbloemen, van mij mag barbie kutloos blijven. Maar das vast omdat ik een barbie-met-kut gewoon niet gewend ben.
Whatever, I do what I want
vrijdag 7 augustus 2009 om 13:45
Barbie en de mannen
Barbie was bedoeld als geëmancipeerd dametje dat zichzelf prima zou redden: een dikke vette auto, een groot huis, dure jurken en massa's schoenen: Barb betaalde het allemaal zelf. Maar achter iedere succesvolle vrouw staat een man, en dus kreeg ze in 1961 een relatie met Ken. Er is nog wel wat ophef geweest over Barbie en haar flink geschapen (ex-)vriend: de tepels van Barbie en Kens geslachtsdeel vonden veel ouders niet bepaald geschikt voor kinderspeelgoed. Daarom moet de arme Ken het tegenwoordig doen met niet meer dan een bobbel en ontbreken de tepels op Barbies voorgevel. Voor vaders en moeders die zelfs niet konden leven met Barbies toegetakelde borsten, is Skipper, het 'platte' zusje, op de markt gekomen.
Barbie was bedoeld als geëmancipeerd dametje dat zichzelf prima zou redden: een dikke vette auto, een groot huis, dure jurken en massa's schoenen: Barb betaalde het allemaal zelf. Maar achter iedere succesvolle vrouw staat een man, en dus kreeg ze in 1961 een relatie met Ken. Er is nog wel wat ophef geweest over Barbie en haar flink geschapen (ex-)vriend: de tepels van Barbie en Kens geslachtsdeel vonden veel ouders niet bepaald geschikt voor kinderspeelgoed. Daarom moet de arme Ken het tegenwoordig doen met niet meer dan een bobbel en ontbreken de tepels op Barbies voorgevel. Voor vaders en moeders die zelfs niet konden leven met Barbies toegetakelde borsten, is Skipper, het 'platte' zusje, op de markt gekomen.
Whatever, I do what I want

vrijdag 7 augustus 2009 om 13:48
De erotisering van Barbie
artikel door Merle Gosewinkel
De barbiepop is misschien wel het meest krachtige icoon van de Amerikaanse populaire cultuur in de twintigste eeuw. Ze kan beschouwd worden als een weerspiegeling van westerse culturele normen en waarden van vrouwelijkheid, vrouwelijke seksualiteit en van maatschappelijke ideeën over de seksualiteit van kinderen en seksuele opvoeding. De manier waarop Barbie wordt geseksualiseerd, of wordt gedeseksualiseerd, door haar maker, de speelgoedfabrikant Mattel, vormt het onderwerp van dit artikel. Ik zal het voorbeeld van Barbie en wat zij mogelijk symboliseert gebruiken om te analyseren hoe men binnen de westerse maatschappij naar kinderen kijkt in relatie tot seksualiteit.
In 1959 introduceerde speelgoedfabrikant Mattel Barbie als een jeugdige mannequin, met de bedoeling om de eindeloze reeks van outfits en accessoires die naast de poppen werd geproduceerd te verkopen. Mattel was niet van plan om Barbie een mannelijk metgezel te geven maar, als reactie op de groeiende vraag van de klant, introduceerde in 1961 toch Ken. Twee jaar later kreeg Barbie van Mattel een beste vriendin, Midge genaamd. Zij was een nogal onopvallend type, de loyale kameraad van de aanlokkelijke Barbie.
Van het begin af aan werd door marktonderzoeken aangetoond dat, hoewel kinderen gek waren op Barbie, moeders de pop haatten omdat ze haar uitstraling te sexy vonden. De marketingstrategie die Mattel vervolgens ontwikkelde luidde als volgt: 'Remind mom what she believes deep down, but dares not to express: Better her daughter should appeal in a sleazy way to a man, than be unable to attract one at all.' (Lord, 1994, p. 41) Op het eerste gezicht heeft de wereld van Barbie niets te maken met seks en seksualiteit. Het is een fantastische, lieflijke en roze droomwereld, waarin Barbie en haar vrienden de hele dag leuke dingen doen. Desalniettemin is en blijft Barbie een volwassen vrouw, en seks is een onontkoombaar onderdeel van de volwassen wereld.
Barbies lichaam
Het lichaam van Barbie is 'sexy', maar in klopt in anatomisch opzicht niet. Ze heeft brede schouders, een zeer smalle taille, extreem lange benen en erg grote borsten. Als Barbie een echt mens zou zijn, dan zou ze vanwege haar smalle taille en haar buitenproportionele boezem niet eens kunnen staan. Het feit dat haar tepels zijn weggelaten, zegt veel over de erotische lading die deze lichaamsdelen hebben gekregen binnen de westerse cultuur. Barbie is ontworpen zonder geslachtsdelen of schaamhaar. Alle Barbiepoppen worden geproduceerd met lang haar, iets wat altijd al aan het arsenaal van heteroseksuele wapens der verleiding heeft toebehoord. Haar lichaam is vrijwel hetzelfde gebleven door de jaren heen, alleen haar gezichtsuitdrukking is een aantal keer veranderd: van een zijwaartse blik met neergeslagen ogen in 1959 naar een blik recht vooruit, getuigend van meer zelfvertrouwen, in 1971.
Barbie en seks
Voortplanting is een onderwerp dat bijna geheel afwezig is in de wereld van Barbie. Barbie heeft zelfs geen ouders, en Mattel wilde haar bekoorlijke 'dochter' het lot van het moederschap besparen, zeker nadat Ken in de jaren 60 verscheen. Een meer acceptabelere rol werd gepresenteerd met de creatie van de 'Baby-Sit Barbie' (Barbie met een schort om waarop 'babysitter' staat en een baby op de arm). En hoewel Mattel trouwjurken voor Barbie op de markt bracht, maakte de fabrikant daarbij duidelijk dat Barbie 'droomde' van een sprookjesachtige bruiloft in de toekomst, maar dat er niet echt een huwelijk had plaatsgevonden. De achterliggende gedachte zou kunnen zijn dat een huwelijk resulteert in kinderen, en dus seks impliceert, een onderwerp dat Mattel koste wat kost uit de weg wilde gaan.
'Ken enabled her to get a life... Barbie's activities became virtually unlimited.' (Rand, 1995, p. 42) beweerde een advertentie van Mattel na de introductie van Ken. Het is onwaarschijnlijk dat er iemand bij Mattel zich zorgen maakte over potentiële beperkingen van de seksuele fantasie van kinderen die zouden kunnen resulteren uit deze beslissing om Barbie een vriendje als partner te geven zonder een vrouwelijk alternatief. Ondanks het feit dat Mattel benadrukt dat Barbie alleen maar droomt en fantaseert over trouwen, propageren ze heteroseksualiteit wel als iets dwingends, door het te presenteren als de meest natuurlijke en aantrekkelijke keuze. De manier waarop Mattel Barbies seksualiteit representeert (afgezien van de manier waarop ze het onderwerp uit de weg gaan) is nauwelijks veranderd sinds de jaren zestig. Barbie overtreedt nooit haar grenzen: seksuele bevrijding lijkt haar nooit te hebben aangeraakt. Ze experimenteert nooit met meisjes en twijfelt niet aan haar seksuele geaardheid.
Meisjes ervaren dat hun populariteit op school, hun geloofwaardigheid als vrouw, gekoppeld is aan de mate waarin ze aantrekkelijk zijn voor jongens. In hun proces van 'heteroseksualisatie', dat wil zeggen het proces van socialisatie waarin ze leren om aantrekkelijk te zijn voor en aangetrokken te worden door de andere sekse, staan meisjes en jonge vrouwen onder druk om het omgaan met en het bezig zijn met jongens een hoge prioriteit te geven. Dit hangt ook samen met de aandacht die ze besteden aan hun lichaamsvorm, kleding en haar. Barbie versterkt dergelijke mandaten van de vrouwelijkheid. (Rogers, 1999, p. 40)
Genitaliën in de wereld van Barbie
Toen Mattel Ken creëerde om het vriendje van Barbie te zijn, ontstond er een hevige discussie over zijn geslachtsdelen. Aan de ene kant werd er geprotesteerd tegen de optie om Ken er tussen zijn benen hetzelfde uit te laten zien als Barbie, maar het leek ook uitgesloten om een volgroeide jongeman zijn lid te laten tonen. Het resultaat was een Ken prototype met een hele bescheiden uitstulping tussen de benen. Mattel wilde Ken promoten als vriendje voor Barbie, zonder ervan te worden beschuldigd dat ze haar een seksuele partner hadden gegeven. Daarom gaf Mattel hem een jongensachtig uiterlijk: ze gingen voor een aseksueel voorkomen. Mattel ging zelfs zover dat ze een psycholoog raadpleegden. Hij observeerde hoe kleine meisjes met barbiepoppen speelden, en stelde de volgende vraag: het basis patroon van het spel van de meisjes bestond uit het aan- en uitkleden van de poppen. Was het wel gezond voor de meisjes om Ken in ontklede staat te zien? Het resultaat was een nieuwe versie van Ken met een niet verwijderbare onderbroek, aan een stuk met zijn lichaam. Toen werd Ken naar Japan gestuurd, waar de poppen werden geproduceerd. De Japanse productieleider besloot de uitstulping weg te werken om zo anderhalve cent op de productiekosten te besparen. Op deze manier werd Ken een eunuch.
Opmerkelijk genoeg vreesde Mattel dat meisjes getraumatiseerd zouden kunnen worden door het zien van een mannelijke pop zonder penis, terwijl ze geen moment lijken te hebben nagedacht over het effect van een vrouwelijke pop zonder vagina. Dit is een indicatie van de seksistische en heteroseksistische opvattingen over mannelijke en vrouwelijke geslachtsdelen binnen Mattel. Het is duidelijk dat ze de penis beschouwden als het meest krachtige element in de seksuele fantasieën van meisjes, een opvatting die vooral door Freud en zijn volgelingen werd verspreid.
In vergelijking met Barbie heeft Ken verscheidene lichamelijke veranderingen ondergaan tijdens zijn leven. In 1968 kreeg hij een meer afgetraind, mannelijk lichaam en ook een mannelijker gezicht. Hij had echter nog steeds zijn platte, niet verwijderbare onderbroek aan.
Er is niets aan Barbie wat er androgyn of sekseneutraal uitziet. Desondanks is haar vrouwelijkheid niet ondubbelzinnig, want, al lijkt ze de perfecte representatie te zijn van het dominante sekse ideaal, Barbie doorbreekt toch de geldende normen. In het Barbie-universum behoren vrouwen niet tot het tweede geslacht. Barbie werd vóór Ken gecreëerd – hij is slechts een accessoire. Barbie is de eigenares van het huis en de auto (die ze zelf bestuurt). Ze verdient haar eigen geld in verschillende beroepen (als astronaut, arts, directeur en modeontwerpster). Ze is niet een vrouw die haar eigen dromen opoffert of uitstelt voor een trouwring, of voor iets wat maar te maken heeft met het huwelijk en moederschap. Ze bindt zichzelf niet door een relatie aan een man of gezin.
Het voorbeeld van Barbie impliceert dat vrouwen succesvol kunnen zijn in mannelijke domeinen, terwijl ze toch door en door vrouwelijk blijven. Ze hoeft nooit seksisme het hoofd te bieden, ze verdringt mannen niet van hun plaats. (Rand, 1995, p. 84) Er wordt nooit gesuggereerd dat mannen hun macht zouden moeten opgeven voordat vrouwen macht kunnen verwerven, of dat sociale structuren zouden moeten veranderen. Barbie neemt de tekenen van vrouwelijke onderwerping en tovert ze om in een toonbeeld van een succesvol en spannend leven. De constructie van haar seksualiteit is iets fantastisch: het presenteert de heersende opvattingen over sekse als een homogeen geheel. Aan de andere kant versterkt Barbie op vele manieren het mandaat van de slankheid voor meisjes en vrouwen die het vrouwelijke succes ambiëren. Bij de pyjamaset van Barbie zat een boek over afvallen met adviezen zoals 'Niet eten!'. Bij Kens pyjama, daarentegen, zat een snack voor vóór het slapen gaan. Een andere manier waarop Mattel een seksistische visie propageert is de suggestie dat een aantrekkelijk jong lichaam het meest waardvolle product is van een vrouw: ook al maakt Barbie carrière in al de reeds genoemde beroepen, het gaat er niet om wat ze daarin bereikt, maar om hoe ze eruitziet terwijl ze ermee bezig is.
Barbies seksuele geaardheid
Binnen de westerse wereld overheerst duidelijk het beeld van heteroseksisme en heteroseksualiteit. Beïnvloed door dit heterocentrisme wordt heteroseksualiteit als normaal en natuurlijk bevonden en wordt homoseksualiteit veroordeeld of ten minste gedegradeerd als afwijkend of abnormaal. Ondanks het feit dat er sporen van het heteroseksuele idee te vinden zijn in de wereld van Barbie, is deze toch relatief vrij van expliciete ideeën over seksualiteit, waardoor heterocentrisme minder zichtbaar is dan in de dagelijkse realiteit. Op dit niveau spreekt Barbies wereld sommige niet-heteroseksuele mensen aan. Barbies wereld is makkelijk te onderwerpen aan alternatieve interpretaties, net zoals vele andere 'hetero'-cultuurproducten dat zijn. Er bestaat de mogelijkheid dat Barbie niet heteroseksueel is, zelfs dat ze niet eens echt een vrouw is. Barbie heeft namelijk het lichaam van een travestiet: lange, dunne benen; zeer smalle heupen en gigantische borsten: ze zou zo een man in vrouwenkleding kunnen zijn. (Lord, 1994, p. 214; Rogers, 1999, p. 40)
De andere mogelijkheid is dat Barbie lesbisch is, dat haar innige vriendin Midge een potentieel alternatief is voor de saaie Ken. Op de 'Barbie en Midge reiskoffer', een kleine koffer voor meisjes, staat een afbeelding van Barbie en Midge waarin ze elkaar omhelzen, terwijl hun borsten elkaar raken. Midge streelt het gezicht van Barbie met een hand, terwijl Barbie de boezem van Midge aanraakt. Jongens of jonge mannen spelen een ondergeschikte rol in de wereld van Barbie. Wat gevierd wordt is de vrouw, haar vrouwelijkheid en schoonheid. Zo bekeken is het idee dat de narcicistische Barbie zich meer tot deze vereerde idolen aangetrokken zou voelen dan tot de geslachtsloze Ken een stuk geloofwaardiger.
De meest radicale interpretatie is die van Barbie als aseksueel wezen. Misschien is ze sexy zonder seksueel te zijn, aantrekkelijk zonder zich aangetrokken te voelen. Dit is misschien wel de favoriete mogelijkheid van Mattel, alhoewel ze natuurlijk elke officiële bewering over Barbies mogelijke seksualiteit uit de weg zouden gaan, omdat dit de normativiteit van het heteroseksuele binnen de westerse maatschappij zou tegenspreken: Barbie zou worden bestempeld als een freak.
Barbie en kinderspel
Tijdens hun eerste vijf kinderjaren zijn kinderen bijzonder afhankelijk van de troost die de wereld van speelgoed biedt. Een stuk speelgoed kan tot een identiteit verworden, waaromheen het kind zijn of haar handelingen en ideeën over de wereld organiseert. Deze handelingen en ideeën weerspiegelen vaak minder de verbeelding van het kind dan de culturele normen die in speelgoed objecten ingebed of geëncodeerd zijn. (Rogers, 1999, p. 110)
Individuen projecteren hele verschillende en vaak conflicterende fantasieën op Barbie. Dit komt voor een deel doordat kinderen maar zelden met speelgoed spelen op de manier waarop de fabrikanten het bedacht hebben. Ondanks het feit dat seksualiteit nu minder verhuld is dan het dertig of veertig jaar geleden, worden Barbiepoppen nog steeds door meisjes aangewend om vragen omtrent seksualiteit en sekseverschillen te ontwarren. Verschillende interviews met volwassenen en kinderen over de manier waarop ze speelden of spelen met hun Barbiepoppen tonen aan hoe Mattels pogingen om seksualiteit te verbannen uit de wereld van Barbie gedoemd waren tot falen. Veel vrouwen herinnerden zich dat ze Barbie seksualiseerden door haar meer realistische of 'echte' seksuele kenmerken te geven: 'We painted nipples on them (Barbie) to make them look more realistic. And we were mortified that we could not get the paint off. So my parents were going to know that we had sexualized the dolls.' (Lord, 1994, p. 206) Dit citaat laat ook zien hoe de verwachte afwezigheid van seksualiteit, vereist door Mattel en ook door ouders, en de seksualiteit die de pop duidelijk bezit binnen de fantasie van het kleine meisje uiteenlopen. Volwassenen herinneren zich dat ze rare seksueel getinte spelletjes deden met hun Barbiepoppen. Sommige meisjes speelden dat Barbie een prostituee was, en de specifieke attributen van Ken waren soms ook van belang. Sommige meisjes zagen Ken als het neutrale, 'onsexy' type dat Mattel ontworpen had, maar niet op zo'n manier dat hij gedachten over seksualiteit onderdrukte, wat de bedoeling was. Zijn ontoereikendheid was een teken van slechte seks, niet van de afwezigheid van seks. 'With having a Ken doll and Barbies anatomy there was a certain amount of sexual play required between them. They had sex, but nothing seemed to work: Barbies legs did not open, Ken did not have a penis.' (Rand, 1995, p. 142)
Voor sommige kinderen camoufleerde de uitspraak 'Barbie is mooi' een seksuele fascinatie die door Mattel wordt ontmoedigt: de interesse in de eigen sekse. Erica Rand herinnert zich dat ze een gesprek had met een vijfjarig meisje over wat ze het leukst vind aan haar Barbiepop. Het meisje leek nog het meest gefascineerd te zijn door Barbies borsten, die ze kon aanraken en strelen. In andere spelletjes met Barbie worden de gangbare rollen omgedraaid. Een aantal vrouwen herinneren zich dat ze zich met Ken identificeerden in plaats van met Barbie. Hij had geen borsten, maar ook geen penis, waardoor zijn lichaam veel meer gelijkenis vertoonde met dat van een klein meisje dan Barbies lichaam deed. Ken probeerde geregeld Barbies chique outfits aan terwijl Barbie zijn kleren leende op momenten dat een cocktail jurk onpraktisch werd geacht. Sommige meisjes hakte Barbies boezem eraf, om van haar een romantische 'date' te maken voor een andere Barbie, in plaats van Ken. Mattel faciliteerde de seksuele fantasie van kinderen, terwijl ze juist beweerden dat ze zulke fantasieën uitstelden. Voor kinderen kan het volwassen lichaam van Barbie een impuls zijn om na te denken over seksuele kwesties en complexe fantasieën te ontwikkelen. Voor volwassenen is het signaal dat Barbies lichaam uitzendt er een van seksualiteit; het is daarom alleen maar logisch dat kinderen datzelfde signaal oppikken. Alleen als men geheel ontkent dat kinderen seksualiteit hebben is het mogelijk om verbaasd te zijn over de seksuele fantasieën die via Barbie worden uitgespeeld. Freud legt er de nadruk op dat het seksuele leven van een kind rond het derde of vierde jaar begint. Hij beweert dat kinderen in hun vroege kindertijd hun seksualiteit verkennen zonder schaamte of moraliteit, dingen die zich later ontwikkelen door seksuele opvoeding en repressie. Hij is ook van mening dat verleiding niet nodig is om het seksuele leven van een kind op te wekken. Barbie moeten we dus niet zien als de initiator van seksuele gedachten, maar slechts als het object van de seksuele ontwikkeling van het kind. Op zichzelf staat het weglaten van geslachtsdelen de seksuele fantasieën niet in de weg.
Conclusie
Barbie laat zien hoe men in de westerse maatschappij in relatie tot kinderen tegen seks aan de ene kant en sociale constructies van sekse en rollenpatronen aan de andere kant aankijkt. Het wordt beschouwd als goed en nodig om kinderen te leren over de seksen en hun verschillende rollen binnen de maatschappij, maar om ze iets bij te brengen over hun eigen seksualiteit wordt juist veroordeeld als iets wat zeer schadelijk is voor de kinderziel. De dominante sociale constructie van sekse en sekseverschillen in de westerse maatschappij is gebaseerd op het model van twee seksen. De sociale constructie van sekseverschillen, oftewel iemands 'gender', is net zo statisch als hun biologische sekse. De loskoppeling van twee dingen die normaal samengaan, gender en seks, als het op kinderen aankomt, maakt de hele kwestie van seksualiteit ongemakkelijk en vreemd. Barbie is heel vrouwelijk, maar zou niet gezien moeten worden als seksueel. Barbie is ontworpen voor kinderen om op een speelse manier te leren over hun toekomstige leven als volwassenen, maar alleen op een heel oppervlakkige en beperkte manier.
Volgens volwassenen zou het spelen met Barbies moeten bestaan uit jezelf leren aankleden, en dat je als volwassene naar je werk gaat, vergaderingen bijwoont, in je auto rijdt, op vakantie gaat etc. Maar alles wat te maken heeft met de emotionele en affectieve kant van het volwassen leven, van relaties, liefde en seksualiteit is hier niet op de plaats. De eerste Kenpop die Mattel uitbracht was zo aseksueel als een volwassen pop maar kon zijn. Toch dachten de meeste kinderen dat er 'iets moest gebeuren' tussen Ken en Barbie. Interesse in en nieuwsgierigheid naar seks lijken normale attributen te zijn van de mens in het algemeen, ook van vijfjarigen. Kinderen weten hoe vrouwen en mannen eruitzien tussen hun benen, en hebben meestal wel een vaag idee over wat ze hun respectievelijke delen doen. Door ze verminkte poppen te geven om mee te spelen stimuleer je waarschijnlijk ongemakkelijke gedachten en gevoelens over seks en wordt het mysterie rondom seks alleen maar vergroot, maar het zal kinderen er niet van weerhouden om over het onderwerp te fantaseren. Het zou een belangrijk doel moeten zijn van verantwoordelijke volwassenen om kinderen een gezond begrip te helpen ontwikkelen van hun seksualiteit, vrij van geheimen, mythes en onzekerheden. Barbie is niet het meest geschikte instrument om dit doel te bereiken.
Die bloementepels is natuurlijk net zoiets.
artikel door Merle Gosewinkel
De barbiepop is misschien wel het meest krachtige icoon van de Amerikaanse populaire cultuur in de twintigste eeuw. Ze kan beschouwd worden als een weerspiegeling van westerse culturele normen en waarden van vrouwelijkheid, vrouwelijke seksualiteit en van maatschappelijke ideeën over de seksualiteit van kinderen en seksuele opvoeding. De manier waarop Barbie wordt geseksualiseerd, of wordt gedeseksualiseerd, door haar maker, de speelgoedfabrikant Mattel, vormt het onderwerp van dit artikel. Ik zal het voorbeeld van Barbie en wat zij mogelijk symboliseert gebruiken om te analyseren hoe men binnen de westerse maatschappij naar kinderen kijkt in relatie tot seksualiteit.
In 1959 introduceerde speelgoedfabrikant Mattel Barbie als een jeugdige mannequin, met de bedoeling om de eindeloze reeks van outfits en accessoires die naast de poppen werd geproduceerd te verkopen. Mattel was niet van plan om Barbie een mannelijk metgezel te geven maar, als reactie op de groeiende vraag van de klant, introduceerde in 1961 toch Ken. Twee jaar later kreeg Barbie van Mattel een beste vriendin, Midge genaamd. Zij was een nogal onopvallend type, de loyale kameraad van de aanlokkelijke Barbie.
Van het begin af aan werd door marktonderzoeken aangetoond dat, hoewel kinderen gek waren op Barbie, moeders de pop haatten omdat ze haar uitstraling te sexy vonden. De marketingstrategie die Mattel vervolgens ontwikkelde luidde als volgt: 'Remind mom what she believes deep down, but dares not to express: Better her daughter should appeal in a sleazy way to a man, than be unable to attract one at all.' (Lord, 1994, p. 41) Op het eerste gezicht heeft de wereld van Barbie niets te maken met seks en seksualiteit. Het is een fantastische, lieflijke en roze droomwereld, waarin Barbie en haar vrienden de hele dag leuke dingen doen. Desalniettemin is en blijft Barbie een volwassen vrouw, en seks is een onontkoombaar onderdeel van de volwassen wereld.
Barbies lichaam
Het lichaam van Barbie is 'sexy', maar in klopt in anatomisch opzicht niet. Ze heeft brede schouders, een zeer smalle taille, extreem lange benen en erg grote borsten. Als Barbie een echt mens zou zijn, dan zou ze vanwege haar smalle taille en haar buitenproportionele boezem niet eens kunnen staan. Het feit dat haar tepels zijn weggelaten, zegt veel over de erotische lading die deze lichaamsdelen hebben gekregen binnen de westerse cultuur. Barbie is ontworpen zonder geslachtsdelen of schaamhaar. Alle Barbiepoppen worden geproduceerd met lang haar, iets wat altijd al aan het arsenaal van heteroseksuele wapens der verleiding heeft toebehoord. Haar lichaam is vrijwel hetzelfde gebleven door de jaren heen, alleen haar gezichtsuitdrukking is een aantal keer veranderd: van een zijwaartse blik met neergeslagen ogen in 1959 naar een blik recht vooruit, getuigend van meer zelfvertrouwen, in 1971.
Barbie en seks
Voortplanting is een onderwerp dat bijna geheel afwezig is in de wereld van Barbie. Barbie heeft zelfs geen ouders, en Mattel wilde haar bekoorlijke 'dochter' het lot van het moederschap besparen, zeker nadat Ken in de jaren 60 verscheen. Een meer acceptabelere rol werd gepresenteerd met de creatie van de 'Baby-Sit Barbie' (Barbie met een schort om waarop 'babysitter' staat en een baby op de arm). En hoewel Mattel trouwjurken voor Barbie op de markt bracht, maakte de fabrikant daarbij duidelijk dat Barbie 'droomde' van een sprookjesachtige bruiloft in de toekomst, maar dat er niet echt een huwelijk had plaatsgevonden. De achterliggende gedachte zou kunnen zijn dat een huwelijk resulteert in kinderen, en dus seks impliceert, een onderwerp dat Mattel koste wat kost uit de weg wilde gaan.
'Ken enabled her to get a life... Barbie's activities became virtually unlimited.' (Rand, 1995, p. 42) beweerde een advertentie van Mattel na de introductie van Ken. Het is onwaarschijnlijk dat er iemand bij Mattel zich zorgen maakte over potentiële beperkingen van de seksuele fantasie van kinderen die zouden kunnen resulteren uit deze beslissing om Barbie een vriendje als partner te geven zonder een vrouwelijk alternatief. Ondanks het feit dat Mattel benadrukt dat Barbie alleen maar droomt en fantaseert over trouwen, propageren ze heteroseksualiteit wel als iets dwingends, door het te presenteren als de meest natuurlijke en aantrekkelijke keuze. De manier waarop Mattel Barbies seksualiteit representeert (afgezien van de manier waarop ze het onderwerp uit de weg gaan) is nauwelijks veranderd sinds de jaren zestig. Barbie overtreedt nooit haar grenzen: seksuele bevrijding lijkt haar nooit te hebben aangeraakt. Ze experimenteert nooit met meisjes en twijfelt niet aan haar seksuele geaardheid.
Meisjes ervaren dat hun populariteit op school, hun geloofwaardigheid als vrouw, gekoppeld is aan de mate waarin ze aantrekkelijk zijn voor jongens. In hun proces van 'heteroseksualisatie', dat wil zeggen het proces van socialisatie waarin ze leren om aantrekkelijk te zijn voor en aangetrokken te worden door de andere sekse, staan meisjes en jonge vrouwen onder druk om het omgaan met en het bezig zijn met jongens een hoge prioriteit te geven. Dit hangt ook samen met de aandacht die ze besteden aan hun lichaamsvorm, kleding en haar. Barbie versterkt dergelijke mandaten van de vrouwelijkheid. (Rogers, 1999, p. 40)
Genitaliën in de wereld van Barbie
Toen Mattel Ken creëerde om het vriendje van Barbie te zijn, ontstond er een hevige discussie over zijn geslachtsdelen. Aan de ene kant werd er geprotesteerd tegen de optie om Ken er tussen zijn benen hetzelfde uit te laten zien als Barbie, maar het leek ook uitgesloten om een volgroeide jongeman zijn lid te laten tonen. Het resultaat was een Ken prototype met een hele bescheiden uitstulping tussen de benen. Mattel wilde Ken promoten als vriendje voor Barbie, zonder ervan te worden beschuldigd dat ze haar een seksuele partner hadden gegeven. Daarom gaf Mattel hem een jongensachtig uiterlijk: ze gingen voor een aseksueel voorkomen. Mattel ging zelfs zover dat ze een psycholoog raadpleegden. Hij observeerde hoe kleine meisjes met barbiepoppen speelden, en stelde de volgende vraag: het basis patroon van het spel van de meisjes bestond uit het aan- en uitkleden van de poppen. Was het wel gezond voor de meisjes om Ken in ontklede staat te zien? Het resultaat was een nieuwe versie van Ken met een niet verwijderbare onderbroek, aan een stuk met zijn lichaam. Toen werd Ken naar Japan gestuurd, waar de poppen werden geproduceerd. De Japanse productieleider besloot de uitstulping weg te werken om zo anderhalve cent op de productiekosten te besparen. Op deze manier werd Ken een eunuch.
Opmerkelijk genoeg vreesde Mattel dat meisjes getraumatiseerd zouden kunnen worden door het zien van een mannelijke pop zonder penis, terwijl ze geen moment lijken te hebben nagedacht over het effect van een vrouwelijke pop zonder vagina. Dit is een indicatie van de seksistische en heteroseksistische opvattingen over mannelijke en vrouwelijke geslachtsdelen binnen Mattel. Het is duidelijk dat ze de penis beschouwden als het meest krachtige element in de seksuele fantasieën van meisjes, een opvatting die vooral door Freud en zijn volgelingen werd verspreid.
In vergelijking met Barbie heeft Ken verscheidene lichamelijke veranderingen ondergaan tijdens zijn leven. In 1968 kreeg hij een meer afgetraind, mannelijk lichaam en ook een mannelijker gezicht. Hij had echter nog steeds zijn platte, niet verwijderbare onderbroek aan.
Er is niets aan Barbie wat er androgyn of sekseneutraal uitziet. Desondanks is haar vrouwelijkheid niet ondubbelzinnig, want, al lijkt ze de perfecte representatie te zijn van het dominante sekse ideaal, Barbie doorbreekt toch de geldende normen. In het Barbie-universum behoren vrouwen niet tot het tweede geslacht. Barbie werd vóór Ken gecreëerd – hij is slechts een accessoire. Barbie is de eigenares van het huis en de auto (die ze zelf bestuurt). Ze verdient haar eigen geld in verschillende beroepen (als astronaut, arts, directeur en modeontwerpster). Ze is niet een vrouw die haar eigen dromen opoffert of uitstelt voor een trouwring, of voor iets wat maar te maken heeft met het huwelijk en moederschap. Ze bindt zichzelf niet door een relatie aan een man of gezin.
Het voorbeeld van Barbie impliceert dat vrouwen succesvol kunnen zijn in mannelijke domeinen, terwijl ze toch door en door vrouwelijk blijven. Ze hoeft nooit seksisme het hoofd te bieden, ze verdringt mannen niet van hun plaats. (Rand, 1995, p. 84) Er wordt nooit gesuggereerd dat mannen hun macht zouden moeten opgeven voordat vrouwen macht kunnen verwerven, of dat sociale structuren zouden moeten veranderen. Barbie neemt de tekenen van vrouwelijke onderwerping en tovert ze om in een toonbeeld van een succesvol en spannend leven. De constructie van haar seksualiteit is iets fantastisch: het presenteert de heersende opvattingen over sekse als een homogeen geheel. Aan de andere kant versterkt Barbie op vele manieren het mandaat van de slankheid voor meisjes en vrouwen die het vrouwelijke succes ambiëren. Bij de pyjamaset van Barbie zat een boek over afvallen met adviezen zoals 'Niet eten!'. Bij Kens pyjama, daarentegen, zat een snack voor vóór het slapen gaan. Een andere manier waarop Mattel een seksistische visie propageert is de suggestie dat een aantrekkelijk jong lichaam het meest waardvolle product is van een vrouw: ook al maakt Barbie carrière in al de reeds genoemde beroepen, het gaat er niet om wat ze daarin bereikt, maar om hoe ze eruitziet terwijl ze ermee bezig is.
Barbies seksuele geaardheid
Binnen de westerse wereld overheerst duidelijk het beeld van heteroseksisme en heteroseksualiteit. Beïnvloed door dit heterocentrisme wordt heteroseksualiteit als normaal en natuurlijk bevonden en wordt homoseksualiteit veroordeeld of ten minste gedegradeerd als afwijkend of abnormaal. Ondanks het feit dat er sporen van het heteroseksuele idee te vinden zijn in de wereld van Barbie, is deze toch relatief vrij van expliciete ideeën over seksualiteit, waardoor heterocentrisme minder zichtbaar is dan in de dagelijkse realiteit. Op dit niveau spreekt Barbies wereld sommige niet-heteroseksuele mensen aan. Barbies wereld is makkelijk te onderwerpen aan alternatieve interpretaties, net zoals vele andere 'hetero'-cultuurproducten dat zijn. Er bestaat de mogelijkheid dat Barbie niet heteroseksueel is, zelfs dat ze niet eens echt een vrouw is. Barbie heeft namelijk het lichaam van een travestiet: lange, dunne benen; zeer smalle heupen en gigantische borsten: ze zou zo een man in vrouwenkleding kunnen zijn. (Lord, 1994, p. 214; Rogers, 1999, p. 40)
De andere mogelijkheid is dat Barbie lesbisch is, dat haar innige vriendin Midge een potentieel alternatief is voor de saaie Ken. Op de 'Barbie en Midge reiskoffer', een kleine koffer voor meisjes, staat een afbeelding van Barbie en Midge waarin ze elkaar omhelzen, terwijl hun borsten elkaar raken. Midge streelt het gezicht van Barbie met een hand, terwijl Barbie de boezem van Midge aanraakt. Jongens of jonge mannen spelen een ondergeschikte rol in de wereld van Barbie. Wat gevierd wordt is de vrouw, haar vrouwelijkheid en schoonheid. Zo bekeken is het idee dat de narcicistische Barbie zich meer tot deze vereerde idolen aangetrokken zou voelen dan tot de geslachtsloze Ken een stuk geloofwaardiger.
De meest radicale interpretatie is die van Barbie als aseksueel wezen. Misschien is ze sexy zonder seksueel te zijn, aantrekkelijk zonder zich aangetrokken te voelen. Dit is misschien wel de favoriete mogelijkheid van Mattel, alhoewel ze natuurlijk elke officiële bewering over Barbies mogelijke seksualiteit uit de weg zouden gaan, omdat dit de normativiteit van het heteroseksuele binnen de westerse maatschappij zou tegenspreken: Barbie zou worden bestempeld als een freak.
Barbie en kinderspel
Tijdens hun eerste vijf kinderjaren zijn kinderen bijzonder afhankelijk van de troost die de wereld van speelgoed biedt. Een stuk speelgoed kan tot een identiteit verworden, waaromheen het kind zijn of haar handelingen en ideeën over de wereld organiseert. Deze handelingen en ideeën weerspiegelen vaak minder de verbeelding van het kind dan de culturele normen die in speelgoed objecten ingebed of geëncodeerd zijn. (Rogers, 1999, p. 110)
Individuen projecteren hele verschillende en vaak conflicterende fantasieën op Barbie. Dit komt voor een deel doordat kinderen maar zelden met speelgoed spelen op de manier waarop de fabrikanten het bedacht hebben. Ondanks het feit dat seksualiteit nu minder verhuld is dan het dertig of veertig jaar geleden, worden Barbiepoppen nog steeds door meisjes aangewend om vragen omtrent seksualiteit en sekseverschillen te ontwarren. Verschillende interviews met volwassenen en kinderen over de manier waarop ze speelden of spelen met hun Barbiepoppen tonen aan hoe Mattels pogingen om seksualiteit te verbannen uit de wereld van Barbie gedoemd waren tot falen. Veel vrouwen herinnerden zich dat ze Barbie seksualiseerden door haar meer realistische of 'echte' seksuele kenmerken te geven: 'We painted nipples on them (Barbie) to make them look more realistic. And we were mortified that we could not get the paint off. So my parents were going to know that we had sexualized the dolls.' (Lord, 1994, p. 206) Dit citaat laat ook zien hoe de verwachte afwezigheid van seksualiteit, vereist door Mattel en ook door ouders, en de seksualiteit die de pop duidelijk bezit binnen de fantasie van het kleine meisje uiteenlopen. Volwassenen herinneren zich dat ze rare seksueel getinte spelletjes deden met hun Barbiepoppen. Sommige meisjes speelden dat Barbie een prostituee was, en de specifieke attributen van Ken waren soms ook van belang. Sommige meisjes zagen Ken als het neutrale, 'onsexy' type dat Mattel ontworpen had, maar niet op zo'n manier dat hij gedachten over seksualiteit onderdrukte, wat de bedoeling was. Zijn ontoereikendheid was een teken van slechte seks, niet van de afwezigheid van seks. 'With having a Ken doll and Barbies anatomy there was a certain amount of sexual play required between them. They had sex, but nothing seemed to work: Barbies legs did not open, Ken did not have a penis.' (Rand, 1995, p. 142)
Voor sommige kinderen camoufleerde de uitspraak 'Barbie is mooi' een seksuele fascinatie die door Mattel wordt ontmoedigt: de interesse in de eigen sekse. Erica Rand herinnert zich dat ze een gesprek had met een vijfjarig meisje over wat ze het leukst vind aan haar Barbiepop. Het meisje leek nog het meest gefascineerd te zijn door Barbies borsten, die ze kon aanraken en strelen. In andere spelletjes met Barbie worden de gangbare rollen omgedraaid. Een aantal vrouwen herinneren zich dat ze zich met Ken identificeerden in plaats van met Barbie. Hij had geen borsten, maar ook geen penis, waardoor zijn lichaam veel meer gelijkenis vertoonde met dat van een klein meisje dan Barbies lichaam deed. Ken probeerde geregeld Barbies chique outfits aan terwijl Barbie zijn kleren leende op momenten dat een cocktail jurk onpraktisch werd geacht. Sommige meisjes hakte Barbies boezem eraf, om van haar een romantische 'date' te maken voor een andere Barbie, in plaats van Ken. Mattel faciliteerde de seksuele fantasie van kinderen, terwijl ze juist beweerden dat ze zulke fantasieën uitstelden. Voor kinderen kan het volwassen lichaam van Barbie een impuls zijn om na te denken over seksuele kwesties en complexe fantasieën te ontwikkelen. Voor volwassenen is het signaal dat Barbies lichaam uitzendt er een van seksualiteit; het is daarom alleen maar logisch dat kinderen datzelfde signaal oppikken. Alleen als men geheel ontkent dat kinderen seksualiteit hebben is het mogelijk om verbaasd te zijn over de seksuele fantasieën die via Barbie worden uitgespeeld. Freud legt er de nadruk op dat het seksuele leven van een kind rond het derde of vierde jaar begint. Hij beweert dat kinderen in hun vroege kindertijd hun seksualiteit verkennen zonder schaamte of moraliteit, dingen die zich later ontwikkelen door seksuele opvoeding en repressie. Hij is ook van mening dat verleiding niet nodig is om het seksuele leven van een kind op te wekken. Barbie moeten we dus niet zien als de initiator van seksuele gedachten, maar slechts als het object van de seksuele ontwikkeling van het kind. Op zichzelf staat het weglaten van geslachtsdelen de seksuele fantasieën niet in de weg.
Conclusie
Barbie laat zien hoe men in de westerse maatschappij in relatie tot kinderen tegen seks aan de ene kant en sociale constructies van sekse en rollenpatronen aan de andere kant aankijkt. Het wordt beschouwd als goed en nodig om kinderen te leren over de seksen en hun verschillende rollen binnen de maatschappij, maar om ze iets bij te brengen over hun eigen seksualiteit wordt juist veroordeeld als iets wat zeer schadelijk is voor de kinderziel. De dominante sociale constructie van sekse en sekseverschillen in de westerse maatschappij is gebaseerd op het model van twee seksen. De sociale constructie van sekseverschillen, oftewel iemands 'gender', is net zo statisch als hun biologische sekse. De loskoppeling van twee dingen die normaal samengaan, gender en seks, als het op kinderen aankomt, maakt de hele kwestie van seksualiteit ongemakkelijk en vreemd. Barbie is heel vrouwelijk, maar zou niet gezien moeten worden als seksueel. Barbie is ontworpen voor kinderen om op een speelse manier te leren over hun toekomstige leven als volwassenen, maar alleen op een heel oppervlakkige en beperkte manier.
Volgens volwassenen zou het spelen met Barbies moeten bestaan uit jezelf leren aankleden, en dat je als volwassene naar je werk gaat, vergaderingen bijwoont, in je auto rijdt, op vakantie gaat etc. Maar alles wat te maken heeft met de emotionele en affectieve kant van het volwassen leven, van relaties, liefde en seksualiteit is hier niet op de plaats. De eerste Kenpop die Mattel uitbracht was zo aseksueel als een volwassen pop maar kon zijn. Toch dachten de meeste kinderen dat er 'iets moest gebeuren' tussen Ken en Barbie. Interesse in en nieuwsgierigheid naar seks lijken normale attributen te zijn van de mens in het algemeen, ook van vijfjarigen. Kinderen weten hoe vrouwen en mannen eruitzien tussen hun benen, en hebben meestal wel een vaag idee over wat ze hun respectievelijke delen doen. Door ze verminkte poppen te geven om mee te spelen stimuleer je waarschijnlijk ongemakkelijke gedachten en gevoelens over seks en wordt het mysterie rondom seks alleen maar vergroot, maar het zal kinderen er niet van weerhouden om over het onderwerp te fantaseren. Het zou een belangrijk doel moeten zijn van verantwoordelijke volwassenen om kinderen een gezond begrip te helpen ontwikkelen van hun seksualiteit, vrij van geheimen, mythes en onzekerheden. Barbie is niet het meest geschikte instrument om dit doel te bereiken.
Die bloementepels is natuurlijk net zoiets.
Whatever, I do what I want
vrijdag 7 augustus 2009 om 14:00
vrijdag 7 augustus 2009 om 14:08
Ik heb niet alles gelezen maar wil er toch even iets over zeggen. Ik associeer borstvoeding absoluut niet met iets sexueels en toch bespeur ik bij mezelf een bepaalde aversie tegen de pop.
Naar mijn mening is het toch heel iets anders dan een eet/drink/plaspop. Dit gaat over dingen die elk levend wezen MOET of anders sterft het. Daar valt borstvoeding niet onder. Dat zijn dingen die ze later als ze volwassen zijn zelf beslissen en hebben niets te maken met opvoeding. Ben je dan een slechte moeder als je je 5-jarige kind niet op het hart drukt dat borstvoeding toch echt wel het beste is voor later door middel van zo'n pop? Nadoen en spelen gaat ook wel zonder pop zoals hierboven al vaak gezegd is. Ik bedoel je gaat je zoontje toch ook geen 'vrouwenverkleeddoos' geven zodat ie later al wat voorsprong heeft mocht ie bepaalde voorkeuren krijgen...
Naar mijn mening is het toch heel iets anders dan een eet/drink/plaspop. Dit gaat over dingen die elk levend wezen MOET of anders sterft het. Daar valt borstvoeding niet onder. Dat zijn dingen die ze later als ze volwassen zijn zelf beslissen en hebben niets te maken met opvoeding. Ben je dan een slechte moeder als je je 5-jarige kind niet op het hart drukt dat borstvoeding toch echt wel het beste is voor later door middel van zo'n pop? Nadoen en spelen gaat ook wel zonder pop zoals hierboven al vaak gezegd is. Ik bedoel je gaat je zoontje toch ook geen 'vrouwenverkleeddoos' geven zodat ie later al wat voorsprong heeft mocht ie bepaalde voorkeuren krijgen...

vrijdag 7 augustus 2009 om 14:47
quote:crini schreef op 07 augustus 2009 @ 13:43:
O maar barbie heeft toch ook geen tepels? Misschien kunnen ze die ook bloemetjes geven
Alsof barbies zonder tepels en kutten niet 'sexueel' zijn. Ik bedoel, superlange benen, wespentaille, grote cup en lang blond haar, sexistischer kan niet toch?
Overigens als ik heel eerlijk ben, een barbie-met-kut vind ik net zo stom als bloemtepels/tepelbloemen, van mij mag barbie kutloos blijven. Maar das vast omdat ik een barbie-met-kut gewoon niet gewend ben.Tot zover de genuanceerde bijdrage van Crini
O maar barbie heeft toch ook geen tepels? Misschien kunnen ze die ook bloemetjes geven
Alsof barbies zonder tepels en kutten niet 'sexueel' zijn. Ik bedoel, superlange benen, wespentaille, grote cup en lang blond haar, sexistischer kan niet toch?
Overigens als ik heel eerlijk ben, een barbie-met-kut vind ik net zo stom als bloemtepels/tepelbloemen, van mij mag barbie kutloos blijven. Maar das vast omdat ik een barbie-met-kut gewoon niet gewend ben.Tot zover de genuanceerde bijdrage van Crini

vrijdag 7 augustus 2009 om 15:02
Tja, ik vind het ook vreemd. Ben absoluut pro-bv maar dit vind ik een beetje onder dezelfde noemer vallen als bijv. menstruatie-kitjes met mini tampons en mini maandverbandjes, inclusief de mini pijnstillers en mini chocolaatjes tegen de pms.
Laat die kinderen toch lekker met/in hun fantasie spelen dat ze borstvoeding geven. Die hint naar borsten hoeft voor mij niet. Komt allemaal al vroeg zat.
Laat die kinderen toch lekker met/in hun fantasie spelen dat ze borstvoeding geven. Die hint naar borsten hoeft voor mij niet. Komt allemaal al vroeg zat.
Ja, dat vind ik echt.